| δερμα , ἐν τῃ μεταβολῃ του σχηματος : και τας βηχας φυλασσειν ἐκ της διαιτης , ὁκως μη ἀντισπασουσι παλιν | ||
| γαρ ἐστι συμμετρως διδομενα , καλλιστα και ὠφελιμωτατα και παλαιας βηχας ὑπο λεπτου ῥευματος γινομενας ἰωμενα . Ἀλλο : Ὀπου |
| γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
| του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
| , εἰσι δε και τεχναι πρακτικαι τινες ἑτεραι παρα τας ποιητικας , ὡν τα τελη οὐ ποιηματα ἀλλα τινα ἑτερα | ||
| περιλαμβανοιμεν , ἀλλ ' ἀρχας μεν ἐχειν φησομεν τελικας και ποιητικας , τα δε κυριως λεγομενα στοιχεια οὐκ ἐστιν ἐν |
| βελος ὀξυ . ἀχος δε ἐστι συγχυσις ψυχης , λυπη ἐπιτεταμενη : σαφες δε ἐκ του λεγειν τον ποιητην : | ||
| θερμασιας ; Δυο : ἠ γαρ ἀνειμμενη ἐστιν , ἠ ἐπιτεταμενη , τοὐτεστιν ἠ ἡττον , ἠ μαλλον : οὐκουν |
| ἐκμελη , ἀμελη , ἀναγωγον , ἀπειθη , δυσκαμπη , τραχειαν , διεσπασμενην , ἀηδη , λυπηραν , βραγχωδη , | ||
| . διο και Ἡσιοδος εἰκοτως την προς ἀρετην φερουσαν ὁδον τραχειαν προσειπεν . την του κατορθωσαι ἐπιτυχιαν . κεκρυμμενον . |
| , φειδωδος τις ὠν και τροπῃ του δ εἰς λ φειδωλος . αἱ περισσαι προθεσεις δηλουσι την ὑπερβολη της φιλαργυριας | ||
| ἐστραμμενος περι λογους . ἀργαλεος ] χαλεπος . ματιολοιχος ] φειδωλος και οὐ προϊεμενος τι των αὐτου . ⌈ καλουσιν |
| ποταμων : Ἑλλανικος : Φιλικος ὀνομα κυριον : το γαρ κτητικον ὀξυνεται , και βραχυ ἐχει το ι : το | ||
| και Καπιννητης ] , ὡς Αἰγινατης και Αἰγινητης . το κτητικον Καπιννατιος . Καππαδοκια , χωρα τῃ Κιλικιᾳ προσχωρος , |
| ' ἐκ χρυσεοπηνητων φαρεων μαστον ὑπερτελλοντ ' ἐσιδων σφαγιον ἐθετο ματερα , πατρωιων παθεων ἀμοιβαν . γυναικες , ἠ που | ||
| ἀγκαλεσωμαι , τρισσα φερουσα † ταδε σωματα † συγγονα , ματερα και τεκνα , χαρματ ' Ἐρινυος ; ἁ δομον |
| θεων ἐμνημονευον . ἐπεμψαν δε και τους ἐκ των ἱερων χρυσους ναους αὐτοις τοις ἀφιδρυμασι προς την ἱκεσιαν , ἡγουμενοι | ||
| τετηρηται . Ἐαν γαρ εἰς ποτηριον ἠ ἑτερον τι σκευος χρυσους δακτυλιος ἐμβληθῃ , ἐαν μεν κενον ᾐ το σκευος |
| αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
| τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
| φαγειν ἠ πιειν ἠ περι την ἀνδραποδωδη και ἀχαριστον , ἀφροδισιον λεγομενην οὐκ ὀρθως , ἡδονην ποριειν αὑτῳ τοὐμπιμπλασθαι , | ||
| : ” ὠ μακαρ , ὁς ἐπι χλανιδοτροφοις κοραισι τον ἀφροδισιον κηπον ἀποδρεπεις ” . Ἀφροδισιος λογος Πλατων εἰπε Διι |
| , ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
| λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
| δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
| τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
| τις ἱστορια παραδεδοτο , διοτι καθ ' ὁν καιρον τους Σικελους ἐκβαλοιεν τους κατασχοντας τον τοπον τουτον της Ἰταλιας , | ||
| κερδιον εἰη : τους ξεινους ἐν νηϊ πολυκληϊδι βαλοντες ἐς Σικελους πεμψωμεν , ὁθεν κε τοι ἀξιον ἀλφοι . ” |
| παραδειγμα τουτων Δημοσθενης τελεωτατα μεν των ῥητορικων θεωρηματων την ἐπιστημην κατωρθωκως , ὡς και των κριτικων τους εὐδοκιμωτατους διαρρηδην ἀποφαινεσθαι | ||
| ' Αἰγυπτον βασιλειαν , ὁ δ ' Ἀγησιλαος ὡς μονος κατωρθωκως την βασιλειαν ἐτιμηθη προσηκουσαις δωρεαις . ἐπανιων δε εἰς |
| εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
| δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
| ὁ δε μαλλον ἐτι μαλλον οὐ κρατουντος : ἠ τῃ στερησει , εἰ τις βουλοιτο την παραβολην ἐχειν , οἱον | ||
| τμηθηναι , ἀλλα και το δυσχερως τεμνομενον . ἐτι ἐν στερησει λεγεται και το παντῃ μη ἐχον : τυφλος γαρ |
| Ἀφεραν , Σουρειμ , Ἰαφραν . Ἀπο Σουρειμ μεν την Ἀσσυριαν κεκλησθαι , ἀπο δε των δυο , Ἀφερα τε | ||
| και παρα τοις βαρβαροις . φασι γουν και Σεμιραμιν την Ἀσσυριαν οὐκ , εἰ ποτε εἱλε λεοντα ἠ παρδαλιν κατεκτανεν |
| ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
| κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
| θυειν και συγκαλουντες ἐπι την θυσιαν τους φιλους και τους οἰκειοτατους καταρωνται μεν τοις τεκνοις , λοιδορουνται δε ταις γυναιξι | ||
| τον υἱον . Οὐκουν περιφανως ἐπιδεικνυω ὑμιν και αὐτους τους οἰκειοτατους Νεαιρας ταυτησι καταμεμαρτυρηκοτας ὡς ἐστιν ξενη , Στεφανον τε |
| οἱ παλαιοι : ἡμας δε δει , εἰπερ τεχνικως ἐπιστησομεθα σκοπεισθαι αὐτα παντα , οὑτω διελομενους , εἰτε κατα τροπον | ||
| παντας θεους , εἰ γ ' ἐπ ' ἀληθειας δεοι σκοπεισθαι , το καταψευδεσθαι και δι ' ἐχθραν τι λεγειν |
| την Ὀργαδα την ἱεραν : ὁρισται δ ' ἐγενοντο , συγχωρησαντων Μεγαρεων , Λακρατειδης ὁ ἱεροφαντης και ὁ δαιδουχος Ἱεροκλειδης | ||
| , ὁπως ἐπιτρεψωσιν αὐτῳ Αἰσωπειον μυθον εἰπειν . των δε συγχωρησαντων αὐτῳ ἀρξαμενος ἐλεγε : ” Δημητρα και χελιδων και |
| βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
| ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
| και , ποθεν παρωνομασται μυθος : και φασιν ἀπο του μυθεισθαι , ὁ σημαινει το λεγειν , και ὁ ἀληθης | ||
| Ἀλλοις ἀλγεα τἀμα γελως πελει , οὐδε τι με χρη μυθεισθαι παντεσσιν : ἁλις εἰδυια και αὐτη . νυν δ |
| μεγιστον τε ἁμα και ὑγιεινοτατον βιον . Πομπιλιος Νουμας ὁ εὐδαιμονεστατος των Ῥωμαιων βασιλεων και μαλιστα περι την θεραπειαν των | ||
| παιδειας μετεσχεν , και τινα ἐργα ἐπραξε , και ὡς εὐδαιμονεστατος ἀνθρωπων ἐγενετο , τουτο δε ἀλλο τι βουλεται τῳ |
| . και ἐν πρωτῃ Κροτωνι ἐπισημοτατῃ πολει προτρεψαμενος πολλους ἐσχε ζηλωτας , ὡστε [ ἱστορειται ἑξακοσιους αὐτον ἀνθρωπους ἐσχηκεναι , | ||
| , φθορεις , μοιχους , παιδεραστας , ἀκολασιας και λαγνειας ζηλωτας , μεγιστων κακων ὡς εὐδαιμονικωτατων ἀγαθων . ἠδη δε |
| σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
| ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
| ἠ της φρονησεως ἡ σοφια , ὡς περι κρειττω και θειοτερα ἐχουσα . ὁ μεν σκοπος οὑτος , ἰδωμεν δε | ||
| τῳ ὀντι δη θεια ταυτα και σχεδον τι των χρησμων θειοτερα , οὑς ἡ Πυθια ἐχρα καθιζουσα ἐπι του τριποδος |
| ὑπερσυντελικον ἠιειν , δια του η και ι οὐσης της παραληγουσης , και ἐν συνθεσει ἀπηιειν , οἱον : ἀπηιειν | ||
| σ προσελαβεν κλητικῃ ἀκολουθιᾳ , ἀλλα το ε ἐφυλαξεν της παραληγουσης του ἐνεργητικου παρακειμενου : μεμελετηκα , μεμελετημαι , μελετημα |
| του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
| και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
| ἐχει δυο διαστασεις , μηκος και πλατος , ἡ δε ἐπιφανεια δυο ἐχουσα διαστασεις περατουται ὑπο της γραμμης , ἡτις | ||
| παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια , το μεν ἐκκοπτειν ἀνεπιτηδειον : οὐτε γαρ ὁλον |
| κατα μικρον ἑλκουσαι τους ἁλοντας ἐσθιουσι . συνεχως δε τους τραχηλους κινουσιν , ὡς οἱ των ἀνδρων διαδεχομενοι τε και | ||
| ὑαινας και λυκους , περισκεπειν αὐτων τους λαιμους και τους τραχηλους ὡσπερ θωραξι σεσιδηρωμενοις και καθηλωμενοις κεντροις δυο δακτυλους ἀπ |
| ἐπιστημης , Περι μουσικης , Τι το καλον , Περι διδασκαλιας , Περι του διαλεγεσθαι , Περι κρισεως , Περι | ||
| εἰς δεκα των ὀντων διαιρεσεως και της ἐφ ' ἑκαστῳ διδασκαλιας την εἰς τεσσαρα τουτων κεφαλαιωδη τομην και διαιρεσιν ποιησομεθα |
| , ὡς αὐ κἀκεινους παραπλησιους ἀλληλοις ὀντας και οὐδενα ὑπερεχοντα ἐπιφανως αὐτων . του δε Μενεσθεως μνησθεις ὁ ποιητης οὐδεμιᾳ | ||
| ' ἐνιων ἐτυχεν , ἀλλ ' εἰ τι προσηναγκασεν , ἐπιφανως ἐδοξε βιαζεσθαι . και μην εἰ μεν ἐχοντας το |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| , τας ὀρνις των ποιητων , ἀπεδοκιμασεν εὐ ποιων ὁ τεχνιτης , ἱνα μηδε μυθικων ὀρνιθων ἐν εὐσεβει χωριῳ συνεισερχηται | ||
| της πλεονεξιας την ἀταξιαν εἰς ταξιν ἀγει , οἱον ἀριστος τεχνιτης προς το κοινον της ἐργασιας καλως τῳ φανεντι χρησαμενος |
| ἐγων ἐρεω , ὡς μοι καταφαινεται εἰναι , μυθον , ἀληθειης ὀρθον ἐχων κανονα , ὡς ἡ του θειου τε | ||
| φησιν “ ὡς θελεις ψευδου , ἐλεγχον οὐκ ἐχουσα της ἀληθειης . ” [ κακου προς ἀνδρος ἐστι μη φευγειν |
| λεξιν , πασαν δε την Πλατωνος , πασαν δε την Δημοσθενους : ἀμηχανον γαρ εὑρειν τουτων ἑτερους ἐπεισοδιοις τε πλειοσι | ||
| Μαρσυας ἐν εʹ των περι Ἀλεξανδρου ἱστορει λεγων Μαργιτην ὑπο Δημοσθενους καλεισθαι τον Ἀλεξανδρον . ἐκαλουν δε τους ἀνοητους οὑτω |
| γινωσκειν , ὁτι ἐπι πασης δυσκρασιας θερμης συμμετρως και δεοντως διδομενη , ὡσπερ και ἀλλο τι , βοηθειν ὀξυτατα δυναται | ||
| χολη του ἱππου καταγλυκαινομενη ἐν μολυβδινῳ ἀγγειῳ ἰσχυρας πραξεις ἀποτελει διδομενη ἐν οἰνῳ ἀνθρωπῳ και ἀναπαυσιν ἀποτελει . Της δε |
| Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
| τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
| Οὐδετερον ἀρα διαφερει τι τοις θεοις , οὐτε το ἡμας ἐμπιπλασθαι ὑλικων σωματων , οὐτε εἰ τινες ὑλικοι σωματων ἀτμοι | ||
| . ἐλινυειν οὐ ξυμφερει , ἀλλα γυμναζεσθαι μεν , μη ἐμπιπλασθαι δε , τους νεους ἐλλεβοριζειν , ἰγνυην ταμνειν , |
| ἐστιν ἡ των μετρονομων , ὡς Δειναρχος ἐν τῳ Κατα Καλλισθενους . ἠσαν δε τον ἀριθμον ⌈ ιʹ ⌉ , | ||
| Φοινικωδη καλεισθαι . οὐκ ἀν οὐν εἰη το λεγομενον ὑπο Καλλισθενους ἀληθες , ὁτι ἀπο Φοινικων της Συριας των την |
| , εἰτα οἱ του οἰκου ἀκολουθως τῃ ἐφεξης ταξει των ζῳδιων , παλιν των ἑξης ἀνα δυο ἐχοντων οἰκοδεσποτειας προτασσομενου | ||
| , το δε ἑπομενον ἑσπεριον δυνον . Ἐστω ὁ των ζῳδιων κυκλος ὁ αβʹ , ὁριζων δε ὁ γδʹ , |
| τα κατασκευαστικα του αὐτου και ἀνασκευαστικα λαμβανει , εἰτα τοις ἰσχυροτεροις αὐτων προστεθεις εὑρισκει το ἀληθες . ἱνα γουν ὁ | ||
| . Ὁτι πλεονεξιᾳ τις προσεχων και τους ἀσθενεις ἀδικων , ἰσχυροτεροις ἐμπεσων ποτε , και μη ἐλπιζων , ἐκτισει ἁ |
| ἑτερον και τας βρογχοκηλας , ἐχει δε οὑτως . Ἁλος λειοτατου και χνοωδεστατου , ψιμμυθιου , ἀνα λιτραν α , | ||
| του γαλακτοϲ ϲκευαϲθεντι δια μελικρατου , εἰτα μιξαντεϲ αὐτῳ ἐπιθυμου λειοτατου ⋖ γ . ἐρρεθη δε ἡ ϲκευαϲια του ὀρου |
| ὑπο δορυ πωλουμενους ἐκ των λαφυρων , ἠ του στρατηγου συγχωρησαντος ἁμα ταις ἀλλαις ὠφελειαις και τους δορυαλωτους τοις λαβουσιν | ||
| ἁπλοτητος της των βαρβαρων ἐστι σημεια , του τε μη συγχωρησαντος μεν την ἀποβασιν την εἰς την νησον , δωρα |
| οἱον ἀπο της πλευρας ὁρμησειε ἀν τις και εἰς ἐννοιαν πλευριτιδος και πλευρωνιας : εἰ οὐν εἰη συνηθεστερον ἡ πλευριτις | ||
| [ γαρτοι - ] ? πληθος ? και πυρετου και πλευριτιδος [ - ] και ἐπιληψιας , ὁπερ [ ] |
| Ἀντισθενους . δει γαρ και ἑαυτου τον πατερα προτιμησαι , μητοι δη τον λυτρωσαμενον Ἀντισθενην ἠ τινα ἀλλον , οἱον | ||
| ὁτι των καθ ' ἑκαστα οὐκ ἐγχωρει γιγνεσθαι ἐπιστημην , μητοι γε δη ἀμεινω και τελειοτεραν της των καθολου . |
| και ἐναντιωματα και μεγαλους κινδυνους και ἐπιβουλας και θορυβους και καθαιρεσεις ἐπαγουσιν . ἐαν δε πως ἐπ ' ἀλλοτριων ὑψωματων | ||
| τε ἠ δανεσι περιτραπεντες ἀγωνας οὐ τους τυχοντα ὑπομενουσι και καθαιρεσεις . ἀλλως τε δριμεις και εὐσυνετους περι τας πραξεις |
| . τετριγει δ ' ἀρα νωτα θρασειαων ἀπο χειρων ἑλκομενα στερεως : κατα δε νοτιος ῥεεν ἱδρως , πυκναι δε | ||
| διαπεπερασμενας . ὡς οὑπιτιμητης : Καλως , φησι , και στερεως τυπτε τας πεδας του Προμηθεως : ὁ γαρ προσταξας |
| θεμενοις , λεγειν ἀδεως περι τε των ἰδιων και των δημοσιων : ἡ δε τριτη κηρυξι και πρεσβειαις ἀξιοι χρηματιζειν | ||
| προβλημα : ἡ Φυη μετα την καταλυσιν του Πεισιστρατου κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : λεγομεν γαρ ἠδυναμην μεν οὐν και ἀσεβειας |
| τε και ὑπεπιτριτος , και ἀει οὑτως μεχρι παντος προχωρουντι συμφωνησει σοι , ὡστε και ταυτα ἐπ ' ἀπειρον τα | ||
| δυο εἰχεν ὀφθαλμους και τον ἑνα Ὀδυσσευς ἐτυφλωσε , πως συμφωνησει το ὑπ ' αὐτου λεγομενον , „ Κυκλωψ , |
| μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
| των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
| αὐτων δυναμιν ἐκαλεσα , και την μεν ἐπι τῳ αὐτῳ τεταγμενην και το αὐτο ἀπεργαζομενην την αὐτην καλω , την | ||
| αἰτιαν και βιαστικην , την δ ' εἱμαρμενην συμπλοκην αἰτιων τεταγμενην , ἐν ᾑ συμπλοκῃ και το παρ ' ἡμας |
| ἑτερων κλητον Ἀθηνηθεν ἐλθοντα νεων ἀρχην κτησασθαι μακαριστον , πηλικης εὐδαιμονιας το Ἀθηναιους εἰναι τους μεταπεμπομενους ; ἐγω δε ἡσθην | ||
| τι ἁπαντες ἀνθρωποι . αἱ δε ἀπαρχαι εἰσι νηες γεμουσαι εὐδαιμονιας , και ὁ τι ἀν ἡ φυσις ἀριστον τεκῃ |
| , ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
| της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
| μεν τῃ Ὀδυσσειᾳ οὑτω γραφουσι τινες ἁ φησιν Ἀμφινομος , συμβουλευων τοις μνηστηρσι μη προτερον ἐπιτιθεσθαι τῳ Τηλεμαχῳ πριν ἀν | ||
| το ἐν τῃ δημηγοριᾳ Νικιου . και γαρ ἐν ἐκεινῃ συμβουλευων και προτρεπων δηθεν πλειν ἐπι την Σικελιαν τῳ μεγεθει |
| ἰαμβικοι τριμετροι πολλοι . ἐπι ταις ἀποθεσεσι των στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος , ἐπι δε τῳ τελει κορωνις . . | ||
| τα μελη . [ κωμαζοντι φιλοις : ] πλειονων οὐσων ἀντιστροφων καθ ' ἑκαστην στροφην ἐφη ὁτι τρις ἐπεκελαδουν καλλινικε |
| και τοιαυτην ἐγκολαψας εἰκονα τῳ μνηματι . γυνη μεν ἐστι καθημενη το φιλοτεχνημα , το δε γυναιον ἐστιν ἡ Τυραννις | ||
| ἀπο στομιου θεμιστευει τοις ἀνθρωποις , εἰτε ἐν τῳ ἀδυτῳ καθημενη ἐπι διφρου χαλκου τρεις ποδας ἐχοντος χρηματιζει , εἰτε |
| εἰης προς ἡμας , ἐκελευσε γραψαι , και ὑπηκουσα ἀσμενος νομιζων ἐσεσθαι και σοι και τοις σοις κατα - φυγην | ||
| οὑτως οὐν ἑκαστος ἀφικνουμενος , αὐθις ἀπῃει συν ὀργῃ , νομιζων ὑβριζεσθαι , του Αἰσωπου ταὐτα παντας ἐνδοθεν ἐρωτωντος . |
| ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
| ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
| εὐθειαι , ἡ μεν ΑΒΓ ὡστε την ΑΒΓ περιφερειαν διχα τετμησθαι κατα το Β , τυχουσαι δε αἱ ΑΔΓ , | ||
| τεμνοντων γαρ τουτων ἀλληλους και την σφαιραν συμβησεται εἰς τεσσαρα τετμησθαι , ὡστε ἑκαστον των τεσσαρων τμηματων μιαν ὡραν του |
| πως πονηρα ἐστι , και πως τους δουλους του θεου καταστρεφει τῃ ἑαυτης ἐνεργειᾳ , και πως ἀποπλανᾳ αὐτους ἀπο | ||
| θηριων γαστριζομαι . Και κεκραγας , ὡσπερ ἀει την πολιν καταστρεφει . Ἀλλ ' ἐαν ταυτῃ γε νικᾳ , ταυτῃι |
| ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
| ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
| το κεντρον αὐτης κατα το ἐλαχιστον ἀποστημα , ὁπερ ἐστιν τεταρτου ὁρου του της ἀνωμαλιας ἀριθμου περιεχοντος μοιρας ρπ και | ||
| το γʹ ἰωνικον ἀπ ' ἐλαττονος διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ παιωνος τεταρτου ἀντι ἰωνικου και διιαμβου : το μεντοι κωλον της |
| μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
| των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
| : σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
| ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
| τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
| λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
| , εἰς Παρον οὐ καλως ἐχειν νομισας την μεν βαρβαρικην ἀναστειλαι πλεονεξιαν , τους δε τα πολεμιων ὁμοφυλων ὀνοματι πλημμελουντας | ||
| ὠτειλην , ὁση ἀν δοκεῃ ἀποχρηναι . Ταμνοντα δε χρη ἀναστειλαι την σαρκα ἀπο του ὀστεου , ᾑ προς τῃ |
| : των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
| δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
| ποιησει . προσδοκητα ] ἐλπιστα . . οἱ προσκυνουντες την Ἀδραστειαν ] οἱ σεβοντες , οἱ τιμωντες την Ἀδραστειαν , | ||
| . τοιγαρουν προς τουτον τον ζηλον συντεταμενος , καλω δε Ἀδραστειαν ἐπι τῳ μελλοντι λογῳ και την ὑμετεραν μαρτυρομαι ψηφον |
| το δε ὑπερθετικον , οὑτω και της αὐξησεως κατα συγκρισιν προϊουσης και αὐτης δυο τροποι : και ἡ μεν πηλικοτης | ||
| ἐπιλαμβανει , κατ ' ἀρχας μεν της νουσου σφοδρα , προϊουσης δε βληχροτερον και ἀλλοτε και ἀλλοτε ἐπιλαμβανει , και |
| , και ἀπεχουσαν του μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου | ||
| εἰ δε πολυχρονιωτατον ζῳον , ὡσαυτως ἀει κατα τα αὐτα ἀπαραλλακτον , ἀπο του αὐτου προς ταὐτον ἐπανακυκλουμενον κατα μιαν |
| ἐννοιαν ἠ κατα λεξιν ἠ τι ἑτερον , ὡσπερ ἡ καθαροτης τῃ ἀφελειᾳ κατα τε ἀλλα τινα και κατα το | ||
| Πανυ μεν οὐν . Πως οὐν ἀν λευκου και τις καθαροτης ἡμιν εἰη ; ποτερα το μεγιστον τε και πλειστον |
| , τῳ παντων ἡμερωτατῳ χωριῳ , νομων ὀντων , ἀρχοντων ἐφεστηκοτων , βασιλεως ζωντος ἐν ὁπλοις , ὁπως ἁπαν ἀπειη | ||
| πολεων ἀπελαυον , ἀλλα και οἱ παριοντες ξενοι ὑπο των ἐφεστηκοτων παιδων οὐκ ἠφιεντο ἑως ἀν μεταλαβωσι των παρασκευασθεντων . |
| παλης ἀγαθοι φυλακες προσερειδοντες την κεφαλην ἐκ των βραχιονων . βραχιων εὐσημος παλης : βραχιονα δε καλω εὐσημον τον τοιονδε | ||
| μερους του σωματος , ὁπερ ἐν τῃ συνηθειᾳ παραλογως ὀξυνουσι βραχιων λεγοντες , και αὐτο γαρ ὁμοιως τῳ συγκριτικῳ βαρυνεται |
| βαπτ ' ἐχοντες , τοὐπιθημα της χυτρας ἀφελων ἐποιησα τους δακρυοντας γελαν : τοιουτος ἐνδοθεν τις ἐν τῳ σωματι διεδραμε | ||
| και ξυνδιαφεροντα αὐτοις το Ἑλληνικον σκιρτημα . ἐγω τοι και δακρυοντας αὐτων ἐνιους οἰδα , ὁποτε ἐς μνημην του ἀνδρος |
| ὀγκος φυμα καλειται . τουτο το φυμα εἰωθε δι ' ἑλκους κρινεσθαι . εἰ οὐν γενηται ἑλκος , ἀγαθον : | ||
| ἐπι κεφαλης , ἠτοι ῥαφας κεχαλασμενας βουλομενοι συναγαγειν , ἠ ἑλκους ἐκπεπταμενα χειλη , και ποτε και προσστειλαι και κολλησαι |
| : εἰθ ' ὑστατον το ἱερον ἀκρωτηριον , διεχον των Γαδειρων ἐλαττους ἠ δισχιλιους σταδιους : τινες δ ' ἀπο | ||
| πολεις , ὠ πασα μεν γη , πασα δε εἰσω Γαδειρων τε και ἐξω Γαδειρων θαλαττα , ὠ κυκλος ἀστερων |
| τηλικαυτην πολιν . και ἁμα ἠν τι θαυμαστον ἐργαζωνται σοφιᾳ κρατουντες την των θηριων φυσιν , ὁ θεατης ἐν τῃ | ||
| μεταφεροντων των Συρακουσιων οὐκ ἀπορησειν τους Ἀθηναιους χρηματων , ἀν κρατουντες των Συρακουσιων προσκαθεζωνται τῃ πολει ʃ φευγοντων αὐτων των |
| οὐχ ὑπαρξει σωτηρια , ἀλλα ἐπι παντας ὑμας καταλυσις , καταρα . και τοις ἐκλεκτοις φως και χαρις και εἰρηνη | ||
| πολιν συνεχοντες και φυλασσοντες . θ ἀρα τε : και καταρα ἡν κατηρασατο αὐτους ὁ Οἰδιπους ὁ πατηρ αὐτων . |
| δε μη δοκωμεν ἐπι πολυ γραφειν , ἐκ της του ζῳδιου και της του ἀστερος φυσεως τα τε σινη και | ||
| . ὁ δε το μεσεμβολημα τουτου τε και του ἐφεξης ζῳδιου ὡροσκοπουν ἐχων ἐν νεᾳ ἡλικιᾳ ἐπιψογος ἐσται , ἐαν |
| , ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
| Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
| τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
| ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
| ἁ ' κεινῳ δοκει , της μεν οὐσιας οὐ μικρον ἀφαιρησεις , ἐν ἀργιᾳ δε και ὑπνῳ τον λοιπον βιωσῃ | ||
| δοξας ἀφαιρει , ὡσπερ Γλαυκων διεκελευσατο . εἰ γαρ μη ἀφαιρησεις ἑκατερωθεν τας ἀληθεις , τας δε ψευδεις προσθησεις , |
| δια των ποδων του Κενταυρου , μαλλον δ ' ἐστιν ἀραιοτερα και ἀμαυροτερα . και ὁ μεν ἐπι της ἀγκυλης | ||
| φερειν : τῳ δ ' εἰναι των μοριων τα μεν ἀραιοτερα φυσει , τα δε πυκνοτερα , και την κενωσιν |
| ἀποτελειν , ψευδος ἐστι . πρωτον μεν γαρ δια της ἀνατομης οὐχ εὑρισκεται : δευτερον δε ἐπι των παρθενων ἐχρην | ||
| καλουμενα δε ὁπλα ] δια τινος ὀπης [ μαλλον δε ἀνατομης πλατειας ] οὐσης ἐν τῳ ΑΒ τοιχῳ ἐπειληθῃ περι |
| Ἡραν ὀνοματα συνθετα δια του ο λεγει : Ἡροδοτος , Ἡροδικος . ἐστιν οὐν Ἡρακλης ὁ δι ' Ἡραν ἀκλεης | ||
| σαρκωθεντος τουτο γενεσθαι . Κλεις περιφανεες , φλεβες διαφανεες . Ἡροδικος τους πυρεταινοντας ἐκτεινε δρομοισι , παλῃσι πολλῃσι , πυριῃσι |
| ἐξιαϲι , ὀλιϲθηρα τῳ περιρροῳ . ἠν δε μεζω και λειοτερα ᾐ τα ἑλκεα , ἐπι μεν τοιϲι ἀνω , | ||
| των ἑτερων . ἐχει δε και τα φυλλα λεπτοτερα και λειοτερα και τας ῥαβδους το λευκον . Ὁ τε παλιουρος |
| ὡς ἐγενετο ἡμεις δειξομεν , τετελευτηκοτος γε του εἰσποιηθεντος δηπου ἀπαιδος και του οἰκου μεχρι της ἡμετερας ληξεως ἐξηρημωμενου , | ||
| Φλεγυαν , και την ἀρχην [ την ] Ἐτεοκλεους ἀποθανοντος ἀπαιδος ὁ Φλεγυας ἐσχεν οὑτος . τῃ μεν δη χωρᾳ |
| κʹ , κβʹ , κϚʹ . Των δε τριων αὐτου δεκανων ὁ μεν πρωτος λεγεται Σωθις , ὁ βʹ Σιτων | ||
| τοις ἐμπροσθεν Γενικοις λογοις ὑπεσχου δηλωσαι περι των τριακοντα ἑξ δεκανων , νυν μοι δηλωσον περι αὐτων και της τουτων |
| συμφωνους δε ἐτι φασιν εἰναι παρα τον καλλιστον ἠδη των ψοφων , την φωνην , ὀνοματοποιουντες , ὁσοι την ὁμοιαν | ||
| λεγει . την δ ' ἀκοην ἀπο των ἐσωθεν γινεσθαι ψοφων : ὁταν γαρ ὁ ἀηρ ὑπο της φωνης κινηθηι |
| της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
| . . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
| Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
| εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
| Ὁμου ἐτη καʹ και μηνας δʹ . . : Τριακοστη δυναστεια Σεβεννυτων βασιλεων τριων . αʹ Νεκτανεβης ἐτη ιηʹ . | ||
| Του δε κοσμου ἠν ἐτος ͵γφοʹ . . : Ἑβδομη δυναστεια Μεμφιτων βασιλεων οʹ , οἱ ἐβασιλευσαν ἡμερας οʹ . |
| χαριζοιο ἠ Διωνι ἐπιγραφων φιλοσοφῳ . Ἀλλα συ μεν ὁπως χαιρεις καλουμενος , οὐδεν ἠ μικρον μοι μελει : σκοπειν | ||
| μεγα δεινον τ ' ὀρθι ' Ἀχαιοις . Χαραν πυραυστου χαιρεις : ἐπι των δια μικραν ἡδονην ἑαυτους φθειροντων ⋮ |
| Φρυγιᾳ : ἑτεροι ἐν Λυδιᾳ . Ἀρτεμων δε τις ἱστορικος πιθανωτερον λογοποιει . καθαπαξ γαρ φησι παν ὀρος ἐχον πυρος | ||
| δε ἀκινητον εἰναι φασιν . . . . Α . πιθανωτερον δ ' ἐοικασιν οἱ Πυθαγορειοι λεγειν περι αὐτου , |
| των ἀλλων ὡς εἰπειν ἑκαστον ὁμοιως , ἐτι δε των ἁρμονιων ἐν ἀριθμοις ὁρωντες τα παθη και τους λογους , | ||
| κεχηνυιων , διεσκορπισμενων , και μη ἐχουσων εὐεπειαν . Γ ἁρμονιων ] ὡς ἐπι μουσικης . περιερρει ] κατημεληται . |
| ὁ μεν γαρ κοσμος ἐπ ' ἐλαττονα οὐσιαν ἀνεδραμεν , ἀφαιρεθεντος αὐτῳ του σωματοειδους , ἐφθαρη δ ' ἡ ψυχη | ||
| . Ἐαν μεγεθος μεγεθους ἰσακις ᾐ πολλαπλασιον , ὁπερ ἀφαιρεθεν ἀφαιρεθεντος , και το λοιπον του λοιπου ἰσακις ἐσται πολλαπλασιον |
| τελος ἀγαθον προτιθεμενος και περι της ἐπιτυχιας αὐτου καλως τας βουλας και τας σκεψεις ποιουμενος . ὡς γαρ ἐπιπαν τα | ||
| προειπε μηκετι συντελειν , ἱνα μη συνιοντες εἰς ταὐτο πολλοι βουλας ἀπορρητους μετ ' ἀλληλων ποιωνται περι καταλυσεως της ἀρχης |
| και δι ' ἡν τινα αἰτιαν , και ἐτι ἐπι πληθυντικου ἀριθμου δι ' οὑς τινας και δι ' ἁς | ||
| δεινης μη εὑρειν θεραπειαν : χειρονα : γυναικος : ἀντι πληθυντικου του γυναικων : ὁ δε νους : των δε |