| βωμιοι γαρ ἐσχαραι : ἐσχαρα μεν κυριως ὁ ἐπι γης βοθρος ἐνθα ἐναγιζουσι τοις κατω ἐρχομενοις : βωμος δε ἐν | ||
| : ὀρχος : ὀρχατου διαφερει : ὀρχος γαρ ἐστιν ὁ βοθρος , εἰς ὁν ἐντιθεται το φυτον προς μοσχειαν , |
| Τηριβαζος εἰσερχεται και καθιζανει και δια της κλινης εἰς τον βοθρον καταφερεται και συλληφθεις ἀναπεμπεται βασιλει δεδεμενος . Ὀροντης ἀποστας | ||
| και παρηγγειλε το ἐγχειριδιον καθεντας ὑπο την ἀσπιδα βαθυτατον ὀρυξαι βοθρον . οἱ μεν ὠρυξαν , ὁ δε τους ὁπλιτας |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| γεγραφοσι . Και κατα ταυτα την μεν των Χαλδαιων γραφην ἀξιοπιστον ἡγητεον , οὐ μην ἀλλα κἀν τοις ἀρχειοις των | ||
| . μηδ ' ὀμνυναι θεους : ἀσκειν γαρ αὑτον δειν ἀξιοπιστον παρεχειν . τους τε πρεσβυτερους τιμαν , το προηγουμενον |
| ἀκολουθως Ὁμηρῳ [ Χ . ] . ὁλον δε το ἀστρον κυων λεγεται , ὁπερ ἐκ πολλων ἀστερων συγκειται , | ||
| οὐδε μην του ἡλιου την γζαʹ περιφερειαν διαπορευομενου το βʹ ἀστρον φαινεται δυνον : μετα ἀρα τινας ἡμερας το βʹ |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| του σφαζῃ , θυῃ , ἀπο του παρακολουθουντος , τον κραταιον τους ποδας ταυρον τῳ Ποσειδωνι τῳ συνεχοντι την γην | ||
| κρεϲϲονων κρεϲϲονεϲ . ἀταρ οὐδε ζωον ἐξ ἀλλου τευ γιγνεται κραταιον ἠ θορηϲ . μεγα ὠν και ἐϲ ὑγειην , |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| ὁρμητικος γαρ ὁ ἰχθυς δια το ἐχειν κατα τινα ὡραν οἰστρον ἐπι της κεφαλης , ὑφ ' οὑ φησιν ὁ | ||
| του Πηγασου τον οὐρανον κατοπτευσαι , τον δε Δια μηνισαντα οἰστρον ἐμβαλειν τῳ Πηγασῳ : ὁθεν ἐκπεσειν μεν τον Βελλεροφοντην |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
| ' ἐργοις ἀν τις τεκμηραιτο μαλιστα ὁτι Ἀπολλοδωρος ἐπεπονθει ὁ ἀντευποιειν ἠξιου τους ἑαυτον εὐεργετησαντας . Συμφορᾳ γαρ του παππου | ||
| ἀν εἰη της ἀλογιας των μεν φιλων τους οὐκ ἐθελοντας ἀντευποιειν φαυλους ἡγεισθαι , αὐτον δε τοσαυτην ὑπερβολην ποιησασθαι ὡστε |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| . ] ἐκ γαιης γαρ παντα και εἰς γην παντα τελευται . . . . , [ . . , | ||
| , και καθευδει μηδεν αἰσθανομενος , και δυνοντος του ἡλιου τελευται . και ξυλον ἐστι , παρηβον καλουμενον , το |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
| και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
| , ἐφθη δε ὑπο ταχους την ἐς Ἀμυκλας ἀνυσας προ ἀνισχοντος ἡλιου , και Ἀμυκλας το πολισμα εἱλε τε και | ||
| μεν γαρ της ἀποτεξεως ἡ ἀναφορα του κατ ' οὐρανον ἀνισχοντος ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του |
| εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
| ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
| ἀντεμηχανησατο Αἰσχυλος πηγην εἰπων : και αὐτη γαρ ἐκ του τυχοντος αὐξεται . . : ἀ ἀ ἐα ἐα ] | ||
| ἐπιβαλλοντος ἀποδοτικοι , λαμβανοντες ἀποδιδοιμεν , οὐκ εἰκῃ παρα του τυχοντος λαβοντες τῳ τυχοντι ἀποδωσομεν , ἀλλα κατα την αὐτην |
| αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
| παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
| ] μισθος ἐκαλειτο , και σφοδρα εἰκοτως , μετα τον εὐχαριστον Ἰουδαν ἀποκυηθεις : τῳ γαρ | εὐχαριστῳ μισθος αὐτο | ||
| ὠφελιμον , εὐαρεστον , ἀσφαλες , φιλον , ἐντιμον , εὐχαριστον , ὁμολογουμενον , εὐκλεες , ἀτυφον , ἐπιμελες , |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| τον ἡνιοχον , ἐσκεδασας το ἁρμα . Οὑτω και στρατοπεδον συνταττεται ὑπο συνθηματι ἑνι : ἐαν δε ἀφελῃς το συνθημα | ||
| ἀποφασει αἱρετον . Και ὁλως ᾑ τιθεται ἑν , ταυτῃ συνταττεται πως τοις ἀλλῃ πη τιθεμενοις : κορυφη γαρ ἐστι |
| μη οὑτω μετιοιμεν ταυτα τα μαθηματα , ἀτελης τε και ἀνονητος και οὐδενος λογου ἀξια ἡ περι τουτων σκεψις γενοιτ | ||
| της φιλοτιμιας ὡς , εἰ τινι συμπεσοι τελευτησαι ταχυτερον , ἀνονητος ἐσομενος των ἀγαθων τινος : ὁ γαρ εὐκλεους δοξης |
| μεν τριτος τοπος ἀναγκαιος δια τον δευτερον , ὁ δε δευτερος δια τον πρωτον : ὁ δε ἀναγκαιοτατος και ὁπου | ||
| ἐσωτατος ὁ θερινος ὑπαρχει , ὁ δ ' ἐξωθεν και δευτερος κυκλος ἰσημεριας , ὁ δ ' ἐξωθεν και μεγιστος |
| μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
| πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
| ἀνιησι . και γαρ τοι και βουσιν ἀναρσιος εὐτε πελασσῃ οἰστρος , ἐνιχριμψῃ δε βελος λαγονεσσιν ἀραιαις , οὐτε τι | ||
| χριει τις ] κεντριζει , κεντᾳ με τις την ἀθλιαν οἰστρος . τουτο δε εἰπε παραδηλων και δεικνυων το χριει |
| τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
| καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
| . κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
| συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
| , ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
| μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
| ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
| πολλης δυναμεως . πορθησας δε την χωραν και πολλα των πολισματων χειρωσαμενος μετα πολλων λαφυρων ἐπανηλθεν εἰς την Μακεδονιαν . | ||
| οὐ μονον της Ἑλλαδος ἠ των κατ ' Ἀσιαν κειμενων πολισματων , ἱστωρ δε γεγονως των τε περι τον Ἀδριαν |
| σοι τα του Οἰνεως , Πηλευς δε οὑτος προβεβληται φοινικουν φαρος , μαχαιρα δε αὐτῳ ἡ παρ ' Ἡφαιστου ἐν | ||
| μιμνετ ' ἐπειγομενοι τον ἐμον γαμον , εἰς ὁ κε φαρος ἐκτελεσω , μη μοι μεταμωνια νηματ ' ὀληται , |
| ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | ||
| ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
| τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
| ἀπο των κατερηριμμενων οἰκων προς τας ψυχας των ἐρωντων των πεμματων των πλακουντων ἐν γαρ τῃ Ἰδῃ ἐτιματο ὁ Ζευς | ||
| : ” ἀλλα κἀγω κανηφορειν ἐδοξα και τρια πληρη κανα πεμματων κομιζειν ἐπι της κεφαλης , το δ ' ἀνωτατω |
| πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
| μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
| παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
| , και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
| λιβανωτον ἠ βδελλιον , εἰ μεν οὐν δυναιτο ἡ γυνη καθησθαι , καθισαντες αὐτην ἐπι μαιωτικου διφρου , περιστειλαντες ἰσχυρως | ||
| γεγονεν αἰτιον , σοι μεν του ἐλθειν προς ἐμε και καθησθαι νυν ἀκουοντα , ἐμοι δε του λεγειν ταυτα . |
| και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
| οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
| . εἰπεν δε Ἁβρααμ : Δεομαι σου , ἐστιν και παραλογος θανατος ; ἀναγγειλον μοι . λεγει ὁ θανατος : | ||
| προστυχον ἐχοντα . ὡστε πολυς ὠν ὁ τουδε του πολεμου παραλογος , ἐννομον οὐδεν ἐχοντος οὐδε βεβαιον οὐδε φανερον , |
| οὑτω δε τῳ ἀληθευτικῳ του τε εἰρωνος και του ἀλαζονος ἀντικειμενου , μαλλον ἀντικειται ὁ ἀλαζων ἠ ὁ εἰρων : | ||
| κροταφον παρειαις : εἰθ ' ὑπο γενειον και λοβον ὠτος ἀντικειμενου ἐπι ἰνιον , ἀπο ἰνιου ἐπι γενειον λοβους ὠτων |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
| το παντελες αὐτοις ἀπορραγειεν αἱ δυναμεις δια το σφοδρον και συντονον της ἀθλησεως , ἐλαιον ἐπιχεουσιν . εἰθ ' ὁ | ||
| εἰναι τας φλεγμονας , μητε το ἀρθρον νευροις και μυσι συντονον . τας δε βηχας τας ξηρας και χρονιους λυει |
| Μελεαγρος και την βασιν τηρησας ἀσφαλως ἐκδεχεται την ὁρμην του συος λογχην ὑποστησας . φερε δη και τα περι αὐτον | ||
| ὁμοιον τε και οὐχ ὁμοιον : ἀνηρ τις περι Ἰταλιαν συος χρημα μεγιστον ἑλων , ἀλλ ' οὐ νυν γε |
| δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
| την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
| καλυμμα Νηρηϊδες . Τω σε , πολεμαρχε Κνωσιων , κελομαι πολυστονον ἐρυκεν ὑβριν : οὐ γαρ ἀν θελοιμ ' ἀμβροτοι | ||
| τον Ἀχεροντα , ὁς ἐστι ποταμος του Ἁιδου κατα την πολυστονον ναυστολον θεωριδα , την τους νεκρους διαγουσαν προς τον |
| ταυτῃ καλουμενον Ὀροατιν : ἡ δ ' ὑπερ ταυτης ἐστι παμφορος και πεδινη και θρεμματων ἀριστη τροφος , ποταμοις τε | ||
| το Ἀπεννινον κατοικουντων . Ἁπασα δ ' ἐστιν εὐδαιμων και παμφορος , πλην ὀλιγων χωριων των κατα την παραλιαν ὁσα |
| συνακολουθιαν τας μεταβλατικας φυσιος . και ὁ μεν εἱς ἀει διαμενει κατα το αὐτο και ὡσαυτως ἐχων , τα δε | ||
| ταυτας τας αἰτιας τα μεν μαλλον τα δ ' ἡττον διαμενει . Σχεδον δε και τα των σιτωδων δια παραπλησιας |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
| τῃ δοθεισῃ εὐθειᾳ ἰσην παρακελευεται : τι γαρ , εἰ ἀπειρος δεδοται ; το γαρ δοθεν τουτο και ἐπι την | ||
| δι ' οὑ καλουμενου διαλεξομεθα . Πολλη μεν οὐν και ἀπειρος σχεδον ἡ περι αὐτο γεγονε διαφωνια παρα τοις δογματικοις |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| ” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
| τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
| εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ||
| Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
| Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
| ἐτυγχανεν : οὐχ οὑτως ἀσθενης ὁ πολλακις ὑπερ του γενους παραταξαμενος , ὁ συμβουλευων τῳ δημῳ μη προεσθαι την ἐλευθεριαν | ||
| τας δε Πασσαργαδας ἐκτισεν ὁ Κυρος ἐφ ' οὑ τοπου παραταξαμενος Ἀστυαγην ἐνικησεν . ὀνομαζεται δε ἡ πολις διερμηνευθεισα Περσων |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| και ὁσα ὁμορα σφισιν ἐθνη ὡσαυτως αὐτονομα , και ταυτα παρακαλειν ἐς το ἐργον : εἰναι δε την τε πολιν | ||
| τους ὑπο Ἡρακλεους εὐεργετηθεντας , πρωτους δε τουτους κελευσαι Αἰγειδας παρακαλειν . ὑπολαμβανοντας δε ταυτα εὐλογως προστεταχεναι τον θεον ἐλθειν |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
| ἐργα δυναμεως . σημειον βαρους κεφαλης ὑπο πνευματος μετεωρησις του παρυφισταμενου . σημειον κεφαλαλγιας ἐκ ψυξεως λευκοτης χυματος : χρεια | ||
| του τε πυου και του ὠμου χυμου και του λευκου παρυφισταμενου : φησι γαρ Ἱπποκρατης : ἠν αἱμα και πυον |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
| , ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
| τελευτησοντα κατα λογον και τα ἑξης ὡς ἐφερμηνευτικα τεθεικε του τελειον βιον οὐχ ὡς ἀλλο τι λεγων ἀλλ ' ὡς | ||
| σφαλιζοντες , ὀφρυες [ τε ] οὐ τεταμεναι , μετωπον τελειον οὐ μην τε ὀλιγον φωνη τε ἀπηνεστερα ἰσχυρα μεγαλη |
| την δικην καταλυσει και τον νομον τον πασι κοινον και συμφεροντα ἀφαιρησεται , ἀδαμαντινον γενεσθαι , εἰ μελλει συλησειν ταυτα | ||
| ὁμονοιαν οὐ κακως ἐχει , ἀλλα τα προσηκοντα και τα συμφεροντα ὑμιν αὐτοις ἐποιησατε , βραχεα βουλομαι και περι τουτων |
| και δυσπιστον της πλανης , ὁπως ἀκατηγορητος ἡ συνταξις ἡμων διαμενοι , ἐπανιμεν ἐπ ' αὐτον . Ὁποταν μεν γαρ | ||
| και τα πραγματα τουτῳ μαρανθειη , ἀλλ ' ἀειθαλης αὐτῳ διαμενοι ὁ βιος μηποτε φθινων μηδε φυλλοῤῥοων . Εὐχομαι ] |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| οὑτως : ἐνθα γοητες Ἰδαιοι Φρυγες ἀνδρες ὀρεστεροι οἰκι ' ἐναιον , Κελμις Δαμναμενευς τε μεγας και ὑπερβιος Ἀκμων , | ||
| παν γαρ λεπτον συρεται ἐν τοις ἀνεμοις . . κατωρυχες ἐναιον ] ὑπο γην κατορωρυγμενοι κατῳκουν . ὡς ] καθα |
| των συμμαχων γνωμας ἀριστας βασιλεϊ ἀπεδεξατο . Των δε κατελεξα πολιων ἡγεμονευειν αὐτην το ἐθνος ἀποφαινω παν ἐον Δωρικον , | ||
| φορεον και θαπτον ἑκαστοι , τους δ ' ἐξ ἀλλαων πολιων οἰκονδε ἑκαστον πεμπον ἀγειν ἁλιευσι θοῃς ' ἐπι νηυσι |
| ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
| ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
| τους κατα την χωραν πλανωμενους των συνεστρατευκοτων αὐτῳ προτερον . ἀγαπωμενος δε διαφεροντως ταχυ πολλους ἐσχε κοινωνους των αὐτων ἐλπιδων | ||
| ὁν ἡ Λακεδαιμων μοιχον ἐπιθυμει λαβειν , ὑπο της Ἀγιδος ἀγαπωμενος γυναικος ἐπι τας των ἑταιριδων θυρας ἐκωμαζεν , ἀπολιπων |
| ταυτα μ ' ἀνεμνησας και ἐειπες , φασι μνηστηρας σης μητερος εἱνεκα πολλους ἐν μεγαροις ' ἀεκητι σεθεν κακα μηχαναασθαι | ||
| σοι δ ' ἐνθαδε παντα μελοντων : μεμνησθαι πατρος και μητερος ἐν μεγαροισιν ὡς νυν , ἠ ἐτι μαλλον , |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
| ἀλλα μη εἰκονα ἐκεινου . Ἠ τις ἀν ἐγενετο ἀλλη καλλιων εἰκων ἐκεινου ; Τι γαρ ἀλλο πυρ βελτιων του | ||
| διδους . αἰσθομενη τοινυν ἐμου περιεργοτερον εἰς αὐτην ἀφορωντος ἐρυθριασασα καλλιων ἐφαινετο του προσωπου συγκεκραμενου χρωμασιν αἰδους τε και φυσεως |
| μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ||
| Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την |
| ἀφεψημα δραν , ἁπαντα και το ἀλευρον ἐργαζεσθαι πεφυκεν . Θειον παν ἑλκτικης ἐστι δυναμεως θερμον τε ὀν και λεπτομερες | ||
| ῥοιαϲ φυλλοιϲ ἁπαλοιϲ προϲκαταπλαϲϲε . Ἀλευρον πιϲϲῃ μιξαϲ ἐπιτιθει . Θειον λειον ἀναλαβων ὑειῳ ϲτεατι ἐπιτιθει . Ἰξου δρυινου , |
| , θειη : το ῥημα ἐθην , ἡ μετοχη θεις θεντος , θειην το εὐκτικον . Δυϊκα . Θειητον , | ||
| ἐστιν , ὁτι το ῥητον το βλαπτον τῃ διανοιᾳ του θεντος λυομεν . το δε δοκουν ἀδικημα δια της διανοιας |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| το περι τον λωτον συμβαινον : τουτο δε ἐστι δενδρον παρομοιον ἐχον τον καρπον τῳ λωτῳ : και το περι | ||
| τῳ νιφεσθαι και ὑεσθαι και ποταμους ἐξιεναι : το δε παρομοιον εἰναι το δενδρον τῃ τερμινθῳ και ἀλλοι τινες λεγουσιν |
| ἀπαθεις διαμενουσι . σεβουσι δε ἀρα οἱ αὐτοι Κοπτιται και θηλειας δορκαδας και ἐκθεουσιν αὐτας , τους δε ἀρρενας καταθυουσιν | ||
| πανουργον . ὁτι τους λεπτους των τυρων και πλατεις Κρητες θηλειας καλουσι , φησι Σελευκος : οὑς και ἐν θυσιαις |
| [ ἠσθιεν Γ ] . Γ ἐπειδη σικελικον ἐφη τον τυρον . Γ παιζει δε : ἀντι του “ ἠσθιε | ||
| τ ' ἐπεισηλθεν μελι και γαλα συμπακτον , το κε τυρον ἁπας τις ἠμεν ἐφασχ ' ἁπαλον , κἠγων ἐφαμαν |
| τοις τοποις των της δευτερας ἱνα περονωνται σιδηραις ἠ ξυλιναις περοναις : τα δε ἀκρα των κλιμακων σιδηραις λεπισι περιβεβλησθωσαν | ||
| ἐκτος εἰ μη οὐκ ἐπι των σφυρων λεγει το χρυσοδετοις περοναις ἐπισαμον , ἀλλα δια την τυφλωσιν ἐπισημον αὐτον γεγονεναι |
| τε οἱ ἡνια χερσιν . ἐν νυσσῃ δε τοι ἱππος ἀριστερος ἐγχριμφθητω , ὡς ἀν τοι πλημνη γε δοασσεται ἀκρον | ||
| τῳ στηθει : ἐσχατον δε μεσουρανουσι του τε Περσεως ὁ ἀριστερος ὠμος , ὑπολειπομενος του μεσημβρινου ὡς δυο μερη πηχεως |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| ἐπι δυσμας μεταβαινοντος , οἱον ἀπο Καρκινου εἰς Διδυ - μους . στηριγμος δε ἐστι φαντασια πλανητος ὡς ἐπι πλεον | ||
| ! ] [ ! ! ! ! ! ! ] μους [ ! ! ! ! ] [ ! ! |
| : οὐ γαρ ἀλλως πυρετος ἐν ταις ἐν ἐπιφανειᾳ φλεγμοναις ἐγειρεται . βουβωνες δε κοινοτερον εἰρηνται φλεγμοναι [ κυριως ] | ||
| γαρ δει ὁτι πολλη και παρα προσδοκιαν ἐκ της κινησεως ἐγειρεται θερμασια . εἰ δε ζεστοτερας κρασεως δεοιντο , ἐπιχυτεον |
| ᾡ ἀσχαλᾳ ] λυπηθησεται θεορτον ἠ βροτειον ] ἐκ θεου ὁρμωμενον ἠτοι θειας ἠ βροτου γυναικος ῥητον ] ἀξιον λεχθηναι | ||
| ἀναγραφην ὀψε φασιν Ἱππιαν ἐκδουναι τον Ἠλειον ἀπ ' οὐδενος ὁρμωμενον ἀναγκαιου προς πιστιν . . ἐπι καλλει δε . |
| ἀφανης οὐσα το παλαι . προς δε τουτοις μεγαλων πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης | ||
| παραλληλου κοβαλους και ] πανουργους . ἑπταβοειους : Ἀντι του μεγαλους : ἀπο μεταφορας της ἀσπιδος του Αἰαντος . 〚 |
| φρασει χρησαμενον . και οὐκ ἐπι τουτῳ μονον ἐπαινειν αὐτον ἀξιον , ἀλλ ' ὁτι και σεμνα και περιττα και | ||
| και προσεγκαλουντας ἁπαντας ἰσχει , ὡσπερ αὐ τοὐναντιον πολλου τινος ἀξιον : ὁθεν ἡμιν περιεστι κερδος , ἐαν τε φασκωσι |