τοιονδε , ὠ παι , διδωσι λογον : ἀναπλεοντες ἐς Τροιαν οἱ Ἀχαιοι και προσχοντες ταις νησοις ἐμαστευοντο τον της | ||
αἰετου , τον γεννηθεντα ἐκαλεσεν Αἰαντα . και στρατευσαμενος ἐπι Τροιαν συν Ἡρακλει λαμβανει γερας Ἡσιονην την Λαομεδοντος θυγατερα , |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
' ἀν παντως ἀπεωσαμεθα τον ὑπνον . ἀλλ ' ἀκουσον παιδιαν Τυχης ἠ , εἰ βουλει , ἐπηρειαν . ἑσπερας | ||
των μεντοι συμποτικων και αἰνιγμα και γριφος . το μεν παιδιαν εἰχεν , ὁ δε γριφος και σπουδην : και |
: ὀφιν δε της χειας ἐξελθοντα κατα την της Ὑψιπυλης ἀπουσιαν περιπλακηναι τῳ παιδι και ταις σπειραις ἀποτεταμενον ἀποπνιξαι το | ||
φιλε κουρε δυσαμμορος . σειο ποθῳ : δια την σην ἀπουσιαν . ᾡ ἐπι μουνῳ : ἀρρενι μονῳ . εἰχεν |
ὁτι ἐπι μεν των ἁμα δια το συνειναι ἀλληλοις το αἰτιατον και το αἰτιον δηλον γεγονεν ὁτι ἀμεσα ἐστι τα | ||
αἰτιου και ἐν μεσῳ ὀντος εἰναι ἐξ ἀναγκης ἁπλως το αἰτιατον , του δε αἰτιατου ὀντος οὐκ ἐξ ἀναγκης ἁπλως |
” ἐν τῃ ψυχῃ αὐτα και μη ἐν τοις χαρτιοις καταγραφειν . “ ὡσπερ ὑπο του ἰου τον σιδηρον , | ||
αὐτοκρατορας του πολεμου Τυλλον τε και Μαρκιον δυναμεις τε ψηφιζονται καταγραφειν και χρηματ ' εἰσφερειν και τἀλλα παρασκευασασθαι , ὁσων |
ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
, ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
και το προς τι : ἐνταυθα δε προσηκει ἀπο των περιστατικων τα πεπραγμενα ἐν αὐτῃ τῃ προβολῃ διεξιεναι τα ἀπ | ||
κατηγορος τῳ φευγοντι παραχωρων της ἐξουσιας , ἀπο τινος των περιστατικων ἐνισταται και τουτῳ προς αὐτον διαμαχεται : ἐτι κἀκεινο |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
. ἐδει δε τουτο τεκμηριον ἱκανον ποιεισθαι του κατα τινας θειους ἀριθμους τα ἀιδια κεκοσμησθαι , τα δε θνητα † | ||
γαρ οἱ περι Πλατωνα ἐλεγον , λογους τινας ἐπεισαγαγοντες ἐνυποστατους θειους νοερους , προς οὑς ἐλεγον παντα τα ἐνυλα εἰναι |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
ἐν τῃ Καμπανικῃ παραχειμασιᾳ , ἀφ ' ἡς εἰς τοσαυτην ἀπονοιαν ἠλθον αὐτων τινες , ὡστε και πολεσιν ἐπιθεσθαι και | ||
ἁμαρτιαν ἀποκρυπτουσα ; Τοὐναντιον μεν οὐν και παροξυνει και εἰς ἀπονοιαν ἐπαιρει : ῥᾳδιως τε και δικαιως κακιζει τον δικαστην |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
. και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
καταπελτης , οὑ δε το τελος , τυχον φιλτρον ἠ ὑπνωτικον , ὡς δε ὑπνωτικον πιων τυχον λαθοι θανασιμῳ θανασιμον | ||
δι ' ὀφθαλμου , κοιμηθηναι ἀγει εἰς ὑπνον γεννικως ὡς ὑπνωτικον φαρμακον : χρω δ ' ἠ μετ ' ὠου |
εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
τι συ λεγεις ; ἀληθινως γεγαμηκεν , ὁν ἐγω ζωντα περιπατουντα τε κατελιπον ; Μενανδρος δ ' ἐν Ἀρρηφορῳ ἠ | ||
μεσῳ , ὡστε , προ δυο ὡρων της ἡμερας εὐφυως περιπατουντα εἰς το μη συντριβεσθαι , φθασαι πλησιον ὡς ἀπο |
τε οὑτως ἀμαθως ἐπαιδευσεν , ὡς ὁπλα ἐπ ' ἀλληλους ἀρασθαι , και ὁ μεν τρωθηναι , ὁ δε ἀποθανειν | ||
τα πραγματα , και προς την ἐκεινων χαριν και κολακειαν ἀρασθαι πολεμον προς τους περι Δημοσθενην , τους τἀναντια τοις |
γεγονος εἰναι , δια τουτ ' οὐδ ' ἀν εἰη προαιρετον το γεγονος . τιθησι δε και του λεγομενου παραδειγμα | ||
προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι το προαιρετον ἀφωρισμενον ἠδη εἰναι . μεχρι μεν γαρ βουλευομεθα περι |
ἑσπεραν χορταζομεν ἁπασιν ἀγαθοις . δειπνον γαρ ἀτελες οὐ ποιει παροινιαν . προς τους στρατηγους ῥᾳον ἐστι μυριαις μοιραις προσελθοντ | ||
συνεστιωμενους παντας εὐφραινοντι , ὁ δε τῳ τον ἀκρατον εἰς παροινιαν και ὑβριν ἑαυτου τε και των πλησιον ἐμφορουμενῳ . |
κοινη γαρ αὑτη ἐπισημασια μονη , ὡσπερ και των ἐκκειμενων διαγραμματων . αὑτη ἡ πολλαπλασιοτης κοινον παντων στιχων παρακολουθημα , | ||
: και ἐπι των λοιπων δε πολυπλασιων ὁ αὐτος των διαγραμματων ἐστω σοι τροπος παρατηρουντι , ὁτι και ἐνταυθα ἡ |
μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
, καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
συνιστανται και ἐτι της συνουσης χρησεως . οἱον τε γαρ προσφωνειν τα ὑπακουομενα κτηματα , ὁπου γε και ἐν εὐθειᾳ | ||
ὁ τησδ ' ἀλαστωρ , εἰτ ' Ἀλεξανδρον θελεις ὀνοματι προσφωνειν νιν εἰτε και Παριν : ὁν , ὠ κακιστε |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
πανταχῃ των σινδονων ἀπορρητα διαγραμματα , και περι αὐτα καθεωρατο φασματων εἰδη θεοπρεπη ἐπιδεικνυντων την ψυχην ἐναργως , ποιοις ἀρα | ||
] ἑκαστα [ ε ? ! ! ! των ] φασματων [ ] και [ ] [ ! ] ν |
καταλαμβανεται και της συγκρασεως της τε προς ἀλληλους και τους τοπους , καθ ' ὡν ἀν ὠσι τετυχηκοτες . ὁ | ||
τα ὑγρα , ποτε δε ἀποστρεφομενης της ὑλης εἰς ἑτερους τοπους και δι ' ἐκεινων ἐκκρινομενης : ἱδρωτων γαρ δια |
, οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
τωνδε και βαδιζε δευρ ' ἁμα . Κηφισοδωρον φασιν ἐπικαλουμενον πλανον τιν ' ἐν Ἀθηναις γενεσθαι , την σχολην εἰς | ||
και τιτθαι και παιδαγωγοι και μυριοι ἀλλοι των συνηθων ἐνεχαραξαν πλανον ἀνηνυτον περι της του ἀριστου γνωσεως ἀπεργασαμενοι . τι |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
τον πολεμον ἡτοιμαστο , διενοειτο πεμπειν ἀγγελους εἰς Καρχηδονα τους ἐρουντας , ὁτι Συρακοσιοι καταγγελλουσι πολεμον Καρχηδονιοις , ἐαν μη | ||
τε συμβασεων και ἐνδοσεως αὐτης : και πεμπει δη τους ἐρουντας . ὡς δε οὐκ ἐπειθε , πρωτον μεν ἐκειρε |
. εἰ δε τουτο , ἐπειπερ τῳ γεωμετρῃ αἰσθησει μεν ποδιαιος ὁ ἡλιος φαινεται , δοξαζεται δε εἰναι μειζων της | ||
το την ὀψιν πασχειν τι : ὁ τε γαρ ἡλιος ποδιαιος δοκει και ἡ γη κινεισθαι ἐν πλοιῳ οὐσιν . |
ταυτα ἐλαθες προκατασκευασας : ταχει δε τοσουτον περιεγενου αὐτου ὡστε προσωθεν ἐφθασας ἐλθων συν πολλῳ στολῳ πριν τουτον την παρ | ||
οἱον ὡς ἐπι του ἀγροικου βαδιζοντος ἐφη τις , ὁτι προσωθεν ἠκουστο αὐτου των ποδων ὁ κτυπος προσιοντος , ὡς |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
μητηρ του παιδιου το ἀμμωνιακον μαϲηϲαμενη ἐμφυϲατω εἰϲ τον του παιδιου ὀφθαλμον . ποιει και ἀνεμωνηϲ ῥιζα ἡ βολβοειδηϲ λειοτατη | ||
οὐδ ' ὑπαυγος ἡλιακαις ἀκτισιν Ἐν τοις γενεθλοις εὑρεθῃ του παιδιου , Την εὐτροφιαν μαρτυρειν τουτῳ θελει , Τοὐναντιον δε |
, μηνυσαι γε παντως ὠφειλε τους ληιστας και ἐπεξιεναι την παρανομιαν . τον δε ταυτα μη πραξαντα κατα τον νομον | ||
ὡς ἀγαθοι και σωφρονες ἠσαν , οἱτινες ἐξωστρακισαν Κιμωνα δια παρανομιαν , ὁτι τῃ ἀδελφῃ τῃ ἑαυτου συνῳκησε . Καιτοι |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
, ἐπει και αἱ προφασεις , ἁς συ προσποιουμενος ἐλεγες προβεβλησθαι , και τουτῳ τῳ τροπῳ και μυριοις ἑτεροις λυονται | ||
ξυλλαβοντες αὐτον ὡς γοητα και λῃστην δησαι μειλιγμα τοις κυσι προβεβλησθαι τι ὑπ ' αὐτου φασκοντες , ὁ δ ' |
ὠν ὁ Ἁγνων χρυσους ἡλους ἐν ταις κρηπισι και τοις ὑποδημασιν ἐφορει . Κλειτος δε χρηματιζων ἐπι πορφυρων ἱματιων διαπεριπατων | ||
κεκοσμημενη ὡς ἐκ νυμφωνος ἐκπορευομενη , ὁλη ἐν λευκοις και ὑποδημασιν λευκοις , κατακεκαλυμμενη ἑως του μετωπου , ἐν μιτρᾳ |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον ὑποδικον ὑπευθυνον , ἐνοχον ὑποχον , ἠδικηκοτα , κεκακουργηκοτα , | ||
εἰ ἐπι ταυτῃ γε κριθησομαι τῃ διαβολῃ , διδωμι ἐμαυτον ὑποδικον τοις δημοταις , και μηδεν ἐστω το κωλυον γραφεσθαι |
ταὐτο δ ' οὐχι γιγνεται δοκησιν εἰπειν κἀξακριβωσαι λογον . Ποιαν δοκησιν ; οὐκ ἐπωμοτος λεγων δαμαρτ ' ἐφασκες Ἡρακλει | ||
συμβαλειν . ἐπαγω οὐν και τουτῳ ἐκεινην την μηχανην . Ποιαν ταυτην ; Την του βαρβαρικον τι και τουτο φαναι |
τειχη καλεσωμεν ὑμας . “ ” οὑτως “ ἐφη ” ποιησειαν οἱ θεοι . “ συνεσπειραμενους οὐν ὁ Χαιρεας ἐκεινους | ||
και παντα τα στασιμα και βραδυπορα οὐ κενουντα τους λιθους ποιησειαν ἀν . συντομως δε εἰπειν πασα ἡ διαιτα ἐπι |
μεν οὐν ὁ συγγραφευς οὑτος πολλα παρ ' ὁλην την πραγματειαν εἰκηι και ὡς ἐτυχεν εἰρηκεν . . . . | ||
λοιπας των διαιρεσεων ὡς οὐ χρησιμους οὐσας εἰς ταυτην την πραγματειαν ἀφετεον τα νυν . συστημα δε συστηματος ταυταις τε |
αὐτο μαρτυρησω το προδεδηλωμενον , ὁτι εἰς παντα ὁ Ἀγησιας παραπλησιος ἠν τῳ Ἀμφιαραῳ . ὠ Φιντις : Δωριεις λ | ||
τινες ὑπο της λεπτομερειας ἐξαπατωμενοι . ὁ δε καρπος αὐτου παραπλησιος ἐστι κατα την δυναμιν , ἀπολειπεται δε μακρῳ κατα |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
, προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
, ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
δη και τα ἐπιγραμματα , συνειναι δε και ἀνευ των ἐπιγραμματων ἐστι Θανατον τε εἰναι σφας και Ὑπνον και ἀμφοτεροις | ||
οἰονται μονον παγιως ἐρηρεισθαι , ἀλλα και τιμων ἀξιοι και ἐπιγραμματων εἰναι , του μονου τιμης ἀξιου και ἑστωτος ὀντως |
ζῳδιου περιφερειας , ἐκεινα ἀπο της ἑῳας ἐπιτολης ἐχομενην την ἑσπεριαν ἐπιτολην ποιειται , εἰτα την ἑῳαν δυσιν , εἰτα | ||
νδλʹ ἐλασσων : ἀπο ἀρα της ἑσπεριας δυσεως ἐπι την ἑσπεριαν ἀνατολην παραγιγνεται ὑστερον , και ἀπο της ἑσπεριας ἀνατολης |
μεν οὐν προβολης τινος ἀφ ' ἡμων γινομενης ἐπιβαλλομεν τοις ὁρωμενοις δηλοι και το των ὀφθαλμων σχημα οὐ κοιλον οὐδε | ||
ἐν ὁμοιῳ διεμενεν : ἐφ ' οἱς ἀγγελλομενοις ἁμα και ὁρωμενοις καταπλαγεις Μωυσης οὐκ ἐστοχασατο μαλλον ἠ θεοφορηθεις ἐθεσπισε την |
σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
ἐπιθυμιας . Ἠρι , ἐπι του ὀρθου . ἀπο του αἰρεσθαι ἡμας ἀπο της κοιτης κατα τουτον τον καιρον . | ||
δικαια ὑφεξειν . εἰ δ ' ἐκ παντος τροπου πολεμον αἰρεσθαι προς ἡμας διεγνωκας , ἰσθι σοι ταὐτο συμβησομενον , |
φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
. ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
βοσκεται και δακνει τα φιληματα . ἐχει δε τινα και μαστος ἐπαφωμενος ἰδιαν ἡδονην . ἐν δε τῃ της Ἀφροδιτης | ||
αὐτοπροθυμος . ἠ παρα το μαστευω , το ζητω , μαστος και αὐτοματος , ὁ αὐτοζητητος και μη παρ ' |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
τοις μαχιμοις ἐθνεσιν ἀνδρος , ἐν δε τοις ἀγεννεσι και δειλοις γυναικος , ἀπο του κυριωτερου μερους την διαθεσιν της | ||
μαραθου , ὀξυτερην το τιθησιν ἐφ ' ἑρπηστηρσιν ὀπωπην πιαινον δειλοις ἀλγεα βουπελαταις . των δ ' αὐτων οὐρας τε |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
ἀνακτων Τρωων εὑρω ; που δηθ ' Ἑκτωρ τον ὑπασπιδιον κοιτον ἰαυει ; τινι σημηνω διοπων στρατιας οἱα πεπονθαμεν , | ||
δη τοτε που δορποιο και ἀκρητοιο ποτοιο παυσαμενοι Δαναοι λαθικηδεα κοιτον ἑλοντο . Χθιζον γαρ καματοιο μενος κατεδαμνατο παντας : |
εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
μεγεθος , το δε ἰσακις πολλαπλασιον ἐπι μονου λεγεται του πολλαπλασιου λογου , ὡς ἐστιν εἰπειν , ὁτι παν πολλαπλασιον | ||
δε τουτου ἡ μονας ὑπολογον ἑαυτην προς παντας λογους του πολλαπλασιου παρεχουσα . οὐδεν δε ἡττον και αἱ ἐν τοις |
λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
] κινειν . φλεγειν ] ἐκκαιειν , δαμαζειν . θΞ φλεγειν ] ἐκκαιειν , διεγειρειν ἡμας . χρειας ὑπο ] | ||
χειν τους ἐρωτας : ἠ παρα το χυδην θερειν και φλεγειν τῳ παθει : οἱ δε παρα το κευθειν , |
κακτου : ἐφ ' ὡν ἐμετος μονος παραληφθεις ἀποκαθιστησι τους λαμβανοντας . [ Περι των συμφυλων ἡμιν , ὑδατος τε | ||
κατα το δυνατον ὀλιγα διεξελθειν προς τους ἐξ ὑποθεσεως τι λαμβανοντας . ταυτα γαρ ἁ φασιν ἐξ ὑποθεσεως λαμβανειν , |
, το μαλλον και ἡττον ἐπιδεχεται , οὑτως και το διακριτικον και το συγκριτικον ὡς μεν ἰδιαιτατα και εἰδοποιοι διαφοραι | ||
των ὁρισμων των συμβεβηκοτων οὐσιωδεις εἰσι : λευκον ἐστι χρωμα διακριτικον ὀψεως . τριτον φησιν ὁτι διαφερει ἡ ἰδιαιτατα της |
τῳ ἀδελφιδη , ἀνεψιου και ἀδελφου θυγατηρ . ἁρμογη : μουσικον τοὐνομα , τιθεμενον ἐπι των ἁρμοσεων , ἁς ποιουνται | ||
ἐν τῳ το μεν λευκον οὐχ ἁπλως γινεσθαι και το μουσικον , ἀλλα τον ἀνθρωπον γινεσθαι λευκον και μουσικον , |
και πολλην εἰσονται χαριν . ἐαν δ ' ἀναδυωνται σκηψιν προβαλλομενοι την νεαν ἀρχην , ὡς οὐκ ἐξον αὐτοις ἑτερους | ||
και ἀθροα ἠφιεσαν ἐπ ' ἀλληλοις , οἱ δε Ῥωμαιοι προβαλλομενοι τας ἀσπιδας ἐπῃεσαν . Συφαξ δε Μασσανασσην ἰδων ἱετο |
φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
, της σεληνης οὐσης κατα το Ο , και πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης , αὐτης οὐσης κατα το Ξ , | ||
προς μεσημβριαν της δυτικης τομης , ἐπι δε του ἐσχατου ἀναπληρουμενου του ἡλιου και του πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης ὡς |
μαχην . Ἐπι τουτον τον ὑψηλον παγον το δριμυ και πανουργον ἐκεινο θηριον ἀνελθειν ἀδυνατον : ἱνα δε εἰς ταὐτον | ||
περδιξ πανουργος . του πατρος νεοττιον : ὁ περδιξ ὀρνεον πανουργον , ὁπερ ἐξαπατᾳ τους θηρευοντας αὐτο . εἰ οὐν |
δυσουριαν παυουσι . Εἰς δε τα βρωματα των μυλων ἐντιθεμενοι ἐξαιρουσιν αὐτας ἀνωδυνως , ὡστε ἀκολουθειν ἀπο της ῥιζης την | ||
τῳ ἐλαιῳ . των δε ἀρσενων ὀϊων ἀνασχισαντες την κερκον ἐξαιρουσιν ὁλκην τρεις μνας , ἐνιων δε και τεσσαρας , |
γαρ , ὑποθεμενους την περιμετρον αὐτης τμηματων ὁσωνουν , τοσουτων ἐπιδεικνυναι και τας κατα μερος διαστασεις ἐπι των γραφομενων ἐν | ||
την βασιλειαν δικαιος εἰ μηδεν ἀλλο ὁραν , ἀλλ ' ἐπιδεικνυναι πασιν ἀνθρωποις ὁτι ἡ μεν ἀρετη σε ἐποιησεν αὐτοκρατορα |
Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
ῥευματα και το σπερμα το κατα τους ὀνειρωγμους και ἀλλως ἀμετροτερον φερομενον : ὀνινησι δε και δυσεντερικους . ἡ δε | ||
, εἰ τα γυμνασια βραδεα και ὀλιγα μετα του συμπαλαιοντος ἀμετροτερον ἁπαλου , κἀπειτα περι ποματος , εἰ πλεον , |
παιδος . τουτου χαριν αἰδεσθητε , μαθηται μεν ὑμεις των γυναιων εὑρισκομενοι , τας δε συν ἡμιν πολιτευομενας συν τῃ | ||
: πολλοι δ ' ἀμφ ' αὐτον ἑταιροι Κητειοι κτεινοντο γυναιων εἱνεκα δωρων . κεινον δη καλλιστον ἰδον μετα Μεμνονα |
ὁδιταις και αὐτοις τοις πολιταις πεφυκασι . το δε κατα λαιαν πλευραν του ὀρους πεδιον ἐστι και αὐτο τεταμενον εἰς | ||
αἱ μηριαιαι φλεβες αἱ περι την ῥιζαν εἰλυμεναι την τε λαιαν τραπεζαν και τον λαιον ἀντιθετον , τῳ δε Διι |
των κατακλειδων . * αἰολον : ἐυστροφον * περιστικτον . καταστικτον τοις ἐν τῳ δερματι λεπεσσιν καταστικτον πολυστροφον : ἀντι | ||
φθισικους καλως ἰαται . Περι ψαρου . Ψαρος στρουθιον ἐστι καταστικτον πασι γνωστον , ὁπερ ἐσθιει κωνειον , ὡς ὀρτυξ |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
ὑγιες δοκιμαζει . οὐ μεντοι τον μη καλως πανυ ταυτα ποιουντα ἀποδοκιμαστεον . πολλοι γαρ οὐ δια το μη δυνασθαι | ||
, ὁταν ὀλου του σωματος παθος ἐστι . τα γαρ ποιουντα την πε - ψιν ἀγγεια νενοσηκεν . ἐπι δε |
αὐτης της παρακολουθησεως περιγινομενων . Κεχρηται γαρ ὀργανοις ὡσπερ και διακονοις ἡ τοιαυτη δυναμις ταις ἀνωτατω και θαυμασιωταταις των αἰσθησεων | ||
τοιαυτα . ταχυ γ ' ἀν αὐτος διηκονησεν ὁ τοις διακονοις οὑτω χρωμενος , ἠ παρ ' ἁ βελτιστα ἐνομιζεν |
' αἱ χιλιαι και ὀκτακοσιαι δραχμαι . ταυτα δ ' ἀναγνους , εἰ μεν αὐτῳ μηδεν προσηκεν μηδ ' ἀληθη | ||
ἀξιοι τυχειν , μη θαυμαζειν δ ' εἰ και πως ἀναγνους ὁ Ποντικος μωλυτερον , [ και ] φαυλοτερον ποιει |