και τἀγαθου διακορες . Ἀλλα των μεν τοιουτων ἁλις . Αὐτο δε το ὀν ποθεν ; ἠ ὁθεν ὁ ἐν | ||
και ὡς ἐν ἀφορισμῳ ὁ πολυμαθεστατος Ζωσιμος ἐκφανεστατα φησιν . Αὐτο γαρ το μυστηριον το της χρυσοβαφης , σωματα ὀντα |
ἀναπειθουσα ἑαυτης , ὁ δε μανθανων την διδασκουσαν , ὁποτε φιλομαθης εἰη . πολλακις δε τις των μεσας ἐπιστημας ὑφηγουμενων | ||
το παραπαν ἐξιεναι . Συγγιγνωσκε μοι , ὠ ἀριστε . φιλομαθης γαρ εἰμι : τα μεν οὐν χωρια και τα |
ὁποσον ἐς Δηιοπην ἐχει του λογου . Ἑλληνων οἱ μαλιστα ἀμφισβητουντες Ἀθηναιοις ἐς ἀρχαιοτητα και δωρα , ἁ παρα θεων | ||
. ἐπι δε τουτων ἀποσταντες Θασιοι ἀπο Ἀθηναιων , μεταλλων ἀμφισβητουντες , ἐκπολιορκηθεντες ὑπο των Ἀθηναιων ἠναγκασθησαν παλιν ὑπ ' |
ἠγεν Ἰολην αἰχμαλωτον . και προσορμισθεις Κηναιῳ της Εὐβοιας ἐπι ἀκρωτηριου Διος Κηναιου βωμον ἱδρυσατο . μελλων δε ἱερουργειν εἰς | ||
δε δεξιων των της Λιβυης μερων μεχρι του καλουμενου Πρασου ἀκρωτηριου και της Μενουθιαδος νησου τας μεν προσηγοριας των πολεων |
και τους βιους ταττων ἀνομοθετητον ἑαυτῳ τον βιον κατεσκευαζεν . ἐπεμελειτο δε και της ὀψεως , την τε τριχα την | ||
ἀλλα συνεσπειραμενην ἐχων την των συν ἑαυτῳ ἑξακοσιων ἱππεων ταξιν ἐπεμελειτο ὁ τι ποιησει βασιλευς . και γαρ ᾐδει αὐτον |
πλημυριδος , ἐπικλυσθεισα ἡ Κυρβη ἐρημος ἐγενετο , αὐτοι δε διειλοντο την χωραν , και ἑκαστος ἑαυτου πολιν ὁμωνυμον ἐκτισε | ||
δεινοτατοι ὀντες των βαρβαρων ; ἐξ ὁλοσφυρου γαρ ἰσον μερισμον διειλοντο , και πρωτοι χαρακτηρα ἐβαλον , † εἰς τον |
Ἡρακλειαν : ἐξ Ἡρακλειας δε οὐτε πεζῃ οὐτε κατα θαλατταν ἀπορια : πολλα γαρ και πλοια ἐστιν ἐν Ἡρακλειᾳ . | ||
πεισωσι τον ἐρωτωμενον ὁμολογησαι , ὁτι ὁ λιθος ὁρᾳ . ἀπορια γαρ ἐστιν ὁταν ἡ διανοια οὐ βουληται ἐμμενειν τῳ |
του τοιουτου καταμετρησιν , το δε και πηλικην πανυ ἡμιν κατεφαινετο δισταξιμον της ἐν ταις ἐπιβολαις του ἐπιπροσθησαντος πλατους ἐπι | ||
ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον κατεφαινετο , τον αὐτον οἰμαι τροπον και ἐπι του φυλακτικου |
: εἰχε . ἐπειγομενων δε των Πελοποννησιων : ἀντι του ἠπειγοντο οἱ Πελοποννησιοι προτεροι τε συμμιξαι ξυμμειξαι : ἠγουν συμπεσειν | ||
ἁπαντων . Θηβαιοι περι τῃ πολει δεισαντες τον λοφον καταλιποντες ἠπειγοντο ἐς το ἀστυ : Ἀγησιλαος τον λοφον ἀκωλυτως διηλθεν |
, τοσουτον εἰποντες μονον ὁτι των Παρθυαιων συνεδριον φησιν εἰναι Ποσειδωνιος διττον , το μεν συγγενων το δε σοφων και | ||
πολιους : ἐκπινεται γαρ ἡ οἰκεια της τριχος ὑγροτης . Ποσειδωνιος δε φησιν : ἐν Συριᾳ ἐν τοις βασιλικοις συμποσιοις |
ἑταιρε , ἐξηγουμενος το χωριον ἐφη , ὁτι και λυγοις ἐστεφανουντο οἱ ἀρχαιοι . Τεναρος δε ἀγροικων εἰναι λεγει στεφανωμα | ||
το ἀπεριττον και ἀπεριεργον : διο και οἱ Διοσκουροι καλαμῳ ἐστεφανουντο . λευκῳ ] περικαλλει και ὡραιῳ . σωφρονος ] |
. ὡς το εἰκος οὐν , οἱ ξυγγενεις αὐτων σπουδην ἐποιουντο πρασσειν : την εἰρηνην δηλονοτι . οὐπως ἠθελον : | ||
ἀλλας ὑπερ των ἀνδρων πρεσβειας τε και ἱκεσιας ἐπιπεμποντων λογον ἐποιουντο οὐδενα . ἑπτακαιδεκατῳ δε ὑστερον ἐτει τριακοσιους ἠ και |
οἱ τοιαυτα οὐρουντες οὐρα και ἐμεθεισων ἀποκατασταιη αὐτα συμμετρα τα συμμετρα των οὐρων και τα προσεχη ὑπο ξανθης χολης , | ||
ΑΓ , ΓΒ . ἀλλα τῳ μεν ἀπο της ΑΓ συμμετρα ἐστι τα ἀπο των ΑΓ , ΓΒ : δυναμει |
Κορυφασιον ἡ τε Ἐρανα ἐστιν , ἡν τινες οὐκ εὐ Ἀρηνην νομιζουσιν κεκλησθαι προτερον ὁμωνυμως τῃ Πυλιακῃ , [ και | ||
ποιητης „ οἱ ” δε Πυλον τ ' ἐνεμοντο και Ἀρηνην ἐρατεινην . „ οὐδαμου γαρ σαφως εὑρισκοντες ἐνταυθα μαλιστα |
θυγατηρ Χειλωνος του Λακεδαιμονιου , Κρατησικλεια Λακαινα γυνη Κλεανορος του Λακεδαιμονιου , Θεανω γυνη του Μεταποντινου Βροτινου , Μυια γυνη | ||
, αὐτος ἀπετεμε , και ἐθριαμβευσεν . ἀναχωρησις Κλεαρχου του Λακεδαιμονιου ἁμα των συν αὐτωι Ἑλληνων της νυκτος : και |
μεγεθη τε και αἰσθητα ποιουντας , ἀπορει προς μεν τους Πυθαγορειους , πως ἐξ ἀβαρων και ἀμεγεθων των ἀριθμων τα | ||
αὐλου ῥυθμον κατα πολεμιων χωρουντας . φασι δε και τους Πυθαγορειους , εἰ ποτε κινηθειεν αὐτοις τα παθη ἠ τινας |
. ἐαν τυφθωμεν ἐαν τυφθητε ἐαν τυφθωϲι Μεϲου ἀοριϲτου και μελλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐαν τυψωμαι τυψῃ τυψηται Δυ . | ||
Δυ . τυψαϲθον τυψαϲθων Πληθ . τυψαϲθε τυψαϲθωϲαν Ἀοριϲτου και μελλοντοϲ βʹ Ἑν . τυπηθι τυπητω Δυ . τυπητον τυπητων |
το οὐλον σωμα θεραπευειν παντα , ὁκοιης ἀν δοκεῃ δεεσθαι θεραπειης , ἠν τε σοι δοκεῃ ἐξ ἁπαντος του σωματος | ||
δε χρη παρα τον ἀνδρα , ὁταν τα ὑπο της θεραπειης καλως ἐχῃ , ληγοντων ἠ ἀρχομενων των ἐπιμηνιων : |
μηδεμιαν ἐχοντα διαφοραν . Τοδε δ ' ἀν τις ἰσως ἀπορησειεν προς αὐτον τον πρωτον οὐρανον ἀναφερων , ποτερον ἡ | ||
λαμπρου φωτιζεσθαι . περι δε των ἀστερων ὁρωμενων ἐν νυκτι ἀπορησειεν ἀν τις : εἰ γαρ αἰτια του μη ἐν |
τας μεγιστας ἀποστασεις τετηρημενων περι τας Ϛ μοιρας των αὐτων δωδεκατημοριων , ὡς ἐκ των τοιουτων ἀν τις ἐπιλογισαιτο . | ||
και ἐν ταις ἐσχαταις δε μοιραις ὀντες οἱ ἀστερες των δωδεκατημοριων περι τα ἀκρα μαλιστα τα σινη και τα παθη |
τυχοις , εὐχης ἀν ἐφιχθαι δοξαις , ταυθ ' ἡμιν ὀνειδιζεις ; και ὡν χαριν ἀν τοις θεοις ἐχοις , | ||
Θηβων θαυμαζεις , ἐμε δε εἰ μη εἰμι πολιτης , ὀνειδιζεις ; και Ἡρακλεα μεν ὡς ἀριστον ἀνδρα γεγονοτα ἐπαινουμεν |
οἱ Χαονες . Γερητοθεοδωρους ] Γερητος και Θεοδωρος εἰς μαλακιαν διεβαλλοντο . ἐν Καμαρινῃ κἀν Γελᾳ κἀν Καταγελᾳ : Καμαρινα | ||
ἐδωκεν ἡμιν * ληϊστορα : κλεπτην ἐνιπτον δε ἀντι του διεβαλλοντο , ἐλοιδορουντο τῳ Προμηθει ὁτι μη ἀει αὐτους νεους |
ἀπο του ἰσου ἀπο του κατηγορου γινομενης της στασεως , ἀσθενεια τις ἐπι των πραγματων εὑρισκεται του κατηγορου , ὡς | ||
, τους δε ἡ τε ἐμπειρια των παροινουμενων ἡ τε ἀσθενεια του γηρως ἡ τε δυναμις των νεων φοβουσα σωφρονιζει |
με μαλιστα καθικετο πενθος ἀλαστον . τοιην γαρ κεφαλην ποθεω μεμνημενη αἰει ἀνδρος , του κλεος εὐρυ καθ ' Ἑλλαδα | ||
ὑπολαβοι Σωκρατους εἰναι : τοτε γαρ δοξει μνημονευειν Σωκρατους Θεαιτητου μεμνημενη : οὐδεν γαρ κωλυει διαψευσθηναι τινα και δοκειν μνημονευειν |
δειν καρπον ἑτερον ἀπο των τοιουτων θεωρηματων , ἁ της ἀκροτατης ἀληθειας κεκοινωνηκε : και φιλοθεαμονα ὀντα τας τοιαυτας των | ||
πολιτειας τυραννις καθισταται ἠ ἐκ δημοκρατιας , ἐξ οἰμαι της ἀκροτατης ἐλευθεριας δουλεια πλειστη τε και ἀγριωτατη . Ἐχει γαρ |
. ἁμα δε και δια το ὀξεις οἱ μελαγχολικοι εἰναι σφοδροτερα ἐχουσι τα παθη : το δε ὑπο μειζονος ἡττηθηναι | ||
παρ ' ὑμιν οὐκ οὐσα οὐκ ἠν ἀρετη , ἀλλα σφοδροτερα κακα ἀπελαυνουσα ὑμων ; ποια ἀττα ; εἰπεν . |
Λυκιος τον Ἀπολλωνα κλυθι , ἀναξ , ὁς που Λυκιης εὐρειης ἀνασσεις και ὁ Ἰδαιος Ζευ πατερ Ἰδηθεν μεδεων . | ||
δια πολλα παθων ὀλιγην ἐσενασσατο νησον , πολλον ἀπ ' εὐρειης λειπομενος πατριδος : ἐκλεε δ ' Ἰκαριου τε γενος |
ἠ ξυντηξιεϲ . και γαρ τοι αἱ τηϲ καχεξιηϲ προφαϲιεϲ ἀδελφαι τηϲ ξυντηξιοϲ ἐαϲι . ἡ δε νουϲοϲ μικρη δυϲεντεριη | ||
. ὡσπερ δε μεμερισται ὁ χορος , οὑτως και αἱ ἀδελφαι : και ἡ μεν Ἰσμηνη τῳ Ἐτεοκλει ἀκολουθει και |
των ἠθων . ταυτα δ ' οὐ μονον παρα των Πυθαγορειων ἀκουειν ἐστι λεγοντων , ἀλλα και Ἀριστοξενος οὑτως ἀποφαινεται | ||
κατα γενη τεταγμενως οὑτω διηλθομεν περι Πυθαγορου τε και των Πυθαγορειων , ἰθι δη το μετα τουτο και τας σποραδην |
κτειναντες ἐφ ' ἡμας , ὁ μεν ἐλευθερος ἐπι δισμυριαις δραχμαις Ἀττικαις και πεντακισχιλιαις ὑπερ ἑκαστης , ὁ δε δουλος | ||
ἐκδειρον αὐτην και ξηρανας εἰς ὁλμον κοπτε συντομως συν δυσι δραχμαις ἀριστολοχειας και ἀπ ' αὐτου τεσσαρων δραχμων ὁλκον στησας |
του χρονου , αὐτος δε ἐδειξεν ὡς ἀλλη ἐστιν ἡ ἀπειρια του χρονου και ἀλλος ὁ αἰων . εὑρεν δε | ||
νοοιο . ” ἐνιοι δε ἀγνοιας : και γαρ ἡ ἀπειρια ἀγνοια . αἰτιζων αἰτων : “ αἰτιζων ἀκολους , |
. γεροντα Θασιον τον τε γης ἀπ ' Ἀτθιδος ἑσμον μελισσης της ἀκραχολου γλυκυν συγκυρκανησας ἐν σκυφῳ χυτης λιθου , | ||
ἀεκοντα κορεσκοις . ναι μην ῥητινη τε και ἱερα ἐργα μελισσης ῥιζα τε χαλβανοεσσα και ὠεα θιβρα χελυνης ἀλθαινει τοτε |
δε ἐπιθυμιαν οὐ . αἰσχιων οὐν ἡ δι ' ἐπιθυμιαν ἀκρασια της δια θυμον : ὁ μεν γαρ του θυμου | ||
' οὐδε ἀκρασια ἐστιν ἡ τοιαυτη ὑπερβολη . ἡ γαρ ἀκρασια οὐ μονον φευκτον ἀλλα και των ψεκτων ἐστι . |
περι τουτων φαντασιας ἁπασας ἀλλαξαμενος και οἱον ἀλλος πανταπασι γενομενος πιστευσας ἑαυτῳ , ὁτι μηδεν ποτε κακον ἑξει : οὑτω | ||
πρωτον ταυτα ἀπραγμονως ἀποδεξῃ μη ἐξετασας εἰ δυνατον , ἀλλα πιστευσας , εὐθυς ἀκολουθως ἀν ἐπαγοι τα λοιπα , ὡς |
Τοισι δε λοιποισι δυσεντεριας , και ὀφθαλμιας ξηρας : και ἐνιοισι καταῤῥους ἀπο της κεφαλης ἐπι τον πλευμονα . Τοισι | ||
λευκον γινομενον , οἱον ἐν τοισι κοπιωδεσι πυρετοισι τεταρταιοισιν ἀρχεται ἐνιοισι γινεσθαι : ἠν δε και ἐκ των ῥινων αἱμοῤῥαγησῃ |
ἀμοιβης ὡραϊζονται μαλλον ἠ ὁσον ἀλλοι τυχοντες ἁβρυνονται . ποσοι δανεια δωρησαμενοι χαιρουσι πλεον των ἀπειληφοτων ὀφληματα . ποσοι ταις | ||
των περι ταυτα δεινων ἐργασει ἐκ του οἰνου και τα δανεια τα σεαυτου ἀποπλυνεις . το δε ἀρα ἠν οὐ |
. : Φησι δε ὁ Φιλων ἐν τοις Περι Ἱεροσολυμων κρηνην εἰναι , ταυτην δε ἐν μεν τῳ χειμωνι ξηραινεσθαι | ||
ἐχινωδεις οὑς καλουσιν ἐχινας . Ἐν Κολουσοις δε της Ἀρκαδιας κρηνην εἰναι τινα φασιν , ἐν ᾑ χερσαιοι μυες γινονται |
και τα δημηγορικα . τον αὐτον δε τροπον και τας ἀπαγγελιας συναψομεν τῳ προοιμιῳ ἠ παρα τα μερη πιστας και | ||
μεν ἱστοριαν παραδιδωσι , το δε ὑπτιον και ἀνειμενον της ἀπαγγελιας σοι οὐκ ἐπιτηδειον . . Π . ἰδ . |
, ἀλλα ἐλευθεριας ποθῳ και παρρησιας της κατα την συντροφιαν ἐπιθυμιᾳ ἀσπαζεται λιμον μαλλον ἠ δουλειαν μετα τρυφης . καλουσι | ||
λως ἀπηλπικως τευξεσθαι οὑ ἐπιθυμει ὁ ἀνθρωπος , λυπη τῃ ἐπιθυμιᾳ ἑπεται ὡς γενος . οὑτος δε ὁ λογος ἐχει |
δε ἀντεδιδου την αἰτησιν , και δημοθοινιαν ἐξω της πολεως λαμπροτατην παρασκευασαμενος τοις πολιταις , και ταυτῃ μηδε τας πυλας | ||
ἠν , τον μεν Σικκιον ἐθαπτον , ἐκκομιδην τε ποιησαμενοι λαμπροτατην και πυραν νησαντες ὑπερμεγεθη και των ἀλλων ἀπαρχομενοι κατα |
δηρις ἀμειλιχος ἱππασιαι τε εὐαδεν ἐξ ἀρχης και ὁς ' ἀνερες ἐργα πενονται : τοὐνεκ ' ἀρα σφισι θυμος ἀρηιος | ||
φυλ ' ἀμενηνα , ἀπτηνες ἐφημεριοι , ταλαοι βροτοι , ἀνερες εἰκελονειροι , προσεχετε τον νουν τοις ἀθανατοις ἡμιν , |
, ὁ δ ' οὐ τουτ ' ἐφασκεν , ἀλλα ἀπραγμοσυνης ἐρων ἐκει οἰκησαι , το δε ἀρα ἐς δικας | ||
” ἀπραγμοσυνης “ ἀντι του ” οὐ πολυπραγμοσυνης “ . ἀπραγμοσυνης ] εἰδος βοτανης . ἡ λευκη ὁμοια πλατανῳ . |
Ξερξης ἐξηρτησε την θαλασσαν ναυσι και κατεσπειρε την ὁλην γην στρατευμασι και ἐσκεπασε τοις ὁπλοις τον ἀερα και ἐπληρωσε την | ||
ἑτερα κωλων ιζʹ . + εἰωθασιν οἱ περιλειφθεντες ἐν τοις στρατευμασι κομιζειν εἰς τους οἰκους των ἀπολωλοτων ὁσαπερ ἐτι ζωντες |
ταυτα δε πεντε και τετταρακοντα ἠδη προς [ τοις ] ἑπτακοσιοις ἐτεσιν ἐστιν εἰς ὑπατους Κλαυδιον Νερωνα το δευτερον [ | ||
τον Μικρον διακοσμον ἐτεσιν ὑστερον της Ἰλιου ἁλωσεως τριακοντα και ἑπτακοσιοις . γεγονοι δ ' ἀν , ὡς μεν Ἀπολλοδωρος |
μιαν των ἀσημων , ἀλλ ' ἐξ ἀγαθου μεν πατρος ἀγαθης δε μητρος γεγονυιαν . Σωσθενης ὁ Στειριευς ἠν μοι | ||
και γυναικος περι ζωης , και ἀδελφων περι τεκνων και ἀγαθης τυχης τοπος , και γονευσι περι γονεων και θεμελιων |
την κινησιν τῃ του κτιστου προσταξει του ταυτην καλλωπισαντος ἐν ἀστρασι ποικιλοις , αὐτομολον , αὐτοφορον κατ ' ἰσοτητα παντα | ||
προβατοις προβασιν , ἡ τε πεταλοις πεταλσιν , οὑτως ἀστροις ἀστρασι ἐπεισελθοντος του α ἱνα συστῃ ἡ λεξις . . |
, φιλος ἀνδρι : κρεισσων δε τινων μυριων ὁμαιμονων και ἀδελφων , ἠ κοινως εἰπειν συγγενων : συναναπλασθῃ : ξενος | ||
την συναφην της Σεληνης ἀπεκδεχομενος ὡς ἐπι το πλειστον σπανιν ἀδελφων ἀρρενων ποιει . Το μεν οὐν ἀτεκνον τουτον γεγενησθαι |
κατηνθιστο και πεπλος ἀφετος κατα νωτου εἰς σφυρον κατῃει , μετεχειριζετο δε την λυραν , ἡ δε ἰσαριθμους ταις Μουσαις | ||
ὡς φησιν Ἀλεξανδρος ἐν Διαδοχαις . οὑτος και τα Παρμενιδεια μετεχειριζετο , και οἱ ἀπ ' αὐτου Μεγαρικοι προσηγορευοντο , |
λιτραν μιαν , μυρσινινου λιτραν μιαν . οἰνῳ λειου τα μεταλλικα . Αὑτη ἐπουλοι τα χρονια και κακοηθη και ἐν | ||
: εἰ δε παν ἐπιχυθειη το ὑγρον , τα μεν μεταλλικα ὑφιζανει , τα δ ' ἀρωματικα ἐπιπολαζει , και |
και λιθῳ του καλως ἀρχοντος Ἀχιλεως τυπεντα και πληγεντα τους κλειδας και τους ὠμους . και τουτο ψευδεται ὁ Λυκοφρων | ||
ἠν ἀπο μονης νεωτεριζηι της ἀσπιδος . μεμηχανηνται δη και κλειδας , ἁς οἰονται της παρ ' ἐκεινων ἐπιβουλης ἰσχυροτερας |
ἐλεγον ἀπαλλαξειων , χαριν ὑμιν , ἐφην , ἐχω , αὐτοκρατορες , πασης προνοιας και τιμης ἡν με τετιμηκατε . | ||
. . . : οὐκ ἐπι του αὐτεξουσιου τεθεικε το αὐτοκρατορες : ἐπει πως συναψει τις αὐτῳ το ” και |
ὑπο Δαταμου κατηκοντισθησαν . Δαταμης μεν οὐν και προτερον ἐπι στρατηγιᾳ θαυμαζομενος , πολλῳ τοτε μαλλον ἐσχε περιβοητον την τε | ||
, ὡσπερ και Λακεδαιμονιοι την ἐν Πλαταιᾳ τῃ του Παυσανιου στρατηγιᾳ και τῳ κατα γην ἀριστοι εἰναι τα τακτικα . |
και παιδιαν τινα οὐκ ἀτερπη ἐδοκει ἐχειν και προς τους ἡλικιωτας ἐπιδειξιν , εἰ φαινοιμην θεους τε γλυφων και ἀγαλματια | ||
ἐξευρων γενναιοτατας : ὁ μεν γαρ φησι τους ἑταιρους και ἡλικιωτας συμπαντας μαρτυρας παρεχεται προς χαριν μαρτυρουντας : ἐγω δε |
των ἐπιχειρηθεντων ἀπανταν λεγοντας ὡς οὐτε εὐλογον την καθολου ἀποφασιν χειρονα λεγειν της κατα μερος , εἰπερ κατα μεν το | ||
του σωματος τελεσιουργουνται κρασεσιν : οὐ γαρ δει τα αἰτια χειρονα ποιειν των αἰτιατων . ὁτι μεν οὐθ ' ἁρμονιαν |
ἰσχυροτερα ταχεως ἐργαζεται το ἑαυτης ἐργον , ἡ δ ' ἀσθενεστερα βραδυτερον , οὐδε λογου δει . δια ταυτα μεν | ||
: διαμενον γαρ και τουτο φαινεται και ἑτερα πολλῳ τουτων ἀσθενεστερα . Ταυτα μεν οὐν οὐ λυει την ἀποριαν ἀλλ |
ἡδονῃ : ἀκοης χαριτι , γλυκυτητι , κολακειᾳ . ʃ ῥητορικων λογων καινοτερα και παραδοξα ὑμιν εἰσηγουμενων . σοφιστας δε | ||
οὐκ ἐσιγησεν . ὁτι Ἀσπασια σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐφη ποτε προς Σωκρατη ἰδουσα αὐτου το καταστημα |
γραπτεον , Μαρδις αἰσχυνη πατρᾳ . ὁμωνυμος γαρ εἰναι ἰσως ὑπεκρινετο Μερδιᾳ τῳ Κυρου παιδι , ἀδελφῳ τε Καμβυσου . | ||
των μιμων : και της συμφωνιας προκαλουμενης ἀναπηδησας ὠρχειτο και ὑπεκρινετο μετα των γελωτοποιων , ὡστε παντας αἰσχυνομενους φευγειν . |
, ἱν ' εἰς ὑποδοχην ἁπαντα και λεγοι και πραττοι Φιλοκρατει , ὡς αὐτο ἐδειξε το ἐργον . Νικᾳ γαρ | ||
τι πορρωθεν ἀντιπιπτον αὐτῳ . πως οὐν ἐκ του συνειπειν Φιλοκρατει ᾐσθημενος με δωρα εἰληφοτα ἐπι την ἡμετεραν πρεσβειαν κεχειροτονημενος |
πρεσβυτεροι των φιλοσοφων τα στοιχεια ζητουντες των ὀντων τοιαυτας ἀρχας ἠβουλοντο θεωρησαι , αἱ οὐ των συμβεβηκοτων ἠσαν , ἀλλα | ||
τωι πλινθιωι τους στρατιωτας , ἀλλ ' ἐων αὐτους ὁσην ἠβουλοντο της χωρας ἐπιεναι και κακως ποιειν [ τους ] |
ἰω , παι , δακρυα φερεις φιλαι ματρι των ὀλωλοτων σποδου τε πληθος ὀλιγον ἀντι σωματων εὐδοκιμων δη ποτ ' | ||
ὀλιγου πυρος , εἰτα ἐπιχειται αὐτῃ ὑδωρ θερμον διηθημενον δια σποδου κληματινης , και ἀνακινειται ἡ πισσα . ὁταν οὐν |
' ἐπικρατουσης μεριδος φυγαδευουσης πολλους των ἀντιπραττοντων , οἱ φυγαδες ἀθροισθεντες και παραλαβοντες τους Ἰλλυριους ἐπλευσαν κοινῃ μετ ' αὐτων | ||
την πατριδα , το Περγαμον , ἀπελυετο . Ἀπολλωνιαται δε ἀθροισθεντες ἀχρι μεν τινος ἐδεοντο Καισαρος ὑπο φιλοστοργιας μενειν παρα |
ποιητας και νομοθετας γενεσθαι . τας τε γαρ τεχνας τας ῥητορικας και τους λογους τους ἐπιδεικτικους και τους νομους τους | ||
της πραγματειας , ὡς οὐ μειρακιον ἠν , ὁτε τας ῥητορικας συνεταττετο τεχνας , ἀλλ ' ἐν τῃ κρατιστῃ γεγονως |
ἀθλον , ὑφ ' ἡς εἰκος αὐτον σεσωσθαι ἱνα τον Πελιαν φονευσῃ ἐχθρον ὀντα της Ἡρας . ἐτι δε και | ||
ἐν τοις κατα τον Ποντον τοποις ἀπολωλασι . διοπερ τον Πελιαν καιρον ἐχειν ὑπολαμβανοντα τους ἐφεδρους της βασιλειας παντας ἀρδην |
ταξιν , και ἐντευθεν βλαβην γινεσθαι . Εἰ δε συμβῃ αἰχμαλωσιαν αὐτους ἠ πραιδαν ἐπιφερεσθαι , εἰτε καθ ' ἑνος | ||
' ἐποιησαμεν αὐτους ὑποσπονδους , και ἀπεδωκαμεν αὐτοις πασαν την αἰχμαλωσιαν . Και ᾠκοδομησα ἐγω την Θαμνα και ὁ πατηρ |
„ Λυκηρον τον βασιλεα ἠδικησεν , ὠ βασιλευ , της παρελθουσης νυκτος οὑτος ὁ αἰλουρος : ἀλεκτρυονα γαρ αὐτου πεφονευκε | ||
ἐθεασαμην . εἰδον . εὐφρονης παροιθεν ἐπι , και της παρελθουσης νυκτος , ἐπι της παρελθουσης νυκτος δυϊκως : ἐνομισθησαν |
και βατον και ἀψινθιον και παντων ὁμοιως στυπτικων . Αἱματηρα δυσεντερια λεγεται , ὁταν αἱμα καθαρον ᾐ το κενουμενον , | ||
ὀψει τα διαχωρουμενα . και καλειται το παθος τουτο ἡπατικη δυσεντερια . οἱ μεν οὐν πολλοι των ἰατρων ἐπειδαν θεασωνται |
ἡ πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . | ||
Σωκρατης νομιζει θεους , οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια ἐπεισφερων : Σωκρατης μεν γαρ νομιζει Ὀλυμπιον τον Δια |
ἁπαλωτεροι γινεσθαι κατακρυπτομενοι τῳ κονιορτῳ δι ' ὁ και Μεγαρεις κρυπτουσι . Θαυμαζεται δ ' εἰ ξηρος ὠν τρεφει : | ||
ὁτι , ὡς αἱ θινες ἀλλαι ἐπ ' ἀλλαις ἐπιφορουμεναι κρυπτουσι τας προτερας , οὑτως ἐν τῳ βιῳ τα προτερα |
μεγιστα κατηγορουντες αὑτων , φιληδονιαν , μισανθρωπιαν , ἀνδροφονιαν καιτο χαλεπωτατον ἀγοςτεκνοκτονιαν . φιληδονοι μεν γαρ , εἰ μη σπορας | ||
παρα το δικαιον , ἀλλα στεργειν τοις παρουσιν , ὁ χαλεπωτατον παντων τοις πλειστοις των ἀνθρωπων ἐστιν . οὑτω γαρ |
συγγενικων . Ξ ἀντισπαστικα ἡμιολια βʹ και ἑν μονομετρον . δαιμονιοι ] ἀθλιοι . δαιμονιοι ] δυστυχεις . θΞ ἀντιφονων | ||
. και εἰπερ αἱ δυναμεις αἱ ἐν τῳ παντι αἱ δαιμονιοι ἠ αἱ θειαι ἐχουσι μερη του κοσμου περικειμενα αὐταις |
οὐν τις ἐξ ἀρχης ἀπο των ἐναργων ὁρμωμενος την ὁλην ποιησαιτο ταυτην ἀναβασιν ; Οὐκουν ἀξιωμα τουτο προβλητεον , ᾡ | ||
προς τον σατραπην της Παφλαγονιας , ὁπως δι ' ἐκεινου ποιησαιτο την ἀναβασιν : τον δε Φαρναβαζον φοβηθεντα μη περι |
ἐθεντο . τουτῳ δε ἡ μεν χροα παρα τους ἑτερους μελαινα : ὀλιγην δε ἐχει την οὐραν , των ἀλλων | ||
σημαντικη καθ ' ὡν ἀν μαλιστα ποιηται την προσνευσιν . μελαινα δε ἠ χλωρα και παχεια θεωρουμενη χειμωνων και ὀμβρων |
σκωπτεις , ἐγω δε τῃ τε Ἠχοι και τῃ Πιτυϊ συνειμι και ἁπασαις ταις του Διονυσου Μαινασι και πανυ σπουδαζομαι | ||
ἀλλα ἐχω γαρ μετ ' ἐμαυτου και ἀει φιλω και συνειμι . Και ἁμα λεγων εἰσαγει τον Ἁβροκομην εἰς το |
ἐπι δε του ἀπολογουμενου ἀπελογησατο , ἀπελυθη ὡς Ἀντιφων , ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον | ||
ἀλλ ' ὡς ἠδη ποτε και προτερον ἑτερος τοιαυτα γραψας ἀπεφυγεν . Ἐφ ' ᾡ και νυνι μεγα φρονειν ἀκουω |
δε ὑαινης κυνας διωκει προ θυρων κρεμαμενη και πασαν ἐπιβουλην ἀποστρεφει . Φωκη ζῳον ἐστι τετραπουν , ἐνυδρον , ἀμφιβιον | ||
ἀριστον ἐστι . τουτο δε ἐπι του Ἱερωνος ἀκουστεον . ἀποστρεφει γαρ εἰς τουτον τον λογον : ὁ συ ἐχεις |
ἀεκων ᾐον : και ἐπει με ἀναγκαιη μεγαλη ἐκ σεο κατελαβεν , τοιαδε ἐπετελεσα , ἐσθλα μεν ἐς δεσποτεα , | ||
ἁμαρτωλος και ἀδικος . ἀλιτηριοι δε ἐντευθεν ἐκαλουντο . λιμος κατελαβεν ποτε τους Ἀθηναιους : ἡρπαζον οὐν τινες ἀλουμενα τα |
διαπεφωνηται και των ζητουμενων ἐστι πραγματων . οἱον Ἐπικουρος δοκει ἰσχυροτατην τεθεικεναι ἀποδειξιν εἰς το εἰναι κενον τοιαυτην : ” | ||
δε ἀλλως ἐπεχει προσωπου . των δ ' αὐ ἐξεταζομενων ἰσχυροτατην μεν ἐχει δυναμιν τα ὡρισμενα και κυρια , οἱον |
πυρετου . και παλιν ἐαν εἰπω ὁτι ῥητορικη ἐστι πειθους δημιουργος , οὐκ ἀντιστρεφει : εἰ τι μεν γαρ ῥητορικη | ||
ἐστιν την φυσιν , ἡνπερ θεος τοιωσδε ποιησας παλαι ὡς δημιουργος ἐκτισε , προς συστασιν τρεψαι φυσιν , μη οὐσαν |
, την τυχην ἀμειψαντες , βασιλεας ἀντι φυγαδων Πελοποννησου πασης εἰργασαντο : Θρᾳκων δε και Ἀμαζονων , των μεν της | ||
την Τυρον πασαν τε ἐνεπρησαν και πολλην ἁρπαγην και φονον εἰργασαντο . Τουτων κατα Συριαν γινομενων και στρατου ὑπο Νιγρου |
ἐκβεβακχευμενον . Βουλει οὐν ἀφεμενος , ὠ ἑταιρε , των βλασφημιων τουτων ἀκουσαι μου τι περι ὀρχησεως λεγοντος και των | ||
το δε της ἀπεχθειας και το του μισους και των βλασφημιων οὐδαμῃ λογιζομενος , ἐτι δε τῃ μεν ἀλλῃ κτησει |
: ὁ δε τοπος κοιλος και ἐφυδρος : ἐν τε Φιλιπποις προτερον μεν μαλλον ἐξεπηγνυντο , νυν δ ' ἐπει | ||
μη ῥᾳδιως ἀν περιλαβειν τετταρας ἀνδρας . ἡ δε ἐν Φιλιπποις ἰτεα περιεκοπη μεν τους ἀκρεμονας , οὐ μην παρεπελεκηθη |
ἀκρον ἀναβασα της πρακτικης ἀρετης , δικαια τε και σωφρων γεγονυια , διετελει παρθενος , οὑτω σφοδρα καλη τε οὐσα | ||
ἀποκλεισαντα . Ἐνταυθα γαρ οὐτε ἀναδοσις ῥᾳδια γενοιτο ἀν οὐτε γεγονυια τἀναδοθεντα ῥᾳδιως διακριθειη , ὡστε συμβαινειν ὡδε μη δι |
ὁ δ ' ἐπειτα , θεοπροπιας Ἑκατοιο θυμῳ πεμπαζων , ἀνενεικατο φωνησεν τε : “ Ὠ πεπον , ἠ μεγα | ||
πριν πολεμου στομα δυμεναι αἱματοεντος . μνησαμενος δ ' ἁδινως ἀνενεικατο φωνησεν τε : ἠ ῥα νυ μοι ποτε και |
δε των συγγραφεων φασι τους μεν υἱους της Μηδειας δωρα κομισαι τηι νυμφηι φαρμακοις κεχριμενα , την δε Γλαυκην δεξαμενην | ||
τε καρπων και πληθους ἀνθρωπων , ἐξ Αἰγυπτου τον Ἐρεχθεα κομισαι δια την συγγενειαν σιτου πληθος εἰς τας Ἀθηνας : |
κεχωρισμενος και καθ ' αὑτο ὑπαρχων , ὡς ἐδοκει τοις Πυθαγορειοις τε και Πλατωνι , εἰ μη εἰη το ἑν | ||
, ἐπειδη διαφερουσιν ἀλληλων . ὡστε ἐνταυθα φαινεται ἑπομενος τοις Πυθαγορειοις και τῳ Πλατωνι : κἀκεινοι γαρ φασιν ὁτι ἑτερος |
” . του μετιοντος : τον δοιδυκα . ὡστε μη ὑποστρεψαι αὐτον . ἐναντιαν αὐτῳ την εἰς το δευτερον γενεσθαι | ||
ἱερον ἀποκομιζει τον δραπετην , πολλακις δε και ἑκουσιως αὐτον ὑποστρεψαι ποιει . Τοξοτης ἐχων την Σεληνην ἠ τον ὡροσκοπον |
Μολοττων βασιλειαν γημας Ὀλυμπιαδα , ἐξ ἡς ἐσχεν Ἀλεξανδρον και Κλεοπατραν . και την Θρᾳκην δ ' ἑλων Μηδαν γημας | ||
Καλυψω , οὑτω και του χορτασω Χορτασω . ἱστορουσι γαρ Κλεοπατραν εἰς πολεμον μη ἐχειν σιτια , τοις δ ' |
. ἐτυχον δε οἱ ἐκεισε τον τοτε καιρον ἀγοντες ἑορτην Ἀπατουρια . και τις των Σαμιων ἰδων τον Ὁμηρον ἀπιγμενον | ||
μυστηρια την ὑγραν οὐσιαν δαιραν ὀνομαζουσιν . . . . Ἀπατουρια : Δημοσθενης ἐν τωι Προς Βοιωτον . ἑορτη ἐστι |
θιγγανω αἱματος , οὐδ ' εἰ βωμιον αὐτο εἰη , Πυθαγορας τε γαρ ὡδε ἐγιγνωσκεν οἱ τε ἀπ ' αὐτου | ||
της τουτων διαταξεως , πατρος ἐπεχουσα τοις αἰσθητοις ταξιν . Πυθαγορας τα λεγομενα εἰδη και τας ἰδεας ἐν τοις ἀριθμοις |
μηδενος ἐλαττον ἀν ἐχειν , δηλον ὁτι τῃ κοινῃ φιλιᾳ πεπιστευκως και τῃ προς ἁπαντας εὐνοιᾳ , μη γε ἰσχυρος | ||
του θεοφιλους περιουσιᾳ χρηται Μωυσης , ὡστε αὐτῳ τουτῳ μαλιστα πεπιστευκως θερμοτεροις και μειζοσιν ἠ κατα τας ἑτερων ἡμων ἀκοας |
την ἡδονην τον οἰνον εἰπε του Ὀδυσσεως . το δε χορευσαι : ἐξ Εὐριπιδου μετηνεγκε το χορευσαι τον Κυκλωπα . | ||
της ἐπιδημιας της σης κατα την χειμεριον ὡραν τα λογων χορευσαι τολμησαντες : τινα ποτ ' ἀρα της μουσικης προστησαμενοι |
ἠτοι ὁτι Μουσηγετης ὁ θεος : παιδια γαρ Ἀπολλωνος ἡ χορεια : ἠ Ἀπολλωνος ἀθυρμα την νικην : Ἀπολλωνι γαρ | ||
ὀξεος ἁμα και βαρεος συγκεραννυμενων , ἁρμονια ὀνομα προσαγορευοιτο , χορεια δε το συναμφοτερον κληθειη . θεους δε ἐφαμεν ἐλεουντας |
του Ἀρεος ἀπορροιας δοκει γεγενησθαι : ἐτυχε δε ἐπι της κοσμικης καταβολης ἐν Σκορπιῳ βαλλων ἀκτινα ὁ Ἀρης : ἐβαλε | ||
λεγομενην μοιραν ἠρτημενην της τε προνοιας του θεου και της κοσμικης εὐταξιας και της ἀνθρωπινης προαιρεσεως . εἰ γαρ μη |
: οἱ δε παντες ὑπηρχον ἱππεις τε και πεζοι περι ἑξακοσιους . Ἀντιγονος δε παραλαβων την μετ ' Εὐμενους δυναμιν | ||
Ἀθηναιους και τους μετ ' αὐτων συστρατευομενους ὡς βοσκηματα , ἑξακοσιους τον ἀριθμον , ἐζωγρησε δε και περι τετρακοσιους . |
, παρομοιον ὀστρεῳ : το δ ' ἐστιν ἁδρον και προμηκες , ἐχον ἐν αὑτῳ σαρκα και μεγαλην και λευκην | ||
το ἐχειν τον αὐτον λογον το ὑπο των μειζονων ὁρων προμηκες προς τα ὑπο των ἐλαττονων , ὁνπερ και ὁ |
, ὡς γ ' ἐμοι δοκει , δηλων , ὁτι τἀνθρωπεια ὁπη βουλεται στρεφει , και οὐ παντη των προεχοντων | ||
την πολιν και ἀνελοντας τον τυραννον . και τι δει τἀνθρωπεια λεγειν , ὁπου τον μεν Οὐρανον τολμωσι λεγειν και |
ἀπ ' ἀρχης ἐς τοτε καταλεγων : και τα εἰρημενα συγγραψας το βιβλιον ἐξεδωκε . κατηγγελλε τε εἰρηνην και εὐθυμιαν | ||
φησιν ἐν Ἐριφυλῃ , Ἱππολυτον , ὡς ὁ τα Ναυπακτικα συγγραψας λεγει , Τυνδαρεων , ὡς φησι Πανυασσις , Ὑμεναιον |
. καθολου μεν οὐν σχεδον παρ ' ἁπαν μερος † γεγενημενη † διορθωσις : τα μεν γαρ περιῃρηται , τα | ||
συνοικει αὐτῳ ; ἀλλα μεμαρτυρηται ἑταιρα οὐσα και δουλη Νικαρετης γεγενημενη . ἀλλ ' οὐ γυναικα εἰναι αὐτου , ἀλλα |
ὁραν . ἐρω δε ὀλιγα , οἱς ἀν τις δυναιτο παραδειγμασι χρησθαι πολλων . ἀπαγγελλων δη προς τους Φαιακας Ὀδυσσευς | ||
συλλαβη εἰς μερος λογου ἠι πεπερατωμενη ὡς ἐν τοις προκειμενοις παραδειγμασι , σπανιωτερον δε ἐπι μεσης λεξεως . οὐ μην |
ἐπι τῳ ἑαυτων λυσιτελει . πορπαξ : το ἐντος της ἀσπιδος προσθημα , δι ' οὑ την χειρα διειρον . | ||
φριμαγμος , ὀξυτης ἀκοντιων , σπαθης τε και θωρακος , ἀσπιδος τασις , ἁ γην κατηδαφισε βαρβαρουμενην , ἁ δεσποτης |
φησι μη γινεσθαι δυο συλλαβων συγκοπην . ἠ ἀκροφανης και ἀκραιφνης , του ο εἰς † α τραπεντος , ὡς | ||
Ὁμηρος ἐστι δι ' ὁν παρεστηκεν ἐτι των πραξεων ἐκεινων ἀκραιφνης και ζωσα ἡ μνημη . Εἰ δε σεμνον ἠν |