| βουλης ἀποδειχθηναι τον Κοιντιον οὐτε ἱππαρχην ὑπο του Κοιντιου τον Σερουιλιον . γενομενης δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας | ||
| των ὑπατων χιλιαρχους κατεστησαν τετταρας , Ποπλιον Λοκρητιον , Γαιον Σερουιλιον , Ἀγριππαν Μενηνιον , Σπουριον Οὐετουριον . ἐπι δε |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
| ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
| θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
| ἀπο της ἀποτυχιας αἰσχυνην . . . . εἰς την προστασιαν της Καδμειας ] οἱον εἰς την εἰσοδον και προπυλωνα | ||
| , . . ) Ὁτι οἱ Ῥοδιοι ἐχοντες ἀγχινοιαν και προστασιαν , και ταυτῃ χρωμενοι , διετελουν καθαπερει τινας ἑκουσιους |
| τους αὐτους τοπους τας πολεις ἱδρυσαμενοι ἱερα κατεσκευασαν ἀπο κοινων ἀναλωματων : Ἰωνες μεν ἐν Ἐφεσῳ το της Ἀρτεμιδος , | ||
| γεωργουντων και ποιησον ἀμφοτεροις λαμπροτεραν την πολιν και μηδετερον των ἀναλωματων φυγῃς , ὁπως ἡμιν μεν ὡς περι πολιτου διαλεγεσθαι |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
| σκοπειτε ὁσα εἰκος εἰναι : ἡμων γαρ και ὑμων ταὐτα λεγοντων το γε ἀλλο Ἑλληνικον ἰστε ὁτι ὑποδεεστερον ὀν τα | ||
| , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , ὁταν περι ἀριθμου πολλων λεγοντων εἱς τις ἀριστα λεγῃ , γνωσεται δηπου τις τον |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| και ἐστι τιθω τιθημι συντιθημι : γινεται δε και ἀπο συνθετων ὀνοματων παρασυνθετα ῥηματα , φιλοσοφος φιλοσοφω , ὑοσκοπος ὑοσκοπω | ||
| ἐχουσι και λευκην την του σωματος ἑξιν : των δε συνθετων ἐπιτηδειον αὐτοις το δια των χυλων φαρμακον προσλαμβανον οἰνου |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| δακνει . Ἀλλο : ποιη ἡ μικροφυλλος , ᾑ ὀνομα παρθενιον το μικροφυλλον , ἡ τα θυμια τα ἀπο του | ||
| . ὁ δ ' Ἀνακρεων τι φησιν ; ὠ παι παρθενιον βλεπων , διζημαι σε , συ δ ' οὐ |
| αὐτων παραλαμβανομεναι . τας μεν οὐν ἀλλας πτωσεις ἐν προσωποις τριτοις νοεισθαι , μονην δε την κλητικην ἐν δευτερῳ , | ||
| ποιων και την ἀλλην , την δε διαφοραν δευτεροις και τριτοις διδους . Το δε ἐν τῳ Φαιδρῳ ψυχη πασα |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| ' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
| , Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
| προσαυγαζομενης δ ' ὑπο του ἡλιου . Ξενοφανης τον μεν ἡλιον χρησιμον εἰναι προς την του κοσμου και την των | ||
| συνομολογει και Ἀ . , Ἀ . πλατυν εἰναι τον ἡλιον . , Ἀ . , Ἡρακλειτος [ ] , |
| του νομου , ποιας ἀν τοτε παρρησιας μετειχες και ταυτα συνηγορον ἐχειν τον νομον δοκων ; οὑτως ἐστιν , ἐνθα | ||
| ἐπιτηδειος πεφηνεν εἰς το κατεργασασθαι τον ἐρωτα τῳ δεσποτῃ : συνηγορον ἐχεις το κατα γαστρος : εὑρηται πειθους ἐνεχυρον : |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| και φυλακας ἐγκαταστησας αὐτοις αὐτος ἐς Μαντινειαν ἀπελθων , πολιχνην παραλιον , μετα γε της γυναικος και των παιδων και | ||
| Πελωριαδος ἐπι τον Ἐρυκα . διεξιοντος δ ' αὐτου την παραλιον της νησου , μυθολογουσι τας Νυμφας ἀνειναι θερμα λουτρα |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
| ' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
| εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
| ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| τουτον τον ἐνιαυτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις περι το Δηλιον ἐγενετο παραταξις [ κατα την Βοιωτιαν ] Ἀθηναιων προς | ||
| Ἐπι Δηλιωι μαχη : Λυκουργος ἐν τῳ κατα Λυσικλεους . Δηλιον χωριον ἐστι της Βοιωτιας : ἐνταυθα Ἀθηναιοι μαχομενοι ἐνικηθησαν |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| ἐπιστημην , ἐστι δε και ὡς ἑνα αὐτους τῳ λογισμῳ περιλαμβανειν : ἐπειδαν γαρ ὡς παρ ' ἀλλου και ἀλλοτρια | ||
| την λειοτητα των φθογγων λυμαινομενας ἐξισταται περιοδῳ τε και κυκλῳ περιλαμβανειν τα νοηματα πειραται ῥυθμοειδει πανυ και οὐ πολυ ἀπεχοντι |
| , πως ἀν εἰεν ἀποδειξεις ; ἡ γαρ ἐκλειψις οὐκ ἀιδιον . ἠ και ἐπι τουτων εἰδος τι κοινον φαινεται | ||
| ἐπιδειξει , ὁτι εἰ μη τι εἰη τῃ ἑαυτου φυσει ἀιδιον , οὐδ ' ἡ γενεσις ὑποστησεται . Δια τι |
| δ ' ὁ Δημητριος μεχρι δευρο διατεινειν την περι το Ἰλιον χωραν την ὑπο τῳ Ἑκτορι , ἀνηκουσαν ἀπο του | ||
| ἑαυτον ὁ Τυανευς ἐκεινος ; Ὁμηρος δε τι μαθων εἰς Ἰλιον ἀγει τον Πυλιον γεροντα τον τοις τε Λαπιθαις συνηγωνισμενον |
| λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
| ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
| ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
| . και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| οὐχ ὁ Περσης , ὁ κακιστος ἀνθρωπων : λελυπηκας με σκεπτομενος περι φυγης ἐν ἐπινικιοις : νικωμεν γαρ , ἀν | ||
| ἐκ των Πετοσιριδος εἰληφως , ὁ δε Δωροθεος περι τεκνων σκεπτομενος λεγει . δει τους τριγωνοκρατορας του Διος σκοπειν πως |
| σαρκα ἐκτος του λεπους προσφερεσθωσαν και προ τροφης μαλλον και ταχυτερον και πινετωσαν εὐκρατου μαλλον ἠπερ οἰνου . οἰνου δε | ||
| ἑνικῳ οὐδετερῳ , ἐπι δε ὑπερθεσεως πληθυντικῳ οὐδετερῳ : ταχυς ταχυτερον , ἀλλα και ἐπιρρημα ταχυτερον : και πληθυντικον ταχυτατα |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| καθ ' αὑτον [ τοτε ἀνθρωπων ] ἐκεινον τ ' ἀποκτεινει και αὐτος ἐν τῳ σκυλευειν τον νεκρον πληγεις ὑπο | ||
| πυρετον ῥηϊδιως κρατεον του ἐν τῳ σωματι ψυχρου , και ἀποκτεινει το θερμον τοινυν [ τοινυν τ . θ . |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| ἐπεμπον ὡς δη και τουσδε ὑπο της βουλης ἀπεσταλμενους , δεομενοι μη ἀγχοτερω τεσσαρακοντα σταδιων τῃ Ῥωμῃ παραστρατοπεδευειν , μεχρι | ||
| Προσφευγουσι τῳ Καισαρι και Ζακυνθιοι μεγαλα ἐγκληματα ἐχοντες , και δεομενοι βοηθειας . Ὁ δε τουτων προὐστη τε , και |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| σχολης , και προεπιεν Ἀπολλοδωρῳ . και ὁς εἰπεν : ἡδιον ἀν παρα Σωκρατους την του φαρμακου κυλικα εἰληφειν ἠ | ||
| , ἀλλ ' ὁ Παν [ και ὁ Πριαπος ] ἡδιον . ἐμφαγειν δ ' ἠν παλιν ὀρνιθια ταυτι τα |
| ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
| δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
| ἐξον παρα βασιλεως καρπουσθαι , ἀλλ ' ἐκεινου του μακρου καταλογου της τρυφης και της εὐπαθειας , ὁποσα ταις δελτοις | ||
| Ἀπολλοδωρος δε ἀρσενικως αὐτην φησιν ἐν τῃ ηʹ του νεων καταλογου ” τον Ὠλενον και την Πυληνην νυν μεν οὐκετι |
| ὁμοιως και του σωματος τα αὐτα ἐρουμεν . το δε ἀθετον ὁλον ἁμα οὐχ ὑφεστηκεν οὐδε δειξει ὑποπιπτει οὐδε τα | ||
| θερμαινων γευσιν . Πηγανον το ὀρεινον του ἡμερου δριμυτερον και ἀθετον προς βρωσιν : του δε κηπευτου ἐδωδιμωτερον το παρα |
| νεα ἀκουνιστα , τουτεστιν ἀπισσωτα , εἰτα πωμασαντες τα ἀγγεια ἀποτιθενται , και οὑτω τηρουμενα παραμενει τον ἐνιαυτον ὁλον νεαρα | ||
| ἀπο τηϲ ἐπεμβαλλομενηϲ πυτιαϲ δριμυτητα , την τε ὑγροτητα ἁπαϲαν ἀποτιθενται και μαλιϲτα χρονιϲαντεϲ . ἡνικα και δριμυτεροι γιγνονται και |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| , εἰ και τις ἡλιον εἰσαγαγων ἐπι πολυ τον κοσμον ἀνηλιον εἰασε . δει οὐν μεμετρημενως τα τοιαυτα ποιεισθαι . | ||
| τι ζῳον , φασιν , ὁ ἀσπαλαξ , τυφλον και ἀνηλιον . τουτο δε ὑπο γην ἑρπον τας των φυτων |
| γραφῃ και ὀπιου γο αʹ και ἐχρησαντο ἐπι των σφοδρων ἀλγηματων , ἑτεροι δε ἐπι της χρη - σεως βραχυ | ||
| ὀχηματι μηδε ἐπι πολυ ἱστασθαι . δει δε μηδε των ἀλγηματων , ὁταν περι τι ἀρθρον γενηται του ποδος , |
| ἠσαν ὁμωνυμοι . δυνατον δε και , ὡς ὁ φιλοσοφος ἐξηγειται Πορφυριος , ὡς προς διακρισιν εἰρημενου των ὁρισμῳ χρωμενων | ||
| τουτο Ἐρατοσθενης , ὑπενοησε δ ' ὁμως . αὐτος γουν ἐξηγειται την ἐπιστροφην ἡν λεγω της χωρας : ὡς καθολου |
| ἐπιϲπαϲθαι προϲ το δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην | ||
| προϲ την ἑκαϲτου χρειαν . ἐπι μεν οὐν των μικροτερων ἀποϲτηματων μιαν παραϲχωμεν διαιρεϲιν , ἐπι δε των μεγαλων πλειοναϲ |
| Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
| ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
| καθεζετο / ἐπι τοισι βωμοις ὠχρος ἐν φοινικιδι / στρατιαν προσαιτων : ἡ δε Μεσσηνη τοτε / ὑμιν ἐπεκειτο χὡ | ||
| μετριωτερον ἐπι σαυτῳ φρονων ὀφθῃς . ἀν δ ' αὐτος προσαιτων και της ἐφημερου τροφης ἀπορων και βλεπων εἰς δυο |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| τετραπολιν Δωριδα τριπολιν ἀποφαινοντος , την δε μητροπολιν των Δωριεων ἀποικον Θετταλων : τριχαϊκας δε δεχονται , ἠτοι ἀπο της | ||
| εἰκοσιν , Ἀκυληιαν δ ' ἐπεδραμον και Τεργηστον , Ῥωμαιων ἀποικον , ἐσκυλευσαν . ἐπιοντος δ ' αὐτοις του Καισαρος |
| και καθαρωτατων δογματων γενομενην αὐτην ὡς ἱερειον το καλλιστον ἀναγειν προστετακται , πιονα και λιπωσαν , θειῳ φωτι χαιρουσαν και | ||
| ἀκουσαι , τι βουλεται Γαιος ἐπ ' αὐτῳ και τι προστετακται τοις ἡκουσι και τι παραυτικα μελλησει ὑπομενειν : δεινος |
| μεν τωι ποιητηι τον Δια παρεισαγεσθαι δυσαρεστουμενον τωι Ἀρει και λεγοντα ἐχθιστος δε μοι ἐσσι θεων , οἱ Ὀλυμπον ἐχουσιν | ||
| ἐτι ἀποδημου αὐτου ὀντος ἐθεασατο αὐτον ἐν ὑπνοις ἐλθοντα και λεγοντα τρισχιλια ὀκτακοσια νομισματα ἠνεγκα . και ἀναθεμενος τινι των |
| το δε φθινον φθινοπωρον νοσερον . ἀλλα και της ἡμερας θαλλειν μεν την ἑω , φθινειν δε την ἑσπεραν , | ||
| ἡ ἀδικια : παρα ἐν τῃ ἀττῃ ἠγουν τῃ βλαβῃ θαλλειν : ὡς παροινια , ἡ περι τον οἰνον ἀταξια |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| ϲπερματοϲ , ἡδυοϲμου ξηρου ἀνα # α , ἁλοϲ κοινου πεφρυγμενου λι . α , κοριου ϲπερματοϲ , ναρδοϲταχυοϲ , | ||
| , ναρδοσταχυος δρ . βʹ , του σπερματος του ἐλελισφακου πεφρυγμενου και σεσημενου ⌊ δρ . γʹ ⌋ , πεπερεως |
| αὐτην οἱ κατα καιρον ἀναγομενοι ἀπ ' Αἰγυπτου περι τον Ἰουλιον μηνα , ὁ ἐστιν Ἐπιφι . Τουτον δε ὁλον | ||
| , ὁ τῳ προσθεν ἐνιαυτῳ τοις περι Αἰμιλιον τε και Ἰουλιον ὑπατοις ἀπειθησας , ὁτ ' αὐτον ἀντι λοχαγου στρατιωτην |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| την ΑΒ , του δε λοξου της σεληνης την ΓΔ παραλληλους προς αἰσθησιν γινομενας μεχρι γε των κατα τους ἐκλειπτικους | ||
| ὁ δε δια των πολων της σφαιρας διχα τεμνει τους παραλληλους κυκλους , καθ ' ὡν φερεται τα ἀστρα , |
| δια μεσων ἑκαστου παροδους κατα τε μηκος και πλατος ἀκριβως κατανοειν δυναμενης δια της προς τα τηρουμενα παραφορας του τε | ||
| , ἀλλα και το ταις αἰσθησεσιν συμφωνον , ἐξεσται παλιν κατανοειν ἀπο του δια πασων περιεχοντος ὀκταχορδου κανονος , ἀκριβουμενων |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| το τριπολιον καθ ' Ἡσιοδον [ . . ] και Μουσαιον εἰς παν πραγμα σπουδαιον χρησιμον εἰναι , δι ' | ||
| του δε Εὐμολπον : του δε Ἀντιφημον : του δε Μουσαιον τον ποιητην : του δε Εὐμολπον τον καταδειξαντα την |
| ὑπ ' αὐτου : οὑτος δ ' ἀν εἰη κενον πεπληρωμενον . Εἰ δε και εἰς πυρ ἀναλυεται ἡ πασα | ||
| την θηκην του κρανους του τριλοφου . λεκανιον : κρατηρα πεπληρωμενον των λαγῳων κρεων . λεκανια δε και λεκανιδας τα |
| προς την ἐρωτησιν ἀπαντωντες ἀποφαινομεθα ἠ και μηδενος ἐρωτωντος αὐτοι προελομενοι τοις πελας ἐκφηναι την ἡμετεραν διανοιαν , ὁ δε | ||
| ἡ προεπινοια της περι τα ὑπεραγαν βαρη κινησεως ] : προελομενοι γαρ τινες μεγαλα βαρη κινειν , ἐπειδη ἀπο της |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
| μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
| ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
| ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
| ὁ μεν αὐτων τεμνεται ξιφει τον πηχυν , ὁ δε ἀνεις την κομην ἱεται μεμηνως δια των ὀρων , ὁ | ||
| στηλην ἐχων ἐχριμπτ ' ἀει συριγγα , δεξιον δ ' ἀνεις σειραιον ἱππον , εἰργε τον προσκειμενον . Και πριν |
| δευτερος και τεταρτος , εἰς ἁς νικας και Εὐριπιδης ἐγραψεν ἐπινικιον , θυσας Ὀλυμπιῳ Διι την πανηγυριν πασαν εἱστιασε . | ||
| . εἰς γαρ την ἐπιουσαν νεομηνιαν ὑπεσχετο συντετελεσμενον ἐπιδειξασθαι τον ἐπινικιον : Ἀντιτειν ' ἐπιβουλιᾳ . ἠγουν ἐναντιου τῳ φθονῳ |
| προς το ἀπο της ΓΑ ἐστι το ἀπο της ΖΓ διαμετρου της τομης προς το ἀπο της συζυγους ἑαυτῃ διαμετρου | ||
| λογος συνισταται . εἰσιν γαρ ἡλιου τοις Ϛ δακτυλοις της διαμετρου ἐμβαδοι δ # μεσου ἀποστηματος , και τοις αὐτοις |
| του κεντρου του κυκλου , ἀφ ' οὑ το εἰκοσαεδρον ἀναγραφεται , και ε τα ἀπο της του ἐν τῳ | ||
| ἀπο της Α ρμδ , ἡ ὑπεροχη πα , ὁστις ἀναγραφεται ἀπο του θ , ὁς ἐστι συμμετρος τῳ ιε |
| , ] δει δ ' ὑμας πρωτον ἁπαντων ἀκουσαι και μαθειν , τι ποτ ' ἐστι το Χερρονησον ὑμας ἀσφαλως | ||
| ὡν οὐδεν ὁτι ἀληθες ἐστιν οὐδ ' ὑγιες ῥᾳδιον ὑμιν μαθειν . ἰθι γαρ , εἰπε ὠ Οὐαλεριε , τινες |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| δυο . Ἡσιοδος : τρις ὑδατος προχεειν , το δε τετρατον ἱεμεν οἰνον . Εὐπολις Αἰξιν : Διονυσε χαιρε : | ||
| και παλιν την Σωστρατου ὀρθιαν την στηθοδεσμιδα , ἡν τινες τετρατον καλουσι . Κεφ . ρδʹ . Δυο τελαμωνας κατα |
| , αἰσθησις δε οὐσα ἀλογος ἐστιν , ἀλογος δε γενομενη ἐκπεσειται του ἐτι νοησις ὑπαρχειν , μη οὐσα δε νοησις | ||
| ἑκαστα καθιεναι : εἰ δε μη γε , εἰς εὐτελειαν ἐκπεσειται ὁ λογος : ἀλλα τα μεν προφανως εἰπε ἐν |
| περι των ὑστερον , διοτι Ῥωμαιοις προσηκεν οὐκ ἀπο των ἐρυματων ἀλλα ἀπο των ὁπλων και της οἰκειας ἀρετης ἐχειν | ||
| αὐτῳ καμνοι ἡ δυναμις μηδε μιαν ὡραν ἀποστηναι βουλομενῳ των ἐρυματων , εἰς ταγματα διελων το στρατευμα , ὁς ' |
| αὐτοισι ξυμφερει : διαφευγουσι δε οὐ μαλα : των γαρ νουσηματων ὁ τι ἀν ἑτερον ἐφ ' ἑτερῳ γενηται , | ||
| εὐλαβεεσθαι . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ ὑπο τινος των ὀξεων νουσηματων ληφθηναι , θανατωδες . Γυνη ἐν γαστρι ἐχουσα , |
| παρα νομον ἀσεβησαντων , τιμημα δε ὁτι χρη πασχειν ἠ ἀποτινειν , ἐαν ὀφλῃ . Κλοπη μεν χρηματων ἀνελευθερον , | ||
| . ὡσαυτως ἐνομοθετησαν μηδε τους τας ἐγχελεις πωλουντας τελος αὐτους ἀποτινειν μηδε τους θηρευοντας . και τους την θαλασσιαν δε |
| ἐνυπαρχουσα πως ἠ δυναμει ἠ ἐντελεχειᾳ , δυναμει μεν το ὑλικον αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι | ||
| οὐκ ἀποκνητεον . δηλον ὁτι ἡνπερ κτλ . ὁτι το ὑλικον αἰτιον της πολιτικης τα πρακτεα εἰσιν . ὁ δε |
| φησιν , οἰονται ὁτι το σπερμα το ἀτελες και το καταμηνιον εἰσιν ἀρχαι , ἀλλ ' ὁ πατηρ και ἡ | ||
| ἐν ἡπατι και ϲπληνι φλεγμοναϲ και οὐρα ἀγει και γυναικι καταμηνιον . ϲυνηθειαϲ δε τῳ νοϲουντι ὑπαρχουϲηϲ και τῃ κατα |
| μανθανειν του δειπνου την ἀκολουθιαν . τα δ ' ἀλλα ποικιλος εἰ και θορυβου πλεως την ψυχην , προς ἑκαστα | ||
| τινες εἰσιν , οἱ εἰς ὀροφον εὐθετοι . Παστος . ποικιλος οἰκος νυμφικος , παρα το πασσειν , ὁ ἐστι |
| μεν ἐστιν ἡ ὑποστασις , το δε γνωστον οἱον το φανον της ὑποστασεως : και γαρ ἀλλο τῳ ἐνυλῳ εἰδει | ||
| τοις κατηργμενοις ἠδη της ὑπου - ρανιου πορειας , ἀλλα φανον βιον διαγοντας εὐδαιμονειν μετ ' ἀλληλων πορευομενους , και |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| ἐκ του θεου γενεσεως το μεγεθος των ἐν ταις πραξεσι κατορθωματων : και γαρ προτερον ἀηττητον αὐτον γεγονεναι και μετα | ||
| χρωμενος διεσωσε το στρατοπεδον . αἰει δε μαλλον δια των κατορθωματων αὐξων την ἰδιαν εὐδοξιαν μεγαλης ἀποδοχης ἐτυγχανε παρα τε |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| Ἐταττον μεν οἱ ἀνδρες μετα τον νοερον ἀριθμον και τον ψυχικον και τον μαθηματικον και τον φυσικον ἀριθμον , οὐ | ||
| Σωκρατης ἐπανεισιν ἀπο του ἐν τοις λογοις καλου ἐπι το ψυχικον καλλος , τουτεστι τας ἀρετας τε και ἐπισ - |
| νενικηκεν ὁ βασιλευς και βαρβαρων ἐθνος ἐκκεκοπται . ταυτην δε καρπουμενοι την ἡδονην την ἑτεραν ἐλπιζομεν . αὑτη δε ἐστι | ||
| ' ἱερεις το παλαιον μεν δυνασται τινες ἠσαν , ἱερωσυνην καρπουμενοι μεγαλην , νυνι δε τουτων μεν αἱ τιμαι πολυ |
| “ ἐξεθηκα ” , μαρτυρει Εὐριπιδης λεγων : διδωσι βουκολοισιν ἐκθειναι βρεφος . λεγει οὐν Ἀριστοφανης , ὡς ἐπειδη παρανομως | ||
| ὁτι ὁ Φοινοδαμας γʹ ἐχων θυγατερας ἀναγκαζομενος ὑπο του Λαομεδοντος ἐκθειναι αὐτας τῳ κητει ἐκκλησιαν συναγαγων ἐδημηγορησε δεον εἰναι Λαομεδοντα |
| ἀπαθως και ἀπερισκεπτως διδῳ τις , οὐ μελλει διαπραξασθαι τι συμφορον . χρη οὐν πρωτον διδοναι τοισι μεν χολωδεσιν ὁ | ||
| , ὡς μονῳ τυραννων ἀρχειν εἰδοτι . και τοις ἀρχομενοις συμφορον εἰναι του γενους την οἰκειοτητα κἀνταυθα ἐνεδειξατο ἡμιν ἐκ |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| οὑς ἠγνοει μεν οὐδε προσθεν , νυν δ ' εὑρων καλλιους αὑτου καλλος τουτο νομισας ἡσθη : προς τοσουτον ἡκει | ||
| μη προταττεσθω , αἱ δε μαθηματικωτεραι και ἡ πρωτη φιλοσοφια καλλιους αὐτης ἐστωσαν : ἀλλα δια τι μη παντα θεωρουσι |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| ὑπο Ποσειδωνος κατεποντισθη εἰς το νυνι λεγομενον ὑπο του Ἀπολλωνιου ἠριον Αἰγαιωνος , . Περι δε της κλησεως του Αἰγαιου | ||
| Ἀιδα ταν ὀλιγαν σποδιαν , τοις ἐμον ἐρχομενοισι παρ ' ἠριον εἰπατε χαιρειν , αἰτ ' ἀστοι τελεθωντ ' αἰθ |