, το δε μεταξυ παν ἐπεχειν λιμνην την ὑποδεχομενην τον Τιγριν . ἀναπλευσαντι δε τῳ Πασιτιγρει σταδιους πεντηκοντα και ἑκατον | ||
κατα Ἱεραπολιν του Εὐφρατου διαβασεως δια της Μεσοποταμιας ἐπι τον Τιγριν ὁδον και την ἐντευθεν δια Γαραμαιων της Ἀσσυριας και |
, κυριε , ἀσυνετος εἰμι , και οὐ συνιω τας παραβολας ταυτας : πως γαρ δυναται ἐκτριβειν και παλιν σωζειν | ||
και μη νοων ὁτι ἐστιν : ὡσαυτως και ἐαν μοι παραβολας λαλησῃς και μη ἐπιλυσῃς μοι , εἰς ματην ἐσομαι |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
τηγανιστα παντα , λαγεια κρεα , οἰνος ὁ αὐστηρος και μελας ἀνευ γλυκυτητος και ὁ λευκος και αὐστηρος και ὁ | ||
ἑτερον , και ὁ λιθος οὐκ , ἐπειδη λευκος ἠ μελας ἠ θερμος ἠ ψυχρος ἠ κουφος ἠ βαρυς , |
ἀτμιζομενου ἀερα γινεσθαι , ἐκ τινος δε του ἀερος πυρ ἐξαπτειν : την δε μιξιν και κρασιν γινεσθαι τῃ εἰς | ||
και πειραν γε ἱκανην δεδωκε , και χρη ποιουντας ὁρμαθον ἐξαπτειν του τραχηλου συμμετρως οὑτως ὡς ψαυειν του στοματος της |
της Ἰβηριας ποιησασθαι . Ἐστι δε της μεν Βαιτικης καλουμενης ἐπαρχιας ἡ Καλπη , τελος δε του ἐθνους τουτου και | ||
φθειρειν ἠ προνομευειν . δευτερον δε λογισαμενος εἰς ταγματα ἠ ἐπαρχιας διαδωσεις τα γεωργια : και οἱ στρατιωται παντα τα |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
] ὑδατωδη καθαιρειν . ἐκ τουτων τοιγαρτοι και των τουτοις παραπλησιων φανερον , ὡς τα μεν [ ἀλλα ] τα | ||
πολιν , καθαπερ εἰ ἐλεγομεν οὐδε σκηνοφυλαξ ἠ τι των παραπλησιων . οὐδε τἀρχαιον ποιει : ἐπι των μη λυσιτελουντων |
γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
συνοικειωσεως και των ἐν τοις οἰκειοις μερεσι κατα καιρους γινομενων ἐπισημασιων , κατα μεν τας συζυγιας ἡλιου και σεληνης των | ||
δυσποριστον ἐμοιγε αἰτιαν ἐχειν καταφαινεται των ἐπ ' αὐτοις ἀναγεγραμμενων ἐπισημασιων ἀδηλον ἐχουσων την αἰτιαν δια το των ἡμερων ἀστατον |
πριν ἀπολειφθεις φρενων : των πριν : ἑως τουτου ὀφειλεις στιζειν , εἰτα ἀπολειφθεις φρενων . δει δε νοειν : | ||
ὁτε και ἀπο του φευγοντος : οἱον νομος τον μοιχον στιζειν : στιζων τις μοιχον ἀπεκτεινε και κρινεται φονου : |
τας ἰδεας ἀλλα μη τασδε ἐχειν δικανικον ἠ συμβουλευτικον ἠ πανηγυρικον το ἐν αὐτῳ εἰδος ἀποδεικνυται : ὡσπερ οὐν την | ||
ἰδεα : και γαρ ἡδιους ποιησαι τας ψυχας ὑπερ ἁπαντα πανηγυρικον λογον εἰναι φασι τους ῥυθμους ἐπιτηδειους και τοὐναντιον αὐ |
το λ και ζ και β και θ και η ἐπιζευγνυμεναι , ποιησουσι τας προς την α γ τομας , | ||
γαρ αἱ ἀπο του κεντρου της σφαιρας ἐπ ' αὐτα ἐπιζευγνυμεναι ἰσαι εἰσιν ] . και ἰσαι ἀλληλαις αἱ ΑΓ |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
[ προτερον ] ? εἰπον , εἰς [ τουτο ? ἀναισθησιας ] ? ὁ Χαριππος [ ? ] , ὡς | ||
, ὁ δ ' ἀνθρωπος οὐκ εἰδεν , εἰς ἐλεγχον ἀναισθησιας : ὑπο γαρ ἀλογου ζῳου παρευημερειτο τας ὀψεις ὁ |
τον νεανισκον ἀγνοιας . ἐστι δε ἐλεγκτικον . ἀκροχειριζεσθαι . πυκτευειν ἠ παγκρατιαζειν προς ἑτερον ἀνευ συμπλοκης , ἠ ὁλως | ||
την διαθηκην ἐποιησεν . Ἐρατοσθενης δε φησι Τυρρηνους προς αὐλον πυκτευειν . Ποσειδωνιος δε φησι : Κελτοι παρα το δειπνον |
κυριοι εἰσαγωγης τε και ἐξαγωγης , διδουσης τε ἁμα και δεχομενης της πολεως , νομους δε περι τουτων νομοφυλακες τους | ||
. και ἐδεικνυντο κατα τον παλαιον νομον της ἀρχης μοι δεχομενης τους λογους , ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην |
τον Διωνα ἐξιδιοποιουμενον την μοναρχιαν ἀποκτεινας αὐτον και αὐτος τυραννειν ἐπιχειρησας ἀπεσφαγη . Εὐαγων δ ' ὁ Λαμψακηνος δανεισας τῃ | ||
Χειρισοφος μεν τα ἀνω κατειχε , Λυκιος δε συν ὀλιγοις ἐπιχειρησας ἐπιδιωξαι ἐλαβε των σκευοφορων τα ὑπολειπομενα και μετα τουτων |
ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
. Εὐξενιδην δε εἰπεν ὡς ἀπο τινος Εὐξενου της ὁλης φατριας ἀφηγουμενου , ὡς Σκοπαδας και Ἀλευαδας εἰωθε καλειν τους | ||
, ἀλλα οἱ ἐκ των γενων των συννενεμημενων εἰς τας φατριας : οὑτοι δε εἰσι καθαπερ οἱ δημοται και φρατορες |
δια το εἰναι τας ΚΛ , ΒΗ συζυγεις διαμετρους και ἐφαπτομενην την ΑΚ και την ΑΛ ἀχθεισαν παρα την ΒΗ | ||
τομη ἐλλειψις , ἡς ἀξων ὁ ΑΒ . δει δη ἐφαπτομενην ἀγαγειν της τομης , ἡτις προς τῳ ἀξονι ἐπι |
ἐαν γαρ ἐπι τῳ αὑτου κινδυνῳ τα πολλα τις των ἑκουσιων συμβολαιων προσταττῃ συμβαλλειν , χρηματιζοιντο μεν ἀν ἡττον ἀναιδως | ||
, ἁ και κυριως ἠν ἀκουσια , ἀλλα και των ἑκουσιων πολλα τε και πολλοι των ἐν τοις παθεσι τουτοις |
παντος μεταδιωκειν ἡμας νομιζοντες , ἐχεσθε της ὁμοιας τῃ προσθεν ἐπιχειρησεως , μηδ ' εἰς εὐεργεσιας λογον προϊσχομενοι του πολεμου | ||
ἡμερας ὁ Ἀσρουβας , χαλεπως ἐχων της ἐς τα Μεγαρα ἐπιχειρησεως , ὁσα Ῥωμαιων εἰχεν αἰχμαλωτα , ἐπι το τειχος |
γινονται . δει οὐν παραχρημα της θεραπειης φροντιζειν . και καθολικωτερον μεν ὡς ἐστιν εἰπειν δει παραχρημα κενωσιν ἠ δια | ||
ἐστι δε και ἀλλως εἰπειν ὁτι δυναται το αὐτο και καθολικωτερον εἰναι του ὑποκειμενου και ἰδικον αὐτου : ἰδου γαρ |
τον καιρον των ἐπισημασιων και της παρατασεως την ποσοτητα δεησει προγινωσκειν , το δε γενικον , καθ ' ὁ προσηκει | ||
. , , : Ἐστι δε τοις κακως πασχουσιν εὐφραντον προγινωσκειν και εἰ τι ἀλλο λυπηρον μελλουσι παθειν . την |
] δικαιως . . και πως γενοιτο ἀν τους υἱους τυπτειν ⌈ τους [ τον ] ἑαυτων ⌈ πατερας [ | ||
, και οὐδενι συγγνωμη ἀγνοησαντι , οἱον τον πατερα μη τυπτειν , μη ἱεροσυλειν , μη ἀνδροφονειν : τουτων γαρ |
μεγαλη και πλευρον ὑειον , τους μεν ἀρ ' ἀλλους οἰκουρειν χρην , πεμπειν δε Νοθιππον ἑν ' ὀντα : | ||
ἐπιστας γαρ ἐν ὀρεσιν ἐλαφος ἑρπετου φωλεῳ και τον ἐχθρον οἰκουρειν ἐνδον αἰσθομενος τας ῥινας εὐ μαλα και προσεχως τῳ |
ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
συνελθοντες ἐπι ψιλους και σφενδονητας και γυμνητας και το εὐτελες ἐπικουρικον καταφευγουσιν , οὐ ταυτα τιμωντες ἐξ ἀρχης , ὁμως | ||
τουτῳ δε ὁ Πεδαριτος αὐτος τε και το περι αὑτον ἐπικουρικον ἐχων και τους Χιους πανστρατιᾳ προσβαλων των Ἀθηναιων τῳ |
, μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
μεταλλα , ἐκλελειμμενα ἁπαντα . προς ταυτην δε την φιλοτιμιαν κἀκεινας συνηγαγον τας ἱστοριας ἁς ὁ Σκηψιος τιθησι παρα Καλλισθενους | ||
τας ὡραιας παρθενους περιστερας κολοπτερους ἐν τοις συμποσιοις ἠφιει , κἀκεινας ἐκελευσε θηρευειν γυμνας , τινας δε και σανδαλια ὑποδουμενας |
. Ὡς του Ἀλεξανδρου βουλομενου διαβηναι τον Γαγγην ποταμον και στρατευειν ἐπι τους Γανδαριδας ὀνομαζομενους οἱ Μακεδονες οὐχ ὑπηκουσαν . | ||
σταδιους πεντακοσιους . Ἰμιλκων δ ' ἐπι τους ἀνω τοπους στρατευειν ἀποδειχθεις το μεν πρωτον ἐφηδρευε * τῃ πολει προς |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
ἐξαμαρτειν , ὡστε ἀντι της ἀρχης δουλειαν ἀλλαξασθαι , ἐκ δημοκρατιας δυναστειαν καταστησαντες , τι ἀν τις ὑμων θαυμαζοι και | ||
εἰρησεται , ἐαν φωμεν ἱκανως διεληλυθεναι ὡς μεταβαινει τυραννις ἐκ δημοκρατιας , γενομενη τε οἱα ἐστιν ; Πανυ μεν οὐν |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
δεικνυμενου . το μεν γαρ εἰς πιστιν της μοιχειας τον καλλωπισμον λαμβανειν οὐκ οἰκεια ἀρχη του συμπερασματος , οὐδε αἰτιον | ||
ἐπιμελητικον ἐμμετρως , οὐτε ὡς ἀν τις φιλοζωος οὐτε προς καλλωπισμον οὐτε μην ὀλιγωρως , ἀλλ ' ὡστε δια την |
τ ' εἰη παιδευειν ἀνθρωπους ὡσπερ Γ . τε ὁ Λεοντινος και Προδικος ὁ Κειος και Ἱππιας ὁ Ἠλειος . | ||
[ ? ] . . . . . Χαρμαντιδου Γοργιας Λεοντινος . τημ μεν ἀδελφην Δηϊκρατης τηγ Γοργιου ἐσχεν , |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
αὐτοις , οὐκ ἀνασχομενοι ἀναιρουσι . φονευουσι δε και τον ἐπαρχον του στρατου παντας τε τους ἐκεινῳ θυμηρεις φιλους : | ||
νομισματα ἐκομισαν ἐκτετυπωμενα την ἐκεινου εἰκονα . λαθοντες δε καιτοι ἐπαρχον ὀντα τον Περεννιον και δειξαντες τῳ Κομοδῳ τα νομισματα |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
κλεπτην ὁ ἑτερος τον ἑτερον και ἁρπαγα των κοινων και ἀναισχυντον ἐλεγον , και ἠσαν ἀκριβεις λοιπον ἀμφω και των | ||
' ἑτερον ἀγουσαν την αἰτιαν : και τελευταιον το ἀντεγκλημα ἀναισχυντον ὀν : ἐπι γαρ ὁμολογουμενῳ κακῳ εἰπειν ἀξιον εἰναι |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
Σαλαμινι παραταξαμενους . Ποτε ἐν τοις προβλημασι ῥητωρ μερεσι τισι συνηγορους δωσει και κατα ποσους τροπους ; τεσσαρας : ἠ | ||
πονηριᾳ διαβαλλομενους , αὐτοθι συναγαγοντα συκοφαντας και ψευδομαρτυρας και τους συνηγορους και τους ἀλλους πονηρους ὡς δισχιλιους , ὡς Θεοπομπος |
ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
καθεστωτας ἡμιν ἐπι τοις ἐπαινοις νομους : οὐ γαρ ὁτι διαβολας οἰομαι δειν γραφειν ἐν αὐτοις , ἀλλ ' οὐδ | ||
ἀμφισβητησεις προς ὑπερεχοντας και ζημιας και ξενιτειας και ἀπραγιας και διαβολας ποιησει , και κρισεις και φθονους και μεριμνας ἑνεκεν |
κακα , τουτο δε ἐστι το ταραττον τους ἀνθρωπους και βλαπτον , ὁτι ἐαν τιμωσιν αὐτα και οἰωνται δια τουτων | ||
σωματι , ἐξ ὡν αὐτος ἀνιασεται , μηδε προσδεξηται τι βλαπτον την φιλοσοφον ὁρμην , ἐφ ' ᾡ μικρον ὑστερον |
ἐπανελθοντα ἐτι κεκονιμενον παρατιθεναι την ἀμβροσιαν : πριν δε τον νεωνητον τουτον οἰνοχοον ἡκειν , και το νεκταρ ἐγω ἐνεχεον | ||
εἰσελθειν ἐξω ἐμεινεν . “ ἡ δε φησι ” τον νεωνητον τις καλεσατω . “ μια οὐν καπριωσα , των |
προτερα δωδεκαωρος και της ἑκτης ἡ ἀρχη , ὡστε παλιν ἀπαντησιν εἰς την της ἑβδομης ὑστεραν γενεσθαι και τροπον τινα | ||
το σοφιας ἰδιον ἐργαζομενους ἐν παντι καιρωι κατ [ ' ἀπαντησιν ] ἀει των συμβεβηκοτων [ ] και ἐπιβολας [ |
το ποιησαι τα ἐναντια . εἰ δε προσθειη τις ἠ ἐναντιωσιν ἀλλην ἠ ὑποκειμενον , καθ ' ἑκαστον ἀναγκασθησεται διπλασιαζειν | ||
φιλει γαρ ἀστερα τον του Κρονου , Κρονος δ ' ἐναντιωσιν ἐσχεν εἰς Ἀρην . Του δ ' αὐ δεκατου |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
πορον : ὑποφθασομεν γαρ αὐτοι περασαντες πριν ἐκεινους ἐς ταξιν καθιστασθαι . νυν δε οὐκ ἀκινδυνως μοι δοκουμεν ἐπιχειρησειν τῳ | ||
' αὐτου ἑτερα τοιαυτα πασχειν , και μη ἐμφοβους ἐξαπινα καθιστασθαι † οὐδ ' ἐκ μεταλλαγης ἡδιστης του γνωστην την |
ἀκροωμενους ἐποιουν ἐπιλανθανομενους των τροφων δια την ἡδονην ἀφαυαινεσθαι ; παραγει δε και Νικομαχος μαγειρον λεγοντα προς τον μισθωσαμενον : | ||
ἐστιν : οὑτω γαρ οὐδενος ἐσται αἰτιον , εἰ μη παραγει αὐτα : ἀλλα κατα την παντων οἰστικην ἁπλοτητα προ |
ἀν ὁκοσα τε νουσηματα μελλει παγκοινα την πολιν κατασχησειν ἠ θερεος ἠ χειμωνος , ὁκοσα τε ἰδια ἑκαστῳ κινδυνος γιγνεσθαι | ||
ὁτι εἰκος [ εἰναι ] ὑεσθαι τα Αἰθιοπων ὀρεα του θερεος , και ἀπ ' ἐκεινων ἐμπιπλαμενον τον Νειλον ὑπερβαλλειν |
: ἐαν δε λαβῃς ἀτακτως - φερομενας ἠ ἱστιοδρομουσας , ἐπιπλευσας ἐν ταξει παντι τῳ στολῳ τας μεν ἀμυνομενας πειρω | ||
: αὐτος δ ' ὁ Λυσανδρος ἁπασαις ταις τριηρεσιν ἐξηρτυμεναις ἐπιπλευσας , και σιδηρας ἐπιβαλων χειρας , ἀπεσπα τας ὁρμουσας |
ξυμμετροι ἀνθρωπῳ : ἀλλα διακεκρισθαι γαρ τοις ἀνθρωποις ὁσαι τε ἀνθρωπιναι τιμαι και ὁσαι θειαι πολλοις μεν και ἀλλοις , | ||
τας διαφορας ληπτεον . ὡσπερ γαρ εἰρηται αἱ μεν εἰσιν ἀνθρωπιναι ἐπιθυμιαι και ἡδοναι και φυσικαι τῳ γενει : αὑται |
του γενους των Ἀμαζονιδων ἀπολιπειν . μετα γαρ την Ἡρακλεους στρατειαν ὀλιγοις ὑστερον ἐτεσι κατα τον Τρωικον πολεμον φασι Πενθεσιλειαν | ||
. βασιλευς δε του χειμωνος τουτου παρεσκευαζετο ὡς ἁμα ἠρι στρατειαν ἐλασων κατα Παιονων των ἐντος Σαου ποταμου , οὑς |
παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | ||
δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
μετα δε ἐκεινον ἑαυτον ἐπαναιρων εἰπε τῳ δεσποτῃ : “ παραμυθιον ἐχεις . ” Λευκιος δε δυο πιστοτατοις ἀπελευθεροις χρυσιον | ||
την πολιν . εἰ δε και ἀνηρ δους δικην μεγα παραμυθιον τῳ τετρωμενῳ , ποσον ἀν τι πολεως και τηλικαυτης |
τμηματος ὀντος . ἠ πως γινεται ὁ κατηγορικος και ὁ ὑποθετικος : ἀμφω γαρ ἀναγονται εἰς τα τρια σχηματα , | ||
πεπλεχθαι τον λογον , ἐπειδηπερ ἡ μεν συμβουλη λογος ἐστιν ὑποθετικος των πραγματων , ἡ δε προτροπη λογος προαγων ἐφ |
: ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
* . Αἰνιγμα : παρα το αἰνισσω , το ἐν παραβολαις λεγω , τουτο παρα το αἰνος : αἰνιγμα δε | ||
ἀλλα και τας μη συμβαλλομενας παρεμβαλλειν και καταποικιλλειν τον λογον παραβολαις τε και παραδειγμασι . δευτερον δε ταχος τῳ συνεχεις |
Ἑλληνων μετα Θετταλους και Λακεδαιμονιους ἐχρησαντο δουλοις , την μεντοι κτησιν αὐτων οὐ τον αὐτον τροπον ἐκεινοις ἐποιησαντο . Λακεδαιμονιοι | ||
ὁ Φρυξ * * * και παν ὁτιουν ἐπιτηδευοντας προς κτησιν χρηματων . λεγει τοινυν και περι τουτου ἐπι βραχυ |
βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
: προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
δεξιωθηναι τε παρα των αὐτοχθονιων και τινος τυχειν των προηγωνισμενων ἀνεσεως . οὑ δη και μιαν ἀλλην ἡμεραν προσδιατριψαντες τομως | ||
τας συνεχεις σπουδας ὠτα , και μοι σφοδρα διψωντι τοιαυτης ἀνεσεως εὐκαιρος ἡ των ἱλαρων σου λογων ἐρρυη χαρις : |
εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
τι του ὁριστου ἐγκεισθαι , ἀλλα παντως ἠ καθολικωτερα θελουσιν ἐγκεισθαι ἠ δια πολλην ἀποριαν ἀπεξισαζοντα : καθολικωτερα μεν ὡς | ||
Ἐρυσιχαιος προπαροξυνομενον ἐν τοις ἐθνικοις . μηποτε οὐν το χαιον ἐγκεισθαι , ὁ ἐστιν ἡ βουκολικη ῥαβδος , και τον |
, του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
κεντρου της σεληνης , ἱνα σχωμεν τας ἀπο των ἀκριβων ἀπογειων κινησεις του κεντρου της σεληνης ἀει ἐπι τα ἡγουμενα | ||
: των δ ' ἐπικυκλων αἱ μεν δια των φαινομενων ἀπογειων διαμετροι ἀπο τινος ἀρχης ἐν τῳ ἐπιπεδῳ του ἐκκεντρου |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
πολλακις ὁ πολεμος φιλανθρωποτερον ἀριστειας του μεν ἐνιοτε τυραννιδα γερας αἰτουντος και , το γε της δυναστειας εὐτυχημα , καρπουμενου | ||
, ὁτι ὁ Βυζαντιος εἰη σοφιστης , ὁθεν του Πολεμωνος αἰτουντος τας ὑποθεσεις ἐπεστρεφοντο παντες ἐς τον Μαρκον , ἱνα |
ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
διαπορευεσθαι τον κυκλον , αὐτον δε τον κυκλον ἐν ἐλασσονι ἀνατελλειν , παλιν δε ἐκ των ἐναντιων τινας μεν περιφερειας | ||
ἐπιζητοιη εἰ και το ἀναπαλιν γινεται ὡστε ἐν πλειονι χρονῳ ἀνατελλειν τας ἐν τῳ μετα τον καρκινον ἡμικυκλιῳ ἰσας περιφερειας |
ὁς ὠνομασται οὑτως ἀπο τινος Διομου . Γ και ὡς πανουργους δε τουτους κωμῳδει και τον Γερητα τον φαλακρον και | ||
ταις δασυτησι διαλλαττουσι , τας δε ψυχας ἡμερους ἐχουσαι και πανουργους ἐπι πλεον και διδασκαλιαν μεθοδικην ἐπιδεχονται . οἱ δ |
, προσλαβομενος δε συμμαχους παρα των Θετταλων συνηψε μαχην τοις ἐναντιοις . του δε Ἀλεξανδρου δια τας ὑπεροχας των τοπων | ||
και τοις ἐφυδροις . Καιτοι δοξειεν ἀν ἀτοπον εἰ τοις ἐναντιοις : ἀλλ ' οὐδεν ἀτοπον , την μεν γαρ |
δε ὀντος κεφαλαιου του γενικου , καθ ' ὁ δει διαλαμβανειν περι ποια των γενων ἀποβησεται το συμπτωμα , λαμβανεται | ||
ἐπινοουμενον ] [ και ] [ ] παρεπομενον ? [ διαλαμβανειν ] [ χρονον ] ? [ ] λα [ |
ἐστι και των ἀφελων και των πολιτικων , αὐτικα το ἐπισημηνασθαι περι πραγματων ὡν ἀν μελλῃς λεγειν και το ἐπεσκεφθαι | ||
ταχεως ἐπι τον λογον των χρηματων δραμειν . ἀξιον δε ἐπισημηνασθαι ὁτι οὐδε ἐγχρονιζειν βουλεται τῳ λογῳ τῳ περι των |
και πηρᾳ και βακτρῳ χρησθαι . Τουτον μονον ἐκ παντων Σωκρατικων Θεοπομπος ἐπαινει και φησι δεινον τ ' εἰναι και | ||
Εἰ με Πλατων οὐ γραψε , δυω ἐγενοντο Πλατωνες : Σωκρατικων ὀαρων ἀνθεα παντα φερω . ἀλλα νοθον με τελεσσε |
ἡ μεν δευτερειων , ἡ δε τριτων ἀθλων μεταποιησεται , δευτερειων μεν ἡ πειθαρχουσα πατρι , τριτων δ ' ἡ | ||
. Ἑαυτῳ δε ὁ Καϊν ἀπονεμων τα γεννηματα και των δευτερειων ἀσεβως τον θεον ἀξιων , τῳ και μεθ ' |
λογοις και πληθει συντεταγμενῳ , πλησιον που την ἐνοπλον δυναμιν παραστησας του μη θορυβον αὐτοις ἐμβαλειν ἰσως ἀνευ πολεμου προς | ||
γαρ μου πατηρ ὁ Κορισκος . τι οὐν ἠν σοι παραστησας τινα ἐγκεκαλυμμενον ἐρωμαι : τουτον οἰσθα ; τι φησεις |
σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
ἀπο της δασυτητος . ἀγρονομοιο : ἐν ἀγρῳ τρεφομενης , αὐξανομενης , της ἐν τῳ ἀγρῳ την νομην ἐχουσης , | ||
και Παρθενῳ και Σκορπιῳ και Ἰχθυσιν , τῳ τε φωτι αὐξανομενης και μετα των ἀγαθοποιων οὐσης ἠ τουτοις κατα σχημα |
μεν ὁπλα θεος πορεν ” Τ ] . ὀροθυνειν : διεγειρειν . ἠ διαταρασσειν . ὀσσα : ψιλως ἡ κληδων | ||
ἐχων δε την ὀξυτητα ταυτην παρα της φυσεως προς το διεγειρειν τον στομαχον εἰς ὀρεξιν τροφης ἀλλα και την ἐκκρισιν |
και ἀλλοις κεφαλης ἡμιτομον , και ἀλλοις ποτηριον κεραμεουν ἠ τρυβλιον . ταυτα πως οὐ γελως ἐστιν , ὠ καλε | ||
. Το δε τ ἐχον ἐμπροϲθεν αὑτου ρ και υ τρυβλιον δηλοι , # υ . Το δε ξ , |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
τηρησις ἀξιωματος . Προθυμια ἐμφανισμος προαιρεσεως πρακτικης . Χαρις εὐεργεσια ἑκουσιος : ἀποδοσις ἀγαθου ὑπουργιας ἐν καιρῳ . Ὁμονοια ὁμοδοξια | ||
, ὑπαρξιν δηλουσαν , ὡς και γερων γερουσιος , ἑκων ἑκουσιος , και ὠν οὐσιος , και ἐνουσιος ὁ ὑποστατικος |
, ἐκ της κακοφροσυνης γινομενῃ . δαμνεται : κοπτεται , δαμαζεται . ἀτῃ : βλαβῃ . Καραβῳ : γενομενη . | ||
ἀνθρωποι δε οἱ εἰδοτες οὐ φυλαττονται . Πολλαις πληγαις δρυς δαμαζεται : προς τους δυσαλωτους . Πολυμαθειη καρτα μεν ὠφελεει |
μοις ὑδασι ψυχρους ἀνδρας . καθ ' ἑτερον δε , ὁταν αὐτα στρεφηται τα ὀνοματα , συ μεν γαρ ἐλαβες | ||
; τις δε ὁ καρπος ταυτης πασης της πραγματειας , ὁταν ὁ πειρωμενος αὐτῳ παριστασθαι των ἡττονων αὐτου τι προς |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
ἀρχη καθαπερ ναυς μυριοφορος πολλα δη πονηθεισα ὑπο χειμωνος και τρικυμιας ἀναλαμβανει και ὀχυρουται . και ἀνοιγνυνται μεν ὁδοι , | ||
οἱ προς τοις ἱεροις ἐξυρημενοι τας κεφαλας συναμα πολλοι τας τρικυμιας και ζαλας και ἀκρωτηρια και ἐκβολας και ἱστου κλα |
ἠ εὐφροσυνας ἠ γυναικας , ἐαν δε ὁ Ἑρμης δια πανουργιας . Γνωσομεθα τον μεν δραπετην ἐκ των τῃ Σεληνῃ | ||
] χρωνται τοις ὀνομασιν . Ἁπλοτης μεν ἐστι φρονησις ἀπηλλαγμενη πανουργιας και οἱον ἁπλη τις οὐσα , μωρια δε ἐρημια |
, ἀλλ ' ἐπι τινι των ἀλλων αἰτιων συστασης , ἀρχομενης μεν της ἀποστασεως , δια της ἀνωδυνου τε και | ||
κωλυοι , φλεβα τεμνε , μη εἰς μακραν , ἀλλα ἀρχομενης της νοσου . Ἐν ὀλιγοσιτιᾳ δε τηρειν και ὑδροποσιᾳ |
οἱ και Διονυσου Λυσιου ἱερον ἱδρυσαντο , ὡς Ἡρακλειδης ὁ Ποντικος . Ἀριστοφανης δε δια το λυτρωσασθαι Θηβαιους παρα Ναξιων | ||
. ἐν μανιᾳ δε τρυφην ἡδιστην γενομενην οὐκ ἀηδως ὁ Ποντικος Ἡρακλειδης διηγειται ἐν τῳ περι Ἡδονης οὑτως γραφων : |
ἐθνος Σκυθιας . οὑτοι δικαιοτατοι λεγονται και οὐδεποτε μαχην τινι συνεβαλον , εἰ μη προτερον καταγγειλειαν ἡμεραν , τοπον , | ||
ἐπιπεδοις ἐπι των εὐωνυμων : τας δε φαλαγγας , ἐπει συνεβαλον ἀλληλαις , μαχην ποιειν ἰσχυραν . Ὁτι δε συμβαλειν |