ὁ Διονυσιος . προτερον δε οὐκ ἐθαρρουν ἐπιστελλειν κατεχων τον Διονυσιον . καιτοι τον χρονον ἡ των γραφεων ἐποιει σπανις | ||
το σκαφος ἐπανηγαγε και τους ναυτας προσνηξαμενους ἀναλαβων ἀνεπλευσεν ὡς Διονυσιον . Ἀννων Καρχηδονιος ἀνακομιζομενος παρεπλει Σικελιαν . Διονυσιος τυραννος |
δικαιων . Τοφρ ' ἠν ὀφρ ' ἐτι γαια γενος χρυσειον ἐφερβεν . Ἀργυρεῳ δ ' ὀλιγη τε και οὐκετι | ||
κνημῃσιν ἐθηκε . δευτερον αὐ θωρηκα περι στηθεσσιν ἐδυνε καλον χρυσειον πολυδαιδαλον , ὁν οἱ ἐδωκε Παλλας Ἀθηναιη , κουρη |
ἰτε βακχαι , ἰτε βακχαι , Βρομιον παιδα θεον θεου Διονυσον καταγουσαι Φρυγιων ἐξ ὀρεων Ἑλλαδος εἰς εὐρυχορους ἀγυιας , | ||
προσθεν ἠν , ἀλλως τε τουτων ὡν οὐδεν προς τον Διονυσον ἐστιν . ἀλλ ' ἐμοιγε και το της παροιμιας |
παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
σαυτου χορηγεις . Και το κεφαλαιον , το μεν βασιλικον χρυσιον παρα τουτῳ , οἱ δε κινδυνοι παρ ' ὑμιν | ||
πλεονεκτηματων ἐξαιρετον ἡ προς τους δεομενους ἐστιν εὐποιια ἑκαστοτε : χρυσιον και γαρ οὑτος τισιν , οἱς ἐθαρρει , χειρισας |
αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
δε συμμοριας . οὑτοι δε ἠσαν οἱ τριακοσιοι οἱ πανυ πλουσιοι οἱ πρωτοι , οἱτινες προεισεφερον των ἀλλων τε και | ||
πολλους : τους πενητας οἱ τα μειζω κεκτημενοι : οἱ πλουσιοι ἐγυμνωθησαν κτἑ . : ταυτα ὡς ἐν παρεκβασει εἰρηται |
ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
ἀγωνιουμενους παντελως ἰστε οὐ τυχης ἐνδεεις ἀλλα της σωτηριου γνωμης ἐλεγχομενοι . εἰ δε μητε ὁσα εἰς ἀρετην ἀσκειτε μητε | ||
ἀλλως ἠρεσκεν , εἰ τε προσελθοιεν , ὑπερ ὡν ἡμαρτανον ἐλεγχομενοι ἠχθοντο : τα δε της πολεως ἐπραττον , ὡνπερ |
προς την Ἀφροδιτην ὁ Ἱππολυτος , οὐκ ἀξιω σωφροσυνης , σωφρονεστερον γαρ το περι παντων θεων εὐ λεγειν και ταυτα | ||
ἀρχης οἰκονομια ὑπο ταις γυναιξι διῳκειτο , ἐπι τε το σωφρονεστερον και σεμνοτερον παντα μεταγειν ἐπειρωντο . και πρωτον μεν |
Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | ||
, αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | ||
, ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι |
δ ' ἰθυς προς τειχος ἐϋδμητον βοας αὐας ὑψος ' ἀνασχομενοι ἐκιον μεγαλῳ ἀλαλητῳ . μεγεθει μεν γαρ των διαστηματων | ||
οἱ πολλοι και οὐτ ' ἀλαλαγμον οὐθ ' ὁπλων κτυπον ἀνασχομενοι , προτροπαδην ἐφευγον εἰς τα τειχη : ὡστε πολλους |
φωτος τε εὐ ἐχειν και τινας ὑποδεικνυναι κευθμωνας , προς κολωνον τινα ὑψηλον σκοπον ἀναβιβαζουσιν ἐπιστημονα : οὑτος δε αὐτων | ||
οἱ ἡκαν ἐρετμα : Ἀγκαιος δ ' ἰθυνεν ἐπι προβλητα κολωνον εἰ μη ἐγω φορμιγγα τιτηναμενος παλαμῃσι μητρος ἐμης ἐκερασς |
, οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ||
διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
και πηγων μονη αὑτη ὁμοιως διεμεινεν πολυυδρος . παρα το βεβαιον οὐν και ἀνελλιπες Βεβαια εἰρηται , . , . | ||
ἐς αὐτο δ ' ἀφικομενοι στεναζουσιν , ἐν οὐδεμιῃ καταστασει βεβαιον ἐχοντες την γνωμην : ἡγεμονες και βασιλεες μακαριζουσι τον |
: παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
, δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
εἰ δε μη , πολλα το ἑν ἐσται , ὁ κἀκεινοις συνεβαινεν . Μ . και οἱ Πυθαγορειοι δ ' | ||
τι πραττουσιν , τουτοις ἀποκεισθαι προσηκει τας τοιαυτας καταφυγας , κἀκεινοις οὐκ εἰς το μη δουναι δικην , ἀλλ ' |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
” Ἀβρααμ της φωνης Σαρρας ” : ἀναγκαιον γαρ τοις παραγγελμασιν ἀρετης τον μανθανοντα πειθαρχειν . οὐ παντες δε πειθαρχουσιν | ||
ψυθος . τις ὡδε παιδνος ἠ φρενων κεκομμενος , φλογος παραγγελμασιν νεοις πυρωθεντα καρδιαν ἐπειτ ' ἀλλαγᾳ λογου καμειν ; |
σημειοις πιστουσθαι , τα δε μελλοντα τεκμηριοις . τειχος και τειχιον διαφερει . τειχος μεν γαρ ἐπι πολεων , τειχιον | ||
βληματα , Ἀνυτους πολλους , Μελητους πολλους : ἁλωσιμον το τειχιον . Ἀλλ ' εἰ μεν δικην ἐφευγομεν , ἠχθομεθα |
μετανοουσι : ἐσθ ' ὁτε δε δειλον και εὐκαταφρονητον ἠθος ἀναλαμβανοντες , ἐγκρατεις και ὑποκριτικοι και ἡττονες προς οὑς οὐκ | ||
λεγομεν , νυν δε ὡς ἀνακεφαλαιουμενοι , ἐν ἑνι παντα ἀναλαμβανοντες . Περι συντομιας . Ἀναγκαιον εἰδεναι και τουτο , |
ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
, ἀνιᾳ τε αὐτο και δακνει και εἰς κινησιν ὀδυνηραν ἀναγει , ὡστε μηκετι κατεχεσθαι , ἀλλ ' εὐθεως ὡσπερ | ||
Θεος ἁπασιν ἐμπνεων συνεχει και διασῳζει και ἐπι το τελειον ἀναγει , ὠ θεια Τριας και Μονας ἁγια , δοιης |
ἐστι και οἱ ἀγαθον μεν τιθεμενοι τελος και προς αὐτο φερομενοι , τα δε προς αὐτο συμφεροντα μαλιστα των ἀλλων | ||
και ἐπι των γεωδων δε τουτων πλοιων ὑπο του θαλαττιου φερομενοι ὑδατος ἐμπορευομενοι ἐσονται . . ἩΦΑΙΣΤΟΝ Δ ' ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ |
ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
εἰς πιστιν των λεγομενων μεταβαλειν . ἡ δε των τερατων ἐπιδειξις ἐγενετο και τῳ βασιλει δια σπουδης και τοις ἐν | ||
ἐκεινοις μεν γαρ ἐν πολλοις ὑπηρχεν ἑτεροις ἡ της ἀρετης ἐπιδειξις , ἐν τῳ προεσταναι των ἀλλων , ἐν τῳ |
τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
. τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
εἰ γε οἱ ψογου τε ἀφροντιστειν και ἀναισχυντειν προς ἀλληλους ἐθιζομενοι , οὑτοι μαλιστ ' αἰσχυνονται αἰσχρον τι ποιειν . | ||
' ἠρεμιας ἠ και ἡσυχῃ κατακλινεντες ἐμπαρεχουσιν ἀποκειρασθαι το ἐριον ἐθιζομενοι καθαπερ αἱ πολεις τον ἐτησιον ἀποδιδοναι | δασμον τῳ |
πιειν το φαρμακον ἀναγκαιον δια την ὑγειαν , και το πλευσαι εἰς Αἰγιναν δια το χρηματισασθαι . παλιν ἀναγκαιον λεγεται | ||
παρα το εἰς δυο ξυλα πηξαντα την σχεδιαν ἀπο Σαμοθρᾳκης πλευσαι φευγοντα τον ἐπι Δευκαλιωνος κατακλυσμον . και ῥαπτον κυτος |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
ἀποαινυται εὐρυοπα Ζευς ἀνερος , εὐτ ' ἀν μιν κατα δουλιον ἠμαρ ἑλῃσιν . ” ὡς εἰπων εἰσηλθε δομους ἐϋ | ||
. και τῳδε φωτι πεμπε τον φερεγγυον πολεως ἀπειργειν τησδε δουλιον ζυγον . πεμποιμ ' ἀν ἠδη τονδε , συν |
ὁ της Λεοντος γυναικος Βερινης ἀδελφος , μετα στρατευματων ἀριστινδην συνειλεγμενων . Ἁπερ ἀκριβεστατα Πρισκῳ τῳ ῥητορι πεπονηται : ὁπως | ||
, μετα του μειρακιου , τοσουτων ἀνθρωπων παρ ' αὐτῳ συνειλεγμενων , εἰ μη εἰς τουτο μανιας ἀφικομην ὡστε ἐπιθυμειν |
Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
ἑφθον και το μεν λεπυριον ἀπορριψαι , τῳ δε ᾠῳ καταχρησασθαι . τουτου ἡ δεσποινα ἐτυχεν ἐγκυος οὐσα , ἐπειτα | ||
μεσῳ δη ταυτην σχολην καλως ἀν ἐχον εἰη εἰς ἀκροασιν καταχρησασθαι σοφιστικην , οἱος εἰ συ πανουργοτατος ἐν τοις λογοις |
τε κατασκευασαντα ἐν αὐτῳ διαιτασθαι , ὁν δη ἀπο του κατασκευασαντος Βηλου Βηλον ὀνομασθηναι . Τον δε Ἀβραμον την ἀστρολογικην | ||
δια το μεγεθος των ἐργων μενῃ ἀειμνηστος ἡ δοξα του κατασκευασαντος : ὡς δε τινες φασι , τοὐναντιον των ἠπειρων |
ἐχουσι . και θαυμα γ ' οὐδεν παρ ' ἀξιαν δοκουντας ἡττασθαι χαλεπως ὑπο της αἰσχυνης διακεισθαι . ὡς δ | ||
λιθος ἐστιν ; ἐπει και ὁταν εὑρισκωμεν των παλαιων τινας δοκουντας τον ἐπι μερους κατα - φατικον προσδιορισμον τῳ κατηγορουμενῳ |
, οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
δια την προαιρεσιν γινομενη αἰτια , ἀλλ ' οὐ του ἀκουσιου . τους γαρ κατα προαιρεσιν τα κακα πραττοντας κακους | ||
ὡς και Ἀριστοτελης ἐν Ἀθηναιων πολιτειᾳ , ἐν ᾡ δικαζουσιν ἀκουσιου φονου και βουλευσεως οἱ ἐφεται . ἐσχε δε και |
και τοσαυται παραγραφαι : οἱον γραφεσθαι τινα ἐξεστι : παλιν ἀναιρεισθαι τας γραφας : ἐξεστι γαμειν ὁθεν βουλεται τις , | ||
ἀληθευειν την δε ἑτεραν ψευδεσθαι , ὡς αὐτοθεν ἑπομενου του ἀναιρεισθαι δια τα προειλημμενα το ἐνδεχομενον φησιν οὐδεν ἀρα οὐτε |
καρδιας μετανοησαντες . ἀπεχεις ὁλοτελη την ἀποκαλυψιν : μηκετι μηδεν αἰτησεις περι ἀποκαλυψεως : ἐαν τι δε δεῃ , ἀποκαλυφθησεται | ||
αὐτος εὐξῃ τι ἠδη ποτε , ὡς ἀν μαθωμεν οἱα αἰτησεις ἀνεπιληπτα και ἀνεγκλητα ὁ συκοφαντων τους ἀλλους . Ἀλλ |
' αὐτην φυλαξαντα κροτειν και ἐπιψαλλειν ἐμμελως . ὀργανον γαρ τελεωτατον ὑπο φυσεως δημιουργηθεν ἀρχετυπον των χειροκμητων τουτο γε : | ||
αὐτο γαρ , οἰμαι , το ταυτα ἐπιτηδευειν ἀριστον και τελεωτατον ἐστι γερας : ἐπι τινι γαρ δυναιτ ' ἀν |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | ||
τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
ἑνα οἰκον . οἱ μεν γαρ πολλοι των ἐν ταις δυναστειαις , ὁτι μεν ἐξεστιν αὐτοις παντα λαμβανειν , παντων | ||
και τῃ πολει κατηκοῳ γενεσθαι , ἠ των νυν ἐν δυναστειαις ἠ βασιλειαις ὀντων ὑεσιν ἠ αὐτοις ἐκ τινος θειας |
τα παρατιθεμενα σωματα , τοις περασιν αὑτων , οἱον ταις ἐπιφανειαις , ψαυει ἀλληλων . αἱ οὐν ἐπιφανειαι ὁλαι μεν | ||
εἰληφε την ὁλην ἀπο - κρισιν περι ὡν ἐν ταις ἐπιφανειαις αὐτων ἐπεζητησας . Τοσαυτα δη οὐν ἡμιν και περι |
και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | ||
ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , |
τοισδε , οἱον πολλακις ὑπο σιτων και ποτων και ἀφροδισιων κρατουμενοι ἡδεων ὀντων , γιγνωσκοντες ὁτι πονηρα ἐστιν , ὁμως | ||
στερηθηναι και ἐπιθυμουντες ἐκεινων , ἀλλων ἀπεχονται ὑπ ' ἀλλων κρατουμενοι . καιτοι καλουσι γε ἀκολασιαν το ὑπο των ἡδονων |
ἀλλα την ἡλικιαν ; και ποιος μαλλον ἠ βασιλεων ἠ αὐτοκρατορων εὐγηρως ; οὐ μην ἀλλα και ἐτι νεος ὠν | ||
Ἀριστοτελους ἐνεργα ἐτι και ἀκραιφνη , και ἐν τοσαυταις μεταβολαις αὐτοκρατορων και ἡγεμονων ἀμεταβλητα διαμενει και ἀκινητα και ἀσαλευτα . |
ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | ||
τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι |
Διος και Ἀλκμηνης , ἀποθειασαντες τε αὐτον και ἱερα ἰδια κατασκευασαντες , και θυσιας θυοντες οὐ μονον ὁσας ἡρωϊ θυειν | ||
δεχομενοι των δημοτων . Ἐξω δε προ των πυλων δικαστηριον κατασκευασαντες , τας κρισεις ἐποιουντο , ἁλουργα μεν ἀμπεχομενοι περιβολαια |
λεγοντα αὐτον ἐκ των δακρυων και της λυπης ὑπνος βαθυς καταλαμβανει . Και αὐτῳ αἱ τρεις ἐφιστανται Νυμφαι , μεγαλαι | ||
τε και φροντισι τετρυχωμενον διατριβοντα τε ἐν Παιοσι νοσος χαλεπη καταλαμβανει . ἐπει δε αὑτῳ τας προς σωτηριαν ἐλπιδας φαυλως |
δεοντα . και ἡ λοιπη δ ' εὐφορια του καμνοντος παραστησει σοι της λυσεως το ταχος των ἐφημερων . των | ||
. Την δε ἀκριβειαν τουτων ὁ Προχειρος Κανων Κλαυδιου Πτολεμαιου παραστησει . Τα δε της Σεληνης σχηματα , ἁπερ καλειται |
γαρ νυν Ὀδυση ' ἐφαμην κακα πολλα παθοντα οἰκαδ ' ἐλευσεσθαι : νοστον δε οἱ οὐ ποτ ' ἀπηυρων παγχυ | ||
' ἡδονην δεξασθαι τον λογον , εἰ μελλοι θανατος αὐτῳ ἐλευσεσθαι παρημεληκοτι του βιου : τον δε θεον οὐ ταυτην |
των παραλληλων τριπλασιαν ἐκεινων ἑκαστης δυναμει , και το τε τραπεζιον περιλαβων κυκλῳ και περι την μεγιστην αὐτου πλευραν ὁμοιον | ||
γαρ το τετραπλευρον εἰς τε το παραλληλογραμμον και εἰς το τραπεζιον , και ταυτα ἑκατερα εἰς ἑτερα εἰδη . δια |
κρεισσονας των δεσποτων . περισσομυθος ὁ λογος , εὐγενειαν εἰ βροτειον εὐλογησομεν . το γαρ παλαι και πρωτον ὁτ ' | ||
ἑκαστον μερος των προλεχθεισων ἡλικιων , οἱον μερος ἐλαχομεν το βροτειον ἐθνος . ἐλᾳ δε και τεσσαρας ἀρετας : Ἀρισταρχος |
ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος , ἀλλ ' ἑκουσιους ἐαν γιγνεσθαι τας συνθηκας , αἰδουμενον τε την πατριδα | ||
, εἰ οἱ τοιουτοι φρονοιεν οἱς παρεστι δυναμις τους μεν ἑκουσιους πειθειν σωφρονειν τους δ ' ἀκουσιους ἀναγκαζειν : αὐτῳ |
, ὠ πανσοφε , μονος ἀμιγους ἠκρατισω σοφιας : του καταρασθαι χειρον το ὀνομαζειν ὑπειληφας ; οὐ γαρ ἀν τον | ||
οὐδ ' ὁσον ἀραις ἀμυνομενων : τι γαρ δη ἐδει καταρασθαι παντα ἐπισταμενου του δαιμονος , τον ἀδικουντα , τον |
: ἐπει δε εἰωθαμεν ἐκφερειν τα πραγματα ἐνιοτε μεν ὡς ἀποφαινομενοι , ἐνιοτε δε ὡς πλεον τι του ἀποφαινεσθαι ποιουντες | ||
των συγγραφεων περι της τελευτης του βασιλεως τουτου διαπεφωνηκασιν , ἀποφαινομενοι δια φαρμακου θανασιμου γεγονεναι τον θανατον , ἀναγκαιον ἡγουμεθα |
ἐξαναϲταϲεων , ϲφυγμοι ἀνωμαλοι , και οἱ πυρετοι μεγεθυνονται ἀτακτωϲ ἐπιτιθεμενοι μετα περιψυξεωϲ των ἀκρων και τριτον ἐϲθ ' ὁτε | ||
ἡμεις ποιουμεν στροφουμενοι ἠ ὀδυνωμενοι προς τι μοριον τας χειρας ἐπιτιθεμενοι , και προσψαυοντες παρηγορουμεθα τῳ ὀδυνωμενῳ μοριῳ . Ἑκτον |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
το ἐκεινων κερας τουτο δε γινεται ἐνιοτε και του ἑτερου ἐλλειποντος δι ' ὀλιγοτητα ἀνδρων , ὡς , ὁτ ' | ||
γιγνεσθαι τα γουν κατα διαιταν ὑπερβαλλοντος ἑκαστου των εἰρημενων ἠ ἐλλειποντος : εἰναι δε και χυμους ἐν τῳ σωματι τους |
κατειληφασιν οὑτως . οἱον γουν ὁταν ὁ Στωικος προς τον Ἐπικουρειον ζητῃ λεγοντα ὁτι διῃρηται ἡ οὐσια ἠ ὡς ὁ | ||
τους πολλους εἰσερχομαι ἀγνοουμενος ὁστις εἰην . εὑρισκω τε τον Ἐπικουρειον Δαμιν , τον ἐπιτριπτον , και Τιμοκλεα τον Στωϊκον |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | ||
ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν |
τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
: ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
πραγματειας αὐτῳ γεγενημενης : ἐπετηρει δε καιρον ἀναπεισαι τον δεσποτην ἐξελθειν εἰς τα χωρια , λοιπον μιαν ἐχων ἐλπιδα την | ||
συν αὐτῳ στρατιωτων πολιορκηθηναι , θαρρησαντων δε μετα πασης προθυμιας ἐξελθειν τε και ὑπαντωμενοι τῳ Μακρινῳ ἐκ παραταξεως ἀγωνιζεσθαι , |
σοι των θηριων προσελευσεται , ἀδιαψαυστον γαρ ἐστι . Καστορες διωκομενοι ὑπο ἀφθορου γυναικος τους ἰδιους διδυμους ἀποτεμνουσι . Χελιδονων | ||
' Ἑρνιξι και ταυτα δεος μεγα παρειχε , και ὡς διωκομενοι προς των πολεμιων σποραδες ἀλλοι κατ ' ἀλλας ὁδους |
του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |
ἡ παντας ἐξεπληξε , πλειστα δε κεκινδυνευκως ὑπερ των ἐκεινῳ δοκουντων , ἀδικηθεις δε ὑστερον οὐχ ὑπ ' ἐκεινου , | ||
οἱ γεροντες : ἐπι των προς το γηρας εὐηθεστερων εἰναι δοκουντων . Διωλυγιον κακον : ἐπι των μεγα τι και |
την του κατηγορου ταξιν ἀναλαβων τοις ἐκεινου χρησεται κεφαλαιοις και ἀνθορισμον κινησει λεγων ὡς ἀλλα μοιχον ἀπεκτονως [ ὡς ] | ||
τα ἰδιωτικα χρηματα . ἐνιοι δε των σοφιστων ἀμαθαινοντες κατα ἀνθορισμον αὐτον καλουσιν ὡς και των ἁπλων μη ἐχοντων ἀνθορισμον |
“ θυμου δευομενους . ” και το λειπεσθαι και το ἐλαττουσθαι : “ ἐπει οὐποθι ἐλπομαι οὑτω δευεσθαι πολεμοιο . | ||
γαρ ἠγνοει γε ὀντας Ἰουδαιους , οἱς ἀγαπητον το μη ἐλαττουσθαι . το δε δη και προνομιας οἰεσθαι τυγχανειν παρ |
, ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
. Αὐτος δε μοι ἀπεκρινατο οὐκ ἐξειναι αὐτῳ περι τουτου ἐξειπειν δια την του μυστηριου ὑπερβολην . Τῃ δε ἑξης | ||
τα μεν ἐκ του πραγματος οὐδενος χειρον εὑρειν τε και ἐξειπειν δυναται Λυσιας . και γαρ του εἰκοτος ἀριστος ὁ |
λιθων παντων γενος , ἐν δ ' ἀρα τοισι καρτος ἀπειρεσιον και ποικιλον : ὁσσα δυνανται ῥιζαι , τοσσα λιθοι | ||
προσεειπεν ἐτ ' ἀχνυμενην Ἀχιληος : Ἰσχεο νυν περι παιδος ἀπειρεσιον γοοωσα . Οὐ γαρ ὁ γε φθιμενοισι μετεσσεται , |
τοις κοινοις προσπαραγραφειν ἐξειναι ἀνελειν και προσθειναι ὁ τι ἀν σκοπουμενοις ὑστερον συνδοκῃ , οὑς δε ἀπο της αὐτης ἐξουσιας | ||
οὐκ ἐπετρεπεν . ἠν οὐν ἐν χερσιν ἡμων τα εἰωθοτα σκοπουμενοις ἁμα , τις ἀν ὑποκριτης πρεπων γενοιτο τοις δραμασι |
. και ἐν τοις τοιουτοις οὐν δηλος ἐστιν ὁ φιλοσοφος ἀπολυων ὁτι μαλιστα την ψυχην ἀπο της του σωματος κοινωνιας | ||
δεχου την ψηφον : ὁ καδισκος δε σοι ὁ μεν ἀπολυων οὑτος , ὁ δ ' ἀπολλυς ὁδι . ὠ |
οὐδε προς την σωτηριαν αὐτων ἐξεκαμεν , ἐξευρεν δε μηχανην ἑκουσιου ἀγωγης τοιανδε τινα . Φρασω δε αὐτην κατα τους | ||
: και γαρ ταυτα ὁμοιως ἐκεινοις φευκτα , ὁ του ἑκουσιου ἐστι και ψογων ἀξια οὐδεν ἡττον : ὁπερ οὐκ |
μετα γαρ το εὑρεθηναι τον Δημητριον καρπον εὐρωστιας οἱ ἀνθρωποι ἐπιδειξιν ἐπιδειξαμενοι τουτον ἠγωνιζοντο , και τετραποδιστι το παλαι περιπατουντες | ||
τοις παλαι Ῥωμαιοις . Καιτοι νυν ἐγω πεποιθα ὑμας οὐκ ἐπιδειξιν ποιουμενους του καλλους των ἀγαλματων ἐνταυθα τας θεας εἰσοικισασθαι |
ἀν ἐπιτυχωσιν , οὐθ ' ὁ τι ἀν ἁμαρτωσι : φυλασσεσθαι δε παραινευντες , μη τι κακον λαβῃ , οὐ | ||
οὑτω γαρ ἀν ἰθυ το κυρτωμα του ὀστεου γενοιτο : φυλασσεσθαι μεντοι χρη , ὁπως μη ᾐ ἀγαν ἐς το |
ἐστι λαβειν ] : και βασιλευσαι δε αὐτον ἡ ἱστορια παραδιδωσιν [ ] , [ ὡς ἐμπροσθεν ] ἀφηγησαμην , | ||
αὐτος λογος . Περι του τριτου και τελευταιου παρατηρηματος ἡμιν παραδιδωσιν , ὁπως , εἰ κατορθουμεν , ἑξομεν γνωριμον . |
Κραγος , ὁς κρατεων πασας ληιζετ ' ἀρουρας . οἱ κατοικουντες Τρεμιλεις . Ἀλεξανδρος δευτερωι : τελευτησας [ τας ] | ||
των ἀπογονων αὐτου τοιαυτα μυθολογουσιν οἱ την ὀρεινην της Ἰνδικης κατοικουντες . Τον τε Ἡρακλεα φασι παρ ' αὑτοις γεγενησθαι |