Διονυσιος , εὐθειας και το συ εἰ ΔιωνἩ . κλητικη αὐτοτελης οὐσα στιγμην ἀπαιτει : διο οὐδεποτε αἱ ἐγκλινομεναι μετα | ||
Διαρει , και ἡ του οὐρανου ἀρα ἐν τῳ οὐρανῳ αὐτοτελης . τουτο δε ἀτοπον , οὐ γαρ δοκει ὁ |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
, ἐπει και αἱ προφασεις , ἁς συ προσποιουμενος ἐλεγες προβεβλησθαι , και τουτῳ τῳ τροπῳ και μυριοις ἑτεροις λυονται | ||
ξυλλαβοντες αὐτον ὡς γοητα και λῃστην δησαι μειλιγμα τοις κυσι προβεβλησθαι τι ὑπ ' αὐτου φασκοντες , ὁ δ ' |
νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
του αἰσθητου ἀλλα τινα γενικην . και δει τον μετιοντα καταστοχαζεσθαι των πραγματων : μονοι γαρ οἱ ἐνθουσιωντες προλεγουσι και | ||
συνοπτικον εἰδος ὁμοιοτροπως μαλιστα ταις γενεσεσι την ἐπισκεψιν ποιησαμενος . καταστοχαζεσθαι δε ἐστι και ἀπο τουτων : την τε γαρ |
πηγαις τε και τεναγεσι και λιμναις και ταις ὁσαι πεφυκασιν ὑδατων συρροιαι τε και ἀφθονιαι . ἐνταυθα γουν και τας | ||
ἐνθα ἀφθονοι μεν ὡραι παγκαρπου γονης βρυουσιν , πηγαι δε ὑδατων καθαρων ῥεουσιν , παντοιοι δε λειμωνες ἀνθεσι ποικιλοις ἐαριζομενοι |
ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
, ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | ||
ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ |
θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
των ἐνυδρων ζωων οἱ πετραιοι καλουμενοι ἰχθυες λυσιτελεις σοι γενησονται προσφερομενοι αὐτοι : εἰσι δε ταυτα κωβιοι , τριγλαι , | ||
ἐν πολλοις φυτευσαι τοποις , ὁπως οἱ Αἰγυπτιοι τον καρπον προσφερομενοι διαφθα - ρωσι : το δε δενδρον μεταβαλον την |
μεγεθος , το δε ἰσακις πολλαπλασιον ἐπι μονου λεγεται του πολλαπλασιου λογου , ὡς ἐστιν εἰπειν , ὁτι παν πολλαπλασιον | ||
δε τουτου ἡ μονας ὑπολογον ἑαυτην προς παντας λογους του πολλαπλασιου παρεχουσα . οὐδεν δε ἡττον και αἱ ἐν τοις |
μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
, εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
φωνην κατορθωματων αἰτιον εἰναι το πληθος του κατ ' ἀναπνοην ἑλκομενου πνευματος , τουτου δε την των πορων εὐρυτητα και | ||
Γιγαντας . σκληροτερον δε ἐξενηνεκται : μαλλον γαρ ἐπι νεκρου ἑλκομενου τασσεται το τοιουτο . Ὁμηρος : ὡς του μεν |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
και πολλην εἰσονται χαριν . ἐαν δ ' ἀναδυωνται σκηψιν προβαλλομενοι την νεαν ἀρχην , ὡς οὐκ ἐξον αὐτοις ἑτερους | ||
και ἀθροα ἠφιεσαν ἐπ ' ἀλληλοις , οἱ δε Ῥωμαιοι προβαλλομενοι τας ἀσπιδας ἐπῃεσαν . Συφαξ δε Μασσανασσην ἰδων ἱετο |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
. οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
, παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
ἀντεχει δε γενναιως και κρατει τῳ λογῳ και κυριευει του μαχομενου . ἐπαινειται οὐν ἐν ἑκατερῳ τουτων το λογον ἐχον | ||
και τα ἐγγενομενα παθη και παραγωγας , οὐδε του τοιουτου μαχομενου , καθο ἐν τοις τοιουτοις ἐλλειπεστερα ἡ ἀπαρεμφατος ἐγκλισις |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
τῃ δε προς ἀλληλας οἰμαι συμπλοκῃ και την ἐμφασιν του περιβεβλησθαι ποιουσιν . οὐκουν περιβλητικον το τι ἐρουμεν οὐδε το | ||
σχηματι την κεφαλην περιβεβλημενους : Θ ὡστε και πεντε περιβολαια περιβεβλησθαι τον υἱον . Θ ἀλλ ' εἰ δοκει , |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
βουλομεναι ὁ τι μη δουλειαν μεν ἀποδιδρασκειν , ἐλευθεριαν δε περιποιεισθαι ; διο κἀν ταις μαχαις ἡ λοχαγων και ταξιαρχων | ||
ἐγκρατεια , ἡν ἀσκητεον και διαπονητεον και σπουδαστεον μηχανῃ πασῃ περιποιεισθαι ὡς μεγιστον ἀγαθον και τελειοτατον ἰδιᾳ τε και κοινῃ |
ναυαγια . Κωλιαδος δε ἐστιν ἐνταυθα Ἀφροδιτης ἀγαλμα και Γενετυλλιδες ὀνομαζομεναι θεαι : δοκω δε και Φωκαευσι τοις ἐν Ἰωνιᾳ | ||
ταις εἰδικαις ἀνθυπακουσονται , μετα της ὑπο προθεσεως και αὑται ὀνομαζομεναι . Πολλαπλασιεπιμοριος μεν οὐν ἐστι σχεσις , ὁταν των |
ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
. Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
οὐ πανταχου ἀγαθον : πολλους γαρ τοιαυται ἐλπιδες κατεβαλον εἰς ἀνηκεστους συμφορας , ἁ δ ' ἐδοκουν τους πελας ποιησειν | ||
ἰδιου φυσεως οὐποτ ' ἐξισταται , ἀλλα τοις καταιτιωμενοις συμφορας ἀνηκεστους . οὐκ ἐπειδη μεντοι μονον ἠρξαντο προς το τελος |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
: πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
ἐργασαμενος , σκεπην ὁμου ποριει και εὐσχημοσυνην τοις σωμασιν : τεκτων δε ἀροτρον φησει , ἠ σκιμποδα , ἠ τι | ||
, ἀλλ ' ὑπ ' ἐκεινου αὑτη : ὁ δε τεκτων μεταβαλλει μονον εἰς ἐνεργειαν ἐξ ἀργιας . ποιητικον γαρ |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο των προειρημενων | ||
ὑπερ τας ὀκτω μυριαδας . το μεν οὐν ἐθνος των ὀνομαζομενων Βραχμανων τοιαυταις περιεπεσε συμφοραις : των δε λοιπων μεθ |
“ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι δε φασιν ὁτι το παραθαλασσιον πεδιον οὑτω λεγεται . τινες δε φασι παρα το | ||
βασιλεως ἠ ὁτι το πλειον μερος της Ἀττικης ἀκτη ἠτοι παραθαλασσιον ἐστιν . * λειπει το ἑνεκεν . . . |
ὁ ἑτερος χρηται . θατερῳ δε ὁ ἀντιλεγων , ὁπερ ἀντινομιας οἰκειον , ἀλλ ' ἀμφω τα ῥητα ἀμφοτεροι ἐξεταζουσιν | ||
τῳ ὑπο του κατηγορου προτεινομενῳ ὡς παραβεβασμενῳ . ἰδιον δε ἀντινομιας το δυο νομων ὀντων ἠ τριων ἠ ὁσων δη |
εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
χωριοις συνεχως ἱδρυμεναι και οἱον συμπεπλεγμεναι . ὡστ ' εἰ ἀρχομενοι του πολεμου προειπον τοις Ἑλλησιν ὁτι ὑπερ τουτου πολεμησουσιν | ||
καπηλειαις φανερως ψευδονται ; ” και θαυμαζειν φησι πως Ἑλληνες ἀρχομενοι μεν ἐν μικροις πινουσι , πλησθεντες δε ἐν μεγαλοις |
, το δεινα , πρωτον ἐξω προελκυσωμεν αὐτον , εἰτα θεντες αὐτου κοπτωμεν οὑτω τας θυρας , αἰτωμεν , ἐπιφλεγωμεν | ||
