| πειθω τινα καρτεροθρουν ] ? ? [ ] ? ? βριαρον ? [ τε ] φωτ ' ἀποτρεψομενην ] ? | ||
| ! ! εσοσ ! ! ! [ ] Κλυθι πολυθρονιου βριαρον σθενος ἀντιδοτοιο , Καισαρ , ἀδειμαντου δωτορ ἐλευθεριης , |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| ὑπαρχοντες , ὡς Σατυρος ἐν τοις Περι χαρακτηρων εἰρηκε , κατατρεχοντες τον ἀγρον , διαρπαζοντες την οἰκιαν , λαφυροπωλουντες τα | ||
| ὑπισχνουμενοι , εὐεργεσιαις ἐς την συμμαχιαν προσηγοντο : πασαν τε κατατρεχοντες την Κελτων και Ἰβηρων χωραν , πολεσι τε ταις |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| καλειται παρ ' αὐτοις ζυγον , ᾡ και οἱ τοτε καθαιροντες τον ἀνδρα τελευταιῳ των περι τους καθαρμους νομιμων ἐχρησαντο | ||
| τους ἐφορους του σωματος θεους και δαιμονας ἀγαθους : οἱον καθαιροντες αὐτο ἀπο κηλιδων παλαιων ἠ νοσων ἀπολυοντες και ὑγειας |
| θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
| ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
| χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
| ' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
| εἰη γινωσκων ὀργην ἡντιν ' ἑκαστος ἐχει . ἐν μεν μαινομενοις μαλα μαινομαι , ἐν δε δικαιοις παντων ἀνθρωπων εἰμι | ||
| ὡς μη δει συμβουλευοντας κρινετε ; ἠ τοις τοιουτοις ὡς μαινομενοις οὐκ ἐπιτρεπειν συμβουλευειν προσηκει ; εἰ δε μητε τους |
| ψευδη προτασιν ἐξ ἡς συνηχθη το ψευδος , τους δε φαινομενους ψευδεις συλλογισμους , ἠγουν τους παρα το εἰδος , | ||
| και μη ἐσθιεσθαι , τους δ ' ἐν τῳ φθινοπωρῳ φαινομενους δυο ἡμεραις ἠ μιᾳ , τουτους εἰναι ἐδωδιμους . |
| κυνηγετει το ἰχθυδιον . Ἀνθρωπον λαμιαν ἐχοντα βουλομενοι σημηναι , σκαρον ζωγραφουσιν : οὑτος γαρ μονος των ἰχθυων μαρυκαται , | ||
| αὐτῳ συμβαινει . Ἀρχεστρατος δ ' ἐν τῃ Γαστρονομιᾳ : σκαρον ἐξ Ἐφεσου ζητει , χειμωνι δε τριγλαν ἐσθι ' |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
| δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
| : το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
| και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| ὑπο του θεου προβεβλημενην , ἱνα το μεν τι αὐτης ἀπορον και ἀσχηματιστον νοηται προ του διακρισιν λαβειν , το | ||
| και οὑτος ἐγω , καθως προειπομενλυεται . δε κἀκεινο το ἀπορον , ὡς το ἑαυτους και ἐπι πρωτον συνετεινεν : |
| : ἀμφω γαρ ἀκουσια . ὁμοιως δε και ἐπι του δικαιουσθαι . ἡ αὐτη φησι ζητησις και ἐπι του ἀδικεισθαι | ||
| και δικαιουσθαι : ἀλλα το μεν νομιζειν παν ἀδικεισθαι ἠ δικαιουσθαι ἑκουσιον εἰναι , ἀτοπον : και γαρ και ἀκων |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
| ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| τουτων τινας των εὑρημενων την ἀτελειαν , οὑς νυν οὑτοι μεμφομενοι παντας ἀφαιρεισθαι κελευουσιν ὁμοιως , οὐκ ἀν ἐδωκατε ταυτην | ||
| ἡμας ὁ Λευκων ἐρωτᾳ , τι ἐχοντες ἐγκαλεσαι και τι μεμφομενοι την ἀτελειαν αὐτον ἀφῃρησθε , τι προς θεων ἐρουμεν |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
| οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| ἐναλλασσων οὐδ ' ἐλασσω προσφερομενος ἠ πλειω , συνελεσχηνευε τοις παρουσι περι των ἐκπεπλευκοτων και ἠρωτα περι του πνευματος , | ||
| παρειναι : ἀλλος δε το τα ῥᾳστα και κερδαλεωτατα τοις παρουσι προσταττειν : ἀλλος δε το μηδεν ποτε τοις ἀπουσι |
| κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
| ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
| τυραννοι δε τοις πραγμασιν . ὁ δε δημος θεωρων την Θηραμενους ἐπιεικειαν και νομιζων τῃ τουτου καλοκἀγαθιᾳ την πλεονεξιαν των | ||
| λεγειν : ἀπο ἀστραγαλων παρῳδηθη ἡ παροιμια : και ἐπι Θηραμενους , ἐπει ἐδοκει Χιος εἰναι . Χοας ἑξ χωρησει |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
| του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
| τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
| στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
| ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
| ὁ μαλιστα ἐπιρρωσας τον δημον και μηδε φωνην ὑπομενειν των ἀντιλεγοντων διαπραξαμενος ἠν Λευκιος Σικκιος , Δεντατος ἐπικαλουμενος , πολλας | ||
| ' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε των ἀντιλεγοντων ἀκουσαι , ἐξηπατησθαι φησουσιν ὑμας , ἀν δ ' |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| και τους θεους αὐτους κατεγνωκεναι | , τοιαυτα περι αὐτων ἐνθυμουμενους οἱα περι | των ἀχαριστων οἱ δανεισται , ὡς | ||
| συμφεροντων βουλευματων γενεσθαι και προτερους ἐκεινων ἐπι τας διαλλαγας χωρειν ἐνθυμουμενους , ὁτι το μεν ἀρχειν και ἐπιτροπευειν τοις πατρικιοις |
| σπουδασαι , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , και τους ἀσελγως μεν καταφρονουντας των νομων των ὑμετερων , ἀναιδως δ ' ἠσεβηκοτας | ||
| μεν ἐκεινην ἀποβλεποντας και μειδιωντας προς αὐτην , ἐμου δε καταφρονουντας , ὁτι ἐν χρῳ κεκαρμαι και ἀρρενωπον βλεπω και |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| , ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
| . εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
| . αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| , των δε εἰς το ἐναντιον φθοραν και ἀπωλειαν , εὐκρατον δε την του ἀερος καταστασιν και ὑγιεινην και πνευματωδη | ||
| τρισμυριους και ͵δ . Λοιπον οὐν καταλειπονται οἰκησιμοι ὑπο την εὐκρατον πεπτωκοτες σταδιοι δισμυριοι και ͵θ , ἁπερ ἐστι μιλια |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| ' ἀφλοιοι , ἐτι δε αἱ μεν στρογγυλαι αἱ δε προμηκεις και αἱ μεν ἐδωδιμοι αἱ δ ' ἀβρωτοι . | ||
| ? ἐστιν ὁ τρια και ὁ ? πεντε ? , προμηκεις ? εἰσιν ? ? : ἀδυνατοι γαρ ἰ - |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| οἱον ὡς ὁ τας Νικας τας χρυσας χωνευειν κελευων και καταχρησθαι τοις χρημασιν εἰς τον πολεμον οὐχ οὑτως εἰπεν προχειρως | ||
| δει νεμειν , ἐν τῳ δε ἀναλισκειν τε αὐτα και καταχρησθαι εἰς το ἑαυτου σωμα οὐ πλεονεκτητεον , εἰ μη |
| ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
| : πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| ' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
| προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| χρησμῳ Θαλητι τῳ Μιλησιῳ [ των ἑπτα σοφων ] το ἀριστειον ἐβουλοντο δουναι : τον δ ' εἰπειν ὡς οὐκ | ||
| , βραβειων και κηρυγματων και των ἐν τιμαις ἁπαντων θαυμασιωτατον ἀριστειον : εἰ γαρ ἡ δυναμεως ἀκαθαιρετου ψυχη μεταλαβουσα και |
| ὀφρυς αἰωρων ἠ τας ὀφρυς ἀνελκων , ἠ τας ὀφρυς ἀνατεινων ὑπερ τα νεφη : και τας ὀφρυς συναγων ὁ | ||
| ἱμαντα ἐχων πυκτικον , την δε δεξιαν ὡσπερ προς εὐχην ἀνατεινων . και οὑτοι μεν οἱ του νικηφορου παιδες ἐν |
| ἐπιτηδειως σφισιν αὐτοις , τουτεστι κατ ' ὀλιγαρχιαν ʃ ἠ ἐπιμελουμενοι οἱ Λακεδαιμονιοι ὁμοιωθηναι τους ξυμμαχους αὐτοις τοις Λακεδαιμονιοις δια | ||
| ὀφθαλμους , κατα βουλησιν θεων ἐθρεψαντο αὐτον κηδομενοι , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
| θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
| προσεδεχοντο προτερον τας σπονδας , δοκουντες τῃ παρουσῃ εὐτυχιᾳ καθυπερτεροι γενησεσθαι : και τους ξυμμαχους ἁμα ἐδεδισαν σφων μη δια | ||
| εἰναι : καλεισθω δε ἀγγελος , ὁτι σχεδον τα μελλοντα γενησεσθαι διηγγελλε τρανοτερᾳ φωνης ἡσυχιᾳ δια της μεγαλουργηθεισης ὀψεως . |
| μη διωκοντες ἀφισταιντο μακραν μηδε ὡς ἐν δρομῳ περιφεροιντο και χρονιον εἰη το ἐργον . αὐτος δ ' ἁπαντας ἐπεπλει | ||
| ὑπολαβων δ ' , ὡσπερ ἠν , το Ῥωμαιοις ἐπιχειρησαι χρονιον τε Καρχηδονιοις ἐσεσθαι και μεγαλην αὑτῳ δοξαν , εἰ |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| ἀκοης ἀντεποιησατο . και ταυτης * * * δια των ὑπομνηματων , του δε περι τας ἀνακρισεις ῥαθυμως ἀπεστραφη . | ||
| ἐπεσταλκας και τοι περι Λαμισκον ἀπαγγελον . περι δε των ὑπομνηματων ἐπεμεληθημες και ἀνηλθομες ὡς Λευκανως και ἐνετυχομες τοις Ὀκκελω |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | ||
| και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
| τον λαβοντα . και ταυτα ἐποιει παροντων χρηματων ἀπο της διακονιας ὡν ἐφην , της μεν των οὐκ εἰσπραττοντων ἀπολαυων | ||
| τουτ ' εἰχε το φρονημα ἡ πολις . της μεντοι διακονιας της ἐφ ' ἑκαστοις των πεπραγμενων και ἐμαυτῳ μετειναι |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
| , οἱ δε λεγουσιν , οἱ εἰς ἀποριαν καθισταντες τους ἀντιτεταγμενους τοις τοξευμασιν , ὁ και βελτιον . και γαρ | ||
| γεγυμνασμενοι δε καλως τα κατα τον πολεμον , ἐτρεψαντο τους ἀντιτεταγμενους πρωτοι , και διωκοντες πολυν ἐποιουν φονον . οἱ |
| ὁμολογω . . οἱον ] δυνατον . τουτο ] το παρακουειν . δειμαινεις ] φοβῃ . πλεον ] της συγγενειας | ||
| λειτουργιαν ὑποστηναι και παρασχειν τα ὠτα , και ἀνευ κηρου παρακουειν των φαυλων δυναμενος . ὡστε ἠδη σιωπησομαι σοι , |
| ] ἡ γλωσσα ἐστιν ἀληθης διδασκαλος των ἐν ἀνθρωποις ματαιων φρονηματων . θεατριζει γαρ οἱα ἑκαστος φρονει . εἰ μεν | ||
| ὀλβον ἐκχεῃ μεγαν . Ζευς τοι κολαστης των ὑπερκομπων ἀγαν φρονηματων ἐπεστιν , εὐθυνος βαρυς . προς ταυτ ' ἐκεινον |
| , και παρα του θεου ἀκουων ἑκαστα το μεν βιβλιον ἀποδωσειν σεσημασμενον ὡς εἰχε , την δε προς αὐτο ἀποκρισιν | ||
| , ὡμολογησε μεν ἐχειν τον λογισμον , ἀπειπεν δε μη ἀποδωσειν : οὐ γαρ ὀφειλειν τοις ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| τε ἠχους ἐσκιρτων εὐρυθμως : χαιρουσι γαρ τοιαυτην τινα ὀρχησιν κινουμενοι , ἐπαν οἰνου πλειονος ἐμφορηθωσιν . ὡς δε παν | ||
| τροπῳ κινουμενοι οὐ κατα το συνηθες ἑκαστος ἐπι των νεων κινουμενοι ἐν ὀλιγῳ : διαστηματι . ῥᾳσται δε ἐς το |
| του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
| πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ||
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς |
| τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
| . και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ἁμα δε πεμπων προς Σελευκον εἰς Μηδιαν περι των ἀει συντελουμενων και παρακαλων βοηθειν την ταχιστην . ὁ δε Δημητριος | ||
| ᾑ παρεστι σημειουσθαι πασιν ἐκ των ὑπο σου συντετελεσμενων και συντελουμενων . Μετα μειζονος δε φωνης παντας αὐτους ὁ βασιλευς |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
| Ταυρου συνεχη , τουτοις δ ' ἑξης τα ἐκτος . διαιρουμενης γαρ αὐτης ὑπο ὀρους του Ταυρου διχα διατεινοντος ἀπο | ||
| τας πλημμυριδας και περι τας ἀμπωτεις ἐοικεν . Τριχη τοινυν διαιρουμενης της ἐντελους φιλοσοφιας , εἰς τε τον ἠθικον καλουμενον |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |