| φιλε , τουτου τοδε . οὐ δυναμαι πω κατα το Δελφικον γραμμα γνωναι ἐμαυτον : γελοιον δη μοι φαινεται τουτο | ||
| δηποτε οὐν τουτο μεν θαυμαζεις , γυναιον δε το τυχον Δελφικον Πυθοι , ἠ Θεσπρωτον ἀνδρα ἐν Δωδωνῃ , ἠ |
| το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
| ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| παντα ᾐ , τουτον κατα δυναμιν ὁτι μαλιστα αὐτοις καθισταντα προσταττειν ἐπιμελητην . αἱ πασαι τοινυν ἀρχαι πλην βουλης και | ||
| ἐχειν μηδ ' ἀπηλλαχθαι , καθαπερ ὁ λογιστης ἀπηλλακτο , προσταττειν δε ἑκαστοις των ἐργατων το γε προσφορον ἑως ἀν |
| ὡν το μεν ἀπο μεσημβριας προς ἀρκτους ἐχον την παροδον ἐαρινον λεγεται , το δε ἐναντιον μετοπωρινον , δυο δε | ||
| ἠλθε που σιδηρος : ἀλλ ' ἀκηρατον μελισσα λειμων ' ἐαρινον διερχεται : αἰδως δε ποταμιαισι κηπευει δροσοις ὁσοις διδακτον |
| εἰρηται τροπον ἀπαις ἠδη παρηκμαζεν , εἰς το του Ἀπολλωνος μαντειον ἐγενετο ἐρωτησων εἰ δεοι τεκνωσασθαι . ἐξηνεγκε δε αὐτῳ | ||
| ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει Ὀρεστηι καταλιπειν μεν το μαντειον , φυγειν δε εἰς Ἀθηνας . και δευτερα δε |
| τε των ἐχθρων ἐπι πλειστον ἐξερχονται και νικωμενοι ἐπ ' ἐλαχιστον ἀναπιπτουσιν . ἐτι δε τοις μεν σωμασιν ἀλλοτριωτατοις ὑπερ | ||
| : ἑως ὡδε το προοιμιον τονδε : τον πολεμον ἀν ἐλαχιστον γενομενον : ἠγουν δι ' ἐλαχιστου καιρου και ἐργου |
| των μεν εἰδων εἰδητικον τι συναιρεμα , των δε γενων γενικον , των δε μερων το ὁλον καλουμενον , των | ||
| γαρ των πραγματων ποιοτητας ταυτας εἰναι συμβεβηκεν , και ἐστι γενικον ὀνομα ἡ ποιοτης , κοινον των ἑνδεκα στασεων των |
| παροντος του Εὐθυδημου , ὁρων αὐτον ἀποχωρουντα της συνεδριας και φυλαττομενον μη δοξῃ τον Σωκρατην θαυμαζειν ἐπι σοφιᾳ , Ὁτι | ||
| , ἀλλ ' ὁϲον οἱον τε , ταϲ ὑπερβολαϲ ἑκατεραϲ φυλαττομενον : ἡ δε πολλη τριψιϲ την ἰϲχνοτητα παρεχεται , |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| ἀετους ἐκ δυσεως και ἀνατολης ἀφηκεν : οἱ δε διϊπταμενοι συνεπεσον ἀλληλοις κατα την Πυθωνα : ὡστε φανεντος ἐνταυθα του | ||
| : ὁτι ὑπο Διος ἀφεθεντες ἐκ των περατων της γης συνεπεσον ἐνταυθα , και οὑτως ἐγνωσθη το μεσον της γης |
| φοβερωτεροι , οἱ Θηβαιοι . σφετερας δε , της Πλαταιεων προσεβαλον : προσεπεσον . ᾐσαν : δισυλλαβως ἀναγνωστεον ἠσαν . | ||
| ' ἐθνει γυναικων : οὐκ ἀκολουθως . οὐ γαρ ὑποστρεφοντες προσεβαλον τῃ Λημνῳ , ἀλλ ' ἀπιοντες . ἀνδροφονων : |
| παθητικη , πῃ δε ἠθικως προηκται . και το μεν πραγματικον ἐπιδεδεικται πολλαχου : συναπτει δε τας ἰδεας ταυτας πολλακις | ||
| το πραγματικον και το παθητικον . και αὐθις το μεν πραγματικον δια δυο τουτων ἐργασομεθα τοπων , ἐπανοδου και ἀνακεφαλαιωσεως |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| , ὡν τον μεν Ἰασιωνα δυσσεβημα τι πραξαι περι Δημητρος λεγους ' ἀγαλμα και πληγῃ κεραυνωθεντα δαιμονιῳ θανειν , τον | ||
| μυθῳ ] λογῳ προσχρῃζετε ] χρῃζετε πευσεσθε ] μαθηθεσθε και λεγους ' ] οὐ μονον πασχουσα δηλονοτι ἀλλα και λεγουσα |
| πισσης , το φερομενον ἀπο Κιλικιας λαμβανομενον εἰς κοχλιαριον και ὑποτιθεμενον . και ὀμφακιον μετα μελιτος ἠ γλυκεος λιαν . | ||
| σωματος ἀμεμπτον ἐχουσι κατασκευην ἰστε δηπου διττην ὁδον της κενωσεως ὑποτιθεμενον με , δια φλεβοτομιας μεν , εἰ ἀκρατεις εἰεν |
| την πλανην , γινεται ἀλητης . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον αὑτου . ἀλιτης δε δια του ι γραφομενον εὑρον | ||
| οἱοι ἐσαν βασιλευτορες † Αἰπαληων . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον , . , . . . . Βασανιζειν : |
| τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
| . Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
| του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
| πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
| πλην του εἰρην . Τα εἰς ΡΗΝ καθαρον τῳ Ε παραληγοντα παροξυνεται , οἱον : ἐρην τερην Θερην περην . | ||
| το ι . Τα εἰς ων καθαρα βαρυτονα διχρονῳ συνεσταλμενῳ παραληγοντα δια του ω κλινεται , Ἀμφιτρυων Ἀμφιτρυωνος , Ἠετιων |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| ἐλαιου # ιβ . ἁρμοττει δε και το βασιλικον φαρμακον προσλαμβανον νιτρου ἠ ἀσβεστου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ | ||
| κλινεται τρεπον την ἐσχατην εἰς μαι και ἐν τῃ παραληγουσῃ προσλαμβανον το ω μεγα ὑποτακτικον παθητικον ποιει . . . |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
| ' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| και του μεσου της ὑπεροχης του μεσου και του ἐλαχιστου γον μερος ἐστιν . ἀπηκται οὐν μοι εἰς το εὑρειν | ||
| μ , τον δε βον ʂ κζ , τον δε γον ʂ κε , και ἐστιν ὁ ἐκ των τριων |
| διαφορας πραγματος . ὁθεν το Ἑλενος και Ἑλενη οὐκ ἐστι παρωνυμον : ἐχει γαρ κοινωνιαν ὀνοματος , ἐπειδη αἱ πρωται | ||
| , ὁ ἐστι ξυλινον και ξηρον , ἀφ ' οὑ παρωνυμον καλη και κηλη : περι τα μερη γαρ ἐκεινα |
| τι γαρ καινον ἐαν γερων ὠν θανειν θελῃ . ἀλλα προσληπτεον το φιλοζωος , ἱνα ᾐ οὑτως ἀκριβες : γερων | ||
| του “ τυπτω ” ἀττικως ἐχοντα ] φορουντα μα ] προσληπτεον το “ οὐ ” , ἱν ' ᾐ ἀπωμοτικον |
| ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
| παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
| εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε ἀλλην τινα ταττουσι πολιτειαν , προσταττοντες δε παντα τα κατα πασαν ἀρετην ἐργα , οἱον | ||
| και δυο τον αὐτον ἠ παντες εἰληχασι , τἀναντια ἀλληλοις προσταττοντες και ἀπειλουντες , εἰ μη πειθοιτο , μεγαλαις τισι |
| των ἀγαλματων : ὁταν γαρ εὐχωμεσθα διδοναι τἀγαθα , ἑστηκεν ἐκτεινοντα την χειρ ' ὑπτιαν , οὐχ ὡς τι δωσοντ | ||
| ὀλιγον , και μαλακως δε και ὁμαλως , το ὁλον ἐκτεινοντα και συγκαμπτοντα και πολλακις παντα τα ἐνδεχομενα του σωματος |
| και κτηνων και της ἀλλης εὐδαιμονιας , μεγαλας μεν λαμβανοντες προσοδους , οὐδεν δε εἰς τους εἰωθοτας πολεμους ἀναλισκοντες . | ||
| φοραν την γε ὡραν ὑπερβαντι του ἐτους , ᾑ τας προσοδους κομιζειν γεωργοις νομος ; εἰ οὐν ἀγροικων εὐθυνονται παιδες |
| Βιωμενοι : βιαζοντες . Μαψιδιως : ματαιως . ἁλιον : πεπλανημενον , ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : | ||
| ἐπιπλει : Δημοκριτον μεν οὐν ἀπιστειν ἁτε πολλην της Ἀσιας πεπλανημενον : και Ἀριστοτελης δε ἀπιστει . : Ἡμιν δε |
| πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
| μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
| των [ λογων του ] ἁγιου , και μη δοτε ἐπαινον ταις [ εἰκοσιν ὑμων ] : οὐ γαρ εἰς | ||
| ἠ τον Γλαυκον ἠ τον ποιητην ὡς ἀσεβουντα περι τον ἐπαινον , ἀλλα εὐδοκιμουν ἀμφω και ἐτιμωντο ὑπο των Ἑλληνων |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| , ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
| . εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| μετριως και μεχρι τινος γεωμετρησαντας . περι παν δε ἐλεγε πεπαιδευμενον τον περι παντα τα μαθηματα οὑτως ἐχοντα , ὡστε | ||
| ποιειται την περι αὐτων θεωριαν . ὡσπερ γαρ τον ἁπλως πεπαιδευμενον περι παντων ὡς εἰπειν κριτικον νομιζομεν εἰναι ἑνα τον |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
| ἡ ἐπηλις ἐστι παρα Ποσειδιππῳ . ἀποδιοπομπεισθαι : ἀποπεμπεσθαι τον προστροπαιον Δια και προστρεπεσθαι τον ἀποτροπαιον και οἱονει καθαιρεσθαι ἠ | ||
| περι της πρεσβειας ” ἐασετε οὐν “ αὐτον το τοιουτον προστροπαιον ” ἀντι του ἀγος και το μιασμα . και |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| . Νυν εἰς χωραν ἠλθες : ἐπι των προτερον μη ἀνεχομενων ἐλθειν ὁπου δει , ὑστερον δε αὐτοματουντων . Ξυλῳ | ||
| ἐστιν ἐχοιεν εἰτε και δυναμει , των μετα τροπου μη ἀνεχομενων της τοιαυτης ἀντιθεσεως ἀλλα κατα τους τροπους αὐτους ἀλληλαις |
| το ἐφετονἰον δε το ζητουμενον . ὁταν δε ἡ του ἀνθους ὀδμη προς ἑαυτην την κορην χειραγωγησειεν , ἐδρεψατο τε | ||
| σπουδαζοντος , ὁτι καθαπερ ἐρωτικα τινα κνισματα τοις ἐρασταις του ἀνθους ἡ φυσις τας λεπτας ἐκεινας ἀκανθας προσεφυσε προς μειζονα |
| ὁ Φορμιων και αὐτος ἐπιβοηθων ταυτῃ παραπλεοι , μη διαφυγοιεν πλεοντα τον ἐπιπλουν σφων οἱ Ἀθηναιοι ἐξω του ἑαυτων κερως | ||
| ὡς οὐκ ἀν * ἐκγενοιτο αὐτοις ἡ Συρακουσσιων δεκατη . πλεοντα δε τον Ἀρχιαν εἰς την Σικελιαν καταλιπειν μετα μερους |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| ἀκριβως προνοεισθαι , τριτης δε ὡρας ἠ τεταρτης ἀρτον ἐπιμελως ἐσκευασμενον προσφερεσθαι μονον μεν , εἰ ἀδιψος εἰη , διψης | ||
| αὐτῳ τον στρατον ἐπεμπε , τα μεν ὁπλα φεροντα , ἐσκευασμενον δ ' ὡς ἐν ὁδοιποριᾳ . οἱ δε τον |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| ἀφηκε . το γαρ ἡμων δι ' ὑμας εἰς πολεμον κατασταντων ὑμας ἀνευ της ἡμετερας γνωμης εἰρηνην ποιεισθαι πως οὐκ | ||
| ἐφην ἐχειν διδοναι προϊοντος ἀναιρησει του χρονου , παντων ἀτελων κατασταντων . ἐπειτα κἀκεινο προσῃδεσαν και σφοδρα γε πεφυκος ἐν |
| ἐστιν ἀυλον εἰδος το δε ἐνυλον , ἐν δε ταις συνθετοις οὐσιαις μαλιστα το ἐνυλον εἰδος θεωρειται , τουτου χαριν | ||
| αὑτα τοις πραγμασιν οὐκ ἀν τις ἐτι ταυτα οὐδε τοις συνθετοις ἐπινοησειε . και δηλον ὁτι εἰκοτως ἐν τουτοις ὁ |
| ἐρυϲιπελατωδηϲ διαθεϲιϲ περι τινα των ϲπλαγχνων , καυϲωδη πυρετον και ἑκτικον ἐπιφερουϲα . και εἰ μεν περι την γαϲτερα γενοιτο | ||
| εἰσι δε οἱ και τριτον εἰσαγουσι , το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους |
| ἀπεκτεινεν αὐτων , τους δε και ζωντας ἐλαβεν , οἱ πλειους δε κατεφυγον ἐς τι χωριον ὀχυρον και τετειχισμενον . | ||
| πεττονται , καθαπερ ἐν τοις ἀλλοις ὑπνοις , ἀλλα πολυ πλειους γινονται . δια ταυτα τοι και παρακελευομεθα τοις καμνουσιν |
| των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
| ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
| ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
| , ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
| [ ] σε , [ προστατην ] [ των ] προστατων , γουναζομαι [ ] [ ] σε [ ] | ||
| ἐδεξαντο οὐδ ' ἐβουλευσαντο , ἐργῳ δειξαντες ὁτι το των προστατων πολεμουσιν , οὐχ αὑτοις ἰδιᾳ τι πραττοντες . και |
| θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
| του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
| συμμαχιας . ὁ μεν γαρ Πολυπερχων ἀργως ἐδοκει και ἀφρονως προστατειν της τε βασιλειας και των συμμαχων , ὁ δε | ||
| , ἠ πανταπασι παιδαριου γνωμην ἐχει . δει τον πολιτων προστατειν αἱρουμενον την του λογου μεν δυναμιν οὐκ ἐπιφθονον , |
| οὐτε αὐτοματον αἱ ἀρεται αἰτιωνται ἀλλα τον ἀνθρωπον και τον ἀνθρωπινον νουν ταις πραξεσι συνδυαζομενον , και ὁτι βουλη προηγειται | ||
| ἡς ὁ ἀνθρωπος ἀγαθος γινεται και ἀφ ' ἡς το ἀνθρωπινον ἐργον εὐ και καλως ἀποτελεσει . πως δε ἐσται |
| ὑπνος : κειω , οὑ ὁ μελλων κεισω , και παθητικον κειομαι , και κατα συγκοπην κειμαι . Τα δια | ||
| . Ἀσχαλααν , παρα το ἀχω το λυπω : οὑ παθητικον ἀχομαι : νυν δ ' ἀχομαι κακοτητι . παραγωγον |
| : ἀριστινδην ἐκλελεγμενως κατα ἀριστειαν : ἀπο του ἀριστος ὀνομα ὑπερθετικον . ἀπο του ἀρειων συγκριτικου : τουτο δε παρα | ||
| : ἐστι δε ὀνομα ὑπερθετικον : ἀπο του λωος το ὑπερθετικον λωστος : τουτο , παρα το λω , το |
| βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
| Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| ἑκαστους τοπους . οὑτω δε και τα νοσηματα παρα τους ὑποδεξαμενους τοπους ἠ εὐφορα και εὐτροφα ἠ ἐλαττω γιγνεται . | ||
| Ἀμφιπολιτων ἐποιησε τους παραδοντας αὐτῳ την πολιν και Πυδναιων τους ὑποδεξαμενους : και ὁλως ἀπιστον , οἰμαι , ταις πολιτειαις |
| προλαμβανειν ἐπι παντος Ἀριστοτελικου συγγραμματος . ἑξ τοινυν κεφαλαια δει προλαμβανειν , τον σκοπον το χρησιμον και τα ἑξης . | ||
| , ἐφ ' ᾡ τους ὑψηλοτερους τοπους κατα των ἐχθρων προλαμβανειν : Παραγγελθηναι δε τους ψιλους περαιτερω του δυνασθαι αὐτους |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| , πονου συνεχειαν φυσει πτερων ᾠηθη δειν ἐξισωσαι και τα παρεχοντα δη την ἐν ταις ὁδοις τρυφην παντα ῥιψας και | ||
| εἰ δε διατασεως ὑπο πνευματων , την γαστερα δει τονωσαι παρεχοντα την ἱεραν Γαληνου , ἡντινα πικραν και δι ' |
| ἠ ἐγνωρισεν , ἠ ἠγνοησεν : και ἐνταυθα μεν το ὁρικον μονον ἐμπιπτει κεφαλαιον : εὑρισκεται δε και τε - | ||
| ῥητορικην και εἰς διαλεκτικην . τινες δε και εἰς το ὁρικον εἰδος , το περι κανονων και κριτηριων : ἐνιοι |
| πραττουσι παντες , οὑτω και εἰ τι κοινως των ἁπαντων πρακτων ἐστι τελος , τουτ ' ἀν εἰη το πρακτον | ||
| ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ περι των ἀλλων πρακτων καθολου περι των τοιουτων διορισαι , ἀλλα δει τοις |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| ταις πεντε ἰσαριθμος ὠν αἰσθησεσι . τουτῳ και ὁ ἐτι γυμναζομενος ἀσκητης ἐξεταζεται , μηδεπω δεδυνημενος ἐνεγκασθαι τα τελεια νικητηρια | ||
| μαλλον γεγηρακως ἠ ταις ἐπαλληλοις δυστυχιαις , ὑφ ' ὡν γυμναζομενος ἀθλητου τροπον ἐν πονοις και δυσκαρτερητοις κακοπαθειαις διετελεσεν : |
| , και αὐτης δη της γλωττης προσφορας , ἱνα το οἰκειον ἀμεσως ἐπιχορηγουντος ἑκαστου , και μη ταις ἀλληλων συμπαθειαις | ||
| οὐκ ἐχουσιν οὑ ἑνεκα ἐξ ἀρχης κατα το της φυσεως οἰκειον ὠρεχθησαν . . Οὐδεμια ἡδονη καθ ' ἑαυτο κακον |
| χωρας , τῃ μεν δυναμει της πτησεως των ὀρνιθων μικρον παραλλαττον , μακρον δε τῳ σωματι . Ἀπο τουτου του | ||
| , οὐκετι δει ἀμφισβητειν τι δηποτε ἐν αὐτοις ἐστι το παραλλαττον : ᾑπερ δη ἐχει φυσεως ταυτα ἑκαστα , ταυτῃ |
| ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
| τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| μεν τωι ποιητηι τον Δια παρεισαγεσθαι δυσαρεστουμενον τωι Ἀρει και λεγοντα ἐχθιστος δε μοι ἐσσι θεων , οἱ Ὀλυμπον ἐχουσιν | ||
| ἐτι ἀποδημου αὐτου ὀντος ἐθεασατο αὐτον ἐν ὑπνοις ἐλθοντα και λεγοντα τρισχιλια ὀκτακοσια νομισματα ἠνεγκα . και ἀναθεμενος τινι των |
| τα διαστηματα : ἀρρενωπον δ ' ἐστι και αὐστηροτερον . χρωματικον δε καλειται παρα το χρωζειν αὐτο τα λοιπα διαστηματα | ||
| δια της κατα την ἀρετην ὁμοιωσεως ἀντεχομενοι . [ Το χρωματικον γενος διατονικον ἐστιν ηὐξημενον και πεπυκνωμενον ἡμιτονιοις : το |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
| οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |
| ἐξεταστης , ἐπιμελητης , φροντιζων . το ταλαιπωρον ] το καρτερικον , το ὑπομενειν , τλητικον . και το ταλαιπωρον | ||
| ῥωμη δε ἀνδρειᾳ , ὡς ἐν αὐτῃ το εὐτονον και καρτερικον ἐν τοις πονοις του σωματος ἐχοντος , εὐαισθησια δε |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| ὁ ὑπερανεστηκως τοπος των ποταμων . κυριως δε ἐκεινο ἐνθα καταρρεον ὑδωρ ἰλυν και ψαμμον περιττην τιθησι σωρηδον ἐνταυθα ] | ||
| ἐκπυρουντων βλαπτεται : ὁθεν πειρασθαι χρη ἐπι τουτων τεμνειν το καταρρεον εἰς την γαστερα φλεγμα , δια των μη πανυ |
| νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
| ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
| ᾑ ἐκτισται το Κωμον , εἰτ ' ἐνθενδε εἰς τον Παδον συμβαλλει , περι ὡν ὑστερον ἐρουμεν . και ὁ | ||
| δε ἐξιησι μεγαν Τικινον : παντες δ ' εἰς τον Παδον συρρεουσι . τοσαυτα και περι των ὀρων ἐχομεν λεγειν |
| τε και ποικιλας , ἐπισταμενον ὡς τισι των μερων ἁρμοζουσιν ἑκατεραι , τισι δε ἡ ἑτερα , λεγω δε ἡ | ||
| κατα φυσιν ὑπαλλαττει διαθεσιν . ἐστι δε ἀλωπεκια και ὀφιασις ἑκατεραι μεν διαθεσεις παρα φυσιν την αὐτην αἰτιαν ἐχουσαι της |
| : το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
| και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
| παυονται ἠ προσθεν : οἱ τε φονικωτατοι και ἐπι σημειων δεινοτατων γινομενοι τεταρταιοι κτεινουσιν ἠ προσθεν : ἡ μεν οὐν | ||
| τας θυσιας ἀπαρχων τοις ἀνθρωποις προϊουσων παρανομιας , ἡ των δεινοτατων θυματων παραληψις ἐπεισηχθη , ὠμοτητος πληρης , ὡς δοκειν |
| και ποθεν ἐγω τριπουν τραπεζαν ληψομαι ; οἰνου τε Χιου σταμνον ἡκειν και μυρον . ὡς δη τις ἀν ὠν | ||
| και μη ταχιστα ἀναλισκομενων : ὁ γαρ Ξενοκρατης εἰ ποτε σταμνον οἰνου ἀνοιξειεν , ἐφθανεν ὁ οἰνος τρεπομενος πριν ἀν |
| παιδα μεν ἐτι , σκληρον δε και περα του μετριου ἀνδρικον , μη προτερον ὁπλομαχειν διδαξαι πριν τελειον ὀρχηστην ἀπειργασατο | ||
| . προχειρον δε ἐν ταις ὀργαις ὁτι οὐχι το θυμουσθαι ἀνδρικον , ἀλλα το πρᾳον και ἡμερον ὡσπερ ἀνθρωπικωτερον , |
| ' ἡμιν οὐ καθημενην στρατιαν και τῳ τε περι τον ὁρμον πονῳ κεκοσμημενος και τῃ των κωλυσοντων ἐρημιᾳ την ἐλπιδα | ||
| ἀνεθεσαν δε αὐτο Κυναιθαεις . ὁ δε περικειμενος τε τον ὁρμον και ἡλικιαν παις ἐτι ἀναθημα ἀνδρος ἐστι Φλιασιου Κλεολα |