Ἀργειοις παρ ' οἱς και ἑορτη Ἀφροδιτης τα Ὑστηρια . Μνησιθεος ὁ Ἀθηναιος ἐν τῳ περι ἐδεστων φησι : κεφαλη | ||
οὐκ Ἐρασιστρατος , οὐ Πλειστονικος , οὐ φυλοτιμος , οὐ Μνησιθεος , οὐ Διευχης , οὐ Χρυσιππος , οὐκ Ἀριστογενης |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
γενεσθαι τον Μαραθωνα των πολεμιων , ὡς ἀν ἐπι μηδενος μαρτυρος ἀλλοτριου πεσοιης . ταυτ ' ἐμε ἐπι τον ταφον | ||
μαρτυρες γραφει , ἀγνοων ὁτι μαρτυροι λεγειν δει ἀκολουθως τῳ μαρτυρος . . . μαρτυροςμαρτυροι . . . θεους δ |
διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
ἡμεις , ἀλλ ' ἀνωθεν κατω καταγραφοντες εἰς ὀρθον . πολυχρονιους δ ' εἰναι τους ἀνθρωπους καθ ' ὑπερβολην , | ||
διαθεσεων και των ἐναντιων , ὡν τας μεν μειζους και πολυχρονιους καλουμεν συμπαθειας και ἐχθρας , τας δε ἐλαττους και |
ὁ δαμος ὁ Ἀθαναιων ἐν τε τοις προγεναμενοις καιροις εὐνοεων διατελει Βυζαντιοις και τοις συμμαχοις και συγγενεσι Περινθιοις και πολλας | ||
σωτηριαν βιου , ὁ καλουσιν οἱ ἀνθρωποι νουν , ᾡ διατελει σωζομενον , και τας ἀποριας ἐξιωμενον του βιου , |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
Ἀντικειμενων δη ἀλληλοις των δυο τουτων εἰ - δων του περισσου τριτον ἀνα μεσον τι θεωρειται οἱονει ἐξ ἀμφοτερων εἰδοποιουμενον | ||
και ψοας ἐπιδησαι θελομεν . θωραξ . Ἐπιδησαντες θωρακα ἐκ περισσου ἀγομεν την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἐπικαρσιαν κατα νωτου και πλευρων |
παρα των ἀκριβως εἰδοτων της γενεσεως αὐτου τον τροπον ὡς παραδοξος . ” “ Ἀλλ ' ἡμεις γε οὐκ εἰδομεν | ||
οἰκετων ἐπανασταντων και ταχυ κολασθεντων : τριτη δε ἀποστασις ἐγενετο παραδοξος και πολυ τας εἰθισμενας διαλλαττουσα . ἠν γαρ τις |
ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
πραγματος βουλευομεθα , ἀλλα γινωσκομεν ὡρισμενως ὡς δει ποιειν : ἀναγομεν γαρ την μεν του πραγματος του ζητουμενου ἀρχην εἰς | ||
τα δε των τελων τελη , ἁπερ εἰς το ἐκβησομενον ἀναγομεν , ἐκεινα ὁτι ἐν Μακεδονιᾳ μεν πολεμουντες πλειστα κερδανουμεν |
, σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
της ἀξιας μειουν ἀγαπωντα συμφωνον ἐστιν ἡ τε των οἰκειων πλεονεκτηματων μειωσις κἀν τοις κατα των ἐχθρων λογοις ἡ ὑφειμενη | ||
της πυλαιας δ ' ἐπεθυμουν και των ἐν Δελφοις , πλεονεκτηματων δυοιν , κυριοι γενεσθαι : τῳ δε τουτων γλιχεσθαι |
ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
ἀπο του ἐζευγνυν ἐπηγνυν ἐαν ζευγνω και ἐαν πηγνω μετα περισπωμενης εἰναι : καθολου γαρ ὡν ἡ μετοχη εἰς ς | ||
ἐν τῳ οὐ μεν σφας ἐτ ' ἐολπα περιεγραφετο της περισπωμενης . Σφε . Εἰρηται ὡς μονως ἐγκλιτικη ἐστι , |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
μαθειν ἐκ τωνδε νεανιας ἀπ ' Ἰωνιας ἡκων Ἀθηναζε διῃει ἐπαινους του Ἡρακλειδου περα ἀχθηδονος : ἰδων οὐν αὐτον ὁ | ||
το ταυτα μεν ἐξακριβουν ῥητορικης οἰκειοτερον και τοις περι τους ἐπαινους διατριβουσιν ἁρμοττει , ἡμιν δε φησιν δηλον εἰναι ὁτι |
θυμου , κεχωρισμενων ἀπ ' ἀλληλων κατα το δυνατον των τυρων , ἐπειτα ὀξους γλυκεος ἠ ὀξυμελιτος ἐπιχυθεντος , ἑως | ||
ἡ ὑλη συντελει . και των τελειων τοις πλεοναζουσιν ἐν τυρων ἐδωδῃ και ὁμοιων λιθους ἐν κυστει και νεφροις γενομενους |
. . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
. μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
προς το διπλακα , πορφυρεην : , διπλαξ , , παραλελειφθαι το κυριον , την χλαιναν . χλαιναν Διπλην ἐκταδιην | ||
ἐχει ἐκ του παντα εἰρησθαι τα συμβαινοντα , και μη παραλελειφθαι μηδεν . Και ἡ ἱπποδρομια δε ἡ ἐπι Πατροκλῳ |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
πλουτον μεν ἐχειν ἀγαθοισιν ἐοικεν , ἡ πενιη δε κακωι συμφορος ἀνδρι φερειν . Ὠ μοι ἐγων ἡβης και γηραος | ||
λιμος γαρ τοι παμπαν ἀεργῳ συμφορος ἀνδρι : το μεν συμφορος , εἰκοτως : οὐ λεγει τον συμφεροντα , ἀλλα |
προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
Μοισαν τυχοιμεν , κεινον ἁψαι πυρσον ὑμνων και Μελισσῳ , παγκρατιου στεφανωμ ' ἐπαξιον , ἐρνεϊ Τελεσιαδα . τολμᾳ γαρ | ||
χαριν , ταν δ ' ἐπειτ ' ἀνδρων μαχας ἐκ παγκρατιου . το διδαξασθαι δε τοι εἰδοτι ῥᾳτερον : ἀγˈνωμον |
. Οὐδεν δε κωλυει και προς τα ἀλλα ἀλγηματα των πλευρεων χλιασματα προστιθεναι και κηρωματα : ἀλειφειν δε σκελεα και | ||
ὀχλον παρεχει . ιαʹ . Ὁτι τοισι παρακρουουσι ληγουσιν ὀδυναι πλευρεων , ἐστι δε οἱσι και πυρετος ἐστιν , ἀλλα |
τουσδ ' ἀπο γνωμης φερειν ψηφον δικαιαν , ὡς ἁλις λελεγμενων ; ἡμιν μεν ἠδη παν τετοξευται βελος . μενω | ||
δε των τεινεσμων οὐδεν ἀλλοιοτερον ἐχοιμι ἀν εἰπειν των προσθεν λελεγμενων : τοσουτο δε μονον ὑποδειξαι χρη , ὁτι μαλλον |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | ||
, και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
γενος εἰς εἰδη οὐ δυναται , αὐτου Ἀριστοτελους λεγοντος των ἑτερογενων και μη ὑπ ' ἀλληλα τεταγμενων ἑτεραι τῳ εἰδει | ||
ἀλληλων ἡ γενεσις ἠ μεταφερει ἐξωθεν γονον ἠ ἐκ τινων ἑτερογενων ἡ τουτων γενεσις : οὐ γαρ ὠφθη , φησιν |
εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
της οὐρας του ταυρου . και Αἰσχυλος δ ' ἐκφανεστερον προσπαιζων τῳ ὀνοματι κατα την ὁμοφωνιαν : αἱ δ ' | ||
λογους , και συγχαιρω της λεξεως αὐτῳ , κἀν με προσπαιζων οὑτωσι πειθῃ , μη πανυ τουτου φροντιζειν , οὐ |
νομισαντες την ἀναστασιν γινεσθαι δια την κρισιν . τουτο δε περιφανως δεικνυται ψευδος ἐκ του παντας μεν ἀνιστασθαι τους ἀποθνῃσκοντας | ||
τις των βαρβαρων ἐξιππευεν ἐς το μεταιχμιον , κεκοσμημενος ὁπλοις περιφανως , και προυκαλειτο Ῥωμαιων ἐς μονομαχιαν τον ἐθελοντα , |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
, ἀπ ' ἀρκτων δε τῳ συνημμενῳ ὠκεανῳ , τῳ περιεχοντι τας Βρετανικας νησους και τα βορειοτατα της Εὐρωπης , | ||
οἰεται προσηκειν χρηστων , ἀλλ ' εἰναι φυσεις ἐν τῳ περιεχοντι μεγαλας μεν και ἰσχυρας , δυστροπους δε και σκυθρωπας |
παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
του ἑτερου το ἑτερον ἀποδοθηναι το μη εἰναι ἀποδοθῃ . Αἰτιον δε του μη ἀκολουθειν το ἀναγκαιον ὁμοιως . δια | ||
, ἐν δε ταις νησοις λαμπροι ταις μακραν ἀπηρτημεναις . Αἰτιον δε το τας χωρας κοιλας και ἐπισκεπεις εἰναι , |
ἐστι δουλος του θανειν ἀφροντις ὠν ; „ ὡς μαλα συνιδων το ἀκολουθον : ὑπελαβε γαρ , ὁτι οὐδεν οὑτως | ||
τους φιλους συνεπατει : ταραχης δε πολλης γινομενης ὁ Πωρος συνιδων το γινομενον και τεταγμενος ἐπι του κρατιστου των ἐλεφαντων |
] ὑδατωδη καθαιρειν . ἐκ τουτων τοιγαρτοι και των τουτοις παραπλησιων φανερον , ὡς τα μεν [ ἀλλα ] τα | ||
πολιν , καθαπερ εἰ ἐλεγομεν οὐδε σκηνοφυλαξ ἠ τι των παραπλησιων . οὐδε τἀρχαιον ποιει : ἐπι των μη λυσιτελουντων |
ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
μερος αἰει και ἐκβαινον ἐκ του συνηθους κοσμου ὑπο του σωφρονουντος και μενοντος ἐν τοις ἰδιοις ἠθεσι κατειργεται . μοναρχια | ||
τε και τους προς ταυτα μαχομενους . και ἠν μεν σωφρονουντος μη προς τοσουτον χρονου την δαπανην ἐκτειναι και πολλακις |
γεννωμενῳ , του βρεφους εἰς το στομιον ἠδη της ὑστερας ἐμπιπτοντος και των ἁρμων της κυοφορουσης λυομενων ἀμφοτεροις κινδυνον ἰσοθανατον | ||
και ἀνταποφερομενων . βροντας δε και ἀστραπας ἀπο θερμου γινεσθαι ἐμπιπτοντος εἰς τα νεφη . σεισμους δε γινεσθαι του ἀνωθεν |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
ἐλευσεται ὁ ἀποδημος μετα φιλου καλου ι οὐ ληψῃ το ἀργυριον ὁλως α οὐκ ἀγορασεις χωριον ἠ οἰκιαν β παραμενεις | ||
ἀν σοι δοκει ἀνθρωπος ἀπο μοχθηρων τε και αἰσχρων πραγματων ἀργυριον αὑτῳ πορισασθαι , ἀνθ ' ὁτου την ἰατρικην ἐπιστημην |
ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
ἑαυτον ἐφασκεν ἀνδρι μηδεν ὁμοιῳ , και ἀλλως πλειω χρονον ἀποδημων του εἰκοτος αἰσχυνεσθαι τους οἰκοι φιλους ὑπερορασθαι δοκουντας . | ||
δεινα ἠ τον δεινα ἐξεταζομενον : ] εἰ δε ἀρα ἀποδημων ἡδομαι , τας μεγιστας πολεις ἐπιεναι μετα πολλου ζηλου |
οὐδε διττοις δασμοις τους ὑπηκοους ἐκτραχηλιζων : ἱκανον γαρ το συντροφον ἐθος μαλαξαι σκληρα ἠθη και τροπον τινα παιδαγωγησαι και | ||
ἀνδρες ἀλλα και γυναικες ἐζηλωσαν , ἀπομαθουσαι μεν ἀμαθιαν την συντροφον περι τιμης των χειροκμητων , παιδευθεισαι δε την περι |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
πολυχρηματοι πεπιστευμενοι ἠλιθιοι και σκαιοι νομιζεσθαι ἠ περι τα δει ἀναλισκοντες δεξιοι κεκλησθαι . Πλουσιον χρη νομιζειν τον ἡγεομενον ἐχειν | ||
του ι ἀναγινωσκειν , ἱν ' ᾐ λεγων : μηδεν ἀναλισκοντες δια το ἐχειν παντα ἐκ των ἀγρων , ἠ |
ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
ὁτι και περι τἀγαθου , ἐπειδη φησι : τον δε ὑπερουρανιον τοπον οὐτε τις ὑμνησε ποιητης ἀξιως , και ἐτι | ||
ἐρωτος ἐπι τους ἐγκοσμιους θεους και τον οὐρανον και τον ὑπερουρανιον τοπον και τα θεια και ἀτρεμη θεαματα , και |
: ἐνιοτε ἐπι των πολυχρονουντων ζῳδιων κακωθεις ὁ ἑξαγωνος και ἀναιρει , ἐπι δε των ὀλιγοχρονουντων παλιν κακωθεις ὁ τριγωνος | ||
: ἡ δε μη ἀπαγορευουσα το ἐν προσταξει παλιν καταφατικον ἀναιρει , γραφε μη γραφε , λεγε μη λεγε . |
δει ἐπεγνωσθαι , ἱνα δε τουτο καταληφθῃ , την καταληπτικην φαντασιαν βεβαιον εἰναι , ἑκατερον δε δια θατερον ἐστιν ἀπιστον | ||
των παθηματων γινεσθαι . και προς τουτοις ἡ αἰσθησις κατα φαντασιαν τινα γενομενη τηρει πως ἐν ἑαυτῃ τα φαντασματα και |
ἠγον ὁ μεν ὡν ἐκρατει Μακεδονων την δυναμιν και των ἐνοικουντων Ἑλληνων ὁπλιτας , ὁ δε προς τοις αὐτου περιλοιποις | ||
και μεγαλους παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
προτασεσι λεγωμεν , οὐ μαλλον τῳ τροπῳ ἠ τῳ ἐστι συμπλεκοντες την ἀρνησιν την ἀποφασιν ποιησομεν : της γαρ αὐριον | ||
εἰναι βασεων και του ἐν ταις αὐταις παραλληλοις , δυο συμπλεκοντες ἀει , το δε ἑν καταλιποντες ποικιλως ἀντιστρεφομεν . |
μεν , ἀκαρπα δε γινεται : την δ ' αἰτιαν παραπλησιαν ὑποληπτεον εἰναι τοις προτερον ὁτι της ἀρχης ἀλλοιουμενης και | ||
. . . προς δε τα παρα τοις ἀλλοις εὐωδη παραπλησιαν ἠ χειρω κρασιν ἐχει . Καθαπερ συμβαινει και ἐπι |
χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
ἰδε Πτελεον λεχεποιην „ . „ ἐστι δε δρυμωδες χωριον ἀοικητον , Πτελεασιον καλουμενον . Ἑλος δ ' οἱ μεν | ||
ζωνων , κατα φυσιν ἐχουσιν : οὐ μεντοι γε ὑποληπτεον ἀοικητον εἰναι την διακεκαυμενην ζωνην : ἠδη γαρ ἐπι πολλους |
ἡ ἀνθρωπεια φυσις ἐργαζεται ξυνιεισα του θανατου και αὐτοι οἱ ἀποθνησκοντες , οἱ μεν γαρ εὐψυχοι ξυν ὀργῃ τελευτωσιν , | ||
τυραννου ἡ γη πασα , βελτιους οἱ ἐν τῳ φανερῳ ἀποθνησκοντες των ἐν τῳ ἀφανει ζωντων . ” και προς |
παρ ' ἀνδρος εἰδοτος λεγειν ἐπαινον ἀντι των χρηματων . Φιλος ἀνδρι παρειη , φασι . συ δ ' ἡμιν | ||
παριοντες . ἐπειτα δε Χειρισοφος ἀνεστη και εἰπεν ὡδε . Φιλος μοι ἐστιν , ὠ ἀνδρες , Ἀναξιβιος , ναυαρχων |
και ὁσαι ὡραι χρυσον ἐκ των ταμιειων την αὐτην ὁδον ἐπανιοντα . παλαι δε ἀμηχανωτερον τουτο ἠν ἠ ἐξ Ἁιδου | ||
ὠνομασθαι φησι τον πρωτον ἱεροφαντην τον ἀποφηναντα ἐκ του πολεμου ἐπανιοντα τα ἱερα . . . δ δευρο : τουτο |
παισι τοις ἑαυτου κατεγραφε . πλοκαμοι δε ἀρα ἰχθυος ἐκεινου περιβαλλουσι τῳ ἀετῳ σφας ἑαυτους , και ἀπριξ ἐχομενοι εἰτα | ||
τοις παισι τοις ἑαυτου κατεγραφεν . πλοκαμοι δε ἀρα ἐκεινου περιβαλλουσι τῳ ἀετῳ σφας αὐτους , και ἀπριξ ἐχομενοι εἰτα |
και το μετρουμενον , και κοτυλη , οὑτως και τα βαλλοντα και τα βαλλομενα τοξα . . . . τον | ||
, ἀλλ ' ἀπο του σωματος οἱον φλοιον ἠ τα βαλλοντα ταις θριξιν , οἱον αἱ ὑστριχες . . . |
δυσχωριαις παραταξαμενην σφισιν ἐνικησαν . γενομενης δ ' ἰσχυρας και πολυχρονιου μαχης πολλους μεν ἀποκτειναντες Ῥωμαιων , πολλῳ δ ' | ||
τοις νεωτεροις καιροις , καταπεπολεμημενων μεν των πλειστων ἐθνων , πολυχρονιου δε εἰρηνης γενομενης , μετεπεσεν ἐν τῃ Ῥωμῃ το |
ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
κρουσμα το ἐν τῃ ἐκφωνησει γιγνομενον . Και ἀλλως : προσῳδια ἐστι τονος φωνης κατα διαλεκτον ἠ κατα ἀναλογιαν κατορθουμενος | ||
το δυναμει . . . ἐν μεν οὐν ὀνομασιν ἡ προσῳδια ποιει το διττον . . . . . . |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
της πατριδος ἐπιθυμουντες , τον χρησμον δεδοικοτες , την ἀποδημιαν ὑποπτευοντες : παρεμυθειτο δ ' αὐτους εἰς ἁπαντα ὁ μετ | ||
ὁτι ὁμωνυμον ἐγιγνετο τῳ χαλεπῳ ὀνοματι . ὁπερ και νυν ὑποπτευοντες τινες δια το μη ὀρθως σκοπεισθαι την δυναμιν του |
κατα βενθος ἁλος Νηρηιδες ἠσαν . . : ὁ δε Καλλιστρατος οὐδε ἐν τῃ Ἀργολικῃ φησιν αὐτους φερεσθαι . το | ||
τουτου ἐστιν ὁ ἐνιαυτος ὁ λεγομενος Μετωνος . φησι δε Καλλιστρατος ἐν Κολωνωι ἀναθημα τι εἰναι αὐτου ἀστρολογικον . Εὐφρονιος |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
ὀξυτονως ἐκφερομενον παραπλησιως τουτοις δια του σ ἐπι της γενικης προενεκτεον , εὐμενους λεγοντας . οὐκ ᾐδεσαν δε οἱ θαυμασιοι | ||
ἐθεασατο αὐτας : † δακρυοις ἀδελφον : προσεκτικως μετα ἠθους προενεκτεον τον λογον : ἀντι του πραεια προσφιλης πραϋμενης : |
χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
μετριαζοντες μεν ἐν τοις ἀτυχημασι την ἰδιαν σωτηριαν διατηρουσιν , ὑπερβαλλοντες δε τοις ἀναλωμασιν ἁπαντες προ μοιρας καταστρεψουσιν . ἑτερον | ||
δ ' ἑξης και τινες εἰσιν οἱ κατα την ληψιν ὑπερβαλλοντες : εἰσι δε οἱ πανταχοθεν ἀξιουντες λαμβανειν και μηδεν |
τουτο φησιν ὡς προσδοκησασα μεν συνοικον ἑξειν τον Ἰασονα , δεινοτερα δε αἰχμαλωτου πασχουσα : μεθορμισασθαι : λειπει το ὡστε | ||
' ἀπο του κρεισσονος καταναγκαζεσθαι . ὑπο γουν του Μηδου δεινοτερα τουτων πασχοντες ἠνειχοντο , ἡ δε ἡμετερα ἀρχη χαλεπη |
ὡς στρατηγησας ἐν Κεῳ δια φιλοχρηματιαν πολλα κακα ἐργασαμενος τους ἐνοικουντας , ἐφ ' ᾡ γραφεις ὑπο Ὑπερειδου παρανομων ἑαλω | ||
, και τας πλειους μεν ἐξωλεις των πολεων και τους ἐνοικουντας ἀσεβεις , μεγα δε και προσηνες την πατριδα ὡσπερ |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
τηγανιστα παντα , λαγεια κρεα , οἰνος ὁ αὐστηρος και μελας ἀνευ γλυκυτητος και ὁ λευκος και αὐστηρος και ὁ | ||
ἑτερον , και ὁ λιθος οὐκ , ἐπειδη λευκος ἠ μελας ἠ θερμος ἠ ψυχρος ἠ κουφος ἠ βαρυς , |