| δε και μιξαντες την Ὠριγενους , ὡσπερ οἰονται , και Νουμηνιου δοξαν ψυχων προς δαιμονας ἐναντιωσιν εἰπον , των μεν | ||
| . Οὑτοι μεν οὐν οὑτως , Ἀλεξανδρος δε ὁ του Νουμηνιου προς ἑκαστον των εἰρημενων ἀπαντων πρωτον μεν ἐκεινο μεμφεται |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| ἐλεγου . εἰ δε ἀπο περισπωμενων ῥηματων , περισπωνται : ἐποιουμην ἐποιου , ἐνικωμην ἐνικω . Των εἰς ΜΗΝ εὐκτικων | ||
| ὑπερ του ἡμετερου παιδος μερους και αὐτου ὀντος της πολεως ἐποιουμην την προνοιαν ; και τα τοιαυτα : μετα ταυτα |
| ἐν τῳ μεμιχθαι : λιαν γαρ ἐστιν οὑτος ὁ λογος εὐκινητος και σαθρος . Φησιν ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον | ||
| και ἀληθες ὑπαρχει , φαυλον φαινεσθαι : ὁρᾳς , πως εὐκινητος και γοργος ὁ λογος ἐστιν ; ἐγενετο δε δια |
| των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
| ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
| αὐτων ἐφαπτομενοι μεγιστοι κυκλοι ὡν και ὁ ὁριζων ἁπτεται , στρεφομενης της σφαιρας ἐφαρμοσουσιν ἐπι τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν | ||
| τε φανερον της σφαιρας και το ἀφανες : λεγω ὁτι στρεφομενης της σφαιρας περι τον ἑαυτης ἀξονα οὐδεν των ἐπι |
| Ἀφροδιτη μετα το μονομαχιον γρηι εἰκυια εἰροκομῳ οὐσῃ ἐν Λακεδαιμονι προσειπεν αὐτην . ἐμφανιζεται δ ' αὐτης οὐ παρεργως το | ||
| τοὐνομα , ἀλλ ' ὁτ ' εὐ και καλως εὐτυχη προσειπεν ἑαυτον , ἐτι κρειττον ἐδυστυχει . και οὑτοι την |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| φρονιμωτεροι γαρ οἱ κλεπτοντες ἑαυτων γινονται , ὁταν κλεπτωσιν , ἀναγκαζομενοι παντι τροπῳ συγκαλυπτειν ὁπερ ἐδρασαν . ὡς και ἡ | ||
| ἠ ἡδεος ποιουμεν : και γαρ και ἁ λυπηρα ποιουμεν ἀναγκαζομενοι , της ἡδονης ἑνεκα ποιουμεν : ποιουμεν γαρ , |
| του πειθειν αὐτον ἀπωλεσεν . οὐ περιοψεται ] οὐ μελλει καταφρονησαι . οὐ περιοψεται : εἰκος γαρ ἠν και τουτον | ||
| ξυνενεχθεισαι ἐτι μαλλον ἐπηραν τους [ ἐν ] ταυτῃ σατραπευοντας καταφρονησαι αὐτου της οἰκοι ἀπονοστησεως . οὐ μην ἀλλα και |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| τερεβινθινῃ , ἐπιτιθει θερμην . Ἀλλη πανυ καλη ἡ δια γλοιου . Λιθαργυρου λιτρ . βʹ . γλοιου ἀπο βαλανειου | ||
| ἐστιν : οὐ δει γαρ αὐτο τηκειν . Ἡ δια γλοιου χοιραδων διαφορητικη , δοθιηνων , παρωτιδων , ἀφλεγμαντος , |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
| ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| ἀπο των οἰκειων ἐγκληματων ἐμπιστευοντων και ταις παρα των ἀλλων κατηγοριαις . Ἑκαστος τε ἑκαστον συνισταμενον παρωξυνον , και το | ||
| ἠ ἀλειψαι μεταποιειν φασι τα εἱμαρμενα , και πολλοι τουτων κατηγοριαις ὑπαχθεντες τα τοιαυτα ὡμολογησαν σοφοι εἰναι . ὁ δε |
| ἐπαναγκαζων , βιαζομενος ἠ διδασκων . ὁτι ὁ διδασκομενος προσαγεται κατανευσαι τῳ λεγομενῳ , φασι το πειθειν προσβιβαζειν , ὁ | ||
| . οὑτως και ἀχρειος . Β : φημι γαρ οὐν κατανευσαι ὑπερμενεα Κρονιωνα . . . . , : Ἰστεον |
| το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
| ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
| τειχος λεγει των Θηβων . τριτον δε φασιν εἰναι των ἀπελθοντων ἐν Κολοφωνι τον Σθενελον τον υἱον Καπανεως του κατασκαψαντος | ||
| γνωμῃ οἱ Ἀθηναιοι τους Κερκυραιους προσεδεξαντο , και των Κορινθιων ἀπελθοντων οὐ πολυ ὑστερον δεκα ναυς αὐτοις ἀπεστειλαν βοηθους : |
| μεν οὐν συνεταχθησαν εἰς την Βοιωτιαν : τους δε τοις Ἀθηναιοις ὁμορους προσοικουντας ἰδιαι Θηβαιοι προσηγαγοντο πολλοις ἐτεσιν ὑστερον , | ||
| πολιχνιον ἐκ τοσωνδε ἀποικιων ἐχρησατο μονη , οἱον τι και Ἀθηναιοις ἐς Μαραθωνα μικρα πολις , ἡ Πλαταιεων , ἐδραμε |
| τῃ κατατασει , ἐκ του ἐξω μερεος ἐς το ἐσω ἀναγκαζοντα , κατα γε αὐτον τον γλουτον τιθεμενον τον μοχλον | ||
| την ἐν Χαιρωνειᾳ ἡτταν συναιχμαλωτισθεις και εἰπων προς τον Φιλιππον ἀναγκαζοντα εὐωχεισθαι : . . . . . . τις |
| προνοητικος , ἀνους , ἀνοητος . ἀπο δε των ἀλλων μετοχαις χρηστεον , Πλατων δε και ἀδιανοητα εἰρηκεν . τα | ||
| τε ἐστιν τοις προσηγορικοις ὀνομασι προσνεμειν ἀρθρον και ταις συντασσομεναις μετοχαις , ὁ παις ὁ δειπνησας κοιμαται , καθοτι και |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| πολεμῳ . ὀνειδος ἐσται τῳ Πολυνεικει και μετα θανατον το ἐπιστρατευσαι κατα της πατριδος και μη δυνηθηναι ἑλειν αὐτην . | ||
| Αἰγυπτιοις λυπας και στρατειαν ἐπι την Ἀσιαν σημαινει και ἐξωθεν ἐπιστρατευσαι δυναστην και δολους και προδοσιας ἐσεσθαι , ἀποστατησειν δε |
| και ἡ πρωτη οὐσια ; Προ δη παντων τα σημαινομενα διαιρετεον των ὀνοματων . Λεγεται γαρ ὀν και ἑν τι | ||
| κακως προεστηκοτα . Ἐαν δε εἰς ἑτερον τι μεθιστᾳ παλιν διαιρετεον : ἠ γαρ εἰς ὑπευθυνον τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα |
| βουλεται και τον ὁρισμον του ἐνδεχομενου ἀντιστρεφειν , και τας ἐνδεχομενας ἀντιστροφας και την νυν ταξιν ὑφηγησαμενος , ὁτι μετα | ||
| γε ζητεισθαι . δικαιως ἀρα οἱ Πλατωνικοι οὐ προσιενται τας ἐνδεχομενας ἀντιστροφας : ζητουμεν γαρ αὐτας δια τους συλλογισμους : |
| . ποταμος . λιπαινει . ἀρδευει . πιαινει ἀρδευει . πιαινει . ἡσυχῳ . ὑδατι . ἐκειθεν . ἀπο δε | ||
| , κἀν θεληι κἀν μη θεληι , τικτουσα ποιαν τἀμα πιαινει βοτα . ἁγω οὐτινι θυω πλην ἐμοι , θεοισι |
| τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
| μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
| και παρ ' αὐτον λεβης τις ἱστατο . οἱ οὐν μαντευομενοι ἠρχοντο παρα τον τοπον τουτον και ηὐχοντο . ὁτε | ||
| της σχισεως , εἰ μεν εὐθεια γενηται , καλα ἐσεσθαι μαντευομενοι , εἰ δε λοξη , ἀποτροπαια . * † |
| και αὐτος ἐμβηναι και περιπλευσαι και πολυ ἀπο της γης ἀποσπασαι , και μαλιστα εἰ βλεποι την μεν αὐραν κουφως | ||
| Νεανθης δ ' ὁ Κυζικηνος φησι μη δυνηθεντ ' αὐτον ἀποσπασαι τα βολβιτα μειναι και δια την μεταβολην ἀγνοηθεντα κυνοβρωτον |
| ποδηγειν . ὑπο των ἡλιων . των ἡλιων : του πατριαρχου το βιβλιον : ὑπο του ἡλιου . βαλειν . | ||
| στασιωτειαι . στασιωτειαι . λεγοιντ ' ἀν ὀρθοτατα . του πατριαρχου το βιβλιον : λεγοιτ ' ἀν ὀρθοτατα . ὁπλα |
| ἀδικηματων , δωροξενιας , ξενιας , ψευδεγγραφης ψευδοκλητειας , ἀποστασιου ἀπροστασιου , παρανομων , ἀπροσκλητον δικην εἰσελθειν , την μη | ||
| ἐλεγον , ὁποτε ἀπελευθερος κρινοιτο ὡς ἀποστας του δεσποτου : ἀπροστασιου δε , ὁποτε μετοικος ἐγκαλοιτο ὡς μη ἐχων προστατην |
| πορρω Τιμασιθεος ἀνακειται γενος Δελφος , Ἀγελαδα μεν ἐργον του Ἀργειου , παγκρατιου δε δυο μεν ἐν Ὀλυμπιᾳ νικας , | ||
| ἐθνους , ὡς φησιν Ἀρριανος , κληθεντος οὑτως ἀπο τινος Ἀργειου υἱου Ποσειδωνος Ἀβαντος . : Ἀρριανος δε περι ταυτης |
| . Τιβεριῳ δ ' Αἰμιλιῳ διεξιοντι την πολεμιαν συν πολλῃ καταφρονησει κατ ' ἀρχας και οὐδεν ἐτι προσδοκωντι ἀντιπαλον ἐπηλθεν | ||
| μετα πολλης φαντασιας ἐρεις την ἀναγκην , και το μη καταφρονησει δοκειν ἀποκεχωρισθαι του ἀγωνος προβαλλομενος . ἑξεις δε μετα |
| ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
| Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
| τους πολεμιους . Των ἐστρατηγεε ὁ ἀπο Κυμης της Αἰολιδος ὑπαρχος Σανδωκης ὁ Θαμασιου , τον δη προτερον τουτων βασιλευς | ||
| κλοπης ἐδιωκεν ἀρχοντα ἀρχομενος , Φλωρεντιος δε , ὡς μεν ὑπαρχος , ἐδικαζεν , ὡς κλεπτειν δε εἰδως και τοτε |
| ἁ εἰσαγουσι προτερευειν . Πεμπτον κεφαλαιον ἐστιν ἡ αἰτια της ἐπιγραφης : ἐν ᾡ ζητησαι ὀφειλομεν , ὁποιον τι ἐστι | ||
| ἀνακειμενων τουτων ἀνδριαντων ἀποδεικνυσιν : εἰτα της μεν προτερον οὐσης ἐπιγραφης ἀναιρεθεισης , ἑτερου δ ' ὀνοματος ἐγχαραχθεντος , περας |
| πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
| οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| τῃ ἀκοῃ μηδαμωϲ , ὡϲ οἱον τε , ψαυοντα των φλεγμαινοντων μοριων . ἐγχρονιζουϲηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ και μελλουϲηϲ εἰϲ | ||
| και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα τοις ἀποκρουστικοις , οὑτω και ἐπι των παρωτιδων |
| αὐτον καθαρῃ του μυσους ; ἐαν , φησιν , ἡ πατρια γη πιῃ το αὐτων αἱμα . ἐνθεν και αὐτοχθονας | ||
| ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , κατα μεν τα πατρια ἐθη και τους νομους λεγων εἰναι θεους και παν |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| ἐν ἀλλοις ἀλλως πληρεις εἰσιν αἱ δυναμεις των προς ἑκαστον ἁρμοζοντων μαλαγματων . τοις δε δια στεατων και δακρυων ἰδιως | ||
| ] νεωστι , ἀπο μεταφορας των ἁρματων των συντιθεμενων και ἁρμοζοντων τῳ νεῳ , ἠ παρα το ἁρμοζειν και τῳ |
| διπλη γενοιτο , ἀποστρεφει την ὀψιν ἐς το κατοπιν του ὁπλιτου : τουτι δε ἠδη [ ἡ ] μεταβολη καλειται | ||
| ἀποδουναι ἐστι το εἰς την προκαθεστωσαν ἀπ ' ἀρχης του ὁπλιτου ἐπιφανειαν ἀποκαταστησαι την ὀψιν , οἱον , ἐαν τις |
| ἐν Βακχιδος Μνηστηρσιν : πλακουντοποιον ὠνομασμενην Σαμον . ΕΓΧΥΤΩΝ δε πλακουντων μνημονευει Μενανδρος μεν ἐν Ψευδηρακλει : οὐκ ἐστι κανδυλους | ||
| . ἀκρως σφαλλομενους . ἡδυσματων . ἀρτυματων . πεμματων . πλακουντων . οὐκουν ἐκει μεν κτλ . ►κατα ἐν ψυχαις |
| φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . Ἰχθυν νηχεσθαι διδασκεις : ἐπι διδασκοντων , ἁ ἐπιστανται . Ἰαλεμου ψυχροτερος : Ἰαλεμον τον | ||
| ἡμεων , ὁκοιον ἡ χωρη : τα δε δογματα των διδασκοντων , ὁκοιον τα σπερματα : ἡ δε παιδομαθιη , |
| δει τους καιρους φυλαττεσθαι : καθ ' οὑς το ζητημα μελετωμεν , ἱνα ταις προϋπαρξασαις πραξεσι χρησωμεθα μοναις , ἀλλα | ||
| . βουλευομενων των Τρωων παραινει δεχεσθαι Πολυδαμας ἀντιλεγοντος Πριαμου . μελετωμεν τον Πολυδαμαντα . Ἐστι και παρα βαρβαροις τεχνη τις |
| μεν ἐγγυτατω προσηκοντες , χρωμενοι δε ἐκεινῳ παντων οἰκειοτατα , δεδωκοτων δ ' ἡμιν και των νομων κατα την ἀγχιστειαν | ||
| μεν χρηματα των κτησαμενων εἰναι , την δε βασιλειαν των δεδωκοτων : και τα μεν ὁταν τι παθωσιν οἱ κυριοι |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| μ ' ἐκδουναι θελεις ; Ὠ ταν , διδασκου μη θρασυνεσθαι κακοις . Ὀλεις με , γιγνωσκω σε , τοισδε | ||
| εὐ λεγει . και μην πεπωκως γ ' , ὡς θρασυνεσθαι πλεον , βροτειον αἱμα κωμος ἐν δομοις μενει , |
| , μιξομεν τα μαλακτικα τοις ἑλκτικοις . τας μεντοι μετριας παρωτιδας , ἐφ ' ὡν μητε πληθος ἐστι το ἐπιρρεον | ||
| δε Ἀριστοφανης τε εἰρηκε και Εὐπολις : τουτους δε και παρωτιδας ὠνομαζον . Κρατινος δε στημονιας κικιννους εἰπε τους στημονι |
| ἱματια , σχηματα . Τοιαυτα εὐφορως , ἁπερ και αὐτοματα ἐπιφαινομενα ὠφελεει , και ὁκοτε κρισιν τα τοιαυτα ἐμποιεει , | ||
| - νωδεσιν ἑξεσι μετα πυρετου ἐς οὐλα και ὀδοντας ῥευματα ἐπιφαινομενα , κακον . Ἐπι πασιν ὑποχονδρια μετεωρα , κακον |
| μη το αὐτο ἐστι κατα το ὑποκειμενον , πως ἀν ἀεικινητον εἰη ; κατα μορια γαρ φθειρομενον τῳ εἰδει ἀει | ||
| δεικνυται οὐ μονον το αὐτοκινητον ἀεικινητον , ἀλλα και το ἀεικινητον αὐτοκινητον , ὡστε και ἀντιστρεφειν οἱον το αὐτοκινητον ἀεικινητον |
| πολλα της βουλης ἀπειλουσης και παραινουσης μη λυειν συνθηκας ἀρτι γεγενημενας . οἱ δε και ταις συνθηκαις ἐπεμεμφοντο ὡς ἀδικως | ||
| ἱππεις , ἐπι το πλειον ποιων την ἀπουσιαν προς τας γεγενημενας χρειας , ὁμως πεζοι μεν ἀπολειφθησονται τετρακισμυριοι δισχιλιοι , |
| . Μνησθητι , κυριε , της ἐκκλησιας σου , του ῥυσασθαι αὐτην ἀπο παντος πονηρου και τελειωσαι αὐτην ἐν τῃ | ||
| ὁτις περι βουσιν ὑπεστη , δωρ ' ἀποδεξαμενην , ὀλοων ῥυσασθαι ἀεθλων : αὐταρ ἐγω τον μυθον ἐπῃνεον ἠδε και |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| ἐλαττον κρειττον ἐσται σοι πολυ . ἀνοια θνητοις δυστυχημ ' αὐθαιρετον : τι σαυτον ἀδικων την Τυχην καταιτιᾳ ; χαλεπον | ||
| . ἐπισμυγερως ἐπιπονως : “ ἐπισμυγερως ναυτιλλεαι . ” ἐπισπαστον αὐθαιρετον : “ ἠ ταχα Ἰρος ἀειρος ἐπισπαστον κακον ἀξει |
| , καλως εἰχε τουτο λεγειν : ἐπει δε ἐπι τῳ λυσασθαι καθαπερ ἐπ ' ἐργῳ τινι τον μισθον τουτον ἐκηρυξεν | ||
| και Φιλιππον ἀξιουν , ὡν ἡμιν ἐδιδου ξενιων , τουτους λυσασθαι : οὑτος δε αὐτικ ' ἀκουσεσθε τι ποιων διετελεσεν |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| την Ἀσιαν μεχρι του νυν διαμενει των ὑπ ' ἐκεινης κατασκευασθεντων και καλειται Σεμιραμιδος ἐργα . μετα δε ταυτα την | ||
| το ΑΒΓ τριγωνον τῳ ΔΕΖ τριγωνῳ . Των γαρ αὐτων κατασκευασθεντων ὁμοιως δειξομεν , ὁτι ἰση ἐστιν ἡ ΒΓ τῃ |
| , πομπας , ἱερουργιας , εἰς τα τειχη , τοις δικαζουσι , τῃ βουλῃ . νυν δε οὐκ ἐστι τα | ||
| ! ! το δικη ! [ ] | φησιν ἐκει δικαζουσι ? ? κ ? [ ] | προσλα ? |
| χυτραν . Λαβουσα των ὠτων φιλησον την χυτραν . πολλων μαθητων γενομενων ἐμοι , Λυκε , δια το νοειν ἀει | ||
| Μαγνης Ἀστυπαλαια φησιν εἰναι . και οὑτος των ἐλλογιμων Διογενους μαθητων . ἐοικε δε τι ὁμοιον πεπονθεναι προς Ξενοφωντα . |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| πιτυινηϲ # γ , ϲτεατοϲ ταυρειου # δ , νιτρου πυρρου # α ∠ ʹ , ϲκορδα καθαρα κ , | ||
| ἑν , ἐν θερει δε το ἡμισυ : νιτρου βερνικαριου πυρρου , εἰ δε μη παρειη , του ματρωνικου του |
| , ἡν , ἁρπασθεισης της θυγατρος , ἐδοξε πλανασθαι : ξενιοις ὑποδεχεται Μετανειρα αὐτην : γυνη δε ἠν ἀρα , | ||
| πολεμον ποιησομενοι ἡκοιεν ἀλλα ἐπιδειξοντες ὁτι φιλοι εἰσι . και ξενιοις , ἠν μεν ἐλθητε προς την Σινωπεων πολιν , |
| δεδημευμενων ἀνδρων ἐπενεμον , οὐτε τας τιμας τοις ἀφαιρουμενοις ἐς παρηγοριαν ἐδιδοσαν , πολλα μεν ἐκ των ταμιειων ἐχοντες , | ||
| του ὑπερβαινει τα ἁμαρτηματα την ἀπο των δωρων πειθω και παρηγοριαν . δ ' ] ὁ δε ἀντι του γαρ |
| και ἐαν μεν συν τῃ Σεληνῃ πλεκωνται οἱ ἀστερες Διος μαρτυρουντος , νομῳ συνελευσονται : ἐαν δε Κρονου , θανατῳ | ||
| ὡς θεος . ἀποντων δε τουτων , μονου δε Ἑρμου μαρτυρουντος , ἐν χρηματισμοις γινονται και την αὐτων ἐμπειριαν ὀχλοις |
| αἰτιον , ὁτι ἐπι πλεον ὁ μεσος ἐν ταις τοιαυταις ὑπαρχουσαις ὠν δυναται και ἀλλοις ὑπαρχειν , οἱς ὁ κατηγορουμενος | ||
| του παρ ' ἑτερων δεηθεντες , ὑμιν τε οὐ μεμπταις ὑπαρχουσαις μεχρι τουδε περι τους ἑαυτων ἀνδρας οὐ μικραν οἰομενοι |
| της μιγνυμενης οὐδεν ἡττον μαθησεται . θεῳ δε ἠ θεᾳ μιγηναι ἠ ὑπο θεου περανθηναι νοσουντι μεν θανατον σημαινει : | ||
| αὐτου τον τροπον τουτον : Ἡφαιστον ἐρασθεντα Ἀθηνας βουλεσθαι αὐτῃ μιγηναι , της δε ἀποστρεφομενης και την παρθενιαν μαλλον αἱρουμενης |
| παλιν ταυτα εἰς ἀλλα , ἐπισκεπτεον . Τι γαρ ἀν φαιμεν εὐθειαν ; Οὐ μεγεθος εἰναι ; Ἠ ποιον μεγεθος | ||
| Οὐκουν τουτου μεν την διανοιαν ὡς γιγνωσκοντος γνωμην ἀν ὀρθως φαιμεν εἰναι , του δε δοξαν ὡς δοξαζοντος ; Πανυ |
| Μακεδονα περιιδειν την πατριδα γινομενην δοριαλωτον : ἐπει δ ' ἀμεταθετον αὐτων την ὁρμην ἑωρων , λαθρᾳ συμφρονησαντες ἐξεπεμψαν νυκτος | ||
| τρεις Μοιρας παραδεδοσθαι , Ἀτροπον μεν την των νοητων , ἀμεταθετον οὐσαν , Κλωθω δε την των αἰσθητων , Λαχεσιν |
| . ὀνομαζονται δε δια το φυκων εἰναι πληρεις . οἱ νησιωται Φυκουσσαιοι ἠ Φυκουσσιοι . Φυλακη , πολις Θεσσαλιας . | ||
| αὐτοις ὁτι οὐκ Ἰωνες ταδε εἰσιν οὐδ ' Ἑλλησποντιοι και νησιωται , οἱ δεσποτην ἠ Μηδον ἠ ἑνα γε τινα |
| ὑπερ του ἁγιου ὀνοματος σου , οὑ κατεσκηνωσας ἐν ταις καρδιαις ἡμων , και ὑπερ της γνωσεως και πιστεως και | ||
| και ἀποκαλυφθησεται δια τους διψυχους , τους διαλογιζομενους ἐν ταις καρδιαις αὐτων εἰ ἀρα ἐστιν ταυτα ἠ οὐκ ἐστιν : |
| : καρπουσθαι : χρυσεας κομης : τουτο παλιν προς τον χειροποιητον στεφανον , ὁν ἐφερεν τῳ ξοανῳ . τινες μεντοι | ||
| τα ἀλση . ἐστι δε και Πανειον , ὑψος τι χειροποιητον στροβιλοειδες ἐμφερες ὀχθῳ πετρωδει δια κοχλιου την ἀναβασιν ἐχον |
| ] ! ! ] ἀλαθεια ? ? ? [ ] παγκρατης ! ! ! ] ὀλιγοις ἀρεταν ἐδωκενε [ ! | ||
| ποτε , τα δ ' ἀλλα συγχει πανθ ' ὁ παγκρατης χρονος : φθινει μεν ἰσχυς γης , φθινει δε |
| ἐν τῳ μενειν ἐν τῳ ἑνι , ἀσκεδαστον ὀν και ἀδιαιρετον : σκεδασθεν δε οἰχεται . και ταχα τουτο κρινει | ||
| και την διαιρεσιν , το δε τον αὐτον εἰναι το ἀδιαιρετον . ἐτι μεντοι και ἀκινητος : κινειται δε κατα |
| , τα δ ' ἐν τῃ Νυσῃ τῃ ὑπερ της Συριας , και προς τοις ἀλλοις ὀρεσιν ὁσα οἱα τ | ||
| Φιλων . . . . . Λαοδικεια : πολις της Συριας , ἡ προτερον Λευκη ἀκτη λεγομενη και προ τουτου |
| ” τον Νειλον εἰπε πληθυειν ἀνακοπτομενων των ῥευματων ὑπο των ἐτησιων ἐναντιων ὀντων . Φησι δ ' Ἀπολλοδωρος ἐν τοις | ||
| ῥεουσι ; προς δε και γελως ἠδη γιγνεται το των ἐτησιων παντελως . εἰ γαρ παραδεξομεθα τουτον τον λογον , |
| μεντοι γραψῃ , πειρασθω καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐντυγχανειν και ἀναγινωσκειν , ὑπερ τε συνεχους και ἀδιαστατου μνημης καλων και | ||
| ὁτε αὐτον εἰδον οὑτως ἐσταλμενον . Ἐν τῳ γραφειν και ἀναγινωσκειν οὐ προτερον ἀρξεις πριν ἀρχθῃς . τουτο πολλῳ μαλλον |
| , εἰς την οἰκιαν ἀναλαμβανων ἀνθρωπους πονηρους , περιεργους , ἀνοσιους περι τους φυσαντας , ἀχαριστους , μεμισημενους ὑπο των | ||
| ἐστι του δικαιου , ὁθεν και τους πανυ ὀντας ἀδικους ἀνοσιους λεγομεν . κρειττον δε ἐστιν εἰπειν ὁτι διαφερει ὁσιον |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| , καλει τινα βουκολον ἐκ των ἀγρων των πλησιον εἰς ἐπικουριαν . Ὁ δε ἐλθων σχοινον ἐζητει μακραν , ἡς | ||
| τοτ ' ἐξ Ἀνδρου και Κεω και Τροιζηνος και Ἐπιδαυρου ἐπικουριαν αὑτῳ μεταπεμψασθαι . ὡστε ὠ ἀνδρες τον ἐν τοις |
| γενεσθαι φησιν , ἁτ ' , οἰμαι , τοσουτον Εὐριπιδου λειπομενα κατα την ποιησιν . του γαρ κοσμου κατα μικρον | ||
| και δευτερα ἐπι τουτοις και τριτα ἐπι καλλει μεν ἐκεινων λειπομενα , καλλους δε οὐκ ἀμοιρα . Τοιαυτα δρωντες ἐπι |
| νεαρου ⋖ μηʹ , λυκιου ἰνδικου ⋖ κδʹ , αἱματος τραγειου ξηρου ⋖ ιϚʹ , κιττου δακρυου ⋖ λβʹ , | ||
| , σμυρνης , ἀκορου , ἀνα Γρʹ ιβʹ , αἱματος τραγειου ἐξηραμενου καθα προειρηται , Γρʹ λϚʹ , μελιτος ἀπηφρισμενου |
| κατα γαρ τουτον τον λογον και ὁ ἐμος πατηρ ἠδικησεν ἐπιστρατευσας κατα βαρβαρων οὐκ ἰδιας ἑαυτου χρειας ἑνεκεν , ἀλλα | ||
| ιζ Παρθικων . . , , : ἐν ὡι χρονωι ἐπιστρατευσας ἀνηλθε πολεμων μετα δυναμεως πολλης κατα Ῥωμανιας Μεερδοτης ἐκ |
| ' αὐλειου : παλαμῃ δ ' ἐχε χαλκεον ἐγχος , εἰδομενη ξεινῳ , Ταφιων ἡγητορι , Μεντῃ . εὑρε δ | ||
| πτολιπορθος Ὀδυσσευς ἐστη σκηπτρον ἐχων : παρα δε γλαυκωπις Ἀθηνη εἰδομενη κηρυκι σιωπαν λαον ἀνωγει , ὡς ἁμα θ ' |
| ἐν τοις Κιμωνιοις μνημασιν . και καταγιγνωσκειν εὐηθειαν ἐφη των νομιζοντων αὐτον ἐκτος μεν τετελευτηκεναι , ἐπι γης δε της | ||
| το παθος ἀνθρωπων τοις ὀμμασι μονοις πεπιστευκοτων , κἀκεινο μονον νομιζοντων το ἀληθες , οὑ ἐστιν ἐπιδραξασθαι ταιν χεροιν , |
| τας δε φιλοδεσποτους θεραπειας και λειτουργιας του Ἀβρααμ διασυνιστησιν ἀκροτελευτιον λογιου του χρησθεντος αὐτου τῳ υἱει : „ δωσω σοι | ||
| ἑνεκα γε του τα σκηπτρα λαχοντος ἐχρην τινα ἐπαινετην Ἑρμου λογιου τυπον εἰς ἀνθρωπους ἐλθειν : ἐγω δε βραχεα των |
| φλεγμονη νεφρων μετ ' ἀλγηματος σφοδρου , ποτε δε και δυσουριας και ἰνωδων ἀποκρισεων ἠ και ψαμμωδων μετα αἱματος ὀλιγου | ||
| δ ' εἰς κυστιν ἐξορμησας , τας ἐξ αὐτων συνιστησι δυσουριας , μηδενι δε τουτων ἐνστηριχθεις , ἀλλ ' ἠ |
| , διηγησατο και ὡς κατα παντων ἡ αὐτην αὐτωι μελετη σπουδαζεται , ἀνεδιδαξε τε και το της Κυνανης ἐκτραγωιδησας παθος | ||
| ἑτερομαλλον . τα δε μεταλλα νυνι μεν οὐχ ὁμοιως ἐνταυθα σπουδαζεται δια το λυσιτελεστερα ἰσως εἰναι τα ἐν τοις ὑπεραλπειοις |
| δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
| ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
| Και ἀλλο δε ὁμοιως οἱον ἐλλαμπον δυναμιν παρ ' αὐτου ἀπροαιρετον διδοναι . Και παντας δη ἑν τι οὑτως ἐσχηματισμενον | ||
| δεινα ἀποκληρονομον ἀπελειπεν [ ] . τι σοι δοκει ; ἀπροαιρετον , οὐ κακον . Καισαρ αὐτον κατεκρινεν . ἀπροαιρετον |
| ποποι ] ποποι και τοτοι ἐπιρρηματα σχετλιαστικα ἀντι του φευ λεγομενα , ποποι δε και τοτοι ἐπιρρηματα δηλουντα το που | ||
| ἐχῃ το πραγμα παθος . Κοινα δε ἀμφοιν τα τελικα λεγομενα κεφαλαια : τελικα δε εἰρηται , ὁτι ἐπι τελει |
| ὁ μυθος δηλοι , ὡς οὐ χρη τινα ἐπι διαθεσει ἀνοσιου ἀνδρος πεποιθεναι πωποτε , κἀν πολλην αὐτῳ την εὐνοιαν | ||
| , πικραν πικραν ἰδουσα δυσελεναν , φονευομαι διολλυμαι σφαγαισιν ἀνοσιοισιν ἀνοσιου πατρος . μη μοι ναων χαλκεμβολαδων πρυμνας ἁδ ' |
| τοις της ἑρμηνειας ῥυθμοις . ἀκροασαμενος δε και Ζηνωνος του Ἀθηναιου το περι την τεχνην ἀκριβες ἐκεινου ἐμαθεν . αὐτοσχεδιος | ||
| Ἀθηναιους ἐπεισε χρησθαι τοις των Ἰωνων γραμμασιν Ἀρχινου δι ' Ἀθηναιου ἐπι ἀρχοντος Εὐκλειδου . τους δε Βαβυλωνιους ἐδιδαξε δια |
| Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | ||
| : ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| ταυτ ' ἐδει και σαρδια . Εἰ τις δικαστης ἠ διαιτητης θεων . Πολλους λογισμους ἡ πονηρια κυκλοι . Ἀλλα | ||
| λαβων , ἀποβεβληκει γαρ αὐτην ὑπο του δεουςἀλλα γαρ ὁ διαιτητης οὑτοσι πλησιον , ὡστε προσειπωμεν αὐτον . Χαιρε , |
| ἑω ζητουντας το πνιγος προκαταλαβειν ἀντ ' ἀλλου ποματος των κωλυοντων το διψος και ἰσχοντων , τουτο δε ὁταν τις | ||
| Ἀθηναιων ταις ναυσιν ἐπικρατησαντων και σιτον εἰς την γην εἰσκομιζειν κωλυοντων , ἐκινδυνευον οἱ κατειλημμενοι ἐν τῃ νησῳ τῳ λιμῳ |
| κατα την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις | ||
| ἀποδουναι και μη περιιδειν εἰς λαβυρινθον ἐμπιπτοντα πραγματων , ὁθεν ἀπελθειν οὐ ῥᾳστον . ἡμιν γαρ ἐν τοις δυσκολοις μια |