| εἰς τον Ἁιδην , ὡς αὐτικα ἐγνωρισα Τανταλον ἰδων και Τιτυον και Σισυφον . και τα μεν ἀλλα τι ἀν | ||
| μονη ἰχθυς οὐσα το λευκον και μελαν οἰδε . και Τιτυον ἐιδον , λιμνης ἐρικυδεα γογγρον κειμενον ἐν λοπαδεσς ' |
| στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
| ' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| ἀκριβους περι των στασεων γνωσεως γινεσθαι παρακαλειν . Των τοινυν στασεων αἱ μεν εἰσι λογικαι , αἱ δε νομικαι : | ||
| τῳ περι ἀντιθεσεως λελεξεται . Τας μεν οὐν λογικας των στασεων ἐκ τουτων ἐπιγνωσομεθα : τας δ ' αὐ νομικας |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| τιμην ἐχειν ; ἀλλα ταυτ ' εἰσι πιστεις ἐναργεις του συναιτιον γεγενησθαι των βλασφημιων Φλακκον : ὁ γαρ ἐπιπληττειν ἠ | ||
| . ἐμφαινεσθαι δε μεθ ' ἡμεραν , ὁτι το φως συναιτιον της ἐμφασεως : την δε χροαν την κρατουσαν μαλλον |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| . Ἀλλα τι ἐστιν ὁπερ ἐφεξης ὡς ἐν πορισματος ταξει προστιθησιν ὁ Ἀριστοτελης , ἁμα δε δηλον λεγων ὁτι οὐδε | ||
| κς προστιθεται , και ἐπι μεν των Ϛ , γ προστιθησιν : ἐπι δε των ιβ , Ϛ . και |
| ἀνῃρεθη . οὑτω μεν δη και Βρουτῳ μετα των προτερων στρατων ἑξ ἐγινετο τελη : και Μακεδονας ἐπαινων δυο τελη | ||
| ὑφηκε της ἀπειλης , ἱνα μη τις ἐκ των νεοληπτων στρατων ἐπιγενοιτο θορυβος , και ἐλεγεν ἐν καιρῳ τε ἀπολυσειν |
| ταυθ ' ὑστερον κατεκαυσεν ἀδελφη τις αὐτου , το μεν προοιμιον ἀκουσα , τα δε Περσικα βουληθεισα δια το ἀτελειωτα | ||
| ἀλλα συνοικια ἑορταζειν . Ἀλεξανδρου μεν οὐν ὑπνος ᾀδεται , προοιμιον της κατοικισεως ἐχων : οἱ δε τοσαυτην ἀρα την |
| ἠ μιαν των καλουμενων διφθογγων , οὑτως ὡς ἑξης εἰναι συμφωνον ἠτοι τελικον αὐτης της συλλαβης ἠ της ἑξης ἀρκτικον | ||
| . το ἀρα ΑΓ διαστημα δις δια πασων ὀν ἐστι συμφωνον . ἠτοι οὐν ἐπιμοριον ἐστιν ἠ πολλαπλασιον . ἐπιμοριον |
| μητε τα ἀποπιπτοντα των δραγματων ἀναιρεισθαι μητε παντα τον σπορον κειρειν , ἀλλ ' ὑπολειπεσθαι τι του κληρου μερος ἀτμητον | ||
| οὐν ἐστω σημειον του και τον κηρυλον ἰσως παρα το κειρειν ἠτυμολογηκεναι τον Ἀριστοφανην . ἀντεθηκεν οὐν αὐτῳ κουρεα . |
| ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | ||
| πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , |
| ἡκιστα δυναμενας γονην δεξασθαι μη γαρ εἰναι φυσεως ποιημα την ἡμιονον , ἀλλα ἐπινοιας ἀνθρωπινης και τολμης ὡς ἀν εἰποις | ||
| εἰ πελταζοι . οὐδε τουτ ' ἐφη , ἀλλ ' ἡμιονον ἐλαυνειν ταχθεις ὑπο των συσκηνων ἐλευθερος ὠν . ἐνταυθα |
| προσιστορων ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως | ||
| , ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως |
| προσαυγαζομενης δ ' ὑπο του ἡλιου . Ξενοφανης τον μεν ἡλιον χρησιμον εἰναι προς την του κοσμου και την των | ||
| συνομολογει και Ἀ . , Ἀ . πλατυν εἰναι τον ἡλιον . , Ἀ . , Ἡρακλειτος [ ] , |
| ἐπιδουμεν , εἰ μεν ἀμφοτερα τουτο πεπονθοι , παρασκευαζοντες μεν ἐπιδεσμον ἀπο δυοιν ἀρχων , ἀρχομενοι δε της ἐπιδεσεως ἐξ | ||
| γαρ ἀκριβως τῳ ποσῳ της τασεως ἡς ἐποιησω περιβαλλων τον ἐπιδεσμον , εἰτ ' ἐρωτησας τον ἐπιδουμενον ὁποιας αἰσθανεται της |
| γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
| ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
| γαρ μη ἀφαιρησεις ἑκατερωθεν τας ἀληθεις , τας δε ψευδεις προσθησεις , οὐ το δικαιον φησομεν ἐπαινειν σε ἀλλα το | ||
| : τις γαρ οὐκ ἀν ἀγασαιτο των ἐργων ; και προσθησεις ὁτι καθαπερ οἱ Ἀσκληπιαδαι σωζουσι τους ἀρρωστουντας , ἠ |
| . οἱ αὐτοι και Ἀδριανοπολιται . ἐστι και Βιθυνιας . Νεον τειχος , [ πολις ] της Αἰολιδος , ὡς | ||
| τον νουν ἀνελκων , εἰπεν , ἐκ των φροντιδων : Νεον πετεινον εἰς τροφην το θηριον καθημενον νυν ἐνδοθεν , |
| παρα την αὑτης φυσιν διανιστανται , αὐτο ἐκεινο το των μεθυοντων παθος : ἡ πλησμονη ἐπεγειρασα τα ἐνδον νοσηματα , | ||
| , οἱ δε περισπωσιν : ἀλογοι γαρ αὐτων λυπουμενων ἠ μεθυοντων φωναι , καθως εἰρηται : χαμαι : τουτο ὀξυνεται |
| ' ἐννοησον ἀνδρα ἐν βαθει πωγωνι και πολιᾳ τῃ κομῃ ἐξεταζομενον εἰ τι οἰδεν ὠφελιμον , και τοις μεν δοκουντα | ||
| αἰωνιον „ ὡς ἀν ἐν τῳ καθ ' ἡμας αἰωνι ἐξεταζομενον , οὐκ ἐν τῳ προ αἰωνος , ” και |
| ἡ καρτερια . Κατα το ἀναλογον εἰ το καλλος το σωματικον δι ' αὑτο αἱρετον , και το της ψυχης | ||
| μηκος μονον ἐστι το συμφωνον ἠ το ἐμμελες , οὐτε σωματικον μεν , ἑνος δε τινος κατηγορειταιτου μεγεθουςἀλλα δυο των |
| εὐμενεις ἀκοας παρεσχεν . ζʹ . Τις ἡ βλοσυρον μεν ἐπισκυνιον ὑπερ ὀφθαλμων αἰρουσα , την δε ὀφρυν ἐννοιας μεστη | ||
| ἐχει τριχων πυρρων , ἀνατεταται τας ὀφρυς , συναγει το ἐπισκυνιον , τοιουτος ἐν τοις δουλοις οἱος ὁ ἐν τοις |
| : παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
| γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
| μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
| μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
| , τουτεστιν ἀπογονε του Αἰολου ; ἀγε δεχου τοδε το φιλτρον το των ἱππων , ἠγουν το φαρμακον το πραϋντικον | ||
