ἀραιας και χαυνους ἐπαρσεις καθιερουν ὡς ἁγια , τα φυσει βεβηλα και ἀνιερα ἐξ αὑτων . ἀρ ' οὐν οὐκ | ||
των μεν ἱερωτατων ἐλαυνομενος χωριων , εἰς δε ἀβατα και βεβηλα και βαραθρα ἐμπιπτων . τοσαυτῃ μεντοι τῃ του θεοφιλους |
ἀμφισβητησαντος δε Εὐβουλιδου του κληρου του Ἁγνιου κατα γενος , Μενεσθεα μη ἀμφισβητησαι του κληρου , μηδ ' Εὐκτημονα τον | ||
τε ἐν Θεσπρωτοις ἐχομενου και Ἀθηναιων οὐχ ὁμονοουντων ἀλλα ἐς Μενεσθεα ῥεποντων μαλλον ταις εὐνοιαις . οὐ μην οὐδε ἀγωνος |
και τοτε πρωτον ἐμαθον ὁτι μηδεν ἐριζει προς ἡδονην φιληματι ἐρωτικῳ . Ἐπειδη δε του δειπνου καιρος ἠν , παλιν | ||
ὠ Γλαυκων , λεγειν ἁ λεγεις : ἀνδρι δ ' ἐρωτικῳ οὐ πρεπει ἀμνημονειν ὁτι παντες οἱ ἐν ὡρᾳ τον |
, εἰτα τον κηρον τηξας ἐπ ' ἀνθρακων ἁμα τῃ ῥητινῃ ἐμπασσε εἰς αὐτον την σανδαρακην και την σανδυκα λεια | ||
, ἀμμωνιακον μετα μελιτος μαλαχθεν και ἐπιτεθεν , ἰξος συν ῥητινῃ και κηρωτῃ , ἰτεας φυλλα συν κηρωτῃ . ῥησσει |
εἰς δε την Ἀκαδημειαν ἠ εἰς το Λυκειον ἐλθοντα τῳ βελτιστῳ τουτῳ Διαλογῳ συμπεριπατειν ἠρεμα διαλεγομενους , των ἐπαινων και | ||
δυναμενους ἀποδεδοται , ὡστε τον χειριστον των αὐτων τυγχανειν τῳ βελτιστῳ : οὑτως , ὠ ἀνδρες , ταυτην την ὑβριν |
λιαν μακραι φλυαρων και ματαιολογων . Προσωπον το παν ἀνθρωπου σαρκωδες μεν ὀν εὐπαθους και ἡβωντος ἀνδρος , ἀσαρκον δε | ||
πολλαι , ῥηγνυται αὐτεῃ κατα το αἰδοιον αἱμα πουλυ και σαρκωδες : και ἠν μεν μετριαζῃ , σωζεται : ἠν |
παρελαβεν παρα Κρατησιπολεως . τας δε αἰτιας δι ' ἁς ἐκυριευσε πολεων ἐπιφανων προδεδηλωκοτες ἐν ταις προ ταυτης βιβλοις το | ||
μετα δε ταυτα την των Πανορμιτων χωραν λεηλατησας ἀναριθμητου λειας ἐκυριευσε , των δε Πανορμιτων πανδημει παραταξαμενων προ της πολεως |
ἱερεα λεγοντος ἠνωχλησθαι παρ ' ἐμου και παλιν ἐν τῳ σταθμῳ προς το κοινον το ὑμετερον : ἁ δε και | ||
' ἐσσι και οὐκ ἀποφωλια εἰδως . ” ἀποστησωνται ἀποκομισωνται σταθμῳ : “ δειδω μη το χθιζον ἀποστησωνται Ἀχαιοι χρειος |
ἐξωθεν ἡλιου ἀκτινος μη εἰσβαλλουσης , αὐταρκες το ἐν ὑποκειμενῳ αἰσθητικῳ τῳ της μητρος ὀγκῳ την δημιουργιαν συντελεισθαι . Ἀλλ | ||
το αἰσθανομενον , μεγεθος ἐχει : οὐ μεντοι το γε αἰσθητικῳ εἰναι οὐδ ' ἡ αἰσθησις μεγεθος ἐστιν , ἀλλα |
οὐκ ἐνδεχεται την ἐν Θεωνι ἀναπνοην εἰναι , την ἐν Διωνι δε μη εἰναι : ἐνδεχεται δε του μεν φθαρεντος | ||
ὁ μη εἰδως τον Διωνα οὐδε τα συμβεβηκοτα αὐτῳ ὡς Διωνι δυναται νοειν , οὑτως ἐπει οὐκ ἰσμεν την οὐσιαν |
τῃ καρδιᾳ προοραν το μελλον . ὡσπερ γαρ ὁταν τι κινησῃ το ὑδωρ ἠ τον ἀερα , τουθ ' ἑτερον | ||
δ ' ὁτ ' ἀφ ' ὑψηλης κορυφης ὀρεος μεγαλοιο κινησῃ πυκινον νεφος . τοιγαρουν και ὁταν λεγῃ ὡς δ |
ἡμεραϲ θ κινων διϲ τηϲ ἡμεραϲ . ἐπι δε τηϲ χρηϲεωϲ ϲειρων το αὐταρκεϲ και τουτῳ ϲπογγον βρεχων ἀνατριβε ταϲ | ||
και ἡ Ἀθηνα , ὡν ταϲ ϲυνθεϲειϲ και τον τηϲ χρηϲεωϲ τροπον κατα το ἑβδομον εὑρηϲειϲ βιβλιον . ἐπει δε |
ἐν δε τῳ θʹ Φι - λιππικῳ φησιν ” ἀλλα Θετταλια πως ἐχει ; οὐχι τας πολεις και “ τας | ||
