| Περσων και Δερβικων , νικαι κατα κρατος ὁ Περσικος και Σακων στρατος , ἀναιρειται δε και ὁ των Δερβικων βασιλευς | ||
| βαρβαρων τους ἐπηρμενους τωι θρασει και καταδουλουμενους το ἐθνος των Σακων καταπολεμησαι , της δε χωρας πολλην ἐξημερωσαι , και |
| , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
| παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
| ὡσπερ ὁ της θριδακινης , σερεως , στρατιωτου , και φακων των ἐπι ὑδασι φυομενων : και το λινοσπερμον δε | ||
| και ὀξους : ἑψοιτο δ ' ἀν ἡ κοτυλη των φακων ἐν ἑπτα κοτυλαις ὑδατος . χρησαιο δ ' ἀν |
| δυαδος προς μοναδα ἐναντιοτητα , κατα δε την τουτων ἠδη μετουσιαν και ἀφομοιωσιν και τα ἐν κοσμῳ παντα : τα | ||
| ἐχειν . Αὐτικα γυναικει ' ἠν ποῃ τις δραματα , μετουσιαν δει των τροπων το σωμ ' ἐχειν . Οὐκουν |
| ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ||
| την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| ἀναβηναι τι προς κλιμακιον * * Καπανευς , ὑπομενειν πληγας ἀκμων , κονδυλους πλαττειν δε Τελαμων , τους καλους πειραν | ||
| πραγματα . Ἐπεδωκε βαλανων ἀβακα των ἐκ Φελλεως . Ἐστιν ἀκμων και σφυρα νεανιᾳ εὐτριχι πωλῳ . Ἐκβαλλοντες της αἰθης |
| παρα φυσιν ἐσχηματισθαι . Και γαρ κατα φυσιν σχημα τοις γεννωμενοις το ἐπικεφαλον ἐστι , παρατεταμενων των χειρων τοις μηροις | ||
| μεν εἰδος αὐτῳ ὁποιον δηπου και τοις ἐκ των ξυλων γεννωμενοις τε και τρεφομενοις , ἑπτα δε πηχεων το μηκος |
| , περιβλεπωσι δε παντες , ὑπανιστωνται δ ' ἀπο των θακων ὁδων τε παραχωρωσι , γεραιρωσι δε και λογοις και | ||
| , οὐ γαρ οἰδ ' , ἀλλ ' ὁστις ἠν θακων ἀταρβης της θεας , ὁδ ' ἀν λεγοι : |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
| οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| και γωνιαι τοσαυται . Ἀλλ ' ἐπει και των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου και του ζῳδιακου , ἰσοις | ||
| ἀλλ ' ἐπει δεδεικται μικρῳ προσθεν , ὁτι των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου αἱ προς τον δια των |
| και εὐδαιμονεστατος . εἰ δε τῳ μη ἀρεσκει ταυτα , παραβαλλων το ἀλλων ἠθος προς ταυτα οὑτω κρινετω . Ἠκουσα | ||
| και βεβαρημενος τους ὀφθαλμους ἀπ ' οἰνου και την κεφαλην παραβαλλων και τον αὐχενα ἐγκαρσιον πλαγιαζων και ὑπ ' ἀμετριας |
| οὑ Φιλωτας διηγαγεν Ἀλεξανδρῳ την ἱππον , ἐκεινου την φαλαγγα ἀγαγοντος ἐκ των Σολων δια της παραλιας και της Μαλλωτιδος | ||
| † Θηριου του εἰς την Κυρηνην την ἀπο Θηρας ἀποικιαν ἀγαγοντος , ἰσχνοφωνου ὀντος : ὡς γαρ βαρβαρος βαρβαριζειν , |
| ὑστερον ἐπισυλλαμβανουσι , τισι δε και μετα ταυτα , καταμηνιων ἐπιφανεντων , κατ ' ἀλλα μερη της ὑστερας : διο | ||
| ἐγεγονει της προς Δημητριον τα θηρια αἰχμαλωτα : τοτε δε ἐπιφανεντων αὐτων δειμα ἐλαβε Ῥωμαιους ἀλλο τι και οὐ ζῳα |
| βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
| Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
| την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
| και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
| [ ] σε , [ προστατην ] [ των ] προστατων , γουναζομαι [ ] [ ] σε [ ] | ||
| ἐδεξαντο οὐδ ' ἐβουλευσαντο , ἐργῳ δειξαντες ὁτι το των προστατων πολεμουσιν , οὐχ αὑτοις ἰδιᾳ τι πραττοντες . και |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
| τους ὀχλους του ἡγουμενου Λιβυης ποιει , ἀμυδρος δε γενομενος ἀνατελλων πολεμον ἐσεσθαι και στενοχωριαν ἐν Λιβυῃ και Κιλικιᾳ και | ||
| δε ε αἱ πρωται προδρομοι καλουνται . Καλλιππῳ Καρκινος ληγει ἀνατελλων πνευματωδης . Ἐν δε τῃ κηῃ Εὐκτημονι Ἀετος ἑῳος |
| ἑψηματι ἀναλαμβανε και διδου καρυου ποντικου το μεγεθος μετα γλυκεως κεκραμενου κυ . γʹ . Τουτῳ ἰσμεν πολλους χρησαμενους νεφριτικους | ||
| εἱς ὁ μονος θεος δημιουργος , του δε λεγομενου και κεκραμενου μετ ' αἰσθησεως το πληθος . οὑ χαριν ὁ |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
| ἐπιτηδειως σφισιν αὐτοις , τουτεστι κατ ' ὀλιγαρχιαν ʃ ἠ ἐπιμελουμενοι οἱ Λακεδαιμονιοι ὁμοιωθηναι τους ξυμμαχους αὐτοις τοις Λακεδαιμονιοις δια | ||
| ὀφθαλμους , κατα βουλησιν θεων ἐθρεψαντο αὐτον κηδομενοι , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ |
| ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
| νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
| Ἀφροδιτην ἐπιθεωρων ἠ και οἰκειουμενος αὐτῃ ἠ και κατα μοιραν συμφωνος αὐτῃ εὐσυναλλακτους ποιησει και ἀπο γυναικων ὠφελουμενους τας τε | ||
| ἐπανπερ τας ἀκτινας ἐπενεγκῃ μοιρικως ἐπι του μεσουρανηματος , ὁτι συμφωνος και δεξιος ἐστιν ὁ τοπος κατα τριγωνον στασιν τῳ |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| και δεκα μηνας ἡ ἀβεβαιος εἰρηνη Λακεδαιμονιων και Ἀθη - ναιων , μετα την συμπληρωσιν του δεκατου ἐτους , παρεμεινεν | ||
| πολιταις ἐδοξαν ἐμμεν . Σωτηρ ὑψινεφες Ζευ , Κρονιον τε ναιων λοφον τιμων τ ' Ἀλφεον εὐρυ ῥεοντα Ἰδαιον τε |
| Λιβυστινον , οὑ και ἀνωτερω μνημην ἐποιησαμην , ἐπιφοιτησαντων αὐτοις λεοντων , εἰτα αὐτους ἀναστηναι της πατρῳας γης ἐξενικησαν . | ||
| ὁτι μαλιστα το πυρ φοβουμενος φευγει . ἐστι δε των λεοντων γενη δυο , ὡν ὁ μεν στρογγυλωτερος και οὐλοτριχωτερος |
| και αἰτιαι των κατα μερος ὑποληψεων : την δε καθολου ἐπιφοραν ὁ νους ποιησεται : τουτου γαρ ἐργον ἠδη τα | ||
| τουτο και τους θρομβους ἀποκρουεσθαι τε και κωλυεσθαι την πολλην ἐπιφοραν του αἱματος . Ἐστω δε πασα τροφη μετα του |
| ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
| βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
| θαλασσης , καταχρηστικως λιμνην την θαλασσαν λεγει . Παπταινων : ἐπιτηρων . ἀκατον : την νηα . τῳ δ ' | ||
| ἑκαστου πραγματος : ἀντι του : ἐμενον ταυτα φυλασσων και ἐπιτηρων : ἠλθον δε σας μεν οὐ σεβων ἐπιστολας : |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| παθων δε παντοιων καταμεστοι ὀντες οὐδε ἐν μεσοις αὐτοις τοις δρωμενοις οἱοι τε ἠσαν ἠθεσι μετριοις ἐγκαρτερειν , ἐπει τα | ||
| φορτιον : ὡς του γε παππου το ἐργον ἡσθηναι τοις δρωμενοις , ἡ δε ἀτελεια του πονου παρα του χρονου |
| ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
| : αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
| : ἐπι των εὐτελων . Καρικος ταφος : ἐπι των πολυτελων . Κακα τοι φαμα κακκεχυται . ταυτην ἀποθευ ἠ | ||
| , οἱον ἀπο στοων και λιμενων και ἀκροπολεως και ἱερων πολυτελων και ἀγαλματων . ἐπαινεσει δε μετα ταυτα και τας |
| , ἀφιξεσθαι , ἠγουν παραγενησεσθαι , ἀπελευσεσθαι ὑμας , μηδε ἀπειρατον , ἠγουν ἀδοκιμον , ἀμετοχον καλων , ἐργων δηλονοτι | ||
| της ἱστοριας περιγινομενη συνεσις των ἀλλοτριων ἀποτευγματων τε και κατορθωματων ἀπειρατον κακων ἐχει την διδασκαλιαν . ἐπειτα παντας ἀνθρωπους , |
| συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | ||
| παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ |
| ἐκ τοσουτων κινδυνων ἐσῳζον με , σφων δε αὐτων προὐστησαντο τιμωρον γενεσθαι Κηφισιον τον πονηροτατον Ἀθηναιων , ὡν οὑτος φησι | ||
| μεγιστον Ἑλλησιν φαος , πιθου , παρασχες χειρα τηι πρεσβυτιδι τιμωρον , εἰ και μηδεν ἐστιν ἀλλ ' ὁμως . |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| δυο προτασεις . τοιουτοι γαρ εἰσιν οἱ τοιοιδε : λεγει Διων , ὁτι ἡμερα ἐστιν : ἀλλα και ἀληθευει Διων | ||
| των παρῳχημενων : ἱνα ὑβρισω Θεωνα , οὐ φησομεν ἀγανακτησει Διων , ἠγανακτησεν δε . ἐπι γε μην του ἀποτελεστικου |
| ἠ μη το εἰναι και μη εἰναι οὐ προσκατηγορων ἀλλα κατηγορων . ὡς εἰναι ταυτην ἑτεραν τῳ γενει την ζητησιν | ||
| γαρ κοινους παρεχοντες ἑαυτους δικαστας , ἐξ ἰσου και των κατηγορων και των ἀπολογουμενων ἀκροωμενοι , μηδενος ἀκριτου προκαταγινωσκειν ἀξιουντες |
| τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
| Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
| συντομια μονον , ἀλλα και σαφηνεια τοις ἐντευξομενοις ὑπαρχῃ . συντομιας δε χαριν παρειται το δια ζητησεως κανονιζειν των μεν | ||
| Τας Βρουτου ἐθαυμασα πολλακις ἐπιστολας , οὐ μονον δεινοτητος και συντομιας χαριν , ἀλλα και ὡς ἡγεμονικου φρονηματος ἐχουσας χαρακτηρα |
| Ἡρακλεος και των Τρωικων μεχρις Ἀλεξανδρου του Μακεδονος και κατωτερω συντεμων παντα γραφει και περι το τελος του βιβλιου ἀνατρεχει | ||
| : ἀλλα τας μεν τευθιδας , τα πτερυγι ' αὐτων συντεμων , στεατιου μικρον παραμιξας , περιπασας ἡδυσμασιν λεπτοισι χλωροις |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| αὐτωι την ἀνελπιστον εὐτυχιαν . ἠδη δε και πληθει των συντρεχοντων παλιν προς αὐτον και συνισταμενων ἐθαρρει , και κατεβαινεν | ||
| τῃ διαφορησει ὁ διακαης πυρετος . τουτων οὐν των τριων συντρεχοντων , ἰσχναινεται το σωμα και νεκρωδες γινεται το προσωπον |
| δοξῃ μητε τῃ κακῃ , ἠ ἀκρατης ἐστιν ὁ μη ἐμμενων τῳ ψευδει λογῳ , ἠτοι τῃ φαυλῃ δοξῃ , | ||
| δε ὁτι ἐγκαλεσειε δ ' ἀν τις , δηλονοτι ὁ ἐμμενων τῳ φιλουντι δια το ἡδυ ἠ το χρησιμον , |
| δ ' ὁ τριπους ἠρθη , κατα χειρων τ ' εἰχομεν ὁ μηδεν ἀδικων οὐδενος δειται νομου . εἰ θνητος | ||
| παρ ' ἡμων εἰς ὑμας , ἀλλ ' ἁ γε εἰχομεν . Νυν ἡμιν ἀκριβως ἀποδημεις , ὁτε και τον |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| . ἐνεθεντος γαρ τινος τουτων εὐθυς ἐκκρινουσι πληθος πνευματων και παραυτα παυονται της ὀδυνης . ὀνινησι δ ' αὐτους μαλιστα | ||
| το πνευμα συστειλας τον ἀσκον . εἰτα μετα τουτο κλυσον παραυτα δι ' ὀλιγου νιτρου και ὑδρελαιου : κενωθησεται γαρ |
| μεν ἀρτιαζοντας συνεσιν ἐπιδεικνυσθαι , και ταυτα εἰκαζοντας και μη ὁρωντας τουτο περι οὑ ἀποφαινονται , τους δε περι πραγματων | ||
| εἰσελθωσιν , παρεχουσιν ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ |
| ὡς οὑτος φησιν , οὐκ ἀν ἡγεισθ ' αὐτον κἀν ἐπιδραμειν , ὡστε γενεσθαι μετ ' ἐκεινης αὐτων κυριον ; | ||
| ἠσαν ὡπλισμενοι ὡς μεν ἐν τοις ὀρεσιν ἱκανως προς το ἐπιδραμειν και φευγειν , προς δε το εἰς χειρας δεχεσθαι |
| και του Α προς το Γ . τριων δε ὁρων προϋπαρχοντων ἡ ἑνος ὁρου προσθεσις δυο συμπερασματα προσεθηκεν , ἑνι | ||
| ἐπι παντων γε . Το μεν γαρ ἡμετερον σωμα ἐκ προϋπαρχοντων συναγειρεται , και ὁ ἀνθρωπος και ὁ ἱππος , |
| ἐτεσιν αὐτου νεωτερος τετταρακοντα . συντεταχθαι δε φησι τον Μικρον διακοσμον ἐτεσιν ὑστερον της Ἰλιου ἁλωσεως τριακοντα και ἑπτακοσιοις . | ||
| κατα συγκρασιν ἀπεγεννηθη , ὁλον τον των θεων περιεχων θειον διακοσμον , του δε τριτου και τεταρτου ἀρχαι μονας και |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| ἐπισπωνται εἰπεν , ἰχθυων ὁρισας ἀριθμον . και των ἀνδρων ὑπομειναντων ὁ τι ἀν κελευσῃ πραξειν , εἰ τουθ ' | ||
| ἀμυνουμενοι [ τους ] ἐκβαλοντας , και ἐνικησαν [ ] ὑπομειναντων [ ] οἱ θεοι τελος [ ἐπεθηκαν ] τοπος |
| ἐν ἀπειλαις πολεμιων σπαθαται , τινα παρεχειν πεφυκε τοις ἀνοητως ἐπιουσι πλεονεξιαν ἠ τοις μετα λογισμου παρα τα δεινα ἑστωσι | ||
| , μερει μεν ἀν τινι της αὑτων στρατιας ἀντιταξασθαι τοις ἐπιουσι των Ἀθηναιων , οἱ λοιποι δε ἐν τουτῳ προαποσταυρωσειν |
| . : Ἐν Ἰλιῳ του ναου της Ἀθηνας ἐμπρησθεντος , προσδραμων Ἰλος το διοπετες ἡρπασε παλλαδιον , και ἐτυφλωθη : | ||
| μη δυναμενος ἐπτερυσσετο , ἑως ὁ ποιμην το γεγονος αἰσθομενος προσδραμων συνελαβεν αὐτον και περικοψας αὐτου τα ὀξυπτερα , ὡς |
| ἑπταπλων ͵δυβʹ , ἑξαπλων ͵εχʹ . Ὁτι δε περιλελειπται των ἀναλογων δυο , ἁπερ ἐστι της ἑκατονταδος , τοσαυτακις αὐξησομεν | ||
| ὁτι του μεν δεξιου ἐστιν ἀριστερος του δε ἀριστερου δεξιος ἀναλογων τῳ ὑπαλληλῳ . τουτων οὑτως ἐχοντων προεισιν ἡ διαιρεσις |
| μεν ὁρου και ἰσοτητος τοις ἀποτελεσμασιν αἰτια , ἡ δε προοδου και αὐξησεως και μειωσεως και παντοιας ἑτεροτητος , και | ||
| ἀκλιτους διακοσμους , τας δε ὀξειας και ἀμβλειας τοις της προοδου και κινησεως και ποικιλιας των γινομενων δυναμεων χορηγοις . |
| ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
| ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
| του γου τῃ μοναδι . παλιν ὁ βος και ὁ γος του αου ὑπερεχουσι ⃞ῳ : ὑπερεχετωσαν ΔΥ α : | ||
| δ , ὁ δε βος Μο θ , ὁ δε γος Μο κη . και ποιουσι τα της προτασεως . |
| και κατασκοπους ἀποστελλε βελτιστους και ἐμφρονας , ἱνα μη λαθωσι παρελθοντες τινες το των ἐναντιων πληθος ἐγγισαν : και πειρω | ||
| πλειονα ἐχει την εὐρυτητα . τοις πρεσβυτεροις : των Λακεδαιμονιων παρελθοντες : ἐπελθοντες ἐπι ξενων , παρελθοντες ἐπι ἰδιων . |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
| βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
| , παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
| , ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
| αἱρουμενους των πατριων ὑπο φρονηματος , ὡς μεν ἐνιοι των διαβαλλοντων εἰποιεν ἀν , βαρβαρικου , ὡς δε ἐχει τἀληθες | ||
| φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους , μη πῃ παραποδισθειη και Διων δη παντα |
| μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
| ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
| τοις αὐτοις παραλληλοις οὐσι και ἰσας τας ὡρας ἐχουσι τουτου συμβαινοντος παρα το ἠ προς τῃ ἀνατολῃ μαλλον κεισθαι και | ||
| πολυν σαλον και κλονον ἐγειρει και ἀνατρεπει : και του συμβαινοντος ἡ μηδεν αἰτια θαλαττα την προφασιν ἰσχει , φανερως |
| ἐν νοῳ και τα περι νουσων ἰησιος , και οἱ τουτεων τροποι , και ὁσαχως και ὁν τροπον περι ἑκαστων | ||
| ἡ αὐαινομενη , ἠν μη ᾐ ἐν τῃ ἀρχαιῃ φυσει τουτεων τι . Ἰεναι δε χρη παρα τον ἀνδρα , |
| ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
| ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
| γενυν . αἱ δ ' ἀγκαλαισι δορκαδ ' ἠ σκυμνους λυκων ἀγριους ἐχουσαι λευκον ἐδιδοσαν γαλα , ὁσαις νεοτοκοις μαστος | ||
| ἐν σφισιν Οὐννοις . τουτους γαρ ὀλιγωρως γεηπονιας ἐχοντας δικην λυκων τας αὐτων ἐπιοντας διαρπαζεσθαι τροφας , ὡστε θεραποντων ταξιν |
| ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
| και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| ἱνα μη παντελως Βοιωτιοι φαινησθ ' εἰναι τοις διασυρειν ὑμας εἰθισμενοις , ὡς ἀκινητοι νυν εἰναι βοαν και πονειν μονον | ||
| του πολεμου συμβησομενων δυσχερων τοις ὑπερ ὑμων τα βελτιστα λεγειν εἰθισμενοις ἀναθειναι βουλονται . ἡγουνται γαρ , ἀν μεν ὑμεις |
| , ὁσοι παρος ἠσαν ἀριστοι , ἐν νηυσιν κεαται βεβλημενοι οὐταμενοι τε . βεβληται μεν ὁ Τυδεϊδης κρατερος Διομηδης , | ||
| τ ' ἀταλαι νεοπενθεα θυμον ἐχουσαι , πολλοι δ ' οὐταμενοι χαλκηρεσιν ἐγχειῃσιν , ἀνδρες ἀρηϊφατοι , βεβροτωμενα τευχε ' |
| των ἡκοντων Ἀθηνηθεν μαλα εὐνουν την Ἀθηναν εἰναι τῳ βασιλει φησαντος , ” πεπαυσο „ εἰπεν „ Ὀλυμπιασιν ὑπερ τουτων | ||
| , αὐθις ἠρετο , πως και ἑτερως ; του δε φησαντος ἐν τῳ βασιλικως παντα εἰναι , οὐχ ἡττον ἠγασθη |
| ἀλλων ἀξιωσαντες γενεσθαι ἐπιστημονων ἀνεπιστημονες γνωριμοι . μηποτ ' οὐν πατερα μεν της ψυχης ἡμων τον ὀρθον λογον καλει , | ||
| ὡς στομφακα διασαυλουμενον . καταντιβολειτον αὐτον ὑποπεπτωκοτες . ἐκβαινετον τον πατερα τοις ὀρχημασι . και των προς εἰλην ἰχθυων ὠπτημενων |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| παντα τεσσαρακοντα και τρια τυγχανειν : οἱς των δεκαεπτα συμφωνων προστιθεμενων ἑξηκοντα γινεσθαι στοιχεια , ἀλλ ' οὐκ εἰκοσιτεσσαρα . | ||
| δια καστοριου και πεπερεως και στρουθιου , δια πυρηνος μηλης προστιθεμενων τοις μυκτηρσι : διανοιγειν τε το στομα και παραπιεζειν |
| ἀλλας ἐπιστημας και τεχνας , λεγων “ φιλοσοφια ἐστι τεχνη τεχνων και ἐπιστημη ἐπιστημων ” , τοιῳδε τινι τροπῳ προς | ||
| ῥητορικη , ἀλλα και πανυ ἀναγκαια προς την των ἀλλων τεχνων και ἐπιστημων συστασιν , εἰ γε οὐκ ἀν ἀλλως |
| ὁτι οὐδε ἀχρηστον παραδεχεσθαι την ἱστοριαν , ἀχρηστον γαρ οὑτως ἐπιδειξομεν την ἱστοριαν , ἐρωτησομεν , ποτερον λογῳ ἠ πειρᾳ | ||
| δε και σπουδαιος ὀνομαζεται ποιμην . ὁν δε τροπον , ἐπιδειξομεν αὐτικα : ἡ φυσις ἡμων ἑκαστῳ κτηνη συγγεγεννηκε , |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| ἀλλοις τουτ ' ἐθελουσι συγχωρησας . Των ζῳων οὐν πολυειδων τελουντων τα μεν αὐτων χερσαια λεγεται , τα δε πτηνα | ||
| φοραις . ἀγοντων ] ἐχοντων , φεροντων , τηρουντων , τελουντων . ἀπαστιαν ] ἀφαγιαν . . ἀπαστια ἀπο του |
| το μεν θαττον το δε βραδυτερον ὡστε και του χειμωνος ἐπιλαμβανειν . οὐκ ἀναλογοι δε αἱ φυλλοβολιαι ταις βλαστησεσιν , | ||
| ὡρῃ ἐκ μεθης και ῥιγεος : ἀρχεται δε τοπρωτον ῥιγος ἐπιλαμβανειν , ἐπειτα και πυρετος κατεχει : το δε ὑγρον |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| πλειονων εἰσαφικνουμενων και ζηλουντων ἐκεινους κατα το ὁμοφυλον , πολλας κατοικιας γενεσθαι , ὡν αἱ πλειους ὁμωνυμοι των ποταμων ἐγενοντο | ||
| κελυφος : γραφεται και κελυφον . κυμβος : κοχλου , κατοικιας , ὀστρακου , οἰκιας , μυλου . μονης : |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | ||
| οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| ἐπι τινα πραξιν προς τους ὑπομενοντας μετα συσσημων ἀποστελλεσθαι και ἡμερινων και νυκτερινων , ἱνα μη ἀγνοωσι , πολεμιων αὐτοις | ||
| ἠ Καταβιβαζοντα κολλησιν ποιουμενη δυναται . και ἐπι μεν των ἡμερινων γενεσεων την ἐκ του ἡλιακου περιπατου γινομενην προς την |
| ζυγον : ἐπι των ἀει μοχθουντων . Βορβορῳ ὑδωρ λαμπρον μιαινων οὐποθ ' εὑρησεις ποτον : ἡ παροιμια ἐπι των | ||
| ! ! ] ἐλευθερ [ ! ! ! ] ἠδε μιαινων τδε ! ! ? χαμαι ? τυπτησε [ ] |