| , μαλλον δε εἰ φοβος μεν ἐπειχε τους βαρβαρους , φιλτρον δε τους ὑπηκοους , πως οὐκ ἀξιον ἑκατερον θαυμασαι |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| - σεν : και ἀπο τουτου ἀγοραν πλησιον αὐτου και Ἑρμαιον εἱσατο , Θυεσσου λεγομενον . Λυδοι δε Ἀρδυν ἐπι | ||
| πυρσος . δευρ ' ] ἐνταυθα . Ὀρος Λημνου το Ἑρμαιον ἐν ὡι ἐτιματο ὁ Ἑρμης . λεπας ] ἀκρωτηριον |
| Ὁ οὐν ἐν τῳ ὁλῳ και συνθετῳ λαμβανει μετα των ἐποντων ἀναλυσασα ἐκεινα και χωρισασα , ὁ καταλειπει ὁ λογος | ||
| . ] Ἀναγκη παραδιδουσα ἠ παραλαμβανουσα ἐν χρηματιστικοις τοποις ἀγαθοποιων ἐποντων ἠ μαρτυρουντων οἰκειωσεις μεν ἐπαγει και μειζονας συστασεις και |
| ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
| το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
| τον σωφρονουντα και ἐργαζομενον δια τον ἐρωντα και ἐν ἀστει μεθυοντα της οἰκιας ἀν ἐξεκλειες ; Οὐμενουν . Δεινως γαρ | ||
| προς τας ἀκρατοποσιας , ὡστε και μεθ ' ἡμεραν πλεονακις μεθυοντα καταφανη γενεσθαι τοις φιλοις . . , : λεγω |
| διψων ἐπειγεται πιειν , ἱνα φυγῃ την ἐν τῳ διψην βασανον , ὡδε και ὁ ἐν τῳ αἱρεισθαι πλουτον ὀχλουμενος | ||
| του Διονυσου θεωριας ; ἠ προς τἀφροδισια ἡττημενης τινος ψυχης βασανον λαμβανειν , ἐπιτρεποντα αὑτου θυγατερας τε και ὑεις και |
| φοβον ἠ αἰδω . τρια γαρ ἐπιτηδευουσι τα μεγιστα και συντεινοντα προς ἡγεμονιαν ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν | ||
| κοπρια νοωνται . . ἐφοδια λεγονται τα κατα την ὁδον συντεινοντα . . κατεσθιειν : Δαπαναν . το ὠ φιλ |
| τοσουτῳ βελτιων ἡ βλαστησις : την δ ' ἀλλην ἁπασαν τεκμαιρομενον προς τουτο τον χρονον . Χρη δε και την | ||
| πηγας , μικροις δη τισι και φαυλοις ὑπερ των τηλικουτων τεκμαιρομενον . ἐπει μεντοι ἀτρεκεστερον ἐξηλεγξε τα ἀμφι τῳ ποταμῳ |
| συνωμοσιαν ἐθεντο , ὁτε ἐπι Κρονον ὁ Ζευς ἐστρατευσεν . ἐπιτυχοντες δε της πραξεως ἐθηκαν και αὐτο ἐν τῳ οὐρανῳ | ||
| προσπεσοντες ἀπροσδοκητως ταις ναυσιν ὁρμουσαις και ταις μεν παντῃ κεναις ἐπιτυχοντες , των δ ' ὑπ ' αὐτην την βοην |
| διθυραμβοποιου Μαχων ὁ κωμῳδιοποιος ταδε γραφει : ὑπερβολῃ λεγουσι τον Φιλοξενον των διθυραμβων τον ποιητην γεγονεναι ὀψοφαγον . εἰτα πουλυποδα | ||
| , ἀλλων δε το ἀπο Πειρηνης , ὁ Καρνειος κατα Φιλοξενον εἰπε το κατα χειρων . εἰτ ' ἐδειπνουμεν και |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| ἐστι , συναθροιζεσθαι καθαπερ προς του πνιγεως ἀλλ ' ἐχειν διοδον ἱκανην . το δε δοκουν ὑπεναντιον εἰναι τουτῳ , | ||
| ἡ πιττα τουτου συμβαντος . ὑφαπτουσι δε κατα την ὑπολειπομενην διοδον : εἰτα δε και ταυτα ἐπιφραξαντες τῃ ὑλῃ και |
| εἰ τις ἀπιων εἰς την πατριδα την ἑαυτου και διοδευων πανδοκειον καλον ἀρεσαντος αὐτῳ του πανδοκειου καταμενοι ἐν τῳ πανδοκειῳ | ||
| εὐ το ὀψον σκευαζων , και ὁτι ἡ οἰκια αὐτου πανδοκειον ἐστιμεστη γαρ ἀεικαι τους φιλους αὐτου εἰναι τον τετρημενον |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| . αἰειμ . ] † ἀει ᾀδομενον ἠ λεχθησομενον . Σουσων ] των . ἐκεινως ' ] † ἠγουν ἐξ | ||
| δε λαος πας κατεφθαρται δορι ; προς ταδ ' ὡς Σουσων μεν ἀστυ παν κενανδριαν στενει ὠ ποποι κεδνης ἀρωγης |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| ὀρεγοντες τα ποτηρια . δει δε νοησαι ὁτι κατα το σιωπωμενον ἐδεξατο ὁ Ἀχιλλευς . ἰδιως δε οὐχ ὑπεθηκε και | ||
| ἐπαταξε παρα το σφυρον . ἰστεον , ὁτι κατα το σιωπωμενον ἀπηλθεν ὁ Βαττος διωξαι τας βοας και ἀπερχομενος ἐπατησεν |
| σε , τουτο τι ; Φιλοξενου καινη τις ὀψαρτυσια . ἐπιδειξον αὐτην ἡτις ἐστ ' . ἀκουε δη . ἀρξομαι | ||
| ὡς διδακτον ἐστιν ἡ ἀρετη , μη φθονησῃς ἀλλ ' ἐπιδειξον . Ἀλλ ' , ὠ Σωκρατες , ἐφη , |
| κρινας δε την κινδυνευουσαν πολιν ἰδιαν κατασκευασασθαι προς τας μελλουσας ἐπιβολας ἀπελεξεν ἐξ ἁπασης της δυναμεως τους ἀριστους , πεζους | ||
| ποιησει , τῳ δ ' ὑπολοιπῳ κατα μεν τας πρωτας ἐπιβολας κατ ' αὐτου του καταγματος , εἰτ ' ἐπι |
| χρονον ἐπιτευκτικον εἰς παντα ποιησει και εἰς πιστιν και ἀρχας ἐπιδοξον , και γαμον και συνηθειαν γυναικος σημαινει ἐπι καλῳ | ||
| το Λιβυης πεδιον ἐκ των ἐνδοξοτατων ἀγωνισματων και εἰς την ἐπιδοξον πολιν Κυρηνην . ὁλον διφρον : ὁλοκληρον και ὑγια |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| * * * και μετα του α στερητικου ἀχρης και ἀχρειον , το ἀσθενες και βαρους ἀμετοχον : ” ἀλγησας | ||
| : ἐχειν γαρ αὐτου ἀλλον οὐδε ὁσον ῥανιδα ἐφειται . ἀχρειον δε ἐστι το λοιπον του ζωιου σκηνος . ἐχει |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| ἐκλειπτικους καιρους ἠ και ὁτεδηποτε κομητων ἐπιφανειας προς τας καθολου περιστασεις , οἱον των καλουμενων Δοκιδων ἠ Σαλπιγγων ἠ Πιθων | ||
| πασιν ἱσταμενης Περσικης ἰσχυος ὑποστελλομενης . Ὑστερον δε ποικιλας ὑπεστη περιστασεις , μαλιστα γε των της Ἡρακλειας φυγαδων προς Ἀλεξανδρον |
| , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν ἑκασταις των πραξεων . Ἀληθη λεγεις . | ||
| του προς ἐκεινον θυμου . τοιουτον ἐστι συκοφαντια : το προστυχον ἀει προφασιν ποιειται διαβολης . Ἀλλ ' ἐπηγγειλω , |
| γονυ , παθος παθουσαι δεινον : ἀμφι γαρ πυλας Καδμου θανοντων ἑπτα γενναιων τεκνων ἀπαιδες εἰσιν , οὑς ποτ ' | ||
| τε τυμβῳ τε στηλῃ τε : το γαρ γερας ἐστι θανοντων . και οἱα ἡ Ἀνδρομαχη φησιν εἰς τον Ἑκτορος |
| τον ὑποκειμενον τοπον των ἀστερων οἰκοδεσποτειας καθ ' οὑς ἐπανω προειπομεν πεντε τροπους , κἀν μεν εἱς ᾐ ὁ κατα | ||
| προς το ἐν τοις αὐτοις δειν τυποις λεγεσθαι οἱς ἀρτι προειπομεν και ὡσαυτως ; Ἀληθη , ἐφη . Και μην |
| ἀλλων εὐθυς ἐμελλε ζητησειν συ τε προσιοντα τουτον ὡς ἡμερωτατα δεξεσθαι , δηλον , μακρῳ δε ἡδιον ἀμφοιν ἐμε τον | ||
| ἐσεσθαι και νομοις τοις ἡμετεροις οἰκησεσθαι και ἀρχας τας ἐνθενδε δεξεσθαι και φορους οἰσειν και γλωτταν ἀμειψειν και στολην μετακοσμησειν |
| κατορθουσθαι ἑνεκα : και αὐτην την κεφαλην κατα το μετωπον προσδησαι προς την κλιμακα , τας δε χειρας παρατανυσαντα προς | ||
| δε : προσδησαι δε κατωτερω των γονατων και ἀνωτερω : προσδησαι δε και τα ἰσχια : κατα δε τους κενεωνας |
| [ ἠσθιεν Γ ] . Γ ἐπειδη σικελικον ἐφη τον τυρον . Γ παιζει δε : ἀντι του “ ἠσθιε | ||
| τ ' ἐπεισηλθεν μελι και γαλα συμπακτον , το κε τυρον ἁπας τις ἠμεν ἐφασχ ' ἁπαλον , κἠγων ἐφαμαν |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| ἐμου ποιησαι των ἐφ ' ἑαυτῳ μηδε ἀλλως ἀν ἠ στοχαζομενον και της ἐμης γνωμης : ὀμνυω δε μη προσταξαι | ||
| νομοθετην , ἀλλα τον ἀριστον των ἰατρων συντεταχεναι της ὑγιειας στοχαζομενον . παραδοξου δ ' εἰναι δοκουντος του μη πασαν |
| ' ἀλληλοις . . . : Το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια | ||
| ἁττα δασυνομενον διαφερει . ψιλουμενον γαρ το τινα σημαινει , δασυνομενον δε το ἁτινα . ἀστρον και ἀστηρ διαφερει . |
| ' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
| μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| Στησιχορος μεν ἐν Ἐριφυλῃ εἰπων ὁτι τινας των ἐπι Θηβαις πεσοντων ἀνιστᾳ , Πολυανθος δε ὁ Κυρηναιος ἐν τῳ περι | ||
| ἀφθονου συλλογην . το δε λοιπον πνευματα γινεται και ὀλιγων πεσοντων εἰς τα πολλα κοιλωματα , διαδοσεως τουτων γινομενης . |
| Ἑλληνων . το δε ἑξης οὑτως : ὁ δε Πριαμος ἀναιρεθησεται , ὁταν χελυδρος και τα ἐξης . ὁ δε | ||
| ἐαν δε και κακοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι τῃ ζʹ ἡμερᾳ ἀναιρεθησεται . ἐαν δε ἀγαθοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι , μετα |
| ἀκολουθως Ὁμηρῳ [ Χ . ] . ὁλον δε το ἀστρον κυων λεγεται , ὁπερ ἐκ πολλων ἀστερων συγκειται , | ||
| οὐδε μην του ἡλιου την γζαʹ περιφερειαν διαπορευομενου το βʹ ἀστρον φαινεται δυνον : μετα ἀρα τινας ἡμερας το βʹ |
| , ὁ δε Ἀρισταρχος κυκλοθεν του οἰκου οἱον ἐκ στιβαδων ᾠκοδομημενον , προς οὑ και οἱ θρονοι ἐκειντο , ὡστε | ||
| . γυμνασιον δε τῃ ἀγορᾳ συνεχες κατα ἡλιου δυσμας ἐστιν ᾠκοδομημενον . της στοας δε ἡν ἀπο του Μακεδονος Φιλιππου |
| , οὐδ ' ὁ γε δυσμενεων ποθ ' ὑποτρεσσας μενος αἰνον ἀψ ἀναχωρησει προλιπων ἐριγηθεα νικην : οὐδε οἱ ἀθλητηρι | ||
| Ἀχω δ ' ἀντεβοασεν , ἀπωλετο καλος Ἀδωνις . Κυπριδος αἰνον ἐρωτα τις οὐκ ἐκλαυσεν ἀν αἰαι ; ὡς ἰδεν |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
| των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
| παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
| ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| δυναμεις και εἰς Πανα ὑμνον και εἰς Μυριν τον ἀδελφον ἐπικηδειον και Διοσημειας και Σκυθικον και κατα λεπτον ἀλλα , | ||
| , εἰτα γερων , εἰτα πρεσβυτης , εἰτα ἐσχατογηρως . ἐπικηδειον το ἐπι τῳ κηδει ποιημα , θρηνος δε το |
| πιειν . [ Προς ἰκτερον καλον λιαν και ἐπι πολλων πεπειραμενον . ] Ῥαφανους χλωρους συν τοις φυλλοις λειωσας , | ||
| γʹ . διδου . ἐστω δε μια ποσις . ἀλλο πεπειραμενον ἡμιν ἐπι πολλων . τιθυμαλλου χαρακιου την ῥιζαν διδου |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| ἠ και κυανεηισιν ἐπ ' ὀφρυσι νευσε Κρονιων , του προφητου τον Δια ὑποκριναμενου : τουτο μεντοι ῥητως εἰπειν τον | ||
| και ἡ τελευτη του βασιλεως και νομοθετου και ἀρχιερεως και προφητου Μωυσεως δια των ἱερων γραμματων μνημονευεται . Τους βιους |
| των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
| ] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
| προεστησαντο ἡγεμονα εἰναι και Σολωνα ἐξ Ἀθηνων ἐπηγαγοντο συμβουλευειν : χρωμενοις δε σφισιν ὑπερ νικης ἀνειπεν ἡ Πυθια : οὐ | ||
| περιου - σιᾳ και αὐτῃ τῃ του πολεμου ἀφορμῃ νομιμωτερον χρωμενοις το τελος ἀλλοκοτον ἀπηντησεν . ὡστε και ἡνικα ἀν |
| διαπερωντα . . , . ἐναυλους δε τους ποταμους τους ἐπιμηκεις . . τοισι δε μυθων ἠρχε Ποσειδαων ἐνοσιχθων : | ||
| ὀφθαλμους σκοτεινους μικρους ξηρους κοιλους ὑπορρεοντας ἀτενεις , παρειας στενας ἐπιμηκεις , γενειον μακρον , στομα ἀθυρον ἀκλειστον ὡς διεσχισμενον |
| δ ' αὐτην και πληρουσθαι ποτε μεχρι της ὀρεινης και ταπεινουσθαι παλιν ὡστ ' ἀναψυχειν τους λιμνωθεντας τοπους και γεωργεισθαι | ||
| τα αὐτα ἐδαφη ποτε μεν μετεωριζεσθαι ποτε δ ' αὐ ταπεινουσθαι και συνεξαιρειν ἠ συνενδιδοναι το πελαγος : ἐξαρθεν μεν |
| : την γουν Λυδιον ἁρμονιαν παραιτειται , ἐπειδη ὀξεια και ἐπιτηδειος προς θρηνον . ᾑ και την πρωτην συστασιν αὐτης | ||
| ποιοτητος . ἐξωθεν δε και αὐτος ὁ της θριδακινης χυλος ἐπιτηδειος , ἀλλα και ἀειζωου και σερεως και ἀνδραχνης και |
| ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
| διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
| , εἰσω παρερπυσασα πριν τον ἀνδρα με ἰδειν , καταθεσθαι θοἰματιον αὐτου παλιν ὁθενπερ ἐλαβον , τἀλλα θ ' ἁξηνεγκαμην | ||
| ἡμεις δε μηδ ' ἡφθαι το παραπαν μαρτυρησομεν . ἐκδεδυσθαι θοἰματιον ; τουτ ' ἐκεινους προτερους πεποιηκεναι ἡμεις μαρτυρησομεν . |
| συνειδοτος ἐλεγχομενος ἐν οἱς ὑφαιρειται λαθρα , παντως αἰσχυνομενος ἠ εὐλαβουμενος , ὡν το μεν ἐστι σημειον του την πραξιν | ||
| : Οὐ μαχεσῃ ἐμοι ; . αἰσχυνομενος : Ἐντρεπομενος , εὐλαβουμενος . . την ἡλικιαν : Το σον γηρας . |
| το παντελες αὐτοις ἀπορραγειεν αἱ δυναμεις δια το σφοδρον και συντονον της ἀθλησεως , ἐλαιον ἐπιχεουσιν . εἰθ ' ὁ | ||
| εἰναι τας φλεγμονας , μητε το ἀρθρον νευροις και μυσι συντονον . τας δε βηχας τας ξηρας και χρονιους λυει |
| και πασιν ἀνθρωποις , καθ ' οὑς ἁπαντα ἐπιεικως ὑμιν ἀναγκαιον και πραττειν και ὀνομαζειν , και εἰ περι του | ||
| ἐχθρον του μισουμενου . Ἀναγκη . Οὐκουν ταὐτα ἡμιν συμβησεται ἀναγκαιον εἰναι ὁμολογειν , ἁπερ ἐπι των προτερον , πολλακις |
| και ψυχοειδους οὐσιας εἰς ἀνθρωπομορφον ἰδεαν . το μεν οὐν φιλοξενον του ἀνδρος εἰρηται , παρεργον ὀν ἀρετης μειζονος : | ||
| ἐν Ἠλιδι τιμωμενου . Ἠλις δε χωρα της Ὀλυμπιας . φιλοξενον ἐργον : ὑπεδεξατο γαρ αὐτους και φιλοξενως ἐξενισεν . |
| φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
| την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| ἀπιστασθαι . . . , : Ἀρχιδαμιδας δε μεμφομενων τινων Ἑκαταιον τον σοφιστην , ὁτι παραληφθεις εἰς το συσσιτιον οὐδεν | ||
| τον μεν οὐν ἐκδουναι πρωτον γεωγραφικον πινακα , τον δε Ἑκαταιον καταλιπειν γραμμα , πιστουμενον ἐκεινου εἰναι ἐκ της ἀλλης |
| λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
| ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
| . ὑπερανω δε των ἐντερων το μεσον ὑμενωδες ἐστι και πιον , ἐξηρτηται δε ἐκ της μεγαλης φλεβος και της | ||
| ἠλιθα γαστρος ἀφορδια κεινωσειας : ἀλλοτ ' ἀλυσθαινοντι ποθεν γαλα πιον ἀρηξει : ἠε συ γ ' ἀμπελοεντα γλυκει ἐνι |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| το περι τον λωτον συμβαινον : τουτο δε ἐστι δενδρον παρομοιον ἐχον τον καρπον τῳ λωτῳ : και το περι | ||
| τῳ νιφεσθαι και ὑεσθαι και ποταμους ἐξιεναι : το δε παρομοιον εἰναι το δενδρον τῃ τερμινθῳ και ἀλλοι τινες λεγουσιν |
| ἀντι του περιπατειν τον σφαλλομενον και καταπιπτοντα . . 〚 περινοστειν ἐᾳ : Περιερχεσθαι ἀφιησιν , ἀπο τοπου εἰς τοπον | ||
| ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον δε συνετεθη |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |