| , οὐκ ἐκ της Κορινθου . δηλον δε ἐκ του Σελληεντος , ἀφ ' οὑ και Σελλοι οἱ περιοικοι . | ||
| λεγεσθαι μητηρ „ την ἀγετ ' ἐξ Ἐφυρης ποταμου ἀπο Σελληεντος „ , και ὁ του Μεγητος [ θωραξ ] |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| εἰναι , οὐτ ' , ἀν ἡμεις ποιωμεν , ὑμας ἐπιτρεπειν , ἀλλα τουτο αὐτο ἐνδεικνυσθαι , ὁτι πολυ μαλλον | ||
| ἐξουσιαν , ὁ τοιουτος οὐκ ἀξιοι τῳ θυμῳ το παν ἐπιτρεπειν ἀλλως τε μηδε προς ἀλλοφυλους γενησομενῳ . τοιγαρουν τους |
| την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
| ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
| οὐδε λογον ἐκριθην ἀτοπον , πικρον αὐτᾳ , τουτεστιν οὐδε σκαιον λογον ἀπεκριναμην αὐτῃ , οὐτε των προς το λυπηρον | ||
| ὀρθῳ λογῳ , δι ' ὁν ἡμερωσθαι σε δει μηδεν σκαιον τῃ διανοιᾳ παραδεχομενον . τι δ ' ἀν εἰη |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
| ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| στρατηγικῃ συνεσει πολυ διηνεγκε παντων . τοιγαρουν ἡ πατρις αὐτου ζωντος μεν ἐκτησατο την ἡγεμονιαν της Ἑλλαδος , τελευτησαντος δε | ||
| δε γε νομος ἀκοην των τετελευτηκοτων κελευει διαμαρτυρειν , οὐ ζωντος του πατρος τα ὑπ ' ἐκεινου πραχθεντα . ἐπει |
| , ἑλλεβορου λευκου και μελανος , στρουθιου , σφεκλης , χαμαιλεοντος ῥιζης , θειου ἀπυρου , ἀγριας σταφιδος , ναπυος | ||
| ῥιζης μετα ὀξους λειωσας , καταπλασσε προεκνιτρωσας . ἀλλο . χαμαιλεοντος ῥιζαν ἐν ὀξει ἑψησας και τριψας καταπλασσε . ἀλλο |
| των Κυκλωπων τειχισθεισαν , ὁτε Προιτος και Ἀκρισιος οἱ του Ἀβαντος υἱοι περι της βασιλειας ἠριζον : δια τα πηματα | ||
| τῃ Ὑπερμνηστρᾳ . και γινεται ἐκ τουτων Ἀβας : ἐξ Ἀβαντος Προιτος και Ἀκρισιος : ἐξ Ἀκρισιου Δαναη : ἐκ |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| και ἀνηκεσθαι τον ἀθεραπευτον . Ἀχος : ἀπο του μη διαχεισθαι : ὁθεν και το χαιρειν παρα το διαχεισθαι . | ||
| ψοφον εἰσιεναι , και ὁταν εἰσελθῃ δια της ἀκοης , διαχεισθαι κατα παν , ὡσπερ οὐ ταις ἀκοαις , ἀλλ |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
| σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
| τεχνης ἠ παντως ἀν την αὐτην ἐθεομεν οὐ λιμενος ἡμας ἑλκοντος οὐδ ' οἱς φασιν ηὐξησθαι την πολιν , ἀλλα | ||
| ταὐτα δε και τον κηρον , τεταρτον τουτου των τριακοντα ἑλκοντος δη σταθμον : ἐστ ' ἀν δε περιρρυωσιν ἑψομενων |
| ποταμον : οὑτως γαρ ἀν και την Δηιανειραν ἀπολεσθαι , ἀφεντος του Κενταυρου . ἀλλα μη , καθαπερ εἰωθας , | ||
| . φερεται γαρ χρονον τινα το βελος και ἠρεμησαντος του ἀφεντος και ἀπορειται , πως κινειται ταυτα και ὑπο τινος |
| : ἐπει δε καλως ἐσχεν αὐτοις , εἰς Ἀττικην ἐφοιτων παλαιστραν . ὀξυτητα φυσεως ἁμα και σπουδην ἐπεδεικνυντο και διηλλαξαν | ||
| ἡμεις φαμεν παλαιστραν την ὀρθριαν . Μολωνὡς ΣιμωνἈρατου ἀντεραστης . παλαιστραν δε λεγει τον ἐρωτα του παιδος , την κακοπαθειαν |
| Καισαν , και τους Συρους πλεονασαι ἐν τῃ Αἰγυπτῳ . Τουτους δε φησι και το ἐν Ἀθως και το ἐν | ||
| προς αὐτον πρεσβεις Ῥωμαιων , ἐξωνησασθαι βουλομενοι τους αἰχμαλωτους . Τουτους δια πασης αἰδους και τιμης ἐποιησατο , εἰδε τε |
| . ἐς τε τα ἐθνη πεμπων , ἡγεμονας τε και ἐπιτροπους ὡς ἐκεινου φιλους παντας διεχρησατο . πασα τε νυξ | ||
| την μεν προικα λαβειν ὁμολογησαντα και ἐχειν αὐτον προς τους ἐπιτροπους ἀπογραψαντα , το δ ' ἐργαστηριον κεκαρπωμενον αὐτον και |
| ὁτι μαντικη ἐστι και προορᾳ πλεον τι του γενομενου και φαινομενου , ἀντι του ἀπο τουτων πιστωθητι , ὁσα σοι | ||
| ἡ μεν γαρ φασις δηλωσις ἐστιν ὡρισμενου τε ἁμα και φαινομενου σχηματισμου , των δ ' ἐκκειμενων οἱ μεν ἀληθινοι |
| φημι δειν , εἰ και κατα σμικρον οἱοι τ ' ἐπιλαβεσθαι πῃ τἀνδρος ἐσμεν . Ἑξεις οὐν συγγνωμην και καθαπερ | ||
| δε , ἀνδρα φρονιμον και τοτε προεστωτα των ἐφορων , ἐπιλαβεσθαι του Ἀγησιλαου και εἰπειν , ὡς δει μη ἀνορυττειν |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
| οἰομενος μεν ἀληθη , φρονων δε μη , του τουτο φρονουντος . Οὐδεν γαρ . Δοξα ἀρα ἀληθης προς ὀρθοτητα | ||
| , ἡ δ ' ἀνοια μανιας , ὁ δε λογος φρονουντος , ἡ δε σφοδροτης δε θηρος , ὁ δε |
| ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
| Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
| ὁταν βασιλευς ἑψῃ τον μεγαν ἰχθυν . λιμνην δ ' ἐπαγειν ὑδατος μεστην εἰς την ἁλμην , τους δ ' | ||
| τουτο ἠδη ἐργον του Διος , ὡς βασιλεως , κοινην ἐπαγειν τιμωριαν ταις πολεσιν ὑπερ των ἀδικων κρισεων των ἀρχοντων |
| τα πολλα και τα μεταξυ τουτων , ταξιν τε αὐτων ἐπιβλεπειν ἡτις ἐστιν ἡ προσηκουσα , και διανομην ἐφ ' | ||
| ὑδατος κακιαν , οὐ μονον δε την του ὑδατος μεταβολην ἐπιβλεπειν τους ἀποδημουντας , ἀλλα και την των προσφερομενων ἁπαντων |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| ὀφεων . ὁ θηριον ἐλθων ὁ Ἡρακλης μετα Ὑλλου του θεραποντος αὐτου ἀπεκτεινε . μυθευεται δε και τουτο , ὁτι | ||
| περαν του ποταμου καταφυγων ἐς ἀλσος τι μεθ ' ἑνος θεραποντος ὑπεσχε τῳ θεραποντι την σφαγην καταλαμβανομενος : Φλακκου δ |
| των ἡκοντων Ἀθηνηθεν μαλα εὐνουν την Ἀθηναν εἰναι τῳ βασιλει φησαντος , ” πεπαυσο „ εἰπεν „ Ὀλυμπιασιν ὑπερ τουτων | ||
| , αὐθις ἠρετο , πως και ἑτερως ; του δε φησαντος ἐν τῳ βασιλικως παντα εἰναι , οὐχ ἡττον ἠγασθη |
| , δει θεμελια : εἰ μεντοι θεμελια , οὐ παντως τοιχους : εἰ δε και τοιχους , οὐ παντως οἰκιαν | ||
| νικησαντος φευγειν . καταβαλλει δε τουτο το ζῳον και τους τοιχους , τους ὀδοντας ὑποβαλλον : και φοινικας δε τυπτων |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| χρονῳ τουτῳ : της βραδυτητος δηλονοτι . δια την ἐκεινου μελλησιν : ἐβραδυναν δηλονοτι . ἐν τῃ καθεδρᾳ : . | ||
| προειδως τις ἀν αὐτοις τολμηροτερον προσφεροιτο . οὑτοι δε την μελλησιν μεν ἐχουσι τοις ἀπειροις φοβεραν : και γαρ πληθει |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| ἀλλοι πολλοι . παρ ' Ἐπιμενιδηι δ ' ἀναβας Τυφων καθευδοντος Διος ἐπι το βασιλειον , ἐπικρατησας δε των πυλων | ||
| προς μιξιν και ὑπνον , ἐκβακχευουσα αὐτον , ἱνα , καθευδοντος του Διος , ἀβοηθητοι οἱ Τρωες γενομενοι , ἡττηθωσιν |
| Παλλαντος ἐπιθεσθαι ταις Ἀθηναις διανοουμενου και την Σφηττιαν ὁδον προφανως διαπορευομενου ἐπι το ἀστυ μετα της δυναμεως αὐτου , οἱ | ||
| , ὡς νυν ἐχει ὁ των ζῳδιων κυκλος θεσεως , διαπορευομενου την νμξʹ περιφερειαν παντα τα ἀστρα φαινεται τα ἐπι |
| ἐπραττον ἐφ ' ὁσον ἐκεινος παρην , τα δε και φυγοντος αὐτου και τελευτησαντος . και μετα ταυτα ἀλλους τινας | ||
| ἐνταυθα ἱκετας , οὐδε ἀρχην ἐξαιτησαι θελησαντες . Παυσανιου δε φυγοντος οἱ μεν παιδες Ἀγησιπολις και Κλεομβροτος νεοι πανταπασιν ἐτι |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
| Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
| ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
| . Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
| κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
| τι ᾐ το ἐκ των πολλων συγκειμενον , ὡς ἀν δηλουντος δια τουτων του φιλοσοφου πως ποτε δει ἐχειν το | ||
| γυϊον . το δε γυω , παραγωγον του γω , δηλουντος το λαμβανω . ἀφ ' οὑ γη , ἡ |
| ῥευμα τι κατα σκελος ἠ μερη τινα του σωματος ἐσχηκοσι καταλληλος και ἀτροφοις και τοις ἐκ νοσου παρῳδηκοσιν : κεφαλῃ | ||
| ἐγραψα ἠ γραψω . ἡ δη τοιαυτη συνταξις προδηλον ὁτι καταλληλος : ἡ γαρ του ἐπιρρηματος συνοδος , οὐ δεκτικη |
| ἠ ἀντι του , χαιρεις τονθορυζων , ἡνικα πολλα μοχθῃς κελευοντος του δεσποτου , νοητεον : ἠ οὑτω , τι | ||
| : οἱον ἐξ ἱερου ἰδιωτικα τις ὑφειλετο χρηματα , νομου κελευοντος τον μεν ἱεροσυλον τεθναναι , τον δε κλεπτην διπλα |
| ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
| τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
| προηγουμενα . προκαταρκτικα μεν οὐν ἐστιν ὁσα προκαταρχει και ποιησαντα ἀπαλλασσεται , ὡς ψυξις , κοπος , ἐγκαυσις , ἀπεψια | ||
| των τοιουτων : το γαρ σωμα διαθερμαινομενον ὑπο του οἰνου ἀπαλλασσεται τα ἐνεοντα τῃ θερμοτητι . Ἀπο των σιτιων και |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| τουτῳ διατελουντα ἐνεστι τῳ βιῳ . τινος γαρ τις αὐτον ἀφαιρησεται τον παλαι των ἀφαιρεθηναι οἱων τε ἑαυτον ἀλλοτριωσαντα , | ||
| ἀγνοειθ ' ὁτι ὁ αὐτος νομος οὑτος ἐκεινον τ ' ἀφαιρησεται την ἀτελειαν , κυριος ἀν γενηται , και ὑμων |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| αἰσθησεως , φαντασιας , πειρας , ἐμπειριας , τεχνης , ἐπιστημης , και της μεν αἰσθησεως τα ἐκτος ὁρωσης αἰσθητα | ||
| γαρ τι ἐστιν ἀνθρωπος , ζῳον λογικον θνητον νου και ἐπιστημης δεκτικον . Ἐντευθεν παλιν ἀρχεται τελειοτερας της διαιρεσεως , |
| ἐπι της κεφαλης του Δρακοντος . δηλον οὐν ὁτι ἐκεινην ἀριστεραν λεγει . συμφωνων δε τουτοις και ἐπι της ἀνατολης | ||
| ἡ δεξια πτερυξ ἐστι του Ὀρνιθος , παρα δε την ἀριστεραν πτερυγα οἱ ποδες του Ἱππου . . . Τον |
| οἱον ὡς ὁ τας Νικας τας χρυσας χωνευειν κελευων και καταχρησθαι τοις χρημασιν εἰς τον πολεμον οὐχ οὑτως εἰπεν προχειρως | ||
| δει νεμειν , ἐν τῳ δε ἀναλισκειν τε αὐτα και καταχρησθαι εἰς το ἑαυτου σωμα οὐ πλεονεκτητεον , εἰ μη |
| διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
| . αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
| ληψεται τι πραγμ ' ὁ τουτον ποησει τον σοφιστην ὡν πανουργειν ἠρξατ ' ἐξαιφνης † τι κακον λαβειν † . | ||
| δυσχερασματα . ῥηματα δε δυσκολαινειν , δυσμεναινειν , κακουργειν , πανουργειν : τα γαρ ἀπο των ἀλλων δυσφθεγκτα . τα |
| , καθως φησιν Ὀδυσσευς τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . τριτη ἀπορια : εἰ | ||
| κραδιην ἠνιπαπε μυθῳ : τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . Πανταπασι μεν οὐν , |
| , βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | ||
| [ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| ἑψηματι ἀναλαμβανε και διδου καρυου ποντικου το μεγεθος μετα γλυκεως κεκραμενου κυ . γʹ . Τουτῳ ἰσμεν πολλους χρησαμενους νεφριτικους | ||
| εἱς ὁ μονος θεος δημιουργος , του δε λεγομενου και κεκραμενου μετ ' αἰσθησεως το πληθος . οὑ χαριν ὁ |
| δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
| συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| . Πυθιων , ὁς ᾠκει παρα Γης ἱερον : ἠρξατο τρομος ἀπο χειρων τῃ πρωτῃ : πυρετος ὀξυς : ληρος | ||
| μεντοι ὑγροι εἰεν , φροντισται και φιλοτεχνοι . εἰ δε τρομος αὐτοις ἐνειη και ἁμα ὠχροτης , μαργοσυνην ἠ ἐπιληψιαν |
| δ ' ὁ τριπους ἠρθη , κατα χειρων τ ' εἰχομεν ὁ μηδεν ἀδικων οὐδενος δειται νομου . εἰ θνητος | ||
| παρ ' ἡμων εἰς ὑμας , ἀλλ ' ἁ γε εἰχομεν . Νυν ἡμιν ἀκριβως ἀποδημεις , ὁτε και τον |
| κιναμωμου και καρεοφυλλων και στυρακος καλου ὀλιγου και μελιτος του ἀρκουντος . ἐκ δε των κοδιμεντων εὐζωμον , πρασον , | ||
| τουτεστιν ἐπιστημων ἐσται της συλλογιστικης μεθοδου , ὡς ἀν μη ἀρκουντος του μονον εἰδεναι την συνθεσιν ἀλλα και ἀναλυσιν , |
| ὡς ἠν τι και των ἀλλων σημειων ἐπιφαινηται πονηρον , ἀνελπιστος ὁ ἀνθρωπος : ἠν δε , ἀναϊσσοντος του νουσηματος | ||
| της κεφαλαλγιας της ἀνευ πυρετου ὀξεος , ἐφ ' ὡν ἀνελπιστος ὁ θανατος . και φησιν ὁτι δυσπνους ἐαν ἐστιν |
| ἐπι του βηματος , ἠ παρακελευηται , ἠ ἑλκῃ τον ἐπιστατην , ἀφειμενης της ἐκκλησιας ἠ της βουλης κυριευετωσαν οἱ | ||
| συμμαχιαν ἐποιησατο . καταλελοιπως δε της ἐφ ' Ἑλλησποντῳ σατραπειας ἐπιστατην Φοινικα , ἑνα των πιστοτατων φιλων , ἀπεστειλεν αὐτῳ |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| νεωτεριζοντας κτειναι βουλομενος ἐσκηψατο Σελευκον αὐτῳ δι ' ἐπιστολης χαλεπως ἀπειλειν : αὐτος δε τῃ τουτων συμμαχιᾳ χρησαμενος ἐθελειν αὐτον | ||
| : των δε ὑπασπιστων τους ἀλκιμωτατους ἐπιστησας τοις σκαφεσι προσεταξεν ἀπειλειν ὡς ἀποκτενουσι τους μη χωρουντας ἐς μαχην . Βυζαντιον |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| , ἐπαν δε και ὑπο ἀγαθοποιων μη θεωρηται ὁ του σινους και του παθους σημαντικος ἀστηρ ἐξ ἐκεινου του παθους | ||
| ὁτε και το ἡπαρ οἰδαινει . Ὁ δε κληρος του σινους λαμβανεται ἐπι μεν ἡμερων ἀπο Κρονου ἐπι Ἀρεα και |
| Ὑποβρυχιαι οὐν γινονται ὡς του γενεσιουργου αὐτων λοιπον βριθοντος και βουλομενου ἐνεργησαι , ἠ και του ὀχηματος λοιπον ἐνικμου γενομενου | ||
| πασι θαυμασιωτερον τι διεπραξατο . του γαρ ἀδελφου Φαβιου μονομαχιας βουλομενου ποιειν ἐπι τῳ πατρι , μη δυναμενου δε ὑποδεξασθαι |
| τους ἀκουσομενους συλλεγῃ , καλλισθ ' οὑτω περι των ἑαυτου βουλευσεται ; οὐκ , ἀλλ ' οὑτω και μαλισθ ' | ||
| ; Ἀλλ ' εἰ μεν παρατεινοι , τι χρη ποιειν βουλευσεται : οὐ γαρ ἀφῃρηται το αὐτεξουσιον ἐν τουτοις . |
| μετοχης του ἰδιου ἐνεργητικου : οἱον τυπτομαι , τυπτομεν , τυπτοντος : ὁ οὐν παρακειμενος και ὑπερσυντελικος τῳ μεν λογῳ | ||
| ὁταν ὁ τυπτων τυπτομενον τυπτῃ και ὁ τυπτομενος ὑπο του τυπτοντος τυπτηται , κρισις δε , ὁτι ἐπιστημη ἐπιστημονος ἐπιστημη |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| δε και περι ταυτης μοι δοκει της πολεως ἐχειν : ἀφαιρουσιν οἱ λογοι τα πολλα των θαυματων και ποιειν δοκουσι | ||
| του καρπου . περιμενουσι δε την πεπανσιν και οὐκ εὐθυς ἀφαιρουσιν ὁτι και ἡ κατεργασια και ἡ ἀφαιρεσις χαλεπωτερα και |
| εὐθυς ἡμεις και μιαροι και προδοται του θειου και κακων κακιστοι , και δει δουναι δικην , κατα τον Σωφρονισκου | ||
| των εἰρημενων . Συες μεν μετα την ἐαρινην ὡραν εἰσι κακιστοι μεχρι Πλειαδος δυσεως φθινοπωρινης , το δ ' ἐντευθεν |
| Ἑκαβης ὠδινες ὀνειρων , ληγει δ ' ἀμβολιεργον ἐτος πολεμοιο λυθεντος . τοιος ἀριστηων λοχος ἐρχεται , οὑς ἐπι χαρμην | ||
| οὑτος ἀπεκτεινε μονος ὑποστας και ἀλλους πολλους και ἀγαθους . λυθεντος δε του πολεμου τας χαριστηριους θυσιας ἀποδοντες οἱ Κυμαιοι |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
| οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
| βουλην βλεψαντα παντα ἀν ἡγουμαι φησαι μη εἰναι καλλιω λαβειν ἀριστοκρατιας εἰκονα μηδ ' ἡτις σωζει μαλλον τοὐνομα . οὑτω | ||
| ' ἀριστην την μικτην ἐκ τε δημοκρατιας και βασιλειας και ἀριστοκρατιας . Και ἐν μεν τοις ἠθικοις δογμασι τοιαυτα λεγουσι |
| περιφανους πονηρον οἰδεν ὁ θεος και ἀποκτεινει : τον γαρ δερματινον ὀγκον ἡμων το σωμαΕἰρ γαρ δερματινος ἑρμηνευεταιπονηρον τε και | ||
| . . ποιουσιν . σκυτινον ] δερμα , αἰδοιον , δερματινον , δερματιον . σκυτιον ] δερματιον . σκυτιον . |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| κηκις ὀμφακιτις , κολοκυντη , μηλεας Ἀρμενιακης ὁ καρπος , ῥους , σικυος πεπων , στρυχνον το κηπευομενον , ὑακινθου | ||
| μη παρακολουθωσιν ἐξ ἀλλης ἡλικιης , οὐδε αἱμοῤῥοϊδες , οὐδε ῥους αἱματηρος , ἠν μη προτερον τυχῃ γεγενημενος : ταυτα |
| ἐκακωθησαν τῳ αὐτῳ νοσηματι : μετεπεμψαντο ἰατρον , φιλον του ἀνδρος : και ὁ μεν ἀνηρ ἀπεθανεν , ἡ δε | ||
| οὐκ ἀπο της ἑαυτου γνωμης , ἀλλα κατεσκευασμενον ὑπ ' ἀνδρος ἁπασαις οἰομενου δειν ταις ἐπιθυμιαις ἐκ παντος τροπου χαριζεσθαι |
| δια το οὐν τυχαιως και ἐπικαιρον τινα τροπον ἀπανταν και ἀποκρινεσθαι ἑκαστα κατα την της ἑβδομαδος χωραν καιρον αὐτην και | ||
| . πυσμα δε ἐστι πραγμα προς ὁ συμβολικως οὐκ ἐστιν ἀποκρινεσθαι , ὡς ἐπι του ἐρωτηματος , Ναι , ἀλλα |
| τροφης , των οἰκειων και φυσικων ὑγρων ἁπτεται το φυσικον θερμον και ταυτα ἐκδαπανᾳ . Ἀμελει δει τον καθευδησοντα ἀει | ||
| την χειρουργιαν ἐλουον εὐθυϲ τουϲ καμνονταϲ ἐν πυελῳ μακρᾳ ξυλινῃ θερμον ὑδωρ ἐχουϲῃ μεχρι τηϲ ἑβδομηϲ ἡμεραϲ ἑωϲ πεντακιϲ του |
| ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
| ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
| την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
| ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ψευδη προτασιν ἐξ ἡς συνηχθη το ψευδος , τους δε φαινομενους ψευδεις συλλογισμους , ἠγουν τους παρα το εἰδος , | ||
| και μη ἐσθιεσθαι , τους δ ' ἐν τῳ φθινοπωρῳ φαινομενους δυο ἡμεραις ἠ μιᾳ , τουτους εἰναι ἐδωδιμους . |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
| διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
| οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |