| παντα εὐτυχησαντι : οἱος ἀν ἠν Ἀθη - ναιοις στρατηγος Νικιας , σωθεις ἐκ Σικελιας : ἠ οἱος ἀν ἠν | ||
| ὑπ ' ἀλλου θηριου , το τηνικαυτα ἐπαμυνει αὐτῳ . Νικιας τις των συγκυνηγετουντων ἀπροοπτως παραφερομενος ἐς ἀνθρακευτων καμινον κατηνεχθη |
| δε κατα Βιθυνων πρωτον , συμμαχουντων αὐτῳ και των ἐξ Ἡρακλειας , τους βαρβαρους ἐξοπλισας , της τε χωρας ἐκρατησε | ||
| αὐτον ἐν ποτηριῳ ἐμυθολογησαν . Πανυασις δ ' ἐν πρωτῳ Ἡρακλειας παρα Νηρεως φησι την του Ἡλιου φιαλην κομισασθαι τον |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
| ' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| γαρ ἐκει τῳ συνισταναι χαρακτηριζομενα ἐπεζητει τα πλειονα συστασιν χορηγουντα προταττειν , οὑτω κἀνταυθα τα τῳ ἀσυστατῳ το ἑαυτων εἰληχοτα | ||
| Μινουκιανῳ και Ἑρμογενει . Μινουκιανου μεν το προς τι ἀξιουντος προταττειν , ὁτι αὐξησις ἐστι κεφαλαιου και δει τῳ ὁρῳ |
| : προσεσπεριους δ ' Αἰθιοπας οἰκητας ἐχειν λεγουσιν αὐτην γενομενης ἀποικιας . Ταυτης συνεγγυς δ ' ἐστι . . . | ||
| , ἐκ Παλλαντιου πολεως Ἀρκαδικης ἀναστας . ἡγειτο δε της ἀποικιας Εὐανδρος Ἑρμου λεγομενος και νυμφης τινος Ἀρκασιν ἐπιχωριας , |
| , ὁ δ ' αὐτος τα τε λεγομενα μετ ' εὐμενειας προσιετο και ὡν ᾐδει πολλην ἐσομενην την ἰσχυν , | ||
| ἀρρην κυων τῃ ἀληθειᾳ γενναιος και οὐκ ἀνευ θεων του εὐμενειας παραγιγνεσθαι ἀνδρι κυνηγετικῳ . ἀλλα χρη θυειν Ἀρτεμιδι Ἀγροτερᾳ |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
| καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
| συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | ||
| παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| αὐτους λυμαινεσθαι το Ἀρκαδικον , ἀνεκαλουντο εἰς τους μυριους τους προστατας αὐτων : και ἐπει οὐχ ὑπηκουον , κατεδικασαν αὐτων | ||
| οἱ προὐχοντες εἰεν και οἱς ἀν τις προσελθων και ἐπιγραψαμενος προστατας συναγωνισταις χρῳτο προς τα ὁλα . ἐνταυθα μοι οὐχ |
| κατα τον στοιχειωτην ἀποδεικνυμενου ἐνστασις παρακολουθει . οὐ γαρ ἐχομεν ἀποδεδειγμενον , ὁτι μεσον μετα μεσου συντιθεμενον μεσον το ὁλον | ||
| αὑται γαρ ἐτι ζωντος Ἀλεξανδρου Βαλακρον τον Νικανορος ἀπεκτειναν , ἀποδεδειγμενον στρατηγον ἁμα και σατραπην . την μεν οὐν των |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| τον λαβοντα . και ταυτα ἐποιει παροντων χρηματων ἀπο της διακονιας ὡν ἐφην , της μεν των οὐκ εἰσπραττοντων ἀπολαυων | ||
| τουτ ' εἰχε το φρονημα ἡ πολις . της μεντοι διακονιας της ἐφ ' ἑκαστοις των πεπραγμενων και ἐμαυτῳ μετειναι |
| ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
| δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
| Γεγονασι δε τινες οἱ ἀξιουντες τῃ αἰσθησει και ταις φαντασιαις μοναις δειν πιστευειν . Ἐνιοι μεντοι φασι [ , ] | ||
| ἀποστηναι της Ἑλλαδος , ὡστε πεντηκοντα ναυσι Περικλεα και τριακοντα μοναις Ἐφιαλτην ἐπεκεινα πλευσαι Χελιδονιων και μηδεν αὐτοις ναυτικον ἀπαντησαι |
| τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
| ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
| τα μελλοντα συμβησεσθαι προιδειν , οὐδεποτ ' ἀν εὐξαμην ἐς τοιαυτας ἐλθουσαν τυχας την πατριδα δεηθηναι μου : μυριακις δ | ||
| το ἰσοσκελες : αἰτιον γαρ το τριγωνον τῳ ἰσοσκελει του τοιαυτας ἐχειν τας γωνιας , ὡστε οὐκ ἀναγκη το ὑπαρχον |
| ὁ Μιλησιος ἰδων ἁλιεας τωι δικτυωι λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . | ||
| . Προσηκει δε γε , ὡς φῃς , τον μαγειρον κατακοπτειν και ἐκδερειν ; ὡμολογησας ταυτα ἠ οὐ ; Ὡμολογησα |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| , παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
| , ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
| παρα σου και χαιροντα ἀπελθειν . Οὐ μαλα ἡμων ἐοικατε ἀπειναι , το γαρ οὑτω τεχνικως ἐπιστελλειν οὐ παντως ἐστιν | ||
| ἐφη , οἰδα : σπευσει γαρ ἑως ἐτι προσω δοκεις ἀπειναι . Ἐγω δ ' , ἐφη ὁ Κυρος , |
| ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
| πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| ἱερειον , δικας εἰσπραττομενος περι Φρυξου . εἰσαγεται ὁ Ἀθαμας ἐστεφανωμενος ὡσπερ ἱερειον σφαγιασθησομενος δια Φριξον , και ῥυεται αὐτον | ||
| περι τραχειαις ταις πετραις : συ δε προ πολλου ἀνω ἐστεφανωμενος εὐδαιμονεστατος ἐσῃ , ἁπαντα ἐν βραχει ὁσα ἐστιν ἀγαθα |
| , ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
| . εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
| πνευματος , προϊοντι δε των προοιμιων ῥᾳον ἰσχειν ἠδη και ἀναπνειν οἱῳ τε εἰναι , και προϊοντος ἀει του λογου | ||
| : ὁλον δε ὁραν και ὁλον ἀκουειν , μη μεντοι ἀναπνειν : συμπαντα τε εἰναι νουν και φρονησιν και ἀϊδιον |
| ' αἰπεινα καρηνα , ὁς ῥα δικασπολιῃ μελεται και ἀκευμασι νουσων : ἀλλοτε δ ' αὐ Φοιβου κιθαρην μετα χερσιν | ||
| μανθανειν , δι ' ὀλιγων ἐπιμνησθεντα νυν ἐν τῳ Περι νουσων πρωτῳ ” Φρενιτις δε ὡδε ἐχει : το αἱμα |
| Θαργηλιωνος ἠ την του Σκιροφοριωνος γινομενην . Θαργηλιων : μην δεκατος [ γρ . ἑνδεκατος ] παρ ' Ἀθηναιοις : | ||
| : Εἰτα Ζυγος τε , Σκορπιος και Τοξοτης , Αἰγοκερως δεκατος , αὐ δ ' Ὑδροχοος , Και δωδεκατον ζωδιον |
| μεν λεγεται , ζητησωμεν περι της ἐπιγραφης αὐτων πως δει ἐπιγραφειν , Περι του προς τι ἑνικως ἠ Περι των | ||
| . διοπερ τινες και το Σοφοκλεους δραμα κατα το οὐδετερον ἐπιγραφειν ἀξιουσιν Συνδειπνον . καλουσι δε τινα και συναγωγιμα δειπνα |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| τουτο οὐ πεπονθε . και ἀσυμφορωτατον ὑμιν ] ὁ γαρ ἀναιρων και ἐπιστομιζων τον κατηγορον τον τοπον ἀναιρει του δικαζοντος | ||
| Χειρων ἐδωκεν αὐτῳ ἡφαιστοτευκτον μαχαιραν . και τα ἐπιτυγχανοντα θηρια ἀναιρων ἠλθεν εἰς την πολιν και ἀνειλεν Ἀκαστον αὐτον τε |
| πλειονων εἰσαφικνουμενων και ζηλουντων ἐκεινους κατα το ὁμοφυλον , πολλας κατοικιας γενεσθαι , ὡν αἱ πλειους ὁμωνυμοι των ποταμων ἐγενοντο | ||
| κελυφος : γραφεται και κελυφον . κυμβος : κοχλου , κατοικιας , ὀστρακου , οἰκιας , μυλου . μονης : |
| Σοφοκλεους ἀποτεινομενος λεγει . πεποιηκε γαρ ὁ Σοφοκλης τον Ἀθαμαντα ἐστεφανωμενον και παρεστωτα τῳ βωμῳ του Διος ὡς σφαγιασθησομενον : | ||
| γαρ εὐθυς μετα την προσαγγελιαν ἀμφοτερων των υἱεων οὐδεν ἡττον ἐστεφανωμενον κατα το πατριον ἐθος και λευχειμονουντα δημηγορειν βουλας τ |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| Τημενον ἀνελειν . Ἀγαιος δε ὁ νεωτατος οὐ μετειχε του βουλευματος . Και οἱ μεν τον ἀνθρωπον λουομενον παρα τον | ||
| και Περσων ὁλην διελυσε δυναμιν , δι ' ἑνος κυρουσα βουλευματος . ὁ Κυκλωπος ὀφθαλμος διεφθειρετο , βεβουλευκοτος Ὀδυσσεως σοφωτερον |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
| ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
| ] ἐλθετω . προκεισεται κατακτας ] δηλονοτι νεκρος . προκεισεται κατακτας ] προκειται , ἠγουν τεθνηκεν . ἠ ἀλλως : | ||
| ] Εὐριπιδης [ οὑτω ] λεγει : Ζευς [ γαρ κατακτας ] παιδα [ τον ] ἐμον . π . |
| αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
| μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ἀρχης εἰς τους της Ἀγαρ διαλυθεισης και της μεν Σαρακηνων ἐπικρατειας μη μονον Περσιδος και Μηδιας και Βαβυλωνος και Ἀσσυριων | ||
| ' ἀν προβαιη ἡ διαλυσις , καθ ' ὁσον ἀν ἐπικρατειας και το πνευμα ἐφικηται , ὡσπερ κἀπι των διεξασμων |
| Παναθηναϊκῳ , ὁτι φιλανθρωπος ἡ πολις ὑποδε - χομενη τους καταφευγοντας . ἀκολουθει τοινυν τοις ἐπιτηδευμασι λοιπον ὁ περι των | ||
| οὐκ ἐκβαλων ὑπο των νομων δυο λιμεσι τους εἰς αὑτον καταφευγοντας ἐδεξατο , νομων τε ἀναγνωσει και ῥητορικης ἰσχυι . |
| και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
| ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
| χωριον ἡμιν ἐπιτηδειον ἐστιν Ἰωνια , και γαρ πλουτος ἐκει βασιλικος ἐκ της μεγαλης Ἀσιας ἀνωθεν ἐπιρρεων και ἀνθρωποι τρυφωντες | ||
| και πλεισται εἰσι τοις βασιλευσιν , ἐτι δε και ὁ βασιλικος φορος οὐκ ὀλιγος γιγνεται , ὁν τελουσιν οἱ Λακεδαιμονιοι |
| , ἐρω σοι : οὐ θελεις μαλλον ἀπελθων εἰς γωνιαν καταφαγειν ἐκεινο ὁ κεκλοφας ; τι δε σοι και τοις | ||
| ἐνθα κατεκειτο ὁ παις . ἀμφιελιξασθαι : ἐκ του προηγουμενου καταφαγειν : οὑτω γαρ εἰπε το ἀμφελιξασθαι , ἐπει μεγαλοστομωτατον |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| , συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
| τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
| της Διογενους ἀπαθειας και της Κρατητος ἐγκρατειας και της Ζηνωνος καρτεριας , αὐτος ὑποθεμενος τῃ πολει τα θεμελια . ὁ | ||
| ἐγενετο δι ' εὐνοιαν . ὁ δε Ἐπαμινωνδας της τε καρτεριας και λιτοτητος και των ἀλλων ἀρετων ἐκ της Πυθαγορειου |
| ἐν τῃ πολει φησαιτ ' ἀν βδελυρωτατον εἰναι και πλειστης ἀναιδειας και ὀλιγωριας μεστον ; οὐδεις οὐδ ' ἀν ἁμαρτων | ||
| ' ἐρυθριαν οἰδεν οὐτε δεδιεναι , τα πρωτα πασης της ἀναιδειας ἐχει . Εἰ του πατρος δοξαιμι κρειττον σοι λεγειν |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| φαυλη ἐστιν ἑξις . Ἐπειδηπερ ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ἐγκρατης ἐστιν ὁ ἐμμενων τῃ δοξῃ και | ||
| φαυλον ἀγοντα . και παλιν ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ὁ ἀκρατης οὐδ ' ὁλως ἡτταται ὑπο |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| πολλη παρισταται ἀμηχανια , ποτερα χρη τῳ θεσφατῳ πειθομενους αὐτου κατοικειν , ἐνθα λυπηρον εἰσαει βιον τριψουσιν οὐδενος χρηστου ἀπολαυοντες | ||
| βαθος μεγιστον των κατα την Ἰνδικην , περαν δε τουτου κατοικειν το τε των Ταβραισιων και Γανδαριδων ἐθνος , τουτων |
| ' ἀποξεειν ὁσον ἐτι περιττον ὑπολελειπται , και οὑτως εὐτεχνως ἀποτελειν τα δημιουργηματα την της φυσεως συμμετριαν ὡς ἐστι μιμουμενα | ||
| ἐπαγωγης δηλον : σκυτοτομου γαρ ἀρετην λεγεσθαι καθ ' ἡν ἀποτελειν ἀριστον ὑποδημα δυναται , και οἰκοδομου , καθ ' |
| ὑπο κολπου ἐπραττετο . μετα μικρον δε εἰσῃει παλιν ἱεροφαντικως ἐσκευασμενος ἐν πολλῃ τῃ σιωπῃ , και αὐτος μεν ἐλεγε | ||
| σεληνη ἀνετελλενἐδει γαρ κἀκεινην θεασασθαι το καλλιστον τουτο ἐργονπροεισιν ἐκεινος ἐσκευασμενος ἐς τον ἀει τροπον και ξυν αὐτῳ τα τελη |
| στοματι της κοιλιας προσαξομεν ζεοντος τε ὑδατος βραχυ ἐκ διαλειμματων καταρροφειν δωσομεν , και εἰ σφοδρα ἐρεθιζοιντο , και ἀψινθιου | ||
| χειραϲ και ποδαϲ , εἰτα διακλυϲαμενον το ϲτομα κατα βραχυ καταρροφειν ἐκ διαϲτηματων . μετα δε το παυϲαϲθαι τηϲ ἡλιωϲεωϲ |
| ἀλλου ῥᾳδιως ἐπαξομενου . και το βουλευμα ἐπικρυψας ἐπεμπε τρεις θεραποντας ἐπι τον ποταμον ἀπο δυωδεκα σταδιων ὀντα , οἱ | ||
| ἡμιν δοκῃ , και δεσμωτας ἐκ των ἀγρων λυσομεν και θεραποντας ἐλευθερωσομεν και μετα των ἐχθιστων αὐτοις Οὐολουσκων τε και |
| την λοιπην συζυγιαν , ἱνα μη δοξωμεν ἀτελη την προθεσιν καταλιμπανειν . το μεν οὐν νιτρον ὡμολογηται γης φερειν συστασιν | ||
| φροντιζειν και μη περιφρονειν αὐτου ἠ , ὡς ἐτυχεν , καταλιμπανειν αὐτον ἀνασφαλως ἠ παλιν ἀπροοπτως ἐπιφερεσθαι ἐν τῃ μαχῃ |
| ὁμοιους ἀνθρωπους , ἡ μαχη , ἐπι δε της ψυχης ἀνομοιων : λογου γαρ προς ἀλογιαν . το νικαν αὐτον | ||
| διαφορους προτασεις ἀναγκαιον γινεσθαι δεκα : ἐκ των τριων γαρ ἀνομοιων γενων τριαδες διαφοροι ἀτακτοι γινονται ιʹ . ἠτοι γαρ |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
| των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
| μειζω ἡμων την πολιν ἐνομισαν τῳ ἐμῳ διαπρεπει της Ὀλυμπιαζε θεωριας , προτερον ἐλπιζοντες αὐτην καταπεπολεμησθαι , διοτι ἁρματα μεν | ||
| λεγεται . Το δε ἀρρωστειν ἐκ της προειρημενης των ἀστερων θεωριας γνωσθησεται . αἱ γαρ ἐπισημασιαι και ἀνεσεις προς τον |
| α : κᾀν μεν ἀπο τουτου ἀφελω τον ρ , λοιπος ʂ α # Μο ρ : ἐαν δε τον | ||
| Μο α , ἐαν ὁμοιως ἀφελω την Μο α , λοιπος γινεται ΔΥ δ ʂ δ : δει δη τον |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| και το πραγμα ποικιλσις κατα Πλατωνα , και το ῥημα ποικιλλειν , και το ἐπιρρημα ποικιλτικως , ὡσπερ και ἐριουργικως | ||
| ποικιλλει ἰων τα γιγνομενα ἐκ της γης : το δε ποικιλλειν και αἰολειν ταὐτον . Τι δε ἡ ” σεληνη |
| ταις ἀποτυχιαις . ἀλωπηξ και πιθηκος ἐν ταὐτῳ ὁδοιπορουντες περι εὐγενειας ἠριζον . πολλα δε ἑκατερου διεξιοντος ἐπειδη ἐγενοντο κατα | ||
| : παν γαρ το ἐλευθερον καλον . εἰ τις τοινυν εὐγενειας βασανος , ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ μαλιστα ἐνεστιν . |
| Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
| ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
| τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
| Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| θαλασσης , καταχρηστικως λιμνην την θαλασσαν λεγει . Παπταινων : ἐπιτηρων . ἀκατον : την νηα . τῳ δ ' | ||
| ἑκαστου πραγματος : ἀντι του : ἐμενον ταυτα φυλασσων και ἐπιτηρων : ἠλθον δε σας μεν οὐ σεβων ἐπιστολας : |
| . μενειν δε οὐχ ἑκοντας , ἀλλα μιᾳ παντας ἁλυσει δεδεσθαι τα τε σωματα και τας ψυχας , [ καθαπερ | ||
| , μη δακρυσι και του δεδεσθαι τε ὁμου και μη δεδεσθαι και του τα των οὐκ ἐν μεγαλοις ἐγκεκλημενων ἐχειν |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| μεν την ἐκκρισιν ἀποσυνεργουντα δει πολλην ἡσυχιαν ἀγειν και ἀναρροπως κατακλινειν και σπογγους ἀποτεθλιμμενους ἐν ὀξυκρατῳ περιβαλλειν ἐφηβαιῳ και ὀσφυι | ||
| ἐν τῳ βαθει μεταφερειν : τα δε πολλα ἐπι πλευραν κατακλινειν , και ὑποστρωννυειν καλαμινθης φυλλα και πηγανου και ἀγνου |
| μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
| ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
| και ποθεν ὀφειλομεν γνωναι εἰτε λογῳ κρισεως γινεται εἰτε λογῳ συμπτωματος ; εἰ μεν λογῳ κρισεως γινεται , μετα το | ||
| αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα το μεσον |
| των τετολμημενων : δυσκολον δε ἐκεινῃ , ὁτι μη ῥᾳστον ἐφικεσθαι των τετολμημενων : οὐ μην δια τουτο ἡγουμαι προσηκειν | ||
| παρα της οὐσιας ἀφθονως ταις ἐπιθυμιαις χορηγων , δυνησεται τουδε ἐφικεσθαι . τι δη ποτε ; ὁτι πασα ἀναγκη τον |
| ἀναφαινειν προφαινεσθαι , δυειν δυεσθαι καταδυεσθαι , κατω ῥεπειν , κατακλινεσθαι ἀποκλινειν , μεσημβριαζειν , ὑπερ κεφαλης ἑσταναι : το | ||
| ἀγριον γεροντα εἰς βιον ἡμερον ῥυθμιζων διδαξας τε ὡς δει κατακλινεσθαι φησιν : ἐπειτα ἐπαινεσον τι των χαλκωματων , ὀροφην |
| ἐστιν και του ἀποσβεσθηναι αὐτο : και γινονται μεν τα ἐπαρματα , οὐ παυονται δε , ἐπειδη οὐκ ἰσχυει το | ||
| δυσπνοιαν παρεχοντα , αὐθημερους και τριταιους κτεινει . Τα δε ἐπαρματα και ἐρευθος ἐν τῳ τραχηλῳ λαμβανοντα , τα μεν |
| τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
| Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
| διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
| . αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
| ἐπι του βηματος , ἠ παρακελευηται , ἠ ἑλκῃ τον ἐπιστατην , ἀφειμενης της ἐκκλησιας ἠ της βουλης κυριευετωσαν οἱ | ||
| συμμαχιαν ἐποιησατο . καταλελοιπως δε της ἐφ ' Ἑλλησποντῳ σατραπειας ἐπιστατην Φοινικα , ἑνα των πιστοτατων φιλων , ἀπεστειλεν αὐτῳ |
| κατα ταὐτα τεταγμενῃ ἁπλῃ και ὁμαλῃ αὐτων φορᾳ κατα συμβεβηκος ἐπιγινομενης τινος ποικιλης και ἀνωμαλου κινησεως . περι δε της | ||
| ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι της τῳ ἑλκει ἐπιγινομενης οὐλης και ἐπι της του θανατου προηγουμενης καρδιας τρωσεως |
| μετα του ναρδινου μυρου , κἀπειτα ἀναδευσαντες ἐριον πορφυρουν , ἐπιθησομεν τῃ γαστρι . Εἰ δε ἡ ψυξις εἰη της | ||
| ὀπισσω τοσσων ὁσσοι κεν νοστησομεν ἀγλαα ταυρων ἱρα παλιν βωμῳ ἐπιθησομεν , ἀλλα δε Πυθοι , ἀλλα δ ' ἐς |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
| του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| περι τῃ Πελοποννησῳ . Τεως μεν δη αὐτων ἀνηρ ἀνδρι παραστας σιγῃ λογον ἐποιεετο , θωμα ποιευμενοι την Εὐρυβιαδεω ἀβουλιην | ||
| ἀμφι Συλοσωντα και Πανταγνωστον τα ὁπλα ἐχοντες , ἀνηρ ἀνδρι παραστας , ἐφεξης ἁπαντας ἐκτιννυον . Πολυκρατης τους ἐν τῃ |
| κατακτωμενοι οὐδεις ἐνοστησε πλην Ἀδραστου και Ἀμφιαρεω , τους δε λοιπους ἡ Καδμεια κατεσχεν . ἀπωλοντο δε οἱ μεν ἀλλοι | ||
| τον δευτερον και τον οὐραγον κοντατους εἰναι , τους δε λοιπους παντας , τους ἐν μεσῳ τασσομενους , ὁσοι τοξευειν |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| φυσει κατα το τριτον και μαλιστα κατα το τεταρτον των ῥηθεντων . και γαρτοι ἐπιδεκτικοι ἐσμεν της ἀρετης και της | ||
| γιγνεσθαι τους πορους συκοφαντουμενων τε και δημευομενων ἀδικως . ὡν ῥηθεντων τοις ἀκουουσι προς ἡδονην καιρον εἰληφε συμβουλευσαι αὐτοις αἰτειν |
| διαπραξαμενος ἐν εἰρηνῃ τε και κατα πολεμους και ναους δυο κατασκευασαμενος Τυχης , ᾑ παρα παντα τον βιον ἐδοξεν ἀγαθῃ | ||
| δακτυλιον , ὁν ὁ Χαλδαιος εἰσιων παραδιδωσι , τουτον οὑτος κατασκευασαμενος , προσελθων τῃ γυναικι ἐφη “ παλαι μεν σοι |
| της τε καταλειφθεισης τροφης ἐν αὐτοις ἐσθ ' ὁτε τοις τρεφομενοις μερεσι και μοριοις προς ἑτερον τι μεταβαλλουσης κατα την | ||
| τρεφομενων και αὐξομενων τροφας . εἰπων δε ἐν πασι τοις τρεφομενοις την τοιαυτην ὑπαρχειν δυναμιν προσεθηκε το και ἐν τοις |
| Ἀλλα Δωριαν ἀπο φορμιγγα ] προς την ἑαυτου παλιν ψυχην ἀποτεινει τον λογον : ἀλλα την τοις Δωριοις μελεσιν ἁρμοζουσαν | ||
| γαρ λεγειν αἰτιατικην ἀει λαμβανει , ὁτε προς το λεγομενον ἀποτεινει . Του αʹ εἰδους των Πυθιων αἱ στροφαι και |
| γαστριμαργους και το καθηδυπαθειν ὡς εὐδαιμονικον ἐν τοις μαλιστα εἰναι ὑπολαμβανοντας , οἱς οὐκ ἀπεχρη κατα πολεις αὐτο μονον τρυφαν | ||
| και μηδεν αὐτους πραοτερους ἀπειργαζετο , ἀπο πολλων ὀλιγα νεμειν ὑπολαμβανοντας . Ἐψηφισαντο δε αὐτικα και τους αἰχμαλωτους της Ἡρακλειας |
| παλιν ὑπο την ἁπλην καθολου καταφασιν κατω τεθεικασιν ἐκ μεταθεσεως μερικην ἀποφασιν την λεγουσαν οὐ πας ἀνθρωπος οὐ δικαιος ἐστιν | ||
| συλλογισμος : και εἰκοτως : δει μεν γαρ ἀντιστραφηναι την μερικην , ἱνα εἰς το πρωτον ἀναχθῃ σχημα : οὐκ |