| της Πελοποννησου , το δ ' Ἀντιρριον Λοκριδος . Ἀπο Ταιναρου ἐπι Φυκουντα Λιβυης το διαρμα σταδια ͵γ . Αἰγινα | ||
| και του λοιπου τοιαυτα ἐπιδεικνυσθαι , μεμιασμενην ἐναποπλυνασα ἐσθητα . Ταιναρου δε της ἀκρας πλουν ὁσον τεσσαρακοντα σταδιων ἀφεστηκε Καινηπολις |
| ἐπεθετο τουτων ἡμαρτεν οὐδενος . Δυο νεανισκων κεκονιμενων και ἀγγελιαν ἀπαγγειλαντων . Ὁτι Ὁμηρος πρωτος περι της ἐν τοις πολεμοις | ||
| . ἀνελθοντων δε των πρεσβεων και την εὐποριαν των Ἐγεσταιων ἀπαγγειλαντων , συνηλθεν ὁ δημος περι τουτων . προτεθεισης δε |
| , οὐτε τον τοπον , ἐν ὡι συμβαινει την συνθηκην ἀναγεγραφθαι , διεσαφησεν ἡμιν οὐτε τους ἀρχοντας τους δειξαντας αὐτωι | ||
| ἡκιστα και δια τουτο χρονον τον αὐτον της φαντασιας ἀμφοτεροις ἀναγεγραφθαι . ὁ μεν οὐν ἀρχιοινοχοος οἰνοφλυγιαν , ὁ δε |
| γραφην εἰδος : οἱον ὡς ἐπι του ψηφισματος οὑ ἐγραψεν Ἀριστοκρατης : περι γαρ του ἠδη γεγραμμενου , φασιν , | ||
| ἀπ ' αὐτου νεωτερου και ὁ Θηραμενης ἠδη θρασυτερον και Ἀριστοκρατης και ὁσοι ἀλλοι των τετρακοσιων αὐτων και των ἐξωθεν |
| ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
| την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| το καθελειν το Μεγαρεων πινακιον . ἀπισχυρισαμενοι : ἀπ ' ἰσχυρου ποιησαμενοι ʃ ἰσχυρως ἀπαγορευσαντες . προσφερεσθαι : ὁμιλειν . | ||
| Κυκνος μεν προθυμουμενος φονευσαι τον Ἡρακλεα , τον υἱον του ἰσχυρου Διος , ἐῤῥιψε δορυ ἐν τῃ ἀσπιδι αὐτου : |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
| και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
| τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
| εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
| και μελιλωτινον λαλων και ῥοδα προσσεσηρως : ὠ φιλων μεν ἀμαρακον , προσκυνων δε σελινα , γελων δ ' ἱπποσελινα | ||
| κεκαυμενον ἐλαια αἰγειρου τα ἀνθη και ἡ ῥητινη ἀκορον ἀμωμον ἀμαρακον ἀμμι ἀνηθον κεκαυμενον ἀνιϲον ἀρκευθοϲ ἀϲαρου ἡ ῥιζα βραθυ |
| , καθαπερ και τας ἀντωνυμιας και την καλουμενην παρα τοις γραμματικοις προσηγοριαν . οὐ μεντοι φαινεται τουτο λογον τινα ἐχειν | ||
| ταυτα μεν εἰρηται περι των ῥηματων της ἀπαρεμφατου παρα τοις γραμματικοις λεγομενης ἐγκλισεως , δι ' ὡν και μονων εἰωθαμεν |
| και χαρησῃ ἐπ ' αὐτοις μεγαλως ι οὐ καταλλαγηση τοις κυριοις ἀρτι α οὐ δυνησῃ νυν ἀρξαι β κληρονομησεις την | ||
| : τας ἀλλοτριωθεισας κτησεις οἰεται δειν ἀποδιδοσθαι τοις ἐξ ἀρχης κυριοις , ἱν ' αἱ κληρουχιαι τοις γενεσι διαφυλαττωνται | |
| ' ἀπο του Μ ἀπογειου ἐπι τον κατα το Κ ἀστερα των λοιπων εἰς το ἡμικυκλιον , ὡς προκειται , | ||
| οἱς κουρη Θειαντις ἐναισιμα ἐργα προφαινει , αὐτις δ ' ἀστερα καλον ἐρισθενεος Κρονιωνος ἠ Παφιης ἠ φαιδρον ἐυσκοπον Ἑρμαωνα |
| . διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
| ; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
| , και Μυσιας και Λυκιας και Ἀρκαδιας . ἠνυσαν : παρεπλευσαν . ἠρι δε νισσομενοισιν : Ἀθως ὀρος της Θρᾳκης | ||
| την ἐπι Προκοννησου : ὁ δ ' , ἐπει ἐκεινοι παρεπλευσαν , ὑποστρεψας εἰς Ἀβυδον ἀφικετο : ἠκηκοει γαρ ὁτι |
| νομους και θεων ἱερα , κηδειας τε συναψαντες ἀλληλοις και κοινωνιαις πολεμων ἀνακερασθεντες , οἱ συμπαντες κοινῃ ὀνομασιᾳ προσαγορευοντες ἑαυτους | ||
| ' αὐτην ἐνεργειαι ἀνθρωπικαι ἐν ταις προς ἀλληλους των ἀνθρωπων κοινωνιαις συνισταμεναι . δικαια γαρ και ἀνδρεια και τα ἀλλα |
| ἐστι και πολιαις κατηρτυμενης ἡλικιας [ ἡ τουτων καταληψις ] οἰκειοτερα , πολλῃ μεν ἱστοριᾳ λογων τε και ἐργων , | ||
| ᾡ θεωρειται ἀληθεια ἠ ψευδος . Ῥητορικης γαρ ἠ ποιητικης οἰκειοτερα ἡ σκεψις . οὐ γαρ περι λογους ἡ φιλοσοφια |
| ζʹ Ἰωνικον ἀπο μειζονος διμετρον καταληκτικον ἐκ παιωνος βʹ και Ἰωνικου καταληκτικου ἠτοι διτροχαιου . Το ηʹ τετραμετρον βραχυκαταληκτον ἐκ | ||
| εἰς τροχαιον . το ηʹ συνθετον ἀπο παιωνος και διμετρου Ἰωνικου ἀκαταληκτου , του τε ἀνακλωμενου και του ἀπο μειζονος |
| τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
| τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
| λογων , του τε συνακτικου και του ἀληθους και του ἀποδεικτικου , εἰ μεν τις ἐστιν ἀποδεικτικος , οὑτος πολυ | ||
| ἀποδεικτικον , διαλεκτικον , σοφιστικον , και περι μεν του ἀποδεικτικου διδασκει ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου |
| γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ προσηκει παραβαλλεσθαι ἐκ χειμωνος εἰς | ||
| της ἀνατελλουσης μοιρας ὀντων των κακοποιων ἠ των ἀγαθοποιων ὁλον λογιστεον , κατα το ἀναλογον δε της ἀποχωρησεως ὑφαιρετεον ἑως |
| δια των θεωρηματων ἐκματτομενη το παραδειγμα , ὡς δε οἱ μεταγενεστεροι λογος [ ἠ πραξις ] ὁμοιωσιν εὐ ἐχουσαν του | ||
| , ἐπιεικως και φιλανθρωπως προσφερομενοι τοις ὑποτεταγμενοις : οἱ δε μεταγενεστεροι βιαιως και χαλεπως χρωμενοι τοις συμμαχοις , ἐτι δε |
| ποτ ' ἐχει την της τεχνης δυναμιν . Και μαλα ἐρρωμενην , ὠ Σωκρατες , ἐν γε δη πληθους συνοδοις | ||
| , και φθειρεται : ἀλλ ' ἐαν ἐπιστησῃς αὐτῳ ψυχην ἐρρωμενην , ἀμελει της νοσου , και ὑπερφρονει του κακου |
| το δε και των φιλοσοφειν προσποιουμενων πολλους πολλῳ ἐτι τουτων γελοιοτερα δραν , τουτ ' ἠδη το δεινοτατον ἐστι . | ||
| παρεσχε μοι την διατριβην , τα δε των ἰδιωτων πολυ γελοιοτερα : και γαρ αὐ κἀκεινους ἑωρων , Ἑρμοδωρον μεν |
| στατικη , ἰατρικη . και τα ἀπ ' αὐτων ὀνοματα γραμματιστης και γραμματικος , ῥητωρ ῥητορικοςὁ αὐτος και πολιτικοςσοφιστης σοφιστικος | ||
| οἱ διδασκαλοι διδασκαλοι εἰσιν , ὡσπερ ὁ κιθαριστης και ὁ γραμματιστης διδασκαλοι δηπου ἠσαν σου και των ἀλλων παιδων , |
| ἀπολλυνται : ἐκ δε των ἀλλων ἐμπυηματων οἱ νεωτεροι μαλλον ἀποθνησκουσι . Ὁκοσοι δε των ἐμπυων καιονται ἠ τεμνονται , | ||
| δη ἐτραπησαν δια του ναπους εἰς τον ποταμον . και ἀποθνησκουσι μεν τρισχιλιοι ἐν τῃ φυγῃ , ζωντες δε ὀλιγοι |
| ἐστιν ἡ ὀρεινη , καλειται δε και αὑτη Ταυρος . δοκουσι δε αἱ Χελιδονιαι κατα Κανωβον πως πιπτειν : το | ||
| καιρῳ τοις ζωσι κεισθαι πεπιστευται . και τοσουτῳ γε μοι δοκουσι τον Σολωνα παρελθειν τον ἀρχηγετην ὡσθ ' ὁ μεν |
| ἐπιταραττετε ἡμιν την εὐωχιαν , ἠ ἀμφοτερους ὑμας ἀποπεμψομαι του συμποσιου . καιτοι εὐγνωμον , ὠ Ἡρακλεις , προκατακλινεσθαι σου | ||
| συγκαθημενου του πληθους παρην εἰς το θεατρον ἐστεφανωμενος ὡσπερ ἐκ συμποσιου , παιδισκην περιειληφως αὐλητριδα κωμαστικα μελη προσαυλουσαν . Διαλυθεισης |
| χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
| σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
| φραπις , ὡς λεπω λεπις . οὐδεν γαρ εἰς ις μονοσυλλαβον ἐν μονῳ θηλυκῳ γενει συνεσταλμενον : το γαρ ἰς | ||
| δυναται ὀξυνεσθαι : ἀλλ ' οὐτε βαρυνεσθαι δυναται , ἐπειδη μονοσυλλαβον ἐστι , τα δε μονοσυλλαβα οὐδεποτε βαρυνονται , ἀλλ |
| διεγνωσαν βιον ζην . ἡ μεν οὐν νυκτερις ἀργυριον δανεισαμενη καθηκεν εἰς το μεσον , ἡ δε βατος ἐσθητα μεθ | ||
| ἀφελομενος μερος τι του κρεως εἰς τον του ἑτερου κολπον καθηκεν . ἐπιστραφεις δε ὁ μαγειρος και ἐπιζητων αὐτο ὁ |
| την Σαλαμινα ἐπλεον , τῳ πεζῳ δε φυλακας του Πειραιως καθισταντο . οἱ δε Πελοποννησιοι ὡς ᾐσθοντο την βοηθειαν , | ||
| ἐφθαρησαν των Μηδων ὑπο ἀνδρων οὐδε ἐς μυριους ἀριθμον . καθισταντο τε δη τοις Ἀκαρνασιν ἐς ἀγωνα και ὁ τροπος |
| , οἱ μεν Ἀθηναιοι , καθαπερ ἠν αὐτοις παρηγγελμενον , προσεποιουντο φευγειν , οἱ δε Πελοποννησιοι περιχαρεις ὀντες ἠκολουθουν κατα | ||
| πονηριαν , ἀλλ ' οἰομενος εἰναι ἐπιεικεις ἀνθρωπους και οἱοιπερ προσεποιουντο και ἐφασαν εἰναι , και ἡγουμενος ποιησειν αὐτους παντα |
| . ὀπιου ὀβολους β . ὠου ὀπτου λεκιθον , σουσινου μυρου , τηλινου το ἀρκουν . Ὁ Ἐννεαφαρμακος πεσσος προς | ||
| χρωματα γινεται ὡς μιλτος , την δε ὀσμην ἑξει ῥοδινου μυρου καλλιστου . Τουτον τον λιθον λεγουσι παγχρουν , καλειται |
| ὁ δειπνοσοφιστης Λαρηνσιος , ἀλλος δε τις φησιν ὁτι ἐθος γραμματικων παισι περι παντων των προβαλλομενων λεγειν : εἰδος φυτου | ||
| οὐκ ἐπεθετο , ἀλλα γαρ ἐμοιγε δοκει οὐδεν ἐλαττον των γραμματικων οὐ δευτερος ἠ των ῥητορων , δι ' ὡν |
| λαμπροτεραν οὐχ ὁτι Καρχηδονιοις ἀλλ ' οὐδ ' ἀλλοις τοιαυτην γεγενημενην ῥᾳδιως ἀν εὑροις περι τουτους τους χρονους , και | ||
| παρακαλων μητε την Ἑλλαδα χωλην μητε την πολιν ἑτεροζυγα περιιδειν γεγενημενην . . . , : ὁ δε ποιητης Ἰων |
| και ἀργυριτιδι ψηφιδι κεκοσμημενη του Σωτηρος ἐν μεσῳ δεικνυσι την μητερα τον υἱον ἐνθεμενην τοις κολποις ἀρτι τεχθεντα : περιεστηκε | ||
| ὁ δε ἀντεπαγει : και πως ὁ κελευσας ἀνελειν την μητερα οὐκ ἐλεει σε μαινομενον . του δε εἰποντος ὁτι |
| . φερε δη τις οὐκ ἀν ὁμολογησειεν τοις κρατιστοις ἐοικεναι ποιημασι τε και μελεσι τους Δημοσθενους λογους , και μαλιστα | ||
| τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των πολλων ὁτι νηφων ἐν |
| ' ἀσκοπῳ οὐτ ' ἀκυλιστῳ Πρωταγορῃ : ἐθελον δε τεφρην συγγραμματα θειναι , ὁττι θεους κατεγραψ ' οὐτ ' εἰδεναι | ||
| και Καλλιμαχον ἐν τῳ των παντοδαπων συγγραμματων Πινακι ἀναγραψαντα πλακουντοποιικα συγγραμματα Αἰγιμιου και Ἡγησιππου και Μητροβιου , ἐτι δε Φαιτου |
| τους μυς , τιθυμαλον κοψας μετα ἀλφιτων και οἰνομελιτος μιξας παραθες αὐτοις : φαγοντες γαρ τυφλωθησονται . Ὁ δε Ἀνατολιος | ||
| ; Γεωργια . την δ ' ἀσπιδα ἐπιθημα τῳ φρεατι παραθες εὐθεως . ἰω Λακεδαιμον , τι ἀρα πεισει τημερα |
| τους ἐλευθερους . Λατρις : ὁ ἐπιμισθιος : τον γαρ μισθον λατρον ἐλεγον : νυν δε και ὁ δουλος . | ||
| θεους . ἐπει ὁ γερων εἰπεν ἀσυναρτητως : ὁτι ” μισθον σοι ὀμνυω [ καταθησειν ] τους θεους “ , |
| τουτο ποιει , ” μελετω , “ εἰπεν , ” ἀποτυγχανειν . “ αἰτων τινακαι γαρ τουτο πρωτον ἐποιησε δια | ||
| ἀργαλεωτατῃ νοσῳ , ἐπαιρομενοι . προς γαρ τῳ του τελους ἀποτυγχανειν ἐτι μετ ' οὐ μικρας βλαβης μεγαλην αἰσχυνην ὑπομενουσιν |
| ἐστι δια τεσσαρων , συστημα δυο τονων και του λεγομενου ἡμιτονιου . εἰτα προσληφθεντος ἀλλου τονου , τουτεστι του μεσεμβοληθεντος | ||
| δε τονιαιου χρωματος των μεν του πυκνου δυο διαστηματων ἑκατερον ἡμιτονιου ποιει , το δε λοιπον ἑνος τονου και ἡμισεος |
| ληπτεον . Ὁπου γαρ μεσος ἐστι τις τοπος , μεσος ὠκεανος λεγεται , ὁπου δε παρα τουτο , τελευταιος . | ||
| Ἡρακλειον πορθμον και τον ναον της Ἡρας ἐκδεχεται μεν ὁ ὠκεανος , ἀναπεπταμενος ἐφ ' ἑκατερας τας ἠπειρους , την |
| χρησαμενοι , δικαιως ἀν ἐτυχον και οὑτοι θεοθεν ἀσπλαγχνιας , ἀποτομως ποινηλατουμενοι , ὁτι και Θεῳ αὐτῳ προσκεκρουκοτες ἑαλωσαν . | ||
| καπνῳ ὑδωρ φερειν κατασβεννυναι . εἰωθε μεντοι ταις παραβολαις χρησθαι ἀποτομως , οὐ λεγων το καθαπερ . ἑτεροι δε φασιν |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| ζευγους : του ἁρματος . ἀνακηρυχθεντος : ἀποδεχθεντος . Βοιωτων δημοσιου : του δημοσιου των Βοιωτων . ʃ ὑπηρετου δημοτικου | ||
| . Πως δει ἐν μεθοριοις λαθρα κτιζειν ὀχυρωμα χωρις πολεμου δημοσιου ; ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΥ ΕΘΝΟΥ ΕΘΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΤΑΞΕΩΝ |
| ἀπο της μεσουρανησεως μεχρι της ἀνατολης διαστημα τῳ ἀπο της μεσουρανησεως μεχρι της δυσεως δια την λοξοτητα του ζῳδιακου κυκλου | ||
| πλατικην παραλλαξιν δεοντως λαβῃ , ἐπι μεν της των τροπικων μεσουρανησεως ἐγγιστα την ληψιν αὐτης πεποιηται , περι μεντοι το |
| ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
| το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |
| ! ! το διαστημα συναισθανεται : εἰ δ ' οὐν διωκομενη του ῥηγματος μη θαρρησειεν ἑαυτηι ὡς εἰς το καταντικρυ | ||
| ἐρχεται , και οὑτω πικρως ἀγρευεται πληγεισα τῳ βελει . διωκομενη γε μην ἐλαφος , εἰ προς ὑδωρ ἐμβαψει τους |
| την πολιν ἐπιτροπευοι . Θρασυβουλος δε τον ἐλθοντα παρα του Περιανδρου ἐξηγαγε ἐξω του ἀστεος , ἐσβας δε ἐς ἀρουραν | ||
| , φευγων την Πεισιστρατου τυραννιδα , οὐ φευγων δε την Περιανδρου . οὐ γαρ ἠν ὁμοιον : ὁ μεν καταλυσας |
| , οὐ μεντοι προυχωρησε γε . ἀναγαγομενοι δε ἐκ της Ἐπιδαυρου ἐτεμον την τε Τροιζηνιδα γην και Ἁλιαδα και Ἑρμιονιδα | ||
| : Πυθαινετος ἐν τριτῳ Περι Αἰγινης Περιανδρον φησιν , ἐξ Ἐπιδαυρου την Προκλεους θυγατερα Μελισσαν ἰδοντα , Πελοποννησιακως ἠσθημενην , |
| νηπιων καταλειφθεντων οὐχ ἑκων , ἀλλ ' ὑπο των πραγματων ἀναγκασθεις : ἐπειδη τον μεν παππον ὑμων οἱ της βασιλειας | ||
| ἀλλ ' ἀκων , δια την συμφοραν την του στρατοπεδου ἀναγκασθεις καταμειναι και βοηθησαι : ἁ δε ὁ Ὀδυσσευς , |
| τῳ καλλει . εὐθυς οὐν αὐτο κομισαντας εἰς την ἐπαυλιν δωρησασθαι τῳ προεστηκοτι των βασιλικων κτηνων , ὀνομα Σιμμᾳ : | ||
| ὀμνυναι : φασι γαρ τον Δια τῃ Περσεφονῃ την Σικελιαν δωρησασθαι . ἀπφυς μαν τηνος : . . . ἡ |
| πλειοναϲ ὁϲον κοχλιαρια β καθ ' ἑκαϲτην ἡμεραν μετα του μελικρατου πινομενον . Ἐκ των Ἀϲκληπιαδου προϲ ἐπιληπτικουϲ . ὀξαλιδα | ||
| παχεα και φλεγματωδη : πληθος δ ' ἐξαρκει τετρωβολον μετα μελικρατου . Τα μεν οὐν κατω καθαιροντα , ὁσα ἐγω |
| μεχρι τινος ἀνεβαλλομην τας ἐπι τοις οὐροις ἐξευρημενας μοι αἰτιας ἐξαγγελλειν , παλαι παραλειφθεισας τῃ των μετιοντων την τεχνην ἀπραγμοσυνῃ | ||
| κοινωνον της ἀρχης αὐτον λαβειν ὡς τα παρα των θεων ἐξαγγελλειν ἱκανον : και κατ ' ἀρχας μεν ἱερεα κατασταθηναι |
| πεσῃ , στρεψαντας δει προς τους ἐναντιους την ὑγιη την τετριμμενην ἐπισκευαζειν : προς δε τα ἀλλα συμπτωματα ἐκ τουτων | ||
| σεμιδαλιν δ ' ἑφθην ἠ των σιτανιων ἀλευρων ἠ κεγχρον τετριμμενην . ἁπαντα δε ταυτα καλως ἑψειν και πολυν χρονον |
| διεθερμανθη : ἱδρωσε δι ' ὁλου : ἀκρεα ψυχρα : παρεκρουσεν : πνευμα μεγα , ἀραιον : μετ ' ὀλιγον | ||
| οὐχ ἱδρυτο : ἀπο δε κοιλιης ἐξεκοπρισεν ἀθροα : πολλα παρεκρουσεν : οὐδεν ὑπνωσεν . Δευτερῃ , πρωϊ ἀφωνος : |
| κακον τι αὐτον πεπονθοτα , ἐν γηρᾳ μετ ' εὐδαιμονιας τετελευτηκεναι . ῥᾳδιως δε και πλειονων εὐπορησομεν ἐπιχειρηματων , ἐαν | ||
| προσεστι δε τουτῳ και το μη εἰς ἁ ἐδει κεφαλαια τετελευτηκεναι την ἱστοριαν . ἐτη γαρ ἑπτα και εἰκοσιν περιειληφοτος |
| κατα σχολην τοις τοιουτοις καλλυνεσθαι προμηθουμενης , ἀλλ ' οὐ διαλεκτικης ἑτοιμοτητα και λεξιν και διανοιαν ἀποσχεδιαζουσης . τοιαυτα δε | ||
| της ἀποδεικτικης ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε της διαλεκτικης ἐν τοις Τοποις . προς δε την παρουσαν χρειαν |
| γης ὡς προς την σεληνην ἐχουσης . Ἐν γαρ σταδιοις μυριοις τοσαυτης της διαφορας γινομενης γνωριμον ὁτι μη πολυ της | ||
| γραφης , ἡν περι του γενους αὐτων συνταξαμενος ἐξεδωκα , μυριοις βεβαιωσειν τεκμηριοις την προθεσιν , ἐθη και νομιμα και |
| πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐνιεμενον κωλικους ἰαται . πινομενον δε στομαχικους , σπληνικους , ληθαργικους και ὀπισθοτονους ἀκρως ἰαται . εἰς δε | ||
| : ἡλους και σκολοπας ἐπισπαται : ἀκρως δε ποιει προς σπληνικους και ποδαγρικους και ἡπατικους μαλιστα και ῥευματιζομενους : ἐχει |
| εὑρων ἐπεισελθων την Ἐπιδαμνον κατεσχεν . Λυσιμαχος , Αὐταριατων τας ἀποσκευας ἀπολεσαντων ἐν τῃ προς Δημητριον μαχῃ περι Λαμψακον , | ||
| εἰς τας ναυς ἐμπηδωντων πολυς ἐγενετο θορυβος δια τε τας ἀποσκευας και το πληθος των αἰχμαλωτων . ἐν τοσουτῳ δε |
| αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
| φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
| ἡ δ ' ἐπι της ΓΝ των λοιπων εἰς το ἡμικυκλιον Ϙ κ : και των ὑπ ' αὐτας ἀρα | ||
| ἐστω μειζων ἡ ΑΒ , και γεγραφθω ἐπ ' αὐτης ἡμικυκλιον το ΑΒΓ , και εἰς το ΑΒΓ ἡμικυκλιον ἐνηρμοσθω |
| ἐβουλοντο την Χερσονησον ἐκλιπειν , ἀλλα και τους Θρᾳκας ἀνωθεν ἐπεκαλουντο καταφρονουντες του Κιμωνος μετ ' ὀλιγων πανταπασι τριηρων Ἀθηνηθεν | ||
| ἠν εἰδος ᾠδης εὐχαι προς θεους , ὀνομα δε ὑμνοι ἐπεκαλουντο : και τουτῳ δη το ἐναντιον ἠν ᾠδης ἑτερον |
| συμπερασμα , το ἁπλως ἀναγκαιον λεγω και οὐ το μετα διορισμου , τουτεστιν ἐξ ὑποθεσεως . Ὁμοιως δε ἑξει και | ||
| την λεξιν , ὡς εἰρηται , πεσουνται παντες ἐκτος του διορισμου , ὁτι οὐκ ἀληθη συναγουσιν ἀντιφασιν , ὁπερ ἠν |
| ἐξεβαλλε και παλιν Νικαιαν και Μαγνησιαν ἐδιδου , προσδοκαν την καθεστωσαν νυν δεκαδαρχιαν ἐσεσθαι παρ ' αὐτοις ; ἠ τον | ||
| μοι κεφαλαιον του λογου τουτο ἐστιν , την νυν ὀρχησιν καθεστωσαν ἐπαινεσαι και δειξαι ὁσα ἐν αὑτῃ τερπνα και χρησιμα |
| ἀν ἐπ ' ἐμης γε νεοτητος : ὁ μεν χορος συνεστηκεν ἐξ κδʹ ἀνδρων . ἐστι δε νυν γεροντικος . | ||
| ποιουσι κοσμον , ἀλλα τον ὀντα διδασκουσι δι ' ὡν συνεστηκεν , οὑτως και ὁ τεχνικος , λεγων πολλων ὀντων |
| ὡσπερ ἐνεχυρον αὐτο τουτ ' ἐχοντες ἐπαρθηναι και τουτῳ μαλιστα πιστευσαντες ἁμαρτειν , οὐ τῳ δια τελους κρατησειν της πολεως | ||
| ' ἀγνοησαιεν ὁσῳ λαμπροτερος και μειζων ἀνηρ , τοσουτῳ προχειροτερον πιστευσαντες αὐτῳ , μηδε ἡν οὐ θεμις οὐδεν φλαυρον ἀκουσαι |
| της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
| ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
| πολυ βελτιω μετα τον παροξυϲμον τον κατα την ἀρχην του πυρετου φανειται ϲοι . και εἰ λουομενοιϲ δε αὐτοιϲ μητε | ||
| ὡς παιγνια και ἀστραγαλους ἀφαιρουμενους , και ἀποθανειται ὡς ὑπο πυρετου και λιθου , οὐδεν ἀγανακτων προς τους ἀποκτειννυντας . |
| ἀλλων ὑπεροχην , και το κρατιστον κατα την προς τα κρατουμενα δυναμιν , και το ἀγαθον τε και ἐφετον και | ||
| την συστασιν χωρει τα χυματα , μη ῥᾳδιως τῃ ἐμφυτῳ κρατουμενα τε και πεττομενα θερμοτητι . Δια τα αὐτα δ |
| , ” τας των νεων ἀνδρων ταξεις . νεοτευχεες νεωστι κατεσκευασμενοι . ὁ δε λογος ἐπι των διφρων . νεοαρδεα | ||
| ὡν ἡ παρασκευη τουτον εἰχεν τον τροπον : πυργοι ξυλινοι κατεσκευασμενοι ἐπετιθεντο τοις νωτοις αὐτων , ἀφ ' ὡν ἀνδρες |
| . . . . . ἐλυε δε σοφισματα και την διαλεκτικην ὡς τουτο ποιειν δυναμενην ἐκελευε παραλαμβανειν τους μαθητας . | ||
| ἐπτοημενας . γνωμην ] συλλογιστικην , νοησιν . διαλεξιν ] διαλεκτικην , λογον διαλεκτικον . νουν ] ἀποδεικτικην , φρονησιν |
| ἑκαστον ἐνδεχομενου πιθανου λογου : των γαρ περι τα πολιτικα πιθανων λογων ἀπορει , μονης γαρ της ῥητορικης ὑλη τα | ||
| οὑτω πολιορκειται το γενος : οὑτως ἀνθρωποι τυραννουνται δημοκρατουμενοι : πιθανων μεν δοκουντων εἰναι των εἰςηγουμενων το κατ ' ἀρχας |
| ἀγαθον νενομισται . και ταυτην ηὐξατο τις ἐν ταις ἱεραις ἀναγραφαις πατηρ υἱῳ , τῳ ἀφρονι Ἠσαυ ὁ ἀριστος Ἰσαακ | ||
| Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα δε δους ἐξουσιαν αὑτῳ , δια του |
| γινεται . Το τετυπεναι χρονου μεν ἐστι μεσου παρακειμενου και ὑπερσυντελικου : γινεται δε και τουτο ἀπο του τριτου των | ||
| των τεσσαρων παρῳχημενων , παρατατικου τε φημι και παρακειμενου και ὑπερσυντελικου και ἀοριστου , ὁσοι μεν εἰχον την μετοχην εἰς |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| , οὐκ ἀξιουμεν ἐλαττωθηναι ὑπο των και ἡμας και ὑμας ἠδικηκοτων . Χωρις δε τουτων , ἀνδρες Ἀθηναιοι , μη | ||
| , ὠ ἀνδρες δικασται , τινος εἱνεκ ' ἐγω μηδεν ἠδικηκοτων τουτων κατηγορειν ἀν προειλομην . οὐ γαρ εὑρησετε . |
| ἁ τον αὐτον ἀει τοπον ἐπεχει : τῳ δε μεγεθει δεδομενα χωρια τε και γραμμαι και γωνιαι λεγονται , οἱς | ||
| περιεχουσαι δεδομενον ἠ ὡστε τα ἐπ ' αὐτων των κατηγμενων δεδομενα εἰδη ἠ την ὑπεροχην των εἰδων ἰσην εἰναι δεδομενῳ |
| ἀλογως ἡμας φησι δουλωσαμενους τους ἐνθαδε ἐλευθερουν , ξυμφορος ἡμιν ἀπαρασκευος ὠν και χρηματα μονον φερων , τα δε ἐνθαδε | ||
| δε ὁ ἐπι μηδενι τινι διαπρεπων . . . . ἀπαρασκευος ἀπαρασκευαστου διαφερει . ὁ μεν γαρ δι ' ἑαυτου |
| θανατους , εἰτα το τροπαιον , εἰτα τους παιανας των νενικηκοτων , των δε τα δακρυα , την δουλειαν . | ||
| και ἀνεχεσθαι . Καδμεια νικη : ἡ ἐπι κακῳ των νενικηκοτων . Κυκνειον ᾀσμα : ἐπι των ἐγγυς θανατῳ ὀντων |
| και προ του παθειν ἀποσκευαζονται την ἀλογιαν , αἱ δε ἀσθενεστεραι μολις ἐκ της προς αὐτην την γενεσιν κοινωνιας εἰς | ||
| δ ' ἀν αὐτο μαλακισθεν ἀπαγορευσῃ την οἰκειαν ἐνεργειαν , ἀσθενεστεραι μεν αἱ πεψεις γινονται : πεψεων δε ἀσθενων οὐρα |
| γε τι πλημμελουνθ ' ὡς φασιν : ὁπερ οὐδ ' ὀνειδιζειν ἀξιον . τους Ἑρμας περιεκοπτεν . ἁπαντα μεν , | ||
| την ἀλκην ἐπι του παροντος , μηδενα των παροντων ὡς ὀνειδιζειν μελλοντα φυλασσομενος : γαμου γαρ παιδες ἁπαντες , και |
| βλαβην , καθιερωσει Μυνδιας ἀνακτοροις . Ἀλλοι δ ' ἐνοικησουσι Σικανων χθονα πλαγκτοι μολοντες , ἐνθα Λαυμεδων τριπλας ναυταις ἐδωκε | ||
| ῥηθεισιν . 〛 περι δε των κατοικησαντων ἐν αὐτηι πρωτων Σικανων 〚 ἐπειδη τινες των συγγραφεων διαφωνουσιν , ἀναγκαιον ἐστι |
| συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο γινεσθαι ὁμοιοσχημονας τας συζυγιας | ||
| της κατα τας στασεις ῥητορικης λυεται τῳ και την ὑλην ἐνδεχομενην εἰναι : τεκμηρια δε αὐτης τινα ἀλυτα ἐστιν , |
| σοφως μεν εἰπεν ἐπινενοησθαι ταυτα , σοφωτερα δε εἰναι τα ἀληθεστερα . „ ὡς δε γιγνωσκοιτε τον νουν του Μιλωνος | ||
| , και νυν μετεωροι παντες εἰσιν , ὁποτερος κρατησει και ἀληθεστερα δοξει λεγειν . ὁρατε τον κινδυνον , ὡς ἐν |
| χρυσου πεποιημενη και ἐλεφαντος δυειν πηχων , ἡν Κυρος αὐτῳ νικητηριον ἐπεμψεν . Ἀλεξανδριδης δε ὁ Δελφος ἱστορει και παρακαταθηκην | ||
| λογον ἡκοντων οὐδεν περιεργαζομαι , μη τοσουτου μηδεν ἀξιον ἐστω νικητηριον , ἀλλ ' ἁ αὐτος ἐπραξε και τινων ἐπραξε |
| : ὡν ἑκατερος Ζηνωνι ἑκατον μνας τελεσας σοφος τε και ἐλλογιμος γεγονεν . Ἀλλα μα Δι ' οὐκ ἐχω . | ||
| εἰ μεν σοι ὑπαρχει φυσει ῥητορικῳ εἰναι , ἐσει ῥητωρ ἐλλογιμος , προσλαβων ἐπιστημην και μελετην : ὁτου δ ' |
| ζητησιν ἐχουσι περι του εἰ δει εἰσελθειν : διο και ἀντιστρεφουσι τον ἀγωνα : τον γαρ φευγοντα πρωτον ποιουσι λεγειν | ||
| ἐπιστημης δεκτικον και γελαστικον . ταυτα γαρ ἰσαζουσι , διοτι ἀντιστρεφουσι : εἰτε γαρ γελαστικον ζῳον , τουτο ἀνθρωπος , |
| αὐτοις περι τας κωμας , ἀριστοκρατιᾳ δ ' ἐχρωντο , ἀπηλλαγμενοι δ ' ἠσαν των βαρεων δημαγωγων , ἡδοντο τοις | ||
| και τα δεοντ ' ἐσομεθ ' ἐγνωκοτες και λογων ματαιων ἀπηλλαγμενοι : οὐ γαρ ἁττα ποτ ' ἐσται δει σκοπειν |
| και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
| ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
| ἱερον αὐτου τουτο μικρον ὑπαρχει . ἐνθυμηθητε δε το του κανθαρου και αἰδεσθητε τον Ἀπολλωνα δια το ἐμε εἰς αὐτον | ||
| των ἀλλων . Ἐπι τουτοις ἐστι φαλαγγιον το μεν χρωμα κανθαρου παρεχον , ἀλλως δε οὐ μεγα : ἐν τῃ |
| ἐπι Κυπρον και Φοινικην και παλιν Ἀσσυριους τε και Μηδους στρατευσας , ἁπαντας , τους μεν δορατι , τους δε | ||
| τε και Λουσονες , οἱ περι τον Ἰβηρα ᾠκηνται . στρατευσας οὐν ἐπ ' αὐτους [ ὑπατος ] Φουλβιος Φλακκος |
| δυο πλεκεται ἀγκυλια [ και ] κατ ' ἐναλλαγην ἀλληλοις παρατιθεμενα , το μεν ἐσωθεν ἐξω , το δ ' | ||
| τουτοις : εἰπερ αἱ δυο γραμμαι μια γινονται , τα παρατιθεμενα ἀλληλοις σωματα ἑνι ἀκρῳ ἐσται ἐλασσονα : γεγονασι γαρ |
| : εἰ δε την ἐπιφανειαν δεχεται , δεξεται και τας γραμμας , δεξεται και τα σημεια . ἐσται τοινυν τις | ||
| μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως τριγωνα λαμβανειν και γραμμας ἐκτεινειν και κυκλους περιαγειν , τῳ δ ' αὐ |
| τους ἀπαιτουντας προς τι ἐπιχειρειν : Ἐπει πολλακις οἱ ἀποκρινομενοι ἀπαιτουσι τον ἐρωτωντα ἀποδειξαι ἡν ἠρωτησε προτασιν , παραγγελλει ὡς | ||
| : ἐπειδη ἐν ταις χαιταις των ἱππων ἐπιζευχθεντες οἱ στεφανοι ἀπαιτουσι με τον ὑμνον αὐτοις προσφωνησαι , ὁ ἐστιν ἀγλαοκωμον |
| εὐτελης . μοθωνας γαρ ἐκαλουν οἱ Λακωνες τους παρεπομενους τοις ἐλευθεροις : ἐστι δε και γενος ὀρχησεως . ΓΘ ἀλλως | ||
| τους Αἰτωλους αὑτοις βοηθειν , ἐπει και ὁ Κασσανδρος αὐτοις ἐλευθεροις οὐσιν ἐπεχειρει , ὡς ἐν αὐτῳ τῳ λογῳ γιγνεται |
| και οἱ ὑστερον ἐπιπεμπομενοι παρα της Κλεοπατρας εἰς Κυπρον , μετεβαλοντο παραχρημα προς τον Πτολεμαιον : μονοι δε οἱ ἐκ | ||
| οὑτω δια το δεος των Θηβαιων ἐς την Λακεδαιμονιων συμμαχιαν μετεβαλοντο ἐκ του φανερου , και της Μαντινικης προς Ἐπαμινωνδαν |