| τας κορυφας ἀπηγμενα , μεταξυ Συηνης τε πολιος κειμενα της Θηβαϊδος και Ἐλεφαντινης , οὐνοματα δε εἰναι τοισι ὀρεσι τῳ | ||
| το τελος . Τους δε εἰρημενους ὑπερβαλλοντι τοπους ἀρχη της Θηβαϊδος ἡ Λυκων πολις , εἰτα Ἀφροδιτης ἀλλη , προς |
| εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
| οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
| ἐπεισηγαγεν . ἠν γαρ τις Λατινος ὀνομα μεν Σαυνιων , γελωτοποιος δε και χαριτας ὑπερβαλλουσας ἐχων εἰς ἱλαροτητα : οὐ | ||
| τα συμβολα των βασιλικων γνωρισματων , συννουν προσωπον . οὐ γελωτοποιος αὐτον προσαγεται ἐξω του μετρου , οὐ θαυματοποιος ἐκπληττει |
| ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
| τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
| , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ τοινυν οὐκ ἀντιστρεφει κατα την του εἰναι ἀκολουθιαν το ὀν , ἐπι | ||
| ἐξ ἀμφοτερων ἐχοντων των μερων ταν ἀντιστροφαν τα μεν ἀδιαφορως ἀντιστρεφει ἀλλαλοις , ὡς το ὁμοιον και το ἰσον και |
| του περι τας νησους ὠφθησαν ἐπιδραμουσαι , των κατα βαθους κοιλιων ἀναστομωθεντος πορου τινος και του πυρος βιασαμενου προς το | ||
| κατ ' ἰνιον : ἐνταυθα γαρ ἡ τε κυριωτατη των κοιλιων ἐστι του ἐγκεφαλου και ἡ του νωτιαιου μυελου ῥιζωσις |
| στρωματα αὐτην κελευε , φησι , και παρ ' Ὠκιμον χαλκωματα . ὁ καπηλος γαρ οὑκ των γειτονων , ἀν | ||
| συνανασκαπτοντες εὑρισκον ὀστρακινων * τορευματων πληθη , πολλα δε και χαλκωματα : θαυμαζοντες δε την κατασκευην οὐδενα ταφον ἀσκευωρητον εἰασαν |
| των ἐλευθερων . το δε ζωντα μεν φαινεσθαι πενητα , τελευτησαντα δε καταφωραθηναι πλουσιον , ἀλλα τουτο των ἐν ἀνθρωποις | ||
| , ἀλλ ' ἐσοιτο αὐτῳ ὁστις ζωντα τε γηροτροφησοι και τελευτησαντα θαψοι αὐτον και εἰς τον ἐπειτα χρονον τα νομιζομενα |
| νεανιδος : ὁμοιως και ὁσα ἐχουσι το Ρ , ἐρις ἐριδος , κιθαρις κιθαριδος , Κυπρις Κυπριδος , πλην ὀλιγων | ||
| παυει δ ' ἐργα διχοστασιης , παυει δ ' ἀργαλεης ἐριδος χολον , ἐστι δ ' ὑπ ' αὐτης παντα |
| τι του χθιζου αὐτῳ ζωμου ἐγκατεμεμικτο . και ὁ γε κιναιδος , ὁ συνεδρος , οὐκ ἀμουσως ποτε και εἰς | ||
| στρουθωδης . ὁ δε Διδυμος μητερα Κλεοκριτου , ὁτι ὡς κιναιδος κωμῳδειται . ἐν δε τοις μυστηριοις της Ῥεας μαλακοι |
| εἰναι στοιχειον , ὡσπερ δοκει πολλοις των ἀνθρωπων γη και σποδος . ἀλλα και ὁ ποιητης τουτο λεγει ἀλλ ' | ||
| ξυμμιξαντα και ἑψησαντα , λιπαρον διδοναι ἐκλειχειν . Ὀφθαλμων : σποδος πεπλυμενη , λιπαρῳ πεφυρημενη , ὡς σταις μη ὑγρον |
| ἐαν μεν ἀλλοις νομοις τε και ἐπιτηδευμασιν ἀφαιρηται τις την ἀνελευθεριαν και φιλοχρηματιαν ἐκ των ψυχων των μελλοντων αὐτα ἱκανως | ||
| μη λαμβανειν ἀλλα συμφυρουσι και μιγνυουσιν εἰς ταὐτον ἀσωτιαν και ἀνελευθεριαν : λαμβανουσι γαρ ὁθεν μη δει συνεχως , ἱνα |
| προς ἑκαστην ὡραν συμμετρον ἐχοντα την κρασιν ταυτα και τας βλαστησεις ἐν ἑκαστῃ και τας τελεωσεις των καρπων ἀποδιδωσιν . | ||
| ἀνω συνεχες εἰναι αὐτων , ἀφ ' οὑ και αἱ βλαστησεις αὐτων των καυλων : ἀναβλαστανει δε ὁ καυλος ἐκ |
| λιθους διαιρει . το δε της ῥιζης ἀφεψημα και προς δυσεντεριαν και διαρροιαν και προς αἱματος ἀναγωγην ὠφελιμον ἐστιν , | ||
| : και οἱ ἀπει - ροι θεωμενοι πλανωνται , νομιζοντες δυσεντεριαν το παθος : και τῃ ἀληθειᾳ , εἰ μετα |
| δια το πληθος ἐνδοιασαντα . ὁποτερως δ ' ἐπραξε , φοβερωτερος αὐτοις της των πολεμιων ἡττης φανεις αὐτικα μυριων Σπαρτακειων | ||
| πραος ἰδεσθαι κατεφαινετο , ἀλλα διεγηγερμενος τῃ σχεσει και ἰδεσθαι φοβερωτερος : εἱποντο δε αὐτῳ δρακοντες , χρημα τι ἑρπετων |
| τολμησαι και ἀναβηναι αὐτον . ὡς δε τουτο ἐγενετο , δρομαιος μεν ὁ Ζευς ὡρμησεν ἐπι την θαλασσαν φερων αὐτην | ||
| ἐκει γαρ εὑρησει Ἀττικας χιλιας . και ὁς περιχαρης γενομενος δρομαιος ἡκεν ἐπι την ἠιονα . ἐνθα δη λῃσταις περιπεσων |
| προσενεφυετο . τελος δ ' οὐ δυναμενοι τἀνδρος νικησαι την εὐψυχιαν , παρεκεντησαν αὐτον , ἱνα διιηι τους ὀδοντας . | ||
| . τοσαυτ ' ἐλεξε : πας δ ' ἐθαμβησεν κλυων εὐψυχιαν τε κἀρετην της παρθενου . στας δ ' ἐν |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| κατασκευασεις τουτο παραδειγμασιν , ὁτι πολλοι ἀγνοουντες και φιλοις ἀγνοουσιν ἀδικουσι συνερχονται . ἀρ ' οὐν ἐπειδη ἠγνοησαν , εἰδοτες | ||
| ἀλλων κατηγορησει . τους μεν οὐν ἀλλους οἱ ἐπιταξαντες καταδεξασθαι ἀδικουσι και του αὐτου ἀσεβηματος αἰτιοι εἰσιν : εἰ δ |
| σκεψασθαι ταχεως πιστευων τοις τυχουσιν . Ἀλλ ' εἰ βραδεως ἐπιστευσεν προ του σκεψασθαι , οὐκ ἀν ἡμαρτανεν ; Μα | ||
| ὑπεσχοντο ἀν : ἀτοπον οὐν εἰ , διοτι προειτο και ἐπιστευσεν , μη διησουσιν . ὁ δε χρονος οὑτος , |
| ἐσθιειν μηδε καρδιαν , ὁμως και ἐν ἑκαστῳ τουτων την τελειοτητα της καθαρσεως ἐναπετυπουτο ὁ λογος , δια μεν τινας | ||
| ' οὐκ ἐπ ' ἀκρον ἠλθε σοφιας , ὡς δια τελειοτητα της ἐν αὐτῳ φυσεως τοσουτου γερως ἀξιωθηναι , ἀλλ |
| ἐτι μετειχον , ἀλλα και αὐτοι την παρρησιαν ἁμα τοις δημοτικοις ἀφῃρεθησαν , ὠδυροντο μεν και τα μελλοντα των παροντων | ||
| την Βρουτου τελευτην ὁ συνυπατος αὐτου Οὐαλεριος ὑποπτος γινεται τοις δημοτικοις ὡς βασιλειαν κατασκευαζομενος : πρωτον μεν ὁτι μονος κατεσχε |
| ᾡ καλειται ἠ της χαριτος ἐπιλαθοιτο . οὑτω δε ἐστι βελτιστος ὡστ ' , ἐπειδη δεομενῳ γραμματα λαβειν προς τους | ||
| ' ἁ προτερον ἰσχυσειν . ἠν δε ἀρα ὁ Ἑρμογενης βελτιστος ἀρχοντων και οὐ πολλοις μεν ὁμιλειν ἀξιων , πρᾳος |
| χρυσουντας : και Φιλοξενος δ ' ὁ Κυθηριος ἐν τῳ ἐπιγραφομενῳ Δειπνῳ φησιν πινετο νεκταρεον πωμ ' ἐν χρυσεαις προτομαις | ||
| . ἐπει δε και ἀλλῳ Χρυσιππου του Τυανεως συγγραμματι ἐνετυχον ἐπιγραφομενῳ Ἀρτοποιικῳ και πειραν ἐσχον των αὐτοθι ὀνομασθεντων παρα πολλοις |
| σκεψαμενος . . . αὐ , ὁς ἀν δοκῃ αὐτῳ ἱκανωτατος εἰναι εἰς το ταυτα ἐπιτηδευσαι , τουτῳ συνεσται . | ||
| νεανιας ἐστι καλος και τἀλλα ἐρωτικος και τα τοιαυτα κρινειν ἱκανωτατος . οὐκ ἀν ἐκεινος δικασειεν κακως . Τουτο μεν |
| τετελευτηκοσι των φιλων ἀπενεμον τα πιπτοντα της τροφης ἀπο των τραπεζων : διο και Εὐριπιδης περι της Σθενεβοιας φησιν , | ||
| δεον τῳ δυνασθαι χρωμενου διωκοντος ἡδονην οὐ την ἀπο των τραπεζων , ἀλλα την ἀπο του πολεσιν ἐθελειν ἐπικουρειν . |
| του ἐνατου ἐτους ἠρξατο , ἐπει τα προ της Ἀχιλλεως μηνιδος ἠν ἀτονωτερα και πραξεις οὐκ ἐχοντα λαμπρας οὐδ ' | ||
| θεους συναπτειν αὐτας δυναται . Και δη και αἱ της μηνιδος ἐξιλασεις ἐσονται σαφεις , ἐαν την μηνιν των θεων |
| , ἐν τῳ ἐπιγραφομενῳ Ἀριστωνι παρεμφαινει τον διδασκαλον ὡς ὑστερον ὁρμησαντα ἐπι τρυφην , λεγων ὡδε : ἠδη δε ποτε | ||
| της ἑτερας πλευρας ἐνθειναι την Πασιφαην , τον δε ταυρον ὁρμησαντα ὡς ἐπι ζῳον συγγενες ἐπιβαινειν : ἐγκυμονα δε γενομενην |
| ἰδου γε τοι τολμω μη μονον τοις ἱεροις Μωυσεως ἑρμηνευμασιν ἐντυγχανειν , ἀλλα και φιλεπιστημονως διακυπτειν εἰς ἑκαστον και ὁσα | ||
| , προς τῃ ἀνατολῃ οἰκουντες , τεσσαρσιν ὡραις πρωτοι λεγονται ἐντυγχανειν τῃ ἐκβολῃ του ἡλιου των Ἰβηρων , προς δυσμαις |
| , ἀντεγκληματα , συγγνωμας : ἀλλος δε τις φησιν , ὁριστικην μεν εἰναι την ἀχαριστειαν : ἀν γαρ ὁρισηται ὁ | ||
| συγγραμμα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους , εἰς την διαιρετικην ὁριστικην ἀποδεικτικην και ἀναλυτικην . παραδιδωσι δε και τον διδασκαλικον |
| ὁ θωραξ νευρωδης και μυωδης και φλεβωδης και ἀρτηριωδης , ὀργανικον μοριον συνδετικον ταις ὠμοπλαταις και ταις κατακλεισι και ταις | ||
| ἑνεκα γαρ της ψυχης το σωμα : ταυτῃ τοι και ὀργανικον προς τας ἐκεινης ἐνεργειας ἀπετελεσθη . ἐπιζητουμεν οὐν θεωρησαι |
| ὀντα ἀλληλοις προβληματα μη δοκει δια το ἐπι διαφορου ὑλης ἐρωτασθαι , ὡς δυνασθαι προς ἑν αὐτων εὐπορησαντας της αἰτιας | ||
| Ἰθι δη , νομισαντες ὑπο Πηλεως και Μενοιτιου και Χειρωνος ἐρωτασθαι την προφασιν , ἡς ἑνεκα τουτους παρειδομεν συμβουλευοντας κοινῃ |
| οἱ πυρετοι , και ὑποστροφωδεες αὐτικα βραχεῃσιν ὑποστροφῃσιν : και ἀποσιτοι , και ἑφθοι , και ἀσωδεες , και καρδιαλγεες | ||
| οὐ λιην : οὐδε τα βησσομενα δυσκολως : οὐδ ' ἀποσιτοι , ἀλλα και διδοναι πανυ ἐνεδεχετο . Πυρετοισι φρικωδεσι |
| ὡσπερ ἐνεχυρον αὐτο τουτ ' ἐχοντες ἐπαρθηναι και τουτῳ μαλιστα πιστευσαντες ἁμαρτειν , οὐ τῳ δια τελους κρατησειν της πολεως | ||
| ' ἀγνοησαιεν ὁσῳ λαμπροτερος και μειζων ἀνηρ , τοσουτῳ προχειροτερον πιστευσαντες αὐτῳ , μηδε ἡν οὐ θεμις οὐδεν φλαυρον ἀκουσαι |
| μοριων συμπαθειας ἐξεταζοις , προ παντων δε και τα του ζωτικου τονου σκοποιης μετρα , ὡς παντων των παθων ἐκει | ||
| ἀρτηρια ἐστι σωμα κοιλον διχιτωνον , ἐκ καρδιας ὁρμωμενον πνευματος ζωτικου χορηγον . δεχεται δε καθαρον ἀερα ἐν τῃ συστολῃ |
| δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
| του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
| σμυρναν ξηραν ἐπιπασσε και μη βρεχε ἠ ἀλοην ξηραν ἠ ἀριστολοχιαν τριψας μεθ ' ὑδατος , ἠ λιβανωτον και σμυρνην | ||
| χαλβανην , εἰτα κινων σπαθῃ προσβαλε την μαννην και την ἀριστολοχιαν και ἑψε , ἑως ἀν συστραφῃ . ἀρας δε |
| θαλασσης κειμενον λοφον Ἀντηνοριδων ἐπικεκλημενον . τινες δε οὑτω την ἱστοριαν ἐκτιθενται : οἱ Ἀντηνοριδαι φιλοφρονητικωτερον διεκειντο προς τους Ἑλληνας | ||
| τῃ περιοχῃ μελλον ἀποβησεσθαι ἡ ψυχη θελῃ προαγορευσαι , την ἱστοριαν αὐτην ἐκεινην εἰς μεσον παραγει . ἐγω δε ἐπι |
| δαιμονος , ἐχθρον εἰκασμα βροτοις τε και δαροβιοισι θεοισιν , προσθε πυλαν κεφαλαν ἰαψειν . οὑτως γενοιτο . τον δε | ||
| , καταιθε σαρκας , ἐμπλησθητι μου πινων κελαινον αἱμα : προσθε γαρ κατω γης εἰσιν ἀστρα , γη δ ' |
| του τεως ἀπιστουμενου και της γης οὐ φερουσης το ἀχθος κατηνεχθησαν οἱ της ἐπιστολης ἀκηκοοτες εἰς γην ἐξεταζοντες οἱ πολλοι | ||
| . ἀναχθεντες οὐν ἐκ του Πειραιεως περιεπλευσαν την Πελοποννησον και κατηνεχθησαν εἰς Κορκυραν : ἐνταυθα γαρ παραμενειν παρηγγελτο και προσαναλαμβανειν |
| . ἡ γαρ γυνη πολλοις τοις φιλημασι , και τουτοις ἐρωτικοις , προσκαλουμενη ὡς εἰδεν οὐ κατεχοντα , ὡσπερ ἀνδρι | ||
| θεον των γαμων : χαιρει δε διηγημασιν ἐπαφροδιτοις τε και ἐρωτικοις : ταυτα γαρ οἰκεια τῃ ὑποθεσει . μετεχειρισαντο δε |
| εἰς ΔΟΣ ὑπερδισυλλαβα βραχειᾳ παραληγομενα προπαροξυνεται : ὀμαδος κελαδος Τενεδος κορυδος , ὁπερ οἱ Ἀττικοι ὀξυνουσιν . Τα εἰς ΔΟΣ | ||
| Ἐῤῥιφθω κυβος : ἐπι των ῥιψοκινδυνουντων . Ἐν ἀμουσοις και κορυδος φθεγγεται . Ἐν Καρι τον κινδυνον : ἀντι του |
| πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐνιεμενον κωλικους ἰαται . πινομενον δε στομαχικους , σπληνικους , ληθαργικους και ὀπισθοτονους ἀκρως ἰαται . εἰς δε | ||
| : ἡλους και σκολοπας ἐπισπαται : ἀκρως δε ποιει προς σπληνικους και ποδαγρικους και ἡπατικους μαλιστα και ῥευματιζομενους : ἐχει |
| παντες ἑνδεκα ἐς Πλαιαν : [ ἡ πο ] - λις ἑνικως [ λεγεται . και Ὁμηρος ] οἱ τε | ||
| λιμνην . ” σημαινει και την συνηθως ἡμιν νοουμενην . λις λεων : “ ὡστε λις ἠϋγενειος , ” και |
| ἠω εἰχον κερας αὐτοι Μιλησιοι , νεας παρεχομενοι ὀγδωκοντα : εἰχοντο δε τουτων Πριηνεες δυωδεκα νηυσι και Μυησιοι τρισι νηυσι | ||
| δε οὐδεν ἐπλεονεκτουν ταις μηχαναις οἱ πολεμιοι , ἀθυμιᾳ δη εἰχοντο , και βουλην τιθεμενοις ᾑ δει πολεμειν , ἐδοκει |
| χαρᾳ , συ δ ' ἐξορινας νηπιοις ὑλαγμασιν ἀξῃ : κρατηθεις δ ' ἡμερωτερος φανῃ . ὡς δη συ μοι | ||
| ἀλλων ἁλους και κρατηθεις . τουτεστι μη δουλικην κατιδοιμι ζωην κρατηθεις ὑφ ' ἑτερων . πτολιπορθης ] ἠγουν μητ ' |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| δ ' ὑπερ της Συριας Ναβαταιοι και Σαβαιοι την εὐδαιμονα Ἀραβιαν νεμονται , και πολλακις κατετρεχον αὐτης πριν ἠ Ῥωμαιων | ||
| „ τοιαυτα διεξιοντων , ὑπαν - εχωρησεν εἰς την ὁμορον Ἀραβιαν , ἐνθα διατριβειν ἠν ἀσφαλες , ἁμα και τον |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| ὁ δη και διαυγεϲτερον ἐϲτιν , ἐπι μαλλον ξηραινει των μαλακτικων . χρωνται δε αὐτοιϲ τινεϲ και μαλιϲτα τῳ ἀραβικῳ | ||
| φαρμακα προσφερειν χρη και των ἀρωματων ἐχοντα τι και των μαλακτικων και των διαφορητικων , οἱον ἐστι και το δια |
| , ἀλλ ' ἐργοις , ὡν οἱ πειραθεντες αὐθις οὐκ ἐπεβουλευσαν . τουτ ' εἰδοτες Καμαριναιοι πειραν οὐ βουλονται λαβειν | ||
| τους Μυσους [ παλιν ] ? ? ἀνθ ' ὡν ἐπεβουλευσαν αὐτῳ περι τον Ὀλυμπον , [ ὑστερον ] δε |
| : ὡν ἑκατερος Ζηνωνι ἑκατον μνας τελεσας σοφος τε και ἐλλογιμος γεγονεν . Ἀλλα μα Δι ' οὐκ ἐχω . | ||
| εἰ μεν σοι ὑπαρχει φυσει ῥητορικῳ εἰναι , ἐσει ῥητωρ ἐλλογιμος , προσλαβων ἐπιστημην και μελετην : ὁτου δ ' |
| ἀρχη ποιητικη της προαιρεσεως ἐστιν ὀρεξις και λογος ὁ το ἀφοραν προς πραξιν ὡς τελος συλλογιζομενος . δεικνυσι δε ἐκ | ||
| δε Ἀρεως μοιχικας και ἀστατους . Ἐπι δε των γυναικων ἀφοραν δει τον Ἡλιον αὐτων ἐπειδηπερ και αὐτος ἐν τοις |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| ' ἀν τουτοισι Κρονου βλαβεραυγεος ἀστηρ συννευῃ κατα χωρον ἀνοικειοισι κελευθοις , παμπαθεας , στοματεσσιν ὀπυιομενους , γονοπωτας , μηδεα | ||
| : λιπων ἀν εὐκλειαν ἐν δομοισιν τεκνων τ ' ἐν κελευθοις ἐπιστρεπτον αἰω κτισσας πολυχωστον ἀν εἰχες ταφον διαποντιου γας |
| ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
| ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
| Ἰδαιοις ἐν ὀρεσσιν , ἁτε κλειουσι Πανακρα „ . το ἐθνικον Πανακραιος . το θηλυκον Πανακρις . ἐστι δε και | ||
| . Ἑκαταιος Εὐρωπηι . ἀπο Κρισου Φωκου ὑιου . το ἐθνικον Κρισαιος και Κρισαιον πεδιον . . . τινες δε |
| της Ἑλενης βουλομενης ἐκεινῳ συνοικειν , οἱ δε οὑτως ἀναισχυντον ἐτολμων λεγειν λογον : και ἐφασαν γιγνωσκειν ὁτι ζητοιεν πολεμου | ||
| τῳ ἀηθει του πραγματος : οὐτε δε ἀντιστηναι ἠ κωλυσαι ἐτολμων , ὑπηντων δε δαφνηφορουντες και πυλαις ἀναπεπταμεναις ἐδεχοντο . |
| των ἰσων βασεων ὀντα συγκρινεσθαι , και εἰ μεν αἱ ἡμισεις του ἑτερου πλευραι ταις ὁμολογοις του ἑτερου παραλληλογραμμου ἰσαι | ||
| . διο και εἰκων αὐτης ἀνετεθη χρυσεια , τας μεν ἡμισεις ἐχουσα τριχας ἐπι της κεφαλης ἀναπεπλεγμενας , τας δε |
| ἐξ ἀδαμαντος . πρωτος δ ' Ἀδριανος προιεις χαλκηρεον ἐγχος οὐτασεν , οὐδε δαμασσεν , ἑκων γαρ ἀπημβροτε ? ? | ||
| ' οὐχ ὑπεμεινεν ἐρωην Πηνελεωο ἀνακτος : ὁ δ ' οὐτασεν Ἰλιονηα υἱον Φορβαντος πολυμηλου , τον ῥα μαλιστα Ἑρμειας |
| την δυναμιν . πυνθανομενος δε Σελευκον καταβαινειν ἐκ των ἀνω σατραπειων μετα μεγαλης δυναμεως , ἐπεμψε τινας των φιλων εἰς | ||
| Εὐφρατου δυναμεις : ᾐδει γαρ Βαβυλωνα και πολλας ἀλλας των σατραπειων ὑπο Ἰουδαιων κατεχομενας , οὐκ ἀκοῃ μονον ἀλλα και |
| τους διδασκαλους , παρα μεν των εὐφυων , ὁτι πολλα μανθανουσι , παρα δε των ἀφυων , ὁτι πολυν κοπον | ||
| . , : ὁ Πυθαγορας προς τοις ἀλλοις παρηγγελλε τοις μανθανουσι σπανιως μεν ὀμνυναι , χρησαμενους δε τοις ὁρκοις παντως |
| Ὀτρεως Ὀτροιαν καλεισθαι * προτερον . Ὁτι δ ' ἠν κατοικια Μυσων ἡ Βιθυνια πρωτον μαρτυρησει Σκυλαξ ὁ Καρυανδευς φησας | ||
| γαρ τους τεμνομενους τα αἰδοια γαλλους καλουσι . Γαμαλα , κατοικια Συριας . ὁ οἰκητωρ Γαμαλευς . Ἰωσηπος ἐν τεταρτῳ |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| και τεχνη και νομος σκληρων και μαλακων και βαρεων και κουφων προτερα ἀν εἰη : και δη και τα μεγαλα | ||
| γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι οἱ γαμοι ἐρχονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και ἠν μεν ἐν θηλυκῳ ζῳδιῳ |
| ταυτης γαρ ἐφιεμενοι μαλιστα ἐνδιδοασι προς τους των εὐ πεφυκοτων ἐρωτας . γραφεται δε και οὑτως : ἐρωτικοι γαρ οἱ | ||
| του Ἠλειου , ὁν Θεοφραστος ἐν τῳ Ἐρωτικῳ περι τους ἐρωτας δεινον γεγονεναι λεγει . οὐκ ἀν ἁμαρτοι δε τις |
| πεισθεντες οἱ συμμαχοι ἀφεντες Βυζαντιους προς το φυλαξαι τα οἰκεια ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το | ||
| την ἐξουσιαν . οἱ μεν δη Ἀθηναιοι και οἱ Πελοποννησιοι ἀνεχωρησαν τῳ στρατῳ ἐκ της Πυλου ἑκατεροι ἐπ ' οἰκου |
| ὁτε οὐχ οὑτως , ἀλλ ' ἑτερως ἀποκρινομεθα προς τας ἐρωτησεις , οἱον : ἡμερα ἐστιν ; και οὑτως : | ||
| θαυμαζεις εἰ ἐπι μεγα ἠρθη το χρηστηριον , ὁρων τας ἐρωτησεις των προσιοντων συνετας και πεπαιδευμενας ; Ὁλως δε ἀσπονδος |
| Ἀνθια πονηρως : και οὐκετι φερειν δυναμενη ἐπεγειρει ἑαυτην , πειρωμενη τους παροντας λανθανειν . Τι φησιν ὠ δυστυχης πεπονθα | ||
| ἀνδρων και γυναικων , ἀσθμαινουσα και περιδινουσα την κεφαλην και πειρωμενη δεινον ἐμβλεπειν , ἀλλα πανυ ἐγκρατως και σωφρονως . |
| [ Ἐργωδεις δε εἰσιν οἱ το στομα εὐλυτον ἐχοντες προς λοιδοριαν και φθεγγομενοι μεγαλῃ τῃ φωνῃ , ὡς συνηχειν αὐτοις | ||
| καιτοι και τουτ ' , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι : ἐγω λοιδοριαν κατηγοριας τουτῳ διαφερειν ἡγουμαι , τῳ την μεν κατηγοριαν |
| * ἐνωπης : προσοψεως της ὀψεως γληνεα φοινισσει : ἠτοι αἱματωδεις ἐχει τους ὀφθαλμους . * φοινισσει : πειφοινιγμενος ἐστι | ||
| καρτερος ἐπισυναφθεντα προς τῳ ποτε μεν χολωδεις , ποτε δε αἱματωδεις ἐμετους γιγνεσθαι , διψα τε ἀμηχανος και τρομος ἰσχυρος |
| δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
| ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
| αὐτον κατα Δημοσθενους , ὡς κατα της πολιτειας την ἱεροσυλιαν τολμησαντα . τριτον : θαῤῥει μεν οὐν , ὡς ἐοικεν | ||
| οὑτω νενομικα των δικαιων καταμελειν , ὡς ἀθῳον τουτον τηλικαυτα τολμησαντα διαδραναι την δικην . ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ . Οὐ νυν δε |
| . και εἰ τι δι ' ἀναγκην της πιστεως και ἐλπιδος τα συμβολαια κοινης ἐπανορθωσεως τυχοι , τα γουν ἀλλα | ||
| τον Ποστομιον ἐθεασατο συν τοις ἐπιλεκτοις ἱππευσιν ἐπιφερομενον ἀπογνους ἁπασης ἐλπιδος εἰς μεσους αὐτους ἱεται : ἐνθα δη κυκλωθεις ὑπο |
| ἠπειρῳ και κατα ποντον ὁμου . οὑτως ἀκριβης τις και βεβαιος ἐκεινος φυλαξ ἠν της Ἑλλαδος , οὐ μονον της | ||
| χαριν : την ἀντιχαριν . βεβαιον : σημειωσαι : ἡ βεβαιος σαφες καταστησουσι : ἀποδειξουσιν . τουτεστιν , εἰ τοιαυτα |
| , πυρεσσουσι δ ' ἐν ἀνεσει ἠ διαλειμματι δι ' ὑδρομελιτος ἐπι τρεις ἡμερας . ποιει και ἀρθριτικοις , ἀγει | ||
| κοπεισα , και μετα οἰνου γλυκεος πινομενη , ἠ μετα ὑδρομελιτος , προς ἐμετους θαυμαστον ἐστι βοηθημα . Ἐαν δε |
| ἐστιν ἐν χρονοις κειμενος ἠ ἀλογια ἐν χρονοις κειμενη εἰρημενον ἀφορισμον ἐχουσα . Των δε χρονων οἱ μεν εὐρυθμοι , | ||
| νωσιν . ἐαν το λυπηρον κενουται : ἐνθεν ἐπιφερει τον ἀφορισμον , ἠν οἱα δει καθαιρεσθαι , ἀλλ ' ἐν |
| ἁψασθαι τοιουτοι τινες ὑπηρξαν : Ὁμηρος τε και Ἀναξιμανδρος ὁ Μιλησιος και Ἑκαταιος ὁ πολιτης αὐτου , καθως και Ἐρατοσθενης | ||
| νεον ὀντα ἡνιοχευειν παραβεβηκοτα τωι πατρι . Διονυσιος δε ὁ Μιλησιος φησιν ὁτι Αἰητης ἐδιωξεν αὐτους : οἱ δε ἀριστεις |
| θελησῃς περασαι , στησεται , κἀν κρημνους ὑπερβηναι , λειμωνας δοξεις πατειν . οὑτω και την Θετιν ἀργυροπεζαν εἰπεν ὁ | ||
| χθονιῳ και των ἀκηκοοτων προτερον πολλην ληθην κατασκεδασαι , ἠ δοξεις τον του Κορινθιου μυθον τι πεπονθεναι , κατα σαυτου |
| κενην . Δημοσθενης Ἀκαρνανων και Ἀμφιλοχων στρατηγων ἀντικρυ Πελοποννησιων ἐστρατοπεδευεν χαραδρας μεγαλης διειργουσης . ὁρων δε πολλῳ πλειονας τους πολεμιους | ||
| γαρ γηρασκουσι , τον θυμον ἐῤῥωμενεστερον ἐχουσι . Θαλαττῃ ἐκ χαραδρας ὑδωρ : ἐπι των τοις μεγαλοις τα μικρα προσφιλοτιμουμενων |
| : ἀντι του φυλασσεσθαι . αἰπεινων σταθμων : ἀπο των ὑψηλοτατων ἐναυλων , λεγει δε του Χειρωνειου σπηλαιου . σταθμων | ||
| χρηστον ὑδωρ ἐκ πονηρου , βοθρους ὀρυκτεον ἐφεξης ἀπο των ὑψηλοτατων εἰς τα καταντη και δια τουτων ἀκτεον το ὑδωρ |
| ' , ὠ Ζευ , και συ γ ' ἡ πεπρωμενη , ὁποι ποθ ' ὑμιν εἰμι διατεταγμενος , ὡς | ||
| δε μ ' ὠ Ζευ και συ γ ' ἡ πεπρωμενη , ὁποι ποθ ' ὑμιν εἰμι διατεταγμενος : ὡς |
| διαφερον των κοινωνικων . λαμβανει δε κοινωνικας τας καθ ' ὁμολογιαν τινα . και τουτο ποιει δηλον λεγων : αἱ | ||
| οὐκ ἐγω . ἀριστα δε και ἡ ἀρνησις μετα την ὁμολογιαν : οἰμοι τι λεξεις : σαφως ἀκουσασα τον ἐρωτα |
| της ῥητορικης διελαμβανεν , ἀλλα περι μονου του δικανικου και συμβουλευτικου . Περιττον οὐν μερους ἐξετασιν ποιουμενον περι πασης λεγειν | ||
| ἑτερων συγκατασκευαζομενων , το μεν δικανικου εἰδους , το δε συμβουλευτικου . Ἐπει μεντοι συμβουλευτικων και δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε |
| ἐπιμονην ζωης φιλανθρωπον . βλαπτει δε ἐξαιρετως κατα μεν την ἐπαναφοραν Ἡλιον μεν ὁ του Ἀρεως , Σεληνην δε ὁ | ||
| Παλιν δε λεγει ὁ Πτολεμαιος : βλαπτει ἐξαιρετως κατ ' ἐπαναφοραν Ἡλιον μεν ὁ του Ἀρεως , Σεληνην δε ὁ |
| , χαλκασπιδων λοχος , ὁς γαν τεκνων τεκνοις μεταμειβει , Θηβαις ἱερον φως . ὠ λεκτρων δυο συγγενεις εὐναι , | ||
| ἡμετεροις ὁριοις . ὁτι μεντοι ἱν ' ἑτοιμα ποιησηται τἀν Θηβαις ἡκει , σαφως ἐπισταμαι . ὡς δ ' ἐχει |
| τρεφει παυροις βροτων [ αἰει ] , και ὁταν θανατοιο κυανεον νεφος καλυψῃ , λειπεται ἀθανατον κλεος εὐ ἐρχθεντος ἀσφαλει | ||
| ὑπεκλασε δεσμα : νευρα διελυσε και μυας . περι κυανεου κυανεον δε τοι : τριτον εἰδος φαλαγγιου φησιν , ὁ |
| : δημος της Ἐρεχθηϊδος φυλης , ὡς δε Φρυνιχος της Πτολεμαϊδος . . . . . ἰδριδες : ὁ γαρ | ||
| Πτολεμαϊς : οἱ δε Ἀκην φασι καλεισθαι την ἀκροπολιν της Πτολεμαϊδος , ὁτι Ἡρακλης δηχθεις ὑπο ὀφεως και ἐν αὐτῃ |
| και εἰς τας ναυς ἐμβηναι , και Λακεδαιμονιους βασιλει πυλας ἀποκλεισαι . μεγαλα γαρ ταυτα και σεμνοτητος ἐργα και [ | ||
| . . Ἀλκιβ . ; ἀποτειχισαι το ἀπολαβειν τειχει και ἀποκλεισαι της ἐξοδου , ἀποτετειχισμενος δε ὁ ἀπειλημμενος και ἀποκεκλεισμενος |
| πνευματικου : ἐκ τεταρτου τινος ἀκατονομαστου , ὁ ἠν αὐτῳ αἰσθητικον . Ἡρακλειτος την μεν του κοσμου ψυχην ἀναθυμιασιν ἐκ | ||
| ' ἀφ ' οὑ ἀν ἠι χρονου ζωιον , εὐθυς αἰσθητικον ἐστι . μετα ταυτα τοινυν οὐκ ἀν μοι δοκει |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| Ἀπυρετων δε γενομενων ἠ και μηδολως πυρεξαντων , χρονιωτερας της ὀχλησεως γενομενης και των παροξυσμων μακρα διαλειμματα λαμβανοντων , καθαρτεον | ||
| πατρικους ἐπινοσους κατασκευαζει και παθη τα δια της των ὑγρων ὀχλησεως . ἐπι δε της μητρος , ἐαν μεν ὁ |
| δε βεβαιωσουσαι τας ὁμολογιας ταυτας και το ἀσφαλες ὑμιν παρεξουσαι πιστεις ἐσονται πασαι νομιμοι τε και ἐν ἐθει τοις διαλυομενοις | ||
| το ἀστυ και νεμομενους την χωραν . σπεισαμενος οὐν και πιστεις δους τε και λαβων και δωροις φιλοτιμοις τε και |
| συμμαχικη . το ἐθνικον Δειραιος . Δεκελεια , δημος της Ἱπποθοωντιδος φυλης , ἀπο Δεκελου του ἡγησαμενου τοις Διοσκουροις εἰς | ||
| Ἐλαιεως . : Ἐροιαδαι . Οἱ Ἐροιαδαι δημος ἐστι της Ἱπποθοωντιδος , ὡς φησι Διοδωρος . : Θυμαιταδαι . . |
| . Θεος ἡ Ἀναιδεια : ἐπι των δι ' ἀναιδειαν εὐδοκιμουντων . Θετταλον σοφισμα : ἐπι των τι σοφιζομενων ἠ | ||
| κατακαιεται . Πυρ εἰς ἀκανθας : ἐπι των περι τι εὐδοκιμουντων . Πυρ ἐπι δαλῳ ἐλθον : ἐπι των ταχεως |
| μεν φυτον ἀλλως πως ὀνομαζεται , ὁ δε ἰξος ὁ λιβανωτος , ὁν θυμιωσι προς τους βωμους Ἑλληνων παιδες κακοδαιμονες | ||
| το στομα μαλθασσει : ναρκισσος , κυμινον , σμυρνα , λιβανωτος , ἀψινθιον , κυπειρος , αὐτα ταυτα καθ ' |
| των πολλων δικαι ' εἱλομην , οὐτ ' ἐν τοις Ἑλληνικοις τα Φιλιππου δωρα και την ξενιαν ἠγαπησα ἀντι των | ||
| θαλαττης δι ' ὑλης ὁρωμεν τινα στηλην χαλκου πεποιημενην , Ἑλληνικοις γραμμασιν καταγεγραμμενην , ἀμυδροις δε και ἐκτετριμμενοις , λεγουσαν |
| ληπτεον . Ὁπου γαρ μεσος ἐστι τις τοπος , μεσος ὠκεανος λεγεται , ὁπου δε παρα τουτο , τελευταιος . | ||
| Ἡρακλειον πορθμον και τον ναον της Ἡρας ἐκδεχεται μεν ὁ ὠκεανος , ἀναπεπταμενος ἐφ ' ἑκατερας τας ἠπειρους , την |
| κοινον τοις ἐντευξομενοις περιποιουμενος προσθειναι τε και τα προς ἡμων γνωσθεντα τῃ διδασκαλιᾳ , τῳ χρονῳ δε ταυτα γραψας ἐτηρουν | ||
| μεν γνωμας εἰσηγουμενον , ἀνενδοτοις δε και ἐρρωμενοις λογισμοις τα γνωσθεντα καλως τελειουντα . και ταυτ ' ἐλεγεν ἰσως οὐ |
| ἐστι . δηλον δε και ἐνθενδε . Ἀφροδιτῃ μεν γαρ κοινωνησας θεατρα τε ἀνοιγνυσι και συμποσιων και θιασων ἐξαρχος γιγνεται | ||
| σε ἀφικεσθαι βουλοιμην ἀν : συ δε και ἐμπιων και κοινωνησας σπονδων ἐσῃ τι και πραοτερος . ὁ γαρ τοι |
| , ὡσπερ και τας μαθησεις τας ὀρθως γινομενας ἑκουσιως δειν ἐφασαν γινεσθαι , ἀμφοτερων βουλομενων , του τε διδασκοντος και | ||
| την περι των στασεων πραγματειαν οἱ μεν οὐδ ' ὁλως ἐφασαν εἰναι τεχνηνεἰ γε και την ὁλην ῥητορικην τινες ἐμπειριαν |