| ἀληλεσμενον πεδιον . γραφεται και δια του ι , ἁς αἰτιας εὑρησεις εἰς το α και λ και ι . | ||
| μερικη και παλιν γνωσις μετ ' αἰτιας και γνωσις ἀνευ αἰτιας , ὡς ἡ κατ ' ἐμπειριαν γνωσις . αἱ |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
| ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
| πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| τε και πραττειν τα πολιτικα νομιζουσι τινες ἀνευ παρασκευης και ἐπιμελειας αὐτοματοι ἐξαιφνης δυνατοι ταυτα ποιειν ἐσεσθαι . καιτοι γε | ||
| οὑτος Ἀστεριου του σωφρονος τε και της περι τους θεους ἐπιμελειας οὐ παρεργως ἁψαμενου . ἐστι δε κατα την παροιμιαν |
| ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | ||
| πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον | ||
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον |
| δι ' ἐργων ἀνισοτητα γεννησει : το γαρ τοις τας ἀξιας ἀνομοιοις ὁμοια ἀπονεμειν ἀνισον , το δ ' ἀνισον | ||
| των ἐκει παραπεσοντων ὁ Δαμις πλειους μεν γενεσθαι φησιν , ἀξιας δε του ἀναγραψαι τασδε : καθημενων ποτε αὐτων ἐς |
| . Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
| οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
| τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
| τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| ὑλης τῳ πεπεφθαι ἠδη ἐπινηχονται μεν περι τα μεσα της ἐπιφανειας της ἀμιδος ἐπισυνηγμεναι πομφολυγες , ἐτι δε και στεφανη | ||
| ἡ ΕΘΗ εὐθεια . Δοθεντος κυλινδρου σημειου τινος ἐπι της ἐπιφανειας ἀγαγειν δια του σημειου πλευραν του κυλινδρου . ἐστω |
| τε τοις μεγεθεσιν ὑπεραιρουσας κατασκευαζειν και καταπελτας ὀξυβελεις και λιθοβολους παντοιους και την ἀλλην κατασκευην καταπληκτικην . μετεπεμψατο δε και | ||
| , ἡ τε αἰσθησις ὁρᾳ λυομενον τε και τηκομενον και παντοιους ὀλεθρους δεχομενον , ἑκαστου τε των ἐνοντων προς το |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| ' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
| ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
| δειλων , σοφων ἀμαθων , πραων ὀργιλων . ἐξεστιν οὐν καταλιποντας τα ὀνοματα , ἐκλαβοντας τα ἠθη φιλοσοφησαι τα του | ||
| γυμνους ἐπιβαινειν χρη τα περιττα ταυτα παντα ἐπι της ἠϊονος καταλιποντας : μολις γαρ ἀν και οὑτως δεξαιτο ὑμας το |
| μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
| Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
| . παντων δε φανερωτατος . . . : σπουδαιοτατος και ἐπιδηλος ὑπερ παντας ὁ Βρασιδας ἐγενετο ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐργῳ | ||
| ἡμερας ἀριθμουμεν ἐπι των κρισεων : τυχον ἡ τεταρτη ἡμερα ἐπιδηλος ἐστιν της ἑβδομης και ἡ ζʹ της ἑνδεκατης και |
| ἐλαττους των πεντακισμυριων , ἱππεις δε ὑπερ τους πεντακισχιλιους . διανυσας δε ταχεως την ὁδον και πλησιασας τῃ πολει των | ||
| συναιρεται , τοσουτον τοις ἀδικοις ἐναντιουται . ὁδοιπορος πολλην ὁδον διανυσας ἐπειδη κοπῳ συνειχετο , πεσων παρα τι φρεαρ ἐκοιματο |
| οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
| νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
| γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
| ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| , οὐ διακωλυουσι σε οὐτε ὁ πατηρ οὐτε ἡ μητηρ ἐπιτειναι τε και ἀνειναι ἡν ἀν βουλῃ των χορδων , | ||
| , προς τῳ τελει ἐδει με ἀνειναι και μη μαλλον ἐπιτειναι ; “ κληθεις ἐπι δειπνον οὐκ ἐφη παρεσεσθαι : |
| πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
| μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
| χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | ||
| οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει |
| καδισκος γαρ ἐμελλεν ‖ ἑκατερᾳ τεθησεσθαι . Το δ ' ἡμετερον οὐ τοιουτον ἠν , ἀλλ ' ἑν το γενος | ||
| δε ὡς το μελλον οὐτε παντως ἡμετερον οὐτε παντως οὐχ ἡμετερον , ἱνα μητε παντως προσμενωμεν ὡς ἐσομενον μητε ἀπελπιζωμεν |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| ὁσοι την ὡραν ὑπερ τους ἀλλους θαυμαζονται . . . Προτερον δε αὐτου την ἀπολογιαν σκεψωμεθα . δογματος οὐν ἀπαιτεις | ||
| ] και ἐκ τουτου προτερον το ἐπιστητον της ἐπιστημης . Προτερον ἐπι ἑνος παραδειγματος των προς τι σκαζειν δειξας το |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
| τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
| προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
| ὀδυνην , ἠ κοιλιην μαλθαξας , ἠ φλεβα ταμων , ὁκοτερον ἀν τουτεων ξυμφερῃ , τας δε πτισανας ἠν οὑτως | ||
| την ἐν τῳ βραχιονι φλεβα την ἐσω , ἐφ ' ὁκοτερον ἀν ᾐ των μερεων κατα τοδε : ἀφαιρεειν δε |
| περιπλουν της Ἰβηριας ποιησασθαι . Ἐστι δε της μεν Βαιτικης καλουμενης ἐπαρχιας ἡ Καλπη , τελος δε του ἐθνους τουτου | ||
| Ἀνδρομαχης ἐκ της Ἰδης και του Δασκυλειου και της Ἀσκανιας καλουμενης , ἡν ἐκτισεν ὁ Αἰνειου παις Ἀσκανιος . . |
| , ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
| κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
| λεπτῳ , δι ' ὁ και οὐκ ὀρθον ἀλλ ' ἐγκεκλιμενον . φλοιον δε τραχυτερον της λευκης και μαλλον ὑπολεπρον | ||
| ἐκεινων , τουτεστιν τον τε ἰσημερινον και τον προς αὐτον ἐγκεκλιμενον , διχα τε και προς ὀρθας γωνιας τεμνει , |
| των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
| τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
| σπογγον ἐπιδειν πυκνον και μαλθακον , τετμημενον , ξηροτερον ἠ ὑγροτερον , και ἐπι τῳ σπογγῳ ἀνωθεν φυλλα συχνα τιθεσθαι | ||
| αὐτος ἑωυτου ἀκριβεστερος ἐστιν : ὑδατος γαρ οὐκ ὀδμαται : ὑγροτερον γαρ ἐστι του ἐγκεφαλου , ἐαν μη σαπῃ : |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| γυψῳ . ἐνταυθα ἐξεργασθηναι φονον των Θεσσαλων λεγεται πλειστον , θειοτερον τι ἡγουμενων ἠ κατα ἐφοδον πολεμιων το ἐν τῃ | ||
| τις εἰτε ἐν ἑτερῳ κατορθοι : ἀλλα καλλιον ἐστι και θειοτερον εἰ ἐν ἐθνει και πολεσιν ἡ του ἀγαθου κατορθωσις |
| χαριζηται , τοτε οὐδαμως τιμᾳ , ἀτιμαζει δε κακων και μεταμελειας ἐμπιμπλας αὐτην . οὐδε γε ὁποταν αὐ τἀναντια τους | ||
| μελλον . χρειω : μαντειαν . χρειω θεσπιζων μεταμωλιον : μεταμελειας ἀξιον . γραφεται δε και μεταμωνιον , ὁ ἐστι |
| εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
| ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
| και παρ ' Ἀθηναιων ἐκ τουτων ἐγιγνοντο , και κατεστη κοινον βουλευτηριον ἡ πολις του προς τον βαρβαρον πολεμου . | ||
| γαρ το ἑνεκα . το κατ ' ἐλλειψιν οὐν ῥηθεν κοινον αὐτῳ πεποιηκως λεγοις ἀν και συ παραπλησιως “ οἰμοι |
| κἠν γαρ ἐκραγῃ κοτε το ὑδωρ αὐτοματωϲ ἐξω , ἠ ταμων τιϲ το ὑποχονδριον ἐκχεῃ , ἐφ ' ἑδρηϲ ἐαϲι | ||
| πολλη ἐστι παρελκουσα ἡ προ : ” νωτου ἀπο προ ταμων ” : „ ἡ δε δια προ Πηλιας ἠϊξε |
| παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | ||
| κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι |
| ἐπιβαλλουσαν τιμην ἑκαστον δεξιωσαμενος , ἀτελης ἀπερχεται και ἀμοιρος της μετουσιας των θεων , ὁ δε παντα τε ἱλεωσαμενος και | ||
| . Αὐτοις δε ἠδη παρ ' αὐτου οὐτε συνοχης οὐτε μετουσιας δεομενος , ἀλλα παντα ἑαυτῳ , μαλλον δε οὐδεν |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
| προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
| ; αἱρεσιν τινα ζηλοις ; ἀπο τινων δογματων ὁρμωμενος τολμᾳς παρασιτειν ; ἁ μολις ἡμεις τον βιον ἁπαντα κατατριψαντες οὐδε | ||
| . Γυναικι δη πιστευε μη πινειν ὑδωρ . Ὁτε του παρασιτειν πρωτον ἠρασθην μετα Φιλοξενου της Πτερνοκοπιδος νεος ἐτ ' |
| σκουτατων και ψιλων εἰς τεσσαρα ἰσα μερη : δεξιον , ἀριστερον , μεσον ἀριστερον , μεσον δεξιον , τους δε | ||
| ἀνεχεσθαι δυνηται : ἐπην δε ἀρσεν βουληται φυτευειν , τον ἀριστερον ἀποδησαι . Στομαχος μητρης ἀπο μεν θυμιηματων ξυμμεμυκως ἀναχασκει |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| τουτους δε γ ' ᾐδη ὁτι εὑρησοιμι πολλα και καλα ἐπισταμενους . και τουτου μεν οὐκ ἐψευσθην , ἀλλ ' | ||
| ἐπεχειρουμεν πραττειν ἁ μη ἠπισταμεθα , ἀλλ ' ἐξευρισκοντες τους ἐπισταμενους ἐκεινοις ἀν παρεδιδομεν , οὐτε τοις ἀλλοις ἐπετρεπομεν , |
| . εἰ γαρ τις ἰδῃ τινα πεινωντα ζητουντα φαγειν και ὀργιζομενον δια τουτο , οὐκ ἀν αὐτον ψεξει , ἀλλα | ||
| Ἀθηναιων προς Φιλιππον και λαβειν οὐ θελησαντων . Ἀλεξανδρον Ἀριστοτελης ὀργιζομενον πραϋναι βουλομενος και παυσαι χαλεπαινοντα πολλοις , ταυτι προς |
| νοημασιν ἐς πονον ἀγρης ἰχθυβολοι σπευδουσιν , ἐπευξαμενοι μακαρεσσι κητοφονοις ἀλεγεινον ἑλειν τερας Ἀμφιτριτης . ὡς δ ' ὁτε δυσμενεων | ||
| δε φωτων βαλλομεναι κορυθες τε και ἀσπιδες αἱ τ ' ἀλεγεινον αἰζηων ῥυοντο μορον και ἀμειλιχον αἰσαν . Ἀμφι δε |
| ἠ ἱδρωτων ἀμετριαν λειποθυμουσι πολεμιωτατον : ψυχρῳ δ ' ὑδατι κεκραμενος οἰνος αὐτοις ἐπιτηδειος . οὐτε δε διαδεισθαι συμφερει τουτους | ||
| . Ἀνδριας : στηλη ἀνδρος . Νεοκρας : ὁ νεωστι κεκραμενος . Ἐλικρας : ὁ ἐλαιῳ κεκραμενος : ἀπο του |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| δε λιθοις ἐβαλλον ἀνωθεν , ἀλλοι κοπισι τας χειρας των ἐπιβαινειν πειρωμενων ἀπεκοπτον , ἑτεροι κορυναις τε και ῥοπαλοις ἀνωθεν | ||
| παρερχεσθαι , προδιδασκων τα συγγενικα δικαια μη λυειν μηδ ' ἐπιβαινειν πταισμασι της οὑτως ἡνωμενης κατα γενος μηδ ' ἐναβρυνεσθαι |
| ] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
| ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
| τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
| εὑρειν ἰχθυν ἀκανθαν μη ἐχοντα , οὑτω και ἀνθρωπον μη κεκτημενον τι δολερον και ἀκανθωδες . Αἰτιαται Κριτιας Ἀρχιλοχον ὁτι | ||
| παχυτητος και ὑγροτητος : μοχθηρον δε το τα ἐναντια τουτων κεκτημενον . ταυτα μεν προς την τροφον : του δε |
| τους κατα ταξιν ἀρτιους εὑρησεις τουτο . ἐστω δε ἐπι διαγραμματος σαφες το λεγομενον : α , γ , ε | ||
| ἀντικεισθαι και ποιας ἐναντιως και ποιας ὑπεναντιως , ποιησωμεν ἐπι διαγραμματος . ►ἀντιφατικως καθ ' ἑκαστα Σωκρατης ζῳον ἐστιν Σωκρατης |
| φερεσθαι γαρ ἀνω καθαπερ την ῥαφανον : τελευταιον δε λαμβανομενον ἀλυποτερον εἰναι και εὐπεπτοτερον : ἑφθον δε και διουρητικον μετριως | ||
| μη ἀποκναιεσθαι ὑπο μηκους : και γαρ εἰ διψησειαν , ἀλυποτερον ἀν πινοιεν ἐμφαγουσαι . εἰ δε και στεαρ ταριχευομενον |
| Ῥωμην ἀφικομενοι Ἀτταλος τε και Εὐμενης ἐκ της Ἀσιας και Προυσιας ἐκ της Βιθυνιας δωρα τε προςεκομισαν , ἁ προςιεμενοι | ||
| Ἀπαμειαν ἀπο της γυναικος . οὑτος δ ' ἐστιν ὁ Προυσιας ὁ και Ἀννιβαν δεξαμενος ἀναχωρησαντα δευρο μετα την Ἀντιοχου |
| γεγενημαι , ἰσχυρον το παθος ἠν και πασης τεχνης ἰατρικης δυνατωτερον : μηδαμου δε την τεχνην διεγραφεν : οὐ γαρ | ||
| δικαιον ἐστιν τον ἀμεινω του χειρονος πλεον ἐχειν και τον δυνατωτερον του ἀδυνατωτερου . δηλοι δε ταυτα πολλαχου ὁτι οὑτως |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| ἐμου ποιησαι των ἐφ ' ἑαυτῳ μηδε ἀλλως ἀν ἠ στοχαζομενον και της ἐμης γνωμης : ὀμνυω δε μη προσταξαι | ||
| νομοθετην , ἀλλα τον ἀριστον των ἰατρων συντεταχεναι της ὑγιειας στοχαζομενον . παραδοξου δ ' εἰναι δοκουντος του μη πασαν |
| στενοχωριῃ της διοδου ἐνιδρυται ὡς ἐκ παντος του σωματος τας ἡνιας ἐχουσα : διο και παντος του σωματος περι τον | ||
| Ἰσις ἁτ ' ἐαρος ἁτε θερεος ἁτε χειματος ἀγει νεογονους ἡνιας . τε καλευσι πυρ Ἀιδος και χθονιος ὑμεναιος , |
| του ὑπηρετου δημοσιου , ἐποπτου καλουμενου . Γ κυκωμενον ] βλαπτομενον . ὁς μα την Δημητρα : ὁστις πρεσβυτης ὑπο | ||
| ληξαι ] ὡστε . * της λυπης . ἐκ θεων βλαπτομενον ἠ βλαπτοντα τους θεους . τους θεους βλαπτοντα . |
| ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
| το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
| τοις παροξυσμοις : ἀσωμενοις γαρ αὐτοις και πυρουμενοις και πασαν ὑπομενουσι ταλαιπωριαν , καταρροφειν ἐκ διαλειμματων ψυχρον κατα κυαθον ἐπιτρεπτεον | ||
| κἀν γαρ τυχωσι και μειζους ὀντες , οὐτε σφοδροτεραν ἐπαφην ὑπομενουσι , και ἠτονηκοτος του ζωτικου τονου συμβολα . ὡσπερ |
| ὑπερ των αἰχμαλωτων ἐλθοντα πρεσβευτην συλλαβων και τας ἐσχατας ἀναγκας ἐπιθεις ἀπελυτρωσε ταλαντων ἐννεα : και ταυτα τωι δημωι συνδοκουντ | ||
| το δικαιον και το δυνατον . περας δ ' οὐν ἐπιθεις ταις οἰκειαις πιστεσι λαμβανει προς το κεφαλαιον την ἀντιθεσιν |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
| ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
| τῳ δημοσιῳ λουτρῳ τουτον καθηρατε , πασης χλευασιας φεισαμενοι και παιδιας , ὡσπερ ἐμον τινα παιδα ψαιροντες . ” και | ||
| ταυτα χρωμενους ἀφιεναι . της δ ' ἐν τοις ποτοις παιδιας , εἰτ ' ἐκστασεως συμβολον εἰσιν οἱ Σατυροι την |
| αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
| παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
| ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
| , παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
| ἀρθρου , εἰγε και αὐτο ἐδειχθη ἐν τῃ δεουσῃ ἀκολουθιᾳ κεκλιμενον : αἱ δε προκειμεναι πρωτοτυποι ἀντωνυμιαι θεματικωτερον ἐκλιθησαν , | ||
| μικρον φυλλα μακροτερα και στενοτερα και λειοτερα : καυλον γωνοειδη κεκλιμενον ὡς ἐπι την γην : ἀνθη ὠχρα : το |
| τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
| γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
| ἐν ὀψητηρι κολυμβῳ ! ! ! ! ! ! ] θαι . ὁτι δε ἡ Ἀφροδιτη [ . . ? | ||
| ὀκνουσιν ἀναστρεφειν αἰδουμενοι εἰ δεησει τηλικουτους αὐτους ὀντας ἐξομολογησασ - θαι ὁτι παιδων πραγματα ἐχοντες οὐ συνιεσαν : ὡστε ἐμμενουσιν |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
| λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
| ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
| ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
| ' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
| αὐτου γεγονοτα , την ὁμοιαν ἐχειν προσοψιν , και τοις ἐπιγινομενοις των ἀνθρωπων παραδεδοσθαι τον θεον τουτον γεγονοτα κερατιαν . | ||
| θεων προνοιαι των κινδυνων ἑαυτους ἀπηλλαχθαι . διο και τοις ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| ' ὀδυρομαι και μισω τα ἀνθρωπινα , των μεν λυπηρων ἐπιρρεοντων ἀει , των βελτιονων δε βεβαιως ἐχειν οὐδαμου πεφυκοτων | ||
| ἑτεραι δυο , το τε ποσον και το ποιον των ἐπιρρεοντων χυμων . ἐνιοτε δε και μιγνυσθαι συμβαινει τινας των |
| δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
| κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
| συναγαγων ἑκαστον ἀπαιτησαι την ἑαυτου διηγησασθαι τυχην , εἰτα παντων εἰποντων ἑκαστου πυθοιτο παλιν , ποιαν ἐχειν ἀν ἑλοιτο , | ||
| ἐπι των μη περι τινων πλειστου ἀξιων κατ ' ἀξιαν εἰποντων : το γαρ εἰσω πιπτον περιεχεται , και το |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| γαρ τι βραχυ διαφορητικης τε και θερμης δυναμεως , ἡς πλειστης το μελι μετειληφεν . Κικεως ὁ καρπος ῥυπτικην τε | ||
| . Ὁ γουν Κομνηνος την Ἀντιοχειαν καταλαβων μετα τιμης ὁτι πλειστης ὑπο τε των ἐν τελει και αὐτου δη του |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| ὀνειροπολειν το φανταζεσθαι , ὀνειρωττειν δε το καθ ' ὑπνους συνουσιαζειν . ὀνειροπολει ] ἐν τοις ὀνειροις φανταζεται . ἰσθι | ||
| πορρωτατω της Συριων ἀποδοσθαι γης , την δε Ἀνθιαν οἰκετῃ συνουσιαζειν ἐνενοει και ταυτα των ἀτιμοτατων , αἰπολῳ τινι ἀγροικῳ |
| ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
| πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |
| τα πολλα Μιλητῳ , καλων ἐπι τας ἑστιασεις Διονυ - σιον μετα της γυναικος . ὑπεσχετο οὐν βοηθησειν αὐτῳ κατα | ||
| βλαπτουσι το ὑδωρ , ὁτε δε και προστιμωρουσιν αὐτῳ το σιον και ἡ καλαμινθη και το ἀδιαντον : ταυτα γαρ |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| οὐ γαρ ῥᾳδιον : πωλουσι γαρ ἐν ταις ἁμαξαις εὐθεως κεκραμενον , οὐχ ἱνα τι κερδαινωσι , των δ ' | ||
| το ἀκρατον ἐκεινο φεγγος ἀπ ' αὐτων ἐδυ , το κεκραμενον ἐκαρπωσαντο . ” τοις γαρ υἱοις Ἰσραηλ φως ἠν |