| ἐστι και αὐτος και ὁ λεγων . εἰωθε λεγειν ὁ Ῥουφος εἰ εὐσχολειτε ἐπαινεσαι με , ἐγω δ ' οὐδεν | ||
| ἀναιρεθηναι θελω μαλλον ἠ αὐριον φυγαδευθηναι . τι οὐν αὐτῳ Ῥουφος εἰπεν ; Εἰ μεν ὡς βαρυτερον ἐκλεγῃ , τις |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
| ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
| ] ἀμφοτερωθεν κοπτικῃ τεμνουσῃ ἠκωνημενῃ . λαμπων ] καλλωπιζομενος . προβολος ] ὑπερμαχος , προστατης . , προμαχος . - | ||
| προθεσιν ἐχει ἐν τῃ ἀρχῃ προπαροξυνεται : περιβολος Ὑπερβολος ἀμφιβολος προβολος . το δε ἐπεσβολος παροξυνεται ἀπο του ἐπεσι βαλλειν |
| παρεμειναν δ ' αὐτῃ και μεχρι θανατου , και ἀποθανουσαι πολυτελους ταφης ἠξιωθησαν και τιμης ἐτυχον . Κλεοπατραν γαρ Καισαρ | ||
| κορυφας τινας ἀπορραγηναι τινες μνημονευουσιν . εἰσι δε λατομιαι λιθου πολυτελους του μεν Ταιναριου ἐν Ταιναρῳ παλαιαι , νεωστι δε |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
| καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
| και Ἡροδοτος ἐν δευτερᾳ . Ξενοφων δ ' ἐν αʹ Παιδειας γραφει : ὁταν δε τουτων τινος θιγῃς , εὐθυς | ||
| γλαριδας . και λιθοτομον δε Ξενοφων ἐν τῳ τριτῳ της Παιδειας εἰρηκεν , ὡς Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Εὐεργου |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| ἐνσκηψαι βελος διαμπαξ δι ' ἀμφοτερων των μαστων ἠ των πλευρων . δι ' αὐτου τε του Ἀσκληπιου και του | ||
| της ἰσοϋψους περονης ἐπι την ἰσοϋψη ἑξουσι περιστομιδας ἐξ ἀμφοτερων πλευρων , ἱνα το προς ἀλληλας διαστημα διατηρωσιν ἀλληλαις , |
| δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
| εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
| , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
| παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| το δικαστηριον ἐβουλεσθε μεν θανατῳ κολασαι , του δε προβαλλομενου πεισθεντος την δικην τε πασαν ἀφειναι ἠναγκασατ ' αὐτον , | ||
| ἀν μαλιστα πιστευσῃ , τουτοις ἐπιτρεπειν περι του πραγματος . πεισθεντος δε του πληθους , ὁ δημος εἱλετο δυο ἀνδρας |
| ἀνεως : εἰ δε μηδεμια ἀποδειξις ἐστι της του ς προσθεσεως , ὁμολογως , ὡς προκειται , ἐστιν ἐπιρρημαἐστι . | ||
| κβʹ , ἐπι της κδʹ κδʹ . και παλιν συνδεσμου προσθεσεως μοιραι ιδʹ και γινονται ληʹ , ἐξ ὡν ἀφελων |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
| και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| τουτο : ἡ πιθανη ἀπολογια ἐκτος της πατρος προθε - σεως ἀναστρεφουσα ἐστι τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , | ||
| ] θαπ ? [ ! ! ! ! ! ] σεως λον [ ! ] παραπλησιον ] δει μεγαληι ] |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| ἀψαυστα κειμενα . . . . , : χρη δε ἐφιστανειν ὁτι και ἀλλα δυο τμηματα δυνατον ἠν ἐκ της | ||
| συκοφαντας δε ἀγειν και τουτους ἐπι τας εὐθυνας ὡν δεδωκεν ἐφιστανειν : δια μεν γαρ τουτου τον Αἰσχινην ἀνειλε και |
| δια παντος και προς ἁπαντας , ἀκαιρους τε ἐπαινους και ὑπερβαλλοντας ἀκουοντι , ὡς δ ' αὑτως ψογους νηφοντος μεν | ||
| δε γεγενημενους ? [ ἐν τωι πολεμωι ἀνδρας ? [ ὑπερβαλλοντας τηι ἀρετηι [ ? προδηλον ἐστιν ὁτι παιδες [ |
| ὑπολαβων εἰπεν : Ἀλλα συγε μηδενα ἀναγκασῃς , ἀλλα τους ἐθελοντας μοι ἑπεσθαι δος : και ἰσως ἀν σοι και | ||
| των δε ὁμοιων τυγχανοντας ἑαυτοις τους μητε πονειν μητε κινδυνευειν ἐθελοντας , ὁταν δεῃ . αὐτος τε οὐν οὐδ ' |
| ἀν εἰς Ἐφεσον ἀφικωμεθα . φθανω γαρ ἐπομοσαμενος ἐνταυθα μη συνελθειν , ἐνθα Λευκιππην ἀπολωλεκα . ” ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| Τιμαιαν . ἐπιπληττοντων δ ' αὐτῳ τινων οὐκ ἀκρασιας ἑνεκεν συνελθειν ἐφη , ἀλλ ' ἱνα ὁ γενομενος ἐξ αὐτου |
| ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
| ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
| βιοτοιο λιλαιομενον περ ἀλυξαι . Σχετλιε , οὐδ ' ἐνοησας ἀμεινονος ἀντιον ἐλθων : οὐ γαρ καρτεϊ καλλος ἀνα κλονον | ||
| αὐτον προς το κατω δεσμῳ , μεταξυ ὠν πατρος τε ἀμεινονος και ἡττονος υἱεος . Ἀλλ ' ἐπειδη ὁ πατηρ |
| πρεσβυτερῳ πυκνα ἐπιφοιτεον , θανατον ἐξαπιναιον σημαινει . Οἱσιν ὑποχονδρια μετεωριζεται , κοιλιης ἐπιστασης , κακον : μαλιστα δε ἐν | ||
| τουτο συμβαινειν : ἐν δε ταις χειμεριναις ἡμεραις ὁ ἡλιος μετεωριζεται πηχεις ἑξ , τετταρας δ ' ἐν τοις ἀπεχουσι |
| συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
| Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
| οὐν ἐκ τουτου παχυνθεντας τους χυμους μηδε τοις καθαιρουσιν εὐχερως ὑπεικειν φαρμακοις . δει οὐν ἐγνωκοτα τους χυμους ἀναλυθεντας μη | ||
| „ πως τα μεν ἀλλα ζῳα ἁπαντα | ἠξιουμεν αὑτοις ὑπεικειν και βιουν | ὁπως ἀν θελωμεν και ἡμιν ξυμφερῃ |
| ἀλλα και τοιϲ εἰϲω του ϲωματοϲ λαμβανομενοιϲ . Αἰθαλη λιβανου ϲκευαζεται τον τροπον τουτον : λαβιδιῳ καθ ' ἑνα χονδρον | ||
| ϲκευαζε και ἀπο κουϲτουμηνων και ἀπιων . Κυδωνατου ϲκευαϲια . ϲκευαζεται δε και δια μηλων κυδωνιων μεγαλων προαιρεθεντοϲ του φλοιου |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| Κυρον τον Περσην ἐκστρατευων ἐπυθετο του μαντειου . ὁ δε χρησμος , Κροισος Ἁλυν διαβας μεγαλην ἀρχην καταλυσει . ὁ | ||
| και Αἰσχυλος κυκνου δικηνγοον . συος παραπλαγχθεντα : Καλχαντι ἐδοθη χρησμος ὁτι τοτε τεθνηξεται , ὁταν κρεισσονι ἑαυτου ἐντυχῃ μαντει |
| ἀλλα καταγελων αὐτων μαστιγοιτο ἀν ἁμιλλωμενος προς τον παιοντα , ὁποτερος ἀπαγορευσειεν . Ὁ Λυκουργος δε και αὐτος , ὠ | ||
| ἑστωτες ἠτοι σωματικως ἠ τετραγωνικως ἠ και κατα διαμετρον ἠτοι ὁποτερος αὐτων ἠ και ἀμφοτεροι , σινη και παθη σωματικα |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
| τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
| ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
| ' ἐστι σεμνον : το δε ἑξης τουτι ἐπαινουσι τον προσθεντα τῳ νομῳ τον λογον τονδε δυο μεν ὑποβακχειους ἐχει | ||
| θαπτομενοις δημοσιᾳ των ἐνθαδε εἰρηκοτων : των ῥητορων δηλονοτι τον προσθεντα : τον νομοθετην , τον Σολωνα τῳ νομῳ τον |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| ἀντι ὑποκυστιδος χυλου , ἀκακιας ἠ ἀκανθης χυλος . ἀντι ὑπερικου , ἀνηθου σπερμα . ἀντι ὑσσωπου κηρωτης , μυελος | ||
| , ἀμωμου , ἀκορου , καρποβαλσαμου , φου Ποντικου , ὑπερικου , ἀκακιας , καρδαμωμου , κομμεως , ἀνα ⋖ |
| του γου τῃ μοναδι . παλιν ὁ βος και ὁ γος του αου ὑπερεχουσι ⃞ῳ : ὑπερεχετωσαν ΔΥ α : | ||
| δ , ὁ δε βος Μο θ , ὁ δε γος Μο κη . και ποιουσι τα της προτασεως . |
| σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
| δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| ἀν μεν οὐν οἱος τε ᾐς , μεταγαγε τοις σοις λογοις και τους των συνοντων ἐπι το προσηκον . εἰ | ||
| , ὁποιον φησι Λυσιας ὁ ῥητωρ ἐν τοις των συμβολαιων λογοις ; ὁν ἐκ των φερομενων ὡς αὐτου διαλογων θαυμαζομεν |
| . νυν δ ' ἐνιοι πλεονασαντες ἐν τοις ῥητορικοις λογοις προσθηκην ἐποιησαντο την ὁλην ἱστοριαν της δημηγοριας . λυπει δ | ||
| ἐποιησω . ὡστε μηδε ζητει τουτους , οὑς περιττην ὡρισω προσθηκην . συ Λυδους ἐπαιδευσας μη μειζω φρονηματα των ἐπιτηδευματων |
| ὑψηλη ἐκ των λοιπων ἀστερων , εὐσχημονας και ὑπο ὀχλων τιμωμενους και μειζοσι προσωποις και βασιλευσι γινωσκομενους : ταυτα ποιει | ||
| Ἀπεσταλκαμεν δε περι τουτων Ἀνδρεαν των ἀρχισωματοφυλακων και Ἀριστεαν , τιμωμενους παρ ' ἡμιν , διαλεξομενους σοι και κομιζοντας ἀπαρχας |
| παριων ἐς τους ἀγωνας και στας ἐν τῳ σταδιῳ , περιγραφων ἑαυτῳ κυκλον προσεταττε τοις ἀντιπαλαισταις ἐξω της γραμμης αὐτον | ||
| βιαζεται γουν και συναριθμειται τον χρονον ἐς τε τας ὀλυμπιαδας περιγραφων και τους ἐντος ἑκαστης ὀλυμπιαδος ἀρχοντας . προθυρα δε |
| ' ἀν παντως ἀπεωσαμεθα τον ὑπνον . ἀλλ ' ἀκουσον παιδιαν Τυχης ἠ , εἰ βουλει , ἐπηρειαν . ἑσπερας | ||
| των μεντοι συμποτικων και αἰνιγμα και γριφος . το μεν παιδιαν εἰχεν , ὁ δε γριφος και σπουδην : και |
| δορυαλωτος ὁ βασιλευς Ῥωμαιων γινεται και προς τον σουλτανον ἀποκομιζεται δεσμιος , οὐκ οἰδ ' οἱστισι λογοις τουτο της θειας | ||
| . παραγενομενος δε μετα Πυλαδου και κρατηθεις παρα βουκολων ἠχθη δεσμιος συν τῳ Πυλαδῃ προς Θοαντα τον βασιλεα , ὁ |
| τῳ λογῳ . Ἐμαυτῳ βαλανευσω : ἐμαυτῳ διακονησω . Εἰς ἀσθενουντας ἀσθενων ἐληλυθας : ἐπι των ὁμοια πασχοντων . Εὑδοντι | ||
| αἱρουντες ᾑρημεσθα . . ἁπαντα τοις σοφοισιν εὐκολα . εἰς ἀσθενουντας ἀσθενων ἐληλυθας . κουρητων στομα φονου πτερον και ζων |
| ὡς οὐν ἡγεμοσιν οὐσι των ἀριθμων , του μεν των πολλαπλασιων , του δε των ἐπιμοριων , τουτοις μεν οὐκ | ||
| ταλαντων , ὁσα οἰονται δειν οὑτοι νυν ἀπολαβειν , ἀλλα πολλαπλασιων . οὐκουν τουτο μεν πρωτον το πιστευεσθαι , το |
| ἠ μαραθρου χυλον και χολην ταυρειαν ὑγραν ἰσα , μετα διπλασιονος μελιτος ἐγχριε : ἠ χολη ἀρκεια μετα ὑδατος διπλασιου | ||
| δε τρεις εἰσιν Ϟ β . Ϟ ἀρα β του διπλασιονος του τριτου ὑπερεχουσι μο κ . Ὁ ἀρα διπλασιων |
| γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
| κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
| , ἐπαγρυπνων τοις της στρατηγιας ἐντευγμασι : δια δε της συνηθους των ἀπιστων μελετης ἀθλητης ἐγενετο των κατα πολεμον ἀγωνων | ||
| ἐκ δε δημοκοπιας Τερεντιον Οὐαρρωνα , πολλα αὐτοις ἐκ της συνηθους δοξοκοπιας ὑπισχνουμενον . και αὐτους παραπεμποντες ἐξιοντας ἐδεοντο κριναι |
| οὐ καταπλαγεις ἑκατερᾳ των χειρων τον αὐχενα σφιγξας ἀπεπνιξε τους δρακοντας . διοπερ Ἀργειοι πυθομενοι το γεγονος Ἡρακλεα προσηγορευσαν , | ||
| ἁρμοττον ἀφ ' ἑαυτων τινα κατελθειν . ὁς εὑρων δυο δρακοντας προηνεγκε μελιτουττας , και οὐκ ἠδικηθη : ἐξ οὑ |
| διακειμενοις ἀχθομεθα , τους δε τιμην μειζω της ὑπαρχουσης ἀει κτωμενους ἐπαινουμεν , και ὁτι των μεν ἀλλων , ἐφ | ||
| ἡκε μεν ὡς οὐχ ἁψομενος λογων , ὁρων δε ἀλλους κτωμενους ἐπεθυμησε του κτηματος και μερος λαβων πενθος ποιειται το |
| , ἀλλ ' ὁμως ἱνα μη τον της εἰσαγωγης τροπον ὑπερβαινειν δοκωμεν , τα πασιν εἰρημενα περι ταυτης διεξιοντες , | ||
| ἀποσοβειν δωρεαν ταξας ὁ νομος τους ῥητορας ἐσιωπησεν ἡγουμενος αὐτων ὑπερβαινειν την τεχνην το τολμημα . τις γαρ ἀν ἠλπισεν |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| τας δοκιμασιας εἰναι ἐψηφισαντο , δια δε τους μηδεν τοιουτον πραξαντας τας συνθηκας ἐποιησαντο . τοσαυτα σοι ἐγω ὑπερ του | ||
| πριν γε δη τους αὐθεντας και τους το αἱμα χερσι πραξαντας τῃ γῃ καθιερευσαν . ἠν δε ἀρα ὁ Γαγγης |
| ᾠηθην ἐμαυτῳ και τοις φιλοις και τῳ δημῳ τα δικαια συνειπειν , ἱνα μη δοκοιην ἐγω μεν φαυλων εἰναι συνηθης | ||
| τουτοις και φιλους νομιζειν ὑπεμενον , νυν δε οὐ πειρῳμην συνειπειν ἐξ ὡν ὑμεις τε τα εὐορκα ψηφιεισθε και τουτοις |
| ψευδη προτασιν ἐξ ἡς συνηχθη το ψευδος , τους δε φαινομενους ψευδεις συλλογισμους , ἠγουν τους παρα το εἰδος , | ||
| και μη ἐσθιεσθαι , τους δ ' ἐν τῳ φθινοπωρῳ φαινομενους δυο ἡμεραις ἠ μιᾳ , τουτους εἰναι ἐδωδιμους . |
| , ἑως ὁ Διονυσιος αὐτων τας χειρας προς τα λεκανια προσηγεν . ἀποπτυοντος δε του Διονυσιου πολλακις παρειχον τα προσωπα | ||
| της πολιορκιας και ταις ψυχαις των ἐνδον ὡσπερ καυτηρια τινα προσηγεν : οἱ δ ' ἐπι των τειχων ἑστωτες το |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
| ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
| ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
| . κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
| ὑπο κολπου ἐπραττετο . μετα μικρον δε εἰσῃει παλιν ἱεροφαντικως ἐσκευασμενος ἐν πολλῃ τῃ σιωπῃ , και αὐτος μεν ἐλεγε | ||
| σεληνη ἀνετελλενἐδει γαρ κἀκεινην θεασασθαι το καλλιστον τουτο ἐργονπροεισιν ἐκεινος ἐσκευασμενος ἐς τον ἀει τροπον και ξυν αὐτῳ τα τελη |
| φυγοντες ἐπι τινα τοπον ἐρυμνον το μεν πρωτον ἠμυνοντο τους βιαζομενους , ἀνυδρον δε κατειληφοτες τοπον και τῳ διψει πιεζομενοι | ||
| τοις αὐτοις ἐνεχεσθαι : οὑτως , ὠ ἀνδρες , τους βιαζομενους ἐλαττονος ζημιας ἀξιους ἡγησατο εἰναι ἠ τους πειθοντας : |
| ὁμοιον και το ἰσον , οἱον ἀταλαντος , ἀλοχος , ἀπτερος : ἀπτερος δε ἐστιν ὁ ἰσοπτερος και ταχυς . | ||
| μη ἱπτασθαι δυναμενη δια την σμικροτητα . . . . ἀπτερος : τῃ δ ' ἀπτερος ἐπλετο μυθος : ταχυς |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
| εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
| Βακχαι ἐπειδαν ἐνθεοι γενωνται , ὁθεν οἱ ἀλλοι ἐκ των φρεατων οὐδε ὑδωρ δυνανται ὑδρευεσθαι , ἐκειναι μελι και γαλα | ||
| και ἐκ των ποταμων των ἐν αὐτῃ και ἐκ των φρεατων : και ἐστιν ἰδειν τουτο ἐναργως ἀποτελουμενον ἀπο των |
| ὁθεν φασιν ἐτι και νυν ἡμας χρησθαι τηι παροιμιαι τους ψευδομενους τας ὁμολογιας ἀναπαριαζειν φασκοντας . . . . , | ||
| μεν κακως ἀκουουσαν παυσαι της αἰτιας , τους δε μεμφομενους ψευδομενους ἐπιδειξας και δειξας τἀληθες [ ἠ ] παυσαι της |
| γεγονοτες , πεπαιδευμενοι δε καλλιστα των ὁμοεθνων , ἱνα τους ἐπιμελησομενους του σωματος και πασαν ἡμεραν και νυκτα προσεδρευοντας ὁ | ||
| δημοσιων τοπων και της κατα την ἀγοραν εὐ - ετηριας ἐπιμελησομενους . λαβοντες δε και τουτο το συγχωρημα παρα της |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| χαρακτηριζομενον δι ' ὡνπερ και το θειον , ὁ δε ὁμοιος τῳ θεῳ οὐκ ἐξαγει ἠγουν οὐκ ἀναιρει ἑαυτον , | ||
| προσηνης ἠν πασι και φιλολογος ἐν ταις ὁμιλιαις και οὐχ ὁμοιος Ἀθηνιωνι τῳ περιπατητικῳ φιλοσοφῳ , τῳ και διατριβης προσταντι |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| χευνται . . . στευνται ] ὁρμωσι . ἱερου ] μεγαλου . Τμωλου ] ὀρος Λυδιας . πελαται ] πλησιασται | ||
| ἀσχολιας εἰπων αἰτιαν ; λογον γαρ τινα συνηγαγον περι του μεγαλου βασιλεως . ἡ δε των Ῥωμαιων παροιμια “ φιλου |
| ὁμως τουτων ἁπαντων ὁρος και λυσις τοις παθουσιν τετακται το πεισθεντας ἀφειναι . και τουθ ' οὑτω το δικαιον ἐν | ||
| ἐπι τον Συθαν ποταμον ἀποστελλουσιν ἱκετευοντας : ὑπο τουτων δε πεισθεντας τους θεους φασιν ἐς την τοτε ἀκροπολιν ἐλθειν , |
| , τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
| ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
| , καταβασις ἠν : και πως νυν ταχεως ἠλλαγη και ἀναβασις γεγονε ; Σχολαστικος πλεων ἐπυθετο του κυβερνητου , ποστη | ||
| μεν το αὐτο , ἡ κλιμαξ , διαφερει δε ἡ ἀναβασις της καταβασεως τῃ σχεσει μονῃ , ὁτι ἡ μεν |
| δικαιοις ἁπασιν ἑαλωκεν , ἑτερος δ ' οὐδε εἱς ἐστιν ἀνεκτος αὐτῳ λογος , περι τουτων ῥᾳδιον διδαξαι . δυοιν | ||
| το ἀποθνῃσκειν παρισον . εἰ μετριος εἰη μεχρι δευρο , ἀνεκτος , ἀλλ ' οὐκ ἀνησει . παλιν γουν ἐν |
| τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
| ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| συνηθη τοις ἐρα - σταις . τουτων οὐδεν ἐγω ποιησαι προηχθην καιτοι δεομενος τοιαυτης ψυχαγωγιας , και γαρ ἀηθης ὑπηρχον | ||
| ἀποδειξαι , ὡστ ' ἐξ ὡν ἐφευγον , ἐκ τουτων προηχθην εἰπειν . δοκουσι γαρ μοι Λακεδαιμονιοι το του παρ |
| δακετων ὁμου τωι θανατωι ὀντας , τα δε ἀπολλυναι και διαφθειρειν ὀξυτατα , ὡν ἑν περ και το ἐκ του | ||
| , ὁτι δει των ἀστων τους δοκιμωτατους κολουειν τε και διαφθειρειν . το παραπλησιον δη και του Ταρκυνιου τοτε ποιησαντος |
| αὐτον τους καβαλλαριους και μετ ' αὐτους ὀλιγους σκουτατους και ψιλους νωτοφυλακας δια τας ἐκ του νωτου ὡς εἰκος ἐπιγινομενας | ||
| προαγειν ἀνω του ποταμου ὡς διαβησομενους ἐκειθεν , τους δε ψιλους ἀνωτερω των ἱππεων . οἱ μεν πολεμιοι ἀντιπαρηγον ὡς |
| οὑ Φιλωτας διηγαγεν Ἀλεξανδρῳ την ἱππον , ἐκεινου την φαλαγγα ἀγαγοντος ἐκ των Σολων δια της παραλιας και της Μαλλωτιδος | ||
| † Θηριου του εἰς την Κυρηνην την ἀπο Θηρας ἀποικιαν ἀγαγοντος , ἰσχνοφωνου ὀντος : ὡς γαρ βαρβαρος βαρβαριζειν , |
| δ ' ἠσαν ἀπο της βουλης ἠ ἀλλως ἐπιφανεις , μονομαχειν αὐτους ὑπο θεαταις τοις Λιβυσιν ἠναγκασεν , πατερας τε | ||
| . Ἠ οὑτως ἀπαραμυθητος ἡ συμφορα , ἀδελφῳ και πατρι μονομαχειν . Ἡ ΛΥσις , ὁτι την ἀρχην οὐν οὐκ |
| Ἀφροδιτην ἐπιθεωρων ἠ και οἰκειουμενος αὐτῃ ἠ και κατα μοιραν συμφωνος αὐτῃ εὐσυναλλακτους ποιησει και ἀπο γυναικων ὠφελουμενους τας τε | ||
| ἐπανπερ τας ἀκτινας ἐπενεγκῃ μοιρικως ἐπι του μεσουρανηματος , ὁτι συμφωνος και δεξιος ἐστιν ὁ τοπος κατα τριγωνον στασιν τῳ |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| κινδυνευειν . ἠ τινι βιωτον , εἰ κριθησεται του ἀνατιθεναι ἀναξιος ; Των σοφων ἐκεινους μαλιστα ἐγωγε φημι δειν ἐπαινειν | ||
| και κλυειν σεθεν θελω και ς ' ἐκδιδασκειν : οὐκ ἀναξιος γαρ εἰ . [ ] γυναι , το τησδε |
| Λιθος ὁ αἱματιτης , ἀπ ' αὐτης της χροιας οὑτως ὠνομασμενος , αἱματωδης γαρ ἐστι την μορφην . Αλλα και | ||
| Κιρραιον ὠνομασμενον πεδιον και λιμην ὁ νυν ἐξαγιστος και ἐπαρατος ὠνομασμενος . Ταυτην ποτε την χωραν κατῳκησαν Κιρραιοι και Κραγαλιδαι |