| περι τον ὠκεανον πλημμυριδων και ἀμπωτεων αὑτη ἐστιν αἰτια . Κἀκεινο δ ' ἐτι προσεστιν ὁραν αὐτου τῃ δυναμει . | ||
| ἡκιστα και τουτων ἐς τε προγνωσιν λυσιτελουντων και διαγνωσιν . Κἀκεινο δε θεμις εἰδεναι , ὡς αἱ μεν των ἀνωμαλιων |
| ἀφησομεν , εἰ και αὐτονομους ἐχοντες ἐσπεισαμεθα , και ὁταν κἀκεινοι ταις ἑαυτων ἀποδωσι πολεσι μη σφισι [ τοις Λακεδαιμονιοις | ||
| εἰσελθωσι συμπινουσιν μετ ' αὐτου , οὐ τον αὐτον οἰνον κἀκεινοι , και οἱ μεν χαμαι καθημενοι , ὁ δ |
| μεν τα τοιαυτα ἑλκεα ὑγιαινεσθαι , ἐπειτα δε και τἀλλα ξυμπαντα αἱματος σηπεδων , και ὁ τι ἐξ αἱματος μεταστασιος | ||
| . ποιουσι . : οἰμαι μεν οὑτω : προς ταυτα ξυμπαντα . ποιουσιν κηρινους . ἠ προς ταυτα ξυμπαντα ; |
| την χωραν ἐλθοντες , τοις δε ξυνδιασωσοντες , ἐπι Συρακουσας ἐπολεμησαν , οὐ κατα δικην τι μαλλον οὐδε κατα ξυγγενειαν | ||
| ἐθνων τε ἐκρατησαν ἀπο Μακεδονιας μεχρι Εὐφρατου : και ὁσους ἐπολεμησαν , ἐς συμμαχιαν αὑτοις ἐπεισαν και βεβαιοτατοις ἐχρησαντο . |
| μνημη ἐν τῳ κατα φυσιν ὑπνῳ . οὐδεν γαρ ἐστι φαντασια ἠ μονη και στασις των φαντασθεντων . Ὑλικον δε | ||
| θερμον της φυσεως . ὁ μεν γαρ λογος ἠ ἡ φαντασια , ἠτοι ἡ διανοια αὐτου , ἐδηλωσε τῳ θυμῳ |
| ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
| , οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
| ἐφη , ὁ τι λεγω ; ὁ μεν ἀνηρ ἐστιν Ἡγησανδρος ἐκεινος νυνι , ἐφη , προτερον δ ' ἠν | ||
| λειων κατα τα μεγεθη και τας διαφορας εἰναι κρατιστας . Ἡγησανδρος δ ' ἐν ὑπομνημασι τας τραχειας φησι κογχας ὑπο |
| της ἀξιας κομιζεσθαι : οὐδε δικαιον τα αὐτα μη δρασαι κρατησαντας , ἁπερ ἡττηθεντες ὑπο των κεκρατηκοτων ἀν ἐπαθομεν . | ||
| μεθ ' ὁπλων ἀφικομενους , ἀνελειν μεν τους φυλακας , κρατησαντας δε των τειχων και γενομενους ἐγκρατεις της ἐλευθεριας χαριστηρια |
| ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
| ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
| . , : Οἱ δε Πελασγοι πολλης και ἀγαθης χωρας κρατησαντες , πολεις τε προσελαβον και ἀλλας αὐτοι κατασκευασαντες μεγαλην | ||
| ποταμου ἐπιτιθενται συν τοις παρουσι των Ἀθηναιων ἱππευσι : και κρατησαντες ἐποιησαν τους πολεμιους το λοιπον της ἡμερας ὑπο τας |
| ' εἰ ἰσως ἀμφοτερα ταυτ ' ἐστιν ἑξης τα τε συνημμενα και τα διεζευγμενα . προς δη ταυτα τοιουτοι τινες | ||
| και οὐ μεριζεται διαιρουμενα , τῃ δε ἀρχῃ τῃ ἑαυτων συνημμενα και ταυτης ἐξηρτημενα παρεστι μεν ἐκεινης ἐλλαμπουσης , ἀπιουσης |
| ἐπειτα ἐλθοντες οἰκεωμεν ἐπ ' ἡμεων αὐτων . Ἐπειθοντο και ἐποιησαν ταυτα οἱ νεηνισκοι . Ἐπειτε δε ἀπολαχοντες των κτηματων | ||
| Ὑπο δε την ἐκτυπωσιν των λιθων της ᾠοθεσιας , στεφανον ἐποιησαν οἱ τεχνιται παγκαρπον , ἐν ὑπεροχῃ προδηλως ἐχοντα βοτρυων |
| . τι δε ἐστιν ἀντιπαρωνυμουντων ; ἀντι του εἰ θελεις ἡμιολιους εὑρειν , τους διπλασιους ζητει , εἰ ἐπιτριτους , | ||
| οἱον Ϛ , ζ , θ : και αὑτη γαρ ἡμιολιους ἐχει τους δυο λογους . ἡ δε ἐνατη μεν |
| ὑπαρχει . Οἱ ἰπνιται των ἀρτων και οἱ μη καλως ἐσκευασμενοι παχυχυμοι και ὁ καλουμενος τραγος και τα δια γλευκους | ||
| των λογων εἰρηται . Ἰωνες δε ἑκατον νεας παρειχοντο , ἐσκευασμενοι ὡς Ἑλληνες : Ἰωνες δε ὁσον μεν χρονον ἐν |
| και εἱλουνται κυκλον : οἱ μεν κατα τα αὐτα τῳ συμπαντι οὐρανῳ , οἱ δε και κινησεσιν ἰδιαις ἐλαχον ἐξαιρετοις | ||
| ἀλλα ἐκεινο σωζεσθω , ὑμων ἀπολλυμενων . Τουτο και τῳ συμπαντι τουτῳ γιγνεσθαι φιλει . Ἀθηναιοι λοιμωττουσιν , σειονται Λακεδαιμονιοι |
| την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
| Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
| την της καταρχης Σεληνην συναπτειν μελλει . εἰ μεν γαρ ἀγαθοποιοις συναπτει , εὐφορια γινεται , εἰ δε κακοποιοις , | ||
| τας μαρτυριας Ἀρεως και Ἀφροδιτης . Συνουσης της Σεληνης τοις ἀγαθοποιοις ἠ μαρτυρουμενης και ἐν τοις ἁρμοζουσι ζῳδιοις καλλιστον γεωργειν |
| ⌈ ἀν σε δηλονοτι ⌈ τον ἀδικον λογον , ἠγουν διδαχθηναι ἐσπευσα . εἰ ] εἰς . μελλεις ] ὁτι | ||
| και Δημοκριτον παρ ' αὐτοις ἐτη διατριψαι πεντε και πολλα διδαχθηναι των κατα την ἀστρολογιαν . τον τε Οἰνοπιδην ὁμοιως |
| ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | ||
| , ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου |
| ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
| νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
| εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
| ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
| ” ψυχροτατα . “ κρυμος το μετα χιονος ὑπερβαλλον της ψυχροτητος . γραφεται δε ” κεἰ κριμνωδη κατανιφοι “ , | ||
| θηλυ . δει οὐν συμμετριας τινος της θερμοτητος και της ψυχροτητος της περι το σπερμα προς το ποιεισθαι ἀρρεν ἠ |
| ὡστ ' , εἰ μη προ του συντελεσαι την ἐπιβολην κατελυθησαν , μηδεμιαν ἀν ὑπερβολην ἑτεροις προς κατασκευην ἐργων ἀπολιπειν | ||
| οἱ πλειστοι και τελευταιοι πλην των ἐν Σικελιᾳ ὑπο Λακεδαιμονιων κατελυθησαν , μετα δε την των τυραννων καταλυσιν ἐκ της |
| ἡ δε δευτερα δια κολλυριων , ἡ δε τριτη δια κλυστηρος . πλειστοι μεν οὐν και οὑτοι κατα διαφοραν , | ||
| ὁτε δε μετα πονου ῥει , ἐνετεον δια μητρεγχυτου ἠ κλυστηρος χυλον ἁλικος ἠ πτισανης ἠ τραγου ἠ ὀρυζης : |
| ἠ ς ' ἐχρην ἀρας ἐφηκας παιδι και κατεκτανες . δεσποιν ' , ὀλοιμην . δειν ' ἐπραξας , ἀλλ | ||
| δε τοις ἐξ ἀστεως κυνηγεταις ἡκουσι περιηγησομαι τας ἀχραδας . δεσποιν ' , ἐρωτος οὐδεν ἰσχυει πλεον οὐδ ' αὐτος |
| δε και εἰκονες λοιπαι τινες ἐν πιναξι , και των χαλκων ἐργων ὁσον δειγμα και το μεγα ἀγαλμα και το | ||
| ἀνδριαντα γουν τρισχιλιων πιπρασκεσθαι , χοινικα δ ' ἀλφιτων δυο χαλκων . Τῳ πριαμενῳ αὐτον Ξενιαδῃ φησι , ” ἀγε |
| αγ , γβ , ὁ ἀρα ἀπο του αβ τετραγωνος τετραπλασιος ἐστι του ἀπο του αγ τετραγωνου . και ἐπει | ||
| διπλασιος του ιβ , διος ♃ , ὁ λβ , τετραπλασιος του η , κρονου ♄ , ὁ λϚ , |
| κατα καιρον δοκοιην γραφειν : Λακεδαιμονιοι δε τοτε , ὡς ἐπεκρατησαν της Μεσσηνιας , την μεν ἀλλην πλην της Ἀσιναιων | ||
| ἐλαθε , και προσποιηθεις τετελευτηκεναι της νυκτος ἐπιλαβουσης διεσωθη . ἐπεκρατησαν δε λαμπρως οἱ Ῥωμαιοι , φυγοντων και των μετα |
| ἀνθρωπους συντροφιας , τα δε πωλευθεντα : Σελευκου τε του Νικατορος κτημα ᾀδει Ἰνδον ἐλεφαντα , και μεντοι και διαβιωναι | ||
| ] ἡ προς Ῥαγαις και αὐτη Ῥαγεια , το του Νικατορος κτισμα : ὁ ἐκεινος μεν Εὐρωπον ὠνομασε , Παρθοι |
| μεν φυσιολογειν περι του παθους , πη δε τον λογον ἀποστρεφειν προς την κορην . Εἰτα ἑτεραν θησεις ἀντιθεσιν , | ||
| τον ἀκροατην και γοητευει προς την ἀναγνωσιν , ἀλλ ' ἀποστρεφειν και ἀποκναιειν την ἀκοην ἐοικεν . δικαιοσυνην δε ἀσκησας |
| ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
| κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
| ' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
| ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
| Αἰσχυλος μεγας ὠν ποιητης . . . αρτικους δια των τραγῳδιων ἠγεν εἰς τα θεατρα ἐρωτας και ἐδεχοντο οἱ θεαται | ||
| οἱον οὐν τροφη μοι ἠν το ἀκουσαι τι των Αἰσχυλου τραγῳδιων . Γ κεχηνη : συναλειφεται ἀπο του κεχηνεα Ἀττικως |
| χειρον δε προϲ τα παροντα και ὀξουϲ ἐπιρροφειν δριμυτατου ὁϲον κοχλιαριον καθευδειν μελλοντα μετα παϲαν τροφην και τα πολλα των | ||
| γ , κυμινου ⋖ δ ; λειωϲαϲ διδου εἰϲ κοιτην κοχλιαριον α ἐν οἰνῳ κεκραμενῳ . ἐπι δε των γεννωντων |
| ἐν ἀρχουσῃ τῃ πολει και δυναμιν γενναιαν περιβεβλημενῃ εὐελπις ὠν εὐδοκιμον αὐτῳ φανεισθαι την τεχνην : το δε ἠν ἀρα | ||
| στεφανουσα και χρυσῳ τῳ στεμματι . ἐαν μεν σχῃ γενος εὐδοκιμον , μετα το προοιμιον ποιησῃ του βασιλεως το ἐγκωμιον |
| , ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
| της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
| [ Προς φλεγμονην ἐρυσιπελατος . ] Ἀγχουσης φυλλα συν ἀλφιτοις καταπλασσομενα , ἠ ἀνδραχνης φυλλα συν ἀλφιτοις καταπλασσομενα , ἠ | ||
| , γαλα γυναικειον μετα κωνειου χυλου ἠ κωνειου τα φυλλα καταπλασσομενα , ἁλμη πυριωμενη . τους δε χονδριωντας παυει ἁλμη |
| , ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
| λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
| και της ἀκμης συνεργα : οἱον ἐννοιαι μεν και λεξεις τραχειαι γενοιντ ' ἀν και ἀκμαιαι , κωλα δε τραχεα | ||
| ζῳον εἰσι και αὑται διαφορον : αἱ μεν γαρ αὐτων τραχειαι πεφυκασιν , αἱ δε λειαι πανυ : και τας |
| μεν τῃ ψυχῃ των ἐπι τοις σπουδαζομενοις πονων , μη κοινωνησαι δε της ἐπι τοις κατορθωθεισι τιμης , και συγγνωμης | ||
| και μεταμεληθησῃ ζ προκοψεις ἐξ ἀνελπιστων η οὐ συμφερει σοι κοινωνησαι : ζημιωθησῃ γαρ θ στρατευσῃ και ταχυ προκοψεις ι |
| δε και νυν ἐν καιρῳ ἀφιχθαι . Πολλην ἐοικας φραζειν ἀλογιαν της δευρο ὁδου . Εὐ τοινυν ἰσθι οὐ χωρις | ||
| νομιζειν , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , ταυτην [ την ] ἀλογιαν , ὁταν τις ἰδῃ δια τας αὐτας πραξεις τον |
| ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
| , ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
| ἐνιοις ὑμων ἀν μοι δοκει , ἐξ ὡν αἰσχυνην και ἀνανδριαν και παντα τα αἰσχιστ ' ὠφληκοτες ἀν ἠμεν δημοσιᾳ | ||
| ' ὑπατοι περιεωρων τα γινομενα μεχρι πολλου , δι ' ἀνανδριαν μεν ἠ μαλακιαν οὐδεμιανἀμφοτεροι γαρ εὐψυχοι τε και φιλοπολεμοι |
| γε φησεις . οὐκ ἰσως ἑνος γε . και μην βασανισαι τουτι γε σοι ἐξεστι . πως ; εἰ της | ||
| ταυτ ' ἀληθη , τον τε παιδα τον ἐμον παρεδωκα βασανισαι , ὁτι ἐκαμνον και οὐδ ' ἀνισταμην ἐκ της |
| ἐφελκει αὐτο . Ὁκοταν ὡδε ἐχῃ , φαρμακον χρη πισαι ἐλατηριον , και λουειν θερμῳ , και πυριῃν : ὁκοταν | ||
| ῥιϲιν ἀναγαλλιδοϲ χυλον ἐγχειν ἠ κυκλαμινου ἠ ϲευτλου ῥιζηϲ ἠ ἐλατηριον μετα γαλακτοϲ και νιτρον δε ϲυν μελανθιῳ λειωθεν και |
| , βουλομενον παντας μετασχειν του μυσους , και δια τουτου νομιζοντα συναγωνιστας ἑξειν και φυλακας της βασιλειας βεβαιους . την | ||
| λεγοντων μηδ ' ἀπροσδεκτων ? συμβουλιας , τουτον ὑπερ αὐτους νομιζοντα φρονειν ἐξ ἀναγκης κακοδαιμονειν : ληρειν δε και διοτι |
| βοιωταρχαι τα ἐκ της Λακεδαιμονος , ὁτι των τε ἐφορων Κλεοβουλος και Ξεναρης και οἱ φιλοι παραινουσιν Ἀργειων πρωτον και | ||
| ᾡ πλειστην ἀγειν τῳ δεσποτῃ σχολην ἐξεστιν . Ὁ δε Κλεοβουλος : εἰ πλειονας ἐχει των φοβουμενων αὐτον τους φιλουντας |
| ταυτα μου συμβουλευομενου και διακρινοντος ἐν τῃ καρδιᾳ μου βλεπω κατεναντι μου καθεδραν λευκην ἐξ ἐριων χιονινων γεγονυιαν μεγαλην : | ||
| ἀπεδεξαντο , ἁ ἐστι δενδρα οὑτω καλουμενα . κατεναντιον : κατεναντι του Πριηπου και των κρηνων . τηνος : ἀντι |
| : φευγ ' ἐς κορακας . ὁ δε Αἰσωπος μυθικως κολοιον μεγαν νομισαντα τοις κοραξιν ἰσον εἰναι προς αὐτους πορευθηναι | ||
| τελει διπλη ἐξω νενευκυια . 〛 τουτο λεγει ὁ τον κολοιον φερων ὡς ἐν ἀποπτῳ δενδρου τινος ὀντος και του |
| περι γης δικαις τους μεν νεμομενους την γην και δεδιοτας ἐκβληθηναι μενειν λεγει : οὐδε γαρ οἱ κεραυνωθεντες μετατιθενται , | ||
| προπεμψαντων [ ] : ὡστε εἰ τινας ἐδει ? [ ἐκβληθηναι - ] ἀπο Ἀλεξανδρειας [ ! ! ! ] |
| μεν ἀπειρων φυσει ὀντων ἐν δυαδι μαλλον προς μοναδα , ἡμιολιων δε ἐν τριαδι προς δυαδα : ὡστε ἡ της | ||
| οὐκ ἐχει : ὁ δε η τριτος ὠν διπλασιος τριων ἡμιολιων ἐσται πατηρ , ἑνος μεν του ιβ προς αὐτον |
| , ἀριστοφανεια και αὐτα καλουμενα : το πεμπτον χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το ἑκτον ἀπο ἰαμβικης βασεως εἰς χοριαμβικην ὑπερκαταληκτον | ||
| Το ζʹ προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον . Το ηʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον . Το θʹ δακτυλικον πενθημιμερες . Το ιʹ ἰαμβελεγος |
| δια καταπλασματων των δυναμενων πεττειν τον ἐν τῃ γαστρι περιεχομενον φλεγματικον χυμον , και μεντοι και χαλᾳν την ἀπο του | ||
| δυσρουν και δυσκινητον ἐργαζονται τον ἠδη περιεχομενον ἐν αὐτῳ , φλεγματικον δε και ὠμον και ἡμιπεπτον τον ἀναφερομενον . και |
| ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
| ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
| Οὐδετερον ἀρα διαφερει τι τοις θεοις , οὐτε το ἡμας ἐμπιπλασθαι ὑλικων σωματων , οὐτε εἰ τινες ὑλικοι σωματων ἀτμοι | ||
| . ἐλινυειν οὐ ξυμφερει , ἀλλα γυμναζεσθαι μεν , μη ἐμπιπλασθαι δε , τους νεους ἐλλεβοριζειν , ἰγνυην ταμνειν , |
| Λασιος : Χαλκων : Τρικορωνος : Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος : Ἀριστομαχος : Κροκαλος . τουτῳ τῳ ἀριθμῳ των ἀπολομενων μνηστηρων | ||
| Λασιος , Χαλκων , Τρικορωνος , Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος , Ἀριστομαχος , Κροκαλος . τουτωι των ἀριθμωι των ἀπολομενων μνηστηρων |
| φασκοντες , οἱ δε εἰναι , ὡς οἱ πολλοι των δογματικων : ἡμεις δε μη μαλλον εἰναι αὐτην ἠ μη | ||
| . ἐστιν οὐν και δια τουτων ἐλεγχειν ἰσως την των δογματικων ἐν ταις αἰτιολογιαις προπετειαν . Ἐπει δε ἑκαστῳ χρωμενοι |
| ; ἐμοι μεν μετα το πλουτειν δευτερον . παρετεθη τριπους πλακουντα χρηστον , ὠ πολυτιμητοι θεοι , ἐχων ἐν ἀργυρῳ | ||
| ὀφεις και ἀλλα τινα ἑρπετα , κατεχουσι † τινες † πλακουντα και ῥιπτουσιν ἐπι το ἐκφυγειν . και μετα την |
| αὐτα ποιειν . Οὐκουν ὁ μεν ἑκων μη ὀρθως γραφων γραμματικος ἀν εἰη , ὁ δε ἀκων ἀγραμματος ; Πως | ||
| γραμματικη ἐπιστημη οὐσα ὑπο την ποιοτητα ἀναγεται , ὁ δε γραμματικος ὑπο την οὐσιαν . οὑτω και ἐπι τουτων την |
| χαλινοις ἱν ' ᾐ τους ἱππους θυμου πληρεις περι τους χαλινους ἀνακαμπτειν και περιαγειν , ἠδη βουλομενους εἰναι προς ταις | ||
| ἐπει δε πορρω του χαρακος εἰδον αὐτους ἐξελασαντας , τους χαλινους ὑποστρεψαντες και διεσκεδασμενοις αὐτοις προσβαλοντες νικωσιν αὐτους κατα κρατος |
| μετριως . . . . : Ἐπικουρος ! ! ! προβλημασι μουσικοις και κριτικων φιλολογοις ζητημασιν οὐδε παρα ποτον διδους | ||
| . Τα προβληματα τοις θεωρημασιν συμπλεκει και τα θεωρηματα τοις προβλημασι . τουτο δε το θεωρημα προβληματικον ἐστιν και ἐστιν |
| . ὡς γαρ ἐν ταις ἡλιακαις ἐκλειψεσιν αἱ ἀκτινες προς βραχυτατον ἀμαυρωθεισαι μικρον ὑστερον ἀναλαμπουσιν ἀσκιον και τηλαυγες ἐπιδεικνυμεναι φεγγος | ||
| δε τουτεων , στελλειν εἰς τον ἐπιφανη τοπον ὡς εἰς βραχυτατον , και την συστασιν ὁμαλως δια παντος ποιεισθαι του |
| . φαινεται δε ὁτι και την ἐλαιουργιαν και μελιτουργιαν πρωτος ἐπενοησεν ἀρισταιος . τουτον και του μελιτος εὑρετην εἰναι λεγουσιν | ||
| προνοουσα του μηδε ταυτας κινδυνῳ περιπεσειν , δια της καθαρσεως ἐπενοησεν το περιττον ἀποχετευειν . ἐνθεν στραγγοτερας γινομενης καθαρσεως παρακολουθει |
| δε τριπλασιων τετραπλασιοι ἀποσῳζοντες την αὐτων εὐταξιαν , και ἐκ τετραπλασιων πενταπλασιοι και ἀει οἱ ἑπομενοι λογοι ἐκ των ἡγουμενων | ||
| ἐαν ὠσι δυο ἀριθμοι ὡν ὁ μειζων του ἐλασσονος ἐστι τετραπλασιων παρα μοναδα , ὁ ὑπ ' αὐτων προσλαβων τον |
| και σαφες δε τουτο ποιησω μικρον ὑστερον ἐπι διαγραμματος . Ἐκεινο δε ἀν τις ἀπορησοι , δια τι ἐκβαλλει το | ||
| μεν ἀπηγορευθη , το δε οὐκ ἐκωλυθη των εἰρημενων . Ἐκεινο δε λεγειν οὐκ ἐστιν , ὡς ἐνια των ζῳων |
| οὐδεν χαλεπον γνωναι . Οὐ δητα . Τοδε δε ἠδη χαλεπον , εἰ τῳ αὐτῳ τουτῳ ἑκαστα πραττομεν ἠ τρισιν | ||
| λεγεις . Ἐχει μεν γαρ οὑτως , ὠ Κλεινια , χαλεπον δε αὐτα προταξαμενον τουτῳ τῳ τροπῳ νομοθετειν : ἀλλ |
| ὁρωμενη , ἠρυθρια δε μαλλον ἐπαινουμενη , ὡστε την ἀγοραν ἀποστρεφεσθαι , συνειναι δε τῃ μητρι και σεμνως οἰκουρειν . | ||
| προστιθεασι το ι , ἱνα ἐν ταὐτῳ και χαρακτηρα μεταδιωξωσιν ἀποστρεφεσθαι την ὀξειαν τασιν και βραχυτεραν την συλλαβην ἀπεργασωνται . |
| δι ' ἡς οὐ χαλεπως πολλα και ἀτοπα συναγειν δυναται συμπερασματα , ὁμοιον ὡς εἰ και τον αὐτοανθρωπον και το | ||
| ἀναγκαιου : ταὐτα δε συναγονται ἐν ταυταις ταις συζυγιαις τα συμπερασματα , ἁ συνηγοντο και ἐν πρωτῳ σχηματι ἐπι της |
| πεμψει ὁ πατηρ . προσβολας ] συντυχιας . διδαξον ] πανουργως φασι , μη ἡμας διδασκε , ἀλλα τους δικαστας | ||
| το γαρ οὑς ἀπωλεσεν θεος δοκει μεν συναχθομενη λεγειν , πανουργως δε ἐμφαινει ὁτι θεοις ἀπηχθημενοι εἰσιν . οὐ γαρ |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| ἀντι του κεντρῳ . ἀκαινα δε ἐστι μετρον δεκαπουν , Θεσσαλων εὑρεμα , ἠ ῥαβδος ποιμενικη παρα Πελασγοις ηὑρημενη : | ||
| Σπαρτιητεων γαρ οὐδεις πεπειρηται Μηδων , ἡμεις δε Βοιωτων και Θεσσαλων ἐμπειροι εἰμεν . Ἀλλ ' ἀναλαβοντας τα ὁπλα χρεον |
| Μηδε Ἑλληνας πω , ψευδος αὐτος ὁ ποιητης ἀπελεγχει : Ἀνδρος , του κλεος εὐρυ καθ ' Ἑλλαδα και μεσον | ||
| . Λεγονται γαρ οἱ πελαργοι γεγηρακοτας τους γονεις τρεφειν . Ἀνδρος γεροντος ἀσταφις το κρανιον : ἐπι των εἰς μηδεν |
| ἐπεστρεψαν τε αὐτους και κατεδιωξαν προς το στρατοπεδον το των Βοιωτων : ὡστε πολυ μεν ἐποιησαν μειζον τε και ἁθροωτερον | ||
| ἑνι των ἱππεων και Θεσσαλοις μετ ' αὐτων προς τους Βοιωτων ἱππεας : ἐν ᾑ οὐκ ἐλαττον ἐσχον οἱ Θεσσαλοι |
| ὠφεληθησεται και κερδησει ἐν τῃ ξενῃ : ὁ δε ἀρξαμενος ὑποστρεφειν οἰκαδε , ὠφεληθησεται και ταχεως την ὁδον ἀνυσει , | ||
| ἀπρακτος ἡ ὁρμη γινεται και λυπηρα . ὁ δε ἀρξαμενος ὑποστρεφειν Σεληνης οὐσης Αἰγοκερῳ πραειαν και ἀβλαβη την ὁδον ἑξει |
| ἰϲον τῳ ϲκελει κατα το μηκοϲ ἑκατερωθεν ϲυνεϲτραμμενον και κατειληθεν ἀναλογουν ϲωληνι κατα την μεϲην ἐπιμηκη κοιλοτητα , ἐφηπλωϲθω δε | ||
| πραξις μετ ' εὐστοχιας ἀναφερομενη εἰς τι ὡρισμενον προσωπον ἠ ἀναλογουν προσωπῳ , παρακειται δε αὐτῃ γνωμη και ἀπομνημονευμα : |
| , ἠ ἐπι ὑγροις , ἠ ἐπι στερεοις ἀναπτουσαν τους πυρετους , ὡς φησιν Ἱπποκρατης , ἰσχοντα , ἰσχομενα και | ||
| μεχρι δε ἁπλαι φλεγμοναι εἰσιν , ἡ μεν περι ἡπαρ πυρετους ἐπιφερει συνεχεις , ἡ δε περι σπληνα τεταρταιους ὡς |
| ἐννοιαν ἠ κατα λεξιν ἠ τι ἑτερον , ὡσπερ ἡ καθαροτης τῃ ἀφελειᾳ κατα τε ἀλλα τινα και κατα το | ||
| Πανυ μεν οὐν . Πως οὐν ἀν λευκου και τις καθαροτης ἡμιν εἰη ; ποτερα το μεγιστον τε και πλειστον |
| ἐπιτρεψειεν ἐκπεσειν τῳ μηρῳ κἀπειτα ἐμβληθειη , μενουσης μεν της ὑγροτητος , αὐθις ὡσαυτως ἐκπεσειται : ξηρανθεισης δε την κατα | ||
| την ἀρχην και καταμαραινον τῳ ὑπερισχυειν . οὐτε γαρ ἀνευ ὑγροτητος οὐδεν καυστον οὐτε ταυτης ἐνυπαρχουσης ἐαν μη ἐχῃ δυναμιν |
| της γε μουσικης κατειληφοτες ὡς ἀναγκαιοτατον αὐτην μαθημα τοις ἐκγονοις παρεδιδοσαν . και τουτου μαρτυς ὁ της ἀρχαιας κωμῳδιας ποιητης | ||
| ἀοριστον δυαδα των ὀντων ἀρχας εἰναι λεγοντες και τελεσιουργους αὐτας παρεδιδοσαν , ἐκ μεν του ἑνος τἀγαθον ἐφηκειν τοις πασιν |
| ἐξελιπε και την χωραν ἀνηκεν ἀργην και μηλοβοτον ὑπ ' ἐνθουσιασμου και μεγαλοφροσυνης . . . . καταλειφθεντων γαρ αὐτωι | ||
| αὐτον δοξα . τελευταιον δια τινος μηχανης πυρ μετα τινος ἐνθουσιασμου και φλογα δια του στοματος ἠφιει , και οὑτω |
| των ἀλλων τα κατα καιρους παρα το μαλλον και ἡττον συμβησομενα κατα τας λεγομενας των ἐφεξης χρονων διαιρεσεις . Ἀρχης | ||
| δε σπουδης οὐδεμιας λελειψομεθα , ἐαν τα ἐκ της τυχης συμβησομενα μη τοις ἀοκνως ὑπουργησασι προσθῃς . Ἐκομισθη τα ὁπλα |
| ἡ της ἐννοιας τουτου ἀφηγησις οὐχ ὡς περι των ἀλλων εὐκολος : οὐδε γαρ λογῳ ἁπλως ἐνδειξασθαι αὐτην δυνατον , | ||
| φησι προς αὐτον , ῥᾳστη μεν ἡ κακια , και εὐκολος : δυσχερης δε ἡ ἀρετη , και δυσποριστος , |
| μετα τουτο μελιτουμενον . μνημονευει αὐτων Στησιχορος δια τουτων : χονδρον τε και ἐγκριδας ἀλλα τε πεμματα και μελι χλωρον | ||
| ταχεως δε παλιν χρησθαι τοις ἰσχαιμοις φαρμακοις και προσπιεζειν τον χονδρον του μυκτηρος ὑπ ' αὐτο το ὀστουν τοις δυσι |
| μελιτος και τυρου και ἀλλων τινων ἐσκευασται . ὁ δε Λυσανδρος ἀλλα τουτο μεν εἰπε τοις Εἱλωσι δοτε : ἐλευθερου | ||
| δε ἡκε τεταρτῳ μηνι , ἀπηγγειλεν ἐν ἐκκλησιᾳ ὁτι αὐτον Λυσανδρος τεως μεν κατεχοι , εἰτα κελευοι εἰς Λακεδαιμονα ἰεναι |
| τουτο καθ ' ἑκαστην . ἑτερος δε τις θεασαμενος αὐτον βαδιζοντα καθ ' ἑσπεραν παρ ' ἐκεινην την ὁδον και | ||
| αὑτη ἐξευρεν Μακεδονα ἐραστην , δια πολλων γενων και πολεμων βαδιζοντα ἐπ ' αὐτην . Ποι τις τραπηται ; που |
| το γενος λαχουσιν ἐπιδειξαι ὑμιν ὡς αὐτοι ἐγγυτερω ἠσαν του Νικοστρατου , και ὡς Σμικρου ἠν και οὐ Θρασυμαχου : | ||
| οὑτοι λεγουσι , τουσδε τοις συγγενεσιν αὐτοις ἐπιδικασασθαι συμφερει των Νικοστρατου μαλλον ἠ Χαριαδην . Εἰς γαρ τον λοιπον χρονον |
| και ἐπι τῳδε ἐμμειναι Περσαις τε και Μηδοις τηνδε την ταπεινοτητα , χρη ἐνθυμεισθαι ὁτι τον Κυρον ἐκεινον Σκυθαι ἐσωφρονισαν | ||
| μειζονων εἰς το κοινον πεπραγμενων ἑαυτον ἐλαττονος τιμης ἀξιων δια ταπεινοτητα και μικροψυχιαν . ἐπιζητησειε δ ' ἀν τις και |
| ἑλκεται ὑπο των δικαστων : ἀντικειται γαρ τῳ εὐθει το σκολιον και τῳ λειῳ το τραχυ και τῳ εὐδιοδευτῳ το | ||
| μεν ἠδη γεγονε , και πινοντες εἰσι πορρω . και σκολιον ᾐσται , κοτταβος δ ' ἐξοιχεται θυραζε . αὐλους |
| ξηραινειν . ἐφ ' ὡν δε τον αἱματικον χυμον εὑροιϲ πλεοναζοντα , φλεβοτομειν ἠ κλυϲμαϲι χρηϲθαι δριμεϲι κἀπειτα και τηϲ | ||
| τερατωδη ἐπιχωριαζει γινεσθαι . τερατα δε ἐστιν οὐ μονον τα πλεοναζοντα ἠ ἐλλειποντα τοις ἐκτος μοριοις , ἀλλα και τοις |
| ἐν ὀλβωι και τοδ ' οὐκ ὀρθως ἐχον , εὐψυχιας δοκησις : οἰομεσθα γαρ τον εὐτυχουντα παντ ' ἐπιστασθαι καλως | ||
| μηδε ὑπερ της ἰριδος ἡμας διδασκειν ποτερον ἰνδαλμα ἐστι και δοκησις των ὀμματων , ἠ τα χρωματα αὐτης ἀληθινα και |
| ἐν τοις αἰσθητοις και ἐν ἐπινοιαις ἀφαιρουσαις των αἰσθητων τας κοινοτητας . ἐπει δε και κινησεως ἐμνημονευσε λεγων , ὁτι | ||
| . τον αὐτον δε τουτον λογον ἐστι και ἐπι τας κοινοτητας μεταφερειν . Κεφ . λεʹ . Ἑξης δ ' |
| . οἱον : Μυσος ἐστιν ὁ ἀτιμαζων ἡμας , ἠ ἀδοκιμος παρα την παροιμιαν . ἠ οὑτως : ἐστι δε | ||
| οἰνῳ βεβρεγμενος μετα εὐκνημου της βοτανης βρωθεις οὐκ ἐστι βοηθειν ἀδοκιμος : και ταμισον δε πινομενον διαλυει το ἐν τοις |
| την των κακων λυσιν συνιεναι και την εἰς θεον ἐπιστροφην ἐξευρισκειν . οὑτω γαρ ἡ παρα του θεου ἐλλαμψις της | ||
| νομοις χρωμενοι ἀνθρωποι , ὡς δοκουμεν , οὐκ ἀει δυνανται ἐξευρισκειν ὁ βουλεται ὁ νομος , το ὀν . ἐπει |
| θαυμαζειν , ὁπου γε και οἱ φιλοσοφιαν ἐπαγγελλομενοι και τας διαλεκτικας ἐκφεροντες τεχνας οὑτως εἰσιν ἀθλιοι περι την συνθεσιν των | ||
| , ὡς εἰρηται , το παρον συγγραμμα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους . ἀλλα πρωτον εἰπωμεν δια τι λεγονται διαλεκτικαι |
| και την σεληνην ἐκ ταυτης της νησου φαινεσθαι παντελως ὀλιγον ἀπεχουσαν της γης και τινας ἐξοχας γεωδεις ἐχουσαν ἐν αὐτῃ | ||
| προς τον βασιλεα εἰς πολιν Παλιβοθρα , πολλων ἡμερων ὁδον ἀπεχουσαν της θαλαττης . ὀντος δε φιλελληνος του βασιλεως και |
| . . Ἑκτορος : ὁτι ἐλλειπει ἡ περι , περι Ἑκτορος . . . . . ἐν πολει ἀκροτατῃ : | ||
| ἐγωγε περι φρεσιν οἰδα νοησαι ὁππως ἐσσεται ἀλκαρ ἀνιηρου πολεμοιο Ἑκτορος ἀγχεμαχοιο δεδουποτος , ὁς μεγα Τρωων καρτος ἐην το |
| : Ἡ | προς το της Ἀγραιας διαβαινομεν . Και Δημος ἐν αʹ Ἀτθιδος : Τα μεν οὐν ἀνω τα | ||
| ' , ὠ τυραννους στυγους ' , ὡσπερ εἰκος . Δημος τοι σε καλει γυναι - κων : ἐχουσα δε |
| ἐπειδη οὐκ ἐστιν εἰς ης : προσκειται παρ ' οὐδετερων συντεθειμενα δια το νικη Ὀλυμπιονικης Ὀλυμπιονικου : τουτο γαρ και | ||
| του Δημοσθενους : τα εἰς ης ὀνοματα παρ ' οὐδετερων συντεθειμενα παντως εἰς ους ἐχει την γενικην , γενος εὐγενης |
| εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
| δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
| . Μη φροντιζε , ὠ Στησιχορε , της Εὐβουλου και Ἀριστοφωντος προς με κατηγοριας , μηδ ' ἀχθεσθῃς , εἰ | ||
| ἐπιγραφομενῳ “ διαμαρτυρια περι του μη ἐπιδικον ” εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα : “ ἐν δε τουτῳ τῳ λογῳ δεικνυται |
| φησι αὐτοις πεπονθεναι το ἡπαρ και την κυστιν και το κολον : ἀνατμηθεντων γαρ αὐτων διεφθαρμενα πως εὑρισκεται ταυτα τα | ||
| κοιλια , πυλωρος , δωδεκαδακτυλον , λεπτον , τυφλον , κολον , νηστις , ἀρχον και ἀπευθυσμενον . ἐκ τουτων |