| οὐρανον δεσποτειαν και ἀγαθων ἐπιγνωσιν , εἰς το αὐξανεσθαι ἐν αὐξησει και πληθυνεσθαι ἐν πληθει , και πασαν ἐν σαρκι | ||
| δε μαλιστα τα ἐναντια των ὀλισθηματων , και τα ἐν αὐξησει , ἡσσον δε τινι των ἐκ γενεης . Και |
| το ὁμοιον γενναν δυναμεθα : τριτη παλιν ἑπταετια περας ἐστιν αὐξησεως : ἀχρι γαρ ἑνος και εἰκοσιν ἐτων ἐπιδιδωσιν εἰς | ||
| μεν συγκριτικον , το δε ὑπερθετικον , οὑτω και της αὐξησεως κατα συγκρισιν προϊουσης και αὐτης δυο τροποι : και |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| κινδυνευσαντα προς Κλεαρχον και Κυρον . οὐτ ' οὐν ἐκ φανερου κεκρατηκεν οὐτ ' ἐπιβουλευσαι συνενηνοχεν αὐτῳ . ὁρω δ | ||
| οἱ Ἀθηναιοι : οὐκ ἐνδεκομενοισι δε σφι ἐδεδοκτο ἐκ του φανερου τοισι Περσῃσι πολεμιους εἰναι . Νομιζουσι δε ταυτα και |
| ἐρεσθαι ἡττον αὐτοις ἐνι ἠ το μηδεν : μαλλον δε ὑπερβαλλει το οὐδ ' οὐδεν προς το μηδε σμικρον ἐνειναι | ||
| ἀλλα καιτοι θεωριαν ἐχουσα και πραξιν , παλιν ἐν ἑκατερῳ ὑπερβαλλει κατα το κρειττον : και γαρ ἡ θεωρια της |
| παλιν των εἰς θι ληγοντων προστακτικων ὁμοτονουντων τοις εἰς μι ὁριστικοις , ζευγνυμι ζευγνυθι , εἰμι ἰθι . . Ἑξης | ||
| και τριτης συζυγιας των περισπωμενων : ἐκειναι γαρ ὁμοιως τοις ὁριστικοις και τα ὑποτακτικα κλινουσιν , ἐαν βοω βοᾳς βοᾳ |
| και οὐδεις οὑτως ἀγνωμων οὐδ ' οὑτως σφοδρα ὁμοσε τοις φανεροις ἰων , ὁστις οὐκ ἀν συγχωρησειε ταμιειον τε κοινον | ||
| προςδιωρισθαι : ἐκεινου γαρ εἰποντος , μηδεν διαφερειν ἐν τοις φανεροις , ἀναγκαιον ἠν προςδιορισαι τον ὁρον . Ἀντιθεσει . |
| , διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
| και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
| σε συν ἁρματι ταχει , δι ' οὑ συ δηλονοτι νικησεις , ἀπελθων δια των ἐγκωμιων παρα τον Κρονιον λοφον | ||
| την γυναικα μονος ι ἀγωνιζου , εἰπε την δικην : νικησεις γαρ α κληρονομησεις την μητερα β οὐ κληρονομησεις τον |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
| δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
| την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
| δε και Δερκυλος ἐν Ἀργολικοις τους στραβηλους ἀστραβηλους ὀνομαζουσι , μνημονευοντες αὐτων ὡς ἐπιτηδειων ὀντων εἰς το σαλπιζειν . τας | ||
| ἀξιουντες και ἐλευθεροις ἀνδρασιν ἐντρυφωντες και του θανατου παραπαν οὐ μνημονευοντες : τοιγαρουν οἰμωξεσθε παντων ἐκεινων ἀφῃρημενοι . Πολλων γε |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| ἐς το λεξαι τι ἠ μη , θαμα ἠρειδε την ἐρωτησιν , ὡσπερ οὐδεμιᾳ προγνωσει ἐς αὐτον κεχρημενος , ἀναθαρσησας | ||
| την ἀνομως γινομενην τιμωρειται ὁ θεος . ἠ κατ ' ἐρωτησιν ἀναγνωστεον ἀντι του : ἀποδεχεται ὁ θεος και τιμᾳ |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| . Την δ ' ἐπιστολην ἑλληνιζειν ἐν διφθερᾳ γεγραμμενην , δηλουσαν , ὁτι Πωρος εἰη γραψας : ἑξακοσιων δε ἀρχων | ||
| , οἱον Αἰσχινης κρινομενος ἐπι τῳ προδεδωκεναι Κερσοβλεπτην ἐπεδειξεν ἐπιστολην δηλουσαν ὡς πριν αὐτον ἐπι την πρεσβειαν ἐξελθειν Κερσοβλεπτης ἠν |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| , εἰ πολλαι τινες ἐν ἡμιν ὡσπερ ἐν δουρειοις ἱπποις αἰσθησεις ἐγκαθηνται , ἀλλα μη εἰς μιαν τινα ἰδεαν , | ||
| ἀλλ ' οὐκ εἰλικρινως . ὡστε δια τας ἐπιμιξιας αἱ αἰσθησεις οὐκ ἀντιλαμβανονται ὁποια προς ἀκριβειαν τα ἐκτος ὑποκειμενα ἐστιν |
| περιπορευομενος ὠχυρου και σιτον παρεκομιζεν : ἐπιμελεστατα δε τας ἐν Λεοντινοις ἀκροπολεις ἐτειχισε και τον ἐκ των πεδιων σιτον εἰς | ||
| μεταβολην ἐλεησαντες ἀθωον ἀφηκαν . Διονυσιος οὐκ ἐς μακραν ἐν Λεοντινοις περιστησας αὐτοις την ἑαυτου δυναμιν ἁπαντας κατηκοντισεν . Διονυσιος |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| κἀν ταυτα παντα ταὐτα φη τις εἰναι την εὐδαιμονιαν , ὁριστεον ἐστι το φρονειν . ὡστε φιλοσοφητεον ἀν εἰη πασι | ||
| τι δε ὀν ἐστιν οὐδαμου εἰποντος αὐτῳ του συγγραμματος , ὁριστεον ἀν εἰη την παροιμιαν , ᾑ λαβοντες ἀνωθεν ἐχομεν |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| οὐδ ' ὁτιουν ἐχων , ἐκ ποδων δε ποιησασθαι σπευδων δραστικον ἀνδρα και δυναμενον ἐφεδρευσαι τοις κακως προϊσταμενοις της ἡγεμονιας | ||
| σωματος ἐχειν γυναικι παρεμφερη , το δ ' ἀρρενωπον και δραστικον ἀνδρος ἐχειν [ τα δε φυσικα μορια συγγεννασθαι τουτῳ |
| ἐπι μεγαλοις τισι και παραδοξοις πραγμασι γεγονοσι περι τινα συνηδομενοι γραφωμεν . οἱον : Οὐχ ὑπειληφα περι σε τον του | ||
| ἀπογειον τας κατα διαμετρον του Καρκινου μοιρας κε λ κἀν γραφωμεν δε περι το Γ κεντρον τον ΚΛΜ ἐπικυκλον του |
| μεν οὐν πυριωντι σοι και κεχρημενῳ τοις μαρσιποις ἡ ὀδυνη μετριωτερα γινεται , ὡστε τον καμνοντα σαφως εὐφοριας αἰσθανεσθαι , | ||
| ὁτι ἡ μεν χιων οὐκ ἐκπηγνυσιν , ἡ δε παχνη μετριωτερα της χιονος οὐσα , οὐδεν ἀτοπον : πρωτον μεν |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| ἐχοντας και ἐπι πασης βηχος πυον ἀναπτυοντας και περι τον στομαχον και τας ἐν βαθει διαθεσεις . οὐκ ἀτοπον δε | ||
| χλωρα ἐσθιομενα , συμφυτον πετραιον διαμασωμενον , καταπλασσομενα δε ὠφελει στομαχον ἐκκαιομενον , πολυγονον , σερις , σογχος , σελινον |
| ζῳον πρωτον λεγεται του ἀνθρωπου , ἐπειδη ἀναιρουμενον το ζῳον συναναιρει τον ἀνθρωπον : ζῳου γαρ μη ὀντος οὐδε ἀνθρωπος | ||
| φυσει προτερα ἐστιν ἡ ἀτομος οὐσια παντων : ὁτι γαρ συναναιρει , ἐδειξεν αὐτος ὁ Ἀριστοτελης , ὁτι δε οὐ |
| ἐνομιζεν οὐκ ἐν εὐβουλιᾳ , ἀλλ ' ἀβουλως και μωρως κρατησειν παντων των θεων και του Ποσειδωνος αὐτου , ὁς | ||
| , ἐν ᾑ πολυ το κουφον ἠν , ῥᾳδιως αὐτων κρατησειν , ἐπειδη την μετα Μενηνιου δυναμιν ἐν δυσχωριαις παραταξαμενην |
| ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
| διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
| : πλουσια , πλουσιη . ἀθανατοισι : θεοις : το στερητικον α βραχυνεται πλην του ἀκαμας και ἀθανατος . φιλη | ||
| νεκρος περι το κηρ , ὁ ἐστι ψυχη και το στερητικον . νηστις περι το νη στερητικον και το σιτα |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| εὐθυμιαν κερδανας τον ὑπερ της ἐρωμενης ἀγωνα νικησας δια της ἐρωμενης : οὑτως αὐτῃ προσεστιν ἀμαχος ὡρα μη δεομενη προικος | ||
| και οὐχ ὁρων ἡν ἐποθει γυναικα , ὡσπερ οὐν ἐραστης ἐρωμενης ἀτυχων ἐξηγριωθη : και ὁ τεως πραοτατος ὠν ἐς |
| πολεμιους σπουδη . ὁρατε γαρ , ὁση μεν αὐτοις ἐστι μεταμελεια των ἐψηφισμενων , ὁσος δε ἀγων ἀφελεσθαι με την | ||
| δε Γωβρυας εἰπεν : Ἀλλα μηποτε σοι ληξειεν αὑτη ἡ μεταμελεια : δηλον γαρ ὁτι ἀνιω σε τι , ἐξ |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| μαλλον ἐπι τοις πεπραγμενοις λυπουμενην το τελος ἀγχονῃ τον βιον καταστρεψαι . ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἱππονουν ἐν Ὠλενῳ προς | ||
| ταυτην και τας ἀλλας πραξεις μεταπεμπτον οἰκαδε γενομενον , κἀκει καταστρεψαι τον βιον . εἱς μεν οὑτος ὁ λογος περι |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
| οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
| ἀπαντησεως τισι συντυγχανων οὑς μη ἑωρακει ποτε , ἐδιδου δωρεας ἀπροσδοκητους . ἐν δε ταις προς τας πολεις θυσιαις και | ||
| ὁμως τἀληθες οὐ προδωσομεν εἰξαντες ὀκνῳ Ἀθανα τας γαρ συμφορας ἀπροσδοκητους δαιμονες [ διωρισαν ] προς σε πελαζω τον ὀπισθοβατην |
| : εἰ δ ' αὐτοι μονοι μονῳ τουτον τον τροπον ἀποδεδωκεναι λεγοιεν , ἐνομιζον οὐκ ἐλεγχθησεσθαι . δια τουτο τουτον | ||
| οὐδενος ἐλαττον τεκμηριον , ὁτι οὐδεπω τοτ ' ἐφησεν Φορμιων ἀποδεδωκεναι το χρυσιον Λαμπιδι . Τουτο το ἐγκλημα ἐγραφον ἐγω |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| προς το ἀγαθον , πολλοις εἰωθοτα πραγματα παρεχειν , διαρθρωσαι βουληθεντες . εἰ δε ἐπι των ἁπλων φωνων οὑτως ἐχει | ||
| δε της Ἰταλιας ἐκτος αὐτοις συνεκεκροτητο πολεμος . Τοτε τοινυν βουληθεντες το των πολιτων γνωναι πληθος , ἀπογραφην ἐποιησαντο , |
| τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
| ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
| ῥιζας των ὀδοντων οἱ χυμοι στηριζωνται , τας τε ὀδυνας σφοδροτερας ἐπαγουσι και αὐτους δη τους ὀδοντας της οἰκειας παρασαλευουσιν | ||
| , ἀν τε διελοντες σφας αὐτους ἐπιβοηθησωσι κατα μερη , σφοδροτερας ἐνεργειας γιγνομενης κατα τας ἐμβολας των ὀργανων οἱ καταλειφθεντες |
| οὐ μην οὑς γε ὁρωμεν μισθωτους και θητας πασιν ἑτοιμοτατα ὑπηρετουντας , μη ποτε βασιλικης μεταποιουμενους εὑρωμεν . Πως γαρ | ||
| ὁτι ἠδυνηθη πλουτον ἐχων , οἰκειους , ἀλλους φιλους τους ὑπηρετουντας αὐτῳ προς ἡδονην , καιρον την νυκτα , ἐν |
| ἱνα με θεραπευῃ ” . ἰδιον δε των το ὀν θεραπευοντων οἰνοχοων μεν ἠ σιτοποιων ἠ μαγειρων ἐργα ἠ ὁσα | ||
| μεν ἀντελεγεν , οἰκειων δε και φιλων ἐγκειμενων και λιπαρως θεραπευοντων ὑπεκρινατο συγκατατιθεσθαι . και δη συνεθεντο : ἡκετω Σινοριξ |
| . Παρα μεν ἀλλοις πολλοις μειζους εἰσι των ἐργων αἱ ὑποσχεσεις , σου δε μικραι μεν ἐκειναι , μεγαλα δε | ||
| του πραγματος : οὐ ταυτας ἐχω παρα του δημου τας ὑποσχεσεις , „ οὐ βουλεται προ Σικελιας ἀπολογεισθαι τον στρατηγον |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| . εὐδηλον δε ὡς κατα τον των κενωσεων καιρον τοις ἀποκρουστικοις χρησομεθα , ἁπερ ἐστι ψυχρας τε και στυφουσης δυναμεως | ||
| την σικυαν ἀντισπασεως ἑνεκα : κατα την ἀρχην δε τοις ἀποκρουστικοις χρηστεον . ἐπει δε των ὀστεων του κρανιου μεσων |
| ὁμοιως δε και ταις γυναιξιν ἐξ ἀνδρων . Ἀφροδιτη Ἡλιῳ δοξαστικον και περιποιητικον ἀποτελει τον χρονον προς τε ἀρρενικα και | ||
| δε λογικην ψυχην ἀπο της δοξης παριστησι : το γαρ δοξαστικον το πεζοτατον ἐστι της λογικης , ἐν δε τῳ |
| ἠ βοσκημασιν ἐσομενας προσημαινουσι , σεισμους τε και κατακλυσμους και κομητων ἀστερων ἐπιτολας , και παντα τα τοις πολλοις ἀδυνατον | ||
| τας συνισταμενας ἠτοι κατα τους ἐκλειπτικους καιρους ἠ και ὁτεδηποτε κομητων ἐπιφανειας προς τας καθολου περιστασεις , οἱον των καλουμενων |
| δεινου λογου οὐ μην δοκουντος γε εἰναι τοιουτου την Λυσιου δεινοτητα την οὐσαν μεν μη δοκουσαν δε και ἐκ παντων | ||
| τοιαυτη τις ἀν εἰη συστροφη και λογου καθαπερ ἐσπειραμενου προς δεινοτητα . Ἡ δε τοιαυτη βραχυτης κατα την συνθεσιν κομμα |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| ' ἐτιτρωσκοντο ἀφυλακτως . ἐπει δε και τας ἐξοδους της διακεκαυμενης ἑτεροι κατειχον πολεμιοι , ἀμελησαντες των ἀσθενεστερων τε και | ||
| οὐχ ὁριστεον τα ἀμεταπτωτα . οὐδε τοις τροπικοις δε της διακεκαυμενης ὁροις χρηστεον : και [ γαρ ] τουτ ' |
| ἐλυπουν τον του Σεβηρου στρατον . σκευη τε κεραμου πεποιημενα πληρουντες πτηνων , μικρων μεν ἰοβολων δε θηριων , ἐπεβαλλον | ||
| τῃ Ἀρητῃ και ἐν Ἰλιαδι Ὀδυσσευς δειδεκτ ' Ἀχιλληα . πληρουντες γαρ προεπινον ἀλληλοις μετα προσαγορευσεως . Εὐριπιδης : σκυφος |
| κατα την ταξιν ἀπο του α ἑως ω , καθαπερ γραμματικον ἀνδρα , ἀλλα προς την χρειαν των ἀγωνων , | ||
| περι της αὑτου πατριδος γραφων , και παρατιθεις Διοδωρον τον γραμματικον συμφωνουντα Πτολεμαιῳ βασιλει . : Σπευσιππος ἐν δευτερῳ Ὁμοιων |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| μη συνειναι βαρυ . τοις μεν οὐν ἀλλοις ἐπεισι σοι συγχαιρειν , ἐμοι δε ἀμφοιν : σοι μεν , ὁτι | ||
| ἐπιχαιρειν μεν γαρ ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν |
| ἀξιαν εὑρειν : ἁμαρτημα γαρ οὐ φορητον , τοιουτοις πραγμασιν ἐγχειρειν , ἀφ ' ὡ και τα της προπετειας ἐλεγχεται | ||
| γινεται , προς ἁ δει μη πανταπασιν ἀποκνειν , ἀλλα ἐγχειρειν προβαλλομενους ἀει την ἀγαθην ἐλπιδα . τουτους δε ἐγω |
| πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
| ' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
| ἀπεστειλεν ἐπ ' αὐτους ἱππεις λογχοφορους μεν Μηδους δισχιλιους , Ταραντινους δε διακοσιους , των δε πεζων τους ψιλους ἁπαντας | ||
| τινα πολιν ἠ τευξεσθαι μισθοφοριας : ἐτυγχανε γαρ Λευκανοις προς Ταραντινους συνεστηκως πολεμος . προς δε τους συμπλεοντας ἐφη μεταπεμπτος |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| κτανηι , ὡστε ξιφηρη χειρ ' ἐχων δι ' ἀστεως κυκλων προσωπον ἠλθον . ἑν δε μ ' ὠφελει , | ||
| των μεν ἀπο του ἰσημερινου μεχρι του θερινου τροπικου γραφομενων κυκλων μειζονα μεν τμηματα ὑπερ γην γινεσθαι , ἐλαττονα δε |
| λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
| οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
| δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
| εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
| ” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
| ἐν τοις ἑξης τελεωτατα μετα ὑπογραφης εἰρησεται , ἐνθαδε δε γνωστεον τοσουτον περι των ἀνωτατω χαρακτηρων , ὁτι δυο ὀντων | ||
| τουτου : συ δ ' ἐποησας με δους . νυν γνωστεον βελτιστε σοι ταυτ ' ἐστιν , ὡς ἐμοι δοκει |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| νωτα τε δειξωσι και εὐκατεργαστοι γενωνται , καθαπερ εἰκος ἐν ἀναχωρησει ταχειᾳ , και εἰς μιαν ὁδον ἁπαντες βιαζομενοι , | ||
| ἐξω τοξευματος τα πλοια , ἐπει ἐν γε τῃ ἀλλῃ ἀναχωρησει οὐκ ἀτοπως οἱ Θρᾳκες προς το των Θηβαιων ἱππικον |
| ἀρχην ἀφικνουνται , ὡς οὐδεν δεον παρεχειν τα ὠτα κωμοις γυναικειοις και σκιρτημασι σατυρικοις καταβαντας ἀπο των ἐλεφαντων , οἱ | ||
| συντροφιαν : ὁς ἐκ παιδος το μειρακιον ἐν τρυφῃ και γυναικειοις ἐπιτηδευμασι συνεχων διεφθειρεν αὐτου την ψυχην . Ὁτι ὁ |
| δε ἐστι το ἀρσεν του θηλεος : ἀναγκη γαρ ἀπο ἰσχυροτερου σπερματος γινεσθαι . Ἐχει δε και τοδε οὑτω : | ||
| δυσμενους ] ἐχθρου . δυσμενους ] πολεμιου . ὑπερτερου ] ἰσχυροτερου . ὑπερτερου ] κρειττονος . θ ἐλπις ἐστι νυκτερον |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| ἐχῃς . διεγειρουσι δ ' ὀντως αὐτων προς ἀφροδισια οἱ βασιλικοι λεγομενοι , οἱ και κρεισσονες των ἀλλων εἰσι : | ||
| θηριοις ἀνελθειν ῥᾳδιον ἠν οὐτε τοις ἱπποις . οἱ δε βασιλικοι του καιρου της βοηθειας ὑστερησαντες ἐπι τους ἐκ του |
| ἀπο τινος οἰκιας και οὐ βλαβησεται και αἱμορροϊδας ἑξει και ἀπαλλαγησεται ἐξ αὐτων . Εἰτα ἐπιμεριζει ἡ Σεληνη ἐν τῃ | ||
| οἰνομελιτος κυαθων γʹ . πιειν , βαψει την μακραν και ἀπαλλαγησεται . ἀλλο . βοτανῃ ῥυβιᾳ χρωμενος τῃ καθημερινῃ διαιτῃ |
| μηκετι δε πορθοιεν Ἰταλιαν ὑπερ τυραννου κατεγνωσμενου και μεμισημενου . τολμησαντες οὐν ἐπιασι τῃ σκηνῃ αὐτου περι μεσην ἡμεραν , | ||
| ἐπιδημιας της σης κατα την χειμεριον ὡραν τα λογων χορευσαι τολμησαντες : τινα ποτ ' ἀρα της μουσικης προστησαμενοι την |
| νυχθημερον τας τεσσαρας μιμειται τροπας , και το μεν ἑωθινον καταστημα ἀναλογει τῳ ἐαρι : εὐ - κρατον γαρ : | ||
| : Ἠως το πρωινον καταστημα Τιθωνος δε το της ἡμερας καταστημα , ὁτε τιθεασι τα ὠνια και ἐπι τα ἐργα |
| ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
| το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| ἐν πεζῳ λογῳ χρησις ἐπων γινεται ; κατα δυο , κολλησιν και παρῳδιαν . και κολλησις μεν ἐστιν , ὁταν | ||
| ὡν τραυματος ὀντος τα παρακειμενα ἀφεστηκεν εἰς την ἐκεινων μεν κολλησιν , των δε ὑγρων δια το ἐστεγνωσθαι το ἑλκος |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| ὁ γε δωματ ' ἐναιε συν αἰδοιῃ παρακοιτι νοσφιν ἀτερ φιλοτητος ἐφιμερου , οὐδε οἱ ἠεν πριν λεχεων ἐπιβηναι ἐυσφυρου | ||
| τα εἰς της θηλυκα μονογενη δια του τος κλινεται , φιλοτητος κακοτητος . τῃ φιλοτητι , την φιλοτητα , ὠ |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |