| ' ἀτελων ὀντων και τα των τελειων θελοντων ποιειν . Αἰει γεροντι νεα προσβαλλει κορην : ἐπι των πρεσβυτερων , | ||
| ἀνωμαλιαν . περιαιρετεον οὐν της μελλουσης ὁμοδρομειν αἰσθησεως ταυτα . Αἰει γαρ ἀναγκαιον τρι ' ἐλαχιστα εἰναι τα πιπτοντα ἁμ |
| μοιρα της ἱερας ἐκκλησιας ἐστιν , ἀλλ ' οὑ χωρις συγκλητος οὐκ ἀν ἀθροισθειη ποτε των της ψυχης μερων βουλη | ||
| ἀνειπειν ἐκελευσεν : “ ὁ δημος ὁ Ῥωμαιων και ἡ συγκλητος και Φλαμινινος ὁ στρατηγος , Μακεδονας και βασιλεα Φιλιππον |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον αὑτῳ και Μαριον και Σουλπικιον ἐς το Ἀρειον πεδιον | ||
| καλλιον τευξεσθαι της πολιτειας , ἀν μη πολεμικως ἐπι την συγκλητον παραγενηται : ταυτην γαρ βουλεσθαι την χαριν δουναι τοις |
| ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | ||
| και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι |
| φυσις βουλεται , πολυχρονιον αὐτῃ διατριβην ἐν τοις της πεψεως ὀργανοις παρασκευαζει . δια τουτο οὐν ἐπειδη το κατα τον | ||
| γινεται ἀγνωστος . Και ἐν τοις βιοις και ἐν τοις ὀργανοις , αἱ μεταβολαι ἡδισται . Ἐπισκοτει τῳ μεν ἡλιῳ |
| φονον : δευτερον δε , ὁτι τοις μεγαλοις και εὐκατασκευαστοις θαλαμοις του Διος την γαμετην Ἡραν ἐπειρα τε και ἐνηδρευε | ||
| νυν ἀλοχους τε περιφρουρευε φυλασσων , ὠ ταλαν , ἐν θαλαμοις τε μενων ἐπιτερπεο νυμφαις : οὐ γαρ τοι μια |
| του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
| δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
| δ ' ἀνιησι κροκιζοντα , δριμυν . Ἀρισαρον μικρον ἐστι βοτανιον ῥιζαν ἐχον ὡς ἐλαιας το μεγεθος : ἐστι δε | ||
| των ἑλκων ἀπουλοι . φυεται μαλιστα ἐν πεδιοις . Θλασπι βοτανιον ἐστι στενον τοις φυλλοις , ὡς δακτυλου το μηκος |
| γαρ των κακων ἠ αἰσχρων , ἐπειδη στερησει μαλλον και ἀποστασει των εἰδων ταυτα παρυφισταται τῃ φυσει , διο και | ||
| ἐν αὐτῳ τον ἀγωνα ποιουμενη , το δε ἑτερον ἐν ἀποστασει δι ' ὑποστολης ἐχουσα . Παρεμβολη δε ἐστιν , |
| Κτησιφων ἐν γʹ περι Φυτων : μεμνηται δε τουτων και Ἀριστοβουλος ἐν αʹ περι Λιθων . Παρακειται δ ' αὐτῳ | ||
| αὐτῳ προτρεψαμενῳ και οἱ ἀδελφοι τρεις , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| ἀπο τινος οἰκιας και οὐ βλαβησεται και αἱμορροϊδας ἑξει και ἀπαλλαγησεται ἐξ αὐτων . Εἰτα ἐπιμεριζει ἡ Σεληνη ἐν τῃ | ||
| οἰνομελιτος κυαθων γʹ . πιειν , βαψει την μακραν και ἀπαλλαγησεται . ἀλλο . βοτανῃ ῥυβιᾳ χρωμενος τῃ καθημερινῃ διαιτῃ |
| φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
| . Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
| ἀρχην ἀφικνουνται , ὡς οὐδεν δεον παρεχειν τα ὠτα κωμοις γυναικειοις και σκιρτημασι σατυρικοις καταβαντας ἀπο των ἐλεφαντων , οἱ | ||
| συντροφιαν : ὁς ἐκ παιδος το μειρακιον ἐν τρυφῃ και γυναικειοις ἐπιτηδευμασι συνεχων διεφθειρεν αὐτου την ψυχην . Ὁτι ὁ |
| Ὁ ὑπερ μικρων ἁμαρτηματων ἀνυπερβλητως ὀργιζομενος οὐκ ἐᾳ διαγνωναι τον ἁμαρτανοντα , ποτε ἐλαττον και ποτε μειζον ἠδικησεν . Ϛζʹ | ||
| ἡκοντων ἀθλητων ἐπι τα Ὀλυμπια , βουλομαι δειξαι τον μεν ἁμαρτανοντα τῃ προσθηκῃ , τους δ ' ἁ χρην αἰτιασθαι |
| αὐταις ἀρχικος αὐλων . Πολλαι μεν δη αἱδε ἐπεμβαινουσι φαεινοις κοσμοις ἐνθρῳσκουσαι : ἐν αἱς ἀκροτητες ἐασιν τρεις : πυριη | ||
| . τα δε πολλα τουτων ἐν ἐσθησιν ἠ ὑποδημασιν ἠ κοσμοις γυναικειοις ἠδη προειρηται , ὡσπερ και ἀλαβαστοθηκαι και παρα |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
| ἐρων στρατηγος τοις τε οἰκειοις ὀλεθριος και τοις πολεμιοις ἐστιν εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . | ||
| καθ ' αὑτην ἀσθενης ἐστι και προς τηλικουτον ὀγκον πραγματων εὐκαταφρονητος . ἐτι δ ' αὐτην οὑτος τοις πολεμοις και |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
| ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
| αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
| το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
| και κρηθμου ἐν ὑδατι δουναι πιειν . Ἑτερον : ἀστερας θαλασσιους τους μελανας και κραμβην , μιξας ἐν οἰνῳ εὐωδει | ||
| τους δε ἀλλους αἱ νηες . εἰπων δε πεζους και θαλασσιους , προς μεν τουτο ἐπηγαγε το νηες , το |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| ἐν ὀνομασι και ἀντωνυμιαις και ῥημασιν και ἐν ἐπιῤῥημασι και συνδεσμοις εὑρισκεται ἐγκλινομενα . και ἐν ὀνομασι μεν το τις | ||
| το πνευμα και συντιθεται μαλιστα και εὐτονον γινεται τοις συνεχεσι συνδεσμοις τοις συμπλεκτικοις , και πασχει δε γε κοσμουμενον ἀπ |
| πληθεσιν ἐπικρατει . ἁ και ἡμεις ἐπαθομεν , οὐτε πεισαι δυνηθεντες το πληθος οὐτ ' ἐπισχειν δια τους ἐκει μεν | ||
| των μεταξυ τι της ἀντιφασεως θεμενων ἐπαθον . οὐ γαρ δυνηθεντες τους περι τουτων , ὁτι οὑτως ἐχει , ἐρωτωμενους |
| παντων ἠ παλιν κακοποιων , σπανιως δε δια το της ἀνθρωπινης φυσεως , ἀτελες μεν προς ἑκατεραν των ἀκροτητων , | ||
| ἐσχατιαν : μεχρι του ἐφικτου και του ἐσχατου τελους της ἀνθρωπινης ἀρετης ἐρχομενος . προς ἐσχατιαν ἀρεταισιν : εἰς ἀκρον |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
| και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
| προϲ ταϲ ἑλκωϲειϲ . νομηϲ δε οὐϲηϲ ϲυν φλεγμονῃ μεν καταπλαϲτεον ἀρτῳ χλιαρῳ πεφυραμενῳ δι ' ὑδρομελιτοϲ και ἐλαιου και | ||
| ἠ ᾠῳ ῥοφητῳ παρα μιαν : μετα δε την πεμπτην καταπλαϲτεον γυρει , λινοϲπερμῳ , τηλει δια μελικρατου , ἐν |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| τουτο γε καλειται , ὠ Σωκρατες , ὡς ἐγᾠμαι , δοξαζειν . Ὀρθως γαρ οἰει , ὠ φιλε . και | ||
| Ἡρακλειτειων ἠ των ἀλλων φυσικων τινες οἰονται και αὐτους οὑτω δοξαζειν και τα πραγματα δεχεσθαι κατα ταὐτο το ταυτῃ μη |
| ὀγκον και μηδεις ὀγκος ὠν ἐν αὐτοις , ἀνωμαλως δε κεκρασθαι . και ταυτα μεν περι των κατα φυσιν ὑποχονδριων | ||
| εἰχον και προ της μιξεως : δοκειν δ ' αὐτα κεκρασθαι τωι την αἰσθησιν δια μικροτητα των παρακειμενων μηδενος αὐτων |
| ἐπηρμενοι σφαττειν παρεκελευοντο . εἰς δε την ἀγοραν συνδραμοντων των Σελινουντιων , οὑτοι μεν ἐνταυθα μαχομενοι παντες ἀνῃρεθησαν : οἱ | ||
| της πολεως μερος ἐτειχισε και πανταχοθεν κατεκαλει τους διασωζομενους των Σελινουντιων . πολλους δε και ἀλλους ὑποδεχομενος εἰς τον τοπον |
| και οὐδεις οὑτως ἀγνωμων οὐδ ' οὑτως σφοδρα ὁμοσε τοις φανεροις ἰων , ὁστις οὐκ ἀν συγχωρησειε ταμιειον τε κοινον | ||
| προςδιωρισθαι : ἐκεινου γαρ εἰποντος , μηδεν διαφερειν ἐν τοις φανεροις , ἀναγκαιον ἠν προςδιορισαι τον ὁρον . Ἀντιθεσει . |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| . διο και ταυτην την ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον | ||
| ἐκ πολιορκιας ἑλειν ἱστορουνται , ἀφ ' οὑ δη Λαπερσαι προσηγορευθησαν . Φησι δ ' Ἐφορος τους κατασχοντας την Λακωνικην |
| ἡμισεα εἰσω θυρων ἀπειληπτο , τα δ ' ἡμιτομα ἐξω προὐκειτο . και τουτοις ἑτερα αὐ προσενεπιπτε σωματα , σκευη | ||
| Τοσαυτα φωνησασα συντονῳ χερι λυει τον αὑτης πεπλον ᾡ χρυσηλατος προὐκειτο μαστων περονις , ἐκ δ ' ἐλωπισεν πλευραν ἁπασαν |
| . ἰσως μεν οὐν εἰς τα ἐπι τοις Λαβδακιδαις τεθρυλλημενα ἀποβλεπει , ἀμεινον δε εἰς τα ἐν τῃ ἑξης ᾠδῃ | ||
| ἐλευθεριος αἱρουντος του λογου : οὐ γαρ παντως εἰς αὑτον ἀποβλεπει ἀλλ ' εἰς το καλον . Δηλον δε και |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| ἀλλ ' , ὁπερ μεγιστον ἐστι , και την ψυχην κρατιστην τῳ ἀνθρωπῳ ἐνεφυσε . τινος γαρ ἀλλου ζῳου ψυχη | ||
| δυναμιν ὁπως το δεξιον κερας ἰσχυν ἐχον και δυναμιν την κρατιστην διαγωνισηται προς τους μετα Δημητριου τεταγμενους ἐν τοις εὐωνυμοις |
| και γαρ γινεται ἐκ του πολλην τροφην λαμβανειν και πολλους κοπους ὑπομενειν . ὁμοιως δε και ἐπι των ψυχικων ἀρετων | ||
| χρῳτο . το δε θερμον λουτρον κρατιστον ἐστι και ἀσφαλεστερον κοπους λυον και πληθωρας διαφορουν και ἐκθερμαινον παρηγορουν τε [ |
| οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των ἀρχαιων , ἐποικοι δε ἀποσταλεντες ὑπο Ῥωμαιων . αἰτιον δε το συνεδριον το Ἀχαιων | ||
| οὑτω ἐπρηξε . Οἱ δ ' αὐτων ἐπ ' Ἀμμωνιους ἀποσταλεντες στρατευεσθαι , ἐπειτε ὁρμηθεντες ἐκ των Θηβεων ἐπορευοντο ἐχοντες |
| γαρ πλειστους καυλους ἀφιασι τα δ ' ἀπο του ἑνος ἀκρεμονας πλειους : ἁπαντα γαρ ἀποδενδρουται τῃ ὀψει διακαυλησαντα , | ||
| κεφαλην και παυεται εὐθυς ἡ ὀδυνη . ἀλλο . κισσου ἀκρεμονας ἐλαιῳ ἑψησας βρεξον την κεφαλην και θαυμασεις . ἀλλο |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| ; Πανυ γε , ἠ δ ' ὁς , και συμβαινει γε που , ὠ Σωκρατες . εἰ γαρ τις | ||
| κωνων ἐκπηδᾳ τα καρυα και καταλειπονται κενοι . ταὐτο δε συμβαινει τουτο και ἐπι των κυπαριττων , ἀλλ ' ἐνθα |
| ἐχει του δοκιμασοντος . και δια τουτο το συμφωνον αὐτῳ κριτηριον μη ἑτερον ὀν παρ ' ἐκεινο δεησεται κρισεως , | ||
| την ἀποδειξιν , και ἡ ἀποδειξις , ὁτι ἀποδεικνυσι το κριτηριον : ἀπιστον δε το μεν κριτηριον , ὁτι ἀποδεικνυται |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| φιλῳ συνειναι και τραπεζης και στεγης κοινωνειν οὐ μεγαλοψυχον ἀλλα δουλικον και κολακικον και ταπεινον : ταπεινοι γαρ οἱ κολακες | ||
| του Μανης . προς δε τα ἀνδραποδα και ὀνομα εἰπε δουλικον . ὡσει ἐλεγε τους δουλους Μανας . οὑτω γαρ |
| , προσεχετω τον νουν προς ἡμων οἱα πεισεται κακα , λαμβανων οὐτ ' οἰνον οὐτ ' ἀλλ ' οὐδεν ἐκ | ||
| αὐτων εἰ τις εἰδεναι βουλεται , τας των πεντετηριδων γραφας λαμβανων ἐπισκοπειτω . Της δε Διονυσιακης πομπης πρωτοι μεν προῃεσαν |
| ] ἐχουσα και την αἰτιαν , [ ἡι μεν ] τει πρωτει συστασει [ των ] τε ἀτομων ἁμα και | ||
| καταθεσις , και παν το ἑτερογενες ἐξαιρειν , και περιβαλλειν τει - χιον ἠ φραγμον . βοθρευειν δε μαλιστα μεν |
| , ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
| Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| Ἱππολυτου φθοραν κατηγορει κατ ' ἐπιβουλην . πιστευσας δε τοις γεγραμμενοις τον μεν Ἱππολυτον ἐπεταξε φευγειν , αὐτος δε τῳ | ||
| κολλυριῳ . χρη δε το κολλυριον ἐνιεντα καταπλασσειν τοις ἀνωτερω γεγραμμενοις , ὁσα ψυχειν δυναται ἠ στυφειν ἠρεμα : τα |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| σοι διδωσι πραξιν εὐτυχεστεραν : ! ! [ ] | πορευου ? : πρασσε κἀπιτυγχανε . . . ἐπει ? | ||
| γενεσθαι αὐτῳ ἠτοι το νικησαι τῳ δραματι . ἰθι ] πορευου , ἐλθε , ἀπελθε χαιρων ] μετα χαρας , |
| λεγει προς Ἀγαθωνα ὁ Ἀλκιβιαδης : ὁρα τοινυν , ὠ Ἀγαθων , μη παθῃς , ὁ περ οἱ πολλοι . | ||
| εὐκολος μεν ἐνθαδ ' , εὐκολος δ ' ἐκει . Ἀγαθων δε που ' στιν ; Ἀπολιπων μ ' ἀποιχεται |
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |
| προειρημενος Ταναϊς ποταμος , προς δε την Λιβυην το πορρηθεν Κανωβικον του Νειλου στομα , καθα προειρηκαμεν . Ἡ τοινυν | ||
| ἐλθειν , ἀπομοσαντα δε τῃ νηι αὐτῃ πλεειν ἐς το Κανωβικον : ἠ εἰ μη γε οἱα τε εἰη προς |
| και ὁσοι τησδε της γνωμης ὀντες ἑτεροι στρατον εἰχον οὐκ εὐκαταφρονητον , ἀλλ ' εἰς τρισκαιδεκα τελη γεγυμνασμενα και ἱππεας | ||
| που κακως . εἰ δ ' ἀρα και τον Νικιαν εὐκαταφρονητον ἡγειτο , ἀλλ ' οὐχ ὁ γε δη που |
| ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
| καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| πολλα τοιαυτα ληρει περι τε της Γναθαινης και ἑτερων . ἀναγωγος ὠν , φησι , και βαναυσος . ὁτι ἡ | ||
| . Και το καθημενος δε ἐνδεικνυται ὁτι οὐχ ὑψηλη οὐδε ἀναγωγος ἡ τουτου θεωρια , ἀλλα χαμαιπετης και κοιλοτερα και |
| ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι , ἀλλα διδομενοις μεν χρησθαι , μη διδομενα δε μη ποθειν , ἀφαιρουμενου δε τινος ἀποδιδοναι εὐλυτως | ||
| συνηθες ἐγενετο κυκλῳ περιπορευομενους τους ἀθλητας ἐπαγειρειν και λαμβανειν τα διδομενα . ὁθεν Σιμωνιδης περι Ἀστυλου φησιν οὑτως : Τις |
| ἡμας , ἀλλα και πασας νικαν τοις ἀπο της θαλαττης δωροις , ταυτα μεν οὐκ ἐστιν ἀντειπειν , ὁ δε | ||
| ζηλωτας και μιμητας της ἐκεινου ἀνδρειας . ἐτι τε και δωροις αὐτους και παντοδαπαις τιμαις ᾠκειωσατο . ὁθεν οἱ νεανιαι |
| φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
| ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
| τε και ἀποτροπων . οὑτω δ ' ὑποδιαιρουσιν οἱ περι Χρυσιππον και Ἀρχεδημον και Ζηνωνα τον Ταρσεα και Ἀπολλοδωρον και | ||
| δεινα και τις εἰναι δοξεις , εἰ φιλολογος , εἰ Χρυσιππον ἀνεγνωκως ἠ Ἀντιπατρον ; εἰ μεν γαρ και Ἀρχεδημον |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| και περι των τεκνων σου , τελειως γαρ ἠκουσας την οἰκονομιαν σου . και ἀποκριθεις Ἁβρααμ εἰπεν προς Μιχαηλ : | ||
| τα δε Ἐργα και τας Ἡμερας το βιβλιον εἰς την οἰκονομιαν και ἀπραγμονα ζωην , παρακαλων τους ἀνθρωπους ἀπο της |
| Και πως γαρ οἱον τε ἠν το αἰτιον ὑπο του αἰτιατου ὑφιστασθαι ; Οὐκ ἀρα οὐσιωδης ἡ τοιαυτη ἐπιστροφη , | ||
| του αἰτιου ἀληθες το γεγονεναι , οὑτως και ἐπι του αἰτιατου παντως ἀληθες το και αὐτο γεγονεναι , οὐτε ἐαν |
| τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην ὁδον των αἰσχιστων ἐστιν , ὡς ἐξομολογουμενοις ὁτι ἀναξιος ὁ παις εἰη | ||
| ὑπαρχοντων , ὡς ἐστι των αἰσχρων , μαλλον δε των αἰσχιστων , μη μονον πολεων και τοπων ὡν ἠμεν ποτε |
| τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
| γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
| ἁπασης αὐτης ἐξελασαι τους Φοινικας και διορισαι τῳ πελαγει την ἐπαρχιαν . εὐθυς ὁ βασιλευς πλησιον των τειχων καταστρατοπεδευσας , | ||
| τον Καππαδοκων βασιλεα , ὁν και της ἀρχης ἐκβαλων , ἐπαρχιαν τε ἐποιησε το ἐθνος , και την μεγιστην πολιν |
| αἱ ἰσαι περιφερειαι ἐν ἀνισοις χρονοις δυνουσιν , και ἐν πλειστῳ μεν αἱ προς ταις συναφαις των τροπικων , ἐν | ||
| ἐφη , κομισας δευρο λῃτουργειν , και τουτῳ τῳ λογῳ πλειστῳ χρησαμενος , ὡς δεινον εἰ τις ἐγκαλει τοις ἐκειθεν |
| φαρμακου # γ κηρου . Ἀνηθου χλωρου # Ϛ , μελιλωτου # β , χαμαιμηλου # β , κωδυαϲ χλωραϲ | ||
| τοιαυτα : εὐωδη δε αὐτα ποιηϲαι βουλομενοϲ μιξειϲ κυπερου και μελιλωτου και ῥοδων ξηρων και ϲχοινου ἀνθουϲ και ἰρεωϲ και |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| ἐπει οὐδε ἐκεινοι παρα σου οὐδεμιας ἐτυχον , οὑς συ ἀπεκτεινας . και Ἱππιας μεν ὁ Θασιος και Ξενοφων ὁ | ||
| φευγοντος ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὁτι δια τουτο ἀπεκτεινας τον ἀδελφον , γνους ὁτι ἀσθενες τι πεφυκεν ἡ |
| , ὁτι το λευκον παντι ζωῳ ὑπαρχει : τινι γαρ ὑπαρχει οἱον τῳ . εἰ δε ληφθειη μερος του ζωου | ||
| το ὁριστον ἀντιστρεφει , οὑτω το ἰδιον μονῳ και παντι ὑπαρχει , οὑ ἐστιν ἰδιον , και ἀντιστρεφουσι προς ἀλληλα |
| ὁσον οἱ μεν Διοσκουροι τοις πανταχου πλοϊζομενοις ἐναργεις φαινονται και φανεντες σωτηρες γινονται , ὁ δε τοις πελαζουσιν ἠδη τῃ | ||
| το προσθεν τῳ πληθει νομιζοντες ἐπειθ ' ἡττους ταις παρασκευαις φανεντες , εἰκοτως οἰμαι και ταις γνωμαις ὑποδεεστεροι γενησονται . |
| Πλατων ἠγνοησεν : δυο γαρ διαλογους γραψας , Εὐθυφρονα και Πολιτειαν , τον μεν Εὐθυφρονα ἐπεγραψεν “ Εὐθυφρων ἠ περι | ||
| ' αὑτοις , ὡς και Ἀριστοτελης φησι γραφων την Ὀρχομενιων Πολιτειαν . τα μεν οὐν κατα την Ἀσκρην ταυτα . |
| ὁρωσι την Ἀνθιαν και ἠν μεν ἐτι ἀγνωστος αὐτοις , συμβαλλουσι δε παντα , τον ἐρωτα , τα δακρυα , | ||
| κυβειῳ , οὑ ἡ τηλια τιθεται και τους ἀλεκτρυονας τινες συμβαλλουσι . Τηλια : ἠτοι κυβευτικα ὀργανα , ἠ τραχηπιθου |
| γε ἀποπτωσις ἀπο τουτου ἐστιν . σχολαιον τι και ἁμα εὐκινητον ἐστι και φαιδρον ἁμα και συνεστηκος ὁ τῳ λογῳ | ||
| ἀντιπραττοι . ὑγροτεραϲ δε ϲημεια ϲφυγμοι μαλακοι και το ἠθοϲ εὐκινητον τε προϲ ὀργην και εὐκαταπαυϲτον και το ϲυμπαν ὑγροτερον |
| σιλφιῳ , συνωρισιν , καυλῳ , κελησι ; μασπετοις , πυρετοις , ὀποις . Ὁραν τε κειμενα ἀμητας ἡμιβρωτας ὀρνιθεια | ||
| εἰναι : των δε καταληπτικων τῳ την μεν καταληψιν ἐν πυρετοις γινεσθαι μετα του διατετασθαι τα βλεφαρα και συνηρεικεναι τους |
| ἐπει τοι τελεως ὁμοιον ἐστι τοις παρεστωσι και οὐδε ὀλιγον διαλλαττει αὐτων . οὐκ ἀνασπωσι δε αὐτοι το φυτον τοδε | ||
| οὐχ ἱεροσυλιαν εἰναι φασκων , ἀλλα κλοπην : πολυ δε διαλλαττει περι ἑνος ὀνοματος την πασαν εἰναι ζητησιν : ἠ |
| θ ' ὡσπερ τραγου την ῥινα : συ δ ' Ἀριστυλλος ὑποχασκων ἐρεις : Ἑπεσθε μητρι , χοιροι . Ἀλλ | ||
| Τιμοθεος . Α * Ἀπολλωνιος γραμματικος . Ἀριστυλλος μεγας . Ἀριστυλλος μικρος . Ἀρισταρχος γραμματικος . Ἀριστοφανης . Ἀλεξανδρος Αἰτωλος |
| ἐμπα , ἐμπα γε μην ἰθι δευρο . , και συνδεσμος αἰτιολογικος , και ἐτι ἀποτελεστικος ) . και τῳ | ||
| μοιρας ρπ ἐπι διαμετρου στασεως καθεστωσα , ὁ καλειται πανσεληνιακος συνδεσμος . ἀποκρουσις δε ἐστιν , ὁταν ἡ Σεληνη παραλλαξῃ |
| δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον τοὐνομα λαβειν , ὁν και μαντευσασθαι Πυθοι πρωτον , ὡς Ἀλεξανδρος φησιν ἐν πρωτῳ Περι | ||
| δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον τοὐνομα λαβειν , ὁν και μαντευσασθαι Πυθοι πρωτον , ὡς Ἀλεξανδριδης φησιν ἐν πρωτῳ περι |
| , ὁτι ἐστι και ἀλλα ἐκτος των θεωρικων ἁ λαμβανοντες ὀλιγων προσδεονται , ἐπηγαγε το μαλλον δε παντος ἐνδει του | ||
| ὀντων ἡγειθ ' ὁ νομοθετης : την μεν γαρ ἰσχυν ὀλιγων , τους δε νομους ἁπαντων εἰναι , και τον |
| ' ὁν πραττεται . περι γαρ οὐδεμιας πραξεως καθολου ἐστι διορισασθαι , ἀλλα κρινεται τοτε ὁτε πραττεται δια τι ἐπραχθη | ||
| ἱνα την ἀποφασιν ποιησωμεν , και δια τι τουτο , διορισασθαι χρη . φημι τοινυν ὡς οὐ τῳ ὑποκειμενῳ αὐτο |
| πεπιστευμενων ὑπο του πληθους , ὡς εἰσιν ἐν τοις πανυ γνησιοις Λυσιου , και τα γε ἀλλα οὐκ ἀτοπως ἐχοντας | ||
| αὐτου συγγραμματων , ἐπι παισι μεν Νικομαχῳ και Πυθιαδι , γνησιοις δε μαθηταις Θεοφραστῳ Φανιᾳ Εὐδημῳ Κλυτῳ Ἀριστοξενῳ Δικαιαρχῳ : |
| , καθαπερ ἀπο βελονης κεντηματων ὀδυνωμενης . [ Περι τρυγονος θαλασσιου . ] Τοις δε ὑπο τρυγονος θαλασσιου δηχθεισι παραυτικα | ||
| σεσησμενης οὐγγιας β , αἱματος δρακοντιου οὐγγιας β , ὑδατος θαλασσιου οὐγγιας κ . Ἑψε την λιθαργυρον , το ἐλαιον |
| , ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
| φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
| ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
| δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |