Ποντικος Κλεανθης τε [ ὁ ποντικος ] και Σφαιρος ὁ Στωικος , προς δε Παυσανιας ὁ κληθεις Ἡρακλειτιστης , Νικομηδης | ||
την εἱμαρμενην και οὐτος ὠνομασε . και Χρυσιππος δε ὁ Στωικος μηδεν διαφερειν εἰπε του εἱμαρμενου το κατηναγκασμενον , εἰναι |
περι των νομοποιων πεπραγματευμενος , ἀρξαμενος ἀπο Τερπανδρου : ἑκτος στωικος : ἑβδομος ὁ τα περι Ῥωμαιων πεπραγματευμενος : ὀγδοος | ||
, ἐκεινῳ δε ἀλλον παρεσχον . φησι δε Διονυσιος ὁ στωικος ὡς μετα Χαιρωνειαν συλληφθεις ἀπηχθη προς Φιλιππον : και |
μεν οὐν . . . εἰδων . εἰ πας ἀριθμος μοναδικος , πασαι δε αἱ μοναδες ἀδιαφοροι , ἑπεται τα | ||
ἐστιν , ὡς οὑτος ἀξιοι , οὐδ ' ὁλως ἐστι μοναδικος . ὁ ἀρα ἠ δεικνυναι θελων αὐτον μοναδικον ἠ |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
οἱ και Διονυσου Λυσιου ἱερον ἱδρυσαντο , ὡς Ἡρακλειδης ὁ Ποντικος . Ἀριστοφανης δε δια το λυτρωσασθαι Θηβαιους παρα Ναξιων | ||
. ἐν μανιᾳ δε τρυφην ἡδιστην γενομενην οὐκ ἀηδως ὁ Ποντικος Ἡρακλειδης διηγειται ἐν τῳ περι Ἡδονης οὑτως γραφων : |
του Διος και τῳ του Ἑρμου . οἱ δε ἐν μεσαις τῳ τε του Κρονου και ἠρεμα τῳ του Ἀρεως | ||
ἐρχεται , πασης δε πολεως φυγαδευει κακια , κἀν ἐν μεσαις ταις στηλαις τις οἰκῃ . οὐδε Ἐφεσιον εἰναι τινα |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
μεν θυμουσθαι σε και χαλεπαινειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθης οὐδεν ἀπεικος , οὐκουν ἀχρι τουτου γε . ἐγω δ ' | ||
βαρυταρβης . ταυτα γαρ ἐοικε τοις Φρυγιοις : και οὐκ ἀπεικος γε , ὡσπερ αὐτοι οἱ Φρυγες Θραικων ἀποικοι εἰσιν |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
, ὀνομαστι αὐτων ἑκαστου μνησθηναι , προτερον δε οὐ σφας καταγινωσκειν εἰκος εἰναι . ἐνθα δη ὡς ἠλεγχετο ὁ Ῥωμαιος | ||
, ἀλλα γελωτα και χλευην θεσθαι τας ἐκεινων ἀποδοχας και καταγινωσκειν των τιμωντων πολλην ἠλιθιοτητα ὡς ὑγιους διαμαρτανοντων δοξης . |
ἡνια χερσιν . Ἐνθα κε λοιγος ἐην και ἀμηχανα ἐργα γενοντο , και νυ κε σηκασθεν κατα Ἰλιον ἠϋτε ἀρνες | ||
' αὐτε καταντιπερην Ἀφροδιτη , ἠτοι ἀπειρητοι τεκεων ἐπι παγχυ γενοντο , ἠ φθειρουσι γονας ἀπο γαστερος ὠμοτοκουσαι . εἰ |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
και οὐ συγκεχυται , ἀλλα αὐ χωρις . Το γουν μεταλαμβανον οὐχ ὁμου παντων , ἀλλ ' ὁτου δυναται μεταλαμβανει | ||
οὐτ ' εἰς ἐκκλησιας καλουμενον οὐτ ' ἀλλης πολιτικης φιλανθρωπιας μεταλαμβανον οὐδεμιας , δια ταυτα πανθ ' ὑμας μισει και |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
της δε δευτερας παραφθορας ὁ Λυσιας ἐν ἀστει διαγων και πολιτικοις καλινδουμενος πραγμασιν . Ἐτι και οὑτως ῥητεον : πεντε | ||
λογων καλλιστος ἐν λεξει πεζῃ , οὐχ ὡς ἐν ζητημασι πολιτικοις ἀλλ ' αὐτο τουτο πανηγυρικος , ὁς οὐδε πολιτικος |
χρηματων διαφεροντες φανουμεθα , μη θαυμαζειν ὁτι και περι τον πορισμον διεστηκαμεν . ἐμοι μεν τοινυν ἀπαρκει τροφῃ τε χρησθαι | ||
μαλιστα ] τοις ἐξ ὑδατος ἠ δι ' ὑδατος τον πορισμον ποιουμενοις και τοις μελλουσι πλειν . οἱ δε ἐκ |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
ἠ τοις πλειστοις ἠ τοις σοφοις . συλλογισμος ἐριστικος και σοφιστικος ἐστιν εἱς μεν ὁ φαινομενος συλλογιστικος περι ὡν ἡ | ||
εἰδος του σχηματος ἐρρωμενον , λεγεται και ἐριστικος συλλογισμος και σοφιστικος και ἐλεγχος , οἱον ὁ χιτων ἀνδρειος : πας |
ὁτι των καθολου ἐστι , τελος δε ὡς ἐσχατον ὁ πρακτικος , ὁτι των καθ ' ἑκαστα . ἐκ τουτων | ||
πραγματων τε και πασης αἰτιας ἀπαλλακτικος . Ἡλιος Ἑρμῃ ἀγαθος πρακτικος ἐπικερδης κοινωνικος , εἰς τα ὑποτακτικα προσωπα εὐεργετικος , |
μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε καθ ' ἑνα πορευομενοις ἐπιβαλλουσι τας χειρας , παραδοξοις ἐγχειρουντες τολμημασιν . ὁταν | ||
ἀει . Πολεμων δε ὁ Ἀκαδημαικος παρῃνει τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το |
φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
περδικων ἐν τῃ Ἀναφῃ , ὡς κινδυνευσαι ἀναστατους γενεσθαι τους κατοικουντας . κατ ' ἀρχας δ ' ἡ μεν Ἀστυπαλαια | ||
τοσουτο γαρ ἱστορουσιν ἐπιπολασαι των εἰρημενων θηριων πληθος ὡστε τους κατοικουντας ἀνθρωπους το μεν πρωτον πανδημει κτεινειν [ παν ] |
ἐαν γαρ ἐπι τῳ αὑτου κινδυνῳ τα πολλα τις των ἑκουσιων συμβολαιων προσταττῃ συμβαλλειν , χρηματιζοιντο μεν ἀν ἡττον ἀναιδως | ||
, ἁ και κυριως ἠν ἀκουσια , ἀλλα και των ἑκουσιων πολλα τε και πολλοι των ἐν τοις παθεσι τουτοις |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
ἠγον ὁ μεν ὡν ἐκρατει Μακεδονων την δυναμιν και των ἐνοικουντων Ἑλληνων ὁπλιτας , ὁ δε προς τοις αὐτου περιλοιποις | ||
και μεγαλους παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν |
ἐγραψε δε και τεχνας ῥητορικας και δημηγοριας ἐγκωμια τε και ἐπιταφιους και ἐπιστολας ζʹ μιαν μεν πραγματικην , τας δε | ||
ἐνθα και τους ἐν πολεμῳ τελευτησαντας ἐθαπτον δημοσιᾳ και τους ἐπιταφιους ἐλεγον , δηλοι Καλλικρατης ἠ Μενεκλης ἐν τῳ περι |
νηα θοην καμε , συν δε οἱ Ἀργος τευξεν Ἀρεστοριδης κεινης ὑποθημοσυνῃσι : τω και πασαων προφερεστατη ἐπλετο νηων ὁσσαι | ||
. τους μεν ἐυξεινως Μυσοι φιλοτητι κιοντας δειδεχατ ' ἐνναεται κεινης χθονος , ἠια τε σφι μηλα τε δευομενοις μεθυ |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
' Ὀμβρικων οὐτ ' ἀλλων τινων βαρβαρων των ἐν Ἰταλιᾳ κατοικουντων εὑρημα ἡ σατυρικη παιδια και ὀρχησις ἠν , ἀλλ | ||
αἱ νησοι χωραν ἐχουσιν ἀγαθην καρποφορον , και πληθος των κατοικουντων ὑπερ τους τρισμυριους . των δε προς την τροφην |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
ἐγω δε και ξυστραν . Οὑτοι δεδειπνηκασιν : ὁ δε ταλας ἐγω κεστρευς ἀν εἰην ἑνεκα νηστειας ἀκρας . Και | ||
' γω ; ” πανυ κακως ἐχω σφοδρα , οἰμοι ταλας . και σου δεομαι τουτοις , [ γυναι , |
ἐν ἱμερῳ και τῃ σῃ ἐπιθυμιᾳ , ὡστε μεταβασαι και μετενεγκειν εἰς το ὑπατον και ὑπερεξοχωτατον δωμα του εὐρυτιμου Διος | ||
ὁ ἐν Δελφοις τον τε ταφον ὑστερον ἐχρησε τοις Λακεδαιμονιοις μετενεγκειν οὑπερ ἀπεθανε και ὡς ἀγος αὐτοις ὀν το πεπραγμενον |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
το ζῳον ἀποθανῃ , συνδιατριβοντος μεν του χρησαντος ὁ λαβων ὑποδικος οὐκ ἀν γενοιτο , του μη σκηπτεσθαι μαρτυρι χρωμενος | ||
δε τις ἀκουσασα ἀρχη μη δρᾳ ταυτα , αὐτη ἀσεβειας ὑποδικος γιγνεσθω τῳ ἐθελοντι τιμωρειν ὑπερ των νομων . ἐαν |
, ὀντες γε τῃ ἀληθειᾳ κακοδαιμονες . , . . ἐπαγαγεσθαι ἀνηρ δι ' ἀρετην ἱκανος ἐπαγαγεσθαι το θειον . | ||
και μαλοισιν : ἀντι του : πειραται με εἰς ἐρωτα ἐπαγαγεσθαι : το γαρ μηλα βαλλειν ἐπι τουτου ἐτασσον . |
ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
προσορμισαντες τῃ Θυρεᾳ : οὐ γαρ λεγει κρατησαντες μεταστησαι : μεταναστας ποιησαι . τους ἐν τῃ νησῳ : τῃ Σφακτηριᾳ | ||
βιον προς τους φιλοσοφους , εἰς Καριαν τε και Λυδιαν μεταναστας . Ἀθηναζε γαρ ἀφικομενος ἠβουλετο του Προκλου ἀκροασασθαι και |
ψυχης : οἱον τοτε εἰρηνευει ἡ πολις ὁταν κατακλιθῃ το θητικον τῳ προπολεμουντι , και το προπολεμουν τοις ἀρχουσιν : | ||
ἀποδειξαμενος αὐτος εὐθυς ἁμα τῳ παραλαβειν την ἀρχην ἁπαν το θητικον του δημου και ἀπορον οἰκειον ἐσχεν . ἠν δε |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
συλλογισμος κοινωνος ἐστιν ἀμφοιν , εἰρηται δε οὑτως ἀπο του συλλεγειν και συναγειν εἰς ἑν ἀμφω , τα τε παρειμενα | ||
ἀθροιζοντα γαρ τας των σκευων προσηγοριας οὐκ ἐκ των παλαιων συλλεγειν μονον ἀλλα κἀκ των ἰδιων ἐδει . εὐτυχει κυριε |
ἀλλα ο : δηλον οὐν ὁτι της παραληγουσης μη δυναμενης μεταβληθηναι εἰς το ε , εἰκοτως οὐδε ἡ ληγουσα ἐξεταθη | ||
, ἀλλα και τους ἠδη χρονισαντας και εἰς πυον φθασαντας μεταβληθηναι θαυμαστως ἰασατο . δει δε λειωθεντα καλως ἐπιτιθεναι . |
ὁ Ἁβροκομης τῳ ῥευματι και ἐφερετο οὐτε του ὑδατος αὐτον ἀδικουντος οὐτε των δεσμων ἐμποδιζοντων οὐτε των θηριων παραβλαπτοντων , | ||
προς ἀληθειαν παθος , ὡς οὐδε του μη ἀπο γνωμης ἀδικουντος το πραττομενον ἐργον . Ἐν μεν τῃ προ ταυτης |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
τειχους ὀντες . ἐπειδαν δε τῳ προσαγομενῳ μηχανηματι ὁδοποιηθῃ , πετρους ὡς μεγιστους προρριπτειν ἐκ των πετροβολων , μη στρογγυλους | ||
των της Αἰτνης κρατηρων ἀξιοθαυμαστοτερον νομιζομεν , ἡς αἱ ἀναχοαι πετρους τε ἐκ βυθου και ὁλους ὀχθους ἀναφερουσι και ποταμους |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
ἡν ὁ Ταυρος ἀπολαμβανει προς τον ὠκεανον τον πληρουντα το Κασπιον πελαγος . μηκος δ ' ἐστι ταυτης της μεριδος | ||
ἐπι του αὐτου μεσημβρινου κεισθαι την τε Θαψακον και το Κασπιον : τουτῳ δ ' ἀκολουθειν το ἀφεσταναι ἰσον τας |
και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
τον ἀνδρα και τον παιδα . της αὐτης δε ἀρετης ἀφελεσθαι τε οὑς εὐλο - γον ἐαν τε ἐχειν οὑς | ||
. καθαπερ οἰμαι των τα ὑποβολιμαια παιδαρια θρεψαντων χαλεπον ὑστερον ἀφελεσθαι τἀληθη λεγοντα ἁ γε ἐν ἀρχῃ , εἰ τις |
του λυκου τον χοιρον ἀφηρπασεν . ἀφαιρεθεις δε αὐτον ὁ λυκος ἐν ἑαυτῳ ἐλεγεν : ” παντως και αὐτος ἐθαυμαζον | ||
: παροσον ὑπο ἑνος οὐδεν κατορθουται . Εἰς παγας ὁ λυκος : ἀντι του , Εἰς ἠκονημενας μαχαιρας ἡ αἰξ |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
, ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
Ἰλου μνηματος : τινες δε φασι και την ἐν Δελφοις πλατανον Ἀγαμεμνονα φυτευσαι και την ἐν Καφυαις της Ἀρκαδιας . | ||
, ὁς και τῳ Δαρειῳ πριν ἐδωρησατο χρυσην ἀναδενδραδα ἠγουν πλατανον , και τῳ Ξερξῃ τοτε ἐχαριζετο ἀργυριου δισχιλια ταλαντα |
Ἀσιας Περιηγησει . οἱ πολιται Ζυγαντες , οἱτινες τα ἀνθη συλλεγοντες μελι ποιουσιν , ὡστε μη λειπεσθαι του ὑπο των | ||
δε παντες και οἱ τας ῥιζας και οἱ τους ὀπους συλλεγοντες την οἰκειαν ὡραν ἑκαστων τηρουσι . και τουτο μεν |
ἀνθρωπον , οὐκ ἀπογινεται . λυσις τουτου , ὁτι ὁ ἑκτικος πυρετος οὐ φθειρει το ὑποκειμενον : οὐδεν γαρ το | ||
οἱ πλειστοι των πυρετων ἀπο χολης γινονται . Ὁ δε ἑκτικος πυρετος ἐστιν ἀχωριστος , ἐκτηκων και δαπανων την ἐν |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
μετεχων των νομων και των πραττομενων παντων πλην ἀρχης . μετοχος Ἑλληνες . ἰσοτης ὡς ἀροτης Ἀττικοι , ἰσοτης ὡς | ||
του Ἀπολλωνιου και ὁποθεν εἰδειη , ἐπερομενου „ και συ μετοχος „ ἐφη ” της σοφιας ταυτης ἡκεις , ἀλλ |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
Ἀντικειμενων δη ἀλληλοις των δυο τουτων εἰ - δων του περισσου τριτον ἀνα μεσον τι θεωρειται οἱονει ἐξ ἀμφοτερων εἰδοποιουμενον | ||
και ψοας ἐπιδησαι θελομεν . θωραξ . Ἐπιδησαντες θωρακα ἐκ περισσου ἀγομεν την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἐπικαρσιαν κατα νωτου και πλευρων |
ἡν καλουσι Σιδας , Ἐπαμινωνδας δικαιολογουμενος ἐξαιφνης ἐκ της ἀριστερας μεταλαβων κεκρυμμενην ῥοαν και δειξας ἠρετο τι καλουσι τουτο . | ||
Λυκων κατηγορησοντες ἐμου , κἀν ὠφλε χιλιας δραχμας , οὐ μεταλαβων το πεμπτον μερος των ψηφων . Τιμαται δ ' |
εἰ ἐπ ' ἐκεινοις γενοιτο , ἀποστερηθεντας δια τουτον των ἡδιστων ; ἐτι δε τα τειχη ὡς κατεσκαφη και αἱ | ||
και ἀγαλματα και οἱς αὐτοι κοσμουνται , και ταυτα μετα ἡδιστων ὀσμων και θεαματων παρεχει : ἐπειτα δε ὀψα πολλα |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
, τον δε ἁτε μηδενος ἐπιδεα τοις ἀμφι το ἱερον ὑπηρεταις και λειτουργοις χαριζεσθαι μετα σεμνοτητος και τιμης της ἁπασης | ||
βλαβη τις γιγνεσθαι και προθυμουμενων ὠφελεια . προειπε δε τοις ὑπηρεταις , και ἀλλος εἰ τις βουλοιτο των ὁπλοφορων προσιστασθαι |
και ἑορτας ἐπιτελουντες ἐνιαυσιους ἐξιλασκονται : τουτων δε ἐπιτελουμενων , ἐπειδαν ἐπι της ἠιονος κτυπος συμφωνιας γενηται , παντες οἱ | ||
κρατουντας των Ἑλληνων τους Λακεδαιμονιους : οἱ δε Λακεδαιμονιοι , ἐπειδαν βουλωνται ἀνεδην τοις παρ ' αὑτοις συγγενεσθαι σοφισταις και |
ἀρας ἀποθου : ἐν δε τῃ χρησει διδου προ τροφης μυστρον ἑν . Ἡ των πνευματων ἐν γαστρι γενεσις χυμων | ||
κοτυλης ἐστι δωδεκατον , τῳ δε σταθμῳ λιτρας δωδεκατον , μυστρον το μεγα κοτυλης ἐστι τριτον . δακτυλοι πληρεις ἁρπαζουσι |
αὐτῳ και προ της ἐν Ἀφροδιτῃ συμπλοκης και ἐν παλαιστρᾳ συμπεσειν και φανερως περιχυθηναι , και οὐκ ἐχουσιν αἰσχυνην αἱ | ||
δε το προς θαλαττῃ τειχος και των οἰκιων περι ἑπτακοσιας συμπεσειν , Ἐχινου τε και Φαλαρων και Ἡρακλειας της Τραχινος |
αὐτῳ και συμφερον νομισειεν ; και ἐν ἀλλοις οἱον των ἀνδροφονων οἱ μεν ἀειφυγιᾳ , οἱ δε δημευσει , οἱ | ||
ὁρωντες . οἰκτιστον δε ἐφανη μαλιστα αὐτοις , ὁτι των ἀνδροφονων Δεκμος ὁ Βρουτος ἐν τοις δευτεροις κληρονομοις ἐγεγραπτο παις |
γαλαξ το ξ ἀπεβαλλεν , ἀνεφικτου οὐσης της εἰς ξ καταληξεως , ἐπει οὐδεν οὐδετερον εἰς διπλουν ληγειἀπειρος . ἡ | ||
κζʹ . Ὁ Θωραξ . Ἐστι μεν της εἰς αξ καταληξεως , κλινεται δε Θωρακος δια του Κ δικαιως : |
καλως κἀν τοις κακοις δει λογον ἐχειν εὐφημιας . Πλουτος ἀλογιστος προσλαβων ἐξουσιαν και τους φρονειν δοκουντας ἀνοητους ποιει . | ||
εἰς ἁ και παλιν καταληγοντα ἀναγκαιως ὀφειλομενον τελος ἐχει , ἀλογιστος , ὠ πολυτιμητε , και ἀθεος ἀπανθρωπων ἐπ ' |
τοιουτον γινομενον . Ἐκ μεν οὐν τουτων δοξειεν ἀν τοις σπερμασιν . Οὐ μην οὐδε θατερον ἀδυνατον οὐδ ' ἀλογον | ||
το ἐν ὀλιγῳ πολλην διανοιαν ἠθροισθαι , καθαπερ ἐν τοις σπερμασιν δενδρων ὁλων δυναμεις : εἰ δ ' ἐκτεινοιτο τις |
συκοφαντας , αἱρουμενοι τους ἀξιοπιστοτατους των πολιτων . Λακωνικου δε συκου μνημονευει ἐν Γεωργοις Ἀριστοφανης ταδι λεγων : συκας φυτευω | ||
κυματων παλιν πληρουται , και ἀλλως ἐνορμισθηναι χαλεπος . Ὁμοιοτερος συκου : τουτο παραπαιζεται δια την ἐμφερειαν των συκων προς |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
. που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
. Ὁ δ ' αὐτον ἐκελευσε παραχρημα τους οἰκετας συλλαβοντα ἀπαιρειν : και , ἠν γαρ αὐτος ἐπιμελητης , νυκτωρ | ||
ὁ Μεγαρευς τας γερανους φησιν , ὁταν ἐκ της Θρᾳκης ἀπαιρειν μελλωσιν , ὑπο μιας περιρραινεσθαι κυκλῳ πασας : εἰθ |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
καλουμενος Μααρσαρης , ὁς τῳ μεν Εὐφρατῃ συμβαλλει κατα θεσιν ἐπεχουσαν μοιρας . . . . οη γʹ λε γοʹ | ||
τῳ ἀπο του εἰρημενου περατος μεχρι του Ποντου κατα θεσιν ἐπεχουσαν μοιρας . . . . . . . . |
“ θαυματοποιιαις ” ταις οὐδεν ὠφελουσαις , ὑπο δε των ἀνοητων περιστατοις γινομεναις “ ” ἀντι του περι ἁς κυκλῳ | ||
: ἐπι των ἀπορων . Γυναικος φρενας : ἐπι των ἀνοητων . Γλωσσα που πορευῃ , πολιν ἀνορθωσασα και παλιν |
προς ἀξιαν ἐρουντες , ὁ συμβαινειν ἐπι των μη λιαν ὑπερβαλλοντων πεφυκεν , οἱ συνειδοτες αὑτοις ἀσθενειαν κερδος ἀν ἐποιουντο | ||
' ἀληθεστατον γνωτε ἐξ ὡν ἡμεις οἰομεθα σαφως πεπυσθαι : ὑπερβαλλοντων γαρ αὐτοις των κακων και βιαζομενοι ὑπο της παρουσης |
, ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
, ὁτι τον μεν ἐπηλυν ὀχλον οὐδενος εἰακατε εἰναι των κοινων κυριον , ἀρχετε δ ' αὐτοι της πολεως και | ||
αἱ πρωται δε ἡμιν φαντασιαι γινονται ἀδιαρθρωτοι και ἀπο των κοινων : τα γουν παιδια προσαγορευει παντας τους ἀνδρας πατερας |
δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
, και σχεδον ὡς ἐπος εἰπειν οἱ φιλοπονωτατα προσεδρευσαντες τοις ὑπομνημασιν αὐτου τουτ ' ἀποφερονται το λυσιτελες ἐκ της ἀναγνωσεως | ||
. . . : κροσσας κλιμακιδας . ἐν μεν τοις ὑπομνημασιν ἀποδιδωσι τας των ἐπαλξεων στεφανας , οἱονει κεφαλιδας , |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |