τοις τε μαγοις και τοις ἱερευσι μαθητευων . . Βωλος Μενδησιος Πυθαγορειος . Περι των ἐκ της ἀναγνωσεως των ἱστοριων | ||
ἡδονην . και τον Μενδησιον οὑτως ὁ αὐτος καταλεγει : Μενδησιος θ ' ὡραιος ἀκροπαστος εὐ ξανθαισιν ὀπτος κεφαλος ἀκτισιν |
ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
δε Πραξανδρος ἐξ Λακεδαιμονιας παρεγενοντο εἰς Κυπρον , ὡς φησι Φιλοστεφανος . . . : Ὁ Κυπριος ὁ Πυγμαλιων ἐκεινος | ||
και ἡ Καλαυρεια δε ἱερα ἐστι Ποσειδωνος , ὡς φησι Φιλοστεφανος . ἠν δε προτερον μεν Ἀπολλωνος , ἡ δε |
ἁψασθαι τοιουτοι τινες ὑπηρξαν : Ὁμηρος τε και Ἀναξιμανδρος ὁ Μιλησιος και Ἑκαταιος ὁ πολιτης αὐτου , καθως και Ἐρατοσθενης | ||
νεον ὀντα ἡνιοχευειν παραβεβηκοτα τωι πατρι . Διονυσιος δε ὁ Μιλησιος φησιν ὁτι Αἰητης ἐδιωξεν αὐτους : οἱ δε ἀριστεις |
ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
Φιλοσοφος , διαλεκτικος , θεωρητικος , παιδευτικος , προτρεπτικος , διδασκαλικος , τας ψυχας ἐξιωμενος , ἐπανορθουμενος τα της γνωμης | ||
μη ἐνταυθα : διο εὐλογως ζητουμεν τις ὁ τροπος ὁ διδασκαλικος . οὐδεμια ἀλλη κατηγορια παρυφισταται ταις λοιπαις κατηγοριαις , |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
ἡ πρωτη προφασις και μικρον πταισμα εἰπων το ῥᾳδιον της καθαιρεσεως ἐδειξεν . τουτο γαρ μαλιστα του δυνατου κεφαλαιου τιμιωτατον | ||
τε της διαιτης και της των τροφων δυναμεως και περι καθαιρεσεως σαρκων , και συν ἐκεινοις δε και πομασι και |
ἐρεθιζοντες ὑμας . εἰ δη τινες των ᾠκισμενων ἠ οἰκισθησομενων παρεστε , χαρισασθε μοι και ἐπισημηνασθε ἑαυτους . “ Ἐπισημηναμενων | ||
γλαχωνα ] το ὀριγανον . αὐληται παρα : ἀντι του παρεστε . ἐσπουδαζον γαρ οἱ Θηβαιοι περι τον αὐλον . |
ῥᾳστα ἐπι το ἀκροτατον ἀναβησῃ και εὐδαιμονησεις και γαμησεις και θαυμαστος πασι δοξεις , ἐγω σοι φρασω : ἱκανον γαρ | ||
εἰκοτως , και δοκων και ῥητωρ ἀριστος εἰναι και ἀνηρ θαυμαστος , κατεβη μαλα σεμνως . ἀναστας δ ' ἐγω |
, εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
. λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | ||
στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους |
διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
, ἐφη , ὡς βουν ἐπι φατνῃ δειπνισας ἀπεκτονεν . Στρατονικος εἰς Ἀβδηρ ' ἀποδημησας ποτε ἐπι τον ἀγωνα τον | ||
ἀπεψοφησε , κᾀτα τῳ Σικυωνιῳ ἀμυγδαλην ἐπιβασα συνετριβεν ταχυ . Στρατονικος εἰπεν , Οὐχ ὁμοιος ὁ ψοφος . ὑπο νυκτα |
ἠπειρῳ και κατα ποντον ὁμου . οὑτως ἀκριβης τις και βεβαιος ἐκεινος φυλαξ ἠν της Ἑλλαδος , οὐ μονον της | ||
χαριν : την ἀντιχαριν . βεβαιον : σημειωσαι : ἡ βεβαιος σαφες καταστησουσι : ἀποδειξουσιν . τουτεστιν , εἰ τοιαυτα |
ἀντι του καταλυσαι . τελεσφορος ] ἀρχηγος , διοικητης . εὐπρεπεστερον ] βελτιον ἀνδρα ἐξελθειν . λεσχηισιν ] ἐν ταις | ||
και συνισταμενοι κατα την ἀγοραν ἐσκοπουν , ὁντινα χρη τροπον εὐπρεπεστερον ἀνευ κινδυνου παυσαι τουτων αὐτον των πολιτευματων : κρυφα |
προσηκουσι καταχωσαι , το δε δαιμονιον της των ἱκετων σωτηριας καταλυθεισης ἐπεσημηνε : των γαρ Λακεδαιμονιων περι τινων ἀλλων ἐν | ||
, και τα τοιαυτα . Τυραννος τα γεννωμενα ἐπωλει , καταλυθεισης της τυραννιδος , ἀξιουσιν ἐπι των ἀμφικτυονων οἱ πατερες |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
παντες οἱ συνομοιοι σου . και ἑστωτος του Ἁβρααμ και θαυμαζοντος , ἰδου ἀγγελος κυριου ἐλαυνων ἑξ μυριαδας ψυχας ἁμαρτωλων | ||
ἐκειρεν μου την τριχα ἐν τῃ ἀγορᾳ παρεστωτος ὀχλου και θαυμαζοντος . Τις οὐκ ἐξεπλαγη ὁτι αὑτη ἐστιν Σιτιδος ἡ |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
θυμιαματα ἠ ἑτοιμα ἐστι τα κανα προσενηνεγμενα τοις βωμοις οἱον παρεστηκεν εἰς το ἐναρξασθαι ἀπ ' αὐτων . παντες δε | ||
εἰς το δεσμωτηριον ἀπεστειλατε φυλαχθησομενον τῃ καταδικῃ : οὑτος δε παρεστηκεν ὑμιν , ἀντι των δεσμων λευκην ἠμφιεσμενος στολην , |
: συμπεσειται δη ταις τομαις , και αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἐπι το Λ ἐφαψονται των τομων . ἐκβεβλησθω και | ||
τομης συμπιπτουσα ταις προς ὀρθας εὐθειαις , αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἀγομεναι εὐθειαι ἐπι τα ἐκ της παραβολης γενηθεντα σημεια |
δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
. διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
τολμησαι και ἀναβηναι αὐτον . ὡς δε τουτο ἐγενετο , δρομαιος μεν ὁ Ζευς ὡρμησεν ἐπι την θαλασσαν φερων αὐτην | ||
ἐκει γαρ εὑρησει Ἀττικας χιλιας . και ὁς περιχαρης γενομενος δρομαιος ἡκεν ἐπι την ἠιονα . ἐνθα δη λῃσταις περιπεσων |
. του δε διερωτωντος , εἰ οὑτως ἀξιαν αὐτου την δοκιμασιαν ἐποιησατο , ὑπολαβων εἰπεν : „ ἀλλ ' ἐγωγε | ||
τῳ εὐλογῳ των ὑποτεθειμενων και προς την δια της ἐνεργειας δοκιμασιαν , τουτεστι τας μεμεθοδευμενας ἡμιν κανονικας χρειας , φιλοτιμησαμενους |
φησι αὐτοις πεπονθεναι το ἡπαρ και την κυστιν και το κολον : ἀνατμηθεντων γαρ αὐτων διεφθαρμενα πως εὑρισκεται ταυτα τα | ||
κοιλια , πυλωρος , δωδεκαδακτυλον , λεπτον , τυφλον , κολον , νηστις , ἀρχον και ἀπευθυσμενον . ἐκ τουτων |
ἐστι νησος Εὐβοιας . . . . ἀπῳδον : το ἀποθεν της ᾠδης . και ἀπῳδως ἐπιρρημα . το α | ||
οὐσα του συνηρμοσθαι ὁ βουλεται , της ἀπο προθεσεως το ἀποθεν δηλουσης . οὑτως Μεθοδιος , . , , . |
τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
. και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
δε μοι τοιαυτα , οἱα τοις κακον τι νοουσιν ὑμιν περιγενοιτο . και περι μεν τουτων ἱκανα . Ἡδεως δ | ||
ὁτι το μεν μεγαλα και ὡς ἐτυχε χαριζεσθαι οὐκ ἀν περιγενοιτο , εἰ μη ἐκ του ἁρπαζειν και βιαζεσθαι , |
πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
μη δυνωμεθα παντη το ὑπο του κατηγορου λεγομενον , ἀλλα συγχωρησαντες ἐλαττωσωμεν αὐτο , ὡς ἐν τῳ προς Λεπτινην „ | ||
των ἀνηκεστων οὐδεν . κἀκεινοι ταυτα προκαλουμενων ἡμων μετριασουσι και συγχωρησαντες τῃ πολει νεας ἀρχας ἀποδειξαι και τα προς τον |
ἰκτιδας , ἐνυδριας , ἐγχελιας Κωπαϊδας . Ὠ τερπνοτατον συ τεμαχος ἀνθρωποις φερων , δος μοι προσειπειν , εἰ φερεις | ||
. μετανιπτριδ ' αὐτῳ της ὑγιειας ἐγχεον . Βυζαντιον τε τεμαχος ἐπιβακχευσατω , Γαδειρικον θ ' ὑπογαστριον παρεισιτω . . |
γαρ κοινωνειν δοκει . Ἰστεον δε , ὁτι πασαι αἱ νομικαι μονοειδεις εἰσιν , ὡσπερ αἱ τε ἀντιθετικαι και ἡ | ||
ἁπλως τα γεγραμμενα : καιτοι οὐ παντων νομιμων . Ὁμως νομικαι καλουνται τῳ τον νομον κυριωτατον και τιμιωτατον ἐν τοις |
ψυχρῳ και καθαρῳ προσκλυζειν και ἀπονιζειν καθ ' ἑκαστην ἡμεραν καθαραις ταις χερσι , τα δ ' οὐλα προς τους | ||
πραγματα , ἐπειδη εὐφυης ἐστιν ἡ ἀσωματος οὐσια προσοικειουσθαι ταις καθαραις οὐσιαις των ὀντων , και διοτι τα μαθηματα πασιν |
παραμιγνυντας αὐτα εἰτε ὡραν και χωραν και ἡλικιαν και νοσον σκοπουντας εἰτε τινα παρατηρηματα ἑτερα , οὐκ ἀρκει οὑτος ὁ | ||
εὐδαιμονα , δια το μη τους ζωντας ἐθελειν εὐδαιμονιζειν , σκοπουντας τας του βιου μεταβολας τῳ μονιμον τι την εὐδαιμονιαν |
ἀρχην του νομου Λεπτινης εἰπεν φησιν , ὁπως ἀν οἱ πλουσιωτατοι λῃτουργωσιν , ἀτελη μηδεν ' εἰναι πλην των ἀφ | ||
εὐπορωτερους αὑτων . τοὐναντιον γαρ ὑμεις μεν και προτερον ἠτε πλουσιωτατοι των Ἑλληνων και νυν ἐτι μαλλον ἐστε : ἐκεινους |
ἐπι του δευτερου ἀοριστου ὁλα τα δευτερα και τριτα των ὑποτακτικων δια του η : τα μεντοι της τριτης συζυγιας | ||
. . Ἀκολουθον ἐστιν ἐκθεσθαι και περι της συνταξεως των ὑποτακτικων , ἀπο ποιας ἐγκλισεως οἱ παρατιθεμενοι συνδεσμοι ἀφιστασι τα |
, γενει τε οὐδενος ἐνδεης χρημασι τε προηκων και ἀλλως φιλοτιμος , οὑτος ἐνεπλησε φρονηματος τους Ἀρκαδας , λεγων ὡς | ||
ἀντιφασιν◄ ἐκ μεν ὡν κτλ . ἰδου ὁ ἀμαθης και φιλοτιμος νεος , πως ἀποκρινεται . ἐμε φῃς ταυτα λεγειν |
ζωιων και θηριων ὑπαρχει , και τουτων ἐν ταις εὐωχιαις εὐπορουντες , οὐδεν ἐλλιπες ἐχουσι των προς τρυφην και πολυτελειαν | ||
ὁδον πεδινην , ἐν ᾑ τρεις ἡμερας αὑτους ἀνελαβον , εὐπορουντες ἁπαντων των ἀναγκαιων . μετα δε ταυτ ' ἀναζευξαντες |
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , | ||
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , |
, ἀριστοφανεια και αὐτα καλουμενα : το πεμπτον χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το ἑκτον ἀπο ἰαμβικης βασεως εἰς χοριαμβικην ὑπερκαταληκτον | ||
Το ζʹ προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον . Το ηʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον . Το θʹ δακτυλικον πενθημιμερες . Το ιʹ ἰαμβελεγος |
οὐρης ἀν δευοιτο . Μονην δ ' ἐπι Χηλαι ἀγουσιν δεξιτερην κνημην , αὐτης ἐπιγουνιδος ἀχρις , αἰει γνυξ , | ||
φεγγος ἀποστιλβοντος ὀπιπευων ἐλατηρος νευμασιν ἀτρεπτοισι : καλυπτομενοιο δε μηρου δεξιτερην ἐπεθηκεν , ὁτι βροτεην ἐπι φυτλην ἀθανατοις ἐπεοικεν ἀρηγονα |
το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
γυμνικον , τα τε περι των ἀθλων διαταξαι και θεωρους ἀποστειλαι τους ταις πολεσι προερουντας την θεαν των ἀγωνων . | ||
τε ὡς θυγατερας και προικας ἐπιδουναι και εἰς την Μεσσηνην ἀποστειλαι τοις πατρασιν αὐτων . Χρονῳ δε ἐν ταις Ἀθηναις |
μονων των ὑπ ' ἐκεινην την τεχνην , ἡν ἐχειν προσεποιειτο : νυν δε περι παντων ἐρωτᾳ και ἀποκρινεται , | ||
και ὁπηνικα ἐκεινος το ἑαυτου συνηθροιζε στρατευμα , οὑτος ἠρεμειν προσεποιειτο και διασχων ἡμερας τινας ἐξῃει λαθρᾳ και οὐ πορρω |
, ἠ ἐρωτησαι το δια τι ἠ δουναι εἰναι κατα συγχωρησιν , ἀλλ ' οὑτως ἐχειν , ὡς ἀναγκαιων ὀντων | ||
, φησιν ὁ Ἰαμβλιχος , ἐπισκηπτει τῳ λεγοντι ὁτι κατα συγχωρησιν θεου γινεται το κακον , ὡς φησιν ὁ Θουκυδιδης |
διοτι οὐδε ἑν ὀρνεον δυναται αὐτην παραπετασαι δια το εἰναι σκοτεινην και μεγαλην . και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει | ||
ἡλιῳ . Ξ ἀναλιον ] σκοτεινην . ἀναλιον ] την σκοτεινην , ἡν οὐδ ' ὁ ἡλιος ὁρᾳ . ἀναλιον |
' ὁτιουν ἐσωζετο χρηστης , οὑτως ἠδη πανταχοθεν κατακλεισθεντες και κρατηθεντες ὑπο της ἀηθειας και της ὑπερβολης των παροντων κακων | ||
μεν ἀρχηθεν οὐκ Ἰδουμαιοι , ἀλλα Φοινικες και Συροι , κρατηθεντες δε ὑπ ' αὐτων και ἀναγκασθεντες περιτεμνεσθαι και συντελειν |
τῳ δημῳ ὠν ἐνθα παντες ἐχθροι τυραννιδος , ἠδυνω τισιν ἀνακοινωσασθαι : ἐγω δε οὐκ ἠδυναμην τῳ τυραννῳ συνων και | ||
στοχαστικην ἀντιθεσιν θησεις ἀλλην μεταληψιν : ὁτι ἐδει τῳ δημῳ ἀνακοινωσασθαι . ΛΥσεις τῳ ἀδυνατῳ : ὁτι οὐχ οἱον τε |
παρα τοις Κρησιν ἐζηλωσθαι την τοξικην και το τοξον Κρητικον ὀνομασθηναι . Ἀπολλωνος δε και Κορωνιδος Ἀσκληπιον γενηθεντα , και | ||
ἐστι του Ἀνιγρου . και Ἀρηνην μεν ἀμφισβητοιης ἀν μη ὀνομασθηναι το Σαμικον , τῳ δε ποταμῳ Ἀνιγρῳ Μινυηιον το |
και ἑδνων και ὑποσχεσεων και ἀπατων , ὁμολογιων τε και συγγραφων , και τελευταιον πολλακις ἐν αὐτοις τοις γαμοις λοιδοριων | ||
: οὑτως δηλον ἐστιν ὁτι περι των καθολου λογων και συγγραφων ὁ παρων ἐστι λογος . Πολιτικον δε λεγει τον |
† ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
Συριας , οὑπερ και σε και αὑτον ἀνατιθεναι μελλει , παρεδωκεν τε αὐτηι κατοικειν ἐν τοις βασιλειοις τοις ἐν Ταρσωι | ||
Εὐκλειδου βιβλια δʹ κωνικων Ἀπολλωνιος ἀναπληρωσας και προσθεις ἑτερα δʹ παρεδωκεν ηʹ κωνικων τευχη . Ἀρισταιος δε , ὁς γεγραφε |
αἰτιας ἐπιφεροντων : σχεδον γαρ πασας ἀπο τε των τελειοτερων ἐκλειψεων και των ἐπισημως παροδευοντων ἀστερων ἐπισκεπτομεθα : των δε | ||
και τουτων τα πλειστα συντομως οὑτως . ἐπι των τελειων ἐκλειψεων το μεν χρωμα το μελαν θανατον του ἀρχοντος και |
ὁ θεραπων προς τον Ἀγορακριτον . ἐν ἐκθεσει στιχοι τροχαϊκοι καταληκτικοι εʹ , οὑς οἱ ὑποκριται φασιν . Γ ἀνδρες | ||
και μονομετρα ιεʹ . ἐν ἐκθεσει δε στιχοι τροχαϊκοι τετραμετροι καταληκτικοι δʹ , ὁμοιοι τοις ἑξης . ταυτα δη λιπους |
ἐν τῳ προς Λεπτινην : ” λεγονται οἱ τριακοντα χρηματα δανεισασθαι παρα Λακεδαιμονιων ἐπι τους ἐν Πειραιει . ” εἰθ | ||
παλαιας ἐκεινης εὐδαιμονιας Ἀλκιβιαδης και το λεγονται χρηματα οἱ τριακοντα δανεισασθαι και ὁσα τοιαυτα . Ἀλλα σχηματα μεν ταυτα λαμπροτητος |
και ἱππικοις , οὑτως ὁρωμεν οὐ τοις των ἀντιπαλων βουλημασιν ἀκολουθουντας τους περι της νικης ἐριζοντας , ἀλλα τα αὑτοις | ||
μετα δε συνδεσμους , οὑς ἀν προειπῃς , ἀποδιδου τους ἀκολουθουντας . το μεν οὐν συνδεσμους ἀποδιδοναι τους ἀκολουθουντας τοιονδε |
Διευκρινηθεντων δη οὐν τουτων οὑτως , και των ἐν τοις συγγραμμασιν οἱς λεγεις περιτετυχηκεναι σαφης ἐστιν ἡ διαλυσις : τα | ||
και διαφορας ἐπεξευρον τινες οὐ πανυ ἐμφανταζομενας τοις των παλαιων συγγραμμασιν , ἀλλ ' ὡς περιεργοτερον λελεπτολογημενας , ἁς ὁμως |
την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του παραπλησιου , το δ ' ἀνομοιον και φθαρτικον | ||
οἰκειον και ἀλλοτριον θαυμαστον και τῳ συνανθρωπιζον οἰκουρον εἰναι και φυλακτικον του των εὐ δρωντων βιου παντων περιττοτατον : ὡν |
ἀφικοιο . ” και ἡ μεν ταυτα ἀκουσασα , και καταλιπουσα τον Αἰγυπτιον , πριν το θερμον ὑδωρ ἐπιβαλειν , | ||
. και δη ποτε εἰς ἀγρον ἠλθον . ἡ δε καταλιπουσα την μητερα ἐξω της ἐπαυλεως εἰδεν ὀνον βιαζομενην ὑπο |
καιρον και τινων ἀλλων ἑνεκα , καθ ' ἑαυτα μεν ἀκουσια εἰσι , νυν δε και ἀντι τωνδε ἑκουσια . | ||
βουλομενου του διδοντος : και δια τουτο ἑκουσια λεγονται : ἀκουσια δε τα μεν λαθραια λεγονται , τα δε βιαια |
των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
σης . “ Σφραγισασα δε την ἐπιστολην ἀπεκρυψεν ἐν τοις κολποις και ὁτε ἐδει λοιπον ἀναγεσθαι και ταις τριηρεσι παντας | ||
θεριζουσι και περι την ἁλω τας διατριβας ἐπεποιητο και τοις κολποις της γης την ἑαυτου τροφην ἐθησαυριζεν , οἱα προμηθεστερος |
τον ἀνθρωπινον ἐποπτευετε βιον , ὡν τε ἠδη τετιμη - κατε μοι πολλην οἰδα χαριν , και περι των μελλοντων | ||
, ὡσπερ ἐν στοχασμῳ , ἀναγκαιως τοις του στοχασμου κεφαλαιοις κατε - σκευαζετο . ἐπειδη δε λεληθοτως τουτο γιγνεται ἐν |
ἀληθες οὑτως ἐχει : οἱ χρησμολογοι και μαντεις στεφανους δαφνης φορουντες ὡς ἀειθαλους ὀντος του φυτου και ἀλεξικακου και οὑτω | ||
το ἁβροδιαιτον οὐ πολυς χρονος ἐπειδη χιτωνας τε λινους ἐπαυσαντο φορουντες και χρυσων τεττιγων ἐνερσει κρωβυλον ἀναδουμενοι των ἐν τῃ |
του τεως ἀπιστουμενου και της γης οὐ φερουσης το ἀχθος κατηνεχθησαν οἱ της ἐπιστολης ἀκηκοοτες εἰς γην ἐξεταζοντες οἱ πολλοι | ||
. ἀναχθεντες οὐν ἐκ του Πειραιεως περιεπλευσαν την Πελοποννησον και κατηνεχθησαν εἰς Κορκυραν : ἐνταυθα γαρ παραμενειν παρηγγελτο και προσαναλαμβανειν |
και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
ἐπιστολικον . Εἰ γαρ τις ἐν ἐπιστολῃ σοφισματα γραφοι και φυσιολογιας , γραφει μεν , οὐ μην ἐπιστολην γραφει . | ||
. Και μην και την ὑπερ των κυριωτατων αἰτιαν ἐξακριβωσαι φυσιολογιας ἐργον εἰναι δει νομιζειν , και το μακαριον ἐν |
τηλικαυτην πολιν . και ἁμα ἠν τι θαυμαστον ἐργαζωνται σοφιᾳ κρατουντες την των θηριων φυσιν , ὁ θεατης ἐν τῃ | ||
μεταφεροντων των Συρακουσιων οὐκ ἀπορησειν τους Ἀθηναιους χρηματων , ἀν κρατουντες των Συρακουσιων προσκαθεζωνται τῃ πολει ʃ φευγοντων αὐτων των |
δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
, και τῳ τυπῳ μη κωνοειδη φαινεσθαι , καθαπερ ἡμεις δοξαζομεν , ἀλλα κιονι τον τυπον ἐχειν ἐμφερη , μικρον | ||
και περι των ἐσομενων οὐκ ἀπεικοτως προς τοις εἰρημενοις χρηστα δοξαζομεν . Ἡ μεν γαρ ἐπ ' εὐπραγιᾳ ἐλπις θαρσος |
συμφωνιαν των ἐν αὐτῃ μερων και δυναμεων , την δε ἀναρμοστιαν . ἀπᾳδει γουν ἁρμονιαν λεγειν ἁρμονιαν και ἀναρμοστιαν εἰσδεχεσθαι | ||
λογου χρησιν , τῃ δε κακολογιᾳ ἀσχημοσυνην και ἀρρυθμιαν και ἀναρμοστιαν περι παντα τα γενομενα και μιμουμενα : ὡστε μονος |
' ἀπορειν οὐδ ' ἐχειν πραγματα , ὡσπερ τινες ᾠηθησαν δυσκολον εἰναι την των ὁλων διοικησιν . Το γαρ ἐχειν | ||
τον μανθανοντα πιστευσαι δει τῳ διδασκοντι περι ὡν ὑφηγειται : δυσκολον γαρ , μαλλον δ ' ἀδυνατον ἀπιστουντα παιδευεσθαι . |
συγχωρηθεντων οὐν τουτων , ὡς ἐπανηλθον ἐπι την πολιν , συνεταξαν οὑτω την πραξιν , ἡπερ και νυν διαμενει παρ | ||
πληθυντικου των δωματων συνταξαι την μιν , και αὐτοι οὑτως συνεταξαν : τοιγαρ νιν αὐτας ἐξεμηνα [ . . . |
ΘΖΒ , ἡ δε ὑπο ΒΑΕ ἰση ἐστιν τῃ ἐκτος τετραπλευρου τῃ ὑπο ΒΖΗ : και ἡ ὑπο ΘΖΒ ἀρα | ||
. ἠχθω ἀπο του Α σημειου ἐπι το του ΜΓΥΟ τετραπλευρου ἐπιπεδον καθετος ἡ ΑΨ και συμβαλλετω τῳ ἐπιπεδῳ κατα |
τελετην προς πασαν ἀρετην ἑτοιμοτατος : ἐπει οὐν εἰσω των ἀνακτορων γεγενημαι , και μυστης ὠν ἱεροφαντην ἁμα και δᾳδουχον | ||
κροτειτε την ἁλωσιν , ἡν χρονος καθειλε δουρι των σοφων ἀνακτορων , Κρητης ἐκεινης , του Διος της πατριδος , |
παρα μεν ἡμων δωρεας θεοις δια θυσιων ἐπιστημον ἐστι κατα νουν ἐκεινοις δωρεισθαι , παρα δε ἐκεινων ἡμιν εὐχαις κτησιν | ||
, δει νοειν ὁτι ἡ ἐκ τουτων δειξις ἐπι τον νουν φερεται , ὡστε τας μεν της ὀψεως εἰναι δειξεις |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
ὁροις : τα γαρ ἀπολειπομενα ἐν τῳ μειζονι ἀκαταμετρητα μορια συγκρινομενα τῳ ἐλαττονι διαφοραν ἑξει παντως μοναδα . Λοιπον ἐστιν | ||
διαμενειν και οὐδεποτε φησι φθειρεσθαι , ἀλλα πληθει και ὀλιγοτητι συγκρινομενα και διακρινομενα . συγκρινομενα μεν ἐλεγεν ἑν γινεσθαι , |
ἀτρακτον , τα δε ἀμελεϲτερον , ἱνα κατα την ἐξολκην χωριζομενα εἰϲω καταμενῃ . δυναμει δε , καθ ' ὁ | ||
ἡδονων και φοβων και των ἀλλων παντων των τοιουτων : χωριζομενα δε φρονησεως και ἀλλαττομενα ἀντι ἀλληλων σκιαγραφια τις ἐστιν |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
* * : ἀπτησι , ἠ μη ἱπτασθαι δυναμενοις , μικροις , . , . , + . . Ἀπτερος | ||
πασι γαρ τα ἀλλα παντα ἐστι , και ἐν τοις μικροις και ἐν τοις μεγαλοις και ἐν τοις καθ ' |
οὐ γαρ ἐστιν ἱπποκενταυρος . και παλιν εἰσι τινα και ὀνομαζομενα και ὑφεστηκοτα , ὡσπερ ὁ ἀνθρωπος και αἱ τεχναι | ||
ἠτοι σκαρολαχανον ἠ λινοζωστι το μεγα . παρθενια τα ἀνεμοχορτα ὀνομαζομενα . Ῥου μαγειρικου : ἠτοι του ῥοϊδιου τα ἀνθη |
ἠδη ἐσται εἰ μειζων και ἀριπρεπεστερα ταιν πολεοιν , ἡν Θεοδοσιος προσυφηνε τῃ Κωνσταντινου , ἠ ἡν ὁ Κωνσταντινος τῃ | ||
δη αὐτοις ἐξειργασμενου ἑκατεροι τα οἰκεια ὁπη ἐβουλοντο ἐπρασσον . Θεοδοσιος , βασιλευς Ῥωμαιων , ὁ μικρος . οὑτος διαδεξαμενος |
τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
: δορυ . Τους : και τινας . ἐλαυνων : ἀκολουθων . Ἑλεν : ἐλαβεν , ἐκτεινεν . ξυλοχῃσι : | ||
ὑπο Διος , τον θεον βλασφημοις λοιδοριαις ἐπεπληττε , κατοπιν ἀκολουθων : ὁ δ ' ἀναξιοπαθησας ἐπεμψεν αὐτῳ Τισιφονην , |
ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
ἐργῳ αἰσθωνται ὁρωντες Ξανθιους . Οὐδ ' αὐτοι Ξανθιους ὑποδεξασθαι ἐγνωκαμεν , εἰ κοινωνειν της συμφορας μαλλον ἠ ἐπικουφιζειν μελλομεν | ||
αὐτο τιμησομεθα ἀξιου , κἀκεινο εἰσομεθα ὁτι ἐπεξιοντες μεν οἱς ἐγνωκαμεν πολεμιων ἡμας αὐτους ἀπαλλαττομεν , ἀποδραντες δε ἀπο των |
διαφθειρωσι τα πραγματα το του Φαεθοντος παθοντες . οὑτω την ἀπαιδιαν την αὑτου της εἰς τας πολεις λυμης κουφοτερον ἐκρινεν | ||
ἀλλ ' ἀτεκνος εἰ ; ὁ Φοιβος οἰδε την ἐμην ἀπαιδιαν . ὠ τλημον , ὡς τἀλλ ' εὐτυχους ' |
τοις Ὀρχομενιοις και ξενικον τρεφοντας , ἐκοινολογησατο αὐτοις , ὁπως προσγενοιτο το ξενικον αὐτῳ , εἰ τι δεηθειη . ἐπει | ||
ἀλληλους δηλονοτι . μεγα μερος ὀν : της Πελοποννησου . προσγενοιτο : προσκτηθειη . οὐδεν ἀν : ἠγουν οὐκ ἀν |
' ἡσπερ ἐννοιας και ὁ Μητροδωρος ἐφη μηδεμιαν ἀλλην πραγματων ἐμπειριαν το ἑαυτης τελος συνοραν ἠ φιλοσοφιαν , τουτεστι μηδεμιαν | ||
τους δ ' ἐν ἡλικιᾳ , ἱνα την του πολεμειν ἐμπειριαν ἐν τῃ Φιλιππου χωρᾳ κτησαμενοι φοβεροι φυλακες της οἰκειας |
δε και Δημητρος ἐν Τεγεᾳ και Κορης ναος , ἁς ἐπονομαζουσι Καρποφορους , πλησιον δε Ἀφροδιτης καλουμενης Παφιας : ἱδρυσατο | ||
δ ' ἐχοντα ὁλον οἱον ὁ κυανος , ὁν δη ἐπονομαζουσι Στυγιον , και την λιμνην ἡν ποιει ὁ ποταμος |