. Ὁθεν ἀπο του Πλατωνος λαβοντες οἱ κριτικοι φασι περι Λυσιου ὁτι τικτειν μεν δυνατος ἐγενετο , ταξαι δε οὐ | ||
το ἱστορικον εἰδος ἐλλογιμων . οἱ γαρ Ἰσοκρατους τε και Λυσιου Ὀλυμπικοι τε και Παναθηναϊκοι και αὐτο τουτο Πανηγυρικοι , |
ἀνεχεσθαι την σπουδην ὡς ἐπιπονον οὐσαν ἀει παιζει και ἐστιν ἀνεσις ἡ παιδια . εἰδεναι δε δει ὁτι των προς | ||
ἐπαγεται ἡ ζητησις , ὡσπερ ἐν ὀργανῳ ἡ τασις και ἀνεσις γινεται . Ἡ ἀποφασις τῃ καταφασει ποτε μεν το |
ἐπιμερισμον ἀπο [ ὁριου ] ἀγαθοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν ὁριοις κακοποιου . τριτος το μεθιστασθαι ἀπο κακοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν | ||
δεχεται ἀπ ' ἐκεινου την κακοποιησιν και διενεργει τας του κακοποιου ἐνεργειας ὁ ἀγαθοποιος δια την συγκρασιν . Ὁ μεν |
' ἁρμοζει τα ἐπι των φθισικων . Το μεγα δια πρασιου . Ναρδοσταχυος # α , πεπερεως λευκου # α | ||
. [ ιʹ . Προς ἐξαγειν καταμηνια . ] Λαβων πρασιου , νε - πετης , πηγανου και καππαρεως φλοιου |
, Καρκινῳ , Ἀφροδιτης και Ἑρμου συμπαροντων ἠ μεσουρανουντων ἠ ἐπιθεωρουντων , ἀποντων των κακοποιων , συνοισει γην πριασθαι . | ||
, Καρκινῳ , Ἀφροδιτης και Ἑρμου συμπαροντων ἠ μεσουρανουντων ἠ ἐπιθεωρουντων , ἀποντων των κακοποιων , συνοισει [ δε ] |
οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
κερατοειδης και μετα τουτον ὁ ἐπιπεφυκως , ὁς ἐκ του περικρανιου ὑμενος ἐχει την γενεσιν . τα δε ὑγρα και | ||
της φλεγμονης , εὐ ἀν ἐχοι : πυωθεντος δε του περικρανιου ὑμενος και ἀποσταντων των σωματων , οὐ μονον το |
. ὁ δε ὑπολαβων ἡκειν τον Νικανορα μονον ἐπιβας ἐπικωπου κελητος ἑτοιμος ἠν ποιεισθαι τας συνθηκας . ὡς δε ἐγγυς | ||
φορον ὑπελαβε την τριηρη και ὡσπερ κατ ' ἰχνος του κελητος ἐτρεχεν . ἐν δε ταις ἰσαις ἡμεραις εἰς Ἰωνιαν |
ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
λεγομενων κοινοβιοις : ὁσοι εἰ ἐτυχον ἀγωγης της ἑκαστῃ φυσει καταλληλου , πολυ τῃ πολιτειᾳ το χρησιμον συνεισφερειν ἀν ἐγενοντο | ||
μαλιστα τοπων ἐρειδοντες τους καυτηρας : ἑτεροι δε τινες της καταλληλου χειρος τῳ πεπονθοτι σκελει τον μεταξυ τοπον του μεγαλου |
Σαρδιων ὑπαρχος Ὀροιτης ἀνηρ Περσης . Οὑτος ἐπεθυμησε πρηγματος οὐκ ὁσιου : οὐτε γαρ τι παθων οὐτε ἀκουσας ματαιον ἐπος | ||
, δια τι , του μιμεισθαι θεου τα ἐργα ὀντος ὁσιου , ἐμοι μεν ἀπηγορευται φυτευειν ἀλσος παρα τῳ θυσιαστηριῳ |
Ἀντι του αἰδοιου . ἐπειδη οἱ ὀμνυοντες εἰωθασιν ἐφαπτεσθαι του ἱερειου . κἀποπυττιζει : Ἀπορρει . ταυτα δε λεγει μιμουμενη | ||
ὑπογραφην ἀρτι λαμβανοντα ταυτης της ἀκμης . τουτους ἀμφοτερους καταστεψας ἱερειου τροπον εἰσηγαγε , και τον μεν νεωτερον κατατεινας μακρον |
[ ἰοεντα μελανα [ [ ] ! [ [ ] ρου [ . . . . . . [ ] | ||
πτερυγων [ ] ἀνδρι ? ? ? [ ] ! ρου ? ? ? [ ] την ? σην [ |
δε ἐπι Λυκιας τε και Παμφυλιας ᾐει , ὡς της παραλιου κρατησας ἀχρειον καταστησαι τοις πολεμιοις το ναυτικον . και | ||
δυσμων κλιματα παρατεινοντα , οἱ δε λοιποι τα ἀπο της παραλιου και της Παμφυλιας και την Ἀσιαν και την Ἑλλαδα |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
. ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομασαμεν : ὁστις δ ' ἀν ἐχῃ πολυχρονιωτερον τουτου τον παροξυσμον , ἐκεινον ἁπλουν τριταιον ὠνομασαμεν : | ||
ἐστιν ἀδυνατον . δια δε την αὐτην αἰτιαν οὐδε το πολυχρονιωτερον και ὀλιγοχρονιωτερον ἐν ταις τοιαυταις διαφοραις ὑπολογιζεσθαι ἀξιον , |
, ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
σωτηριας , ὁς ἐτυχε της ὀνομασιας ταυτης ἀπο των πρωτων πλευσαντων Ἑλληνων και διασωθεντων . ἀπο δε τουτων των μερων | ||
ὑπηρχον , αἱ δ ' ὀλιγοις οἰκουμεναι : διοπερ πορρωτερω πλευσαντων αὐτων , και ἀπο μεν της Εὐβοιας ἀποκρουσθεντων , |
οἱ δ ' ἀποκνησαντες ἐνθυμηθεντες , ὁσων ἀγαθων αὐτοις ἐξον μεταλαβειν , δια το στασιαζειν ἀπεκωλυθησαν εἰς τας λοιπας ἐξοδους | ||
, ἀλλ ' ὑπερηφανως . οὐκ ἐστιν ἰχθυηρον ὑπο σου μεταλαβειν . συνηχας ἡμων εἰς τα λαχανα την πολιν . |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
, ἡ γαστηρ μου ἐπεχεται . ἀκουω δε και ἀλλου σημειου : λεγει γαρ , ῥιγω : ἀγαθαι αἱ ἐλπιδες | ||
, αἱ αὐται δε γινονται ταις ἀπο του κατα κορυφην σημειου ἐπι την σεληνην : και της ἐπι του δια |
και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
: δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
πραγματα . Κωνσταντινος γαρ , στρατηγειν τε ἀγαθος ὠν και ἀνδρειοτατος ἐν ταις μαχαις δυνατωτατος τε ἠδη ἐν ταις προςθηκαις | ||
των βασιλευσαντων . Δημαγωγος γαρ ἠν ἀριστος κἀν ταις μαχαις ἀνδρειοτατος . Την ῥωμαϊκην γουν ἀρχην , των ἐμπροσθεν μολις |
νενομικα των δικαιων καταμελειν , ὡς ἀθῳον τουτον τηλικαυτα τολμησαντα διαδραναι την δικην . ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ . Οὐ νυν δε Αἰσχινης | ||
ὠκεανου τοπον ἐμβαινοντας πλησιον της Τυροεσσης : παρα τοσουτον ἠλθον διαδραναι : και ἀναδησαμενοι την ναυν ἁλυσει ῥοδινῃ κατεπλεον . |
τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
πλαττομεν . του μεν γαρ λεοντος ὀντος βασιλικου , βασιλικον ἐπινοουμεν το φρονημα : της δε ἀλωπεκος οὐσης κακουργου , | ||
ἡ ψυχη δοξαζει και μη βαδιζοντος φερε του Σωκρατους ἡμεις ἐπινοουμεν αὐτον βαδιζοντα , ψευδεσθαι ἀναγκη . ὁμοιως δε τουτοις |
βοσκεται και δακνει τα φιληματα . ἐχει δε τινα και μαστος ἐπαφωμενος ἰδιαν ἡδονην . ἐν δε τῃ της Ἀφροδιτης | ||
αὐτοπροθυμος . ἠ παρα το μαστευω , το ζητω , μαστος και αὐτοματος , ὁ αὐτοζητητος και μη παρ ' |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
γυμναζομενου τι ἑτερον , δραμοντος δε ἀσημος ἡ γη , μετεωρος γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε | ||
αἱμοῤῥους ἀπο της ἀρτηριης ταυτης δια τουτο ἐσχισθη , ὁτι μετεωρος ἐνταυθα ἐστι δια καρδιης πορευομενη . Τα δε κατω |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
. οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
, παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
πρωτος ἐξωστρακισθη , του περι τον ὀστρακισμον νομου τοτε πρωτον τεθεντος , δια την ὑποψιαν των περι Πεισιστρατον , ὁτι | ||
τῃ Γενεσει γεγραπται , ὡς δις αὐτου ἐν τῳ παραδεισῳ τεθεντος : ἱνα το μεν ἁπαξ ᾐ πεπληρωμενον ὁτε ἐτεθη |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
Φρυνης , και μαλιστα μεν , εἰπερ οἱον τε , σωφρονειν , εἰ δε σοι ποθος ὡραιας ἐστι γυναικος , | ||
σε μηδε την ἀρχην ἁμαρτανειν ἐρασθεισαν . και εἰ το σωφρονειν σοι δεδοκται , ἐδει μηδ ' ὁλως ἁλωναι τῳ |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
και χρω . Ἀλλο . ἀνεμωνηϲ το ἀνθοϲ τριψαϲ μετα ἐλαιου καταχριε : το δε αὐτο και μελαινει . Ἀλλο | ||
, οἱα ἐστιν ἡ τε δι ' ὑδατος γλυκεος και ἐλαιου ἐν κυστεσιν . δωσομεν δε τοις οὑτω καμνουσι φαρμακα |
μεγεθος , το δε ἰσακις πολλαπλασιον ἐπι μονου λεγεται του πολλαπλασιου λογου , ὡς ἐστιν εἰπειν , ὁτι παν πολλαπλασιον | ||
δε τουτου ἡ μονας ὑπολογον ἑαυτην προς παντας λογους του πολλαπλασιου παρεχουσα . οὐδεν δε ἡττον και αἱ ἐν τοις |
ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
τα προς πολλα χρησιμωτερα ἐδειξαν τα προβληματα ταυτα : θεσει δεδομενων ἡμικυκλιου τε και εὐθειας προς ὀρθας τῃ βασει , | ||
τας των φιλων , οὐκ ἀν ἠσθα μειζω των νυν δεδομενων δεδωκως . τι γαρ μοι του παροντος ἠ μειζον |
μεν κατορθουντες τα δε ἡττωμενοι ἀπωλεσαν τριηρεις μεν ἐν Αἰγυπτῳ διακοσιας συν τοις πληρωμασι , περι Κυπρον δε πεντηκοντα και | ||
οἱ Σαραπιωνα , τουτον ἐν ὀλυμπιαδι τῃ πρωτῃ μετα τας διακοσιας ἐς τοσουτο δεισαι τους ἀνταγωνιστας ὡστε ἡμερᾳ μιᾳ προτερον |
προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
, ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
και κατοπτευειν τον διορωντα . τουτο τοινυν και ἐπι των δυσεων των ζῳδιων . κἀν γαρ ἐπι του αὐτου και | ||
' ἑκαστον νυχθημερον γινομενας ὑπο των της Σεληνης ἀνατολων και δυσεων σαλευεσθαι και κινεισθαι ἐκ βαθρων . Παρετηρησαν δε οἱ |
της δε Ἀσιας περι την Συριαν : δια δε την ἐπιφανειαν και την ἐπι πλεον ἐπιδημιαν αὐτης τους ἐγχωριους ἐξιδιαζεσθαι | ||
μεν μηκος πηχων διακοσιων και ὀγδοηκοντα , την δ ' ἐπιφανειαν ἐχον την μεν ἐξωθεν ἐπιχρυσον , την δ ' |
βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
Μαραθωνα δε ὑστερον τον Ἐπωπεως του Ἀλωεως του Ἡλιου φευγοντα ἀνομιαν και ὑβριν του πατρος ἐς τα παραθαλασσια μετοικησαι της | ||
αἱμα πολυ ἐκκεχυμενον ἐπι της γης και πασαν ἀσεβειαν και ἀνομιαν γενομενην ἐπ ' αὐτης , εἰσελθοντες εἰπον προς ἀλληλους |
ἀποστρεψας , την δυναμιν ἐπαγαγων συντομως κατα την χωραν του ἀρχαιου ῥευματος ὑπεισηγαγε τους στρατιωτας και της Βαβυλωνος ἐκρατησεν . | ||
περιεργως δε τινες εἰς τα ἐν τῳ Ἰναχῳ περι του ἀρχαιου βιου και της εὐδαιμονιας : εὐδαιμονες οἱ τοτε γενεας |
γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
δε αἰτιαι πως τεθεισαι βεβαιωσουσι την διαγνωσιν . Το τοινυν φυλον των γυναικων οἰκουρουν και βραχεσι γυμνασιοις χρωμενον , ἐτι | ||
τεταρτην εἰς το βασιλικον τελουσι . τριτον δ ' ἐστι φυλον το των βουκολων και ποιμενων και καθολου παντων των |
τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
. ἐστι δε μερη της ψυχης λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ἀναλογει οὐν τῳ μεν λογικῳ το συμβουλευτικον : | ||
κατα το προσταγμα του λογου . του δη σωφρονος το ἐπιθυμητικον συμφωνον ἐστι τῳ λογῳ και οὐ καταδυναστευομενον ἀγεται ὡσπερ |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
της κατατασιος ἐπιδεοι τις , οὐκ ἀν δυναιτο κρατεειν ἡ ἐπιδεσις , ὡστε διεσταναι , ἀλλα συνελθοι ἀν προς ἀλληλα | ||
μοριον . και ποθεν δηλον , ὁτι καλη ἐστιν ἡ ἐπιδεσις ; ἐαν ὁ ἀρρωστος σοι λεγει μαλλον τυχον σημερον |
αὐτο μαρτυρησω το προδεδηλωμενον , ὁτι εἰς παντα ὁ Ἀγησιας παραπλησιος ἠν τῳ Ἀμφιαραῳ . ὠ Φιντις : Δωριεις λ | ||
τινες ὑπο της λεπτομερειας ἐξαπατωμενοι . ὁ δε καρπος αὐτου παραπλησιος ἐστι κατα την δυναμιν , ἀπολειπεται δε μακρῳ κατα |
των Ναξιων κατεπλει πεντηκοντορος Διονυσιακη αὐλητας αὐλουντας ἀγουσα και κελευστας κελευοντας , ὡν ἑκαστος ἀνεκαλει τριηρη μιαν . οἱ δε | ||
ποροις ἠ στρουθιον λειον , ἠ πεπερι , και ἀνελκειν κελευοντας . κενουμενων γαρ των ἀτμων ῥᾳον διαφορηθησεται ἡ κεφαλη |
και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
ποσειδον , ἐλελιχθον , ἠγουν ὁ την γην ἑλισσων και κινων , προσερχεται και ἀποδεκτος και ἀρεστος ἐστι μαλα ἐν | ||
μελιτος Ἀττικου λιτρ . δʹ και ἑψε ἐπ ' ἀνθρακων κινων συνεχως και , ὁταν συστραφῃ , ἀρας ἀποθου . |
Αἰητιος , Φαινεκλης , Δεξιθεος , Ἀλκιμαχος , Δειναρχος , Μετων , Τιμαιος [ , . ] , Τιμησιαναξ , | ||
. Ἠν δε ὁ μεν Φαεινος μετοικος Ἀθηνησιν ὁ δε Μετων Ἀθηναιος . Και ἀλλοι δε τον τροπον τουτον ἠστρολογησαν |
ἐφ ' ὡν ἀληθους οὐσης της Δ της ἐκ μεταθεσεως ἀποφασεως οὐκ ἠν ἀληθης ἡ ἁπλη καταφασις , ἐπι τουτων | ||
κατα την ἁπλοτητα την προς το στερεον σημαινῃ δια της ἀποφασεως ἠ της ἰσοδυναμουσης τῃ ἀποφασει προσθηκης , την δε |
αὐ θυννου κεφαλη θαλαμηιαδαο νοσφιν ἀφειστηκει , κεχολωμενη οὑνεκα κλειδων αἰρομενων : το δε πημα θεοι θεσαν ἀνθρωποισι , ῥινη | ||
φυσει πολεμιον εὐπρεπως ἐς το ξυμφερον καθιστανται . πολεμον γαρ αἰρομενων ἡμων και ἐπαγομενων αὐτους , ἀνδρας οἱ και τοις |
σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
μαλλον δε οἰμαι ὁ τους Πεπλους συνταξας , ἐν τῃ Ὀρχομενιων πολιτειᾳ Στησιχορον τον μελοποιον εἰναι φησι υἱον Ἡσιοδου , | ||
, ξυντελει , ἀλλοι ἐξ Ὀρχομενου ἐνεδιδοσαν , και οἱ Ὀρχομενιων φυγαδες ξυνεπρασσον τα μαλιστα και ἀνδρας ἐμισθουντο ἐκ Πελοποννησου |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
την ἀδελφην αὐτου : ῥᾳδιως γαρ ἀν εὑρεθειη και ὀκτω ταλαντων ὁ τουτων οἰκος : ἀλλ ' ἐκεινα ἀφῃρηται χωρις | ||
ἐπι δε ταυτης ἐπεκειντο δυο καρχησια , σταθμον ἐχοντα τριακοντα ταλαντων . ἠσαν δε και θυμιατηρια τον μεν ἀριθμον ἰσα |
εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
, ὡσαυτως δε και ἡ λειπομενη διαστασις . εἰ δε συνελθοντων τουτων τοτε ἐπισυνεβη το σωμα , ἠτοι συνελθοντων αὐτων | ||
και τα καλουμενα ἐθνη συνοδου γενομενης . ἑκαστον γαρ των συνελθοντων φυλον ἐλεγετο εἰναι . . . . : Γρανικος |
πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
κἀν ἀποθνησκων παραινεσαι τοις κληρονομοις μεμνησθαι Κλεοβουλου , και οὐκ ἀπορησειν χρηματων , ἐπει και νυν βοᾳ μεν Ἀλεξανδρος , | ||
εἰρηκεναι , ὁτι Ἀγαθων εὐ ἐρει : το δε σε ἀπορησειν , οὐκ οἰμαι . Και πως , ὠ μακαριε |
και Ταυρῳ καυσεσιν ἠ τομαις ἠ ἀποτομαις ἰατρων και σπασμοις ἀποθνῃσκοντας , ἐπι δε του μεσουρανηματος ἠ ἀντιμεσουρανηματος σταυροις ἀνορθουμενους | ||
μεν πεποιηκεν ἀλγουντας τους θεους και στενοντας και τιτρωσκομενους και ἀποθνῃσκοντας σχεδον , ἐτι δε μοιχειας και δεσμα και διεγγυησεις |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
, δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
ἀναιρεθεις , τουτεστι και ἐν τῃ Νεμεᾳ βαβαι δηλονοτι των ἀνδραγαθηματων ὁσα ἠνδραγαθησατε . φιλονεικησω . πλειστοις ἀνθρωποις . * | ||
, θαττον πεμψω πανταχοσε ταυτην την ἀγγελιαν την περι των ἀνδραγαθηματων , αὐτης δηλονοτι και της εὐνομιας , εἰ συν |
. τοιϲ μεν γαρ ἐν διατριτῳ , τοιϲ δε προ διατριτου , τοιϲ δε μετα την διατριτον καλωϲ ἡ πρωτη | ||
, ἀλλα πραως παρατιθεναι . χρησθαι μεν οὐν ἀπο της διατριτου ἠτοι τῳ βασιλικῳ μετ ' οἰνου ἠ τῳ πενταθετῳ |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
ἀνθρωπον ἀναγραφει Μωυσης , ἀλλ ' , ὡς ἐφην , μεθοριον της ἀγενητου και φθαρτης φυσεως : τον δε προκοπτοντα | ||
οὐτε γαρ ποταμου μεσου κοινωνει τινος οὐτ ' ἐστιν αὐτῃ μεθοριον οὐδεν το αὐτο διαιρουν και μιγνυον την γην , |
τις αἱματος ; οὐ φησι : καιτοι πολλ ' ἐπεστραφη πεδον . χρονος δε τις τωι παιδι διαπεπραγμενωι ; σοι | ||
ἐμπεδον , το ἑδραιον , και βεβαιον : παρα το πεδον , παρα το ἑω το καθεζομαι : ἐδον : |
αὐτην μη εἰναι συμμετρον . παλιν δε ὑπο τας ἐκ μεταθεσεως καταφασεις του δυνατου και του ἐνδεχομενου ταξας την ἐκ | ||
, κατα την ἀναγκαιαν ὑλην , αἱ δε ταις ἐκ μεταθεσεως , ἡ οὐκ ἀναγκαιον μη εἰναι και ἡ ἀναγκαιον |
Ἀπυρετος δε διατελεως , και εὐπνοος : ἐφη δε ὑστερον ἐπιγινωσκειν τους ἐσιοντας : πιειν δε ὁτε μεν ἡμερης ὁλης | ||
τῳ διδασκαλῳ ἐν τῳ ἐργῳ αὐτου και τῃ χρησει , ἐπιγινωσκειν : ὀξεως τῃ αἰσθησει , ὁτι ταυτα ἠν ἠ |
γεγονος εἰναι , δια τουτ ' οὐδ ' ἀν εἰη προαιρετον το γεγονος . τιθησι δε και του λεγομενου παραδειγμα | ||
προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι το προαιρετον ἀφωρισμενον ἠδη εἰναι . μεχρι μεν γαρ βουλευομεθα περι |
πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
. των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
νεαρῳ της ἡλικιας συγγινωσκουσι , τον δε ἐραστην ὑπερ αὐτου κολαζουσιν , ἐπιγνωμονας αὐτους και ἐξεταστας ὡν ἐκεινοι πραττουσι κελευοντες | ||
ἐν ᾑ οἱ δαιμονες αἰνουντες τον θεον οὐτε ἀδικουσιν οὐτε κολαζουσιν . ὡρα βʹ * ἐν ᾑ ὑμνουσιν οἱ ἰχθυες |
ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
και Συηνης ἡκοντος μεσημβρινου πεντεκαιδεκατον μερος ἐστιν ἡ ἀπο του δρακοντος μεχρι καρκινου περιφερεια , ὡς γε δια των σκιοθηρικων | ||
παιδων ἀπολωλοτων , ἀλλα προς την γενυν αὐτην ἐλθουσα του δρακοντος κατεσθιεται : ὡς και ἐπι τῳ δελφινι βουλομενην κτεινουσι |
θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
εἰς τον ποταμον ἐρριπτον : ἐξικνουντο γαρ οὐ οὐδ ' ἐβλαπτον οὐδεν . Ἐνθα δη προσερχεται Ξενοφωντι των πελταστων ἀνηρ | ||
δασμον οὐκ ἀπεδιδοσαν και ἐκδρομας ποιουμενοι κατετρεχον την βασιλεως και ἐβλαπτον . ἐπι τουτους οὐν την στρατιαν ἠλαυνεν ὁ βασιλευς |
ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
αἱμα ῥυεν , ἠ κοιλιη ἐκταραχθεισα χολωδεα , ἠ δυσεντεριη ἐπιγενομενη , ἠ ὀδυνη ἰσχιων ἠ γονατων . Ὁσοισι πυρετοισι | ||
ὁτι ὑλη τε δασεια προ του ποταμου ἠν και νυξ ἐπιγενομενη την ἀκριβειαν της διω - ξεως ἀφειλετο τους Μακεδονας |
μετα δε ἐκεινον ἑαυτον ἐπαναιρων εἰπε τῳ δεσποτῃ : “ παραμυθιον ἐχεις . ” Λευκιος δε δυο πιστοτατοις ἀπελευθεροις χρυσιον | ||
την πολιν . εἰ δε και ἀνηρ δους δικην μεγα παραμυθιον τῳ τετρωμενῳ , ποσον ἀν τι πολεως και τηλικαυτης |
ὑμεις δε διακρινατε μηδεν δεδιοτες : ἐπισταμαι γαρ ὡς οὐκ αἰσιον το ὁραμα . οἱ δε καθ ' ἑαυτους γενομενοι | ||
. , , . . . , . προς τελος αἰσιον οὐ Ζηνωνειον μαλλον ἠ πυθοχρηστον ἀφιξονται το ἀκολουθως τῃ |