δε τῳ ὑδατι μοτουϲ βρεξαϲ και ξηραναϲ αὐτοιϲ χρω . Κηρου ⋖ μ , λιθαργυρου ⋖ λε , διφρυγουϲ ⋖ | ||
κυαθους γ κατα μερος . Ἡ δι ' ἰτεων . Κηρου , πιτυϊνης , πισσης , ἀσφαλτου ἀνα # α |
μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
. Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
, τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
βουλομενος ποιῃ και ὑφ ' ἑαυτου κινουμενος και οὐχ ἑτερου βιαζομενου . τοτε γαρ ἐσται δικαιος , πρωτον μεν ἐαν | ||
χελιδονος θηλυκου ὀντος , ἐκεινου δε ἀρρενικον αὐτο τῳ ἀρθρῳ βιαζομενου γενεσθαι , ἠ ὡς της κοινης συνηθειας θηλυκον αὐτο |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
μεν εὐθυ και ὀσμωδη τυγχανει τα δε πολλα συνεμφαινει τινα γευομενοις ὀσμην ἐνια δε και θλιβομενα μονον και κινουμενα . | ||
. Πολεμωνιον λεπτομερους δυναμεως ἐστι και ξηραντικης . Πολιον πικρον γευομενοις ἐστι και μετριως δριμυ : ἐκφρακτικον τοιγαρουν ἐστιν . |
ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
, κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
, ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
δυο . Ἡσιοδος : τρις ὑδατος προχεειν , το δε τετρατον ἱεμεν οἰνον . Εὐπολις Αἰξιν : Διονυσε χαιρε : | ||
και παλιν την Σωστρατου ὀρθιαν την στηθοδεσμιδα , ἡν τινες τετρατον καλουσι . Κεφ . ρδʹ . Δυο τελαμωνας κατα |
παρα φυσιν ἐσχηματισθαι . Και γαρ κατα φυσιν σχημα τοις γεννωμενοις το ἐπικεφαλον ἐστι , παρατεταμενων των χειρων τοις μηροις | ||
μεν εἰδος αὐτῳ ὁποιον δηπου και τοις ἐκ των ξυλων γεννωμενοις τε και τρεφομενοις , ἑπτα δε πηχεων το μηκος |
πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
χρονων εἰδομεν . ὑπηρξε δε και τοδε εἰς εὐθυμιαν . ἐπιδεικνυμενου γαρ μου λογους τινας ὡς το ὀναρ και σφοδρα | ||
ἐπιστανται . Πολλου ἀρα δεουσιν περι γε λογισμων ἀνεχεσθαι σου ἐπιδεικνυμενου . Πολλου μεντοι , νη Δια . Ἀλλα δητα |
βορειος πολος μεσουρανιαν την θεσιν σχηι , και τοτε οὑτως κειμενης της σφαιρας συμβησεται ἑξ μηνων εἰναι την ἡμεραν και | ||
ἐν τῳ Ἀσιανῳ μερει αἰγιαλου και νησου κατα στομα τουδε κειμενης , ἠ Βλαβη ἐπονομαζεται . περι Κικονιου και ὁθεν |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
, [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
, φροντισαι , ἱνα ταυτ ' ἐπανορθωσαμενοι την ἐπι τοις πεπραγμενοις ἀδοξιαν ἀποτριψωμεθα . εἰ δε προησομεθ ' , ὠ | ||
κατηγορου ταξιν ἐχει ὁ κωλυων , διο αὐτος κεχρηται τοις πεπραγμενοις : οἱον ἐφυγες την πολιν , ἀπολις εἰ ὁ |
μεν ἐξ Ἀκαδημειας εὐθυ Λυκειου την ἐξω τειχους ὑπ ' αὐτο το τειχος : ἐπειδη δ ' ἐγενομην κατα την | ||
πυρος ἐκκενουντος το ἐν τῳ ξυλῳ περιεχομενον ὑδατωδες . το αὐτο δε και ἐπι των ὀπτωμενων κρεων μαλιστα ἐστι συμβαινον |
πεμπειν εἰς την ὑπεροριαν , ὑποθεσις δε εἰ Ἀθηναιοις προσηκει πολιορκουμενοις ὑπο Πελοποννησιων εἰς Σικελιαν στρατευμα πεμπειν . ὁμοιως δε | ||
τειχος ὁ δυναιτ ' ἀν την ἀπ ' ἐκεινου τοις πολιορκουμενοις ἀσφαλειαν παρεχεσθαι . ἠν δε και κατα το μεγεθος |
τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
, ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
, ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
διεσωσαν τε και ξυνηγαγον κατα το στρατοπεδον , δυοιν δε δεουσας εἰκοσιν οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐλαβον αὐτων και | ||
οὐν προκειμενα μερη , μεταληφθεντα ἐξ ἰδιων μετασχηματισμων εἰς τας δεουσας ἀκολουθιας των προκατειλεγμενων ἀριθμων ἠ προσωπων ἠ γενων , |
' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
χλωρου τας συγκρισεις εἰναι : μεγαλας γαρ οὐχ οἱον τε συγκειμενων οὑτω του λευκου και του ἐρυθρου . διαφορους δε | ||
, δει δε πανταχου τα ἁπλουστερα προγινωσκεσθαι των ἐξ αὐτων συγκειμενων , δια δη τουτο πρεπωδεστατην ἀρχην ποιειται της πραγματειας |
συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
Ὑποβρυχιαι οὐν γινονται ὡς του γενεσιουργου αὐτων λοιπον βριθοντος και βουλομενου ἐνεργησαι , ἠ και του ὀχηματος λοιπον ἐνικμου γενομενου | ||
πασι θαυμασιωτερον τι διεπραξατο . του γαρ ἀδελφου Φαβιου μονομαχιας βουλομενου ποιειν ἐπι τῳ πατρι , μη δυναμενου δε ὑποδεξασθαι |
ἐν τῳ παροντι συγγραμματι , τῳ μεν διαιρετικῳ , ἡνικα διαιρει των προγυμνασματων ἑκαστον λεγων ὁτι του μυθου το μεν | ||
. διο το μεν ἰσον ἠ οὐκ ἰσον ἐπι παντος διαιρει το ἀληθες και το ψευδος ὀντος τε ὁμοιως και |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
' Αἰγινῃ . Σωκρατης δ ' ὁ φιλοσοφος ὁ παντων καταφρονων του Ἀλκιβιαδου καλλους οὐχ ἡττων ἐστιν ; ὡς και | ||
, και Ἀθηναζε ἐλθειν και μη σπουδασαι γνωσθηναι , δοξης καταφρονων . Και εἰδεναι μεν Σωκρατην , ἀγνοεισθαι δε ὑπ |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
Φιλοκλεους . λεγεται δε δια την Καλλισθενους προς Ἀλεξανδρον συστασιν προσκρουσαι τῳ βασιλει : κἀκεινον ἐπι τῳ τουτον λυπησαι Ἀναξιμενην | ||
δε ἐδυσωπουμην κατ ' Ἰβυκον τοιουτον ἐστιν : οὐ βουλομαι προσκρουσαι τοις θεοις και ἁμαρτειν παρ ' αὐτοις δια την |
των ἀλλων ἀπορῃ , κακως τε με ἐπιχειρησειν λεγειν και διαβαλλειν πειρασεσθαι , διεξιονθ ' ὡς ἐγω μεν και ἐτραφην | ||
λαμβανειν τα ἐγκωμια , οὑτως ἐξεστι σοι ἀπο πασης κακιας διαβαλλειν και ψεγειν , ὁταν ἐθελησῃς . ἐστι δε ποτε |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
τετριμμενον μετα ῥοδινου ἠ δαφνιδων πιεσμα ἠ χυλῳ κονυζης ἠ πολιου ἠ παρθενιου μετ ' ἰσου ῥοδινου κεχλιασμενῳ , ἠ | ||
και κηρου και ἰρεως και μαννης . ἀσθματικοις πομα διδοται πολιου , ἀβροτονου , καστο - ριου , χαμαιπιτυος , |
ἐλασσων ἐστιν : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἀπο μεσου ῥητου ἀφαιρουμενου ἀλλαι δυο ἀλογοι γινονται ἠτοι μεσης ἀποτομη πρωτη ἠ | ||
μετα δε ταυτα ἀει μαλλον του χρονου την φυσικην εὐπρεπειαν ἀφαιρουμενου , λεγεται τον Ἰασονα Γλαυκης ἐρασθεντα της Κρεοντος θυγατρος |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
Παλλαντος ἐπιθεσθαι ταις Ἀθηναις διανοουμενου και την Σφηττιαν ὁδον προφανως διαπορευομενου ἐπι το ἀστυ μετα της δυναμεως αὐτου , οἱ | ||
, ὡς νυν ἐχει ὁ των ζῳδιων κυκλος θεσεως , διαπορευομενου την νμξʹ περιφερειαν παντα τα ἀστρα φαινεται τα ἐπι |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
αὐτου τροπικου σημειου του δια μεσων των ζῳδιων κυκλου συναμφοτεραι συναμφοτεραις αὐτων ταις ἐπ ' ὀρθης της σφαιρας ἀναφοραις ἰσαι | ||
ὑπο ΓΕΒ γωνια ρβ κβ δια το ἰσην αὐτην εἰναι συναμφοτεραις τῃ τε ὑπο ΖΒΕ δεδειγμενῃ των αὐτων ιϚ μδ |
ἐκ τουδε φαμεν γινεσθαι ὡς ἐξ ἀερος ὑδωρ φθειρομενου του ἑτερου : οὐτε γαρ ἀηρ γινεται ὑδωρ , ἀλλα φθειρομενου | ||
τῳ Περι ποιητικης και τῳ τριτῳ Περι ῥητορικης , του ἑτερου συνωνυμου δεομεθα , ὁπερ πολυωνυμον ὁ Σπευσιππος ἐκαλει . |
συμπερασμα δεικνυται : οὐ γαρ οὐδεν κωλυει τας προσεχεις του δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των | ||
και τον αὐτον λογον ἐχειν προς τους οἰκειους κυκλους , δεικνυμενου και τουτου παρα τοις γεωμετραις . Ὁποταν γαρ περιφερειαι |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
αὐτην οἱ κατα καιρον ἀναγομενοι ἀπ ' Αἰγυπτου περι τον Ἰουλιον μηνα , ὁ ἐστιν Ἐπιφι . Τουτον δε ὁλον | ||
, ὁ τῳ προσθεν ἐνιαυτῳ τοις περι Αἰμιλιον τε και Ἰουλιον ὑπατοις ἀπειθησας , ὁτ ' αὐτον ἀντι λοχαγου στρατιωτην |
ἀλλοις κολακειαν ἐγκαλων . και μην εἰ μεν της των διακονων και της των κολακων ἐπωνυμιας εἰσι δικαιοι τυγχανειν , | ||
τοις φειδιτιοις ποιουντων τε τας μαζας και κεραννυντων τον οἰνον διακονων . και παρα Τρωσι δε Δαιτην ἡρωα τιμασθαι και |
οἱ γαρ Κυμαιοι τους τυφλους ὁμηρους λεγουσιν : ὡστε προτερον ὀνομαζομενου αὐτου Μελησιγενεος τουτο γενεσθαι τοὐνομα Ὁμηρος . ιδʹ . | ||
γαρ ὠνομασθη , του κορακος οὑτω κατα την των Ἰταλων ὀνομαζομενου φωνην . Και οὐδε μεχρι τουτων τα της εὐημεριας |
μην και ταδε ἀπο δικης ὀνοματα . ἐπιδικος κληρος ἠ ἐπικληρος . και ἐπιδικασασθαι ἐπιδικασαμενος , και ἀνεπιδικος . και | ||
ταυτῃ προσηκων κατα γενος ἀγχιστευς . ἐπιδικος δ ' ἡ ἐπικληρος , ὑπερ ἡς ἀμφισβητουσι τινες ἀλληλοις ὡς μαλλον εἰς |
Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | ||
. χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος |
; ὁποτε τοινυν μηδεις φαινεται ζων τουτων , τοτε ἀναγκη ἐπικληρον την μητερα ἡμων εἰναι . της τοινυν ἐπικληρου σκοπειτε | ||
πολεμαρχον , και ἀνεπιδικον μη ἐξειναι ἐχειν μητε κληρον μητε ἐπικληρον . Κληρουν δε τον ἀρχοντα κληρων και ἐπικληρων , |
ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
: ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
αὐτους , τι πλεον του τειχους ἠν , εἰ και σεμνοτερον του των Βαβυλωνιων ἐσταθη και πασης κρειττον μηχανης ; | ||
. προσανακρινω δε παλιν , ποτερον τον ἑνα ἀνθρωπον οἰονται σεμνοτερον εἰναι ἠ τους δεκα ἀνθρωπους : εἰ μεν γαρ |
καθ ' αὑτο κατηγορουμενοις , ὡς ἐπι της ὀντως μιας προτασεως το κατηγορουμενον ἠτοι ὀνομα λαμβανεσθαι φυσεως μιας δηλωτικον ἠ | ||
την ὁμωνυμιαν και ἀμφιβολιαν ἐλεγχων οἱ μεν ἐχουσι ἑν της προτασεως , εἰτε το ὑποκειμενον εἰτε το κατηγορουμενον , ὁμωνυμον |
ἀφρων ἐλεγχομαι και ἀμαθης , κἀν νομιζω και ἐλπιζω ὁτι συνεσιν τινα και νοησιν των ἀνθρωπινων ἐχω πραγματων : ἀλλως | ||
ἐποιησα σκαφος ἐν θαλασσῃ ἐπιπλεειν , ὁτι Κυριος ἐδωκε μοι συνεσιν και σοφιαν ἐν αὐτῳ : και καθηκα ξυλον ὀπισθεν |
ὑμας μεν ἐρχεσθαι λεγοντας Ἐπικτητε , οὐκετι ἀνεχομεθα μετα του σωματιου τουτου δεδεμενοι και τουτο τρεφοντες και ποτιζοντες και ἀναπαυοντες | ||
αὐτου ἐχουσης , ὁτε μελλοι χωριζεσθαι , μηδενα θιγειν του σωματιου μηδε τινα των πολιτων μηδ ' ἀλλον ἀνθρωπων , |
οὐ : και Περσαι μεν ἀνθοβαφει ἐσθητι και ποδηρει χρησθαι νομιζουσιν εὐπρεπες εἰναι , ἡμεις δε ἀπρεπες : και οἱ | ||
εἰναι φησιν ὁπερ οἱ τους περιβολους αὐτοις και τεμενη καθιδρυσαντες νομιζουσιν , φυσεως δε ὑποστασεις και στοιχειων διακοσμησεις . και |
τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
, ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
Τραπεζουντος διαστηματα μεχρι Διοσκουριαδος προειρηται δια των ποταμων ἀναμετρηθεντα . ἀθροιζονται δε ἀπο Τραπεζουντος εἰς Διοσκουριαδα , την νυν Σεβαστοπολιν | ||
του προφητου Μωυσεως ἱερωτατας ὑφηγησεις . οὑτοι το μεν πρωτον ἀθροιζονται δι ' ἑπτα ἑβδομαδων , οὐ μονον την ἁπλην |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
διαβαλλων . ” ΓΘ ἐτος ὀγδοον ] τοσαυτα ἐτη εἰχον πολεμουντες . Γ ἐλεαιρεις ] ἐλεεις . Γ γυπαριοις ] | ||
και γαρ ἱκανον χρονον : δεκα τρια γαρ ἐτη εἰχον πολεμουντες . πολλην , φησι , θλιψιν ὑπεμειναμεν εἰς το |
εἰς το την παρα των θεων εὐνοιαν ἐχειν ὁρω ὑμιν ἐνουσας ἠ ' κεινῳ . ἀλλ ' , οἰμαι , | ||
σε δειν μετασχειν , και μη κατοκνησαι μηδε φυγειν τας ἐνουσας ἐν αὐτῃ πραγματειας , ἐνθυμουμενον ὁτι δια μεν ἀργιας |
' αὐτων των ἐργων , την γυναικα τον τροπον του γημαντος αὐτην ἐκδιδασκων ὁ μισοπονηρος ἐλεφας . Εὐθηριας γενομενης και | ||
ὠθεις : ἐπι των ἀνοσια ποιουντων : του γαρ Φιλαδελφου γημαντος την ἀδελφην Ἀρσινοην ὁ Σωταδης εἰπε ταυτι . Εἰς |
ποιητικον τελικον . εἰ δε και Ἀναξαγορας ὡσπερ ἐκ βαθεος καρου ὀνειρωττων λεγει ποιητικον εἰναι αἰτιον τον νουν , ὁμως | ||
της Κυρηνης . Οὑτοι δ ' ἠξιουν , ὡσπερ ὑπο καρου πιεζομενοι τινος οὐδεν εἰδεναι το παραπαν , εἰ μη |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
στομα λιμναι εἰσιν , ὡν ἡ ἑτερα Βουτικη καλειται ἀπο Βουτου πολεως , και ἡ Σεβεννυτικη δε πολις και ἡ | ||
των λʹ . . . . Ἐτεοβουταδαις ] Ἐτεοβουταδαι οἱ Βουτου του ἱερεως ἀπογονοι , γενος λαμπρον παρ ' Ἀθηναιοις |
ὁ Σκιπιων τους ἱππεας τους Ἰταλικους , ὀπισω τεταγμενους και κουφοτερον ἐσκευασμενους , ἐπαγαγων ἀποβηναι των ἱππων ταρασσομενων ἐκελευσεν και | ||
τινος ἠ σκηνης ἐγκαλλωπισμα , οἱα πολλαι κεκτηνται πολεις , κουφοτερον ἀν ἐδοξε το δεινον : ἐπει δε προς θεραπειαν |
ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
, ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
, ὡς παρων δε συγγραφων , ὁ πολλα καμνων ἐν κενοις και τους πονους διεξιων ἁπαντας Ἑλληνων ματην , συ | ||
δια πεπερεως , σελινου , φου και των παραπλησιων , κενοις και ἐκφραττεις αὐτα . Προς τοις ἀλλοις ἠδη και |
δ ' ἀμεινον πρωτον γινεσθαι βορειον ὑδωρ νοτιου και τοις φυομενοις και τοις ζωοις : δει δε γλυκυ εἰναι και | ||
θεια γενεθλης . Ἡνικ ' ἀν ὡραων πανεπισκοπα φεγγεα Μηνης φυομενοις μεροπεσσιν ἀν ' οὐρανον αὐγαζηται , ἀστηρ δ ' |
' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
λογῳ . Τροπη δε ἐστι το μη ἐξ ὑποκειμενου πραγματος ἀλλοτριου δε σημαντικον ὀνομα θειναι κοινον εἰναι δυναμενον και του | ||
τινα λαβειν ἐν ἑαυτοις οἱον πεψιν και δυναμιν ἀποπνευσαντος του ἀλλοτριου . Τι οὐν ἰσως ἀν τις φαιη κωλυει και |
κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
βελεα ἐξετετοξευτο , συμπεσοντας τῃσι αἰχμῃσι τε και τοισι ἐγχειριδιοισι συνεχεσθαι . Χρονον τε δη ἐπι πολλον συνεσταναι μαχομενους και | ||
δουληιην ὑπομειναι , ἡτις ἐσται , μαλλον ἠ τῃ παρεουσῃ συνεχεσθαι . Φερετε , του λοιπου μη πειθωμεθα αὐτου . |
, τα ' κεινου μεν αἰρειν , τα σα δε καταβαλλειν . ταυτα τοινυν ὁταν περι ἁπασης δοξαζῃς της πολεως | ||
ὁτι καθαπερ τις ἀθλητης οὐ σπουδαζει εὐθυς ἀπ ' ἀρχης καταβαλλειν τον ἀνταγωνιστην , ἐτι της ἐκεινου δυναμεως ἐῤῥωμενης : |
ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
, τα δε μαλακα ὑπο των ἐν τῳ μιγματι του συντονου χρωματος ἀριθμων του αὐτου τονου . των δε ἐν | ||
και ᾠχοντο φευγοντες ὁ τε παις και οἱ γεροντες . συντονου δε ἀρα αὐτους πορειας διαδεξαμενης , οἱ μεν ἀπειπον |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
λιποψυχων μολις ἐς την σκηνην ἐπανερχεται : τῃ τε μητρι περιπλακεις , και ὡς φασιν , ἀποδυρομενος τε και αἰτιωμενος | ||
: ὁ δε περιχαρης γενομενος ἐρχεται σπουδῃ προς Νεμετορα και περιπλακεις ἀμφοιν ἀσπαζεται μεν πρωτον , ἐπειτα φραζει την ἐκθεσιν |
περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
: γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
μερους . θουρον ] ὁρμητικον . εὐνατηρα ] συνοικον , συνευνον . προπεμψαμενα ] η . ἐκπεμψασα . λειπεται ] | ||
, ὡς το ἐχω οἰκω και συνοικω . παρθενον τε συνευνον : ἀπο κοινου το ἑλεν . ἁ τεκε λαγετας |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
μην ἐτι και προσωπον : ὁθεν και προσωποποιια προσαγορευεται : πλαττεται γαρ μετα του ἠθους και προσωπον . Ἡ μεν | ||
δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της Οἰνομαου |
, ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . Ἐστι δε το δενδριον τῳ μεγεθει μεν πτελεης | ||
. Ἐστι δε και ἀλλο γενος ἐλαφων : εὐρυκερωτας αὐτους ἐπονομαζουσιν ἀνθρωποι : κατηγορει δε ἡ κλησις την φυσιν : |