φασι το αἰδοιον των ἀνθρωπων τους παλαιους μυθωδως ὀνομαζειν βουλομενους Πριαπον προσαγορευσαι . ἐνιοι δε λεγουσι το γεννητικον μοριον , | ||
ἐπλεον ἐπι Κυζικον ἀφεστηκυιαν : και κατιδοντες κατα Ἁρπαγιον και Πριαπον τας ἀπο του Βυζαντιου ὀκτω ναυς ὁρμουσας , ἐπιπλευσαντες |
, Ἀθηναιων δε ὁ δημος ἀναγκῃ πλεον ἠ ἑκουσιως διαρπαζουσιν Ὠρωπον ὑπηκοον σφισιν οὐσαν : πενιας γαρ ἐς το ἐσχατον | ||
πλατυνεται , μηνοειδη δ ' οὐδεν ἡττον ἐπιστροφην λαμβανει προς Ὠρωπον της Βοιωτιας το κυρτον ἐχουσαν προς θαλαττῃ : τουτο |
γαρ ταλανος και μελανος ἀποβολῃ του τ γεγονασιν . Δει προσθειναι χωρις των μετοχων και των μετοχικων και των οὐδετερων | ||
ταυτ ' ἐστιν : ἀκολουθον δ ' ἀν εἰη τουτοις προσθειναι δια βραχεων και τα περι της των νυχθημερων ἀνισοτητος |
ὀνειροπολειν το φανταζεσθαι , ὀνειρωττειν δε το καθ ' ὑπνους συνουσιαζειν . ὀνειροπολει ] ἐν τοις ὀνειροις φανταζεται . ἰσθι | ||
πορρωτατω της Συριων ἀποδοσθαι γης , την δε Ἀνθιαν οἰκετῃ συνουσιαζειν ἐνενοει και ταυτα των ἀτιμοτατων , αἰπολῳ τινι ἀγροικῳ |
Ἀριστογειτονι προσελθων προς ἐμε ἐδειτο μη περιιδειν αὑτον δια τους τοκους ἐκ των ὀντων ἐκπεσοντα . κατασκευαζομαι δ ' ἐφη | ||
. Τῃ γῃ δανειζειν κρειττον ἐστιν ἠ βροτοις , ἡτις τοκους διδωσιν οὐ λυπουμενη . Ὁστις γαρ αὐτος αὑτον οὐκ |
διατηρουμενης της παρθενιας , διελθοντων δε των ἐτων των της στρατειας προσιεναι μεν τοις ἀνδρασι παιδοποιιας ἑνεκα : τας δ | ||
εἰπειν ἐχων παραλειπω , ναυμαχιας , ἐξοδους [ πεζας , στρατειας ] και παλαι γεγονυιας και νυν ἐφ ' ἡμων |
ταυτης της μιας , ὡς ἑν δενδρον εἰς μυριους κλαδους διελοντες , μυριας ταξεις ἐποιησαντο . Ἐχεις οὐν ὡδε ὁλῃ | ||
κλιμακας μηδενος ἀποκωλυοντος ῥᾳδιως ἐπιβαινουσι των τειχων , ἀν τε διελοντες σφας αὐτους ἐπιβοηθησωσι κατα μερη , σφοδροτερας ἐνεργειας γιγνομενης |
ὁ γινεται τι , οἱον δια την φρονησιν γινεται το φρονειν και δια την ψυχην γινεται το ζην και δια | ||
, εἰς τας ἐκκλησιας τον πενητα σωφρονειν συμβουλευων , πειθων φρονειν μετρια εἰδοτα ὁτι ἡ τυχη πολλακις οὐκ ἀκολουθα ταις |
την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
ἀποφηνασθαι εἰναι περι ἀρετης και δικαιοσυνης : ἐπι πλειον δε προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον , γνωριμον ὀντα αὐτου | ||
, ὁσας ἐγω . . ἐπι πλειον δε [ ] προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον γνωριμον ὀντα αὐτου , |
. . αὐτον γαρ σε δει Προμηθεως ] χρεια ἐστι προμηθειας . ἡ δε συνταξις ὡς το , “ χρεω | ||
. μελλησις δε προμηθης : το μελλειν και ἀναβαλλεσθαι μετα προμηθειας . μελλησις δε . . . : την δ |
καταβρεχθω . το δε μηδε κυνην οἰκοθεν ἐλθειν ἐμε τον κακοδαιμον ' ἐχοντα . ἐλθετε δητ ' , ὠ πολυτιμητοι | ||
, ἀπροσδοκητου πραγματος και ? ? ? ἀ [ Δαε κακοδαιμον , ποι τρεχεις ; και τουτο ? ? ? |
οὑτως : ἐνθα γοητες Ἰδαιοι Φρυγες ἀνδρες ὀρεστεροι οἰκι ' ἐναιον , Κελμις Δαμναμενευς τε μεγας και ὑπερβιος Ἀκμων , | ||
παν γαρ λεπτον συρεται ἐν τοις ἀνεμοις . . κατωρυχες ἐναιον ] ὑπο γην κατορωρυγμενοι κατῳκουν . ὡς ] καθα |
νηπιον , μονῳ διατρεφεσθω γαλακτι : στενων γαρ ἐτι των ἀραιωματων ὑπαρχοντων | ἐπισφαλες ἐπι την στερεωτεραν προερχεσθαι τροφην , | ||
τροφη ἀναδιδοται ? [ ] ἠ δια των περι αὐτα ἀραιωματων ἠ δια [ των ἀγγειων ] των ἐμφυοντων εἰς |
ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
εὐφυεστεροι * * * : και οἱ μεν βραχεις τους κενους ἐχοντες ἀφελεστεροι και μικροπρεπεις , οἱ δ ' ἐπιμηκεις | ||
ποιειν τον σεισμον , και ξηραινομενην και ἑλκουσαν εἰς τους κενους τοπους ἐκ των πληρεστερων το μεταβαλλον ἐμπιπτον κινειν . |
λεγοντος φοβουμενος οὐδεν ὁ τι οὐκ ἐφθεγγετο περι της σης ἀπουσιας . ἐγω μεν οὐν εἰσειμι τον Ἑρμην ἀντι σου | ||
ἀμφι τον τυραννον τῃ τε Ἀμεινιου φιλιᾳ πιστευοντες και της ἀπουσιας της Ἀντιγονου καταφρονουντες οὐκ ἀκριβως ἐφυλαττον τα τειχη . |
τι ἠδελφισται , ἠν σκιῤῥωθεωσιν : ἀρειον γαρ τα δριμεα προστιθεναι : ἀδαξωντα γαρ , λεπτα και πυρωδεα ἐοντα , | ||
: ἐπην δε καθαρθῃ , στρυφνοισι το λοιπον χρησθω : προστιθεναι δε τα μαλθακα , ὑφ ' ὡν καθαιρεται φλεγμα |
παλιν ἀνιεναι κατα ποικιλα διαστηματα παντως ἑνος τινος αὐτων ἐφαψομαι προσλαμβανομενου . τουτων δε οἱ μεν μελῳδουνται διολου , οἱ | ||
δια πασων , τονων ἑξ , οἱον ἐστι το ἀπο προσλαμβανομενου ἐπι μεσην : τεταρτον δε το δια πασων και |
ἐν τῳ φρουριῳ τῳ ἐν τῳ Πλημμυριῳ . την γνωμην προσεχοντων : τον νουν . ʃ την ναυμαχιαν θεωρουντων . | ||
εἰς τας ἑκαστῳ καθηκουσας ταξεις . των δε Μακεδονων οὐ προσεχοντων τοις λογοις , ἀλλα και προσαπειλουντων τοις πρεσβευταις Εὐμενης |
οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
. Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
, ὡστε τον ὀγκον ὠχραινεσθαι και ἀδυναμειν και συντηκεσθαι : χαλαται γαρ ἡ μητρα , και ἀδυναμια παρεπεται , και | ||
ἠ ἀπο του χαλασθαι εἰς μαστον : ἠ εἰς ἡν χαλαται ὁ μυς : ἠ ἀπο της ἀλεας της δια |
ἀρα οἱ ΟΒ , ΒΚ , ΒΝ τῳ ἰσῳ ἀλληλων ὑπερεχοντες : ὁ ἀρα ηκις ὑπο του μεγιστου του ΟΒ | ||
δε αἰτιος ἀναπεισας και προκαλεσαμενος : ὡσπερ οἱ ἐν παλῃ ὑπερεχοντες τοις ἀσθενεστεροις ὑπεικοντες ἐνιοτε ἐποιησαν αὐτους πειθεσθαι ἰσχυροτερους εἰναι |
ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
της φρονησεως ἐνεργημασιν ἐπιφερεται , ἀλλ ' ὁταν ἀμφιβολια τις προσεστιν , εἰ τελειον ἐχει το εὐ ἠ οὐ , | ||
τελειον ἐχουσης κατα το ἀποφαινεσθαι , ὁ τῃ εὐβουλιᾳ οὐ προσεστιν , ὡς πολλακις εἰρηται . Ἀπο της εὐβουλιας εἰς |
ὁτι και ἐνταυθα του λογισμου ἀπασχολουμενου περι των λυπηρων , ἐπιλανθανεται των οἰκειων ἐργων και παρερχεται και μιας και δυο | ||
και ἀγριαινει προς τους ποτε συνηθεις . ὁθεν δηλον ὁτι ἐπιλανθανεται και ἀναμιμνησκεται . ὁτι δε ἐχει ἀναμνησιν , δηλον |
ἀνυσιν : τον τε πλουν και ἐφ ' ἡν πραξιν ἐπλεον . ἀστειως δε ταυτην αὐτοις την ἐρωτησιν διδωσι την | ||
γην ὁ Ζευς ἐπι του Δευκαλιωνος και παντες οἱ ἀνθρωποι ἐπλεον ἐν τοις ὑδασι και τα τειχη κατεπιπτον , των |
τριων διαφορων , ἐφ ' ὡν κεκαμμενη ἡ χειρ ἀδυνατει ἐκτεινεσθαι , της κλιμακος μετα του τονιου παρεσκευασμενης , καθως | ||
, ἑν των πεντε λεγομενων στερεων σχηματων , εἰς σφαιραν ἐκτεινεσθαι . ἐνιοι δε τον περι της ἀλογιας και της |
μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
, τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
ὑλης τῳ πεπεφθαι ἠδη ἐπινηχονται μεν περι τα μεσα της ἐπιφανειας της ἀμιδος ἐπισυνηγμεναι πομφολυγες , ἐτι δε και στεφανη | ||
ἡ ΕΘΗ εὐθεια . Δοθεντος κυλινδρου σημειου τινος ἐπι της ἐπιφανειας ἀγαγειν δια του σημειου πλευραν του κυλινδρου . ἐστω |
τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
μαχομεναϲ αὐτῃ ποιῃϲ προϲθεϲειϲ , ὁτε μη δυναται μηδε ῥοφηματα διοικειν ὁ καμνων , τοτε πιεζων τε αὐτον και πνιγων | ||
κοινης σωτηριας , και τουτοις ἐπετρεψαν τα κατα τον πολεμον διοικειν , αὐτοκρατορας ποιησαντες τους συνεδρους . οὑτοι δ ' |
εἰπειν ἐχοι . ὁ τοινυν ἐλευθεραν των τοιουτων την διανοιαν κεκτημενος εὐδηλον ὁτι και τα μειζονα παντελως ἀν ἐδεισε του | ||
το στρατιωτικον παρεχεται , ὡστε και ὁ βασιλευς αὐτων δυναμιν κεκτημενος μεγαλην οὐκ ἀξιοι τῳ των Παρθυαιων βασιλει παραπλησιως τοις |
αὐτης , οὑτως ἠδη την ἐμφυσιν εἰς αὐτο το της βασεως ὀστουν ποιειται . ἡ χρεια δ ' αὐτου της | ||
. Ἐαν τριγωνου ἀπο της κορυφης ἐπι την διχοτομιαν της βασεως εὐθεια ἀχθῃ , τα ἀπο των πλευρων τετραγωνα ἰσα |
την ὑπερβολην της παρ ' ἀμφοτεροις ἀνδραγαθιας και πολλων μεν ἀναιρουμενων , ἐτι δε πλειονων τιτρωσκομενων ὁ κινδυνος δευρο κἀκεισε | ||
' ἐπ ' ἀμφοτερων κενωσιν παραλαμβανομεν . ἐπει οὐν , ἀναιρουμενων των αἰτιων , συναναιρειται και τα παθηματα , και |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
ἀνδρα ἀνῃρηκεναι : οἱ δε ὑπο λυπης τε και ἀμηχανιας κρατουμενον ἑκουσιῳ χρησασθαι τελευτῃ αὐτον ἐφασαν , ἐπειδη παντα χαλεπα | ||
: το μεν γαρ ἰσοπλευρον κατα παντα ἰσοτητι και ἁπλοτητι κρατουμενον συγγενες ἐστι ταις θειαις ψυχαις , το δε ἰσοσκελες |
ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
ἀποδειξασθαι : οὑτω δε τουτο ῥᾳδιον εἰναι μαθειν ὡστε τον προσεχοντα τον νουν τῃ μετρησει ἁμα την τε γην ὁποση | ||
των ἐπι την Ποντικην παραλιαν καθηκοντων ὁρωσα τον ἀνδρα τρυφῃ προσεχοντα και μεθῃ αὐτη μεν τα πολλα ἐδικαζεν , αὐτη |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
ἐμπεσουσης τῳ ἀνδρι τηκεδονα δυσαπαλλακτον ἐργασασθαι νοσον . ταυτην δε προσλαβων την προφασιν ὁ Σηστιος ὡς οὐδεν οἱος τ ' | ||
Ἐστω ὁ ζητουμενος ʂ α : οὑτως Ϛκις γενομενος και προσλαβων Μο ιβ , ποιει ʂ Ϛ Μο ιβ : |
κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
. Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
τοις φιλοις χρησιμον εἰναι , ἐπειδη δε προς τα κοινα προσελθειν ἐδοξε μοι , τοιαυτα πολιτευμαθ ' ἑλεσθαι ὡστε και | ||
ὀκνων , τοις δε πεπλασμενοις και σκυθρωποις ὀκνησειε τις ἀν προσελθειν πρωτον . οὐδεν οὐν ἀλλ ' ἠ προβλημα του |
καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
' ἐσται του τοιουτου κενη τις πολις , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν | ||
, πριν ὀργης κἀμε μεστωσαι λεγων , μη ' φευρεθῃς ἀνους τε και γερων ἁμα . Λεγεις γαρ οὐκ ἀνεκτα |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
κἠν γαρ ἐκραγῃ κοτε το ὑδωρ αὐτοματωϲ ἐξω , ἠ ταμων τιϲ το ὑποχονδριον ἐκχεῃ , ἐφ ' ἑδρηϲ ἐαϲι | ||
πολλη ἐστι παρελκουσα ἡ προ : ” νωτου ἀπο προ ταμων ” : „ ἡ δε δια προ Πηλιας ἠϊξε |
γαρ πλουσιοι οὐ παντως εὐπορουνται , ἀλλ ' ἐκ τινος περιστασεως και ἀπο - ρουνται ποτε χρηματων ἠ ἀλλου τινος | ||
Ἀλκιβιαδης ὁ κρινομενος ἐπι τοις ἐκπωμασιν , ἡ δε ἐκ περιστασεως , ὁ ῥητωρ ὁ κρινομενος ἐπι τῳ εἰπειν νησου |
ἡ καρτερια . Κατα το ἀναλογον εἰ το καλλος το σωματικον δι ' αὑτο αἱρετον , και το της ψυχης | ||
μηκος μονον ἐστι το συμφωνον ἠ το ἐμμελες , οὐτε σωματικον μεν , ἑνος δε τινος κατηγορειταιτου μεγεθουςἀλλα δυο των |
ναμα ἐξω ῥεον και ὑπηρετουν φρονησει καλλιστον και ἀριστον παντων ναματων . την δ ' αὐ κεφαλην οὐτε μονον ὀστεϊνην | ||
ἐξεπληττον . μηνις δε ἐδοκει και Νυμφων δι ' ἀποριαν ναματων . οἱ Ἀκαρνανες συγγραφεις ὁμοσε χωρουσι τοις ποιηταις . |
ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
ὁτι πολυφυλλον και χαμαισχιδες και εὐαυξες : συμπληροι γαρ τον τοπον κἀν ἀραιος ᾐ : προς δε τα ψυχη και | ||
της Λιβυης μη δεχομενος ταυτην το πρωτον , ὑστερον πλανηθεις τοπον ὁσον περιεχει δερας βοος ταυτῃ δεδωκε . και οὑτως |
μοιρας , ἀφ ' ὡν οἱ καθ ' ἑκαστον χρονοι συνιστανται , δια μακροτερων ἐν τῃ κατ ' ἰδια συνταξει | ||
τε ] θερμοτητος και ὑγροτητος [ των σωματων ) ] συνιστανται νοσοι , [ διατεθρυληται . * * ] ὁ |
μεν αὐτων διεφθειρεν ἐν θαλαττῃ , τας δε διεκωλυσεν , ἐνιας δε ἀφειλατο . διο και των ἐμπορων μη τολμωντων | ||
εἰς ἐναντια . προς δε τουτο ὁ μεν Ἀλεξανδρος ἀντιλεγει ἐνιας μεν ποιοτητας του πυρος ἐνιαις ποιοτησι του ὑδατος ἐναντιας |
ἀντι του περιπατειν τον σφαλλομενον και καταπιπτοντα . . 〚 περινοστειν ἐᾳ : Περιερχεσθαι ἀφιησιν , ἀπο τοπου εἰς τοπον | ||
ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον δε συνετεθη |
τοσουτο μερος της ἑσπεριου γης κατοικουντας : και τα μητε γενομενα παρ ' αὐτοις ἐθη μητε λεγομενα γραφειν ὡς ἐκεινων | ||
οἱ παροντες : ἠν δε αἰσθανωνται σε ἀλλα ἠ τα γενομενα λεγοντα , νομιουσι σε και αὐτον καταδικαζειν σεαυτου παντα |
ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
εἰ δε και μενει το κοινον , ἀλλ ' ὁ προεληλυθεναι φαμεν , τουτο οὐ μενει : το δε ζητουμενον | ||
ξενοπαθουντα τῃ ψυξει δια το ἀκμην ἀπο θερμης και συνεχους προεληλυθεναι της μητρας . ὁ δε | οἰνος δια την |
οὐ βριθοντες τῃ γενεσιουργῳ φυσει . Το δε των τριων παλαισματων δυναται μεν τις και ὡς ἐπι των ἀγωνων ἐκλαμβανειν | ||
τἀλλα βελτιστω τε και χρηστω και οὐδε των ἡμετερων ἀπειρω παλαισματων . ἀνθ ' ὡν αὐτος τε αὐτω φιλω και |
του καλου ποριζοντα και ἀκρατῳ φλεγομενον και καταμεθυοντα ἀρετης και παροινιας ἐκτοπους εἰς αὐτην παροινουντα δικαιον ἠν κατηγορους μεν τους | ||
ἑτερου οὐκ ἐπεοικεν ἀνδρα σωφρονουντα ἐξηττασθαι , ὀργης τε και παροινιας . ἀλλα τα ἐπι τοισδε αὐ ἐπαινω Ἀλεξανδρου , |
ἡδονης γαρ πασα φιλια , οἱ δε στρυφνοι και οἱ πρεσβυται , ὡς ἐπι το πολυ οὐτε ἀλληλοις οὐτε ἀλλοις | ||
ἐχρησαντο ἀναξιῳ τε ἁμα και ἀνοσιῳ σεμνοι και λογου ἀξιοι πρεσβυται , εὐγενεις τε και κατ ' ἀξιαν ἐπι την |
κωλυσωσιν : Ἐξ ὡν πρωην αὐτος μη βουλομενος την οὐσιαν καταθειναι ἐπηρωτα . εἰς το αὐτο . . εἰς δικαστηριον | ||
ἠδη δε και το χρυσιον φερων ὁ Κορνηλιος ἑτοιμος ἠν καταθειναι την του χωριου τιμην . συ δε προσπεσων ἐξαιφνης |
ἀκουεται , και οὐ τα μεν ὁρατα ἐκβαλλομεν ὁτι οὐκ ἀκουεται , τα δε ἀκουστα παραπεμπομεν ὁτι οὐχ ὁραται , | ||
γαρ θεος και πατηρ και το ἀγαθον οὐτε λεγεται οὐτε ἀκουεται : τουτου δε οὑτως ἐχοντος , ἐν πασι τοις |
οὐν κεφαλαιον των προϋπηργμενων ἐστιν , ὁτι σχεδον ἁπαντων ἀνθρωπων οἰομενων τῳ σῳ πατρι συναποληξειν την της πολεως εὐδαιμονιαν οὐκ | ||
και μετα ταυτα οἱ ὑπατοι κοινῃ γνωμῃ χρησαμενοι των πλειστων οἰομενων τον Ἀππιον ἀποδειχθησεσθαι δικτατορα , ὡς μονον ἐπικρατησαι της |
, ὁτε δε Ἰουλω . Ἀπο των οὐν της Δημητρος εὑρηματων τους τε καρπους και τους ὑμνους , τους εἰς | ||
γενη των ἀνθρωπων και μεταδιδοντας ἑκαστοις της ἐκ των ἰδιων εὑρηματων ὠφελειας . Δημητραν μεν γαρ περαιωθεισαν εἰς την Ἀττικην |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
νοημασιν ἐς πονον ἀγρης ἰχθυβολοι σπευδουσιν , ἐπευξαμενοι μακαρεσσι κητοφονοις ἀλεγεινον ἑλειν τερας Ἀμφιτριτης . ὡς δ ' ὁτε δυσμενεων | ||
δε φωτων βαλλομεναι κορυθες τε και ἀσπιδες αἱ τ ' ἀλεγεινον αἰζηων ῥυοντο μορον και ἀμειλιχον αἰσαν . Ἀμφι δε |
οἱ γαρ βαρβαροι ἐξηπατησαν [ ] αὐτους διαβηναι τον Τιγρητα ποταμον , ζητει ὀπισθεν [ ] εἰς φυλλ . ῀θ | ||
την τε πολιν και τους συμμαχους , ἀπεχωσε τον ῥεοντα ποταμον δια της πολεως μαλ ' ὀντα εὐμεγεθη . ἐμφραχθεισης |
παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
ἀνισοι : ἐαν δε ἠ πασιν ἠ τοιν δυοιν ἰσαι γιγνωνται , τῃ ἀγαθῃ μοιρᾳ και τυχῃ ἐπιτρεψαντας , κληρῳ | ||
. Σκυθαι δε κρινουσι λογον φαυλον , ὁταν διαλογισμοι φαυλοι γιγνωνται . πολλων καθυστερησετε , ἀν δυσχεραινητε φωναις βαρβαροις , |
ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
; αἱρεσιν τινα ζηλοις ; ἀπο τινων δογματων ὁρμωμενος τολμᾳς παρασιτειν ; ἁ μολις ἡμεις τον βιον ἁπαντα κατατριψαντες οὐδε | ||
. Γυναικι δη πιστευε μη πινειν ὑδωρ . Ὁτε του παρασιτειν πρωτον ἠρασθην μετα Φιλοξενου της Πτερνοκοπιδος νεος ἐτ ' |
ποιειν λογον τον των ὀκτω προς τα τρια , μητε ἐπιμοριον ὀντα μητε πολλαπλασιον . Γραμμικωτερον δε προσαγοντες εἰς ταὐτον | ||
. ἀδυνατον ἀρα τον Δ του Γ ἠ πολλαπλασιον ἠ ἐπιμοριον εἰναι . Ἐαν διαστημα δις συντεθεν το ὁλον μη |
ἡμερῃσι μητε σαπῃ μητε πτυσθῃ , ἀλλ ' ἑλκωθῃ το πλευρον ὑπο του προσπεπτωκοτος φλεγματος τε και χολης : και | ||
ϲωμα , ϲτρεφεϲθαι κελευειν κυλιομενον και παλιν ἐπι το ἀλλο πλευρον ἐκταθεντα ἡϲυχαζειν , και τουτο ποιειν πλεονακιϲ . ὁ |
κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
ὁ σιδηρος . . πικρος λυτηρ ] ἐγενετο . ὁ ποντιος ] εἰ γαρ οἱ Χαλυβες παραλιοι , ἐκ τουτων | ||
τον μεν ἡμιν πολεμιον νεανιαν κτενει πατηρ ἀραισιν ἁς ὁ ποντιος ἀναξ Ποσειδων ὠπασεν Θησει γερας , μηδεν ματαιον ἐς |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
δουναι τοις περι τον Τελαμωνα , και την του πατρος προαιρεσιν ἐξηγησαμενον αἰτιον γενεσθαι της σωτηριας αὐτοις . εὐθυς γαρ | ||
ὀντα πανταχου τον Πινδαρον . κἀνταυθα οὐν την ἑαυτου φιλαργυρον προαιρεσιν τεκμηριοι τον πλουτον ἐγκωμιαζων και ὑπαινιττομενος , ὡς προσηκει |
και τους χωρις οἰκουντας “ των δεσποτων . ” οὐ μην ἀλλα και χωρις του προσκεισθαι φανερον ἀν εἰη το | ||
ταυτι μεν ἠκουσε , δηλος δε ἠν ἀτιμασων , οὐ μην ἐπετρεψε γε ὁ θανατος . Ἑτερος Προτασιος τα γε |
ἐπι δυσμας μεταβαινοντος , οἱον ἀπο Καρκινου εἰς Διδυ - μους . στηριγμος δε ἐστι φαντασια πλανητος ὡς ἐπι πλεον | ||
! ] [ ! ! ! ! ! ! ] μους [ ! ! ! ! ] [ ! ! |
ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
, παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
' αὐτῳ ἐχρησαντο και καταμυειν δοκων ἀνεβλεψεν ἀθροον πυρος τε μεστους τους ὀφθαλμους ἐδειξε , ξυνηκαν οἱ Ἐφεσιοι του δαιμονος | ||
, κἀν πανυ νηφωσιν , οὐδεν μεν τουτων ἡγουμενους , μεστους δε εὐφροσυνης και ἡδονης , ἡ δη προσπιπτει σφισιν |
δρυος ἠ πρινου , μεγεθος τρισπιθαμον , περιφλοιον , παχος παλαιστης . ἱσταναι δε τας ποδοστραβας διελοντα της γης βαθος | ||
εὐλογῳ τρεχειν . Σκιμποδιον ἑν και κωδιον και ψιαθιον ἰσως παλαιστης . Χαλεπον το ποιειν , το δε κελευσαι ῥᾳδιον |