ποιησαμενους αἱτινες δοκουσιν ἐπιτηδειοι εἰναι ἀμφοτεροις . Οἱ μεν δη Μηλιοι τοσαυτα ἀπεκριναντο : οἱ δε Ἀθηναιοι διαλυομενοι ἠδη ἐκ | ||
ὁτι Λακεδαιμονιοι του ὑμετερου συμφεροντος οὐ στοχαζονται , φασιν οἱ Μηλιοι ὁτι δια το ἰδιον συμφερον τους Λακεδαιμονιους πιστευομεν και |
ἑκτῃ , ὁτε καθαιρουσιν Ἀθηναιοι την πολιν και την Ἀρτεμιν Δηλιοι γενεσθαι φασιν . ἐτελευτησε δε τῳ πρωτῳ ἐτει της | ||
ἐκβεβλημενοι τετελευτηκοτεϲ : του δε πραγματοϲ περιβοητου ὀντοϲ , ἐπιφερουϲι Δηλιοι τοιϲ Ῥηνευϲιν αἰτιαν , ὡϲ αὐτων ταυτα πεποιηκοτων , |
μεν ἀδελφοι ὠσιν ὁμοπατορες : και ἐαν παιδες ἐξ ἀδελφων γνησιοι , την του πατρος μοιραν λαγχανειν : ἐαν δε | ||
ἐπιλεκτους σχολας συγγραψας : και Ὠριων και ἀλλοι οὑς οἱ γνησιοι Ἐπικουρειοι σοφιστας ἀποκαλουσιν . Ἠσαν δε και ἀλλοι Ἐπικουροι |
ἐκληθη δε δια το ἐμπεριεχεσθαι τοις ὀρεσι τοις παρακειμενοις . παραγωγη δε , ὡς ἐκ της ἀντι Ἀντισσα και ἐκ | ||
ἡφι βιηφιν ὁλοκληρος ἡ παραγωγη . εἰ γαρ αὐ ἡ παραγωγη στοιχειου γινεται ἀφαιρετικη , ὡς ἐπι γενικης του υ |
μαχην . Θηβαιοι νυκτωρ εἰσπεσειν Ἀθηναζε διενοουντο . Ἰφικρατης μαθων παραγγελμα ἐδωκεν Ἀθηναιοις νυκτωρ ὑποσημηναντος ἐς ἀγοραν ἀθροιζεσθαι : προδιδοται | ||
σημειον ἀμφιγνοουντες παρεπλεον . οἱ δε των Ἀθηναιων κατα το παραγγελμα [ ταις ] ἐπισημοις των νεων ἐφθανον διδοντες διττας |
ἐπειθε , τοις Ἑλλησι ἐφρασε κρυφα τα πραττομενα , και παρεκελευσατο φυλαττεσθαι . Οἱ δε , θυσιαν τινα παρασκευασαμενοι και | ||
χωριων και ἐδει κατα ταχος βοηθειν , ἐξορμων ὁ Ἱππαρινος παρεκελευσατο τῳ παιδι , εἰτις ἐντος της αὐλης βιαζοιτο , |
ἀλλα μην και το ἑκαστατω και ἑκαστερω ἠν ἐν συγκριτικῃ παραγωγῃ . τα γ ' οὐν προκατειλεγμενα δεδεικται ὡς εἰη | ||
μεσου μερους ἐπι φαλαγγος , εὑρουσιν ἰσως ταυτα ὡς ἐν παραγωγῃ , τουτεστιν δια των ἀκρων του μεσου μερους , |
παλαιους φυσικους , ἐπειδη ἐκεινοι την ὑλην και μονην αἰτιαν ἐτιθεντο και τα ταυτης παθη κατα συμβεβηκος ἐτιθεντο αἰτια . | ||
, οἱ δε και ἐπι τα τεγη ἀνιοντες ἐν μεγαλῳ ἐτιθεντο ἀκριβως ἑωρακεναι το ζευγος , την ἐφεστριδα , το |
την Ἀμιλκα δυναμιν ὑπερβηναι . και ἐστρατευσεν ἑξακισμυριους , ἱππεις ὀκτακισχιλιους , ἐλεφαντας διακοσιους . ὑπο δε οἰκετου ἐπιβουλευθεις ἐσφαγη | ||
πεζους μεν πλειους των δισμυριων ὀκτακισχιλιων , ἱππεις δ ' ὀκτακισχιλιους πεντακοσιους , ἐλεφαντας δε ἑξηκοντα πεντε . Διηλλαγμεναις δ |
οὑς τιμωρειται . . θαρσειτε ] ἀγγελος ὁ και προτερον ἀπαγγειλας περι της των Ἀργειων ἐφοδου , οὑτος και νυν | ||
παλιν ὑπο του δημου , την τε νικην της πολεως ἀπαγγειλας , και Τεμενιδου του της Πανδιονιδος ταξιαρχου και συμπρεσβευσαντος |
ἡ ἀντιληψις , ἡ μεταθεσις της αἰτιας , ἡ πιθανη ἀπολογια : ἐχοντων οὐν ἀμφοτερων τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι | ||
παριων ἐς Πελοποννησον τῳ λογῳ . ἡ γαρ ἐμοι προσηκουσα ἀπολογια τις ; οὐκ ἐθυσα οὐ θυω οὐ θιγγανω αἱματος |
, ἐξ ἀμφοιν δε παν διακριθεν εἰς τα συνεχη και προστακτικα των ὁλων σχισθηναι . Πιθανως δε και την νησον | ||
ἐνεστωτος βραχειᾳ θελει παραληγεσθαι . τιθετω : τα εἰς θι προστακτικα τροπῃ του θι εἰς τω το τριτον ποιει . |
ἑτεροι σελινον ἠ καστοριον ἠ δαυκον Κρητικον ἠ ἀσαρον ἠ ναρδον Κελτικην , ἑκαστον ἰδιᾳ ἠ ὁμου , παρακελευονται συν | ||
ἀριστολοχειαν και την ἰριν , ἐπι δε ταυταις και την ναρδον χαλβανης τε δη ῥιζας και πυρεθρον ξηρον , δαυκον |
٨ ٣ ٤٠ ٥٩ ١٢ ٣٠ Ἐκ της εἰς ἀτοπον ἀπαγωγης . Ἡ ΒΑ ٣ ٤٩ ٤٢ ἡ ΒΓ ١ | ||
: εἰ βουλει δε , και ἐκ της εἰς ἀτοπον ἀπαγωγης : εἰ γαρ μη του Ἑρμογενους το παρον βιβλιον |
την ἐναλλαγην ἐχων ἐπιτηδευσεται ψευδη και πλαστογραφιας . εἰ δε ἀναποδιζει τις αὐτων , δηλοι και κλοπας . εἰ δε | ||
την Σεληνην , δηλοι κακιαν του ἐτους . ὁτε δε ἀναποδιζει ὁ κυριος τινος των κατα πηξιν τοπων ἠ των |
εἰ μεν και καθ ' ὑποστασιν ἐχωριζον , ἀδυνατα ἀν ὑπετιθεντο : οὐ γαρ ἐστιν ὑποστασις των περατων καθ ' | ||
περι δε του διδαξαι ἡμας οὐδεν ἐφροντισαν : θεους γαρ ὑπετιθεντο εἰναι τας ἀρχας και ἐκ θεων γεγονεναι , και |
τοτε ταις ἀποδειξεσι ; δυο δη καιροι της χρησεως και μεθοδοι , ὁταν το πραγμα ἀμεληται ἠ το προσωπον το | ||
ἐργον ἑκαστῳ και πως προς ἀλληλας ἐχουσιν . ἀταρ τοι μεθοδοι μεν εἰσιν ἐννοηματικαι , δι ' ὡν ὁ ἀνθρωπινος |
τῳ κρατυναντι τον θηρα την δοραν δωσειν ἀριστειον ὑπεσχετο , συνελθουσης δε μετα των ἀριστεων και Ἀταλαντης της Σχοινεως , | ||
Ῥεας Σιλβιας , οὑτω καλουμενης Ἑστιακης παρθενου , τῳ Ἀρεϊ συνελθουσης , ὡς ὁ πολυς κατειχε λογος , ἐκ διδυμου |
, ἐμετος χολωδων ἠ φλεγματωδων . τουτων προφαινομενων περι το τεσσαρεσκαιδεκατον ἐτος , δει τον ἰατρον τεκμαιρεσθαι ὡς ἐπειγει ἡ | ||
παιδι Κλεοδαμου νικησαντι την οϚʹ Ὀλυμπιαδα . . . Το τεσσαρεσκαιδεκατον εἰδος μονοστροφικον ἐστιν ἐκ ιηʹ κωλων και ιζʹ . |
θαλασσης παρετασσετο : γενομενος δε κατα ἀλσος βαθυ και συσκιον ἀνεβοησεν ἐξανιστασθαι τους ἐγκαθημενους . οἱ πολεμιοι φοβηθεντες ἐνεδραν μεγαλην | ||
Φιλωτεραν ἀποκτεινας ὡρμησεν ἐπ ' αὐτην ὡπλισμενος . ἡ δε ἀνεβοησεν : ὁ μητροφοντης ἐπι φονῳ πρασσει φονον . τουτο |
παρακειμενων νευρων τε και μυων ὀδυναι ἰϲχυραι και ϲπαϲμοι και πυρετοι ὀξειϲ ἐπιγινονται , μαλιϲτα ἐπι ἀγκωνων και γονατων και | ||
ἑλκει ἐκ των πιμελων , ἀφ ' ὡν οἱ τε πυρετοι και αἱ διψαι αἰρονται . γιγνονται μεν οὐν δια |
εἰσιοντων αὐθις των ὑποκριτων . οἱ δε στιχοι ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι ξγʹ . ὡν τελευταιος καταιθαλωσεις των νεωτερων τινα . | ||
ἐχομενη της ἀνω ἐκθεσεως . οἱ δε στιχοι ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι μαʹ , ὡν . . . ἀκαταληκτον . ἑξης |
, διοτι του δια Βαβυλωνος ὁ δια της Θαψακου ἀρκτικωτερος τετρακισχιλιοις ὀκτακοσιοις , συμπιπτειν φησι πλειους των ὀκτακισχιλιων . πως | ||
ἐδεχοντο τον Σκιπιωνα . ὁ δε ἐσηλθε μεν συν ἀνδρασι τετρακισχιλιοις , και φυγη ταχεια των Καρχηδονιων ἐς την Βυρσαν |
. κωλυοντων δε αὐτην των Ἑλλανοδικων τον ἀγωνα θεασασθαι , παρελθουσα ἐδικαιολογησατο πατερα μεν Ὀλυμπιονικην ἐχειν και τρεις ἀδελφους και | ||
τῃ νησῳ των Λαιστρυγονων ἡ Κιρκη ἠν , πασας γυναικας παρελθουσα μαγειαις . προσεσχεν οὐν Ὀδυσσευς ἐν τῃ νησῳ μετα |
παθος σκολιον , ὡς ἁπλουν το ἀπαθες . ταις οὐν σκολιαις δικαις ἑπεται και ἐπιορκια , διοτι δικαζειν ἐθελοντες ὠμνυον | ||
το σον , ὁτι και δικα τειχος ὑψιον , και σκολιαις ἀπαταις ἀναβαινειν ἐπιχθονιον γενος ἀνθρωπων , ἀλλ ' ἀπροσβατον |
Πτολεμαιος , ὁ της Αἰγυπτου σατραπης , ἐπειθε πολλοις χρημασιν ἐγχειρισαι οἱ την Συριαν , προβολην τε οὐσαν Αἰγυπτου και | ||
Ἐραον , Δαναην , Εὐρυμαχον . Φασι δε Πυρρῳ μεν ἐγχειρισαι την βασιλειαν τον πατερα , Μολοσσῳ δε την ἐκ |
ἐς τον ὁμοιον τῳ βασιλει λογον οἰομενου τε , ὡς ἀπαγορευων προς τα δεσμα ψευσεται τι κατα των ἀνδρων „ | ||
ἠ προσπορευησθε τῳ θυσιαστηριῳ ” . ταυτα δ ' οὐκ ἀπαγορευων μαλλον ἠ γνωμην ἀποφαινομενος διεξερχεται : τῳ μεν γε |
ἐχωσι κατα τε το ποιον και τους τροπους , πασαι ἀσυλλογιστοι εἰσιν . ἀποδειξις δε του ἀσυλλογιστους αὐτας εἰναι ἡ | ||
την ἐνδεχομενην ἀντιστροφην ἀλλα και ἀναπαλιν , οὐδεν μαλλον αἱ ἀσυλλογιστοι συλλογιστικαι εἰσιν ἠ ἐμπαλιν . ἠ ἀποφασιν εἰς καταφασιν |
και χρυσον πλειστον . μονοσιτειν τε αὐτους ἀει λεγει δια μικρολογιαν , ἐσθητας τε φορειν πολυτελεστατας „ . ] Ἰβυλλα | ||
ἠ δυσφορουντες ἀπιασιν ἠ διαβαλλοντες το δειπνον ἠ ὑβριν ἠ μικρολογιαν ἐγκαλουντες . πληρεις δε αὐτων ἐμουντων οἱ στενωποι και |
ἀντι ἀγαθων και ὁπως αὐτος μεν ἐκκοπειη τους ὀφθαλμους και ἀπολοιτο , συνεκτριβειη δε τουτῳ και ὁ πορφυρογεννητος , οὐκ | ||
τουτεστιν ὁ μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του |
κεχωρισμενος και καθ ' αὑτο ὑπαρχων , ὡς ἐδοκει τοις Πυθαγορειοις τε και Πλατωνι , εἰ μη εἰη το ἑν | ||
, ἐπειδη διαφερουσιν ἀλληλων . ὡστε ἐνταυθα φαινεται ἑπομενος τοις Πυθαγορειοις και τῳ Πλατωνι : κἀκεινοι γαρ φασιν ὁτι ἑτερος |
ἑψε μαλθακῳ πυρι , και ὁταν συστραφῃ , ἐπιβαλε την σκαμμωνιαν και το πεπερι και χρω . πανυ γαρ ἀλυπως | ||
ἀφεψηθεντι εἰς οἰνον κλυζε και πρασιον και κενταυριον ὁμοιως και σκαμμωνιαν διεις ὀξει ἠ ἀψινθιου χυλον ἠ θειον και νιτρον |
κηρον μελι : ἀναλυεται δε ῥοδινῳ και ποιει παραδοξωϲ . παραλαμβανεϲθω δε και πυρια δια ϲπογγων . φλεγμονηϲ δε ποτε | ||
ἡπατοϲ του δακοντοϲ κυνοϲ ἐδοϲαν φαγειν . διαιτα δε τοιαυτη παραλαμβανεϲθω , ἡτιϲ ὁμου μεν ἀμβλυνει και ϲβεννυει την του |
φρονουντων τα των πολλων ἀνθρωπων ἰδων ἐργα και τας ὑπερβαλλουσας σπουδας , αἱς ἠ προς ἀργυρισμον ἠ δοξαν ἠ την | ||
ὡρισμενης ὡρας ἡκουσης . ἰδοις δ ' ἀν και τας σπουδας τας περι τινα μεχρι των ὑπνων ἐπακολουθουσας : ὁ |
χαιροντων ταις ἁρπαγαις , ὡς ἐν βραχει τῳ χρονῳ δυναμιν ἀθροισθηναι μεγιστην περι αὐτον , οὐκ ἐλαττω των πεντε μυριαδων | ||
ὁτι ἐν παντι μοριῳ διαφορος τικτεται κακοχυμια : ἐνδεχεται οὐν ἀθροισθηναι χολωδη ὑλην ἐν τῳ ὑπεζωκοτι και ἐμφραγηναι και ποιησαι |
' ἐκφατο μυθον : Εἰ μεν δη Μεμνων τοι ἀριφραδεως κατενευσεν ἡμεων αἰνον ὀλεθρον ἀπωσεμεν , οὐ τι μεγαιρω μιμνειν | ||
, ὠγυγιος τις ἠλιθιοτης . οὐδε γαρ Μωυσῃ τῳ πανσοφῳ κατενευσεν ὁ θεος τουτο γε , καιτοι γε μυριας ποιησαμενῳ |
τον Ἀπολλω τον Πυθιον , των εὐκτικων και ἀπευκτικων ὑμνων μετειληφεν ἰχνη . Οὐκ ἀγνοω δε ὁτι ἀπορητικους τινες τεθεικασι | ||
προς το ἀδηκτοτατον εἰναι : ἐτι και της οὐσιας εὐκρατου μετειληφεν κατα τε θερμοτητα και ψυχροτητα : ὁ δε αἱματιτης |
, κιναρα , και μαλλον ὁταν σκληροτερα γενηται , σικυοι πεπονες , μηλοπεπονες δ ' ἡττον . κολοκυνθη τουτων μεν | ||
χυμον ψυχροι και ὑγροι ἱκανως τυγχανοντες και δυσπεπτοι . οἱ πεπονες δε ὡς πεπανσιν λαβοντες πολλῳ γ ' ἀμεινους : |
περιδρομος οὐρεσι γαια , Κασπιαδων πυλεων νοτιωτερον οἰμον ἐχουσα , ἑλκομενη και μεχρις ὁμωνυμου ἀμφιτριτης . τριχθα δε μιν ναιουσι | ||
οἱα δρακοντος διττη μελαινα προεκυπτεν , ὑπο τριχων και αὐτη ἑλκομενη . και ὁ Πελλαιος δε δρακων προϋπηρχεν και οἰκοι |
μη αἰσχρον . ὀργη λογισμον ἐκπληττει . ὁ φθονων ἑαυτον ζημιοι . ἀνθρωποις χρω ὡς κοινωνοις και πολιταις θεου . | ||
θατερον , ἠ Ἀλεξανδρος κακως τοσαυτας του μηνος ἡμερας ἑαυτον ζημιοι δια τον οἰνον , ἠ οἱ ταυτα ἀναγραψαντες ψευδονται |
θεου ταυτης , ἐν ᾡ τοπῳ την γενεσιν αὐτης ὑπαρξαι μυθολογουσι . λεγουσι δε και τους γαμους του τε Διος | ||
χασμα καταγειον προς την ἀρκτον νενευκος , δι ' οὑ μυθολογουσι τον Πλουτωνα μεθ ' ἁρματος ἐπελθοντα ποιησασθαι την ἁρπαγην |
τοις πολεμιοις σχεδον , ἐξ οὑπερ γεγονεν ὁ πολεμος , συγγενεια ἀρχει μια δια τελους , ἡν ποτε κατεστησαν οἱ | ||
γενησεται και νυν πανταχου γινεται : του , ὁση ἡ συγγενεια ἀνθρωπου προς παν το ἀνθρωπειον γενος : οὐ γαρ |
τους φιλους μεγιστ ' ἀν ὠφελησειεν . ἑως οὐν ἐτι ἀπαρασκευοι θαρσουσι και του ὑπαπιεναι πλεον ἠ του μενοντος , | ||
ἡμιν ἐπιτιθεσθαι : πορρω γαρ οἰκουσιν ἀφ ' ἡμων , ἀπαρασκευοι τ ' εἰσι προς την χωραν . ᾡ γαρ |
ἀνηρ . Ὁ δ ' ἀρ ' οὐ τι τρεσας περιμηκεα πετρην αὐτικα οἱ σχεδον ἠλθε μακρον δορυ προσθε τιταινων | ||
' ἀνιοντος ἠελιου φλογερῃσιν ἐρευθεται ἀκτινεσσιν : αὐταρ ὁ ἀντικρυ περιμηκεα τεινετο δειρην ὀξυς ἀυπνοισι προϊδων ὀφις ὀφθαλμοισιν νισσομενους , |
τυχῃ αὐτην εἰναι θερμοτεραν , ψυχρον ὑδωρ προς λογον της κρατουσης δυσκρασιας ἐπιβαλειν τῃ κεφαλῃ συμμετρως . ἀλλα τουτο γε | ||
. δοξης μεν οὐν ἐπι το ἀριστον λογῳ ἀγουσης και κρατουσης τῳ κρατει σωφροσυνη ὀνομα : ἐπιθυμιας δε ἀλογως ἑλκουσης |
ἐμον θειον οὑτοι ἀπεκτειναν και μισθον ἐλαβον , οἱ οὐκ ἐδυνηθησαν ἐμης νοσου λογον εἰπειν , οὐδε ἐξ ἐπομβριας πως | ||
: ἠτοι ἀριθμῳ , ἠ ἀντι του πολλακις . ὁσοι ἐδυνηθησαν ἐν γῃ και ἐν Ἁιδῃ . . . . |
ὁτι το μεν πρωτον ηὐδοκιμει Περικλης και οὐδεμιαν αἰσχραν δικην κατεψηφισαντο αὐτου Ἀθηναιοι , ἡνικα χειρους ἠσαν : ἐπειδη δε | ||
ὡν δ ' ἐδοξαν καταψηφιζεσθαι δυοιν , οὐδε τουτων ἀδικειν κατεψηφισαντο , ἀλλ ' ὡσπερ παιδες διδασκαλον αὐτοις ἠξιωσαν ὑποχωρησαι |
και ἐπιστημην ἐλθειν του εἰναι τι ἀπο τοιουτου τροπου των χαλεπωτατων ἐστιν . εἰρηται γαρ και προτερον ὁτι το ἀπο | ||
χερσι καλλιστον διδασκαλιον γινεται : περι δε των ἀφανεστατων και χαλεπωτατων νουσηματων δοξῃ μαλλον ἠ τεχνῃ κρινεται : διαφερει δε |
δε ἐκεινων ἐστρατευον ἐπ ' αὐτους μυριοις πεζοις και ἱππευσιν ἑξακοσιοις . οἱ δε πυθομενοι και ἐτι ὀντες ἀπαρασκευοι , | ||
σημειου ἐπι σημειον ἀποκαθισταται ἐν ἐτων μυριασι τριακονταπεντε και ἐτεσιν ἑξακοσιοις τριακονταπεντε . οὑτος δε ἐστιν ὁ καλουμενος μεγας ἐνιαυτος |
κιρναναι τε και διδοναι την πρωτην ποσιν , ὡς ἡδιον πιοι παρ ' ἐρωμενης . ἐλθοντι δε αὐτῳ ἀπο του | ||
. και τωνδ ' ἑκαστοτ ' εἰ φαγοι τις ἠ πιοι , διπλασι ' ἐγινετ ' εὐθυς ἐξ ἀρχης παλιν |
: εἰ αὐταρκειαν ἀσπαζῃ , φιλοσοφε , τι οὐ τους Πυθαγορικους ἐκεινους ζηλοις , περι ὡν φησιν Ἀντιφανης μεν ἐν | ||
το δεχομενον αὐτην οὐκετι προσδιοριζουσιν , ὡσπερ ἐνδεχομενον κατα τους Πυθαγορικους μυθους , οἱς ἐκεινος μεν ἐχρητο πολιτικως , οὑτοι |
ὁπερ και δια του η εὑρισκεται κλινομενον , οἱον Β μαρτυροι , οὑς μη κηρες ἐβαν θανατοιο φερουσαι . Ταυτα | ||
ἀλλ ' ἀγε δευρο θεους ἐπιδωμεθα : τοι γαρ ἀριστοι μαρτυροι ἐσσονταιἐπιδωμεθα : ὁτι ἐπιμαρτυρωμεθα . . ἡ διπλη ὁτι |
δε μη παντας ἐπαιδευσαν μηδ ' ὡς οἱον τ ' ἀκριβεστατα μηδ ' ὡς μαλιστα ἐβουληθησαν , τι το γε | ||
. Και ταυθ ' ὁτι ἀληθη παντ ' ἐστιν , ἀκριβεστατα μεν οἱ του παππου θεραποντες ἰσασιν , οὑς οὑτος |
ἐκαθημεθα δε ἐν τῃ στοᾳ . και ἀποβλεφθηναι ἐπι του θαυμασθηναι Αἰσχινης εἰπεν ὁ Σωκρατικος . γλωττας δε τας των | ||
. ῥηθεντων δε τουτων των ἐπων , οὑτω σφοδρως φασι θαυμασθηναι τους στιχους ὑπο των Ἑλληνων ὡστε χρυσους αὐτους προσαγορευθηναι |
ἐστιν ἐκεινα : και ὁ λογος δε ὁ ἐν τοις σπερμασι τοις ταυτα ποιουσιν οὐ ταυτα : ἀορατα γαρ τῃ | ||
' αὐτου αἰσθητου γνωσθεις . Αἱ μεν οὐν ἐν τοις σπερμασι δυναμεις ἑκαστη αὐτων λογος εἱς ὁλος μετα των ἐν |
. ἐαν τυφθωμεν ἐαν τυφθητε ἐαν τυφθωϲι Μεϲου ἀοριϲτου και μελλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐαν τυψωμαι τυψῃ τυψηται Δυ . | ||
Δυ . τυψαϲθον τυψαϲθων Πληθ . τυψαϲθε τυψαϲθωϲαν Ἀοριϲτου και μελλοντοϲ βʹ Ἑν . τυπηθι τυπητω Δυ . τυπητον τυπητων |
τους ὁρους τους της Καρμανιας και της Περσιδος πλειοσι των τετρακισχιλιων και τετρακοσιων : σχεδον δη τι προς την δια | ||
μετα ταυτα γενομενους εὐδαιμονας , ἐκδεκατευσαι τας οὐσιας οὐσας ταλαντων τετρακισχιλιων . Λευκολλος γαρ ὁ των καθ ' αὑτον Ῥωμαιων |
ἀμφιβιοι γαρ τροπον τινα ἐσμεν και οὐ μαλλον χερσαιοι ἠ θαλαττιοι . και τον Ἡρακλεα εἰκος ἀπο της πολλης ἐμπειριας | ||
. δειλοι δε και οἱ ἀρουραιοι . θρασυτατοι δε οἱ θαλαττιοι . μικρον δε αὐτων το σωμα , τολμα δε |
και τους ἀλλους ἁπαντας , ὁσοι τε μελαγχολικοι και ὁσοι φλεγματωδεις εἰσι και σπλαγχνων φλεγμονης ἐκγονοι : και γαρ οὐν | ||
οὐδ ' ἐκφυσαν ἠ πινειν ψυχρον . γινονται δε και φλεγματωδεις ἐμετοι . και ὁσα δια γαστρος ἐκκενουται , ψυχροτερα |
Ταυτα εἰπων ἐντιθησι τοις κολποις : ἡ δε ἐγγυς γενομενον κατεφιλησεν , ὡστε ὁ Δαφνις οὐ μετεγνω τολμησας ἀνελθειν εἰς | ||
ἑκυρα ἡ μητηρ του ἀνδρος . ἐκυρσεν ἐπετυχεν . ἐκυσεν κατεφιλησεν τῳ στοματι : ἀφ ' οὑ και ἡμεις το |
, : ποσωι δε βελτιων Κελσου . . . ὁ Πυθαγορειος Νουμηνιος , ὁστις ἐν τωι πρωτωι Περι τἀγαθου λεγων | ||
ἀν ἐφερε τῃ μεθοδῳ : ἐπει δε Πρωρος μεν ὁ Πυθαγορειος πολλα και σεμνα και θεοπρεπη περι ἑπταδος εἰπων οὐδεμιᾳ |
και συλλαμβανοντων πολλων ἑκατερῳ , ἡ μεν βουλη φιλονεικιας και θορυβους και λογους ἀκοσμους , οἱς ἀλληλους προὐπηλακιζον , ἀκουσασα | ||
, και θεατεονὡσπερ τους πωλους ἐπι τους ψοφους τε και θορυβους ἀγοντες σκοπουσιν εἰ φοβεροι , οὑτω νεους ὀντας εἰς |
ἐς δεσποτας τους ἡμετερους . Οἰκος μεν πας Ἁρπαγου κλαυθμῳ κατειχετο : ἐγω δε ἐκπλαγεις ἠια ἐσω . Ὡς δε | ||
ἐθνος αὐθιγενες : τα δε προ τουτων οὐθ ' ὡς κατειχετο προς ἑτερων οὐθ ' ὡς ἐρημος ἠν οὐδεις ἐχει |
τριαδων και ἑξης ἀκολουθως . ἐκ δε των πλασθεντων διπλασιων τριπλασιοι , πρωτοι παλιν ἐκ πρωτων και συνεχεις ἐκ συνεχων | ||
το βαθος και την ὑποτεινουσαν . ἐκ μεν γαρ διπλασιων τριπλασιοι τε και ἡμιολιοι φυσονται , ἐκ δε τριπλασιων τετραπλασιοι |
εἰ και βραχυ , ἀλλ ' οὐν ἐχειν τι και γλυκυτητος , δηλον γε μην , ὁπερ ἐφην , ὁτι | ||
δυο , μεστη χυλου , δριμεια μετα ποσης στυψεως και γλυκυτητος , ὑπερυθρος : ὁμοιως δε και ὁ χυλος ἐρυθρος |
τα ἀρσενικα τῳ κυριῳ „ . εἰπων περι των του ἡγεμονικου γεννηματων ἀρχεται διδασκειν και περι των του ἀλογου , | ||
ἡγεμονικου μεχρι ὀφθαλμων , ἀκοην δε πνευμα διατεινον ἀπο του ἡγεμονικου μεχρι των ὠτων : των δε λοιπων το μεν |
. αἱ δε ῥιζαι των λαχανωδων φυτων κακοχυμοι μεν ὁσαι δριμειαι , καθαπερ ἡ των κρομμυων και πρασων και σκοροδων | ||
και προς τας ἐκκρισεις εὐ ἐχουσιν . σαλπαι αἱ πελαγιαι δριμειαι , εὐστομοι , δυσφθαρτοι , δυσδιαχωρητοι , τροφωδεις , |
κατα προνοιαν Ἡρας ἐμμανης γενομενος , περιηρχετο γην τε και θαλατταν , ἀπαλλαγηναι του παθους θελων . Γενομενος δ ' | ||
ἀνθρωποις δ ' ἐπι γης , θαλαττιοις δε φυλοις την θαλατταν ἀπεδωκε , και πτηνοις ἀερα , ὡς μαλιστα της |
κατηγορημενα . τουτο και Δημοσθενης ἐν τῳ περι του στεφανου ἐπραγματευσατο . ἐγκωμιον αὑτου ἠθελησεν γραψαι , και την ἀπολογιαν | ||
κατα την οἰκιαν , εὑρον λογον γεγραμμενον πολυτελως , ὁν ἐπραγματευσατο προς τα πληθη , πεισων ἐξ ἁπαντων των πολιτων |
τῃ ναυμαχιᾳ των μεν Καρχηδονιων οὐκ ὀλιγοι , των δε Σικελιωτων ναυς μεν πλειω των ἑκατον , ἀνδρες δ ' | ||
ἐν τοιαυταις ἀναγκαις τοτε στασιωτικων καιρων κατειλημμενοι ξυνεστρατευον , και Σικελιωτων Ναξιοι και Καταναιοι , βαρβαρων δε Ἐγεσταιοι τε , |
ναυν τους ναυτας . ἐπει δε πληρης ἠν , ἀναβαινει Καλλιππος ὁ Φιλωνος ὁ Αἰξωνευς , και φραζει προς τον | ||
δε ἐστιν ἁπασι . και γαρ οὐδε εἱς ἐστιν ὁ Καλλιππος οὑτος , ἀλλα και των οἰκετων ἑκαστος , πολλοι |
τοις θεοις ὡστε και αὐτους ἀλληλους ἀποκτειναι : ἀπετυχον : ἀπαιδευτως : οὐτ ' ἐξοδον διδοντες : καθειρξαν αὐτον , | ||
σε καρδοπην εἰπειν , εἰπες ἀπαιδευτως καρδοπον . εὐηθικως : ἀπαιδευτως . ' καλεσας εὐηθικως ] εἰρηκας ἀνοητως . προαναφωνημα |
ἐγενετο ἀρχη μηνισαντος του δαιμονιου . ἐδοξαν γουν μετ ' ὀλιγας ἡμερας παντες αὐτων οἱ ἀρχοντες την αὐτην ἰδειν ὀψιν | ||
τε και Μακεδονιας , συνεπαγομενος ἁμα οἱ και μηχανας οὐκ ὀλιγας και ὁπλα παμπολλα . ἠν δε ὁ στρατος αὐτῳ |
: ἐχει γαρ το εἰδος γενος . ῥητεον τοινυν την ἀκριβεστατην και κοινην αἰ - τιαν , ὁτι οἱ ὁρισμοι | ||
, οὐκ ἀν τινα μαλλον ἠ θεον φαιης ἐχειν την ἀκριβεστατην ἐπιστημην ; Ἀναγκη . Ἀρ ' οὐν οἱος τε |
„ Πλεθρον . ἑκτον μερος σταδιου . Πλημμελεια . πολλη ἀμελεια . Πλημμελειν , το ἀτακτειν και ὑβριζειν και ῥᾳθυμειν | ||
ἐρων , ἡ του τοιουτου ἀπληστια και ἡ των ἀλλων ἀμελεια και ταυτην την πολιτειαν μεθιστησιν τε και παρασκευαζει τυραννιδος |
στρατηγοι πολεως προς τους πολεμιους ; ποιοις δε συμμαχοις ἠ δορυφοροις ἐπι ταυτα χρησθαι δυνατον , εἰ μη γε τοις | ||
ἐστι το ἀνελθειν εἰς την ἀκροπολιν , το μαχεσθαι τοις δορυφοροις , το ἀποσφαξαι τον τυραννον , ὁ δε συ |
την ὀρθην γωνιαν την Κ περιενεχθεν εἰς το αὐτο παλιν ἀποκατασταθῃ , ὁθεν ἠρξατο φερεσθαι , ἡ μεν ΒΓ καθ | ||
μενουσης της ΨΩ περιενεχθεν το ἡμικυκλιον εἰς το αὐτο παλιν ἀποκατασταθῃ , ὁθεν ἠρξατο φερεσθαι , ἡξει και δια του |
δυναμεις ἐκ του Δημιουργου την ἀρχην εἰληφεναι καλως ὁ λογος κατειληφεν : οὐδεν γαρ ἀργον , οὐδε περιττον , οὐδε | ||
δε τησδε σεμνοτερον . οὐ γαρ ἑνος πελαγους το μεσον κατειληφεν : ἐξεστι δ ' εἰπειν οὐ πολλην αὐτῃ μονον |
αὐτους ἐπι τον μυθον ὁ Αἰσωπος και εἰς οὐρανους αὐτους ἀναβιβαζει τον ἐλεγχον : οὐ μην ἰσα ποιηταις ὁ Φρυξ | ||
, κακος ἀκακος . τα δε παρασυνθετα και φυλαττει και ἀναβιβαζει : ἐκλεκτος ἐκ του ἐκλεγω , ἐπιλεκτος ἐκ του |
νοσειν με κατα σε κριτην , ἐαν νοσημα ἐστι και παραφροσυνη και μανια το μισειν τους ἐμους ἐχθρους . . | ||
, ἐμετος , και λειποψυχιη γινεται . Ἐπι αἱματος ῥυσει παραφροσυνη ἠ σπασμος , κακον . Ἐπι εἰλεῳ ἐμετος , |
γνωσεως εἰτε κατα συναφην λεγομενων εἰτε αὐτοτελως νομιζειν εἰναι ἠπερ ἀταραξιαν και πιστιν βεβαιον , καθαπερ και ἐπι των λοιπων | ||
οἰδεν ἐπι την του σωματος ὑγιειαν και την της ψυχης ἀταραξιαν , ἐπει τουτο του μακαριως ζην ἐστι τελος . |
. κακοδαιμων , κακουργος , κακολογος κακηγορος , κακοπραγμων ὡς Ὑπερειδης , κακοβιος , κακοβουλος , κακονους ὡς Ἀντιφων , | ||
ταις πλαστιγξιν , ἀντιθειναι τα ἱσταμενα . και σηκωματα ὡς Ὑπερειδης , και βαρυσταθμα ὡς Ἀριστοφανης . και ἀνασηκωθηναι δε |
ἁπασι , κρυφα δε Δημοσθενης μετα των ξυστρατηγων Ἀκαρνανων σπενδονται Μαντινευσι και Μενεδαϊῳ και τοις ἀλλοις ἀρχουσι των Πελοποννησιων και | ||
, ἀλλα και γενομενης προ τουτου Ἠλειοις και Ἀργειοις και Μαντινευσι ξυμμαχιας , τοις αὐτοις πολεμειν και εἰρηνην ἀγειν , |
: χρη νοειν ὁτι κατα το σιωπωμενον εἰσελθουσα ἡ γραυς παρεκαλεσε - την μηδειαν ἐξελθειν : αὑτη οὐν ἐξελθουσα φησιν | ||
και ποσῳ , εἰπεν , ἡμεις ἐκεινοις φοβερωτεροι ; Ἰφικρατης παρεκαλεσε τους στρατιωτας , ἀνθ ' ὡν πολλους και ἐνδοξους |
ταξιαρχος οὐ λοχαγος οὐχ ἱππευς οὐ τοξοτης , ἀλλ ' ἀπεχρησεν οἱ και ὁ εἱς ὁπλιτης οὑτος πληρωσαι την της | ||
βασιλειαν μεγαλην οὐδαμου μαχης ἐδεηθη και φονων , ἀλλ ' ἀπεχρησεν ἡ φρονησις και το ποθεισθαι τον ἀρχοντα . μεγιστη |
και πολεις ἐλθειν , ἀλλα κατ ' αἰθερ ' αἰει πτεροισι φορεισθω . εἰ δε θεοις ἠν ξυνεσις και σοφια | ||
' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος ζ αἰχμητης θ χαρων πτεροισι κβ χερσον κη αἰετος η διαγραφων λ ῥαιβῳ λβ |
ἐφη : και Ζηνωνειον γε φακην ἑψειν ὁς μη φρονιμως μεμαθηκεν , ὡς οὐκ ἀλλως δυναμενης ἑψηθηναι φακης εἰ μη | ||
γε ἠ ὁτι οἱος τ ' ἀν εἰη ἁ μη μεμαθηκεν ἐνεργειν ; Οὐκουνὠ Θωμασιεκαι ἐπι των ἀλλων τεχνων , |
περι των θησαυρων Ἀλεξανδρος ὁ Μακεδων ἐποιησατο . εἰ δε θησαυροι οἱ φιλοι και κοσμει τα ῥηματα ταυτα τον Ἀλεξανδρον | ||
και στεγανῳ , κατω μεν ἐσταθμευον ἐλεφαντες τριακοσιοι , και θησαυροι παρεκειντο αὐτοις των τροφων , ἱπποστασια δ ' ὑπερ |
ἀλλην ὑποδοχην μεγαλοπρεπη παρασκευασαντες και ὑπισχνουμενοι βασιλεας τε ποιησειν και σατραπας . ἐνιοι δε και ἀπηγον ἡμας εἰς τας πατριδας | ||
ἀνθρωποις , λεγω δε τας ὠνομασμενας ἀρχας , στρατηγους ἠ σατραπας ἠ βασιλεας καθισταμενους : πλειστα δε και μεγιστα ἀπολαυσαντας |
ἀλλα των προκαταρκτικων τα μεν ἐστι ψυχικα , τα δε σωματικα . οὐκουν προτερον παραδωμεν την των ψυχικων διαγνωσιν . | ||
. Αἱ τε ἐπικλησεις οὐκ ἐπιπνοιας της διανοιας ἀνεγειρουσιν ἠ σωματικα παθη ἐν τῳ δεχομενῳ : ἀγνωστοι γαρ εἰσι παντελως |
ξανθην χολην ἐν τοις σιμοις του ἡπατος ἐν ἀγγειῳ τινι κατεταξεν , ὁ κεκληται χοληδοχος κυστις . και τα μεν | ||
των συζυγιων , ἁς ὁ τεχνικος ἐν τῃ αὐτου βιβλῳ κατεταξεν , κατα μερος ἐπισκοπησωμεν ἀπο του τυπτω και λειβω |
δη τινων φιλων , εἰσελθοντα δε παρακαθεζεσθαι μοι ἐπι της κλινης οὑτωσι κατακειμενῳ . φαναι οὐν προς αὐτον ὁτι ἀσιτοιην | ||
; Σχολαστικος μετα του πατρος καθευδων , ἀνισταμενος ἐπι της κλινης νυκτος ἐτρωγε σταφυλας ὑπερανω κρεμαμενας . του δε πατρος |
οὐκουν ἱπποι μεν οὑτοι πολλοι ἐν τῳ στρατοπεδῳ κατειλημμενοι και χαλινοι οἱς πειθονται και τἀλλα ὁσα δει ἱπποις ἐχουσι χρησθαι | ||
και κατειλουντα και κατατεινοντα . ὁποιοι δ ' ἀν ὠσι χαλινοι , παντες ὑγροι ἐστωσαν . τον μεν γαρ σκληρον |
ἀνθρακας πεπυρωμενους ἐλαϊνου ξυλου ἀποσβεννυουσιν ἐν τῳ ἐλαιῳ . Ἀλλοι σταφιδας τα γιγαρτα ἐξελοντες και ἀποτριψαντες ἐμβαλλουσι , και μετα | ||
και ἀμανιτας λευκους ἐσθιειν . Ἀπο δε των ὀπωρων , σταφιδας λευκας , ἀπιδια ἀγρια ἀκμαζοντα , και μηλα γλυκεα |
τι γαρ ; οὐχι και ἐξελασας τις τυραννον ἠδη τιμην ἐλαβεν τυραννοκτονου ; και μαλα δικαιως : ἐλευθεριαν γαρ κἀκεινος | ||
την πολιν προὐδωκε . και μετα το παραλαβειν την πολιν ἐλαβεν αὐτην ἐπανω του πλοιου και ἐδησεν αὐτην εἰς το |
ἡν ἐποιησε δηπου μακραν το μη γραψαι μεν εὐθυς , αἰσχυνθηναι δε ὑστερον τῳ μη πριν ἐπεσταλκεναι . πασχομεν δε | ||
δε των νυν ἀμφισβητηματα και τα αἰτια της ἀπεχθειας κἀν αἰσχυνθηναι μοι δοκει τις ἀν ἰδων . ἐστι γαρ ὁμοδουλων |
και ταυτα προς τοις βωμοις , παιδας δε και γυναικας ἐξανδραποδισασθαι περα , εἰ βουλει , Γαδειρων , τα δε | ||
ἀλλο στρατοπεδον , οὐκ ἐδικαιου ἐντυχων ἀπεστεωσι Ποτειδαιητῃσι μη οὐκ ἐξανδραποδισασθαι σφεας . Οἱ γαρ Ποτειδαιηται , ὡς βασιλευς παρεξεληλακεε |
, ὁπου μηδε τοις ἐλαττοσιν , ὁτι , ἐφη , βαρυτεροι ὀντες ἀσθενεστερους τους ἀντιπαλους ἑξομεν και της τουτων χωρας | ||
βλαπτει και βαρυνει . Οἱ δε ποταμιοι και λιμναιοι ἐτι βαρυτεροι τουτεων . Πουλυποδες δε και σηπιαι και τα τοιαυτα |
δε και τουτο , ταις μεν εὐτυχεσι και ἐν ὑπεροχαις γενεσεσι τα κακα μετρια γινεσθαι ὡσπερ ἐπι πολυ τα ἀγαθα | ||
ἐννοηματα ἀναγκαζοι . Ἐχομενος δε σοι τουτου ὁ ἐπι ταις γενεσεσι των παιδων λεγομενος λογος : ὁν και αὐτον τελειν |
ἀμφι δε φορμιγγων ἰαχη πελεν ἱμεροεσσα . Ἀργειοι δ ' ἀπανευθεν ἐθαμβεον εἰσοροωντες αὐλων φορμιγγων τ ' ἰαχην αὐτων τε | ||
μεν ἀρ πολεμοιο τεραατα παντα τετυκτο : εἰρηνης δ ' ἀπανευθεν ἐσαν περικαλλεα ἐργα . Ἀμφι δε μυρια φυλα πολυτλητων |
μη μοι βαιων : κακος ἰχθυς . ΒΟΥΓΛΩΣΣΟΣ . ὁ Πυθαγορικος δε δι ' ἐγκρατειαν Ἀρχεστρατος φησιν : εἰτα λαβειν | ||
νυκτι μιῃ . Γεγονασι δε Λυκωνες και ἀλλοι : πρωτος Πυθαγορικος , δευτερος αὐτος οὑτος , τριτος ἐπων ποιητης , |