| . και τῳ μεν αʹ δεκανῳ παρανατελλουσι τα ἐμπροσθια του Πηγασου ἱππου ἐπτερωμενου και κεφαλη Ἐλαφου ἐχουσα ὀφεις δυο ἐν | ||
| ὑδωρ [ ὁ ] δι ' ὁπλης ἱππου ῥει του Πηγασου . ἑτεραν δε ἐκ της ἀγορας την ἐπι Σικυωνα |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| και παρθενου μιας πατηρ ὠν : ὡι κατελιπεν ἐκπλεων ὁ μειρακισκος την ἀδελφην : συντροφοι αὑται θ ' ἑαυταις εἰσιν | ||
| ἀνιεμενον ὑπο του παθους ἐπικατασφαξαι αὑτον . Παρα δε Χαοσι μειρακισκος τις των πανυ δοκιμων Ἀνθιππης ἠρασθη . ταυτην ὑπελθων |
| Σφιγγα Θηβαιαν δε πασας ἐστι τας πορνας καλειν , αἱ λαβουσαι ἁπλως μεν οὐδεν , ἀλλ ' ἐν αἰνιγμοις τισιν | ||
| τῃ ὁλῃ δυναμει κεινται , αἱ δη το ἐν εἰδει λαβουσαι , δυναμει εἰσιν ἡ ὁλη : κατηγορειται γαρ ἡ |
| μειζονος ἀκροασεως δεεται , ταυτην ταις μειζοσι πραγματειαις παραπεμψωμεν , ἐλθωμεν δε νυν και την διαιρεσιν του μαθηματικου εἰπωμεν την | ||
| και ἡ παρουσα πραξις . Εἰποντες τους διαιρετικους τροπους , ἐλθωμεν και εἰπωμεν κατα ποιον τροπον διαιρειται ἡ φιλοσοφια εἰς |
| ' ἀν ἁπαξ σκυτοτραγειν μαθων : ὁτι το ἐθος σχεδον ἀμεταβλητον . Οὐδεν φρονει δικαιον ἀστυκος ἀνηρ : ἐπι των | ||
| ἀμετανοητως , ὡν οὐτε ἡ προαιρεσις οὐτε το βεβαιον και ἀμεταβλητον προς τας τεχνας συντελει οὐδε δια τουτων προς την |
| ἐστιν ἰσον τῳ αἱ λεχθεισαι δυναμεις σπουδης , βελτιωσεως , τελειωσεως | ἐπιλειψουσι μεν οὐδεποτε , ἀλλοτε δε ἀλλοις ἐνομιλησουσιν | ||
| μηνα φθορα του ἐμβρυου , ὠμοτοκια δε ἡ συνεγγυς της τελειωσεως προ ὡρας ἀποτεξις : τα δε μη φθαρεντα ἐμβρυα |
| τον δημον διαλυσεων , ὡς οὐτε καλην και δικαιαν οὐτε συμφερουσαν ἡμιν ὑπελαμβανον ἐσεσθαι την των φυγαδων καθοδον και δια | ||
| πατριδα μεγαλοις περιεβαλε συμπτωμασι . δυναμενος γαρ θεσθαι την εἰρηνην συμφερουσαν μεν τῃ Ῥωμῃ , ταπεινην δε και παντελως αἰσχραν |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| τα ῥηματα : τελευταιον δε λοιπον σαφως και αὐτο το βιβλιον ἀναγκαζεται δειξαι . Το οὐν ἐν τῃ ἀριστερᾳ δηλοι | ||
| δεικνυντες , ὡς οὐ μονον οὐκ ἐστι χρησιμον το παρον βιβλιον ἀλλα τοὐναντιον και τα μεγιστα καταβλαπτον τους μετιοντας αὐτο |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| ὁρασιν το αἰθερωδες πεφυκεναι , προς δε την ἀκοην το πνευματικον , προς δε την ὀσφρησιν το πυρωδες , προς | ||
| παγῃ , χαλαζαν δ ' ὁταν συμπεριληφθῃ τι τῳ ὑγρῳ πνευματικον . Ἀναξαγορας νεφη μεν και χιονα παραπλησιως , χαλαζαν |
| δει ἑνωσαι μετα του ζωμου των κυδωνιων μηλων και ποιησαι ἐμπλαστρον και ἐπιθειναι τῳ μετωπῳ ἀπο μηνιγγος . [ Περι | ||
| . ] Χολην βοος και ὑγροπισσον και ὀξος ἑνωσας ποιει ἐμπλαστρον και ἐπιθες : ἠ πηγανου φυλλα μετα χωρυγιου ἐπιθες |
| λυπειν . ἡ δ ' ἐναντιωσις μικραν λυπην . ἡ ἐναντιωσις ἡ προς ὁν συνηδυνειν δυσχερανει ὁ κατα την μεσοτητα | ||
| : Εἰ δ ' οὐν ταπεινωματα τουτων τυγχανει , Ἡτις ἐναντιωσις ἐκ των ζωδιων Ἡττω τα καλα ταυτα τυγχανει λεγε |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
| ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
| , ἐμπεδον αἰει πανδημοιο μυλης πελανους ἐπαλετρευουσιν . Ἐκ δε τοθεν τρηχειαι ἀνηερθησαν ἀελλαι ἠμαθ ' ὁμου νυκτας τε δυωδεκα | ||
| δ ' ἐν ὀρεσσιν ἐνναιουσιν ἁπερ τε Κεραυνια κικλησκονται ἐκ τοθεν ἐξοτε τουσγε Διος Κρονιδαο κεραυνοι νησον ἐς ἀντιπεραιαν ἀπετραπον |
| , στοιχων τοις προειρημενοις φιλοσοφοις . Οὐκ ἐστι πενιας οὐδεν ἀθλιωτερον ἐν τῳ βιῳ συμπτωμα : και γαρ ἀν φυσει | ||
| ῥινα μη τετρημενην . Οὐδεν γαρ ἐργον ἠν ἀρ ' ἀθλιωτερον ἠ κανθαρῳ ματτοντα παρεχειν ἐσθιειν . Ὑς μεν γαρ |
| πολλα προσεξευρε , προλογους φυσιολογιας ῥητορειας ἀναγνωρισμους , ὡς δη ἀκουστης γενομενος Ἀναξαγορου και Προδικου και Πρωταγορου . δοκει δε | ||
| αἱρεσεως , τας ἀφορμας λαβων παρα Ἡροφιλου , οὑ και ἀκουστης ἐγενετο . θελοντες δε ἀπαρχαϊζειν ἑαυτων την αἱρεσιν , |
| προσοδον ἁδραν εἰναι συμβαινει , οὐδαμου μεν της ἀλλης οἰκουμενης εὑρισκομενου του φυτου , της δ ' ἐξ αὐτου χρειας | ||
| ἐχει μηδε ῥυτου ἐν αὐτῳ ὀντος , μηδε ἐν ὀρυγματι εὑρισκομενου , δει ἠ πιθους ὀστρακινους ἠ βουττεις τελειας προευτρεπιζειν |
| . . . . : γεωμετρικην δε την ταὐτῳ λογῳ ὑπερεχουσαν και ὑπερεχομενην , οἱον διπλασιῳ ἠ τριπλασιῳ , ὡς | ||
| και πασι τοις περι τας ψυχας ἀγαθοις οὐσι παντελως αὐτην ὑπερεχουσαν , προσεχη δ ' ὁμως αὐταις συναπτομενην δια την |
| δια ῥοας ἡ τε δια των οἰσυπηρων ἐριων και ἡ λεγομενη σφραγις πασαι τε αἱ ὑπο το αὐτο πιπτουσαι γενος | ||
| δε ταυτας ὑπερφυγῃ , ὑγιης γινεται . Ἑτερη νουσος ἡ λεγομενη αὐαντη : οὐκ ἀνεχεται ἀσιτος οὐδε βεβρωκως , ἀλλ |
| οἱ ἱππεις . ὁποτερα μεν οὐν , εἰτε λαθοντες τον Λυσανδρον ἐπεπεσον αὐτῳ εἰτε και αἰσθομενος προσιοντας ὡς κρατησων ὑπεμενεν | ||
| προς ἀλλους μεν των Ἑλληνων , ἀταρ οὐν και προς Λυσανδρον τον Λακεδαιμονιον , ὁτε ἠλθε προς τον Κυρον ὁ |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
| καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
| γονος . Ἀρ ' ὡδ ' ἀριστος ἐξ ἀριστεοιν δυοιν βλαστων ἀν αἰσχυνοιμι τους προς αἱματος , οὑς νυν συ | ||
| δει γαρ τι και ῥιζωδες προσλαβειν . ἀπο δε των βλαστων πηγανον ὀριγανος ὠκιμον : ἀποφυτευουσι γαρ και τουτο ὁταν |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| εἰτα ἐμβας εἰς τον κηπον θριδακων μεν και ῥαφανιδων και σελινων , ὁσα ὠμα ἐσθιει ἀνθρωπος , ἐνεπλησθην , τα | ||
| συνηχας ἡμων εἰς τα λαχανα την πολιν , περι των σελινων μαχομεθ ' , ὡσπερ Ἰσθμιοις . λαγως τις εἰσεληλυθ |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| . ἐαν δη ἐν ἑκαστῃ των λοιπων τεταρτημοριων τα αὐτα κατασκευασωμεν , ἑξομεν εἰς την μειζονα σφαιραν στερεον πολυεδρον και | ||
| ἑκαστον αὐτων κυβον ἐλασσονα εἰναι Μο α : ἐαν ἀρα κατασκευασωμεν τους τρεις ἀριθμους ἐλασσονας Μο α , πολλῳ ἑκαστος |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| . τοιαυτη δε οὐσα προηγουμενως ἐν ταις ψυχαις θεωρειται ταις λογικαις : ὁτε γαρ ὁ της ψυχης νους ὑπο του | ||
| της ὑλης την περι των εἰδων ποιουμενος διανοησιν και ταις λογικαις μεθοδοις παρα τα ἐνυλα χρωμενος , ὡς εἰναι αὐτῳ |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| . Παρα μεν ἀλλοις πολλοις μειζους εἰσι των ἐργων αἱ ὑποσχεσεις , σου δε μικραι μεν ἐκειναι , μεγαλα δε | ||
| του πραγματος : οὐ ταυτας ἐχω παρα του δημου τας ὑποσχεσεις , „ οὐ βουλεται προ Σικελιας ἀπολογεισθαι τον στρατηγον |
| Γης , και Κητους της αὐτου ἀδελφης : αὐτῃ γαρ συμμιγεις ταυτας ἀπετεκε . και αἱ μεν Φορκιδες ἠσαν τρεις | ||
| παλιν τους ποταμους ὀνομαζει : μυθευεται γαρ ὁτι ὁ Οὐρανος συμμιγεις τῃ Γῃ ἀπετεκε τον Ὠκεανον και την Τηθυν και |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| ξιφους οὐδεις ἀνηρ τιτρωσκει , καιπερ προθυμουμενος τελεσαι τι ἡκιστα δυνηθεις . Οὐπω τι : οὐπωποτε : οὐπω τι χειροτερον | ||
| ἰδιων αὐτων ἀποδιδοναι . δια τουτο οὐν ὁ Ἀριστοτελης μη δυνηθεις εἰπειν ὁρισμον της οὐσιας , τα ἰδια αὐτης καταλεγει |
| χρησθαι και αὐτου ὀντος του ἐν ταις βουλαις εἰς την δεουσαν ἡμας ὁδον ἀναγοντος , ταχα δε και ἐπει ἐρημιας | ||
| του οὐρανου ἡκον . ἀωριαν ἡκειν : οἱον παρα την δεουσαν ὡραν . οὐκ ἐπι νυκτων μονον , ἀλλ ' |
| . το δε ἐπενηνοθεν ἀντι του ἐπικειται : παλιν δε ἀνεδραμεν ἀπο του πληθυντικου ἐπι το ἑνικον περιξ ] κυκλῳ | ||
| μεγαλῳ και χειρι παχειῃ , ἐγκεφαλος δε παρ ' αὐλον ἀνεδραμεν ἐξ ὠτειλης αἱματοεις : του δ ' αὐθι λυθη |
| κερδος το ἀπροσδοκητον , ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν . στλεγγιδα . στλεγγις | ||
| ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον ἀθροισθεντα ἐκ των ἀπαρχων , δυσβατους και ἀτριβεις και ἀνηνυτους ὁδους περαιουμενοι , |
| ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
| διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
| . εὐδηλον δε ὡς κατα τον των κενωσεων καιρον τοις ἀποκρουστικοις χρησομεθα , ἁπερ ἐστι ψυχρας τε και στυφουσης δυναμεως | ||
| την σικυαν ἀντισπασεως ἑνεκα : κατα την ἀρχην δε τοις ἀποκρουστικοις χρηστεον . ἐπει δε των ὀστεων του κρανιου μεσων |
| κατα τα αὐτα και ὡσαυτως ἐχοντα τα ὑποκειμενα τοις μαθημασιν ὑπελαμβανον , και μονας ταυτας ἀρχας ὑπετιθεντο : και τας | ||
| ἐν τοις Πλουτωνιοις . και τουτο το χωριον Πλουτωνιον τι ὑπελαμβανον , και τους Κιμμεριους ἐνταυθα λεγεσθαι . και εἰσεπλεον |
| τοις ἀνταποδοτικοις , τοιος ποιος , τοσος ποσος , τηλικος πηλικος . ἀναγκη δε παντως τα τοιαυτα μορια βαρυνειν και | ||
| ἀνδρων , ποσα τοι ἐτε ' ἐστι , φεριστε ; πηλικος ἠσθ ' , ὁθ ' ὁ Μηδος ἀφικετο ; |
| ἡμεις παραγινομεθα . . . Ἐστιν κἀκ της συνταξεως των συνδεσμων παραστησαι . συνδεομενα τα πτωτικα κατα την αὐτην κοινοτητα | ||
| ἀλλα σχεδον το τοιουτον παθος συνεστι και κατα των ὑπολοιπων συνδεσμων , τον και Μηριονης προτερος , ἠτοι μεν Μενελαος |
| ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
| ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
| λεγων την προτασιν το ἀντιληπτεον των παλαιων πραγματων ἠγουν των εὐδαιμονων , την ἐκ της φιλοτιμιας λυσιν ὁσον ἐγχωρει τῳ | ||
| , οὐκ εἰδοτας ὡς μετα μικρον ἀπιασιν ἀλλῳ τινι των εὐδαιμονων με καταλιποντες . οὐτ ' οὐν ἐκεινους οὐτε τους |
| των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
| αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
| Και πως γαρ οἱον τε ἠν το αἰτιον ὑπο του αἰτιατου ὑφιστασθαι ; Οὐκ ἀρα οὐσιωδης ἡ τοιαυτη ἐπιστροφη , | ||
| του αἰτιου ἀληθες το γεγονεναι , οὑτως και ἐπι του αἰτιατου παντως ἀληθες το και αὐτο γεγονεναι , οὐτε ἐαν |
| παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
| ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
| και των ἀφυκτων ἐκεινων εἱργμων τε και δεσμων τον ἀετον ἀπολυει . ὁδου μεντοι παρεργον τῳ ἀνδρι ταυτα και δη | ||
| καιρου παρῳχηκοτος ἱκανου μολις δη και πολλα παρακληθεις ἐνεδωκεν , ἀπολυει τουτον λαβων τρισμυριους χρυσινους . Λαζαρος δε ἀποσωθεις ἐς |
| σεβει αὐτον ὡς διδασκαλον , δηλος ἐστι γραψας ὁλον λογον ἐγκωμιαστικον . Ἐκτιθεται γαρ τον βιον αὐτου και ὑπερεπαινει . | ||
| αὐτης εἰναι συμβουλευτικον , το δε δικανικον , το δε ἐγκωμιαστικον . Εἰναι δ ' αὐτης την διαιρεσιν εἰς τε |
| : Παμφως δε , ὁς Ἀθηναιοις των ὑμνων ἐποιησε τους ἀρχαιοτατους , οὑτος ἀκμαζοντος ἐπι τῳ Λινῳ του πενθους Οἰτολινον | ||
| μεν Αἰγυπτιους , οἱ δε Φρυγας φασιν , Ἑλληνων δε ἀρχαιοτατους Ἀθηναιους και τους πριν Πελασγους , νυν δε Ἀρκαδας |
| των Ἀθηναιων κατεπαγγελλεται : ἐκποδων Αἰσχινης : οὐδεις ἐτι παρενοχλησει προδοτης πολιτευομενος : ἀποδωσει την ἐλευθεριαν ὑμιν Δημοσθενης λεγων , | ||
| της πατριδος , ὁ δε φιλοδοξος της πατρῳας οὐσιας ἐστι προδοτης . Ἐν μεν τῳ πλειν πειθεσθαι δει τῳ κυβερνητῃ |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| , διοτι θορυβεισθαι μεν ἡμας ἐποιησε τοις ὑπερ σου ὁ μαστιγιας Τιβιος , πιστευσαι δε ἐκεινῳ ἡμη τυχη . και | ||
| ἐχων . Μα Δι ' ἀλλ ' ἀληθως οὑκ Μελιτης μαστιγιας . Φερε νυν , ἐγω τα στρωματ ' αἰρωμαι |
| μερει χαριτας κοινην ἡμας ὑποστηναι ζημιαν , ποτερον βελτιον και λυσιτελεστερον παντων ὁμου ἠ λογον ὀλιγων δη τινων σχειν ; | ||
| οὐδε γαρ ἀκινδυνον βιον ζωμεν . ταχα δε τις ἐρει λυσιτελεστερον εἰναι πωλησαι την γυναικα : τιμην γαρ εὑρησει δια |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| ἱκεται , ὁτ ' ἐφεστιοι ἀντιοωσιν . πρωτα μεν ἀτρεπτοιο λυτηριον ἡγε φονοιο τειναμενη καθυπερθε συος τεκος , ἡς ἐτι | ||
| λυτρον ἱσταται . τουτεστι γλυκερα νοσος ἱσταται . ἀλλως : λυτηριον της φυγης της δια Λικυμνιον . τοθι : ἐνθα |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| γλωτταν Ποσειδωνα σεισιχθονα φασιν εἰναι τινες και δια τουτο ὑπογειῳ τετιμησθαι βωμῳ λεγουσιν , ὁτι την γην ὁ θεος οὑτος | ||
| ] ὡς ἀληθως , παρ ' αἱς ἡ ἀρετη Λεια τετιμησθαι βουλεται , αἱ δε προσαναφλεγουσαι το πυρ ἐπι τον |
| ἡ λεγουσα το ζῳον ἐμψυχον . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις . δειξας ὁτι πας συλλογισμος κατηγορικος ἁπλους ἐκ | ||
| νομον . Οὐκουν ἐναντιον , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τῳ κυριας εἰναι τας δωρειας , ὁσας ὁ δημος ἐδωκε , |
| μελλον οὐδε λεγεσθαι ἐπ ' αὐτων , ὡς ἐν Τιμαιῳ παρειληφαμεν , το ἠν ἠ το ἐσται μεταβολης τινος ὀντα | ||
| , και περι μεν της πρωτης των ὁλων γενεσεως τοιαυτα παρειληφαμεν , τους δε ἐξ ἀρχης γεννηθεντας των ἀνθρωπων φασιν |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
| ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
| Δια , ὠ Σωκρατες , ἀλλα τοτε μεν ἀν αὐτων ἀκουσαις ὡς διδακτον , τοτε δε ὡς οὐ . Φωμεν | ||
| ἰδοις ἠ ὀφθαλμοις ; Οὐ δητα . Τι δε ; ἀκουσαις ἀλλῳ ἠ ὠσιν ; Οὐδαμως . Οὐκουν δικαιως [ |
| ἐπιφυτευε μεν , μη ἐσθιε δε . λθʹ . Ἐμψυχων ἀπεχου . Ταυτα δη παντα κοινως μεν προτρεπτικα ἐστι προς | ||
| χρω . Εὐσεβειας ἐχου . Ἐπαινει τα καλα . Κακιας ἀπεχου . Χαριν ἀποδος . Ἱκετας ἐλεει . Υἱους παιδευε |
| . . . Οὐνομα δε τῃ πολι ταυτῃ ὁκου το χρηστηριον ἐστι Βουτω , ὡς και προτερον ὠνομασται μοι : | ||
| ' Ἀρισταιον φασι μετα την Ἀκτεωνος τελευτην ἐλθειν εἰς το χρηστηριον του πατρος , και τον Ἀπολλω προειπειν αὐτῳ την |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
| το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
| και τουτο μελαινα ἐϲτι χολη . ἐνδεχεται γαρ και αἱμα ἐκπιπτον των ἰδιων τοπων και μενον χρονον τινα θρομβουϲθαι ψυχομενον | ||
| μεθημερινον ᾐ φως περι το της ὀψεως ῥευμα , τοτε ἐκπιπτον ὁμοιον προς ὁμοιον , συμπαγες γενομενον , ἑν σωμα |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| σιδηρειῃ , σφυρηλατος οἱα κολοσσος : ἐν δε μυες στερεοισι βραχιοσιν ἀκρον ὑπ ' ὠμον ἑστασαν ἠυτε πετροι ὀλοιτροχοι οὑστε | ||
| τ ' Ἀργος οὐχ ὑποστατον αὐτοι τε πολλοι και νεοι βραχιοσιν . Ἐτεοκλεους δε συμβασιν ποιουμενου , μετρια θελοντος , |
| και την ἰσχαδα ἀπολωλεκεναι : παλιν τε διδοντος λαβων και μετεωρισας ὡς τα παιδια εἰπων τε ” μεγας Διογενης , | ||
| ἱκανως ἠρεμησας ὑπενεχθεις εἰς ὑπνον : ἀλλ ' ἐπιστραφεις και μετεωρισας σαυτον τον ἀγκωνα πηξον , γνωρισον τους παροντας : |
| ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
| την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
| ἐπι μιαν ἡμεραν , ἐπειτα ἐλλεβορου τι εἰς το ποτον μικτεον , ὁταν δε καθαρθωσι , κριθινῳ ἀρτῳ θρεπτεον . | ||
| μαλακων σωματων και μονῳ χρηστεον , ἐπι δε των σκληροτερων μικτεον αὐτῳ το δια των μεταλλικων προς νευροτρωτους , της |
| σφοδροτερον θερμαινειν και παχυνειν ἐπαγγελλεται . οὐ δει οὐν οὐτε καταπλασμασιν ἠ ἐπιβροχαις ἐπι τεταρταιου σπουδαζειν κεχρησθαι . ἀρκεσει γαρ | ||
| ἐφαπλωτεον , εἰτα ἐριον . ἐντευθεν δε τοις χαλαστικοις χρηστεον καταπλασμασιν , οἱον ἀρτῳ μετα πιμελης προσφατου φυραθεντι ὑειας τεθερμασμενης |
| το φιλειν ἐοικε ποιησει , ἡ δε ποιησις ἐν τῳ ποιουντι , ὡσπερ και ἡ παθησις ἐν τῳ πασχοντι . | ||
| παντι παθους γνωρισμα . δυνατον δε και ἐν ἑνι τῳ ποιουντι και το πασχειν θεωρειν : και γαρ ἡ φυσις |
| Σολων εἰς τας Ἀθηνας μετενεγκειν , ὁν ὠνομασε σεισαχθειαν , ἀπολυσας τους πολιτας ἁπαντας των ἐπι τοις σωμασι πεπιστευμενων δανειων | ||
| γενεσθαι : ὁ μεν ἐτυχε δικην τινα δικασας ὀρθως και ἀπολυσας ἐγκληματος του μεγιστου ἀδικως συκοφαντουμενον ἀνθρωπον , ὁ δε |
| , και γαρ προτερον ἀκουω Κλεινιαν ἐν καιρῳ τῃ πολει πορισασθαι την ἐπικουριαν , διοτι πολλοις και προτερον ἐκ των | ||
| και μηδε ὑπο των ἐνταυθα σαφως λεγομενων την λυσιν τουτων πορισασθαι δυναμενοι , ἀλλ ' ὁτι μη ὁμοιως ἀποδεδονται τοις |
| ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
| ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
| κἀν ταυτα παντα ταὐτα φη τις εἰναι την εὐδαιμονιαν , ὁριστεον ἐστι το φρονειν . ὡστε φιλοσοφητεον ἀν εἰη πασι | ||
| τι δε ὀν ἐστιν οὐδαμου εἰποντος αὐτῳ του συγγραμματος , ὁριστεον ἀν εἰη την παροιμιαν , ᾑ λαβοντες ἀνωθεν ἐχομεν |
| μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
| το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
| , βρομος μετριως , βρυον θαλασσιον , γλαυκιον μετριως , δορυκνιον πανυ , ἐλαιας οἱ θαλλοι και ὁ ἀωρος καρπος | ||
| δε ταξον καλουϲιν , ϲτρυχνον το μανικον , ὁ και δορυκνιον καλουϲιν , ἡ τε Ϲαρδονιοϲ ποα εἰδοϲ οὐϲα βατραχιου |
| Ὑδασπεα ἐστε ἐπι του Ἀκεσινου τε και του Ὑδασπεω τας συμβολας . νηες δε αἱ συμπασαι αὐτῳ ὀκτακοσιαι ἠσαν , | ||
| αὐτος Ἀλεξις ἐν Μανδραγοριζομενῃ σημαινει δια τουτων : ἡξω φερουσα συμβολας τοινυν ἁμα . πως συμβολας ; τας ταινιας οἱ |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| δε προς τι ; Κᾀτ ' αὐτῳ γ ' ἀνηρ Ἰωνικος τις φησι παρακαθημενος : Δοκεω μεν , ἐς Κλεωνα | ||
| οὐκ ἠπιστατο , θριον δε και κανδαυλον . Μενανδρος : Ἰωνικος πλουταξ ποιων κανδαυλον . εἰς τους πολεμους δε ἐξιοντες |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| ἐκ μεταθεσεως καταφασιν , και τεταρτην ἁπλην ἀναγκαιαν καταφασιν την λεγουσαν ἀναγκαιον εἰναι . οὑτως τεθεικως το διαγραμμα τας μεν | ||
| κυομενον . ἀξιοι οὐν τῃ λεγουσῃ γινεται ἀνθρωπος συναληθευειν την λεγουσαν οὐκ ἐστιν ἀνθρωπος : ὁ γαρ γινομενος ἀνθρωπος οὐπω |
| δια των κυδωνιων μηλων ἐχοντι το ζιγγιβερι και το Μακεδονικον πετροσελινον : ὑπο γαρ των τοιουτων συμπεττεται πας ὁ φλεγματωδης | ||
| ' ἀλληλων ἐμπασσομενα ὑδατι ἠ ἀφηψημενα : ἀγαθον και το πετροσελινον . Προς ἑλκωσιν νεφρων και κυστεως . Κωναριων ἡμιναν |
| , παπυρος καυθεισα , πενταφυλλου ἡ ῥιζα , πετροσελινον , σμυρνιον , πευκεδανου ἡ ῥιζα , ὁ δ ' ὀπος | ||
| , σαμψυχον , σησαμοειδες μεγα , σισυμβριον , σκορπιοειδες , σμυρνιον , σταχυς ὁ παραπλησιος πρασιῳ θαμνος , πολιου ἡ |
| οὐδ ' ὁτιουν ἐχων , ἐκ ποδων δε ποιησασθαι σπευδων δραστικον ἀνδρα και δυναμενον ἐφεδρευσαι τοις κακως προϊσταμενοις της ἡγεμονιας | ||
| σωματος ἐχειν γυναικι παρεμφερη , το δ ' ἀρρενωπον και δραστικον ἀνδρος ἐχειν [ τα δε φυσικα μορια συγγεννασθαι τουτῳ |