τις ὠν . Ταυτα δε ποιει και τον ἐν σφοδροτητι ῥυθμον . ἀλλ ' ἠδη γε περι πασης σφοδροτητος λεκτεον | ||
ὡς ἐδυναντο καλλιστα ᾐσαν τε ἐν ῥυθμῳ προς τον ἐνοπλιον ῥυθμον αὐλουμενοι και ἐπαιανισαν και ὠρχησαντο ὡσπερ ἐν ταις προς |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
, και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ||
ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι |
δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
, ὡς δυο τε το ἑν φαντασθησεται και ὁ ἡλιος τοσουτος ὑποληφθησεται . νυνι δε φαινεται μεν παντως , δοκει | ||
ἐκπληξις , ὁταν κατα νουν λαβω πως ὁ τοιουτος και τοσουτος ὑμνος , ὁ μηπω τινι των ἀλλων προφερομενων θυσιων |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
ὁτι ὁ Πορφυριων ἐπεχειρει βους ἀποσπασαι ἐκ των Δελφων , ἀκοντος του Ἀπολλωνος : διο και βελει τρωθεις ἀνῃρεθη ὑπ | ||
ἀναγκῃ , ἀκουσιοτητι . θΞ ἀναγκῃ ] ἀναγκῃ ἠγουν και ἀκοντος του Διος . τοδ ' αὐδᾳ : τουτο φωνει |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
. ἐν μερει , σημαινει . . Ι . ἐκ παρεπομενου ἐκ του παρακολουθουντος . . . πυρης ἐπεβησε ἀνειλεν | ||
λοιπαι : ἱνα οὐν μη τουτο γενηται , ἐκ του παρεπομενου ὠνομασται , λεγω δη ἐκ του συνδεσμοις ὑποτασσεσθαι : |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
τρομον ποιει . Των δε ἐπι κοποις πυρεττοντων το δερμα ξηροτερον ἠπερ ἀλλῳ τινι των ἐφημερων πυρετων και τα ἑξης | ||
ψυχροτερον εἰς ὑστερον ἡ του θερμου χρησις , οὑτω και ξηροτερον ἀποδεικνυσι το σωμα , καιτοι και τουτο ἀν δοξειε |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
. εἰ γαρ τις ἰδῃ τινα πεινωντα ζητουντα φαγειν και ὀργιζομενον δια τουτο , οὐκ ἀν αὐτον ψεξει , ἀλλα | ||
Ἀθηναιων προς Φιλιππον και λαβειν οὐ θελησαντων . Ἀλεξανδρον Ἀριστοτελης ὀργιζομενον πραϋναι βουλομενος και παυσαι χαλεπαινοντα πολλοις , ταυτι προς |
, ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
, ἐκ τουτου τε ἐλπισας καλλιονων και θειοτερων και ἀκραιφνων μεθεξειν μυηματων ἐν τῃ Αἰγυπτῳ , ἀγασθεις κατα τας Θαλεω | ||
δυνατον ἀμφοτερα , εἰ τις αὐ μελλει και σμικρον ἀρετης μεθεξειν , ἀλλα αὐτων ἑνεκα τουτων και μανθανειν αὐτα δει |
ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
προεστησαντο ἡγεμονα εἰναι και Σολωνα ἐξ Ἀθηνων ἐπηγαγοντο συμβουλευειν : χρωμενοις δε σφισιν ὑπερ νικης ἀνειπεν ἡ Πυθια : οὐ | ||
περιου - σιᾳ και αὐτῃ τῃ του πολεμου ἀφορμῃ νομιμωτερον χρωμενοις το τελος ἀλλοκοτον ἀπηντησεν . ὡστε και ἡνικα ἀν |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
πολυ δε πλεον και ὁτι τα σημειωτικα δι ' ἑβδομαδος κρατυνεται ἠ ἐπι το νοσερον ἠ ἐπι το ὑγιεινον ῥεποντα | ||
των φαινομενων βεβαιουται , ἀλλα τα φαινομενα ἐκ του λογου κρατυνεται . και εἰκοτως : εἰ γαρ διαφωνα ἐστι , |
σπογγον ἐπιδειν πυκνον και μαλθακον , τετμημενον , ξηροτερον ἠ ὑγροτερον , και ἐπι τῳ σπογγῳ ἀνωθεν φυλλα συχνα τιθεσθαι | ||
αὐτος ἑωυτου ἀκριβεστερος ἐστιν : ὑδατος γαρ οὐκ ὀδμαται : ὑγροτερον γαρ ἐστι του ἐγκεφαλου , ἐαν μη σαπῃ : |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
τον ἡγεμονα , και ὁ δημος ἁπας κρατηρσι και τραπεζαις ὑποδεχομενος την στρατιαν . ὡς δ ' εἰς την πολιν | ||
δηλουσιν ἑκαστος τουτων τους ἀγαθοποιους των πλανητων ἠ τους κακοποιους ὑποδεχομενος . περι τε τεκνων εὑρισκεται ἐπιθεωρια , ἐκ τινων |
ἀκορητος . . . . ἀκοντοδοκος : δοκιμαζειν λεγεται το ἐπιτηρειν , και δοκευειν και δοκειν , ὁθεν ἀκοντοδοκος . | ||
: ταυτης γαρ οὐσης και πανηγυρεις γινονται . και μη ἐπιτηρειν σιτια : εἰ ποτε γαρ ἐξοδος ἐπι στρατιαν ἐγενετο |
παρα την αὑτης φυσιν διανιστανται , αὐτο ἐκεινο το των μεθυοντων παθος : ἡ πλησμονη ἐπεγειρασα τα ἐνδον νοσηματα , | ||
, οἱ δε περισπωσιν : ἀλογοι γαρ αὐτων λυπουμενων ἠ μεθυοντων φωναι , καθως εἰρηται : χαμαι : τουτο ὀξυνεται |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
ὑποκεισθω γαρ τις Σιμων την τεχνην σκυτευς και τους μεν τροπους ἀγαθος την δε τεχνην φαυλος : ἐπι τουτου τα | ||
δειπνειν ἀνηρ δημοτικος ἠν τις , ὡς ἐοικε , τους τροπους . ὁστις δ ' ἐπι δειπνον ἠ φιλον τιν |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
σκουτατων και ψιλων εἰς τεσσαρα ἰσα μερη : δεξιον , ἀριστερον , μεσον ἀριστερον , μεσον δεξιον , τους δε | ||
ἀνεχεσθαι δυνηται : ἐπην δε ἀρσεν βουληται φυτευειν , τον ἀριστερον ἀποδησαι . Στομαχος μητρης ἀπο μεν θυμιηματων ξυμμεμυκως ἀναχασκει |
ὁ σιδηρος . . πικρος λυτηρ ] ἐγενετο . ὁ ποντιος ] εἰ γαρ οἱ Χαλυβες παραλιοι , ἐκ τουτων | ||
τον μεν ἡμιν πολεμιον νεανιαν κτενει πατηρ ἀραισιν ἁς ὁ ποντιος ἀναξ Ποσειδων ὠπασεν Θησει γερας , μηδεν ματαιον ἐς |
ὁταν αὐτῳ προσιῃ το ἐναντιον , το σμικρον , ἠ προσελθοντος ἐκεινου ἀπολωλεναι : ὑπομενον δε και δεξαμενον την σμικροτητα | ||
μη και ἐπι της Παριδι δοτικης των ἑνικων του ς προσελθοντος κρασις παρηκολουθησε του δ και ς εἰς ζ , |
σαφως καταπεπολεμημενου και δεδιοτος μη τα κρατιστα της αὐτου γης κατασχοντες ἐπιχειμασωσι , και πρεσβεις ἑλομενου και δωρα ἀριθμουντος , | ||
ὡς ὑμεις τε ἠκουσατε κἀγω φημι , παρεσπονδησαν την Καδμειαν κατασχοντες , και πλεονεξιας ἐπιδειγμα ἐποιησαντο οὐχ ἡττον ἠ Θηβαιοι |
ἀπο δε της πιστεως κενοι εἰσι και οὐδεις ἐν αὐτοις καρπος ἀληθειας . τουτοις οὐν μετανοια κειται , ἐαν ταχυ | ||
Θεοφραστος ἐν δευτερῳ περι φυτων ἱστοριας λεγων περι ὡν ὁ καρπος οὐ φανερος , γραφει και ταδε : ἐπει των |
αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
ἐχει την κεφαλην . Περι δε της θεσεως της του Δρακοντος κεφαλης οἱ μεν περι τον Εὐδοξον και Ἀρατον συμφωνως | ||
της διδασκαλιας ταυτης . καιτοι τα μεν και ἐκ των Δρακοντος νομων , τα δε και ἐκ των Σολωνος πειρωμαι |
των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
ἰδιᾳ , τις ἐστι λογος ἑκαστης ψυχης , οἱον της φυτου , ὁτι ἐντελεχεια του προς τροφην ὀργανικου , και | ||
δοθεισῃ ταχυ : ναι μην ἀλλα και δακρυον καρυας του φυτου και μεντοι και του ἀταλυμνου [ οὑτω δη τουτο |
γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ||
ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν |
οὑτοι και την Ἀργην τε και την Ὠπιν , ἐουσας παρθενους ἐξ Ὑπερβορεων , κατα τους αὐτους τουτους ἀνθρωπους πορευομενας | ||
τα νοσηματα ἐστιν . χρη οὐν ἐν καιρῳ συνοικιζειν τας παρθενους : τῳ δε πληθει ὁσον ταχυτερον αὐξανεται , τοσουτον |
την του Ποσειδωνος τριαιναν και νικησαι ; ἡνικα ὁ Ποσειδων στας περι την Πυλον διεκωλυε τον Ἡρακλεα και ἐπολεμει . | ||
παις τῃ συντροφιᾳ θαρρων , τουτο αὐτον ἐπι τινος προβλητος στας τοπου ἐκαλει , και ἁμα τῃ κλησει και ἐκολακευεν |
εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
μειρακιοις λιτας ποιεισθαι , τους δε νεους μαχεσθαι . . ἀρηγειν ] βοηθειν . . ἐξαλειφθηναι ] πεπαυσθαι . . | ||
ταδε : τουϲ των ὀρνιθων ἐγκεφαλουϲ | ἐν οἰνῳ πινομενουϲ ἀρηγειν , και του πανακοϲ την ῥιζαν ϲυγκαθεψομενην ἀκρατῳ , |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
: ὁποταν δε φοβηθῃ , οὐ συμφερεται τῳ ἀρμενῳ , βαρυνομενος δε καθελκεται , κατασυρεται , κατασπαται , κατερχεται , | ||
τοις του ἀδελφου παισιν . Οὑτος ἐτι ζων και γηρᾳ βαρυνομενος Τιμοθεῳ τῳ πρεσβυτερῳ των παιδων του ἀδελφου ἐγχειριζει την |
, ἐφθη δε ὑπο ταχους την ἐς Ἀμυκλας ἀνυσας προ ἀνισχοντος ἡλιου , και Ἀμυκλας το πολισμα εἱλε τε και | ||
μεν γαρ της ἀποτεξεως ἡ ἀναφορα του κατ ' οὐρανον ἀνισχοντος ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του |
ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
: οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
τουτους δε γ ' ᾐδη ὁτι εὑρησοιμι πολλα και καλα ἐπισταμενους . και τουτου μεν οὐκ ἐψευσθην , ἀλλ ' | ||
ἐπεχειρουμεν πραττειν ἁ μη ἠπισταμεθα , ἀλλ ' ἐξευρισκοντες τους ἐπισταμενους ἐκεινοις ἀν παρεδιδομεν , οὐτε τοις ἀλλοις ἐπετρεπομεν , |
ὀδυνην , ἠ κοιλιην μαλθαξας , ἠ φλεβα ταμων , ὁκοτερον ἀν τουτεων ξυμφερῃ , τας δε πτισανας ἠν οὑτως | ||
την ἐν τῳ βραχιονι φλεβα την ἐσω , ἐφ ' ὁκοτερον ἀν ᾐ των μερεων κατα τοδε : ἀφαιρεειν δε |
: ὡστε παντων ἀν εἰη τουτο το γνωρισμα . Τον σιμον λεγω . Και τουτο ὁμοιον : σιμοι γαρ ἁπαντες | ||
αὐτα οὐ συλλαμβανων το φυσικον σωμα , ὡσπερ εἰ το σιμον οἱος τε ἠν χωριζειν της ῥινος ἠ της σαρκος |
οἱς Φιλιππος συλλαμβανομενος ἐπολεμησε Κερσοβλεπτην και ἠναγκασε την τε ἀμφιλογον παρειναι τοις ἐγκαλουσι και φιλιαν αὐτων καταστησας ἐβεβαιωσατο τον βασιλεα | ||
και των συμμαχων συνερουντες : και ἐδοξε τους ἐντιμους ἀει παρειναι ἐπι θυρας και παρεχειν αὑτους χρησθαι ὁ τι ἀν |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
κεκρατηκοτα τοις ὁπλοις , και την κοινην τυχην ἰδιοις τοις πονοις ἐπανορθουμενον προνοιᾳ τῃ κρειττονι , ἡν τοις θεοις διηκονησατο | ||
τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και πονοις ἐκδους ἑαυτον και μαθημασι , την των ὀνειρων ἐπιλυσιν |
διδοναι , τας ὑποθεσεις ἐστι των ἀνδρων σπουδαζοντος εἰς ἀποριαν καταβαλειν ἐκ παντος . εἰσιν οὐν αἱ μεν πολλαι στιγμαι | ||
τον Εὐφρατην μεγαν γενομενον κατακλυσαι μερος της πολεως , και καταβαλειν το τειχος ἐπι σταδιους εἰκοσιν . ἐνταυθα ὁ βασιλευς |
αὐτην ἀγρυπνιας τε γινεσθαι και πυρετους ἐπιγινεσθαι και την δυναμιν καταλυεσθαι . παρηγορειν οὐν τηνικαυτα μαλλον , οὐ συμπραττειν τῃ | ||
: μαστιγουν , στρεβλουν παντες οἱ λεγοντες , τον δημον καταλυεσθαι . ἐγω δε τι φημι ; τον μεν ὑφαιρουμενον |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
το πραγμα ἐφαινετο : οὐ γαρ εἰναι ῥᾳδιον ἐδοκει τοις ἁπτομενοις αὐτου πρωτον εὐθυς ἀθροα τα ἐν αὐτῳ παντα καθοραν | ||
φυει θαττον αὐξηθησεται τε ὁμοιως . φανειται δε δηπου και ἁπτομενοις θερμοτερα και πιμελης ἡττον ἐχοντα , τῃ χροᾳ δ |
ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
γαρ τυχοντες των δικαιων ὡν προϊσταντο σπουδαζειν οὐχι παυονται , παρεισιν εἰς το των Λακεδαιμονιων ἐγκλημα αὐτοι δι ' ὁδου | ||
ἐλπιδος ἀπατηθεισα . φερομενου τοινυν ἐπι το μνημα του νεου παρεισιν αἱ γυναικες ὀλοφυρομεναι . και συνημμεναι μεν ἐς ταὐτον |
, το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
, και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
Ἐτι δε ἐπι της των πολεων καταταγης τας μεν παραλιους προχειροτερον ἀν τις ὑπογραφοι , ταξεως τινος ὡς ἐπιπαν τηρηθεισης | ||
των τας ἐκτετοπισμενας ἡμιν χωρας περιελθοντων και της εἰς το προχειροτερον ἁμα και οἰκειοτερον των καταγραφων ἐπιβολης , αὐταρκως ἐχειν |
διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
των ἐνταυθα συμφυγοντων προς τους κατειληφοτας τον Ἀκροκορινθον και τουτους καταπληξαμενος ἠναγκασε παραδουναι την ἀκραν : σφοδρα γαρ ἠν ἀνυποστατος | ||
τον ὑστερηκοτα της του Πωρου συμμαχιας βασιλεα ὀνομα * Σασιβισαρην καταπληξαμενος ἠναγκασε ποιειν το προσταττομενον , αὐτος δε μετα της |
μεν κρειττων της συνθετου ἡ δε χειρων . ἐστι δε συνθετος μεν οὐσια ἀνθρωπος και τα τοιαυτα , ἁπλη δε | ||
και ταχεις γινονται . Ὁ δε ἀκριβης ἡμιτριταιος καλουμενος , συνθετος ἐστιν ἐκ τριταιου διαλειποντος , και συνεχους ἀμφημερινου , |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
ὑποθηκην την ναυν , και συνεβη αὐτῳ μηκετι ἐχειν τους κατεχοντας το πλοιον . ἀει δε ἀγαθον ἠρεμα πορφυρουσαν και | ||
, προτερον δε Σχεριαν . ἐκεινον μεν οὐν ἐκβαλοντα Λιβυρνους κατεχοντας οἰκισαι την νησον , τον δ ' Ἀρχιαν κατασχοντα |
ἐκρατησαν , ὡστε , εἰ χρη τι και παιξαι , δευτερον ἑαλω το Ἰλιον παλιν ἱππῳ καταστρατηγουμενον . Δημητριος Φαληρευς | ||
, κἀν δοκωσι προς το βραχυ και παρον ἐπιτυγχανειν : δευτερον δε ὁτι προς Ῥωμαιους ὑμιν ὁ λογος ἐσται κἀμε |
δε Σεληνῃ δεξιτερην ἱστηται ἐπι πλευρην τετραγωνος ἀντολιην ἀπεχων τηλου Ὑπεριονος αἰγλης , δη τοτ ' ἀπ ' ὠδινων και | ||
ἐξελαουσι βροτους Φαινων Πυροεις τε , ὁς μεν προσθεν ἰων Ὑπεριονος , ὁς δε τ ' ὀπισθεν . ταυτα δε |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
τῳ λογῳ προσεχοντων . ἑπομενων δ ' ἀει τῃ πειρᾳ καταγνους , ἀλλ ' οὐκ ἀν ἐχοις εἰπειν μηδενα Νευρον | ||
διαφορα συνωνυμως κατηγορειται κυριως . Ἐπι μεν των πρωτων οὐσιων καταγνους ὁ Ἀριστοτελης των πρωτων δυο ἰδιων της οὐσιας , |
πολλοις ἀπιουσιν ὡς θεασαιντο και αὐτοι : ᾠοντο γαρ ἐτι καταληψεσθαι ζωντα αὐτον . και γαρ και τοδε τῃ προτεραιᾳ | ||
πλειω : την γαρ οὐσαν μοι ποτε κατασκευην της οἰκιας καταληψεσθαι : ἀλλ ' ὑπο των λῃτουργιων και των εἰσφορων |
δη και το των κινησεων ἐπειδαν ἐνδιδοναι που φαινηται , καταπαυειν αὐτικα : και εἰ περι τον ἱδρωτα γινοιτο τις | ||
ἱκανον τῳ λογῳ μετρον περιεθηκαμεν , τουτο μεν οὐν ὡδε καταπαυειν ἀμεινον , τῃ συνηθει κεχρημενους βραχυλογιᾳ , ἑξης δε |
ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
ἐμου ποιησαι των ἐφ ' ἑαυτῳ μηδε ἀλλως ἀν ἠ στοχαζομενον και της ἐμης γνωμης : ὀμνυω δε μη προσταξαι | ||
νομοθετην , ἀλλα τον ἀριστον των ἰατρων συντεταχεναι της ὑγιειας στοχαζομενον . παραδοξου δ ' εἰναι δοκουντος του μη πασαν |
τριχῃ διαστατῳ ἐχουσι το εἰναι , μητε δε το τριχῃ διαστατον , τα † δυο ὑποκειμενα , ἐστιν οὐσια , | ||
αἰσθητα , τα δε νοητα . Σωμα εἰναι το τριχῃ διαστατον , πλατει βαθει μηκει . ὀγκον ἀντιτυπον ὁσον ἐπ |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |