και φυγαδας ἠξιωσατε ἡγεμονιαις αἰει κατ ' ἐμου δορυφορεισθαι : Δεκμον τε την ἐγγυς Κελτικην ὑπερορατε ἐχοντα , και τονδε | ||
Κικερων δε τους ἐκεινου φονεας προτιθησι των φιλων αὐτου και Δεκμον Καισαρι μεν ὀντα φιλον ἐμισει , ἀνδροφονον δε αὐτου |
του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
και παραλαβοντων την ἀρχην , οὑτω δη ὁ Θηρας δεινον ποιευμενος ἀρχεσθαι ὑπ ' ἀλλων ἐπειτε ἐγευσατο ἀρχης , οὐκ | ||
βασιλευς Ἀμασις ἐξαναστησας ἐνθευτεν κατοικισε ἐς Μεμφιν , φυλακην ἑωυτου ποιευμενος προ Αἰγυπτιων . Τουτων δε οἰκισθεντων ἐν Αἰγυπτῳ οἱ |
μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
δωδεκα νομιζω , την δε Πρεπεσινθον και Ὠλιαρον και Γυαρον ἡττον : ὡν τῃ Γυαρῳ προσορμισθεις ἐγνων κωμιον ὑπο ἁλιεων | ||
, ἀν ἀσθενη ὠσι τα ταγματα , οὐδε των πεντε ἡττον , ὡς ἀν εἰσιν ἐπιλεκτα , ὡστε δια του |
τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
# # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
φυτουργον Πριαμον οὐκ ἀλλων παρα ἠκουον , ἀλλα τοισδ ' ἐπειδον ὀμμασιν αὐτη κατασφαγεντ ' ἐφ ' ἑρκειου Διος , | ||
' ἐπιθυμησας οἰδα ὁτου ἠτυχησα . και τους μεν φιλους ἐπειδον δι ' ἐμου εὐδαιμονας γενομενους , τους δε πολεμιους |
ἐνεστωτα τε και τον παρῳχημενον ; και φαμεν τον μεν παρῳχημενον δια το ἁπαξ δοξαι αὐτοις ὁτε περι τουτου ἡ | ||
τον χρονον εἰς ἀπειρον , προσσυναψαντες τῳ ἐνεστωτι και τον παρῳχημενον και τον μελλοντα : εἰτα ἐντευθεν εἰς ἐννοιαν ἀιδιου |
, κληθεντες δε οὑτοι εἱποντο : ἠν δε το δειπνον ποιευμενον ἐν Θηβῃσι . Ταδε δε ἠδη τα ἐπιλοιπα ἠκουον | ||
μεγαλως . Μαθων δε ὁ Ἀμασις το ἐκ των ἀστων ποιευμενον , συγκαλεσας Αἰγυπτιους ἐξεφηνε φας ἐκ του ποδανιπτηρος τὠγαλμα |
δε οἱ μεν τον κακοδαιμονα , οἱ δε τον δυσχερως σῳζομενον παρα το σοος . και Ὁμηρος : ὁππως οἱ | ||
χαραξ την ἀμπελον , ὁταν ὑπο του σῳζοντος ἀπατηθῃ το σῳζομενον . Χαρητος ὑποσχεσεις : Χαρης στρατηγος Ἀθηναιων εὐχερης τε |
παιδιῳ ἐγχεον μοι του οἰνου πιειν , ὁμοιως ὁ παις πευσεται ποιου . οὑτως ἡ ἐν ἑκαστοις ἐμπειρια του χρησιμου | ||
φερουσα παρα Διος αἰγιοχοιο ” και “ ἠ μαλα λυγρης πευσεται ἀγγελιης . ” ποτε δε ἀντι του ἀγγελος : |
το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
, ὁπερ ἐστι στρατιωτικης τεχνης . τε βαλωσι : γραφεται περιβαλλονται . Ἀνδρας τ ' ἀγρευτηρας : λανθανουσι τε τους | ||
ἐσθησι γραψεις , ἀντι του περιαγουσι νοησεις οὑτως , ὁποσαι περιβαλλονται και περιαγουσιν ἐν ταις ἐσθησι στροφον και ζωνην . |
δε ἀραιος και διακενος . ἀλλ ' ὁ μεν ναστος περιαπτομενος τοις ἀνδρασι συμβαλλεται αὐτοις περι την σποραν : ὁ | ||
ψυχης κτιζειν . αὐτος δε ὁ λιθος καθ ' ἑαυτον περιαπτομενος μεγιστην εὐπεψιαν παρεχει και ἐντασιν τοις μη δυναμενοις συνουσιαζειν |
το ὀν : ἑκαστον γαρ των ὀντων του οἰκειου ἀγαθου ἐφιεμενον και του οἰκειου τελους σπευδει ἐξομοιωθηναι ὡς δυνατον τῳ | ||
δ ' αὐτο και ἐκ των ἐπι μερους . τον ἐφιεμενον τινος των ἐπ ' ἀλλοις ὀντων ἐνδεχεται ἀκωλυτον εἰναι |
ἰσαι Μο γ . Και εἰ ἠν ἑκατερος ⃞ος , λελυμενον ἀν ἠν το ζητουμενον : και ἀπαγεται εἰς το | ||
πτισανης ἀμμωνιακου βραχυ συντετηκοτος ἐχων : ὀξει δε το ἀμμωνιακον λελυμενον τῳ χυλῳ παραπλεκεσθω . και του - τον τον |
, καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
. θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . τιμημα | ||
και ἀδικα των ἐδεσματων , μητε ἐμψυχον μηδεν μηδεποτε ἐσθιειν εἰσηγουμενος μητε οἰνον ὁλως πινειν μητε θυειν ζῳα θεοις μητε |
και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
εἰς μυρμηκιαν λαλησαντας ἑλκουσθαι την γλωσσαν φασιν . μυστιλην : ψωμον , κοιλον ἀρτον , ὁν ἐποιουν , ἱνα ζωμον | ||
“ αἰτιζων ἀκολους ” , ὁ δε οὐκ ἀκολους οὐδε ψωμον . γραυν τινα φασι μοσχον μικρον ἀραμενην και τουτο |
τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |
, ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
, τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
εἱνεκ ' ἐγενετο . ἀν πολλα βαλλῃς , ἀλλοτ ' ἀλλοιον βαλεις . ὡς τοις ἐς ᾁδου βουλομενοις οὐδεις φθονος | ||
ἀνδρος ἰσχυρον , οὐδε ἀσθενες ἀει , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλοιον . Και της γυναικος οὑτως ἐχει : ὡς μη |
μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
προς τοὐναντιον του τελους ἀπενευσεν ἀντι του ἀγαθου το κακον ἑλομενος ἠ τον τροπον της ἐπιτευξεως καταλειψας την προς τοὐναντιον | ||
εἰς θεραπειαν ἡμιν ὁ σος ἀγγελος εὐξαμενος τε και γραφειν ἑλομενος , ἡμεις μεν ἰδου γεγραφαμεν , ἐπιστελλε δε και |
στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
. οἱ δ ' ἀμφι Τημενον μεθ ' ἡσυχιας το Ῥιον κατεσχον . Προκλης και Τημενος Ἡρακλειδαι Εὐρυσθειδαις κατεχουσι την | ||
προς τῳ στοματι του πορθμου : παραπλευσας δε το τε Ῥιον το Τρωϊκον και το Ἀχιλλεως σημα κατηχθη ἐς Τενεδον |
ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
ὁτι τριετη ἠν τα θυομενα : και το νεοια δε παροξυνομενον την δια της οι διφθογγου γραφην ἐφυλαξεν . Τα | ||
ἐνθα δ ' ἐνι Σκυλλη ναιει : το μεν γαρ παροξυνομενον ἐστι , το δε προπαροξυνομενον ἐν παραθεσει του συμπλεκτικου |
παραπλησια τουτοις φαινεται : ἡ μεν γαρ του ἁμα θεῳ ἰοντος πορεια φαινεται , ἡ ” ἀμαθια , “ ἡ | ||
χειρας ἑλουσα Αἰσονιδεω , τα δε οἱ ῥεε δακρυα χητει ἰοντος : “ Νισσεο , και σε θεοι συν ἀπηρεσιν |
ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
: δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
: οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
ἐστι και το ΕΗ . και παρα ῥητην την ΕΖ παρακειται πλατος ποιουν την ΕΜ : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ | ||
Διδυμοις κηʹ , ὡροσκοπος Αἰγοκερῳ . ταις κʹ του Αἰγοκερω παρακειται Ζυγος : ἐν Ζυγῳ Ἰχθυες : τουτους ἐν τῳ |
' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
Δια ταρασσει και λυπει δια γυναικων , και τας ἐλπιδας ψευσεται , και οὐδεν ὡν ἀν τις ἐννοησῃ γενησεται . | ||
ἐξεγγυην ὁτι ἀπεδωκεν . Εἰ οὐν ταυτ ' ἐρει , ψευσεται και ῥᾳδιως ἐλεγχθησεται : ἀναγνωσεται γαρ ὑμιν ὁσα κατελιπε |
μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
. και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
αὐτον εἰς ἰσα διαιρεισθαι : εἰς μοναδα γαρ και δυαδα διαιρειται : οὐδε γαρ δυναμεθα διαιρειν αὐτον εἰς ἑν ἡμισυ | ||
μερος της φιλοσοφιας εἰρηκαμεν , ἀναγκη και τουτο διελειν . διαιρειται τοινυν το πρακτικον εἰς τε το ἠθικον και οἰκονομικον |
ὡσπερ και τα των ἀλλων αἰσθησεων ὑποκειμενα . δυσι γαρ ἐκειναι τοις μεταξυ ἐποιουντο την αἰσθησιν , τοις τε ἀλλοτριοις | ||
ἡν οὐ μαλλον γινωσκει των ἐφεξης : ἀλλα και ἁς ἐκειναι δι ' ἀδυναμιαν ἀπιστους ἐωσι , κινουσα και περικρουουσα |
ὑπο της βολης του λιθου : αὑτη ἡ λαος γενικη μεταγεται εἰς εὐθειαν και γινεται ὁ λαος , ὡσπερ ὁ | ||
: περισπωμενον : τουτο παρα το ἀλεγω ἀλεξω : και μεταγεται ὁ μελλων , εἰς ἐνεστωτα και γινεται ἀλεξω . |
, καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
ἡλιος ἐπι του ὁριζοντος ἀνατελλει μεν κατα το Ν , δυσεται δε κατα το Κ , και του ἡλιου ἀνατελλοντος | ||
ὡστε του γʹ ἀνατελλοντος ὁ ἡλιος ὠν προς τῳ αʹ δυσεται : και συνδυσεται τῳ ἡλιῳ το αʹ ἀστρον και |
του της ψυχης : ὁπερ δαιμονιον ὀχημα , οὐχι γλωττῃ χρωμενον και φωνητικοις ὀργανοις , ἀλλ ' αὐτῳ τῳ βουλεσθαι | ||
και το πτηνον ἁρμα , τον συμπαντα οὐρανον , ἡνιοχει χρωμενον αὐτεξουσιῳ και αὐτοκρατορι βασιλειᾳ . τι οὐν και περι |
διορισμον ἀλλα το συντρεχον τῳ ὑπαρχοντι . ὁτι γαρ οὐ συναγεται το κατα τον διορισμον ἐνδεχομενον , δηλον ἐντευθεν . | ||
ἀρξαμενη του κατα τον πυθμενα περατος προς λογον ἐπι στενον συναγεται το στομιον . κεκληται δ ' αὐτης το μεν |
πατερ ; ὁ μοιχος οὐ κακος ; ὁ φονευς οὐ κακος , και οἱ ἀλλοι παντες ; Ἀλλ ' ὁ | ||
ἐξαλαπαξε πολιν , χηρωσε δ ' ἀγυιας : σοι δε κακος μεν θυμος , ἀποφθινυθουσι δε λαοι . οὐδε τι |
πηχυαιᾳ , ὁταν μη τον πηχυν ἐχωμεν προκειμενον ἡμιν ὡς μετρον και κανονα , ἀλλ ' , εἰ τυχοι , | ||
λογαοιδικον . ἐξ ἀναπαιστων δε ἠ δακτυλων συγκειται τουτο το μετρον , ἐνταυθα δε ἐκ σπονδειων , πλην της τελευταιας |
' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
αὐτα κεχυσθαι και μαλακα . ἠ παρα το ἑλκειν το κεχυμενον ποτον . Χειρες . ἀπο της χρησεως , ὡσανει | ||
σωματικων τε και ἀσωματων : ὡς γαρ ὁ ὀπος το κεχυμενον γαλα συστρεφει κατα το ποιητικον τε και ἐργατικον ἰδιωμα |
ἠν πολυ . Ὠ σπερμ ' Ἀτρεως , ὡς πολλα παθον δι ' ἐλευθεριας μολις ἐξηλθες τῃ νυν ὁρμῃ τελεωθεν | ||
ἐπιτιθει τηνδε , ὁτι μιν ἠδικησας οὐδεν προς ἐκεινου ἀδικον παθον . Και βασιλευς μεν Ξερξης διαβησεται σε , ἠν |
του πραγματος ἐχουσαν : ἀλλ ' οὐ παρα τουτο συλλογιστικως ἐπαγεται το συμπερασμα , ὁτι το λαμβανομενον ἐναργες , εἰ | ||
πρεσβειας . Ἐπακτος ὁρκος : ὁν αὐτος τις ἑκων αὑτῳ ἐπαγεται , τουτεστιν αἱρειται : ἀλλοι δε τοὐναντιον ὁ ἀλλαχοθεν |
, ὠκεανος δ ' ἐστι * * ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . 〚 τροπην δε γιγνεσθαι 〛 ἐκ της περιφερουσης | ||
ὠκεανος δ ' ἐστιν ἠ γη , ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . Πλατων Πυθαγορας Ἀριστοτελης παρα την λοξωσιν του ζῳδιακου |
κατεχοντος , ἐστε παρελθοι , και καθ ' ὁδον ὁδευοντι ὑοντος . ἀπλωτου τε θαλασσης ἐν Ἰνδοις ἀπεπειρασε , και | ||
, ὑπαιθριοι γαρ δοκουντες αὐλιζεσθαι σκιαν τε ὑπεραιρουσιν αὑτων και ὑοντος οὐ ψεκαζονται και ὑπο τῳ ἡλιῳ εἰσιν , ἐπειδαν |
δε Ὀδυσσεα προς Ἀλκινουν περι των ἐν Ἁιδου και ἀλλα διηγουμενον και ὁτι Θησεα ἰδειν ἐθελησαι και Πειριθουν προτερους ἀνδρας | ||
ἐγραψαμην δε δη οὑτωσι τον λογον , οὐκ ἐμοι Σωκρατη διηγουμενον ὡς διηγειτο , ἀλλα διαλεγομενον οἱς ἐφη διαλεχθηναι . |
προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
Ἀνταρκτικος δε ἐστι κυκλος ἰσος και παραλληλος τῳ ἀρκτικῳ και ἐφαπτομενος του ὁριζοντος καθ ' ἑν σημειον και ὁλος ὑπο | ||
, και μειζων ἐστω ὁ ΒΜ , ἀλλος δε τις ἐφαπτομενος αὐτων κατα τα Κ Λ περι κεντρον το Η |
ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
, τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
χρονου , τελειαν λαβειν κινησιν : κατα το εἰδος ὁ ζητειται ἐν τῃ τελειᾳ κινησει , ἀλλ ' ἐν τῳ | ||
; λεγομεν , ὁτι ἐν μεν τῳ στοχασμῳ το παν ζητειται , εἰ ὁλως πεπρακται , και οὑτως ὡμολογηται το |
? : εἱς Διονυσος συμβολα υρα θεος δια κολπου ν ἐπιον ὀνος βουκολος γιας συνθεμα : ἀνω κατω τοις και | ||
τοις ῥημασι τον λογον ἀποτετορνευσθαι και οὐκ ἀγεννως εἰρησθαι το ἐπιον τῳ ῥητορι . ἀλλα περι μεν Λυσιου και του |
του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
περι αὐτον ἐμαχοντο : ἠδη δε τοις Ῥωμαιοις ἀπειρηκοσιν ἀπροσδοκητος ἐπιφαινεται περι δειλην ὀψιαν προσιων Κοιντιος , ἀγων την ἐθελουσιον | ||
δε τοις τε πολλα και ὑπερ την δυναμιν γυμναζομενοις γυμνασια ἐπιφαινεται , και οἱα δ ' αὐ τοις νωθρον και |
Βριμω προσηγορευθη . . . . Βρισαι : νυμφαι οὑτω καλουμεναι , ἠ ὁτι βλισαι , και γαρ μελισσουργιαν αὑται | ||
τοις ὁπλοις κινησεις ἐγυμναζοντο μετα ᾠδης : ὁθεν ἐκινηθησαν αἱ καλουμεναι πυῤῥιχαι και πας ὁ τοιουτος τροπος της ὀρχησεως , |
τεθηραμενοι : και δια ταυτα ἁλισκομενοι ἡττον προς τους θηρωντας διαμαχονται ὑπερ του μη ἁλωναι . οἱ δε ἀλλοι , | ||
ἐνδυομενοι ἠ προς ἀντιπαλους ἠ προς κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι |
δοκει δε και ἀλαζων εἰναι ὁ θρασυς και προσποιητικος εἰναι ἀνδρειας : χρηματιζεται γαρ ἀνδρειος εἰναι : ὡς γαρ ἐκεινος | ||
ἀνδρειον ἐπιφημιζομεν . μετρον ἀρα και του ἀνδρειου και της ἀνδρειας ὁ σπουδαιος . και ἐπι των ἀλλων ἁπαντων δη |
, ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
, πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
πετραις ἡ ὁδος ὡστε πολλαχου και παρακρημνος ἐστι δια το ὑπερκειμενον ὀρος δυσβατον τε και ὑψηλον ὀν : ἐνταυθα δε | ||
ἐπ ' αὐτου του κρημνου τοιχον , προβιβασας παραδοξως το ὑπερκειμενον του κρημνου . χρυσουν τε κριον τῃ Ἀφροδιτῃ τῃ |
ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
Διαγοραν ἡ τε Πελληνη και ἡ Αἰγινα ἑξακις νενικηκοτα . τελειται δε ἐν μεν Πελληνῃ της Ἀχαϊας ἀγων ὁ καλουμενος | ||
μεν γαρ μακαρεσσι και ἀνθρωποισι φαεινει , τῃ ἐπι παντα τελειται ἀτειρεος ἐνδον Ὀλυμπου ἐσθλα τε και κλυτα ἐργα τα |
της καθαρσεως ἐκειθεν φερομενης . οἱ μεντοι δυο χιτωνες οὑτοι συνεχονται προς ἀλληλους ὑμεσι λαγαροις και νευροις , ὡστε πολλακις | ||
: εἰκελα και φωκῃσιν : ἐπει μαλα δηρον ἑκαστοι ἐξοπιθεν συνεχονται , ἀρηροτες ἠϋτε δεσμῳ . Πουλυποδος δ ' ὀλοοι |
την ψυχην ῥῳ ἐπωνομασθη : ὁτι γαρ ἱεμενος ῥει και ἐφιεμενος των πραγματων , και οὑτω δη ἐπισπᾳ σφοδρα την | ||
ὑλης , και μενων δε και κινουμενος ὁ αὐτος ἐστιν ἐφιεμενος τε των αὐτων . διο και ἐπιφερει , ” |
δε σε τουτο δη το πολλοις εἰρημενον , τηρειν τον παροντα νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το | ||
φησιν , ὀντως ἠλγησα ἀκουσας τοις Περσαις πολλα πηματα και παροντα και μελλοντ ' ἐτι , ἠ ἁ νυν πασχουσι |
κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
, ἀφρεει και ἀναβλυει ὡσπερ ἀποθνησκων . Ἡ δε κοπρος ὑπερχεται ὑπο βιης πνιγομενου : πνιγεται δε του ἡπατος και | ||
βουλεται , ταυτῃ του πραγματος χωρησοντος : αὐτος δε κρυφα ὑπερχεται τον ἡνιοχον του Δρυαντος , και αὐτῳ χρυσον πολυν |
τα οὐλα ἐρχεται λεπτοτερον ῥευμα , και τουτο δια πτυσματων κενουται . ποτε δε παχυ ἐστι , και τουτο μενον | ||
φλεγμα και χυμον δι ' ἐμετων , ῥαστωνη γινεται . κενουται γαρ το σιτιον και το φλεγμα το βαρυνον την |
ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
Σολωνος και ἀξιουντα μανθανειν ἑωσπερ ἀν ζῃ , και μη οἰομενον αὐτῳ το γηρας νουν ἐχον προσιεναι . ἐμοι μεν | ||
: “ Λιβυσσα κρυψει βωλος Ἀννιβου δεμας ” , και οἰομενον ἐν Λιβυῃ τεθνηξεσθαι , ποταμος δ ' ἐστι Λιβυσσος |
, αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
ἀποδιωθουνται ὡς πολεμιου του λιπους ὀντος : διο δη ἀλιπεις πειρωνται προσαγειν αὐταις , ἐν Αἰγυπτῳ δε και ἐξυρημενοι τας | ||
μη ἐχειν , ὡς ἐσται δηλον . αὐτοι μεν οὐν πειρωνται το προκειμενον δεικνυειν οὑτως . ἐστωσαν γαρ δυο φθογγοι |