| καλειν Αἰολιδα . . . . Ἀρισβη : πολις της Τρωαδος , Μιτυληναιων ἀποικος , ἡς οἰκισται Σκαμανδριος και Ἀσκανιος | ||
| ἐν μεσογειᾳ . Ἑκαταιος Εὐρωπῃ . Ἀρισβη , πολις της Τρωαδος , Μυτιληναιων ἀποικος , ἡς οἰκισται Σκαμανδριος και Ἀσκανιος |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| φως . μηνος δ ' ἱσταμενου : ἱσταμενον μηνα ἑως εἰκαδος ἐλεγον : μετα δε τουτο πρωτην φθινοντος , δευτεραν | ||
| του φωτος | της σεληνης . αἱ μεν γαρ προ εἰκαδος , αἱ δε ἐν εἰκαδι καθαιρονται , και παλιν |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| δε δια πολλων μεν ἐρημων ἡξεις ἀγρων , οὑς το πιεζεσθαι ταις εἰσπραξεσιν ἐκενωσε προστεθεντος ἑτερου κακου μειζονος , των | ||
| ὡστε δειπνειν τἀλλοτρια , και τον παιδα δε ἐφη πανυ πιεζεσθαι δια τε το φερειν μηδεν και δια το ἀναριστον |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
| περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| καλειν . μελανουρος . φησιν Ἱκεσιος : σαργῳ ἐστι παραπλησιος καταδεεστερος τῃ εὐχυλιᾳ και τῃ εὐστομιᾳ , μικρως δε παραστυφει | ||
| ' ἑαυτον ἠ προτερον ῥητορων ἀκμασαντων οὐθενος ἀν δοξειεν εἰναι καταδεεστερος , οὐ διεγειρει δε τον ἀκροατην ὡσπερ Ἰσοκρατης [ |
| χρηματα πολλα γενεσθαι , εἰ δε μη , το γε πιστοις εἰναι και βεβαιοις δοκειν διαμειναι . Φερε δη και | ||
| , και πιστους νομισωμεν : οἱς δε νυν χρωμεθα ὡς πιστοις , τουτους ἀπιστους και φθορεας της πολεως ἡγωμεθα , |
| , μηδεν των ἀλλων ζητει διενεγκειν , ἀλλ ' ἡγου κρατιστον μεν εἰναι το πρωτευειν ἐν ἁπασιν , τουτου δ | ||
| βιῳ , ἠ το μεγιστον των ἀγαθων , ἠ το κρατιστον . Ταυτα γαρ ἐστι των περι αὐτης ἐννοηματων ἁπλουστερα |
| ἡσυχιας και της εἰρηνης και προαγαγειν ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν , ἱν ' αὐτοις ἐκ των κοινων ἠι χρηματιζεσθαι | ||
| καταβας ὁ Παυσανιας ἐπεμψε τινας ζητησοντας . ὑστερον δε ἐκωλυεν πολυπραγμονειν , φασκων εὐχης ἀξια συμβεβηκεναι και θυειν αὐτωι δειν |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| τι συμβαλλεται προς ἀρετην ποιητου πολλων ὑπαρξαι τοπων ἐμπειρον ἠ στρατηγιας ἠ γεωργιας ἠ ῥητορικης ἠ οἱα δη περιποιειν αὐτῳ | ||
| και καταλιπειν Αἰγυπτον ὑπο Θεοφανους πεισθεντα πραττοντος Πομπειῳ χρηματισμους και στρατηγιας καινης ὑποθεσιν . Ἀλλα τουτο μεν οὐχ οὑτως ἡ |
| καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
| Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| . δια τουτο και οὐπω οἰκειοτατα το εἰναι την ἐκλειψιν κατειληπται , ὡστ ' οὐδε προς το τι ἠν εἰναι | ||
| , ἐπειδη ἡκε τις ἀπαγγελλων ὡς τους πρυτανεις ὡς Ἐλατεια κατειληπται . Παραποταμιοι δ ' εἰσι κατοικια τις ἐπι τῳ |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| , τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
| ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
| των ἡκοντων Ἀθηνηθεν μαλα εὐνουν την Ἀθηναν εἰναι τῳ βασιλει φησαντος , ” πεπαυσο „ εἰπεν „ Ὀλυμπιασιν ὑπερ τουτων | ||
| , αὐθις ἠρετο , πως και ἑτερως ; του δε φησαντος ἐν τῳ βασιλικως παντα εἰναι , οὐχ ἡττον ἠγασθη |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| , σκηπτουχε κλεινοιο πολου , πολυωνυμε , σεμνη , ἡ κατεχεις κοσμοιο μεσον θρονον , οὑνεκεν αὐτη γαιαν ἐχεις θνητοισι | ||
| τι ἐργῳ , το δε προτιβαλλεαι ἀντι του σωφρονιζεις , κατεχεις . . . . ἀϊδηλος : κεινος δ ' |
| κατ ' εἰδος καθολου ἀναγεται . και μεχρι τοσουτου ἡ ἀνοδος και ἡ του καθολου στασις , ἑως ἀν εἰς | ||
| το βουλευεσθαι ἀπο του τελους ἐστιν οὑ τυχειν βουλομεθα , ἀνοδος ἐπι την ἀρχην ὁθεν ἀρχομεθα του πρασσειν ταυτα , |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| ἠ τινα τα ἐναντια περι αὐτην , ἀναιρουμενων των αἰσθητων ποιοτητων ; και περι των σωματικων μεν ἀιδιων δε το | ||
| : διο και εὐϲηπτοτατα εἰϲι παντων ὡϲ ἀν ἀπο διαφορων ποιοτητων ϲυνιϲταμενα . μη τιϲ δε ὑπολαβῃ κακιϲτον εἰναι το |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| , εἰ μη αὐτικα διαγνοιη , ὁποιον δη τι το κατεχον παθος εἰη τυγχανον , πανυ ἀν οἰμαι λυσιτελησειν τουτῳ | ||
| τῳ σκοπῳ τουτῳ της ἑρμηνειας ἐπιβεβληται θελγον τας ψυχας και κατεχον εἰς την προς αὐτο φιλιαν . διο και ἀρχαιοτροπος |
| μηδε ἀκαρη παραμενειν . Χρυσιππος δε ἀχρι των ῥηματων ἐοικεν ἀνδριζεσθαι , ταὐτον δυνασθαι φασκων ἀνδρι σπουδαιῳ μιαν ἡμεραν , | ||
| ἐπειδαν πρωτον ἀρξωνται συνιεναι τε του βελτιονος και τῳ σωματι ἀνδριζεσθαι και ὑφιστασθαι τους πονους , ταυτα ἠδη σοι διεξειμι |
| , ὡϲ ἀναγκαια τεθεωρηϲθαι και τηϲ ὁληϲ νοϲου και των μερικωτερων παροξυϲμων ἡ ἐπιδοϲιϲ και χαλαϲιϲ ὡϲ πλειϲτον ἀπεχουϲηϲ ἐτι | ||
| οὐσιαν ὁδου , της μεν καθ ' ἡν ἀπο των μερικωτερων προς τα καθολικωτερα και γενικωτερα ἀναγομεθα , της δε |
| ἐξεδωκε . Περι των [ μετα τον κατακλυσμον ] Αἰγυπτου δυναστειων , ὡς ὁ Ἀφρικανος . αʹ Μετα νεκυας τους | ||
| τοιουτων νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε |
| ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
| ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
| μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
| Ἑκτορι προ παντων προθυμον μονομαχειν , καιπερ ὀντα τῃ ῥωμῃ καταδεεστερον , ἐφ ' οὑ μονου των στρατευσαμενων εἰρηκεν : | ||
| Ἑκτορι προ παντων προθυμον μονομαχειν , καιπερ ὀντα τῃ ῥωμῃ καταδεεστερον , ἐφ ' οὑ μονου εἰρηκεν : ἐν δ |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | ||
| και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος |
| : τινα οὐν ἀντιταξεις τῳ Τυδει ; τις ἀξιος ἐστιν προϊστασθαι της ἐγγυτητος ταυτης ; τιν ' ] ἀνθρωπον . | ||
| : ἀρχειν μεν γαρ ἐστιν το τινων ἐπ ' ὠφελειᾳ προϊστασθαι , κρατειν δε το βιᾳ τινας ἀγειν ὑπακουομενους ἐπι |
| Μιλησιος ὠν : ἠν δε πρωτος ἐν ἐκεινοις διδαξας τοις καιροις περι των οὐρανιων : ⌈ ἀλλα και ⌈ γεωμετρης | ||
| ἀμελειαν περι τα δεοντα . εἰ δε ἐν τοις δυσι καιροις ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου και ὑπαρχουσιν ἀμφω κεκακωμενοι , |
| Ξερξην και τους συν αὐτῳ βαρβαρους , ψευδως ἐπι προδοσιᾳ διαβληθεις ὑπ ' Ἀθηναιων φυγων προς Ἀρταξερξην τον Ξερξου παιδα | ||
| : ἁρμοστης γαρ γενομενος ἐν Ἀβυδῳ ἐπι Λυσανδρου ναυαρχουντος , διαβληθεις ὑπο Φαρναβαζου , ἐσταθη την ἀσπιδα ἐχων , ὁ |
| : ἀρχων δε ἀλλος μεν νυν , ἀλλος δε το παρελθον . το οὐν αἰτιον του νυν μεν μη ἐξαμαρτανειν | ||
| και ἐχει τροφην ἀναλισκων τῃ της πεψεως δυναμει το ἐσω παρελθον ὁλοκληρον . Ὀνομα ἐστιν ὀρνιθος ἀστεριας , και τιθασευεται |
| και οἰνον ἐπιπινειν λευκον οἰνωδεα : ἐπην δε δεκα ἡμεραι παρελθωσιν , ἠν το πυρ παυσηται και το πτυαλον καθαρον | ||
| δη κατ ' ὀλιγον : ἐπειτα δε ἐπην αἱ ἡμεραι παρελθωσιν ᾑσι καθαιρεσθαι μεμαθηκει , και ἑρχθῃ το αἱμα ἐν |
| τους ἰδιους στρατιωτας ἀναλαβων και τους πεσοντας ἐν τῃ μαχῃ καταλιπων , ὡρμησεν ἐπ ' οἰκου την πορειαν ποιουμενος . | ||
| ἡμερᾳ και ἐν ἐκεινῃ , ὁτε ὁ Καδμος την οἰκιαν καταλιπων ἠλθεν ἐνταυθα , δυστυχη ἀκτινα ἐφηκας , ἀνετειλας : |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| τε και βοωντα οὐ προγεγραφθαι , ἀλλα δια τα χρηματα ἐπιβουλευεσθαι προς αὐτων , ἐπι τον πινακα ἀγαγοντες ἀναγινωσκειν ἑαυτου | ||
| προς τον δημον και ξυν ὁρμῃ ἀναπεμψαντων ἁ ἠκουσαν , ἐπιβουλευεσθαι παρ ' αὐτων ὁ Ἡρωδης ἐφασκεν ὡς ἀναθολουντων ἐπ |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| ὑψηλη ἐκ των λοιπων ἀστερων , εὐσχημονας και ὑπο ὀχλων τιμωμενους και μειζοσι προσωποις και βασιλευσι γινωσκομενους : ταυτα ποιει | ||
| Ἀπεσταλκαμεν δε περι τουτων Ἀνδρεαν των ἀρχισωματοφυλακων και Ἀριστεαν , τιμωμενους παρ ' ἡμιν , διαλεξομενους σοι και κομιζοντας ἀπαρχας |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| βοσκεται και δακνει τα φιληματα . ἐχει δε τινα και μαστος ἐπαφωμενος ἰδιαν ἡδονην . ἐν δε τῃ της Ἀφροδιτης | ||
| αὐτοπροθυμος . ἠ παρα το μαστευω , το ζητω , μαστος και αὐτοματος , ὁ αὐτοζητητος και μη παρ ' |
| τοι κρατα καλυμμασι κρυψαμενον ποδοιν κλοπαν ἀρεσθαι , ἠ θοον εἰρεσιας ζυγον ἑζομενον ποντοπορῳ ναϊ μεθειναι : τοιας ἐρεσσουσιν ἀπειλας | ||
| . ἡ δε ναυς ὁλη , μεστη πληρωματος και τοσαυτης εἰρεσιας συγκεκροτημενης , πως ἠν ἐπιληψιμος , πως ἀγωγιμος τοσουτῳ |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| το παθος δυνησεται . μετα δε την δοσιν τουτων των ἀντιδοτων συμβουλευω παντως ἐκ διαλειμματων μηνων δυο ἠ τριων καθαιρεσθαι | ||
| ἐναντιων κρατειν αὐτηϲ πεφυκεν . εἰϲ τουτο δε και των ἀντιδοτων ἐϲτι χρεια , καθαπερ τηϲ θηριακηϲ και τηϲ Εὐπατοριου |
| και κατασκοπους ἀποστελλε βελτιστους και ἐμφρονας , ἱνα μη λαθωσι παρελθοντες τινες το των ἐναντιων πληθος ἐγγισαν : και πειρω | ||
| πλειονα ἐχει την εὐρυτητα . τοις πρεσβυτεροις : των Λακεδαιμονιων παρελθοντες : ἐπελθοντες ἐπι ξενων , παρελθοντες ἐπι ἰδιων . |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| δι ' ἐκεινους σαυτον διαβαλλεσθαι , και δεικνυναι των σαυτῳ συνηθων ἑτερους ἐπιεικεις ὀντας : οὑτω γαρ ἀμφιβολον ποιησεις το | ||
| ὁδον ἐν φιλοσοφιαι και δοξαν εἰληφως ὑπεροψιας και ὀλιγωριας των συνηθων εὐθυς εἰσελθων ἀνεβοησεν : οὑτος ἐστιν Ἀλεξανδρος , εἰς |
| ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
| διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| ἱνα μη παντελως Βοιωτιοι φαινησθ ' εἰναι τοις διασυρειν ὑμας εἰθισμενοις , ὡς ἀκινητοι νυν εἰναι βοαν και πονειν μονον | ||
| του πολεμου συμβησομενων δυσχερων τοις ὑπερ ὑμων τα βελτιστα λεγειν εἰθισμενοις ἀναθειναι βουλονται . ἡγουνται γαρ , ἀν μεν ὑμεις |
| ἀνω , τα ϲκελη . προϲεπινοειν δε τοιϲ αἱμορραγουϲι και ἀναρροπον ἀνωδυνωϲ ϲχημα και ϲικυαν ἐπιβλητεον ἐπι τἀναντια των κενουμενων | ||
| δε σχημα της κατακλισεως των μεν περι την κεφαλην πεπονθοτων ἀναρροπον ἐστω πλην των φρενιτικων : το γαρ ὑπτιον ἐπι |
| συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
| Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| προτεροις , ἀπαγορευων ἡμερᾳ τῃ αὐτῃ | συγκαταθυειν μητερα και ἐγγονον : και γαρ εἰ θυτεον , ἀλλ ' οὐν | ||
| , μαλλον δε τα βʹ δια του κ ἐκφερω . ἐγγονον δε ἰχθυν τον γονην ἐχοντα και γυναικα και ἀνδρα |
| ὁπου πευκαι και ἐλαται πευκας και ἐλατας , ὡσπερ μιμουμενων κἀκεινων . Ἀλλα την ἰτεαν ταχυ προκαταβαλλειν προ του τελειως | ||
| μονων , ἐπι δε των περι το μεσον της οἰκουμενης κἀκεινων και ἐτι του του Ἑρμου δια το μεσον και |
| δε ΒΑ πλευρα του τετραγωνου του εἰς τον μεγιστον κυκλον ἐγγραφομενου : ἡ ἀρα ἐκ του πολου του ΑΒΓΔ κυκλου | ||
| πεντεκαιδεκακις γαρ κδʹ γινονται τξʹ . δια τουτο φαμεν του ἐγγραφομενου εἰς σφαιραν πεντεκαιδεκαγωνου πλευραν ἀπεχειν ἀλληλων τους δυο ἀξονας |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| και κατενευσεν ἐπι την ἀλλοτριαν ἐλθοντι Ἰλιον ἐκπερσαντ ' εὐτειχεον ἀπονεεσθαι . Και ὁ Ἀπολλων προτερον μεν οὐκ ἐπαμυνει τῳ | ||
| πριν μεν μοι ὑπεσχετο και κατενευσεν Ἰλιον ἐκπερσαντ ' εὐτειχεον ἀπονεεσθαι . ἐχοι τις ἀν ἀντειπειν προς τον Ἀγαμεμνονα : |
| τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
| Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
| εἰς τα ὠτα των ἁγιων , ἱνα ἀκουσαντες αὐτα και ποιησαντες καθαρισθωσιν ἀπο των πονηριων αὐτων , και συ δε | ||
| δικαστηριον κλησεις των ἀντικρινομενων . θεντες ] νομοθετησαντες . , ποιησαντες , τα ὀνοματα . ἐσθ ' ὁπως ] τροπος |
| . το ἐκ ῥιπων πεπλασμενον πλινθιον . ῥιπενθα , και μεταθεσις , περινθα πειρινθα . Πεσσοι . πεσσα δε ἡ | ||
| ὡς οὐδε μετατιθεται τι ἀπο τινος : ἠν γαρ ἡ μεταθεσις του μεν ἀρσις , του δε προσθεσις . μη |
| δ ' ἐπι Μηριονῃ δορυ χαλκεον ἡκεν : ἐλπετο γαρ τευξεσθαι ὑπασπιδια προβιβωντος . ἀλλ ' ὁ μεν ἀντα ἰδων | ||
| ὁ πλειστα και πονειν και κινδυνευειν ἐθελων πλειστης και τιμης τευξεσθαι , ἠ ἀν εἰδωμεν ὁτι οὐδεν διαφερει κακον εἰναι |
| , ὁμοιως παντι οὐσαν τῳ ταφῳ λιθινην , μη προτερον ἀνοιγεσθαι , πριν ἀν ἡμεραν τε ἀει και ὡραν το | ||
| ἐν τῳ Εὐφρατῃ λεγουσιν οὐ μονον του λωτου το ἀνθος ἀνοιγεσθαι και συμμυειν ἀλλα και τον καυλον ὁτε μεν ἀναβαινειν |
| κατεληξε , του πυρος εἰς μεγα ἀρθεντος και παν το παρατυχον καταφλεγοντος . Ξυνεβη γουν ἐκ τουτου πολλα των καλλιστων | ||
| ' ᾐ : ἀναρπασας δε εὐθυς ἐκ της ἀρουρης το παρατυχον ξενιον ἐδωκεν : ὁπερ ἠν ἡ βωλος . διατι |
| τοις σιτοποιοις και τοις σκευοφοροις : παντως οὐδε οὑτοι φαυλης μεριδος ἑαυτους ποιησονται . προς τι τοινυν ἀφεωρων και ποιον | ||
| , θανατος ἡ ζημια ἐστω . Ὁ ἐν στασει μηδετερας μεριδος γενομενος ἀτιμος ἐστω . Μοιχον ἀνελειν τῳ λαβοντι θεμις |
| ἐν νοῳ και τα περι νουσων ἰησιος , και οἱ τουτεων τροποι , και ὁσαχως και ὁν τροπον περι ἑκαστων | ||
| ἡ αὐαινομενη , ἠν μη ᾐ ἐν τῃ ἀρχαιῃ φυσει τουτεων τι . Ἰεναι δε χρη παρα τον ἀνδρα , |
| θανουσι τοι φιλουσι παντες κειμενοις ἐπεγγελαν . Και μην ἐτι ζων , Τευκρε , τουδε σοι μελειν ἐφιεθ ' ἁνηρ | ||
| κᾀτα σε ἀνηρ τις Σιμωνιδειος ἀμειψεται , ὠνθρωπε , κεισαι ζων ἐτι μαλλον των ὑπο γης ἐκεινων . φερε δη |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| Ἀρνης πλησιον και [ των Ἀφετων ] : και το Ἀστεριον δ ' οὐκ ἀπωθεν τουτων ἐστι . Συνεχεις δε | ||
| δε ὁ ταυρος ὡς ἀληθινῃ βοϊ συνηλθεν . ἡ δε Ἀστεριον ἐγεννησε τον κληθεντα Μινωταυρον . οὑτος εἰχε ταυρου προσωπον |
| μεν χρηστα διδαξω πιστευω : τους δε θεατας , εἰ καινοτομειν ἐθελησουσιν και μη τοις ἠθασι λιαν τοις τ ' | ||
| ' ἀλλοις ὁσοι σχηματα και ὁποι ' ἀττα ἀπεργαζονται , καινοτομειν οὐδ ' ἐπινοειν ἀλλ ' ἀττα ἠ τα πατρια |
| αὐτους λυμαινεσθαι το Ἀρκαδικον , ἀνεκαλουντο εἰς τους μυριους τους προστατας αὐτων : και ἐπει οὐχ ὑπηκουον , κατεδικασαν αὐτων | ||
| οἱ προὐχοντες εἰεν και οἱς ἀν τις προσελθων και ἐπιγραψαμενος προστατας συναγωνισταις χρῳτο προς τα ὁλα . ἐνταυθα μοι οὐχ |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| . Ὁ δε Φαιδρος οὐ φησιν οὑτως ἀκηκοεναι , ἀλλα ἐκεινως , ὁτι οὐδεν δει την ἀληθειαν εἰδεναι , ἀλλα | ||
| τισιν ὑμων ἐξαιφνης ἀκουσασιν ἀπιστοτερος προσπεπτωκεν ὁ τοιουτος λογος , ἐκεινως την ὑπολοιπον ποιησασθε ἀκροασιν . Ὡσπερ ὁταν περι χρηματων |
| δυεται πεδοεσσα μολοβρη , ῥιζα δ ' ὑπαργηεσσα μελιζωρος δε πασασθαι . των δη κυανεην μεν ἀναινεο , της δ | ||
| προς Ἀχιλλεα : οὐκ ἠθελον ἁμ ' ἀλλῳ ἐν μεγαροισι πασασθαι . και ἀλλαχου : εὐθ ' οἱ σπλαγχν ' |
| του ρκʹ . εἰ δε και πολλαπλασιους των ἐξ ἀρχης ποιωμεν καθ ' ὁποιονουν πολλαπλασιου εἰδος , ἠ ἐπιμοριους , | ||
| Μο ι # ΔΥ Ϛ ἰσαι ⃞ῳ . και ἐαν ποιωμεν ἰσ . ΔΥ τετραγωνικαις , ἀπαγεται παλιν εἰς το |
| ἀσθενεστεροι , ἀσθενεις . Κητειης γενεης : ἀπο : των κητων γαρ και ὁ δελφιν . κητειης : πανταχου τους | ||
| δε καταθυσαντας και κατατεμοντας εὐωχεισθαι , καθαπερ οἰμαι τα των κητων κρεα , τους νουν ἐχοντας , ἑψοντας ἁλσι και |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| πρεσβυτερῳ πυκνα ἐπιφοιτεον , θανατον ἐξαπιναιον σημαινει . Οἱσιν ὑποχονδρια μετεωριζεται , κοιλιης ἐπιστασης , κακον : μαλιστα δε ἐν | ||
| τουτο συμβαινειν : ἐν δε ταις χειμεριναις ἡμεραις ὁ ἡλιος μετεωριζεται πηχεις ἑξ , τετταρας δ ' ἐν τοις ἀπεχουσι |
| ἐκκλησιαζουσι προς τους περιοικους πολεμου περι , και ἀμηχανουσι , παραγαγων ἀμφοτερους εἰς μεσον , και συν αὐτοις δορκους τε | ||
| δε ἐπιζητουμενον ὁμηρον ἀπαγορευοντων μη ἐχειν , τον τε νεανισκον παραγαγων ἁπασιν ἐδειξε βασιλικως παρ ' αὐτῳ διαιτωμενον και διαλεχθηναι |
| δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
| το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| ῥοπαλα και λεοντη και παντευχια μερη τραγικης ἀνδρειας σκευης . γυναικειας δε συρτος πορφυρους , παραπηχυ λευκον της βασιλευουσης : | ||
| προικ ' οὐχι τιμην πασχομεν ; πικραν γε και μεστην γυναικειας χολης . ἡ των γαρ ἀνδρων ἐστι προς ἐκεινην |
| διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
| ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
| ταις γυναιξι ταις ζευγνυμεναις μη νομιμοις ἀνδρασι μετα την μιξιν κατερχεσθαι προς την θαλασσαν και λουεσθαι και οἱονει . . | ||
| ἀρετης , ἡτις ἀν ἀπ ' ἀλαζονειας της ὑπεραυχου διανοηται κατερχεσθαι . λεγει γαρ : ” καταβασα δε ἐπι την |