δ ' ἀντι των ὑπατων χιλιαρχοι τετταρες ὑπηρχον , Αὐλος Σεμπρωνιος και Μαρκος Παπιριος , Κοιντος Φαβιος , Σποριος Ναυτιος | ||
Φερεκλης , ἐν Ῥωμῃ δε την ὑπατικην ἀρχην διεδεξαντο Ποπλιος Σεμπρωνιος και Ποπλιος Σολπικιος , ὀλυμπιας δ ' ἠχθη παρα |
γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
οἱ ἱππεις . ὁποτερα μεν οὐν , εἰτε λαθοντες τον Λυσανδρον ἐπεπεσον αὐτῳ εἰτε και αἰσθομενος προσιοντας ὡς κρατησων ὑπεμενεν | ||
προς ἀλλους μεν των Ἑλληνων , ἀταρ οὐν και προς Λυσανδρον τον Λακεδαιμονιον , ὁτε ἠλθε προς τον Κυρον ὁ |
τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
ὁτι προησθιον των βασιλεων προς ἀσφαλειαν . ἠν δ ' ἐπιφανης και ἐντιμος ἡ χρεια . Πτολεμαιος γουν ὁ Σωτηρ | ||
Ὀρχηστρα . το του θεατρου μεσον χωριον , και τοπος ἐπιφανης εἰς πανηγυριν , ἐνθα Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος εἰκονες . |
δια πεντε ἡμιολιος , ἡ δε δια πασων διπλασιος , τριπλασιος δε ἡ δια πασων ἁμα και δια πεντε , | ||
παραλιπων τον δ και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , |
ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
, νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
. ἐκ δε τοὐναντιου δειλος , ἀποδειλιων , ἀθαρσης , ἀνανδρος , ἐπιδεης καταδεης , συνεσταλμενος , κατεπτηχως , ἀγεννης | ||
ἐστεφανουτο ἐριῳ . ἐνοει δε τουτο το στεφανωμα αὐτῳ ὁτι ἀνανδρος ἐστι και γυννις και ἐς γυναικας μαχλος . και |
, ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
ἐδοκει μετριωτατος εἰναι , ὑπο Κερκυραιων δολοφονηθεις τροπῳ τοιῳδε . Περιανδρος βουλομενος , τελευτησαντος αὐτου , μενειν τοις ἐκγονοις την | ||
, οἱσι διδωσι θεος : και γαρ ἀθυμησας ὁ σοφος Περιανδρος ἀπεσβη , οὑνεκεν οὐκ ἐτυχεν πρηξιος , ἡς ἐθελεν |
' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
ὑφ ' ἡδονης ἐρχονται , καταπλευσαντες δε και την γην ἀσπασαμενοι βαδιζουσιν ἐπι το ἱερον προσευξομενοι τε τῳ Ἀχιλλει και | ||
ἱλεως και εὐμενεις δεχεσθαι αὐτους . ταυτα δε ποιησαντες , ἀσπασαμενοι ἀλληλους ὡσπερ εἰκος , ὁ μεν πατηρ παλιν εἰς |
συναισθεται . λυπας μεν οὐν και ὀργας και ἐπιθυμιας ἀλλας ὁμολογεισθαι , ἐρωτα δ ' ἐπικρυπτεσθαι προς των σωφρονων . | ||
κακῳ οὐσῃ ἐναντιον ἐστιν ἡ ἡδονη και οὐ κακον , ὁμολογεισθαι ἀναγκη αὐτην ἀγαθον εἰναι . ἠ εἰποιεν ἀν οὑτως |
οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
ποιειται τας ἀποφασεις , τροπον τινα ἐν μεν τοις γεωγραφικοις μαθηματικος ἐν δε τοις μαθηματικοις γεωγραφικος ὠν , ὡστε προς | ||
ῥητορικας γεγραφως : τριτος αὐτος οὑτος : τεταρτος Δημοκριτειος και μαθηματικος , Ἀβδηριτης , Ἀτθιδι γεγραφως και Ἰαδι : οὑτος |
τοιν ποδοιν της ἀγαν ἀναιδειας οὐ πεπαυμενον . εἰ δε ἀπιστεις , ἐρου τον ἀριστον Κελσον , ἐρου τον σοι | ||
κλης : ἐξεπονησε γαρ ἐκει τουτο . εἰ δ ' ἀπιστεις , ὁρα τους ἀκουοντας , ὡς το εὐξυνετον ἐπισημαινουσι |
. Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
ἐφηβοις ἠ ἐν τελειοις ἀνδρασιν ἐλλιπῃ τι των νομιμων , φαινουσι μεν οἱ φυλαρχοι ἑκαστοι και των ἀλλων ὁ βουλομενος | ||
ἠδε και οἰτου λευγαλεου : παντῃ δε τεραατα δακρυοεντα ἀθανατοι φαινουσι , και ἐν ποσι κειμεθ ' Ὀλεθρου . Σχετλιοι |
δηλωσαι . Ἡ δε ἰδεα των Πολεμωνος λογων θερμη και ἐναγωνιος και τορον ἠχουσα , ὡσπερ ἡ Ὀλυμπιακη σαλπιγξ , | ||
ἡ δε παρθενος Ἀρτεμις ἀμφοτεραις αὐτης ταις χερσι και ὁ ἐναγωνιος Ἑρμης τον λαμπρον ἐπιτιθησι κοσμον τῳ ἁρματι . ὁ |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
ἐλαιας ἐδωκε ποιοτητος . Ὁ ἑκτος στεφανον μοι τῃ κεφαλῃ περιεθηκεν . Ὁ ἑβδομος διαδημα μοι τῃ κεφαλῃ περιεθηκεν ἱερατειας | ||
αὑτου και ψυχην μιαν , ἐπειδη τοις ἐκεινου πραγμασιν ἀσφαλειαν περιεθηκεν , ἐπεσπασατο Πτολεμαιον εἰς το καταγειν αὐτον και λαβων |
ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
ἡ ἐστιν ἱματιον λευκον ἠ των ἀσημων ἐσται ἠ των σημαντικων και ἠ των ἑν τι σημαινουσων ἠ των πολλα | ||
περι ὀνοματος και ῥηματος , και τουτων οὐκ ἀσημων ἀλλα σημαντικων : ἀκολουθον γαρ ἠν μετα τας ἁπλας φωνας διαλαβειν |
ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
ἡ μεν ὀδυνη περιττοτερα προσουσα και πυρετοι τινες γινομενοι φλεγμονας ἀποφαινουσι τοις ἑλκεσιν ὁμου εἰναι : ἀποντες δ ' οἱ | ||
τα τοιαυτα . ὁσοι μεν οὐν ἰδιωμα του χαρακτηρος αὐτο ἀποφαινουσι του Δημοσθενους , ὀρθως λεγουσι : κεχρηται γαρ αὐτῳ |
οὐ φιλουντων τον ἀνδρα , ὁτι οὐδεν αὐτωι ἐμελησεν ὁπως πιθανος ἐσται ὁ Ὀδυσσευς οὐ γιγνωσκομενος ὑπο του Φιλοκτητου . | ||
. ἀστειος και ἀστικος διαφερει . ἀστειος μεν γαρ ὁ πιθανος και χαριεις ἠ καθολου ἐπιδεξιος ἐν πολιτικῃ ὁμιλιᾳ : |
ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
πορον : ἠγουν τον Ἑλλησποντον . ἀμφιτριτης : θαλασσης . ἀμειβομενοι ἐρχονται παλιν που εἰς τον Ἀτλαντα . δι ' | ||
παλιν γαρ ἐν καιροις τον αὐτον ἐρανον ἀνταποτισουσι τοις συμβαλλουσιν ἀμειβομενοι ταις ἰσαις ὠφελειαις τους χαριτος ἀρξαντας . Τοιαυτα διαταξαμενος |
νοσημα . το δε ἁπαντων ἐλεεινοτατον , ὁπλιζονται ἐπι τους φιλτατους και ἡδιστα ἀν κατακανοιεν . τουτο αὐ παλιν ἑτερου | ||
παρ ' ἐλπιδα σωθηναι και ζωντας αὐταις και αὐθις τους φιλτατους ἀποδοθηναι . ἀλλα ταυτα μεν ἐπι ταις ἐχουσαις ἐν |
των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
Τιμοκλης , ὠ Ἡρα , ὁ Στωϊκος και Δαμις ὁ Ἐπικουρειος χθες , οὐκ οἰδα ὁθεν σφισιν ἀρξαμενου του λογου | ||
, ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ της των φιλοσοφων συνταξεως : ἀλλα |
των Περσων τον πλουτον και την τρυφην , ἁπασαν την προϋπαρχουσαν εὐδοξιαν κατῃσχυνεν ; ἐπαρθεις γαρ ταις εὐτυχιαις την μεν | ||
πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν και την προϋπαρχουσαν παιδειαν και την πραξιν . ἐγω δε εἰ και |
. Την δ ' ἐπιστολην ἑλληνιζειν ἐν διφθερᾳ γεγραμμενην , δηλουσαν , ὁτι Πωρος εἰη γραψας : ἑξακοσιων δε ἀρχων | ||
, οἱον Αἰσχινης κρινομενος ἐπι τῳ προδεδωκεναι Κερσοβλεπτην ἐπεδειξεν ἐπιστολην δηλουσαν ὡς πριν αὐτον ἐπι την πρεσβειαν ἐξελθειν Κερσοβλεπτης ἠν |
, ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
, ὁτι το λευκον παντι ζωῳ ὑπαρχει : τινι γαρ ὑπαρχει οἱον τῳ . εἰ δε ληφθειη μερος του ζωου | ||
το ὁριστον ἀντιστρεφει , οὑτω το ἰδιον μονῳ και παντι ὑπαρχει , οὑ ἐστιν ἰδιον , και ἀντιστρεφουσι προς ἀλληλα |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
' ἀλλ ' οὐδεν ἠ δια τους ἐγγυητας , ὁτι καθειστηκεσαν ἡμιν . Ἀποστας δε Δικαιογενης [ ταυτα τα μερη | ||
, βουλομενοι ἐς χειρας ἐλθειν : ἐξ ἐναντιας γαρ οὑτοι καθειστηκεσαν , ἐκ πλαγιου δε οἱ ψιλοι και κατα νωτου |
ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
ἐθαυμασαν : ἐπιφερει γουν ἰδοντες . . δεινος τ ' αἰδοιος τε , και ἐκτελεσειεν ἀεθλους πολλους , τους Φαιηκες | ||
ἐων ἐλεεινος , ἐν μεγαροισιν ἐμοισι φιλος τ ' ἐσῃ αἰδοιος τε : αὐτη γαρ ταδε εἱματ ' ἐγω πορον |
ἐμπα , ἐμπα γε μην ἰθι δευρο . , και συνδεσμος αἰτιολογικος , και ἐτι ἀποτελεστικος ) . και τῳ | ||
μοιρας ρπ ἐπι διαμετρου στασεως καθεστωσα , ὁ καλειται πανσεληνιακος συνδεσμος . ἀποκρουσις δε ἐστιν , ὁταν ἡ Σεληνη παραλλαξῃ |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
θερμασιαν , ἀλλ ' ἐμφραττουσα τους πορους κωλυει διαφορηθηναι την θερμασιαν , οὑτως και ἐνταυθα ἐλαιον ἐπιτιθεμενον τῃ κεφαλῃ , | ||
τα ψαμμια , διαφορον ἐχοντα την χροιαν , παρα την θερμασιαν και την ὑλην και τον χρονον . ἀλλ ' |
συλλαμβανειν τους αὐτομολους , οἱ δε ἀγαπητως ἐξεφυγον Ἀθηναιοις μεν ἀπιστοι γενομενοι , Λακεδαιμονιοις δε δοξαντες . Ὁτι Ἀρσαμης συμβαλειν | ||
των ἀοιδων των καθ ' ἡμων , ἐν αἱς ὡς ἀπιστοι διαβεβλημεθα . τουτεστιν : οὐκετι τοις ποιηταις ἐμπνευσουσι το |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
τινα ἐπαινον αὐτῳ , οἱον , ἐγω τον μεν ἀλλον τἀνδρος οὐκ αἰτιωμαι βιον , εἰ δε βουλεσθε , και | ||
ἀντιδικῳ και ἐπαινεσαι , οἱον ἐγω τον μεν ἀλλον βιον τἀνδρος οὐκ αἰτιωμαι , ἀλλα και ἐπαινω τα πλειω , |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
τελειον και ὀρειον . οὑτως γαρ ἐκπιπτει και τα της παραγωγης , εἰ μη το α παραληγοι ἐν τῳ εἰς | ||
τυπου ἰδιου ἐχομενα , την εἰς τοπον σχεσιν ἐσημαινε , παραγωγης τυγχανοντα της δια του δε : τα μεντοι τοιαυτα |
, ἠ ὁτι ἀμελησεις , και οὐχ ὑποθησεις τινα τῳ παρεοντι . Ἐπιμελεισθαι οὐν οὐ δει περι στασιος μισθου : | ||
γινεται , εἰδοτες , ἐπιτασσονται , ἀλγεοντες μεν ἐν τῳ παρεοντι , φοβευμενοι δε το μελλον , και πληρεες μεν |
, ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
. . . . : γεωμετρικην δε την ταὐτῳ λογῳ ὑπερεχουσαν και ὑπερεχομενην , οἱον διπλασιῳ ἠ τριπλασιῳ , ὡς | ||
και πασι τοις περι τας ψυχας ἀγαθοις οὐσι παντελως αὐτην ὑπερεχουσαν , προσεχη δ ' ὁμως αὐταις συναπτομενην δια την |
. Και τα λοιπα δε κεφαλαια οὑτως ὡς ἐν ταις ἀντιθετικαις ἐξετασθησεται . Ἡ ἀντινομια ἐστι μεν οἱον διπλουν τι | ||
εἰπεν , ” ὡσπερ ἐν τῳ ὁρῳ , „ μητε ἀντιθετικαις μητε ἀλλαχου ἑτεραν ἐχουσης φυσιν της προβολης , ἀλλα |
μεταδεδωκασιν ἀνθρωποις τους ἀπειρους οὐρανους και την δινην και την κατεχουσαν ταξιν εἰς ἀλλο μεν οὐδεν αἰτιον ἀναφεροντες , τυχης | ||
ἐγραψεν ἑαυτον τε και την Δικην ἐν τῃ ἀσπιδι , κατεχουσαν αὐτον της χειρος και εἰς την ἐπι τῃ ἀσπιδι |
ἐνδεα γεγονεναι , λεγοντες οὐκ ἐναργως οὑτωςοὐ γαρ ἠν ἀσφαλες αἰνιττομενοι δε και διαμαχομενοι τοις λογοις ὡς οὑτω μεν πας | ||
τουτο και τας εἰκονας αὐτου τετραγωνους και κυβοειδεις κατεσκευαζον , αἰνιττομενοι ὁτι το τοιουτον σχημα , ἐφ ' ἁ μερη |
γαμοις , εὐτελεστατα και ἐν πεζοις ὀνομασι μαλλον ἠ ἐν ποιητικοις , ὡστε αὐτης μαλλον ἐστι τα ποιηματα ταυτα διαλε | ||
τουτῳ Μελισσος και Παρμενιδης . ὁ γε μην Παρμενιδης και ποιητικοις ἐπεσιν ἀνακηρυσσει την οὐσιαν ἑν εἰναι και ἀιδιον και |
δει ἑνωσαι μετα του ζωμου των κυδωνιων μηλων και ποιησαι ἐμπλαστρον και ἐπιθειναι τῳ μετωπῳ ἀπο μηνιγγος . [ Περι | ||
. ] Χολην βοος και ὑγροπισσον και ὀξος ἑνωσας ποιει ἐμπλαστρον και ἐπιθες : ἠ πηγανου φυλλα μετα χωρυγιου ἐπιθες |
ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
ἐχθρους ποιουνται . και τηνικαυτα αὐτοις οὐ μονον ὁ ἀγρος τιμιωτερος του υἱεως , οὐδε το ἀργυριον οὐδε το χρυσιον | ||
μειζονως . παρα σου γαρ ἡκει μοι νυν του παππου τιμιωτερος . Ἀλλ ' εἰ και βραδεως , ὑπηρετηκα γε |
, μαλλον ὠφελει . τινα δε και ποτηματα πεπειραται ὡς τελειως ἀπαλλαττοντα της διαθεσεως . ἁπλουστατον μεν το δια τεσσαρων | ||
μαλλον . Ἐγχρονιζουσαν δε πλεον ἀποπετρουσθαι και ταις χερσι τριβομενην τελειως λιθον εὑρισκεσθαι . Το δε σχημα φυλαττειν το ἐξ |
, οὐ δια του α , ὡς οἱ ἐμποροι την ἀρχουσαν παραφθειροντες . τα τοπικα Μεγαροθεν ἐκ τοπου , και | ||
ἐστι κατα το τελος το οὐδετερον , ἀλλα κατα την ἀρχουσαν : συγκειται δε ἐκ του κλεος και του φοντης |
και προτερον γελασασα ἡ ἀρετης ἐπωνυμος Σαρρα προς τον πυνθανομενον ἀρνησασθαι τον γελωτα , καταδεισασα μη ποτε ἀρα το χαιρειν | ||
ἐπειθεν . οὐ γαρ ἐστι οὐδε ἐοικε το σον ἐπος ἀρνησασθαι . Ῥωμης γαρ της ἀριστης συ γε και φυτον |
Ξερξου φιλη , ἐλθους ' ἐς οἰκους κοσμον ὁστις εὐπρεπης λαβους ' ὑπαντιαζε παιδι . † παντα γαρ κακων ὑπ | ||
: ἱκανως κεχορτασμαι γαρ . ἀγαθου δαιμονος . δεχομαι . λαβους ' ἀπενεγκε ταυτην ἐκποδων . ἐπειτα της αὐτης ὁδου |
, ἠ ὁτι παιδευτικως φησι ταυτα προς τον ἀδελφον , ἀποτρεπων μεν αὐτον ἀδικιας και ἁρπαγων , προτρεπων δε προς | ||
οὑτος του ἀργου βιου , και της ἀσωτου διαγωγης αὐτον ἀποτρεπων , δια του παροντος βιβλιου προς ἐργασιαν προτρεπεται . |
του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
ἐρων στρατηγος τοις τε οἰκειοις ὀλεθριος και τοις πολεμιοις ἐστιν εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . | ||
καθ ' αὑτην ἀσθενης ἐστι και προς τηλικουτον ὀγκον πραγματων εὐκαταφρονητος . ἐτι δ ' αὐτην οὑτος τοις πολεμοις και |
, ὁ φημιζομενος παρ ' αὐτοις μολυβδος μελας , ὁν ἐπεθυμησαν εἰδεναι οἱ Αἰγυπτιων προφηται , και οἱ των δαιμονων | ||
οὐρανια καλλη και οἱα οὐ ποτε εἰδον ἐπι γης , ἐπεθυμησαν ἀπολαυσαι αὐτων ἐρωτι ἁλοντες : ὁ δ ' ἐρως |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
και πολυκενον , ὁρμην τα παρακειμενα λαμβανῃ . τουτο δη λογισαμενοι και ἐπι των ποτων την εἰς το μετεωρον των | ||
και προς την γην ἐπεχειρησαν καταπλειν : μετα δε ταυτα λογισαμενοι , διοτι κινδυνευσουσιν ἀπολεσθαι προς τας ναυς ἁμα και |
νυχθημερον τας τεσσαρας μιμειται τροπας , και το μεν ἑωθινον καταστημα ἀναλογει τῳ ἐαρι : εὐ - κρατον γαρ : | ||
: Ἠως το πρωινον καταστημα Τιθωνος δε το της ἡμερας καταστημα , ὁτε τιθεασι τα ὠνια και ἐπι τα ἐργα |
κἀκεινοι φασιν οἱ ἀνδρες οὐκ ἀριθμους ψιλους και τουτους τους μαθηματικους προκεκρισθαι παρα τῃ φυσει και τοις φρονιμοις ἀνδρασιν , | ||
εὐφυεις , ζηλωτικους , εὐεργετικους , ἐπιλογιστικους , εὐστοχους , μαθηματικους , μυστηριακους , ἐπιτευκτικους , ἐπι δε της ἐναντιας |
περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
, ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
κεινται δε βασιλεις ἐν αὐτῳ Ῥωμαιων . Σικελιωτας δε Σελινουντιους ἀνεστησαν μεν Καρχηδονιοι πολεμῳ : πριν δε ἠ την συμφοραν | ||
οὐ μονον τα τροπαια ἐπεμψαν εἰς Ῥωμην ἁ κατα Ῥωμαιων ἀνεστησαν ποτε , ἀλλα και παιδας ἐπιστευσε Φραατης τῳ Σεβαστῳ |
πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
δε ὡς ἐγενετο , παντα αὐτων τα πρηγματα συνετεταρακτο , παρεστησαν δε ἐπι μισθῳ τοισι τεκνοισι ἐπ ' οἱσι ἐβουλοντο | ||
ὡς ἡττηθησαν ὁμου Λαοδαμαντι ἐκδιδρασκουσιν , οἱ δε ὑπολειφθεντες πολιορκιᾳ παρεστησαν . ἐποιηθη δε ἐς τον πολεμον τουτον και ἐπη |
περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
μετ ' οἰνου ἀναληλιφως ἐν βαλανειῳ πριν εἰσελθειν . Λυσσοδηκτοις ἐμπλαστρος . Πισσης # α , ὀξους δριμυτατου # β | ||
ἐν τῳ λαλειν και πιστικωτατος . δια δε της ῥιζης ἐμπλαστρος σκευαζεται , ἡτις βελη και σκολοπας και τα δυσκομιστα |
τουτο ἐξαιρετον : Κρησιου δε ὑστερον ὠνομασθη , διοτι Ἀριαδνην ἀποθανουσαν ἐθαψεν ἐνταυθα . Λυκεας δε λεγει κατασκευαζομενου δευτερον του | ||
κερδαινων μεν ἐν τῃ σιωπῃ , κινειν δε ὁμως γλωτταν ἀποθανουσαν πειρωμενος . ἡ δε ἐκειτο , και ἀχλυς ἐν |
τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
. ὡς μη βασκανθω δε , τρις εἰς ἐμον ἐπτυσα κολπον : ταυτα γαρ ἁ γραια με Κοτυτταρις ἐξεδιδαξε [ | ||
Περι των κατοικουντων ἐθνων την παραλιον την παρα τον Ἀραβικον κολπον και καθολου πασαν την παρα τον ὠκεανον μεχρι της |
] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
, γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
τουτο ἐπελθοντων οἱ Μεσσηνιοι των τε Ἀθηναιων και των ξυμμαχων προσεχωρησαν και αὐτοι , ὁμηρους τε δοντες και τα ἀλλα | ||
, και ἐντευθεν παρασκευασαμενοι ἐπορευοντο εἰς Κολοφωνα . Κολοφωνιοι δε προσεχωρησαν . και της ἐπιουσης νυκτος ἐνεβαλον εἰς την Λυδιαν |
Σωκρατης δε ὁ Ῥοδιος ἐν τριτῳ Ἐμφυλιου πολεμου το Κλεοπατρας ἀναγραφων συμποσιον , της τελευταιας Αἰγυπτου βασιλευσασης , γημαμενης δ | ||
. ὡς δε Πεισων Λευκιος ἐν τῃ πρωτῃ των ἐνιαυσιων ἀναγραφων ἱστορει , βουλομενος και των ἐν ἀστει διατριβοντων το |
δε ὑπομενει : κἀν τροφην ἐμβαλῃς , ἀσμενως ληψεται Λαγως θαλαττιος ἀλλ ' οὑτος γε ἐοικε τῳ χερσαιῳ παντα παντη | ||
σοφιᾳ φυσικῃ το ἐνδεον ἀνακουμενος ὁ λυκος . Ὀνος ὁ θαλαττιος ἐν τῃ γαστρι την καρδιαν ἐλα - χεν ἐχειν |