ἐς χρυσεην φιαλην και διπλακα δημον , ἐν κλισιῃσι δε θεντες ἑανῳ λιτι καλυψαν : τορνωσαντο δε σημα θεμειλια τε |
αἱματορροφου οἰκειν τοιαυτας εἰκος , οὐ χρηστηριοις ἐν τοισδε πλησιοισι τριβεσθαι μυσος . χωρειτ ' ἀνευ βοτηρος αἰπολουμεναι . ποιμνης | ||
ἀσθενεις και σφοδρα πρεσβυτας ἀλειφεσθαι μεν λιπαρως και ὁμαλως , τριβεσθαι δ ' αὐτον ὑφ ' ἑαυτου τα πλειστα βελτιον |
χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
. Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
. . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ||
φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν |
. το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
γεγονοτες , πεπαιδευμενοι δε καλλιστα των ὁμοεθνων , ἱνα τους ἐπιμελησομενους του σωματος και πασαν ἡμεραν και νυκτα προσεδρευοντας ὁ | ||
δημοσιων τοπων και της κατα την ἀγοραν εὐ - ετηριας ἐπιμελησομενους . λαβοντες δε και τουτο το συγχωρημα παρα της |
γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
νδε λογων τεισομεν ἐργα κρεισσω [ ] ! ελεγξαι προλαβειν ἀπιστους [ ] [ ] ν ἱκτηρα φερουσι μεν νυν | ||
λεγειν ὁτι φιλοπολις εἰμι και τα τοιαυτα . . . ἀπιστους ] τουτεστιν ἀπιθανους ὀντας τοις ἠθεσιν , ἠγουν οὐ |
πλεονασμῳ της ὑγρασιας . . . μητε διανοεισθαι μητ ' αἰσθανεσθαι , προσφερως δε αὐτα διακεισθαι τοις μεμηνοσι , παρεπταικοτος | ||
τε ὀψει τῳ τε ψαυσαι της στερεοτητος και της ὑγροτητος αἰσθανεσθαι , και ἁ τε αὐτων θερμα , ἁ τε |
εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
. ἐδει δε τουτο τεκμηριον ἱκανον ποιεισθαι του κατα τινας θειους ἀριθμους τα ἀιδια κεκοσμησθαι , τα δε θνητα † | ||
γαρ οἱ περι Πλατωνα ἐλεγον , λογους τινας ἐπεισαγαγοντες ἐνυποστατους θειους νοερους , προς οὑς ἐλεγον παντα τα ἐνυλα εἰναι |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
ὁτι ἡ ὑγιεια ἀγαθον δεικτικως , ἐξ ὑποθεσεως δε τουτου δειχθεντος λαμβανεται ἡ ἀρετη ἀγαθον εἰναι . τουτων οὐν δει | ||
μη ἐστιν ἐπιστημη μια των ἐναντιων , ἀλλ ' ἐκεινου δειχθεντος συγχωρειται τουτο δια την ὁμολογιαν . μη γεγονοτος οὐν |
δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
. Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
, μισουντες μεν το βαρος της των Φοινικων ἐπικρατειας , ἐπιθυμουντες δε τυχειν ποτε της ἐλευθεριας . και πρωτους μεν | ||
: ἐρεις δε και ἐπι της ἀγνοιας , ὡς οἱ ἐπιθυμουντες τινος ὁλην την γνωμην προς την ἐπιθυμιαν ἐξαγουσιν ἀγνοουντες |
, ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
με οὐδεις περιβαλει : οὐτε ὀργιζεσθαι τῳ συγγενει δυναμαι οὐτε ἀπεχθεσθαι αὐτῳ . γεγοναμεν γαρ προς συνεργιαν ὡς ποδες , | ||
την ἑαυτου : και τι αὐτον ἐδει καταφανως και ὁτῳουν ἀπεχθεσθαι των οἰκειων , ἐξον , εἰπερ ἠν ἠγγυημενος την |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
δεοϲ αἱμορραγιαϲ ἠ δια το ξηρον του φαρμακου τον ϲιδηρον παραιτουμενοι καυϲτικῳ μαλλον φαρμακῳ ταυτην ἐκτηκομεν . δει τοινυν το | ||
τῃ δε τεταρτῃ ὑπαλειφομεν τοιϲ προϲ ταϲ διαθεϲειϲ κολλυριοιϲ , παραιτουμενοι το λοιπον τα ἁπλα και ϲαρκωτικα κολλυρια . εἰϲι |
διαρπαζειν . ἀρ ' οὐχ οὑτος ὁ λογος ὁ των φασκοντων παραιτητους εἰναι θεους ; Οὑτος μεν οὐν . Τισιν | ||
ψευδως συκοφαντουντων ἡμας , τους θεοσεβεις και χριστιανους καλουμενους , φασκοντων ὡς κοινας ἁπαντων οὐσας τας γυναικας ἡμων και ἀδιαφορῳ |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
, πειρατο σχετλιος ἀνηρ μητερα παιδος ἑοιο παρ ' ἀγκοινῃσι βαλεσθαι . τους δ ' ὡς οὐν ἐνοησεν ἀναινομενους φιλοτητα | ||
προσεστιν αὐτῃ ἀγαθα , καλλιστον ἐστι πραγμα , δηλονοτι και βαλεσθαι και ὑποθειναι αὐτην προοιμιον , κρηπιδα λεγω και βαθρον |
γαρ αὑτη , διοτι συμβαινει και χρηστον ἀνδρα πεπλανημενον πονηροις συγγινεσθαι . ἐτι των γνωμων αἱ μεν εἰσιν ἁπλαι , | ||
Νηρηιδος . ταυτῃ δε ὁστις πελασειε τῃ νησῳ , τουτῳ συγγινεσθαι μεν , ἰχθυν δε αὐτον ἐξ ἀνθρωπου ποιεουσαν ἐμβαλλειν |
μεν ἐπεστραφθαι το προς τον εὐ πεποιηκοτα ὑπηρετικον , τῳ δεξιουσθαι δε το παλιν ἀρχην αὐτην ποιεισθαι του ἀντευεργετειν ἐνδεικνυμενη | ||
δε το ἀγαν ἐπισπασθαι : και κυριως τουτο ἐστι το δεξιουσθαι ἐπισπωμενον την χειρα , το ἀσπαζεσθαι : και τουτο |
ἐχει προς το μετρον ὀρθως . δεον δε εἰπειν ὡς γενησομενων τωνδε , ὀντων εἰπεν , ὡς βεβαιων και ἀμετατρεπτων | ||
κατακαλυπτονται και παλιν ἀναφαινομενοι φοβους και σημεια των μετα ταυτα γενησομενων τοις οὐ δυναμενοις λογιζεσθαι πεμπουσιν , το λεγειν ἀνευ |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
ὁτε δε μοιραν μιαν και λεπτα β , εἰς το περιγειοτατον δηλαδη , ἐσθ ' ὁτε δε και λεπτα νθ | ||
κατα το ἀπογειοτατον παρακολουθειν , την δε μεγιστην κατα το περιγειοτατον , ἐπει και παντοτε ἡ ὑπο ΑΖΒ γωνια ἐλασσων |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
μελλουσης . ἀπο των θεων : συναπτε δε προς το ἐσομενης , οὐ προς το εὑρε . των ἐσομενων πραγματων | ||
' οὐτε ἀγνοησεται ταυτα , ὠ Ζευ , ἐν φανερῳ ἐσομενης της ἐριδος τοις φιλοσοφοις , και δοξεις τυραννικος εἰναι |
ἐστι , το δε καλον και ἀγαθον ἐν οὐδενι ἐστι καταλαβεσθαι των ἐν τῳ κοσμῳ : παντα γαρ τα ὀφθαλμῳ | ||
ἀπολλυνται . ὁσοι δ ' αὐτων συνεστηκοτες ἠσαν προθυμουμενοι τι καταλαβεσθαι χωριον ἀσφαλες και προς τα ὀρη σπευδοντες εἰς ἑτερον |
και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
, καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
, ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
ποσοι πολλακις τετιμηνται παρ ' ἡμιν , πολλοι και των δικαζοντων ἡμων δωρεας τετυχηκασιν : ἀλλ ' οὐδεις οὐδεποτε παρα | ||
ὑμας ψηφισασθαι μη εἰσαγωγιμον εἰναι την ἐμπορικην δικην ταυτην , δικαζοντων ὑμων νυνι τας ἐμπορικας δικας . ἀλλα τι κελευεις |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |