το τῳ ἀντι γενικης . το δε ἠ προς το αὐρα ἀποδοτεον , ἱν ' ᾐ οὑτως : αὐρα ποντιας | ||
πυρας δυστηνον αἰωρημα κουφιζω , πατερ . τεκνον , τις αὐρα ; τις στολος ; τινος χαριν δομων ὑπεκβας ' |
διακεισθαι τον φυσει πυκτικον ποιον λεγομεν , οὐδεν ἡ δυναμις προστεθεισα ποιει , ἐπει και ἐν ταις ἑξεσι δυναμις . | ||
κονιας στακτης λεια , γλοιωδης δι ' ἐριου και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα |
της βοης . σημαινει δε το καταγε καταγε το προσελθε προσελθε : ἀφ ' οὑ και καταγωγαι οἱ λιμενες : | ||
ἐμαυτον : ἀλλ ' ὁμως γελω . Ὠ δαιμονιε , προσελθε : δεομαι γαρ τι σου . Ἀλλ ' οὐχ |
νουσοισι τυπῃσι τε μουνον ὀλεθρος ἀντιαει , και δη τις ἀποπροθεν ἀμμε χαλεπτει , ὡς ὁγε , χαλκειος περ ἐων | ||
δε σφεων εἰσιν ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων |
δε ἀντιληψει του πραγματος ὡμολογημενου και τελειου ὀντος και του τρισαριστεως μοιχου φανερως ἑαλωκοτος ζητειται , εἰ τον τρισαριστεα φονευειν | ||
εἰναι ὡς εἰς βαθος ὠλισθησε κακου τῃ ἑταιριᾳ ὁ του τρισαριστεως υἱος : και το ἑκοντι εἰς τουτο γεγονοτα τον |
τελικωτερον , εἰτα και πολλας τοιαυτας εἰς μιαν ἑτεραν κυριωτεραν τουτωνι , ἡς και το τελος των τελων των ὑπ | ||
πεντακις οἰμαι αὐτου μετεχειν , ὁποτ ' ἠ φυτευσαι ποτε τουτωνι των φυτων τι βουλοιτο ἠ τρυγησαι ἠ ἀνθη κειραι |
τῃ τελειωσει μαλλον ἠ ἐν τοισιν ἀλλοισι χρονοισιν , οἱ ὑμενες ἐν οἱσι την ἀρχην ἐτραφη , ὡσπερ των ἀσταχυων | ||
, ἀλλα της ἐρευνης του περιτοναιου : εἰ δε τινες ὑμενες ἐπιφαινοιντο περιειληφοτες τον ὀγκον συν τοις ἀγγειοις , εἰς |
παχειην δοιεν , οὐτε χυλον : οἱ μεν μεχρις ἀν ἑβδομαιος γενηται ὁ καμνων , οἱ δε και δια τελεος | ||
ὁ παρα δυο . πεμπταιος δε ὁ παρα τρεις . ἑβδομαιος ὁ παρα πεντε . ἐναταιος ὁ παρα ἑπτα . |
πεπραγμενοις πιστοις , ἠτοι τοις προτερον ὑφ ' ὑμων γεγενημενοις πιστως προς ἡμας ἐργοις : ὁ και κρειττον και μαρτυρει | ||
ἑκαστος ᾠετο δειν . ἐκ δε του τα μεν Ἑλληνικα πιστως , τα δε προς τους θεους εὐσεβως , τα |
φυλαξασθαι , ἀλλην δε μαθε δυσχερη και κακιστην ὀψιν , φυλαξαι δε και προσχες μη πως ἀπελθῃς ἐνθα εἰσιν οἱ | ||
προς τον ἐντιναξαντα αὐτῳ δοκον , εἰτα εἰποντα , ” φυλαξαι , “ ” παλιν γαρ με , “ ἐφη |
σοφου θυμος ” , | συνεμφαινει [ ] το λιαν βραχεως | : το [ ] δ ' [ ὁτι | ||
πελεθος Ἀττικοι , σπελεθος Ἑλληνες . παπυρος μακρως Ἀττικοι , βραχεως Ἑλληνες . πετομαι ἐν τῳ ο και πετεται Ἀττικοι |
οὐ : και μετα τινος ἀπορροιας το ὀσφραντον ἐπι το αἰσθητηριον προεισιν , ὁθεν ἐπι των δυσωδων ῥακους ταις ῥισιν | ||
ὑποκειμενων αἰσθησεται , και οὐ δηπου κἀν τῳ ὑμενι το αἰσθητηριον . οὑτως οὐδ ' ἀν εἰη δια ταυτα το |
ἡ παιδευσις τῃ Γοργιου πραγματειᾳ : λογους γαρ οἱ μεν ῥητορικους οἱ δε ἐρωτηματικους ἐδιδασκον ἐκμανθανειν , εἰς οὑς πλειστακις | ||
δε ἀνηρ εὐδοκιμος ἐπι τῃ τεχνῃ γεγονως Ἑρμογενης και κριναι ῥητορικους λογους ἱκανωτατος , ὡς δηλοι αὐτου τα γε εἰς |
' Ὀρεστην , της ἐμης ψυχης τριβην , ὁν ἐξεθρεψα μητροθεν δεδεγμενη . . . . . . . . | ||
ἐγω δε Ἀλανος τε εἰμι και τῃ παιδι ταυτῃ συγγενης μητροθεν : παρ ' ἡμων γαρ οὐσαν την Μαστειραν ἠγαγετο |
