ὑπεχωρεεν ὁ σιτος πονηρος και ξυγκεκαυμενος . Ὁκοτε δε νεωστι βεβρωκως εἰη , αὐτον τουτον τον χρονον ἡκιστα ἐμυζε , | ||
' αἰφνιδιως ἐπιγενηται σοι ἡ νεφριτις , εἰ μεν νεωστι βεβρωκως εἰης και ναυτιας ὑφισταμενος , ἐξεμει παντα ἠ φυσικως |
οὐδεποτε κακοβολει ὁ Θηραμενης ὡς ἐν ἀστραγαλοις , ἀλλ ' ἐπιτυγχανει . ἐπιπληττει δε αὐτῳ ὁ Δημητριος , ὡς τελεως | ||
: ὁ δε ἀραται τον υἱον διαφθαρηναι Ἱππολυτον , και ἐπιτυγχανει . οὑτος γαρ ὀχουμενος ἁρματι , ὑπο ταυρου των |
ἐπηβολος εἰη , οἱον ἰατρικης ἠ ῥητορικης ἠ φιλοσοφιας , θετικως ἐπαγοντα τον ἐν τουτοις ἐπαινον , εἰς ὁσα τουτων | ||
ἀντιτιθησι γαρ εὐεργεσιαν ἀντιστατικως πλατυνων αὐτην . δει δε και θετικως αὐτην μεταχειρισασθαι : ἀκολουθος γαρ τῃ ἀν - τιστασει |
ἀν ἠσαν ποιουντες μεν ὡν ὠλιγωρουν , ὀλιγωρουντες δε ὡν ἐπεμελουντο , ἠ ὡς νυν ἐποιησαν . οὐδεις γαρ ἀν | ||
δ ' οὐκ ἰσασιν , ἐπει μαλλον χρηματων ἠ σοφιας ἐπεμελουντο . ” Ὁ αὐτος ἐρωτηθεις ὑπο τινος , τι |
και οἱ χαριν ἐχειν ὁμολογησαντες , ἀν λιμενος ἐφη τυχωμεν ἀπαλλαγεντες τοσουτου κλυδωνος , Σωτηρας ὑμας ἐπιφανεις μετα των θαλασσιων | ||
ἑτεροις ἠδυναντ ' εἰναι χρησιμοι , ἐπει δε των τυραννων ἀπαλλαγεντες ὡμονοησαν προς ἀλληλους , οὐ μονον την πολιν , |
, ἡλιῳ καθαρῳ τον ἰδιον βιον ἀνταυγασοντες και δια των κυριωτατων αἰσθησεων τους συλλογους ὀνησοντες , ὁρωντας μεν ἡδιστας ὁμου | ||
ἐκει - νως σημαινει , περι δε των μεγιστων και κυριωτατων δια καλλιστου ἀγγελου σημαινει ; τι ἐστιν ἀλλο , |
ἐφαινετο ἡ Ἑλενη , ἀλλα τον αὐτον λογον τῳ προτερῳ ἐπυνθανοντο , οὑτω δη πιστευσαντες [ τῳ λογῳ τῳ πρωτῳ | ||
της ἐξοδου των γυναικων , εἰ συγχωρητεον αὐταις , γνωμηδον ἐπυνθανοντο . πολλοι μεν οὐν ἐλεχθησαν και παρα πολλων λογοι |
. Λακεδαιμονιοι δε κτἑ . : ἀρχη της διαφορας των Λακεδαιμονιων και Ἀθηναιων οἱ δ ' ἠλθον κτἑ . : | ||
και Ἀπολλωνος Καρνειου ξοανα ἐστι κατα ταὐτα καθα δη και Λακεδαιμονιων νομιζουσιν οἱ Σπαρτην ἐχοντες . ἐπι δε της ἀκροπολεως |
ἡνικα γαρ δευτερῳ προστασσεται , ἑνικως μεν γινεται λεγε , πληθυντικως δε λεγετε . οὐ μην ἐν τῳ λεγετω ταὐτον | ||
το σημαινομενον ὑπαρχον , ἀμφοτερως ἐχρησαντο , ἑνικως φημι και πληθυντικως , και ἀει μετα της προθεσεως , οἱον ὑπο |
ὑπαρξασα προσοδος το ἐπιτηδειον συγκατασκευαζοι ἀν . ὁ δε ἰσως φοβερωτατον δοκει πασιν εἰναι , μη , εἰ ἀγαν πολλα | ||
ὑμιν και τρυφαν μη μιαινομενοις . ἡμας δε σκυθρωποτατον και φοβερωτατον ἐδεξατο βιου και χρονου μερος , εἰς πολλην και |
γαρ ἐνεστι λεγειν μη πασαν ἀκαταληπτον φαντασιαν ἰσην πασῃ ἀκαταληπτῳ τυγχανειν φαντασιᾳ , ἀλλα την μεν μαλλον εἰναι ἀκαταληπτον την | ||
περι των σπονδων οὑτως ἐσπεισαντο , ὡστε μη βεβαιους αὐτας τυγχανειν , ἀλλ ' ἀποτεινεται προς Ἀλκιβιαδην τε και Κλεοβουλον |
νεωσοικοι λεγονται και τα πλοια : ἐν ἀριστερᾳ δε ἡ Νικοπολις και των Ἠπειρωτων οἱ Κασσωπαιοι μεχρι του μυχου του | ||
ἐνθα την μαχην ἐνικα Μιθριδατην , ἡ ἀπο του ἐργου Νικοπολις κλῃζεται , και ἐστιν Ἀρμενιας της Βραχυτερας λεγομενης . |
οὐν ἰδων ἑρμαιον ᾠηθην , εἰ των κατα ἀστυ πραγματων ἀπαλλαγεις εἰς ἀγρον βαδιοιμην και συνεσοιμην ἀνδρι φιλῳ , γεωργῳ | ||
αὐτου φυσιν ὠσθη εἰς ὁ ἐχει και ἐνταυθα και ἐντευθεν ἀπαλλαγεις εἰς ἀλλον τοιουτον τοπον φυσεως ὁλκαις . Τῳ δε |
και ἐγκλιθειη , ὁπερ ἰδιον αὐτῃ παρηκολουθει προς την των κτητικων ἀντεξετασιν , καθο αὑται μονως ὀρθοτονουνται : γινεται γαρ | ||
νικησαι ἀγνοει . . Ἑξης ῥητεον και περι της των κτητικων ἀντωνυμιων συνταξεως . Αὑται δη προτασσομεναι των κτητικως νοουμενων |
της Ἀντιγονου βασιλειας ἀναλαβων την δυναμιν παρεγενετο εἰς Φοινικην και ἐπεχειρησε κατα τας γενομενας συνθηκας την Κοιλην Συριαν ἰδιοποιεισθαι . | ||
τα λεγομενα ἐνθυμηθεντες , εἰ [ των δημοτων ] ἡμων ἐπεχειρησε τις ἐν τῳ πληθει τοιαυτα λεγειν ἠ πρατ - |
τοις κακιστοις ἐξ ἀταξιας και πλεονεξιας , ἐξεληλακως ἐκ του καθαρωτατου της οὐσιας , οὐρανου . ὁ δε δευτερος κεφαλαιον | ||
ἀρχηγετας του μικτου γενους ὑπελαβεν εἰναι , τουτονι δε του καθαρωτατου και διηθημενου , ὁπερ ὀντως ἐστι λογικον . καθαπερ |
Ὠριων καταδυνει . Τα δε περι του Κηφεως λεγομενα ὁτι συμφωνως τοις φαινομενοις Ἀρατος λεγει , και οὐ διαφωνως , | ||
, καθως και τα πρωτα ἀπηρτισται . Και πρωτον μεν συμφωνως ἐδιδαξαν ἡμας , ὁτι ἐξ οὐκ ὀντων τα παντα |
, ὡστε και το χειρον προς το χειρον ὡς το βελτιον προς το βελτιον , οἱον ὡς ὀμμα προς ὀμμα | ||
ἀναμφισβητητως ἀγαθον ἐστι : ποιον γαρ ἀν τις πραγμα οὐ βελτιον πραττοι σοφος ὠν ἠ ἀμαθης ; Τι δε ; |
. Διονυσιος δε δια διφθογγου Κραπασειαν αὐτην φησιν ἐν τριτῳ Βασσαρικων „ ἠδ ' ὁποσοι Κινυρειον ἰδ ' αἰπεινην Κραπασειαν | ||
πολιτης Τεγεστραιος . Τεγησσος , πολις Κυπρου . Διονυσιος ἐν Βασσαρικων τριτῳ . το ἐθνικον Τεγησσιος και Τεγησσευς . Τεγυρα |
θυρωμασι και πετροις , ἐξεβιβασε δ ' εἰς αὐτον στρατιωτας τετρακοσιους και βελων πληθος παντοδαπων , ἀπεχοντος ἀπο των τειχων | ||
ἐδεξατο ἐρετας πλειους των τετρακισχιλιων , εἰς δε τας ὑπηρεσιας τετρακοσιους : εἰς δε το καταστρωμα ἐπιβατας τρισχιλιους ἀποδεοντας ἑκατον |
οἱ μεν ἑαυτων ἐγενοντο οἱ παραφρονησαντες , ὁ δε ἀρχων ἐπανηκεν , ὁ δεσμος δε ἠν παρα τους νομους , | ||
ἐφυγεν , συνῳκισεν αὐτην ὁ πατηρ ἑτερῳ , μετα τουτο ἐπανηκεν ὁ την φθοραν ἐργασαμενος , και ὁ πατηρ ἀξιοι |
. κγʹ Ἐπιρρυεισης δε της τροφης Φυσικως ἐχει πασα ψυχη ἀνθρωπινη το ἀναγεσθαι : τουτο οὐν λεγει την δυναμιν αὐτης | ||
ἀθεατος θεοσσυτος ] ἐκ θεου ὁρμηθεισα ἠγουν θεια βροτειος ] ἀνθρωπινη κεκραμενη ] μεμιγμενη ἠγουν ἡρωϊκη ἱκετο ] ἀφικετο τερμονιον |
, τον ἀλειπτην του Τιμασαρχου , την ἐριδα και την φιλονεικιαν ἀποστρεψαι , την παρα των ἀλλων δηλαδη . ἀπαλαιστος | ||
ἐχομεν , ὑμεις δε παντ ' ἐχοντες οὐδεν ἐχετε δια φιλονεικιαν και φθονον και φοβον και κενοδοξιαν . Ἀπο μεν |
τῃ δυναμει ἡττηθησαν προς ἡμων , και λαμπρα τοις νενικηκοσιν ὑπελειποντο της οἰκειας ἀρετης ὑπομνηματα , ὡν την εὐκλειαν ἐς | ||
ἐκ των νεοδαρτων βοων . δια τας τοιαυτας οὐν ἀναγκας ὑπελειποντο τινες των στρατιωτων : και ἰδοντες μελαν τι χωριον |
ὁ ἡλιος δημοσιος θεος . το μεν οἰκημα σου καλλους ἀκροπολις , οἱ δε ἐσιοντες ἱερεις , οἱ δε στεφανουμενοι | ||
δοκω , ἁ δ ' εὐθυς εἰς ὀφθαλμους ἐρχεται , ἀκροπολις μεν αὑτη τοσαυτη το μεγεθος , πορρωθεν ἀστραπτουσα ἀπο |
τουτοις ἐπειτα παντων ἀμνηστιαν λαβων και κακος φανεις περι τον πιστευσαντα ἐπανεστη κατα του βασιλεως . και πρωτα μεν λαθρᾳ | ||
εἰκοτ ' , ἀλλ ' ὁμως σε βουλομαι θεοις τε πιστευσαντα τοις τ ' ἐμοις λογοις φιλου μετ ' ἀνδρος |
λοιπον δ ' ἀνεκπυητον ἐχοντα , πρωτον μεν αὐτῳ τῳ χρονιωτερα των ὁλων εὐθεως ἐκπυησαντων εἰναι μοχθηρα , δευτερον δε | ||
κυανουν ἀνθος ἐχουσης χυλον συν μελιτι ἐγχριε : τα δε χρονιωτερα ἡ κεδρια λεπτυνει και ὁ χαλκος μονος ὑδατι λειουμενος |
οὐδεν περιττον οὐδε παροχετευομενον ἐκπιπτει της τροφης ὡστε μη εἰναι βλαστησεως ἀρχην : ὁταν οὐν παντα ταυθ ' ὑπαρχῃ πασι | ||
χρονων . ἡ δ ' ὑπο του ψυχους κωλυσις της βλαστησεως ἀληθης μεν οὐκ ἐτι δε ποιει μερισμον φυσικον . |
λογων οὑς εἰπε και ἀπο του σχηματος πρωτον μεν ἠξιου σιωπησαι το πληθος : και ἐσιωπησαν : ἐπειτα εἰπε τῃ | ||
Φραζε ταις σαυτης φιλαις . Ἀλλ ' αἰσχρον εἰπειν και σιωπησαι βαρυ . Μη νυν με κρυψῃς ὁ τι πεπονθαμεν |
ὀνομασαι κοσμον και την γην στρογγυλην : ὡς δε Θεοφραστος Παρμενιδην : ὡς δε Ζηνων , Ἡσιοδον . . . | ||
λεγειν . ἀμελει γουν Τιμαιον μεν ἐν τοις Βενδιδιοις , Παρμενιδην δ ' ἐν τοις Παναθηναιοις ἐξεδωκεν , και ἀλλον |
οἱτινες εἰεν , ἐυξεινως ἀρεσαντο : και σφεας εἰρεσιῃ πεπιθον προτερωσε κιοντας ἀστεος ἐν λιμενι πρυμνησια νηος ἀναψαι . ἐνθ | ||
δ ' Αἰγειδεω Θησεος ἐστι λυρη . Αὐταρ ὁ γε προτερωσε κιων Οἰκουσιον ἀστυ κτισσατο , Τραγασιην δε Κελαινεος ἠγετο |
ἀπο ταὐτοματου δεθηναι την γλωτταν . ἠν δε ὁ ἀνηρ ῥητορικος , φησι , και συμβουλευσασθαι δυναμενος . ταττεται ἡ | ||
περι πασαν ὑλην ὁμοιως τῃ δυναμει χρηται , ὁ δε ῥητορικος εἰ και αὐτος περι των προτεθεντων λεγει , εἰτε |
εἰσιν ἡμιν συγγνωμην νεμειν , εἰ περι των δοκουντων Πλατωνι πιστευομεν οἱς αὐτος Ἑλλην ὠν , προς Ἑλληνας ἡμας , | ||
ὁτι δε ὁ σπουδαιος φιλος ἀλλος ὁ φιλων ἐστι , πιστευομεν ἐκ των ὁσημεραι . ἀν γαρ τις σφοδρα φιλῃ |
λοιμον ἐπεμψε , Ποσει - δων δε κητος ἀναφερομενον ὑπο πλημμυριδος , ὁ τους ἐν τῳ πεδιῳ συνηρπαζεν ἀνθρωπους . | ||
ἐτι ἐλασσων , και κατα το ἑξης ἡ ἀνοιδησις της πλημμυριδος ἐτι μαλλον μειουται μεχρι της ἑβδομης , ἡτις διχοτομον |
λουτρα τα μεν τετελεσμενα , τα δε ἀνιοντα , στοα τεταμενη τε εἰς μηκος και εἰς ὡραν ἀνθουσα τοσουτον ἐχουσα | ||
δε ἀπορραγεν τουτο ὀφρυς ἠν ὡρας εἱνεκα ὑπερ της θυρας τεταμενη λιθου του στιλβοντος ἐγκειμενου τῳ μη τοιουτῳ : ὁν |
και Ἀμυντας δε και Δερδας ἐτι προθυμοτερον ἠ προσθεν . Ἀγησιπολις μεν δη ταυτα πραττων ἐπορευετο ἐπι την Ὀλυνθον . | ||
γην ἐφθειρεν : ἐσεισε τε δη ὁ θεος και ὁ Ἀγησιπολις οὐδ ' οὑτω την δυναμιν ἀπαξειν ἐμελλε , καιτοι |
δε , ὠ θαυμασιε φης γαρ και μαντις εἰναι και μισθους οὐκ ὀλιγους ἐπι τῳ τοιουτῳ ἐξελεξας ἀχρι του και | ||
και ὁμιλιας , ὁστις αὐτην μελλει καλως θεασεσθαι και τους μισθους των ἐπαινων αὐτοθεν κομιεισθαι . ἐγω δε τοσουτον ἐτι |
ἠν μεταθεσις , ἀντι μεν δισχιλιων και πεντακοσιων δραχμων τας πεντακισχιλιας , ἀντι δε των δυο τελων τοις ὀκτω δοθηναι | ||
και του Ὑπανιος τον ἀριθμον ἐννεα , πολεις τε σχειν πεντακισχιλιας , ὡν μηδεμιαν εἰναι Κω της Μεροπιδος ἐλαττω : |
οὐκ ἐστιν οὐδε ποσοτης οὐδε παθος οὐδ ' ἐνεργεια . συνθες τοινυν αὐτο και την ἀναγκην εὑρησεις του δογματος : | ||
. κατα τον αὐτον τροπον και ἐπι του λβ : συνθες α , β , δ , η , ιϚ |
ἐνοντος ἐν ὠσιν ἠ χυλων ἐν γευσει και ὀσμης ἐν ὀσφρησει κωφοτεραι πασαι γινονται και μαλλον ὁσῳ ἀν πληρεις ὠσι | ||
μελλοντ ' εἰναι και των αὐτῳ μη προσηκοντων , λιχνον ὀσφρησει και μεχρι παντων τῳ της ἁφης ἁπτικῳ μελλοντα καταχρασθαι |
ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . Ὁτι κατα την | ||
ὁ ἑκατοστος λογος , ὁν Λευιται τοις ἱερωμενοις ἀπαρχονται : λαβουσι γαρ αὐτοις τας δεκατας παρα του ἐθνους διειρηται καθαπερ |
εἰ μη καταβαλῃ αὐτον εὐστοχιᾳ σφενδονητικῃ ἀντι σκοπου κειμενον ὑπερ σανιδος . σισυρνα δε παχυ περιβολαιον ἠ δερματινον ἱματιον ἡ | ||
αἱρετωτερον ἐστι βαθρον μαλλον παν το κατα το περας της σανιδος τετραγωνοις ἐκκοπαις ἐκκεκομμενον προς ἀσφαλη την εἰς αὐτο του |
ὁμοιως του τε ἀναγκαιου και του ὑπαρχοντος τιθεμενων αἱ συζυγιαι συλλογιστικαι : και γαρ ὁτε το ὑπαρχον καθολου ἀποφατικον , | ||
, οὑτως ἐχουσι και αὑται : αἱτινες γαρ ἐκει ἠσαν συλλογιστικαι , αὑται και ἐνταυθα γινονται : ὁμοιως και αἱ |
ἐκλαμποντα και γενομενοι της μεγαλοπρεπειας ἡγεμονες πολλους ἐσχον τους ἀκολουθησαντας λαμπροτερα της δυναμεως βεβουλευμενους . ἐνταυθοι γαρ ὁ μεν οὐκ | ||
Σικελοις , προμυθηκτρια . Εἰλαπηνη : ἐστι θυσια και παρασκευη λαμπροτερα τις . Δαιτυμονες και δαιταλεις : οἱ θοινομενοι . |
μαχιμωτατα των κατα την Ἰταλιαν ἐθνων περι ἡγεμονιας φιλοτιμουμενα παντοιους συνισταντο κινδυνους . οἱ μεν οὐν των Ῥωμαιων ὑπατοι μερος | ||
ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ δε τις ἑτερος ἀντιποιησαιτο , συνισταντο μονομαχησοντες μεχρι θανατου . ἀλλοι δ ' ἐν θεατρῳ |
μακαριζειν τους ἀχρηματους , ἐνηλλαξε , και ἀντι του εἰπειν μακαριζειν λαμπειν εἰπεν . . ταυτα μοι διπλη μεριμν ' | ||
και ζητωμεν , εἰ οὐ δει ζωντας ἀλλα μετα τελευτην μακαριζειν : ταχα γαρ ἀν ἐξ ἐκεινης θεωρηθειη και το |
τας μικρας των νησων Καρας ἐξελαυνων , ὑφ ' ὡν κατειχοντο , και μισθος της συμμαχιας αὐτῳ μοιρα της Λημνου | ||
ταυτας ἐν τοις σωμασιν οἱονει ἐν φρουρᾳ τινι , και κατειχοντο ὑπο των σωματων , ἐφοβουντο δε μεταχειρισασθαι τι προς |
ἱδρυσαντο ἱερον Ἀχαιας Δημητρος . οὐτως εὑρον ἐν Ὑπομνηματι εἰς Ἀριστοφανην . Ἀρης , παρα την ἀραν , την βλαβην | ||
ὠ Διομηδη , ὁ Ἀριστοφανης του Ἀριστοφανους τῳ Ἀριστοφανει τον Ἀριστοφανην ὠ Ἀριστοφανη : ἐπι δε των ἐπιθετων οὐτε εἰς |
τον υἱον ἐκελευεν αὐτου ἡγεισθαι . προθυμως δ ' αὐτῳ συνεστρατευοντο Τεγεαται : ἐτι γαρ ἐζων οἱ περι Στασιππον , | ||
παντας και τους λοχαγους . και ἐπει παντες ἐπεισθησαν , συνεστρατευοντο και ἀφικνουνται ἐν δεξιᾳ ἐχοντες τον Ποντον δια των |
ἡ παιδευσις τῃ Γοργιου πραγματειᾳ : λογους γαρ οἱ μεν ῥητορικους οἱ δε ἐρωτηματικους ἐδιδασκον ἐκμανθανειν , εἰς οὑς πλειστακις | ||
δε ἀνηρ εὐδοκιμος ἐπι τῃ τεχνῃ γεγονως Ἑρμογενης και κριναι ῥητορικους λογους ἱκανωτατος , ὡς δηλοι αὐτου τα γε εἰς |
ξυνενεχθεντα , εἰ και πληθει των ἀπολομενων οὐ μειονα την ξυμφοραν τῃ πολει ἠνεγκεν , ἀλλα τῳ τε πορρω ἀπο | ||
οἰσειν αὐτῳ προς την πολιν ὡς και δια την ἐκεινου ξυμφοραν το μερος ἐσται ὁ πολεμος . ὠν γαρ δυνατωτατος |
ἐπι των πετρων , πισσα μιγνυμενη κηρωτῃ , θειον μετα ῥητινης , σιαλον ἀνθρωπου ἐπι παιδος , κροκοδειλου χερσαιου κοπρος | ||
. κολοφωνιας της λιβανιζουσης και πιτυινης και της ῥυπαρας ξυλωδους ῥητινης της ἐν τοις κεραμιοις κομιζομενης ἀποχυματος πισσης ξηρας πισσης |
τουτου του μερους πιστεις ἐν τοις περι της συνθεσεως γραφεισιν ἀποδεδωκως οὐκ ἀναγκαιον ἡγουμαι κἀνταυθα λεγειν . τριτον ἐτι και | ||
μεν οὐν προαιρεσις τυπῳ . προσεθηκε το τυπῳ οὐχ ὡς ἀποδεδωκως τον λογον της προαιρεσεως , ἀλλ ' ἀντι του |
ἀταραξια ἀφοβια ἐλευθερια . οὐ γαρ τοις πολλοις περι τουτων πιστευτεον , οἱ λεγουσιν μονοις ἐξειναι παιδευεσθαι τοις ἐλευθεροις , | ||
Διδυμων ὁμοιως το ὑπερ γην ἡμισφαιριον της ἡμερας ἐστιν . πιστευτεον οὐν ἐν τῳ Ὑδροχοῳ μονον πιπτειν τον ὡροσκοπον . |
Διονυσιον ὠνησασθαι παρα των συγγενων του Φιλολαου ἀργυριου Ἀλεξανδρινων μνων τετταρακοντα και ἐντευθεν μεταγεγραφεναι τον Τιμαιον . : τελευτᾳ δ | ||
γαρ δη δει πρωτον ἀναλαβειν ἡμας τον των πεντακισχιλιων και τετταρακοντα , ὁσας εἰχεν τε και ἐχει τομας προσφορους ὁ |
ἐμπνευματωσεις καταμηνυειν τε τῳ ἰατρῳ : παρασιωπησαντων γαρ τα χαλεπωτατα συμπιπτει , οἱον ἐστι και το φυσωδες καλουμενον παθος , | ||
στρεφο - μενων : ὁ δε λοιμος ἐκ του λιμου συμπιπτει , μοχθηριᾳ διαιτης , ᾑ χρησθαι ἀναγκαζονται λιμωττοντες οἱ |
βαρυτονως , τοτε το Ἰωνικον ἐχει προ του αται το χαρακτηριστικον συμφωνον του μεσου παρακειμενου , οἱον πεφρασται πεφραδαται , | ||
ὁ ἐχεσον , ἐξενεχθεντες δια του σ , ὁπερ ἐστι χαρακτηριστικον του πρωτου ἀοριστου , κατα δε ἀντιπαθειαν εὑρεθη . |
ζῳον ἠ δικαιοσυνην παν ἀγαθον ” . και ἐν τῳ προτερῳ μεντοι των Ἀποδεικτικων εἰπων ὡς ἐπι των τα καθολου | ||
ἐστι δε ὁ Ἀπις ἐξ ἀγελης θεος , ἐπι τῳ προτερῳ χειροτονουμενος ὡς πολυ καλλιων και σεμνοτερος των ἰδιωτων Βοων |
ἐκ της Μιλητου ἐκεινην Ἀσπασιαν , ᾑ και ὁ Ὀλυμπιος θαυμασιωτατος γε αὐτος συνην , οὐ φαυλον συνεσεως παραδειγμα προθεμενοι | ||
Σωφρων δε στρουθωτα ἑλιγματα φησιν ἐντετιμημενα . Ὁμηρος δε ὁ θαυμασιωτατος των στρωματων τα μεν κατωτερα λιτα εἰναι φασκει ἠτοι |
ἀληθως ἐμψυχον , οἱον και τοιαυτα συνειδως βεβιωμενα ἑαυτῳ ὁ ἀκαθαρτος οὑτοσι τολμησει βλεπειν εἰς ὑμας και τον βεβιωμενον αὑτῳ | ||
και κωμικωτερον ὁ Ἀριστοφανους θυμαγροικος . Κιναιδος , πορνος , ἀκαθαρτος , βδελυρος , καταπυγων , θηλυδριας , γυναικιας , |
ἀλληλους φονευουσιν ; Ἀργειους ὁρᾳς , ὠ Χαρων , και Λακεδαιμονιους και τον ἡμιθνητα ἐκεινον στρατηγον Ὀθρυαδαν τον ἐπιγραφοντα το | ||
. φημι δειν ἁμα τουτους ἀξιουν καθαιρειν τας στηλας και Λακεδαιμονιους ἀγειν εἰρηνην , ἐαν δε μη ' θελωσι ποιειν |
γυναικι χαρησεται : ἐστι γαρ Ἀφροδιτης ὁ δακτυλος . ἀλλοις ἀπαλλαξαι δηλοι , δουλῳ ἀγαθον , παρθενῳ ἀνδρα , χηρᾳ | ||
, παυομαι λεγων : τον δε τροπον της παρασκευης ἡν ἀπαλλαξαι ἀν των τοιουτων πραγματων ὑμας οἰομαι , και το |
αὐ , ἐφη , λεγε , ὠ Νικηρατε , ἐπι ποιᾳ ἐπιστημῃ μεγα φρονεις . και ὁς εἰπεν : Ὁ | ||
και ποσοτης . Συνταξις μεν ἐστιν , ὁταν ζητωμεν , ποιᾳ συλλαβῃ συνταξωμεν τα στοιχεια : οἱον ἐν τῳ ἀσθενης |
προς το δημοτικον ἠρεσκετο διαλλαγαις , οὐκ εἰα γενεσθαι το προβουλευμα τοιουτοις λογοις χρωμενος . Ἐβουλομην μεν ἀν ἐγωγε και | ||
ἐχουσι παρ ' ὑμων δωρειαν , και οὐδε μιᾳ γεγενησθαι προβουλευμα πωποτε . ἐγω δ ' οἰομαι μεν οὐχι λεγειν |
τῳ Ξανθῳ το τελος και ἀπηλλαγησαν . Ὁ μεν οὐν Αἰσωπος ἠκολουθει προς την οἰκιαν ἀπιοντι τῳ Ξανθῳ . μεσημβρινου | ||
Ζηνας ἀκουσας του Αἰσωπου οὑτως λαλουντος ἐθαμβηθη και φησιν ” Αἰσωπος λαλειν ἀρξαμενος ἐμε κεκρουκε : προκαταλαβωμαι αὐτου , ἐπει |
και ῥιζα δενδρου , ἡτις των ὀφεων δηγματα δοκει ἀπεχειν ἐπικινδυνα : τους μεν ἐκ της χωρας ἐν ᾑ πεφυκε | ||
τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . πονηρα : ἀσθενη ʃ ἐπισφαλη , ἐπικινδυνα . καταγγελτους : δηλους δια μηνυματων . λαθειν γαρ |
τα της ψυχης , διατηρουσαν την ὑγειαν και την των βελτιστων ἐπιτηδευματων ἐπιθυμιαν . φανερον δε εἰναι και δια της | ||
και μετασχων τουτου του μαθηματος οὐκ ἀν ποτε ἀποσταιη των βελτιστων , οὐδε τουτων ἀμελησας αἰσχρον τι και φαυλον προελοιτ |
του ἰου μελι προϊεναι . το δε σημειον ὁτι ἰον μελισσαν εἰπε το μελι δια το ἀφιεσθαι ὑπ ' αὐτων | ||
αὐταις οὑτω διαφθερεις . . . και παντα τα την μελισσαν φθειροντα ἀποσοβει και ἀναιρει . προς παντας δε τους |
και τον ἀνδριαντα . οὐδεις γαρ ἐστι παρ ' ἐκεινοις φιλοπολις ἀνηρ οὐδε ἐπιμελης περι τους θεους : ἀλλα παρα | ||
ἀχθομαι ὁτι χρηστος ὠν και φιλοπολις πασχω κακως . Συ φιλοπολις και χρηστος ; Ὡς οὐδεις γ ' ἀνηρ . |
κᾀτα κελευειν βοηθειν αὐτοις , ἠ παλιν οὐκ ἐθελων χαρισασθαι Λακεδαιμονιοις , εἰτα προσταττειν ὑμιν κινδυνευειν ὑπερ αὐτων ; εἰ | ||
, πειστεον . Οὐ γαρ πατριον , ὠ Σωκρατες , Λακεδαιμονιοις κινειν τους νομους , οὐδε παρα τα εἰωθοτα παιδευειν |
Σερτωριον ὑστερον διαφθειραντες , ὑστατους δε Κανταβρους , οὑς [ κατελυσεν ] ὁ Σεβαστος Καισαρ : την [ τε ] | ||
εὐβατος ἐστι περασθαι . . Ὑβρισε τας ἀρουρας , ἠτοι κατελυσεν και ἠρημωσεν . ἀφυβρισε δε πελαγος παρα Συνεσιῳ , |
και τῳ γυμναστῃ ἐπηρτημενης , εἰ τι παρ ' ἁ κελευουσι πραττοι . κελευουσι δε ἀπαραιτητα , ὡς παραιτουμενοις ταυτα | ||
: νομῳ δε οὑτω : και οἱ νομοι δε οὑτω κελευουσι τας ἀποδειξεις ἐκ των φανερων ἐλεγχων και ἀναμφισβητητων : |
του λεπτου γληχωνοϲ ἀφεψημα καππαρεωϲ φλοιοϲ κολοκυνθιδοϲ ἀποβρεγμα πινομενον λινοζωϲτιϲ ἐϲθιομενη και το ἀφεψημα πινομενον λαθυριδεϲ μετ ' ὀξυμελιτοϲ πινομεναι | ||
. Ἀφακη ϲτυπτικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ , ὡϲπερ ὁ φακοϲ , ἐϲθιομενη δε δυϲπεπτοτερα του φακου ἐϲτιν , ἰϲχυροτερον δε ξηραινει |
ἀπετυγχαν ' ὁτουδηποτε , τα κοινῃ δοθεντα παντας ἡγειτ ' εὐηθως ληψεσθαι : ἀσφαλειαν οὐν ἐσεσθαι τοις ἰδιᾳ πεπρακοσιν αὑτους | ||
ἐν τοις ἀλλοις πασιτουτο δε ἁπλως και ἀτεχνως και ἰσως εὐηθως ἐχω παρ ' ἐμαυτῳ , ὁτι οὐκ ἀλλο τι |
γαρ δη ἐστι το ὑδωρ της τε αἰθριης και της δροσου . Παντων δε των ἡμεις ἰδμεν θνητων τουτο ἐξ | ||
ὀθονη ἀραιᾳ ἠ κοσκινῳ πυκνῳ τιθει ὑπαιθρον ἡλιουσθαι και της δροσου μη μεταλαμβανειν φυλαττομενος μητε βραχηναι , ὀμβρου γιγνομενου , |
ἀνθρωπων : ὁτι συ , ὁ θεος , κατα την χρηστοτητα της ἀγαθωσυνης σου ἐπηγγειλω μετανοιας ἀφεσιν τοις ἡμαρτηκοσιν , | ||
, χωρισθεντι και διακοπεντι παλιν συνελθειν , ἀλλα σκεψαι την χρηστοτητα ᾑ τετιμηκε τον ἀνθρωπον : και γαρ ἱνα την |
δε ταυτα ὁ μεν Ἱκετας ἀναλαβων των στρατιωτων τους ἀριστους πεντακισχιλιους ἐστρατευσεν ἐπι τους Ἀδρανιτας ἀντιπραττοντας αὐτῳ και πλησιον της | ||
ἐπανοδον των πρεσβευτων Καρχηδονιοι μεν τοις Αἰγεσταιοις ἀπεστειλαν Λιβυας τε πεντακισχιλιους και των Καμπανων ὀκτακοσιους . οὑτοι δ ' ἠσαν |
ἠ ῥᾳθυμοτερον ἐπιτρεχων τα δεομενα πλειονος ἐξεργασιας , πολλοις τεκμηριοις βεβαιωσαι δυναμενος ὀλιγοις χρησομαι : τας μεν πρωτας Ἀθηναιων και | ||
κληρουχιας παλιν εἰσηγον λογον : και προσιοντες τοις ὑπατοις ἠξιουν βεβαιωσαι τῳ δημῳ τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο ἡ βουλη |
' ἀφορμας , ἐφ ' ὁσους δ ' ἐφθανεν , ἀθροους ἀνηκεστοις περιεπειρε κακοις . οὐ μην ἀλλα και μερει | ||
τουτο ἀλλο ὀναρ ἐστιν , ὡς ἀρα πυρων βασιλικων σωρους ἀθροους δαπανω τοις ὁμιληταις και διανεμω . δαπανω μεν γαρ |
στρατευσαντες ἐπι την Ἑλλαδα : ἑτερον δε , τῳ μονους Συρακουσιους , ἀν κατορθωσωσι , δοκειν νενικηκεναι τους Ἀθηναιους , | ||
Φιλιστον : και πρωτον μεν ἀποδυσαντας αὐτου τον θωρακα τους Συρακουσιους , και γυμνον ἐπιδειξαμενους το σωμα , προπηλακιζειν , |
ἐγω δε συν ἐμαυτῳ ἀλλους ἑξ , ὡστε ἐστιν αὐτος ἑβδομος , ἀντιστατας τοις πολεμιοις ποιησομαι ταις ἑπτα πυλαις και | ||
ἑνδεκατος , οὐ κακος . νϚʹ Ἀρεως ὀγδοος , Ἑρμου ἑβδομος , λυπηρος σκληρος . νζʹ Κρονου ιθʹ , χαλεπωτατος |
ποσον αὐτους ἐμπλησει μετρον , εἰτα λογισαμενοι το ἀποχρησον σφισιν ἐμπιπτουσι και ἀναχωρουσιν ἐπι ποδα ἐμπιπλαμενοι , το ῥευμα του | ||
τοις ἑλιγμοις των ῥαβδων . ἐνιοτε δε και κατα βαθους ἐμπιπτουσι ποταμοις ῥεουσιν ὑπο την γην , ὡν της βιας |
τετρασι : ταις μεν τριασι συνημμεναις ἁπασαις , ταις δε τετρασι δυο μεν παρα δυο συνημμεναις , δυο δε παρα | ||
λογος βιωφελης . διαφερει δε ἡ μεν γνωμη της χρειας τετρασι τοισδε , τῳ την μεν χρειαν παντως ἀναφερεσθαι εἰς |
μεν , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τα παροντα πραγματα πολλην δυσκολιαν ἐχοντα και ταραχην οὐ μονον τῳ πολλα προεισθαι και | ||
εἰσιν οἱ την κινησιν ἀναιρουντες λογοι του Ζηνωνος και παρεχοντες δυσκολιαν τοις λυουσιν , ἐστι δε ὁ μεν πρωτος τοιουτος |
ἀρχην . ἀλλως . ὑπνος ἐστιν ἡσυχια και παυλα των ἡγεμονικων . τις ποιητικη αἰτια του ὑπνου ; ἡ ἐν | ||
τον ἐγγυτερον ἠ ἀπωτερον του πληττομενου , των ἐν ἡμιν ἡγεμονικων τῃ συμφυτῳ μουσικῃ θαυμασιως ἁμα και προχειρως εὑρισκοντων τε |
και τῳ θερει καιονται . Χρη δε , ὁσον ἡ θερμοτης του ἡλιου κατεισι , τοσουτον ὀρυττειν και φυτευειν , | ||
ὑγιασαντος τριψις ἐγενετο των ποδων του καμνοντος , και ἐντευθεν θερμοτης ἐκινηθη , και ἐδρασεν εἰς τα ἐνοχλουντα αἰτια και |
: ὁς και σφισι και θερεος και χειματος ἀρχομενοιο σημαινειν ἐπενευσεν ἐπερχομενου τ ' ἀροτοιο . τας οὐν των καρπων | ||
ἰδων τα μυστηρια ἐρωτησε μεμυημενον , εἰ οὑτως ἐχοι , ἐπενευσεν ἐκεινος και ὡς ἐξειπων τα μυστηρια ὑπαγεται τῳ νομῳ |
πλην Ὑπερμνηστρας . Αὑτη γαρ Λυγκεα διεσωσε , παρθενον αὐτην φυλαξαντα . Λεγεται οὐν δια τουτο τας Δαναϊδας , ἀνευ | ||
τελη , οὐχι το αὐτο μερος λογου καταστησεται , οὐτε φυλαξαντα το αὐτο μερος λογου . το οἰκον δε και |
ἀσελγως εἰσπεπηδηκοσιν εἰς τους δημους ὀργιζομενη παρωξυντο , τηνικαυτα μοι ἐπεβουλευσεν . ἠν δ ' ἐκεινος μεν ὁ καιρος του | ||
εἰπε τμητικον γεγονοτα εἰς ἀπωλειαν , παροσον δολιᾳ τεχνῃ χρησαμενος ἐπεβουλευσεν . ὁ γαρ Δαιδαλος ἐκ Κρητης εἰς Σικελιαν ἀφικομενος |
Ἠλειους δε ναυς τε κενας και χρηματα . αὐτων δε Κορινθιων νηες παρεσκευαζοντο τριακοντα και τρισχιλιοι ὁπλιται . Ἐπειδη δε | ||
. Ἐπεμψαν δε και ἐς τας πολεις πρεσβεις οἱ Συρακοσιοι Κορινθιων και Ἀμπρακιωτων και Λακεδαιμονιων , ἀγγελλοντας την τε του |
Ἐπειους . παραλαβειν δε και την ἐπιμελειαν του ἱερου του Ὀλυμπιασιν , ἡν εἰχον οἱ Ἀχαιοι : δια δε την | ||
ὁ των ῥοδων των οἰκοθεν και ὁ της ἐλαιας της Ὀλυμπιασιν . Ἀλλα ταυτα μεν ἐασειν μοι δοκω και χαριεισθαι |
μεθ ' ὁπλων διαπραττονται , ἠ και προ τουτου φοβησαντες κατεστησαντο την τοιαυτην πολιτειαν . ἠ οὐχ οὑτως ; Οὑτω | ||
των παλαιοτερων οὐδεμιαν ἡκει μνημην , αὐτοι δε ἀρεσαν σφισι κατεστησαντο Ἠλειοι . δρομου μεν δη και παλης ἐτεθη παισιν |
τοις τας εὐθυνας διαφυγουσιν : ἀν δε τις τουτων , πιστευων τῳ κεκρισθαι , την ἀνθρωπινην φυσιν ἐπιδειξῃ κακος γενομενος | ||
πιστον γενεσθαι , και ᾡ Κυρος ἀνεβη ξενικῳ δια μισθοδοσιας πιστευων τουτῳ ἐμε καταβηναι δι ' εὐεργεσιαν ἰσχυρον . ὁσα |
ἑτερωσε ὁρωσαν λαβειν ζητει και τους εἰωθοτας μισθους των εὐεργεσιων κομισασθαι . δια ταυτα οἱ Φωκεις και το Τιλφωσσαιον ὑμνειται | ||
μεν Ποτιδαιαν και τας ἀποικιας , Αἰγινηται δε την αὑτων κομισασθαι , Μεγαρεις δε ἀγοραις και λιμεσι χρησθαι τοις Ἀθηναιων |
ἀνερχομενης δει θεμελιους πηγνυειν , βορραν δε ἀνερχομενης δει τοις θεμελιοις τοιχους ἐποικοδομειν , βορραν δε κατερχομενης τοιχους καθαιρειν , | ||
: ἐπι γαρ ? τοις ὑπο [ Λεωσθενους ] τεθεισιν θεμελιοις οἰκοδομουσιν οἱ νυν τας ὑστερον πραξεις . Και μηδεις |
ἐσχηκεν ὁμιλον , οὐ διακρινουσα πλουσιον ἠ πενητα οὐδ ' ὑβριστικως αὐτοις χρωμενη . Ἀριστιππος δε κατ ' ἐτος δυο | ||
παραδειγμα τοις ἀλλοις , ἱν ' εἰδωσιν ὁτι τοις λιαν ὑβριστικως τα θεια διακειμενοις οὐκ εἰς τους παιδας ἀποτιθενται τας |
Ἡσιοδος δε Ἰδυιαν . . . . Ἐπιμενιδης δε φησι Κορινθιον τωι γενει τον Αἰητην , μητερα δε αὐτου Ἐφυραν | ||
οἰκειων ἐχειν ἁρματων θεις περας του δρομου ἐπαθλον γαμου τον Κορινθιον ἰσθμον εἰ δυνηθειεν ἀφικεσθαι μεχρι τουτου . αὐτος δε |
συνδεσμος , ἀρθρον : ὁ δ ' Ἀντιπατρος και την μεσοτητα τιθησιν ἐν τοις Περι λεξεως και των λεγομενων . | ||
δι ' ὁλου το ὀστουν ὁλοτελως παθοι , χρη την μεσοτητα πασαν αὐτου ἀναιρειν . θεραπευτεον δε τας μεν χωρις |
ὁ Ζευς ἐβοηθει τοις Ἑλλησι , πριν ἱκετευθηναι ὑπο της Θετιδος : και ὁτι το ἡμιστιχιον ὁ Ζηνοδοτος μετηνεγκεν ἐπι | ||
Τελαμων , ἐκ Ψαμαθης δε της Νηρηιδος Φωκος Πηλεως και Θετιδος Ἀχιλευς Ἀχιλεως και Δηιδαμειας της Λυκομηδους θυγατρος Πυρρος ὁ |
μονη ἐστιν των παθητικων ἡ συνταξις : των γε μην ἐνεργητικων ἐστιν και γενικη , οὐ συνουσης της ὑπο προθεσεως | ||
μαι και την παραληγουσαν συστελλοντα προς την παραληγουσαν των πληθυντικων ἐνεργητικων παθητικα γινεται , τιθημι τιθεμαι , διδωμι διδομαι , |
και ἡμισεως : και νησος ἐν μεσῳ τῳ πλῳ τουτῳ οἰκουμενη , ᾑ ὀνομα Αἰθαλια , και ἀλλαι πολλαι ἐρημοι | ||
ἰστε ὁτι οὐ μεγιστη των πολεων οὐσα οὐδε πλειστον χρονον οἰκουμενη πολλων γνωριμωτερα ἐστι και παρα τοις ἀλλοις ἀνθρωποις , |