γιγνωσκειν ὡς ἐστιν κατα γε την Ἑλλαδα χωραν κρατιστη ἡ Θετταλια . Το δε μεγεθος τρια των ὀνοματων ἐπιδεχεται : |
, των Ἀθηνησι γενομενων ἁπαντων προτιμω τε και πλειστου ἀναγινωσκειν ἐθελοιμι . ἐν ἐκεινοις γαρ , οἰμαι , και τουτο | ||
δικασται , ἐν τῃ αὐτῃ μαρτυριᾳ , ὡς ἐγω οὐκ ἐθελοιμι ἀναβαλεσθαι , ὁ δε Θεοφημος κελευοι , ἱνα μοι |
μεγαλῃ λεγουσα : Ἀδαμ Ἀδαμ , που εἰ ; ἀναστα ἐλθε προς με , και δειξω σοι μεγα μυστηριον . | ||
. Αἰας δε πρωτος προκαλεσσατο μακρα βιβασθων : δαιμονιε σχεδον ἐλθε : τι ἠ δειδισσεαι αὐτως Ἀργειους ; οὐ τοι |
ἠδε κολωναι Μυσιαι : ἐκ δ ' ἑτερης ποταμου ῥοος Αἰσηποιο ἀστυ τε και πεδιον Νηπηιον Ἀδρηστειης . ἐσκε δε | ||
δ ' οἰκοιο λαθεσθαι . Ἀλκωνος δε Φαληρος ἀπ ' Αἰσηποιο ῥοαων ἠλυθεν , ὁς Γυρτωνος ἁλιστεφες ἐκτισεν ἀστυ . |
καταναγκασει τον νεον , αὐτος ἐκ των ἐναντιων ἐφανη τῳ δημῳ πολεμιος , αὐτος ἁπαντων ἡμων τας ἐλπιδας παρετρεψε , | ||
' Ἀθηναιων ὑποδεχεσθαι μηδ ' ἐκπεμπειν , ὁμως συνεπραττον τῳ δημῳ την καθοδον και το πολλακις ἀνεγνωσμενον παρ ' ὑμιν |
, γαλακτι ἀντι ὠου ἐγχυματιζουϲιν , ἐλαθον δε αὑτουϲ ἀντι μικραϲ παραμυθιαϲ χρονιαϲ διαθεϲεωϲ τῳ παϲχοντι προξενοι γιγνομενοι . το | ||
Ἡ παροξιϲ κερατιον ἑν ἡμιϲυ . Ὁ κυαθοϲ ἐχει μναϲ μικραϲ ἠτοι μυϲτρα μικρα δυο . το γαρ μυϲτρον ἐχει |
και παντων ὑϲτατοϲ ὡϲ το πολυ παραλαμβανεται . ὁ τοινυν ὑπνοϲ , ὡϲ τυπῳ φαναι , των ψυχικων ἐϲτι δυναμεων | ||
ἠ τι τοιουτον μη πανυ ψυχρον ἀρκει προϲφερομενον τῃ κεφαλῃ ὑπνοϲ τε και ἡϲυχια . κἀπειδαν τοιαυτα πραχθῃ , δι |
Ἀνδροτιων ἑκτῳ Ἀτθιδος . Γρηστωνια , χωρα Θρᾳκης προς τῃ Μακεδονιᾳ , Θουκυδιδης δευτερᾳ . ἀπο Γραστου τινος . το | ||
δουλων και ὑπηκοων , και της Θρᾳκης τα πολλα τῃ Μακεδονιᾳ προσεθηκεν , και των ἐπι θαλαττῃ χωριων τα ἐπικαιροτατα |
μετα βαρυτητος και στερροτητος . και προς τουτοις τῳ κυριως αἰσθητηριῳ το αἰσθητον ἐν χρῳ ἐπιθεμενον κατεχει ἀναισθητον , καιπερ | ||
και κατ ' αὐτας διατιθεμενου ἐμφαινεσθαι συμφημι και ἐν τῳ αἰσθητηριῳ τα φαντασματα , ἀλλ ' οὐχ ὡς αἰσθητικῳ οὐδε |
. Γεγραπται ὁ ἐπινικιος τῳ αὐτῳ Ψαυμιϊ νικησαντι κελητι , ἀπηνῃ , τετρωρῳ την πβʹ Ὀλυμπιαδα . ἐπει δε οὑτος | ||
ἐνικησε την πβʹ : ὡστε την παʹ Ὀλυμπιαδα ἐνικησε τῃ ἀπηνῃ ὁ Ψαυμις . ἱκων δ ' Οἰνομαου : ἀπο |
ὑστερον Μνησιμαχην Λυσιππου του Κριωεως θυγατερα . και γιγνεται αὐτῳ θυγατηρ ὀνομα Κλειτομαχη , ἡν ἐβουληθη μεν ἐκεινος ἀγαμῳ τῳ | ||
Λευκιππου εἰναι του Περιηρους , ἡς και Ἀπολλωνος Ἀσκληπιος και θυγατηρ Ἐριωπις : [ . . . ] δ ' |
αἱρεισθαι μαλλον ἠ κερδος αἰσχρον : ἡ μεν γαρ ἁπαξ ἐλυπησε , το δε δια παντος . ἀτυχουντι μη ἐπιγελαν | ||
και την ψυχην ἀγαθου και το καλλος διαφεροντος . τουτον ἐλυπησε τι Φαλαρις τον Μελανιππον : δικαζομενῳ γαρ αὐτῳ προς |
Ἑλληνας ἐσπεισατο , ἀλλ ' ἐνηλλαξεν . ἐκεινων μεν γαρ ἀφειλε πασαν την κατω χωραν και την ἐντος ὡν εἰπον | ||
πολεως διακοσια ταλαντα τελουσης προς ἐτος αὐτῳ , τα πεντηκοντα ἀφειλε : προς ὁν διαβληθεις ὡς την πολιν ἐγχειριζων Πτολεμαιῳ |
πρεσβευοντος αὐτου προς Φιλιππον ὑπερ Ἀθηναιων σχολαρχης ἐγενετο της ἐν Ἀκαδημειᾳ σχολης Ξενοκρατης . ἀλλα και ἐν τῃ σχολῃ νομοθετειν | ||
; δοκεις , Σωκρατης εἰ ἐπεθυμει ἐν Λυκειῳ ἠ ἐν Ἀκαδημειᾳ σχολαζειν και διαλεγεσθαι καθ ' ἡμεραν τοις νεοις , |
' ἀκουων . τουτους τους στιχους , ἀγαθε διδασκαλε , κολοφωνα των περι της μουσικης λογων πεποιημαι , ἐπει φθασας | ||
λεγεται γαρ ἐν τηι συνηθειαι [ ] [ ] τον κολοφωνα ? [ ] ἐπεθηκεν ἠ κατα ? [ ] |
ῥεουϲαϲ τριχαϲ χρω τουτῳ : γην κιμωλιαν ἁδροτατην βρεξον οἰνῳ αὐϲτηρῳ και μορων χυλῳ τοϲουτον ὁϲον ϲυμπιειν μονον και προϲβαλε | ||
δε εἱλκωμενα τροχιϲκοιϲ ἐπιχριειν λυομενοιϲ γλυκει ἠ οἰνῳ λεπτῳ και αὐϲτηρῳ μη παλαιῳ ἠ ὀξυκρατῳ ὑδαρει : προϲφερειν δε και |
ἐν . στυγερον : μισητον . ἀεικεα : κακον , ἀπρεπη . Ἀδευκεϊ : πικρῳ , ἀπρεπει . Ὑποδμηθεντες : | ||
παραδειγμα κατα νουν ἐδεισας , μη ποτε σοι την ἐρωμενην ἀπρεπη καταστησῃ . της γαρ αὐτης ὑπαρχει δυναμεως γυναικα δυσειδη |
τοιϲ τετραϲι δακτυλιοιϲ πλειονι χρονῳ , εἰτα ἐπιχριειν τῳ ὑποκειμενῳ κολλυριῳ : λιβανου ⋖ Ϛ κομμεωϲ ⋖ Ϛ ϲτυπτηριαϲ ϲχιϲτηϲ | ||
: ἡμειϲ δε εὐδοκιμουμεν ἐπ ' αὐτων τῳ τε διακεντητῳ κολλυριῳ και τῃ προϲ ὑποχυϲειϲ Ἀγλαϊδου χλωρᾳ χρωμενοι . κοινον |
πλειους φαμεν εἰναι των τετταρων και ἡμιολιους , ἐαν δε δωδεκα , ἐλαττους και ἡμισεις , και οὐδε ἀνεκτον ἀλλως | ||
ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και δωδεκα παιδες ἐνι μεγαροισιν λιποντο , ” ῥημα δε προστακτικον |
' ἀχησεται ὡς οἰνοπληγες και μεθυσταδες γαμων μοναστραβης ὀχος νεοφθιτος κορη χρονου πολλου νοστον προμαθοντες ὁδιος οἰωνος ὁμοπαιδα κασιν Κασανδρας | ||
λειου εἰϲ ὀθονιον ἐγχριϲαντα . ὁταν δε ἠδη προκαθαιρηται ἡ κορη , ὑπαλειφειν τοιϲ προϲ ταϲ παλαιαϲ διαθεϲειϲ κολλυριοιϲ , |
σχετλιον τοις μεν τα Φιλιππου πραγμαθ ' ᾑρημενοις θεραπευειν οὑτως ἀκριβη την παρ ' ἐκεινου προς ἑκατερ ' αἰσθησιν ὑπαρχειν | ||
ὠν και τα της ἡγεμονιας συνδιοικων . ἀλλα καιτοι βασανον ἀκριβη λαβων ἐκ μακρων χρονων της ἐν τε λογοις και |
αὐτουϲ αὐτῃ , ὡϲ ἐπειραθημεν . και ἡ κιϲϲηριϲ δε ῥυπτικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ ὡϲ ἡ ϲμυριϲ . και το των | ||
ὁ δη και ϲκορπιουρον καλουϲιν , θερμηϲ και ξηραϲ και ῥυπτικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ : οὑ το ἀφεψημα ποθεν ἀγει φλεγμα |
ἀποβαλλει την Ἑλλην , ὁθεν και ἀπ ' αὐτης Ἑλλησποντος ὠνομασθη , τον δε Φριξον ἐπι την Σκυθιαν διακομιζει . | ||
, νυκτος δ ' ἐπωδυνα ἐστιν : διοπερ και οὑτως ὠνομασθη : και ὀδυναι μειζους ἠ κατα το μεγεθος του |
ἀρετας , ἀλλα και τας ἀλλας τεχνας τας ἐν τῳ σπουδαιῳ ἀνδρι ἀλλοιωθεισας ὑπο της ἀρετης , και γενομενας ἀμεταπτωτους | ||
κακιᾳ κακος : ἐναντιον δ ' ἀρετῃ μεν κακια , σπουδαιῳ δ ' ὁ κακος . εἰκοτως τοινυν ἐναντιοτης θεωρειται |
εἰδος ἑκαστου , οἱον Καλλιας και το τι ἠν εἰναι Καλλιᾳ : καθ ' αὑτο γαρ ὑπαρχει τῳ Καλλιᾳ ὁ | ||
ταλαντα τους πρεσβεις ἀξιουν τους Ὠρειτας μη ὑμιν , ἀλλα Καλλιᾳ διδοναι . Ὁτι δ ' ἀληθη λεγω , ἀφελων |
μη ἐκτος της κωνικης ἐπιφανειας , και ἐπιζευχθεισα ἡ ΑΘ ἐκβεβλησθω : πεσειται δη ἠ ἐπι την περιφερειαν του κυκλου | ||
ἡλιου δε κεντρον το Β , και ἐπιζευχθεισα ἡ ΑΒ ἐκβεβλησθω , και ἐκβεβλησθω δια της ΑΒ και του κεντρου |
πεντηκοντα και ἑκατον : ἐτεα δε δυο και τεσσαρακοντα και ἑξακισχιλια : ἐν δε τουτοισι τρις το παν εἰς ἐλευθεριην | ||
ἡ πολις εἰς τον προς βασιλεα πολεμον . ὁτι γαρ ἑξακισχιλια ταλαντα ἠν το τιμημα της Ἀττικης , και λυθεντος |
, ἠγουν συντυχιαν θανατου ἐπαγαγων . ἐχεν δε ἀντι του ἐσχε σπερμα μεγιστον , ἀντι του υἱον ἀπο σπερματος μεγιστου | ||
οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του Ἀγαμεμνονος . φιλιαν δε τοσαυτην ἐσχε προς τον Πυλαδην , και Πυλαδης προς τον Ὀρεστην |
σε ἠρωτησα , ὠ Πρωταγορα , ἡδεως ἀν ἐπι τελος ἐλθοιμι μετα σου σκοπουμενος . και γαρ δοκει μοι το | ||
ἐθελεις βασανιζε : εἰς εὐνην δε την σην οὐκ ἀν ἐλθοιμι , οὐτε ἀν τοιαυτα πεισθειην κελευουσῃ . Λαβουσα ταυτα |
γαμον τολμησῃ τι θανατωδες , ἀλλας αὐτῳ της ἀντιρρησεως αἰτιας ἀπηγγελλε . Πενητες ἐσμεν , ὠ παι , και δεομεθα | ||
ἀτιμως . Ὁ δ ' ἐπανελθων και τι πλεον ἀκηκοως ἀπηγγελλε Καισαρι , ὡς οὐδε τοὐνομα αὐτου διαφεροιτο περι τας |
φοβουνται , ὁταν φοβωνται , οὐδε αἰσχρα θαρρη θαρρουσιν ; Ἀληθη , ἐφη . Εἰ δε μη αἰσχρα , ἀρ | ||
οὑτως το ἑν πολλα εἰη ἀλλ ' οὐχ ἑν . Ἀληθη . Δει δε γε μη πολλα ἀλλ ' ἑν |
ἐγνωκως ποιειν ἐφενακιζεν ὑμας , ἀπο της διαβασεως ἡν ἐποιησατο γνωσεσθε : ἐκ γαρ Ἀβυδου της τον ἁπαντα χρονον ὑμιν | ||
- τον ἐμοι τῃ συγγενειᾳ προσηκοντες ἐτυγχανον . Τῳ δε γνωσεσθε τουθ ' , ὁτι ἐμοι μεν ἀγχιστευειν , τοις |
γαρ τυραννειν θελῃς , πολεμηθησεται ἡ χωρα : ἐαν δε νικησῃ σε οὑτος , τι . λειπει δε το τι | ||
. ἀριστος δε ἀντι του ἀριστη : ὁταν πονησας τις νικησῃ , ἐχει την εὐφροσυνην ἀριστην ἰατρον . ἠ οὑτως |
. εἰ δε μη σφοδρος ὁ πυρετος και τινα πεψεως φανῃ σημεια , και των ὀρνεων ἐπιδιδου τα πτερα και | ||
τῳ ξενῳ ὡς νιψουσα αὐτου τους ποδας : ἰσως εὐλαβηθεις φανῃ περιεργος και ὁ Αἰσωπος δαρησεται . “ ἡ δε |
χρονον κακουργων πραγματων ἠ λῃστρικων ἐρωσι : γινονται γαρ πλαστογραφοι ἁρπαγες θυρεπανοικται κυβευται τεθηριωμενην την διανοιαν ἐχοντες . ἐαν δε | ||
δε οὐσαι και ἀμφοτερα σημαινουσιν . Οἱ ὀξεις ὀφθαλμοι ταραχωδεις ἁρπαγες : οἱ δε ἰλλωπτοντες και τα βλεφαρα ἐπιβαλλοντες ἀνδρογυνοι |
την Ἀριστοκλεους γλωτταν . νοσωδης δε ἐκ μειρακιου γενομενος οὐκ ἠμελησε του πονειν . την μεν οὐν ἰδεαν της νοσου | ||
μεν ῥηθεντων ὑπ ' αὐτου προς ὁμονοιαν [ ἐντολων ] ἠμελησε , τοὐναντιον δ ' ἐκεινους προτρεψαμενος εἰς ἀλλοτριοτητα συναπεστη |
ἑορταις ἐπιδοσιν ἐχουσιν αἱ τραπεζαι : ὡστε πρωτον ταυτῃ τῃ εὐφροσυνῃ της ἐλπιδος μειονεκτουσι των ἰδιωτων . ἐπειτα ὁσῳ ἀν | ||
ἐχουσιν αἱ τραπεζαι αὐτων ἐπιδοσιν : ὡστε ταυτῃ πρωτον τῃ εὐφροσυνῃ της ἐλπιδος μειονεκτουσι των ἰδιωτων . ἐπειτα δ ' |
βλεφαρον ϲτυπτηριᾳ ϲχιϲτῃ μετ ' ὀξουϲ δριμεοϲ και τοιϲ θερμοτεροιϲ κολλυριοιϲ ἠ τῳ δια ϲανδυκοϲ . μη καθιϲταμενου δε ἀναρραπτειν | ||
το λειψανον του παθουϲ κολλυριοιϲ και τῃ λοιπῃ ἐπιμελειᾳ . κολλυριοιϲ δε ἁπαλοιϲ χρηϲτεον ἐπι τουτων , τοιϲ ἀδηκτοιϲ λεγομενοιϲ |
ὁτιουν . ἐγω μεν γαρ ὑπ ' ἀβελτεριας ᾠμην δειν τἀληθη λεγειν περι ἑκαστου του ἐγκωμιαζομενου , και τουτο μεν | ||
ἰατρον , ἠ ὡς διακονησοντα και προς χαριν ὁμιλησοντα ; τἀληθη μοι εἰπε , ὠ Καλλικλεις : δικαιος γαρ εἰ |
δε φυλλα αὐτης ὀζει κεδρομηλων . Μεσπιλον : το δενδρον ἀκανθωδες ἐστι , καρπον φερον μικρον , μηλῳ ὁμοιον , | ||
το δενδρον ὁ λωτος οὐ μεγα , τραχυ δε και ἀκανθωδες , ἐχει δε φυλλον χλωρον παραπλησιον τῃ ῥαμνῳ , |
ἀγνοων ὁτι μεταγενεστερων Ἰωνων ἐστι τα τοιαυτα , πιθεσθε , λαβεσθε . Σ : σμερδαλεω δε λεοντε δυ ' ἐν | ||
μεταπεμπου νυν ταυτα σπουδῃ και μυρον , εὑρημα Μεγαλλου . λαβεσθε : και γαρ ἐσθ ' ὁμου . ἐπειθ ' |
βρεφους ἐδωκε σοι καταπιειν , ὁ δε εἰς ἡλικιαν ἀφικομενος ἐξηλασε σε της ἀρχης πολεμῳ κρατησας , εἰτα ἐς τον | ||
γ ' οὐδεν ἠν ἑτερον ἀρα , ὁ της πατριδος ἐξηλασε και των ἀλλων ἀγαθων ἀνονητον ἐποιησεν , ἠ το |
Ῥωμαϊκων πραγματων θεοθεν κινουμενος ὁ καλλινικος ἡμων και εὐσεβεστατος δεσποτης ὡρμησε και συμβαινει τους μεν ἐμπειρους του πραγματος ἀπολιμπανεσθαι δια | ||
Μαξιμινος , ὁ της κατω Ἀσιας βασιλευων , εἰς ἐπιβουλας ὡρμησε του νεου : και προς μαχην λεοντι ἀγριῳ καθιστησι |
ἠ ἐφ ' ὁ τι , καταγελαστος ἐγω του πλου Σικελικα μεν πελαγη και Τυρρηνους κολπους ἀναμετρων , οὐκ εἰδως | ||
και πεντε κλινας Σικελικας . λεγ ' ἀλλο τι . Σικελικα προσκεφαλαια πεντε . τριποδες οὑτοι πεντε σοι . και |
τροφην τε και παιδευσιν , ᾑ χρησαμενος τοσοσδε ἐγενετο . Πατηρ μεν οὐν ἠν αὐτῳ Γαϊος Ὀκταουϊος , ἀνηρ των | ||
Υἱου τῳ αἰτιῳ : το αἰτιον φυσει μειζον : ὁ Πατηρ ἀρα μειζων του Υἱου φυσει . ἐνταυθα παρα το |
δικαιος . Λυκεας δ ' ἐν τοις Αἰγυπτιακοις προκρινων τα Αἰγυπτιακα δειπνα των Περσικων Αἰγυπτιων ἐπιστρατευσαντων , φησιν , ἐπι | ||
και την των ἀπλανων σφαιραν μεταλαμβανομενοις ϠϘγσιν , ἁ ἐστιν Αἰγυπτιακα ϠϘγ και νυχθημερα σνε # νδ μϚ να ἐγγιστα |
αὐτῳ ἰσα και τῳ γʹ ἐαν δε ἀπο ἰσων ἰσα ἀφαιρεθῃ . το δε ἐπι τελει του θεωρηματος ἐκ δη | ||
εἰσι δυναμει μονον συμμετροι . ἐαν δε ἀπο ῥητης ῥητη ἀφαιρεθῃ δυναμει μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ , ἡ λοιπη |
Διογενες , περι τουτων ἀποκρινασθαι σοι . τι δε ἐφην οἰεσθε ὑμεις οἱ Κυζικηνοι κακον εἰναι ; νοσον , πενιαν | ||
: ὁ δε και ταυτας λαβων κατεχρησατο . τινα γαρ οἰεσθε , ὠ ἀνδρες δικασται , φιλοτιμον μεν ὀντα , |
πινειν διδου , εἰτα το δευτερον ὀξους μετα δη τουτο τυγχανετω , και ὁ τριτος παλιν οἰνου πινεσθω ὑπ ' | ||
κακουργοι , γραμμασι , φανεις δε ὡν τον χρηστον εἰκος τυγχανετω . Οἱ πρεσβεις οἱ παρ ' ὑμων χρυσουν μεν |
ἐατεον . προτερος δε του Ἐπικουρου Σοφοκλης ὁ τραγῳδιοποιος ἐν Ἀντιγονῃ περι της ἡδονης τοιαυτα εἰρηκεν : τας γαρ ἡδονας | ||
γινηται . εἰσηγειτο δε την ἡδονην και Σοφοκλης εἰπων ἐν Ἀντιγονῃ : τας γαρ ἡδονας ὁταν προδωσιν ἀνδρες , οὐ |
παντων ὡϲ ἐν ποταμῳ ἐϲ τα ἐξω ἡ φορη . ψυχηϲ καταϲταϲιϲ : αἰϲθηϲιϲ ξυμπαϲα καθαρη : διανοια λεπτη : | ||
και εὐτροφοιϲ . τοιϲ δε παρακμαζουϲιν ἁρμοζει διαιτα ὑφιϲταμενη και ψυχηϲ και ϲωματοϲ : τα τε γαρ γυμναϲια , ὁποια |
και ἡ μεν κατεκαη πασα , Σκυλης δε οὐδεν τουτου εἱνεκα ἡσσον ἐπετελεσε την τελετην . Σκυθαι δε του βακχευειν | ||
ὁτι δοιης ἀν , ἐπει τοι και την ἀρχην πειρας εἱνεκα ᾐτουν , ὁπως εἰδειην εἰ και τα τοιαυτα δωσεις |
και την Ἰταλιαν αὐτῳ προς ἐπαυξησιν της ἀρχης , ἐαν κρινῃ μειζονων ὀρεγεσθαι . την μεν γαρ Λιβυην διεζευγμενην μεγαλῳ | ||
τα αὐτῳ προσηκοντα , ὁταν μεγαλων ἀξιος ὠν και αὐτος κρινῃ ἑαυτον μεγαλων ἀξιον εἰναι . ὁ γαρ μικρων ἀξιος |
ἐν εὐδιᾳ πλανωμενον , ἰδιου χειμωνος γεμον και βαπτιζομενον ἐν γαληνῃ . θαυμασαντες ἠλθομεν πλησιον . ἐδοξα τον της ἀθλιας | ||
νησους ἠ πετρας ἐκτρεπεται : και τα μεν εὐδιᾳ και γαληνῃ σφριγᾳ , τα δε κλυδωνι και κυματωσει : ταις |
και ἐπαγωγη και δεξια παραγωγη και εὐωνυμος παραγωγη και πλαγια φαλαγξ και ὀρθια φαλαγξ ἠ λοξη φαλαγξ και παρεμβολη και | ||
λεγουσι . φαλαγξ το ἐκ πλειονων λεξεων ὁπλιτινον πληθος . φαλαγξ και τα των δακτυλων ἀρθρα , εἰσι δε και |
γαρ λεγειν Σκαιαων . . ὁρκια πιστα θεων συναγον , κρητηρι δε οἰνον μισγον , ἀταρ βασιλευσιν ὑδωρ ἐπι χειρας | ||
' ἐνθεν θυμοφθορα φαρμακ ' ἐνεικῃ , ἐν δε βαλῃ κρητηρι και ἡμεας παντας ὀλεσσῃ . ” ἀλλος δ ' |
συντελεσθεντα διεξιμεν . Δαρειος μεν γαρ ἡττηθεις ἐν τῃ περι Ἀρβηλα παραταξει την φυγην ἐπι τας ἀνω σατραπειας ἐποιησατο , | ||
Σικελιας . το ἐθνικον Ἀρβελαιος , Φιλιστος Σικελικων ὀγδοῃ . Ἀρβηλα , πολις Περσικη , ἀπο Ἀρβηλου του Ἀθμονεως , |
των πατρικιων τον ἀνδρα καταγεσθαι ξενικαις δυναμεσιν , ἱνα ἡ φυλακη καταλυθειῃ νυν τε και εἰς τον λοιπον χρονον των | ||
τον πορον . και γαρ και Μαζαιος , ὁτῳ ἡ φυλακη του ποταμου ἐκ Δαρειου ἐπετετραπτο , ἱππεας μεν ἐχων |
' ἀναστρεψωσιν οἱ πολεμιοι και ἐκ του ποταμου ὁ σαλπικτης σημηνῃ το πολεμικον , ἀναστρεψαντας ἐπι δορυ ἡγεισθαι μεν τους | ||
ἐμβαλειν : προσπεσειν . μη ἐπιχειρειν : τῳ πολεμῳ . σημηνῃ : σημειον δῳ . αὐτους : τους Κορινθιους . |
καθηγεμονα των πραξεων ἐχοντες την ἀρετην . Πασαις γουν ὡς ἐοικε ταις ἀρεταις κοινον ὑπαρχειν το τε κρινειν , και | ||
, μεθιεμεν . Ἀκουετον δη : δει γαρ , ὡς ἐοικε , με λεγειν ἁ κρυπτειν ἠν παρεσκευασμενος . Ἐγω |
' ἐκεινου μαλιϲτα του τοπου , ἐν ᾡ τηϲ πολληϲ θερμαϲιαϲ αἰϲθηϲιϲ γιγνεται . ἀλλαϲϲεϲθω δε το φαρμακον , πριν | ||
/ φευγει [ ] ϲυγκυψαϲ : τηϲ ἐκ των πληγων θερμαϲιαϲ : ἀλλα δητ ' εἰϲ του ϲτρατηγου κωμαϲω του |
οὑτως : και τοτε περιπατησεις κἀπονιψει κατα τροπον τας χειρας εὐωδη λαβων [ την ] γην . και Φιλοξενος δ | ||
. Και τοτε περιπατησεις κἀπονιψει κατα τροπον τας χειρας , εὐωδη λαβων την γην . Τις δ ' ἐγχελειον ἀν |
αὐτος ζων ἐκεινος ἐποιησατο , ἀλλα τους νομους οὑς ὑμεις ἐθεσθε βεβαιωσατε μοι : κατα τουτους γαρ ἀμφισβητω , ὁσιωτατην | ||
κατα γαρ τους νομους οἱ συγγενεις ἀμφισβητουσιν , οὑς ὑμεις ἐθεσθε . Προς δε τουτοις , ὠ ἀνδρες , εἰ |
ἐπ ' ἀγαθῳ οὐδενι του ξυλλογου γιγνομενου . Ταυτα ὡς ἀπηγγελθη Ἀλεξανδρῳ , παραγγειλας τοις πεζοις κατα λοχους κλιμακας ποιεισθαι | ||
, πραττειν περι των σπονδων ἐκελευον : ἐπει δ ' ἀπηγγελθη ὁτι εἰησαν αἱ σπονδαι , παρηγγειλαν οἱ πολεμαρχοι δειπνησαντας |
Ταυτα δρασομεν : συ δ ' ἡμιν , ὠ θεων σοφωτατε , ἁττα χρη ποειν ἐφεστως φραζε δημιουργικως : τἀλλα | ||
φωσιν , αὐτα ταυτα εἰναι νομιμα ; Εἰεν , ὠ σοφωτατε Καλλικλεις : οὑτω λεγεις ; Πανυ μεν οὐν . |
μετεωρισας ἁπαν ἐξῃεις ἀγων το στρατευμα . τουτο δε ἐστιν εὐηθη δειξαι την πολιν και ῥᾳδιως παρελκομενην . Πολλα δε | ||
, ἱνα δοξῃς την εὐχην φρονιμως ποιεισθαι ; νυν γαρ εὐηθη λογον εἰρηκας : μητε τα χρηστα σοι λυπηρα φαινεσθαι |
τοις ἱπποις χρωνται . Ἀμειψαντες ] Οἱ της Θηρας ἀποικοι δηλαδη . Κεινος ὀρνις ] * Ἐπειδη ὀρνις ἐστιν ἡ | ||
μαχης ταὐτο δηλουσα τῃ ὑστερον ἐπινοηθεισῃ ἠχῃ της σαλπιγγος , δηλαδη το καταρχεσθαι της μαχης : ἀλλως : ἐπει δ |
' αὐτῳ προειπειν οἱος εἰμι τους τροπους . ἀν τις ἑστιᾳ , παρειμι πρωτος , ὡστ ' ἠδη παλαι * | ||
ταις ἑτεραις Θεσμοφοριαζουσαις ἐποιησεν . εἰτε τῃ γῃ εἰτε τῃ ἑστιᾳ , ὁμοιως προ του Διος θυουσιν αὐτῃ . ἀπο |
δε τελος του βιου ἀνυσαιμι ὡσπερ και ἠρξαμην , ἐν σωφροσυνῃ διατελεσας : ἀναξ : θεους γαρ : ἀναξ κυριως | ||
το γαρ ἡδυ και το λυπηρον μονῃ δοκουσιν ὑποκεισθαι τῃ σωφροσυνῃ , και τουτων ἐπικρατουντος του λογου κατορθουσθαι αὐτην , |
, και ἠλπιζον πασας τας ναυς ἀποληψεσθαι . των δε ἑνδεκα μεν τινες αἱπερ ἡγουντο ὑπεκφευγουσι το κερας των Πελοποννησιων | ||
ἐπεπλει αὐτων Ἀντισθενης Σπαρτιατης . ξυνεπεμψαν δε οἱ Λακεδαιμονιοι και ἑνδεκα ἀνδρας Σπαρτιατων ξυμβουλους Ἀστυοχῳ , ὡν εἱς ἠν Λιχας |
δεομενου Νικιου ἀνενεωσαντο : ἐφοβειτο γαρ μη παντα ἀτελη ἐχων ἀπελθῃ και διαβληθῃ , ὁπερ και ἐγενετο , αἰτιος δοκων | ||
ἀν τις αἰσθηται της διαφορας , εὐθυς συναρπασθεις και ἡττηθεις ἀπελθῃ . ἀλλα το μεγα τουτο , ἀπολιπειν ἑκαστῳ την |
τῃ ΑΒΓ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον προς το ἐν τῃ ΔΕΖ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον : ἐναλλαξ [ ἀρα ] ὡς ἡ | ||
, ἡς κεντρον το Α , και γεγραφθω ἐν τῃ σφαιρᾳ περι κεντρον το Α κυκλος ὁ ΒΓ , και |
τῳ υἱῳ κατελιπεν . Διονυσιος τους ἐπιβουλευοντας φωραν μαλιστα παντων ἐσπουδαζε . των ξενων τις περιῃει την πολιν φασκων μονος | ||
, και παραγενομενος προς τας νυμφας , και τυχων ὡν ἐσπουδαζε , την μεν κιβισιν περιεβαλετο , τα δε πεδιλα |
ὁμολογει , ὁ δε ἀποσειομενος την δουλειαν εὐθυς ἐστιν ἐν ζημιᾳ . καλουμεν δε των μεν δουλων ἡμας αὐτους δεσποτας | ||
ἐν ἀγωνι πολεμου . ὀρθως ἀρα τουτον ἐθελεις ἀμυνασθαι τῃ ζημιᾳ της δωρεας . Τοιαυτα πολεως ἑκατερας , ὡς εἰκος |
, μετ ' αὐτην ἡ φρονησις ὡς ἐν τῳ τιμιωτερῳ μοριῳ της ψυχης τῳ λογῳ ἐποχουμενη , μετ ' αὐτην | ||
οὐ παντος δε ὡσπερ ἐφην , ἀλλ ' οὐδε παντι μοριῳ : οὐ γαρ τῳ τυχοντι : ψοφουμεν γαρ και |
, τοσουτον τῃ τελευτῃ ὀνηθεις , ὁσον εἰς ἀνθος τῃ ὁμωνυμῳ μνημῃ της βλαστης μεταβληθεις . Αὐτοῤῥιζος ὁ ναρκισσος φυτευεται | ||
ἀλλα και αὐτου Πυθαγορου μεμνηται , θαυμαζων αὐτον ἐν τῳ ὁμωνυμῳ συγγραμματι . παντα δε δοκειν παρα τουτου λαβειν και |