δεδοικε τα ὀρνεα και καταπτησσει φανεντος , ἀλλα και τα πτερα ἐκεινου ἐαν τις τοις των ἀλλων συναναμιξῃ , τα | ||
αὐχενα και περικυρτωσασα και θριξι μεν ἁπασαις φριξασα , τα πτερα δε τειχος ὀχυρον τοις ἀπτεροις χαλασασα και ταυτῃ τον |
διδωσιν , οὐχ ὁ πλουτος . οὐκ ἐστιν ἐν κακοισιν εὐγενεια , παρ ' ἀγαθοισι δ ' ἀνδρων . κακον | ||
ἀνθρωπινῳ την γην ἐμιανε . τι δη τουτον ὠνησεν ἡ εὐγενεια την ἐν τῃ ψυχῃ δυσγενειαν ἐπιδειξαμενον ; ἡν και |
παρεθρισαν , . . Ἀποσταδον : ὀξυτονως : ἀντι του ἀφεστως και πορρωθεν ἐκ διαστηματος , . , . . | ||
ὁς μεσην που μαλιστα τεμνων την Ἰβηριαν και της Πυρηνης ἀφεστως ὁδον ἡμερων πεντε ἐξιησιν ἐς τον βορειον ὠκεανον . |
ἐδοκεεν ἀποθανεισθαι παντως , ἡκιστα δ ' ἀν , ὑδωρ πινουσα ψυχρον , ἑως ἐμετος εἰχεν : ἐπει δε ἐψυχθη | ||
κηπωρου γυνη , πυρετος εἰχεν αὐτην ξυνεχης : και φαρμακα πινουσα , οὐδεν ὠφελεετο : ἐν δε τῃ γαστρι κατωθεν |
πλην Ὑπερμνηστρας . Αὑτη γαρ Λυγκεα διεσωσε , παρθενον αὐτην φυλαξαντα . Λεγεται οὐν δια τουτο τας Δαναϊδας , ἀνευ | ||
τελη , οὐχι το αὐτο μερος λογου καταστησεται , οὐτε φυλαξαντα το αὐτο μερος λογου . το οἰκον δε και |
τουτου . δουλον ἐλευθερου παιδος μη ἐρᾳν : οὐκετι γαρ προσεθηκε , τον δε ἐλευθερον ἐρᾳν : δηλον γαρ τουτο | ||
την δυναμιν ἑξει του καθολου προσδιορισμου . διο και αὐτος προσεθηκε το ὁμοιως δε και ἐπι του μη ἀγαθου , |
και οὐ πολεμιοις , και ὁτι οὐδε οἱ πατερες ὑμων ὑπηκουσαν μηδενι , μητε Ξερξῃ μητε Μαρδονιῳ μητε Δαρειῳ μητε | ||
προς ἁρπαγην ὡρμησαν : των δε ἡγεμονων διωκειν κελευοντων οὐχ ὑπηκουσαν ὠφελειαν φανεραν οὐ καλον ἡγουμενοι προεσθαι . Μιθριδατης δε |
ὑπολειπομενος του μεσημβρινου . Ἀνατελλει δε ὁ Λεων ἐν ὡραις τρισι και τεταρτῳ μερει . Της δε Παρθενου ἀνατελλουσης συνανατελλει | ||
Πλαγκῳ μεν Ἀσινιος ἐπραξε διαλλαγας , και ὁ Πλαγκος συν τρισι τελεσι μεθιστατο ἐς τον Ἀντωνιον , ὡστε ἠδη βαρυτατης |
ἀναυδιη ἰσχει την γυναικα , και τα λευκα ἀναβαλλει τοιν ὀφθαλμοιν , και τἀλλα πασχει παντα ὁσα περ εἰρηται , | ||
ὁ τοινυν ἱππος ὁ τοιουτος την ἱππικην ἀρετην θατερῳ τοιν ὀφθαλμοιν τῳ δεξιῳ ὑπο τινος πληγης προσπεσουσης ὁραν ἀδυνατος ἠν |
: ὁ δ ' ἁπαντων ἐστι των του ἀνδρος ἐγκωμιων θαυμασιωτατον και οὐπω τετευχε λογου , τουτ ' οἰομαι δειν | ||
ἐποτισεν αὐτον ἑως ἐπαυσατο πινων „ , προς φιλανθρωπιαν διδαγμα θαυμασιωτατον : ἐαν γαρ τις πλειονων μεν τυγχανῃ χρειος ὠν |
Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς ἑσπεραν : παρακειται δε βραχη μετεωρα : φυλασσου παραπλεων : ὀψει δε νησιον ταπει - | ||
. ἐστι δε πολυληιος ἡ Ἀρκαδια και ὑλωδης οὐ τα μετεωρα μονον , ἀλλα και τα ἐν ποσι παντα . |
ῥητον τοιουτον τι δει νοειν οἱον ἐν τοις διαστηματικοις το δωδεκατημοριον του τονου και εἰ τι τοιουτον ἀλλο ἐν ταις | ||
και ὁσα τουτοις παραπλησια δηλοι . Το δε Καρκινου πρωτον δωδεκατημοριον σημαινει περι ἀρχης ἠ ἀρχιερωσυνης ἠ ἱερουργιας , το |
ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
την εὐτυχιαν ἐπιεικως προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις : ὁτε δη και συνετελεσεν ἰδιον τι περι τους λῃστας , οὐτε θανατωσας τους | ||
διο και τελευτησαντος αὐτου την ἐκφοραν κατα την ἐπαγγελιαν αὐτου συνετελεσεν ὁ διαδεξαμενος την βασιλειαν . ἐταφη δ ' αὐτου |
τουτοις ἐπειτα παντων ἀμνηστιαν λαβων και κακος φανεις περι τον πιστευσαντα ἐπανεστη κατα του βασιλεως . και πρωτα μεν λαθρᾳ | ||
εἰκοτ ' , ἀλλ ' ὁμως σε βουλομαι θεοις τε πιστευσαντα τοις τ ' ἐμοις λογοις φιλου μετ ' ἀνδρος |
μελι περιχεαι , και προσθεσθαι , ἠ ῥοδινον ἀλειφα και προσθεσθω : ὁσαι δε βαλανον προστιθενται , ἐμπηξαντα χρη το | ||
μη μεγαλην ἐν εἰριῳ μαλθακῳ , ἐς ἰρινον μυρον ἐμβαψασα προσθεσθω , ἠν τε τρεις ἠν τε πλειους ἡμερας δοκεῃ |
σοφος . Ὠ δαϊα Τεκμησσα , δυσμορον γενος , ὁρα μολουσα τονδ ' ὁποι ' ἐπη θροει : ξυρει γαρ | ||
ὡς ἐγω λογοις τοις νυν παρουσιν ἐκπεπληγμενη κυρω . Πευθου μολουσα τἀνδρος , ὡς ταχ ' ἀν σαφη λεξειεν , |
καταπλασσε , ἠ λεπιδος χαλκου και χαλκανθου , ἠ κολλαν τεκτονικην μετα μιλτεως καταχριε . [ Προς τους ἐπι του | ||
, ἡ νυν οὐχ εὑρισκεται : ὡσπερ δε ἀνατιθεαμεν την τεκτονικην και ὑφαντικην τῃ Ἀθηνᾳ , οὑτω και την ὁπλοποιητικην |
γυναικι χαρησεται : ἐστι γαρ Ἀφροδιτης ὁ δακτυλος . ἀλλοις ἀπαλλαξαι δηλοι , δουλῳ ἀγαθον , παρθενῳ ἀνδρα , χηρᾳ | ||
, παυομαι λεγων : τον δε τροπον της παρασκευης ἡν ἀπαλλαξαι ἀν των τοιουτων πραγματων ὑμας οἰομαι , και το |
ἀλληλους φονευουσιν ; Ἀργειους ὁρᾳς , ὠ Χαρων , και Λακεδαιμονιους και τον ἡμιθνητα ἐκεινον στρατηγον Ὀθρυαδαν τον ἐπιγραφοντα το | ||
. φημι δειν ἁμα τουτους ἀξιουν καθαιρειν τας στηλας και Λακεδαιμονιους ἀγειν εἰρηνην , ἐαν δε μη ' θελωσι ποιειν |
δ ' ἰατρου τους συμφωνηθεντας μισθους αὐτην ἀπαιτουντος ὡς καθαρως βλεπουσαν ἠδη και τους μαρτυρας παραγαγοντος : ” μαλλον μεν | ||
ἱστου θοἰματιον καθελομενην ἡμιεργον ἀμφιεσασθαι , εἰς τε το κατοπτρον βλεπουσαν προς την παρ ' αὐτης ἐμφασιν εἰς αὐτο γιγνομενην |
Ἰσθμῳ αὐτων ἐργα και δια τα ἐν Νεμεᾳ . ἐν βραχει δε λογῳ ποιησω φανερα πολλα ὁμου , και ὁρκος | ||
ὁ μεν περι διαφορας χρωματων των παρυφισταμενων , ὡς ἐν βραχει φαναι , λογος δη τοιουτος ἐστι : νυν δε |
ὑπεμνησαμεν . μη ὀντος οὐν ἐν τῃ φυσει των πραγματων αἰσθητου τινος ἀφ ' οὑ ἡ νοησις ἐσται του σωματος | ||
την αἰσθησιν παθους , ἀφ ' οὑ δε καθαπερ του αἰσθητου , προς ὁ και ὁμοιοτητα τινα σῳζει . τουτο |
Ζελειτας δε ἀφηκε της αἰτιας , ὁτι προς βιαν ἐγνω συστρατευσαι τοις βαρβαροις : Δασκυλιον δε παραληψομενον Παρμενιωνα ἐκπεμπει : | ||
την χωραν των Ἀμαζονων μετα στρατιας της συνεκπεσουσης αὐτωι : συστρατευσαι δε και Σιπυλον τωι Μοψωι τον Σκυθην πεφυγαδευμενον ὁμοιως |
αὐτου ἐστιν , ἡν ὡς γινωσκοντες διακειμεθα και ἀλλους διατιθεναι σπουδαζομεν . Ἐτι δε αὐτο το ἀγνωστον αὐτου ἠ γιγνωσκομεν | ||
λυπηρα . παντες εἰς σε δε ἐλθειν ὁμως εὐχομεθα και σπουδαζομεν . πικρον γαρ ἐστι θρεμμ ' ἐν οἰκιᾳ γερων |
ὠνησομενους : Ποπλιος δε Οὐαλεριος και Λευκιος Γεγανιος εἰς Σικελιαν ἀπεσταλησαν . . . . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις | ||
ὁ Νειλευς και οἱ λοιποι των Κοδρου παιδων ἐς ἀποικιαν ἀπεσταλησαν , ἀγαγοντες μεν και αὐτων Ἀθηναιων τον βουλομενον , |
Ἀποστασις Πασιφιλου στρατηγου ἀπο Ἀγαθοκλεους . λεʹ . Ὡς Καρχηδονιοι συνεθεντο την εἰρηνην προς Ἀγαθοκλεα . λϚʹ . Ὡς Ῥοδον | ||
: οὐ γαρ ἐστιν αὐτων πατρις αὑτη . Αἱ γυναικες συνεθεντο παντα μηχανησασθαι εἰς το δοξαι ἀνδρες εἰναι , και |
Και τους ἐπιτηδειους καιρους δεινως στοχαζομενα τουτοις ἀνυπερθετως κεχρηνται , σπουδαζοντα οὐ τοσουτον τους ἐχθρους χειρι καταγωνισασθαι , ὁσον ἀπαταις | ||
ἡν ἐκεινας ἀνεστησαν ” . Ἀριστοτελης ὁ φιλοσοφος ἰδων νεον σπουδαζοντα περι τας θεας , „ ὁρα „ , εἰπεν |
μαχιμωτατα των κατα την Ἰταλιαν ἐθνων περι ἡγεμονιας φιλοτιμουμενα παντοιους συνισταντο κινδυνους . οἱ μεν οὐν των Ῥωμαιων ὑπατοι μερος | ||
ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ δε τις ἑτερος ἀντιποιησαιτο , συνισταντο μονομαχησοντες μεχρι θανατου . ἀλλοι δ ' ἐν θεατρῳ |
ἐν Βοσπορῳ ὀντα οὐτε τον κοινωνον , οὐδε τας ἐπιστολας ἀπεδωκας αὐτοις , ἁς ἡμεις ἐπεθηκαμεν , ἐν αἱς ἐγεγραπτο | ||
οἱον φερε τον τροπον τουτον : εἰ ἐδανεισω και μη ἀπεδωκας , ὀφειλεις μοι το ἀργυριον : οὐχι ἐδανεισω μεν |
ἀπο γαρ της πλευρας του τριγωνου του εἰκοσαεδρου ἀναγραφεντος πενταγωνου ἐπιζευχθεισης της ὑπο δυο πλευρας ὑποτεινουσης του πενταγωνου ὡς ἐπι | ||
ὡς προς το περιγειον της ΛΖ εὐθειας νοησωμεν ἀπειλημμενην . ἐπιζευχθεισης γαρ της ΛΗ και ποιουσης τριγωνον το ΛΖΗ , |
προς το δημοτικον ἠρεσκετο διαλλαγαις , οὐκ εἰα γενεσθαι το προβουλευμα τοιουτοις λογοις χρωμενος . Ἐβουλομην μεν ἀν ἐγωγε και | ||
ἐχουσι παρ ' ὑμων δωρειαν , και οὐδε μιᾳ γεγενησθαι προβουλευμα πωποτε . ἐγω δ ' οἰομαι μεν οὐχι λεγειν |
την πειραν Ἀθηναιων στρατηγοι δυο , ὁ μεν τας ἀπο Σικελιας ναυς προσπλεουσας ἁπασας λαβων αὐτοις ἀνδρασιν , ὁ δε | ||
Νιναιος ἠ Νιναιευς . . . . Ζαγκλη : πολις Σικελιας . Ἑκαταιος Εὐρωπηι . οἱ μεν ἀπο Ζαγκλου του |
εὐρυν ἐχουσιν , Ἀρτεμιδι σε ἐγω γε , Διος κουρῃ μεγαλοιο , εἰδος τε μεγεθος τε φυην τ ' ἀγχιστα | ||
τον καμνοντα ὁλον μελλοντα καθευδειν , κεὐθυς ἀπαλλαξεις ἀλγηματος ἐκ μεγαλοιο . ὑστερικαις δε γυναιξιν ἀγαν σωτηριον ἐστιν στραγγουρουντα τε |
, ἐπειδη βουλευεται ὁ δημος ὁ Ἀθηναιων ὑπερ εἰρηνης προς Φιλιππον , οἱ δε πρεσβεις οὐπω παρεισιν , οὑς ἐξεπεμψεν | ||
προσαγαγωσιν , εἰτ ' εἰπων , δι ' ὡν ἡγειται Φιλιππον πολεμειν τῃ πολει και ὁτι πανθ ' , ὁσα |
μετα ἀδειας ὡν ἐκτησαμεθα πονων : δυνησομεθα δε αὐτους ἐλεγεν ἐξαιρετους παρα Ἀψυρτου λαβειν δωρεαν . Ταυτα εἰπων ῥᾳδιως ἐπειθεν | ||
, εἰς ἁφην : ἑκαστῃ μεντοι προσενειμεν ὁ ποιων και ἐξαιρετους ὑλας και κριτηριον ἰδιον , ᾡ δικασει τα ὑποπιπτοντα |
του ἀριθμου . Τις οὐν ἡ φυσις αὐτου ; Ἀρα παρακολουθημα και οἱον ἐπιθεωρουμενον ἑκαστῃ οὐσιᾳ , οἱον ἀνθρωπος και | ||
Πλατων την τυχην ἀπεφαινετο αἰτιαν ἐν ἀπροαιρετοις κατα συμβεβηκος και παρακολουθημα και συμπτωμα και προαιρεσεως κατα την προς το τελος |
, ὡς οὐ διαιρων λεγω νυν , ὁσον δε προς ἐνδειξιν των κεφαλαιων ταυτα ἐκτιθεμαι . Σωπατρου και Μαρκελλινου . | ||
' Ἀριστογειτονος , ἐτι τε Πυθεας ἐν τῃ Προς την ἐνδειξιν ἀπολογιᾳ . . . . ἡλικια της πολεως : |
ἀνερχομενης δει θεμελιους πηγνυειν , βορραν δε ἀνερχομενης δει τοις θεμελιοις τοιχους ἐποικοδομειν , βορραν δε κατερχομενης τοιχους καθαιρειν , | ||
: ἐπι γαρ ? τοις ὑπο [ Λεωσθενους ] τεθεισιν θεμελιοις οἰκοδομουσιν οἱ νυν τας ὑστερον πραξεις . Και μηδεις |
Ἰαρχας „ κἀγω , „ ἐφη ” ὠ βασιλευ , ἐγιγνωσκον , ὁτι σοι τα ὠτα διεφθορεν ὑπο των Αἰγυπτιων | ||
φυσει οἱ ἀγαθοι ἐγιγνοντο , ἠσαν που ἀν ἡμιν οἱ ἐγιγνωσκον των νεων τους ἀγαθους τας φυσεις , οὑς ἡμεις |
δια της ἁρμονιας , και τῃ πρωτῃ ζωνῃ διδωσι την αὐξητικην ἐνεργειαν και την μειωτικην , και τῃ δευτερᾳ την | ||
, φαμεν προς αὐτον ὡς ἀγνοεις την θρεπτικην τε και αὐξητικην της φυσεως δυναμιν : ἠ οὐχ ὁρωμεν κἀπι των |
ἐτι χωρις ὡν Ἀννιβας ἀφῃρητο : ἐς τε το μελλον ἀπειπεν αὐτοις μη στρατευεσθαι ὡς οὐδ ' ἐλευθεροις οὐσιν , | ||
ὁσοιπερ εἰσιν του γενους κοινωνουσιν : και τουτων οὐδεις οὐκ ἀπειπεν πωποτε , οὐκ ἐκωλυσεν , οὐ δικην ἐλαχεν . |
και ἐργατικον ἰδιωμα , οὑτως ἡ ἑνωτικη δυναμις της μοναδος προσελθουσα τῃ δυαδι , εὐποριας και χυσεως οὐσῃ πηγῃ , | ||
ἡ ψυχη ζωην ἀλλην ἰσχει τοτε και προσιουσα και ἠδη προσελθουσα και μετασχουσα αὐτου , ὡστε γνωναι διατεθεισαν , ὁτι |
ἡ ΓΔ ἐσται δεδομενη , και δια τουτο και ἡ λειπουσα εἰς το ἡμικυκλιον ἡ ΓΑ : ὡστε , ἐαν | ||
ἐν οἱς οὐν δισυλλαβει , σαφες ὁτι ἁπλη ἐστι , λειπουσα ἐθιμως αὐτῳ τῃ ἡμων , ἡμων αὐτων ἀπωλομεθ ' |
και Βοηθος και Νουμηνιος τον του Πλατωνος ἰκτινον παραλαβοντες ἰκτινον παραδιδοασι , και τον λυκον λυκον , και ὀνον τον | ||
και πιστεις του μη παθειν εἰληφοτες αὐτον τε τον βασιλεα παραδιδοασι και το φρουριον . Οἱ δε περι τον Δουκα |
ΑΙΑΚΙΣ ἡ κυλιξ καλειται . ΑΚΑΤΟΣ ποτηριον ἐοικος πλοιῳ . Ἐπικρατης : καταβαλλε τἀκατια , τα κυμβια αἰρου τα μειζω | ||
[ τι ] βουλεται [ ] [ , ἐφη , Ἐπικρατης ] πραγματα ? ἐχειν , [ ὡι ἐξεστι λαβοντι |
ταις μεν οὐν ὑγιεσι πολιτειαις και κοινωνιαις οὑτως ἡ φιλια ἀκολουθει και το δικαιον . ταις δε παρεκβασεσι των κοινωνιων | ||
ἀλγυνοντος ὑπεξαιρεσιν συνιστασθαι πεφυκεν . εἰτα και τουτου συγχωρηθεντος παλιν ἀκολουθει το φθαρτον εἰναι τον θεον . εἰ γαρ της |
εἰσιν ἡμιν συγγνωμην νεμειν , εἰ περι των δοκουντων Πλατωνι πιστευομεν οἱς αὐτος Ἑλλην ὠν , προς Ἑλληνας ἡμας , | ||
ὁτι δε ὁ σπουδαιος φιλος ἀλλος ὁ φιλων ἐστι , πιστευομεν ἐκ των ὁσημεραι . ἀν γαρ τις σφοδρα φιλῃ |
, οὐ γαρ θεμιτον ἐπαγειν αὐτον , οὑ πασαι μεν αἰσθητηριων πηγαι , πασαι δ ' ὀμφαι , ὁθεν εὐχαι | ||
ὀφθαλμων , το των ὀπτικων νευρων προς τα των ἀλλων αἰσθητηριων διαφορον παριστησιν ἐναργως . σωληνες γαρ ὡσπερ ταυτα και |
οὑτωσι δηλων , τουτο δε ὡς οὐδεν ἀλλο εἰποντος εἰς σωτηριαν του Φημιου μειζον ἠ ὁτι οὐδενος ἀνθρωπων ἐστι μαθητης | ||
και τῳ πληθει των οἰκτιρμων σου ὡρισας μετανοιαν ἁμαρτωλοις εἰς σωτηριαν . συ οὐν , κυριε ὁ θεος των δικαιων |
χαρακτηριζεται . ἀλλως τε δη τουτο το ἑν στοιχειον εἰδοπεποιημενον φυλαττουσι , λεγοντες αὐτο εἰναι ὑλικον αἰτιον . ὡστε συμβησεται | ||
Καλως δε εἰρηται , ὁτι τα συνῃρημενα την των ἐντελων φυλαττουσι κλισιν , και οὐχι τα πεπονθοτα την των ἀπαθων |
ὡς μη ἐκδεχεσθαι την του δεσποτου κελευσιν . Ἐχετω ὁ ἐφεστως ἐφημεριδα κοινῃ γνωμῃ των ἐν τῳ ἀγρῳ ἐμπειρων συγκειμενην | ||
, ἐγγυς ἐκπτωσεως ἐρχονται . ἐαν τῃ περιποιησει Ἀρης ᾐ ἐφεστως ἠ διαμετρος , εἰς ἡδονας και μεθας ἀναλισκουσι τα |
τους κλεπτας σοφους ἐλεγον . σοφωτατε ] ὁτι τους κλεπτας σοφωτατους ἐλεγον . Γ σοφωτατε ] φρονιμωτατε , ἐπιτηδειοτατε : | ||
τα δυσχερη . ἐγωγε δυο λαβειν μαγειρους βουλομαι οὑς ἀν σοφωτατους δυνωμ ' ἐν τῃ πολει : μελλοντα δειπνιζειν γαρ |
, συνθεσις ῥηματων , φασις ἐγκληματων , ἀναπαυσις καματων , ἐνδειξις ἀδικηματος , ἐκποιησις τεκνων , ἰασις νοσων , ὑποσχεσις | ||
ὠν και νουθετησις ἐπικεκαλυμμενη προς τους κατα παθος ζωντας , ἐνδειξις ἐστι της βιαιου και πλεονεκτικης ζωης και θηριωδους κατα |
την οἰκιαν και των ὀντων ἁπαντων μετεδωκα , οὐχ ὡς ἀδελφοις οὐσιν , νομιζων δ ' ἀναγκαιον εἰναι μοι , | ||
αὐξηθηναι τον Ἐρωτα . ἐσται δε αὑτη φυσις τοισδε τοις ἀδελφοις : ἀλληλοις αἰτιοι της αὐξης ἀμφω γενησονται . ὁρωντες |
, Ἀραβια και οἱ περιξ τοποι : κατα τους ὠμους Περσις και τα Καυκασια ὀρη , ὑπο το κυρτωμα † | ||
Περσαν Σουσιγενη θεον : πεμπετε δ ' ἀνω οἱον οὐπω Περσις αἰ ' ἐκαλυψεν . ἠ φιλος ἀνηρ , φιλος |
διαιρεσιν και τεχνην ἑτερα διαιρεσις ὡς προς την ὑλην την ἐμπιπτουσαν : ἡ γαρ τεχνη διδασκαλος ὡς προς την ὑλην | ||
σκαιον ῥιον ὠθει . και τῳ μεν κυλινδων την ἀνωθεν ἐμπιπτουσαν φοραν του ἀνεμου ἐμφαινει , τῳ δε ὠθει την |
τῃ ἑπταχορδῳ λυρᾳ την ὀγδοην Πυθαγορας προσθεις την δια πασων συνεστησατο ἁρμονιαν . Πως οἱ ἀριθμητικοι των φθογγων λογοι εὑρεθησαν | ||
προτεραν και πρεσβυτεραν ψυχην σωματος ὡς δεσποτιν και ἀρξουσαν ἀρξομενου συνεστησατο ἐκ τωνδε τε και τοιῳδε τροπῳ . της ἀμεριστου |
τῳ πρυτανειῳ τοις Μυτιληναιοις . και παρα Ῥωμαιοις δε οἱ εὐγενεστατοι των παιδων την λειτουργιαν ταυτην ἐκτελουσιν ἐν ταις δημοτελεσι | ||
σατυρους και βουκολους ὁρωντες . και ὀρχουνται γε ταυτα οἱ εὐγενεστατοι και πρωτευοντες ἐν ἑκαστῃ των πολεων , οὐχ ὁπως |
Παστωρ γυμνασιαρχος , Ἰουλιος Φανιας , Φιλοξενος ἀποδεδειγμενος [ ] γυμνασιαρχος , Σωτιων γυμνασιαρχος , Θεων ? , Ἀθηνοδωρος , | ||
εἰ φαινοιτο ματην τοις θεοις εὐχομενος . εἰτα προσελθων ὁ γυμνασιαρχος ἀπαλλαττεσθαι αὐτον ἐκ του γυμνασιου ἐκελευεν ὡς οὐκ ἐπιτηδεια |
ἐλεγε και οὐ χρη νομοις πειθαρχειν τον σοφον , ἀλλα ἐλευθεριως ζην . . , . , . Δ . | ||
, εἰπε ποθεν γεγεννησαι : οἱον προς το εἰδος και ἐλευθεριως φθεγγου . φαμι διδασκαλιαν Χειρωνος οἰσειν : φημι και |
: ἀθληταις δε ἀγαθος , τοις δε λοιποις ἀτοπος . φοινικος δε και ἐλαιας στεφανοι γαμους ἐλευθερων περιποιουσι γυναικων δια | ||
πολλα δηλουσων ἡ λεξις . το μεν γαρ δενδρον “ φοινικος ἐην ἐρνος . ” δηλοι και το κυριον ὀνομα |
ἀποδεικνυναι , ἐπει οὑτως , ὡς εἰρηται ἐν τῃ Ἀποδεικτικῃ πραγματειᾳ , παντα ἐσονται ἀποδεικτα και οὑτως οὐδεν ἐσται ἀναποδεικτον | ||
φιλοσοφου χρονων , ὡς αὐτος ἐν τῃ περι των στασεων πραγματειᾳ φησι , σοφιστης ἠν Ἀθηνησι μαθητων μεν τριακοσιων ἡγουμενος |
εἰς την μασχαλην , βροχος ὁ καρχησιος ἠ ἀλλος ἰσοτονος περιτιθεσθω τῳ βραχιονι , και αἱ του βροχου ἀρχαι ἀγεσθωσαν | ||
: δε καρχησιος βροχος ὑπο το σφηνοειδες ὑπερανω του καταγματος περιτιθεσθω . τουτου αἱ ἀρχαι ἀγεσθωσαν κατω και ἀποδιδοσθωσαν τῃ |
θειας . το γε μην χρησθεν τῳ πανσοφῳ Μωυσῃ λογιον ἐναργεστατα δηλοι την περι τον σπουδαιον βεβαιοτατην εὐσταθειαν , ἐστι | ||
το κατα φυσιν , τουτο δε ἐπ ' ἐνιων μεν ἐναργεστατα φαινεται , ὡς ἐπι της εἰρωνειας και ἀλληγοριας και |
περ ἀν αὐτῳ δοξῃ , διαθεσθω , γυναια δε και παιδαρια και ἀσθενεις ἀνθρωπους και γεγηρακοτας ἑκων εἰς την πολιν | ||
φησιν οὐκ εὐ Δικαιαρχον ἐκδεξαμενον λεγειν τας λεπαδας : τα παιδαρια δε , ἡνικ ' ἀν εἰς το στομα λαβωσιν |
ὁ γαρ Ἀγαμεμνων εἰς τιμην Κασανδρας συνεμαχει Πολυξενῃ : † σπουδαι δε λογων κατατεινομενων : λογων δε λεγομενων ἡ αὐτη | ||
παθους προτασεις . Τεκνων μεν γαρ ἐπιμελειαι και προς γαμον σπουδαι φανεραν την ὁλκην ἐχουσιν , ὁσα τε ἀνθρωπους δελεαζει |
καινοτερον Ἀττικοι και Ἑλληνες . ἀπεδομεν ἀπεδοτε ἀπεδοσαν Ἀττικοι , ἀπεδωκαμεν ἀπεδωκατε ἀπεδωκαν Ἑλληνες . ἀπολλυς Ἀττικοι , ἀπολλυων Ἑλληνες | ||
ὁτι αὑτη ἐστιν ἡ αἰτια τουτου του πραγματος , ἡν ἀπεδωκαμεν , και οὐκ ἀλλη . οἱον του ὀνομαζεσθαι τους |
κᾀτα κελευειν βοηθειν αὐτοις , ἠ παλιν οὐκ ἐθελων χαρισασθαι Λακεδαιμονιοις , εἰτα προσταττειν ὑμιν κινδυνευειν ὑπερ αὐτων ; εἰ | ||
, πειστεον . Οὐ γαρ πατριον , ὠ Σωκρατες , Λακεδαιμονιοις κινειν τους νομους , οὐδε παρα τα εἰωθοτα παιδευειν |
ἀλλου εἰς αὐτον , τουτῳ δε μεθυοντι ἐπακτον το της πληρωσεως . Το δ ' ἐκει πληρουν του νεκταρος τι | ||
δ ' ἐν Μεμφει τινες φιλοσοφων ἐπεχειρησαν αἰτιαν φερειν της πληρωσεως ἀνεξελεγκτον μαλλον ἠ πιθανην , ᾑ πολλοι συγκατατεθεινται . |
μην φυϲηϲ αὐτα την γαϲτερα : τῳ δε ταχει τηϲ διεξοδου την φυϲαν ὀλιγοχρονιον ἐργαζεται : και κατα τουτο τηϲ | ||
δ ' οὐδεν ἡττον ταυτης και της κατα τον λαρυγγα διεξοδου στενοτερας , και οὐχ ἁπλως γε στενοτερας , ἀλλα |
χροος : παντες δ ' ἐν χροϊ πηχθεν . και μεταβολῃ της ου εἰς ω , χρως , ὡς βους | ||
τον ἀλλον τροπον ἐκμανεντας και τινας και ἐπιληπτους ἐπαυσεν ἐν μεταβολῃ του ἡβασκειν και τινας βαρυνομενους και ἀλγουντας κεφαλην . |
τουτο και τεθαυματουργημενον δειξας ὁ θεος τῳ Μωυσει , παραινεσιν ἐναργεστατην των μελλοντων ἀποτελεισθαι , και δια χρησμων ἀρχεται προτρεπειν | ||
πλευριτικων ἡ κατ ' εὐθυ του πασχοντος φλεβοτομια την ὠφελειαν ἐναργεστατην ἐπεδειξατο πολλακις : ἡ δ ' ἐκ της ἀντικειμενης |
ἐβουλευσατο μονα τα γνωρισματα βαστασας ἀμελησαι του βρεφους : ἐπειτα αἰδεσθεις εἰ μηδε αἰγος φιλανθρωπιαν μιμησεται , νυκτα φυλαξας κομιζει | ||
μεν οὑτω φημι το ἐτλης θεων : ὁστις συ οὐκ αἰδεσθεις τους τιμησαντας τους ταφους Λυκου και Χιμαιρεωςλεγει Μενελαον και |
ὑποδηματοραφος και ἱπποτροφος . Τα εἰς ΧΟΣ δισυλλαβα μη ὀντα ἐπιθετικα βαρυνεται : κολχος βρογχος μοσχος κοχλος τροχος βροχος . | ||
αἰεν ἐφ ' Ἑκτορι , πανυ εὐλογως , ἐπει τα ἐπιθετικα μετα κυριων ἐκφερομενα συν ἀρθρῳ παραλαμβανεται : τοιουτον γαρ |
' ὀνος πανουργως , ὡς προσηλθε τῳ ῥειθρῳ , ἑκων κατεπεσεν : ἀθροως δε των σπογγων διαβραχεντων πας ὁ φορτος | ||
ἐπειδη ταχιστα προς τον ἡλιον ἐκεινος ἐτακη , πτερορρυησας εἰκοτως κατεπεσεν : ἡμιν δε ἀκηρωτα ἠν τα ὠκυπτερα . Πως |
ἑτερωσε ὁρωσαν λαβειν ζητει και τους εἰωθοτας μισθους των εὐεργεσιων κομισασθαι . δια ταυτα οἱ Φωκεις και το Τιλφωσσαιον ὑμνειται | ||
μεν Ποτιδαιαν και τας ἀποικιας , Αἰγινηται δε την αὑτων κομισασθαι , Μεγαρεις δε ἀγοραις και λιμεσι χρησθαι τοις Ἀθηναιων |
. ἐλπισαντες δε βιον εὐδιον και γαληνον αὑτοις ἀπαντησεσθαι γνωμης ἐσφαλησαν . ὁ γαρ προκαθημενος βασιλευς πορθησιν εὐλαβηθεις , ἀναστησας | ||
Συλλας ἐς ἰσον αὐτῳ δυναστευσας ἐποιησεν . Ἀλλα τουδε μεν ἐσφαλησαν , εἰκονα δ ' αὐτου τις των ὑπερεθιζοντων το |
ταυτα μεταθεντες τα κωλα . βαρυδοτειρα ] βαρεα και δυστυχη διδουσα . μογερα ] ἀθλια . ποτνια ] σεβασμια . | ||
αὑτη ἡ ἀρχη των ἀλλων εἰδος και περας και μορφην διδουσα , και οὐκ ἐστιν ἐν τοις οὑτω κατα λογον |
] ἐλθον το φως . οἱ ] οἱ φυλακες . παρηγγειλαν ] ἐφθασαν δια του πυρος . προσω ] ἐμπροσθεν | ||
διακοσιοι Πλαταιεων ἀσεληνον νυκτα και χειμεριον παραφυλαξαντες τοις ἀλλοις πολιταις παρηγγειλαν κατα το ἐναντιον μερος του τειχους προσβαλοντας βοησαι . |
Ἀθηναιους εἰδοτες ἐν τῃ Ναξῳ χειμαζοντας ἐστρατευσαν πανδημει ἐπι την Κατανην , και της τε γης αὐτων ἐτεμον και τας | ||
τριτον πλευρον εἰς μεν Συρακουσσας τριακοντα ἑξ , εἰς δε Κατανην ἑξηκοντα : εἰτ ' εἰς Ταυρομενιον τριακοντα τρια : |
και λεγουσιν ἀλλο παραδειγμα : ἀναγομενων Ἀθηναιων ἀπο Κερκυρας ἀπαγγελλει Συρακουσιοις ὁ Ἑρμοκρατης την ἀφιξιν : ἰδου γαρ ἐνταυθα φασιν | ||
ἐπιβαινοντες οὐδε τας κεφαλας ἐπι τοις ὠμοις φεροντες . Κορινθιοι Συρακουσιοις βοηθειαν πεμποντες , μαθοντες εἰκοσι ναυς Ἀττικας περι Ναυπακτον |
δε νεωτερων προτετιμησθαι : ὡς οὐν παλαια και εἰθισμενα και ἐννομα λεγοντος ἐμου οὑτως ἀποδεχεσθε . και συ μεν , | ||
οὐσιν ἐννομοις και σῳζουσι την ὑμετεραν χωραν , ταὐτα γραφων ἐννομα τ ' ἐγραψα και ἐξηλεγχον τον Φιλιππον , ὁτι |
της Εὐρωπης πασαν , ἡν οὐδ ' ἀν τωι Ἑρμηι πιστευσαι τις λεγοντι . Ἐρατοσθενη δε τον μεν Εὐημερον Βεργαιον | ||
, ἑλεσθαι σε δει σημερον σωζεσθαι μεθ ' ἡμων και πιστευσαι σεαυτον ἐλπιδι κρειττονι , ᾑ παντες πεπιστευκαμεν , ἠ |
διελεγετο τοις προσιουσιν , ὁποσα ἠρωτων , και οὑτως ἀγορας πληθουσης ἀφικνειται γραμματευς κελευων ἐπι θυρας ἠδη εἰναι „ μη | ||
αἱ χειροτονουσιν . ἐν ἀλλαις δε των πολεων οὐτε προ πληθουσης ἀγορας νεον φαινεσθαι οὐτε μετα δειλην ὀψιαν καλον , |
ῥωμηι θαυμαστον : και την μεν Ἀμαλθειαν ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος | ||
μονῳ των μεχρις ἐμου γενομενων ἐπιφανων ἀνδρων ἐν τῃ πολει συνεγγυς της ἀγορας ἀπεδειξεν ὑπ ' Οὐελιας : και ἐστιν |
, ] δεδεικται ἐν τῳ δʹ βιβλιῳ Γεωμετριας περι το δοθεν τριγωνον κυκλον περιγραψαι . ὡστε δυνατον ἐστι τῳ βουλομενῳ | ||
ἑτερου δοθεντι μειζον ἐστιν ἠ ἐν λογῳ . ἐπει γαρ δοθεν ἐστιν ἑκατερον των ΑΒ , ΓΔ , λογος ἀρα |