προηγειται δε , ὡς ἐχει το του Πλατωνος ἐν τῳ Φαιδωνι : „ ἠν γαρ δη ἀττα τοιαδε , „ | ||
τῳ εἰς ἀκρον φιλοσοφιας ἐληλακοτι : ὁθεν και ἐν τῳ Φαιδωνι το ἐσχατον των ἀπο του σωματος συμβαινοντων ἡμιν κακων |
και κατα ποντον : ἀλλ ' ὁποταν πλειστοισιν ἐρειδομενον ποσι βαινῃ , ἐνθα ταχος γυιοισιν ἀφαυροτατον πελει αὑτου . γριφωδη | ||
της αὐτης ἐννοιας , ὁτι ὁπου ἀν ὁ ἐρωμενος μου βαινῃ Μι - λων , παντα αὐξει , και σμηνη |
ῥινων ϲταξειϲ , καυματα ἐν θωρακι , γλωϲϲαι καταπεφρυγμεναι , διψωδειϲ , ἀϲηροι , ἀγρυπνοι , ϲπαϲμοι βιαιοι και ἀλλα | ||
περιεχομενοι κατα τουϲ χιτωναϲ αὐτηϲ . Οὐ μονον ἡ κοιλια διψωδειϲ τε και ἀδιψουϲ ἐργαζεται και ψυχρου και θερμου ποματοϲ |
Σκυθεων ῥησις . Ὁ μεν δη κηρυξ οἰχωκεε ἀγγελεων ταυτα Δαρειῳ , οἱ δε Σκυθεων βασιλεες ἀκουσαντες της δουλοσυνης το | ||
Βαβυλωνιοι γεγονασι . Ζωπυρου δε οὐδεις ἀγαθουργιην Περσεων ὑπερεβαλετο παρα Δαρειῳ κριτῃ , οὐτε των ὑστερον γενομενων οὐτε των προτερον |
και ἀριθμησιος : οὐ γαρ μονον σεο και τον βιον εὐκλεα και ἐπι πολλα χρησιμον ἐς ἀνθρωπινην μοιρην ἐπιτελεσει , | ||
γηραι κεκμηωτα , καλῳ δ ' ἐβαρυνετο φορτῳ . φερτερον εὐκλεα μοιραν ἐπ ' ἀκλειῃ βιοτοιο εὑρεμεναι , ἀγαθον δε |
κυκλωσεις ὑπο των ἐναντιων εὐκολως γινονται , δυο ἠ τρια βανδα εἰς πλαγιοφυλακας , ἰσομετωπους του αὐτου μερους , κατα | ||
ἑνα στρατιωτην ἀφοριζεσθαι . Χρη ἐν τοις μεγαλοις ταγμασι διπλα βανδα γενεσθαι και προ του πολεμου το μεν ἑν τον |
' ἐκεινων εἰρημενα . εἰϲι δε εὐβοηθητοι μαλιϲτα ὠφελουμενοι ὑπο ὑδρομελιτοϲ ϲυνεχωϲ αὐτο πινοντεϲ μιγνυμενων αὐτῳ πηγανου φυλλων . Γυψοϲ | ||
ἀνιϲου ϲπερμα ἀριϲτολοχιαϲ ἀφεψημα βραθυοϲ λειοτατου ⋖ α μεθ ' ὑδρομελιτοϲ : ἐπι δε των ἀπυρετων μετ ' οἰνου βαλϲαμου |
του κυματος : ἀπο του ἀγω , το κλανω , ἀγη . . . . , . ἀγηλατῳ : ἐαν | ||
αὐ νυν μοι ἀγαασθε θεοι βροτον ἀνδρα παρειναι . ” ἀγη θαμβος και καταπληξις : “ ἀγη μ ' ἐχει |
κεινα δε κυμασι παντα κυλινδομενοισιν ὁμοια εἰς ἁλα συν ποταμοις ἐδραμε πεπταμενοις . ἐστι και Ἐφεσος νησος ἐν τῳ Νειλῳ | ||
ῥομφαιαν . Και ὡς ἐμελλε παταξαι τον υἱον Φαραω , ἐδραμε Λευις και ἐκρατησε της χειρος αὐτου και εἰπε : |
! ! ] ? [ ] δε μηνιν τινα φερων Ἀμφιονι ? [ ] ! ον αἰκως ? ἐξεφυλλασεν γενος | ||
λυρᾳ . δοκω μοι τον Ἑρμην ἐρωτι κατειλημμενον δουναι τῳ Ἀμφιονι ἀμφω τα δωρα . και ἡ χλαμυς , ἡν |
ποτερον Θεμιστοκλης δια συνουσιαν τινος των σοφων ἠ φυσει τοσουτον διηνεγκε των πολιτων , ὡστε προς ἐκεινον ἀποβλεπειν την πολιν | ||
, ὡν ἠν ἐπιφανεστατος Διοκλης . τοσουτο γαρ των ἀλλων διηνεγκε συνεσει και δοξῃ , ὡστε της νομοθεσιας ὑπο παντων |
κρειττονες , ἐαν ἐξω του τειχους ὀντες οἱ ἡττονες ἐν κινδυνῳ δοκωσιν εἰναι , ἀλλ ' ἐπειδαν γε εἰσω του | ||
ἀπατην γεγοητευμενου . ἐοικε των ἀνθρωπινων ἀγαθων ὀντως ἑκαστον εἰναι κινδυνῳ κεκαλυμμενον , μηδεν τε ἀκρατον του ἐναντιου , και |
τα περι τα χειλη μορια , πτερα και τἀλλα τα ἀκρεα : ἐντερα τε και μητρα και οὐρα των σαρκων | ||
οἱ πετραιοι των ἰχθυων και [ οἱ ] κρεων τα ἀκρεα και οἱ ἁπαλοι ὀρνιθες . ὁταν δε τῃ αὐξησει |