| ῥειν φησιν , ” Ἀλφειου , ὁς τ ' εὐρυ ῥεει Πυλιων δια γαιης . „ Πυλον μεν οὐν και | ||
| τον πλευμονα και τον βρογχον : ἐς δε τον πλευμονα ῥεει θαμινα κατ ' ὀλιγον , και ὑγροτητα ἐν τῳ |
| ὁν κρυπτον και ἀορατον σεβουσι Ῥωμαιοι , ἐς τον ἑαυτου θαλαμον μετηγαγε : και μη κινηθεν ἐξ οὑπερ ἠλθεν ἀπο | ||
| ταυτα . Τεταρτος τοπος ἐστιν ἀπο του τα περι τον θαλαμον και πασταδας και θεους γαμηλιους ἐρειν , ὡς ὁταν |
| γαρ ἀπορροιαι τινες εἰσιν ἀπο των ἠρεμουντων και οὑτως ἑλκοντων σωματικαι , δι ' ὡν ἁπτομενων και ἐμπλεκομενων , ὡς | ||
| αἱ ἀντικειμεναι λυπαι οὐκ ἀγαθαι εἰσιν : αἱ γαρ συμμετροι σωματικαι ἡδοναι ἀγαθαι , καθοσον οὐ κακαι : αἱ δε |
| ἀλλα μη χαριζεσθαι ἠ ὁ μονον ἠν ἱματιον ἐκεινῳ λαμβανειν ἐνεχυρον , ὁπερ ἑτερῳ ὀνοματι λωποδυτειν εἰκοτως ἀν λεγοιτο ; | ||
| πλειω ἀπογραφεσθαι , και ἐξαγειν μηδενα μηδεν ὁπλον , μηδε ἐνεχυρον δεχεσθαι . Στρατιωτας μη μισθουσθαι μηδε ἑαυτον μισθουν ἀνευ |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| δ ' ἐγκυρσας ἁλιηων πολλην ῥηϊδιως ἀγρην ἑλεν ἠδ ' ἀμεγαρτον . ἀλλα το μεν ναυτῃσιν ἀλεξησειε Κρονιων ἐμβυθιος , | ||
| συμπλεουσιν . ἐγκυρσας : τυχων . Πολλην : ἀπειρον . ἀμεγαρτον : ἐπιφθονον . Ἀλλα το μεν : ἠγουν το |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| μενων οὐδεν ἐστιν ἀτοπον το ὀν και το ἑν γενη ὑποτιθεσθαι : τα γαρ ἐξῃρημενα γενη ὑπο περιουσιας δυναμεως προϊσχουσιν | ||
| φιλοδοξειν : το ἀρα την δοξαν αἱρετον και φυσει ἀγαθον ὑποτιθεσθαι μεγαλου τινος κακου γεννητικον ἐστι , της φιλοδοξιας . |
| : ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
| ! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
| του ἑτερου το ἑτερον ἀποδοθηναι το μη εἰναι ἀποδοθῃ . Αἰτιον δε του μη ἀκολουθειν το ἀναγκαιον ὁμοιως . δια | ||
| , ἐν δε ταις νησοις λαμπροι ταις μακραν ἀπηρτημεναις . Αἰτιον δε το τας χωρας κοιλας και ἐπισκεπεις εἰναι , |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| δοξει τα αὐτα τοις φιλοις ἐπιτηδευειν . Τους μεν οὐν κατηγορουντας οὑτω χρη μετιεναι το εἰκος : τοις δε ἀπολογουμενοις | ||
| και πραττοντας και λεγοντας , ἡδονης τε αὐ σχεδον ἁπαντας κατηγορουντας , ἰδιᾳ δε μονῃ ταυτῃ προσηρτημενους . Σφαλεις οὐν |
| τι πολει ἀμεινον ἠ γυναικας τε και ἀνδρας ὡς ἀριστους ἐγγιγνεσθαι ; Οὐκ ἐστιν . Τουτο δε μουσικη τε και | ||
| ὑβριστοτερος εἰναι , οἱς φασιν ὑπο της ὑβρεως κοπον οὐκ ἐγγιγνεσθαι . ὁμως δε και λεξον , ἐφη , ἐκ |
| εἰσιν ἀμφοτεροι κακοι . Χαλεπη , λεγω σοι , και προσαντης , ὠ τεκνον , ὁδος ἐστιν , ὡς τον | ||
| θαυμαστη . Τοπος μεν ἠν οὐκ ἐπιπεδος , ἀλλα πανυ προσαντης και ὀρθιος , ὁν παραλαβων κατα θατερα εἰς ὑπερβολην |
| των πτηνων γυπες . οὐκουν οὐδε τοσαυτας διαφορας καταλαμβανομεν των ὀσφραντων , ὁσας των ψοφων ἠ των χρωματων , και | ||
| ἐντιθεμενα τῃ ἑδρᾳ , ὡν ἡ ὑλη γεγραπται , ἐτι ὀσφραντων τα δυσωδη και πταρμικα , φαρμακα δριμεα προσαγομενα τοις |
| μεν τελειος , ὁ δε ἀτελης ἐστιν . Ὁθεν προσηκει στοχαζεσθαι της του παιδευομενου δυναμεως . ‖ Ἀκουσαι δει πρωτον | ||
| ἡ ῥητορικη οὐθ ' οἱον , ὡς οὑτωσι φαναι , στοχαζεσθαι , οὐδ ' , εἰ μετεχει τεχνης , εὑρημα |
| , θερμοτερα δε δια την θερμασιαν : ἐπι μεντοι των θυμουμενων οὐκ ἐστιν οὑτως εὑρειν , ἀλλα θερμα μεν ἐστιν | ||
| ἀει κινησεσι παντων της καρδιας κεχρημενων , μηθ ' ὡσαυτως θυμουμενων τε και δειλιωντων , ἀλλα καθ ' ἁς ἀν |
| ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
| μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
| το ἐσσεται και το ὀα στιξον , ἱνα προς το ἀπυων ἐξωθεν λαμβανῃς ἐσται , λογιζομενος καθολικον το γυναικοπληθης ὁμιλος | ||
| ἐν Λυδιᾳ αὐλους φησι πρωτευειν ἐν τῃ τεχνῃ . Λυδιοις ἀπυων : ἀντι του βοων , ᾀδων . αἰτησω σε |
| ὁσων τε και οἱων τον Οἰνομαον κρατησαντα ἐνικησεν αὐτος . ἀπεθανον δε ὑπο του Οἰνομαου κατα τα ἐπη τας μεγαλας | ||
| νομοθετησαντος , ὡς την ἡμεραν ἐκεινην , καθ ' ἡν ἀπεθανον , ἐν πενθει και νηστειᾳ τους θεους διαγειν : |
| ἠ ὀξυς ἠ κακωδης ἠ τας ἀλλας ἐχων διαφορας νυν πειρατεον θεωρειν . Ἁλμυρος μεν οὐν γινεται διοτι το ἀλλοτριον | ||
| ἠ ποιησαντες ταυτ ' ἐχουσιν ἐν τῃ λεξει τἀγαθα . πειρατεον δη και περι τουτων , ἁ φρονω , λεγειν |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| το δε περιθλασθεν και ἀποπτηθεν μετα του τηρειν την ποιοτητα προσλαμβανει το εὐκατεργαστον . εἰ δε ἑφθον αὐτο τις βουλοιτο | ||
| κατ ' εἰδος μονη τε και ἐπιστροφη . Τι οὐν προσλαμβανει δια της ἐπιστροφης ὁ μητε δια του μενειν ἐκεκτητο |
| δυνηθῃ τῃ νοτιδι παραμυθουμενος . ἀτρεμα μοι πετου , ὠ κανθων . ἐπιβεβηκως τῳ κανθαρῳ τουτο λεγει . τουτο λεγει | ||
| ὁρωνταϲ τουϲ μεν εὐεκτουϲ φλεβοτομουνταϲ ἀπ ' ἀγκωνοϲ και των κανθων , τουϲ δε κακοχυμουϲ καθαιρονταϲ καταλληλῳ φαρμακῳ . ἐπειτα |
| ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
| ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
| νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
| ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον ὑπο της μεθης κἀκεινου ἀμυνομενου , και των παραγενομενων ὡς ἀδικουμενοις ἡμιν ἁπαντων | ||
| προηξε το χαριν ἰσοδυναμειν τῳ ἑνεκα . πανυ δε ἐστι κἀκεινου ἀποδειξις . ἡ τοιαυτη συνταξις ἐπι γενικην φερεται , |
| τεταξεται κατα το καλον και ἀγλαον και το της ψυχης ἀκακον και ἁβρον Ἀφροδιτη λεχθεισα . Και γαρ εἰ κατα | ||
| προφερει δε σοι και Πομπηιος ὑπο εὐνοιας , αἱρουμενος ἀνδρα ἀκακον και μεγαλοφρονα ἀντι ὑπουλου τε και δολερου και φιλοτεχνου |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| , ἀπολαυε της ἡμετερας μεριμνης , κἀν ᾐ σοι φιλον διηγου τοις νυν μεν μακαριωτεροις ἡμων , οὐκ εἰς μακραν | ||
| Ἀμφιαραου καθιστησιν . ἐγω τοινυν ἐνθυμουμενος , ὡς ἡδεως μοι διηγου περι της εἰκονος ἡ σε ἐδιδαξεν ὡς ὁ σος |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| , των αὐθ ' ἡγεμονευ ' Ἐλεφηνωρ ὀζος Ἀρηος Χαλκωδοντιαδης μεγαθυμων ἀρχος Ἀβαντων . τῳ δ ' ἁμ ' Ἀβαντες | ||
| ἐθνικον Ἰβηρες ὡς Πιερες Βυζηρες . Διονυσιος ” ἀγχου στηλαων μεγαθυμων ἐθνος Ἰβηρων „ . και Ἀριστοφανης Τριφαλητι „ μανθανοντες |
| δε ὀντος κεφαλαιου του γενικου , καθ ' ὁ δει διαλαμβανειν περι ποια των γενων ἀποβησεται το συμπτωμα , λαμβανεται | ||
| ἐπινοουμενον ] [ και ] [ ] παρεπομενον ? [ διαλαμβανειν ] [ χρονον ] ? [ ] λα [ |
| το ἐλπιζειν ἀκουσεσθαι Ῥητορικης μεν και Διαλογου ἐν τῳ μερει κατηγορουντων , ἀπολογουμενου δε προς ἀμφοτερους του Συρου , τουτο | ||
| ὠμως και ἀναιδως , ὠ Ζευ και θεοι , και κατηγορουντων ἐμου ταὐθ ' ἁ και συ νυνι , και |
| ὁ συγγραφευς ὡδε ἀποφαινεται : κηρυκια σιδηρα και χαλκα και κεραμον Τρωικον εἰναι τα ἐν τοις ἀδυτοις τοις ἐν Λαουϊνιῳ | ||
| ἀρ ' ἀξεις πριαμενος Φαληρικας ἠ κεραμον . Ἀφυας εἰ κεραμον ; Ἀλλ ' ἐντ ' ἐκει : ἀλλ ' |
| , τρυχεται ἀλην ἑτερειδεα λευσων : πλανην ἀλλοιοειδη βλεπει , ἐνεργηματων μη ὑποκειμενων φησιν ὁρατι - κην φαντασιαν γινεσθαι : | ||
| ἡμιν , ἀλλα φυσικον , ὁριζομενον και αὐτον ὑπο διαφεροντων ἐνεργηματων : ἀρχην μεν γαρ αὐτου το πρωτον ἀκουστον εἰναι |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ἐντυχειν . συνουσιαι δε ὁσαι και ὁμιλιαι τινα μεν κορον ἐσχον ἀνθρωποις ; τινι δε ἀλλῃ πολει παρα μικρον ἐλθειν | ||
| πολεως συμφοραις παρεσχον ὡστε , εἰ παντες την αὐτην γνωμην ἐσχον ἐμοι , μηδενα ἀν ὑμων μηδεμιᾳ χρησασθαι συμφορᾳ . |
| κοινος ἠν ὁ φοβος των τε ἠδικηκοτων των τε οὐχ ἁμαρτοντων , ὡς ἐν τοις τοιουτοις κακοις κοιναι των πολεων | ||
| ' αὐτο και παρακαλουμεν . ἐστι δε των μεν οὐδεν ἁμαρτοντων δικαιολογια , των δ ' ἁμαρτοντων παρακλησις . ἐφ |
| και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
| Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
| ῥᾳδιως δ ' ὑπερχομενοι , εἰς μελαγχολικον δε χυμον ἑτοιμως τρεπομενοι . Οἱ δε δη σιλιγνιται το καθαρωτατον ὀντες του | ||
| δηφενσορας προσδραμωσιν , μηδε ἐν αὐτῳ τῳ φοσσατῳ καταφυγωσιν οἱ τρεπομενοι , ἀλλα περιφρονουντες ἐν ἑτερῳ τοπῳ προσδραμωσιν , κελευομεν |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| οὐ γαρ νυν ἐδει λεγειν , οὐδ ' εἰς την προκλησιν γραφειν ἐν ᾑ βασανιζειν ἐξῃτει , ἀλλα λαχοντ ' | ||
| θαρρησαι τῳ Ἀπολλωνι περι μουσικης . δεξαμενου δε τουτου την προκλησιν , κατηκουσαν μεν αἱ Μουσαι ἀμφοιν , γινεται δε |
| δ ' ἐτι μοιρα λελειπται . ἡ διπλη δια το πολυθρυλλητον ζητημα και τας γεγονυιας ἀποδοσεις . . . Ι | ||
| οἱ δε ἀποστροφον τιθεντες ἐν τῳ α το φωνηθεν και πολυθρυλλητον ἀκουουσιν . καλλινικος ὁ τριπλοος κεχλαδως : τρις ὑμνουντο |
| . . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ||
| φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν |
| και ταραχας μαντευεται . το δε δοκειν εἰς τον οὐρανον ἀναπτηναι δουλοις μεν ἀει εἰς μειζονας οἰκιας μεταβηναι σημαινει , | ||
| ἀφισταντο . ἐμπαγεντων δε αὐτων των ποδων ὡς οὐκ ἠδυναντο ἀναπτηναι , ἀποπνιγομεναι ἐφασαν : ” ἀθλιαι ἡμεις , αἱ |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| κρασπεδα δ ' αἱ τελευταιαι ὀχθαι . βους δ ' ὀνομαζεσθαι φασι τας των ἐν τοις χιτωσι ῥαφων συμβολας . | ||
| ἀερα ψυχων ἐμπλεων : και τουτους δαιμονας τε και ἡρωας ὀνομαζεσθαι : και ὑπο τουτων πεμπεσθαι ἀνθρωποις τους τ ' |
| ἀνθρωπος λιθος ἐστιν , ἱνα μη ἐπι ἀναιρεσεως τον καταφατικον προσδιορισμον παραλαμβανωμεν . Τας ἀντιθεσεις ἁπασας των προσδιωρισμενων προτασεων ἐν | ||
| κατηγορουμενον , οἱον ἀνθρωπος . τουτο δε καθολου ἠ ἐχει προσδιορισμον ἠ οὐκ ἐχει . οὐκ ἐχει μεν ὡς το |
| περι των Ἑλληνικων κακων βουλευομενοις , οὐδε Λακεδαιμονιοις περι στρατειας μαντευομενοις , οὐδε εἰ τις Ὀλυμπιαζε ἀγωνιουμενος περι νικης ἠρωτα | ||
| . Βοιωτοις γαρ ἀναστατοις ὑπο Θρᾳκων γενομενοις και περι ἀποικιας μαντευομενοις ἐχρησεν ὁ θεος , ἐνθα ἀν λευκοι κορακες αὐτοις |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| οἱ μανιωδως ὁρμωντες : θυνω το ὁρμω . ἐξοχοι : μεγαλοι , ἐξαιρετοι . ἐξοχοι ὁρμην : ἀντι του οἱ | ||
| δε ἐστι του προειρημενου . Οἱ δε σφυγμοι ἐπι τουτων μεγαλοι τε και πυκνοι και ταχεις γινονται . Ὁ δε |
| μεν οὐν οὑτω διηγον την ἡμεραν . Πρῳ δ ' ἀνασταντες ἐπορευοντο προς Γωβρυαν , Κυρος μεν ἐφ ' ἱππου | ||
| . . . ἀνασταδον : ἐπιρρημα ποιοτητος , ἀντι του ἀνασταντες : ἀπο του ἱστημι ἱσταμαι σταδον και ἀνασταδον . |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| Ῥοδος προτερον Ὀφιουσσα και Σταδια , εἰτα Τελχινις ἀπο των οἰκησαντων Τελχινων την νησον , οὑς οἱ μεν βασκανους φασι | ||
| Χαρακι . Ἰος , νησος των Κυκλαδων , ἀπο Ἰωνων οἰκησαντων , ὁθεν ἠν Ὁμηρου μητηρ , ὡς ὁ χρησμος |
| δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
| λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| ἐχουϲιν . ὁ δε κυματωδηϲ ὁλοϲ εἰϲ μικροτητα μειουμενοϲ ϲκωληκιζων προϲαγορευεται ϲκωληκοϲ πορειᾳ προϲεοικωϲ . ὡϲπερ δε τον κυματωδη ϲφυγμον | ||
| δε τοιϲ μεϲοιϲ ἁρμοζοντων , ἁ δη και ἰδιωϲ ἐπιθεματα προϲαγορευεται , τα μεν τῳ ϲτομαχῳ τε και ἡπατι προϲφερομενα |
| Γ φακην . Γ τῃ μεν κτλ . ] ὁ συνηγορων τῳ Κυδαθηναιει Γ λεγει . Γ και το ῥυππαπαι | ||
| οἰκιαν ἡν διεσωσας . εἰ δ ' οὐδεν δει Μαξιμῳ συνηγορων , ἀλλ ' ἐμοιγε οὐκ ἠν καλον σιγῃ παρελθειν |
| και σαφη κεκτημενους . Εὐαγοραν τον Σαλαμινιον και Κονωνα τον Ἀθηναιον φασιν ὁμογνωμονας εἰναι και φιλους . ὑμεις τοινυν ἐκεινους | ||
| Ἀμεινιαδης Φιλημονος παρα τῳ Σιταλκῃ πειθουσι τον Σαδοκον τον γεγενημενον Ἀθηναιον , Σιταλκου υἱον , τους ἀνδρας ἐγχειρισαι σφισιν , |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| , “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
| δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| ? ? κατασχειν τας ἀπο Σαρδεων εἰς Φρυγιαν την μεγαλην φερουσας ὁδους ὡς ἐνι ἀφανεστατα και α̤ὐ̤τ̤ας̤ ? . . | ||
| οἰκοθεν ἐξιεναι , βοαν δε παρ ' ὁλην την ἀγοραν φερουσας τα θηλεα βρεφη , ὁπως φανεντα τοις συναντωσι παροξυνῃ |
| ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
| : και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| κατω κυλινδουμενος . την γην οὐν οὐσαν βαρυτατην μεσην συνεβη συναχθηναι : το γαρ πνευμα πανταχοθεν περιελασαν αὐτην ἐν μεσωι | ||
| ἀλλ ' ἐνδεχεται τι συμπερασμα ἀληθες και δι ' ἐνδοξων συναχθηναι , δια τουτο χαλεπον το ἀναλυειν : ἐν ἀπειροις |
| αὐτου Ἀρκεσιλαν μακαριζω θαητον ὀντα το σωμα , και τον συγγονον αὐτου Ἀτρεμιαν : ὡς ἀδελφου αὐτου ὀντος Ἀτρεμιου ἠ | ||
| Διομηδης ἀναξ : οὑτος κτανειν μεν οὐτε ς ' οὐτε συγγονον εἰα , φυγηι δε ζημιουντας εὐσεβειν . ἐπερροθησαν δ |
| σωμα : ἡ τε γαρ νομοθετικη τοις δογμασιν ἀποσκευαζει των ἁμαρτηματων ἡμας ἡ τε δικαστικη τῃ τιμωριᾳ διορθουται τα πταισματα | ||
| ἑαυτων οὐρανον ἀσπασεσθε . εἰ δ ' ἀρα τινων μειζονων ἁμαρτηματων ἐσεσθε ποιητικαι , οὐ μετα τελους καθηκοντος των πλασματων |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| . . . . Τιμομαχῳ ] του Τιμομαχου τουτου του στρατηγου Ἀθηναιοι θανατον κατεγνωσαν και ἀνῃρεθη . . . . | ||
| της ἀσφαλειας εὑρεθησεται το πιστον : το γαρ προσεδοκουν ἀναξιον στρατηγου . Τοις ἐλαττοσι στρατευμασι στενωτερους τοπους ἐπιλεγωμεθα , συμμετρουντες |
| βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
| : προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
| , σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
| δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
| ἀν ἐχρωμεθα τῳ Φιλιππῳ ] τουτο σημαντικον ἐστι της Φιλιππου ταπεινοτητος . καθ ' ὡν γαρ ἐξουσιαν ἐχομεν ὁ τι | ||
| ἀναγκη πλειστον ἐφ ' αὑτοις οἰμαι φρονειν και πορρωτατω μεν ταπεινοτητος , ἐγγυτατω δε αὐθαδειας εἰναι . τοτε τοινυν αὐτον |
| την φυσιν του Ἐρωτος , ὁτι οὐχ οἱος τοις πολλοις δοκει τοιουτος και τῳ ὀντι ἐστι , νεος και ἁπαλος | ||
| τους τοπους . ἡ δε σμαραγδος σπανια καθαπερ εἰρηται : δοκει γαρ ἐκ της ἰασπιδος γινεσθαι . φασι γαρ εὑρεθηναι |
| και σκωμματα συνειροντες : πῃ δε και ποιηταις μιμων και γελοιων διδασκαλοις χρωμενοι την ἐν τοις αἰσχροις εὐφυϊαν ἐπεδεικνυντο , | ||
| ποιειν εἰωθε Γρυλλιων ἀει . Ἀριστοδημος δ ' ἐν βʹ γελοιων ἀπομνημονευματων παρασιτους ἀναγραφει Ἀντιοχου μεν του βασιλεως Σωστρατον , |
| , οὐχ ἡκιστα δε ἐξ αὐτης της των ἐν μεσῳ στρεφομενων ταραχης . οὐδεν γαρ των ἀληθων οἱ τοιουτοι κατελιπον | ||
| δυναμιν τα δʹ ταλαντα , οὐδοποτερον αὐτων κατενεχθησεται , εὐλυτως στρεφομενων των ἀξονων και της των τυμπανων παραθεσεως ἀκριβως ἁρμοζουσης |
| και το αὐστηρον και το ἐμβριθες και το δεινον και φοβερον , ὑπερ ἁπαντα δε αὐτου ταυτα το παθητικον . | ||
| . ἐστι δε και ὑπερ ἀνθρωπον , ἐφη , τι φοβερον , οἱον σεισμων ὑπερβολαι , κεραυνων πτωσεις και εἰ |
| κατασκευασμασιν ; Νη Δια : δυναται γαρ βαπτειν , οὐκ ἐσθιεσθαι μονον το της πορφυρας κρεας . Ἀλλ ' οὐ | ||
| , ἐνταυθα παντες οἱ ἰχθυες ὑγροτεροι και μαλλον πιονες και ἐσθιεσθαι ἡδιους , προς δε πεψιν και τροφην χειρους , |
| μνημονευεσθαιτο μεντοι μεγαλων περι λεγομενων νομων και σμικρων εἰ ὁμοιως προοιμιαζεσθαι προσταττοιμεν , οὐκ ἀν ὀρθως λεγοιμεν . οὐδε γαρ | ||
| . προς δε τουτοις ἡ ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλη οὐτε προοιμιαζεσθαι εἰα οὐτε ἐπιλογιζεσθαι . προς δε το ὁτι παρασκευαστικον |
| χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
| . Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
| ἡ μεν δευτερειων , ἡ δε τριτων ἀθλων μεταποιησεται , δευτερειων μεν ἡ πειθαρχουσα πατρι , τριτων δ ' ἡ | ||
| . Ἑαυτῳ δε ὁ Καϊν ἀπονεμων τα γεννηματα και των δευτερειων ἀσεβως τον θεον ἀξιων , τῳ και μεθ ' |
| και ὑγραινοντων προτερον ἐδεϲματων τε και ποματων και των ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων . ὁταν μεν οὐν ὁ ἑκτικοϲ πυρετοϲ ἀμικτοϲ ἐϲτιν | ||
| την πρωτην ταξιν , ὡς μηδε δυνασθαι ἀντιστραφηναι κατα των ἐπιτιθεμενων αὐτῃ , ἡ δευτερα συντεταγμενως εὑρισκομενη εὐκολως καταγωνιζεται την |
| εἰσιν , ἀγνοειται δε ἐπι παντος του προτεινομενου πληθους ἀληθες ὑπαρχον οὑτως λεγομενον : ἐαν ὁποσαιουν εὐθειαι τεμνωσιν ἀλληλας , | ||
| : οὐ γαρ συγχει αὐτην ἰουσαν ὁ κινει ἑτερον αὐτης ὑπαρχον : και ἡ στασις οὐ παρακινουμενη , ὁτι μη |
| και ὁμοιως λεγομενων . Αἰαντειος γελως : ἐπι των παραφρονως γελωντων . Ὁ Αἰας γαρ παραφροσυνην νοσησας και μανεις δια | ||
| ἀπο Μεγαριδος ἀμουσων και ἀφυως σκωπτοντων ἠ ὡς των Μεγαρεων γελωντων και ἀλλως φορτικως γελοιαζοντων : ⌈ μαρτυρει δε και |
| ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
| και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
| προς σπορον : ἡνικα δ ' ἀν μελλωσιν ἐπιτελλειν , ἀμητον εὐαγγελιζονται , και ἐπιτειλασαι χαιροντας γεωπονους προς συγκομιδην των | ||
| του ἡλιου και προδυνοντος . χαρασσομενοιο σιδηρου : του προς ἀμητον χρησιμου : και προσεθηκε περιπλομενου ἐνιαυτου δηλων ὁτι οὑτως |
| χρονον οὐδεν διαφερει . ἐκεινο μονον ἰστεον ὁτι ἐν πασῃ προτασει , τῃ ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου , ἐπαν προστεθῃ | ||
| λεγουσα το οὐκ ἀγαθον κακον ἐστιν οὐ μαχεται τῃ ῥηθεισῃ προτασει : ἐνδεχεται γαρ ἀμφοτερα συναληθευειν ἐπι τινων , οἱον |
| δια το μη δυνασθαι δεχεσθαι τας κοιλιας ἀποβιαζομενον ποιειν τον σεισμον , και ξηραινομενην και ἑλκουσαν εἰς τους κενους τοπους | ||
| αὐτον καλεισθαι λεγων . . . , . Φ . σεισμον Σαμιοις προεμηνυσε . . . [ . ] ἐπει |
| ἀν και ἀλλος σπουδην καταθεσθαι θελησειεν ἐς τινα αἰδοι Διος χαριτων ἐφορου τε και ἐποπτου ; και τῳ μεν ταυτα | ||
| ἠδε τε [ ἀνδρες ] . Νυμφιε , σειο γαμοι χαριτων πληθουσι χορειης , σωφροσυνης μετα καλλους ? ἀει μεθεπουσιν |
| ἑκκαιδεκατῳ μολις ἐτει της Ἰταλιας ἐξηλασαν , ἡ ἑξης βιβλος ὑποδεικνυσιν , ἡ τα ἐργα Ἀννιβου τα ἐν Ἰταλιᾳ παντα | ||
| ων πενης ἀποπληκτος θ ' ἁμα [ ] ς ? ὑποδεικνυσιν εἱς σωτηριαν . [ ] ! λοιπον ἐστιν ἡμιν |
| ἁ βουλομαι τυχειν : ὁς μ ' ἐκκομιζει , πολιν ἀποστερων τυχης , και δειλιαι διδωσι . και συγγνωστα μεν | ||
| , οἱον ὁτι φανειται ὁ νομοθετης κατα γε τον ἀντιδικον ἀποστερων σωτηριας την πολιν . ἠ ὁταν ἀπαιτωμεν νομον φανερως |
| χρονου ἐννοιαν , τῃ ἐγκλισει διηλλαχος , καθο το μεν προστακτικον , το δε ὁριστικον . . Αἱ προκειμεναι συνταξεις | ||
| , τα δε της ἀπαγορευσεως ἠ της παρακελευσεως προς τον προστακτικον , τα δε της ἐρωτησεως προς τον ἐρωτηματικον . |
| “ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι δε φασιν ὁτι το παραθαλασσιον πεδιον οὑτω λεγεται . τινες δε φασι παρα το | ||
| βασιλεως ἠ ὁτι το πλειον μερος της Ἀττικης ἀκτη ἠτοι παραθαλασσιον ἐστιν . * λειπει το ἑνεκεν . . . |
| μοναις , τουτεστι ταις πρωταις τρισιν ἡμεραις γεννηθεισης αὐτης φυτευειν συγχωρουσιν . ἀλλοι παραιτουνται ἀπο δεκατης μεχρι εἰκοστης φυτευειν τι | ||
| πεπονθοτα , οὐ χρη ὑπτιον σχηματιζειν αὐτον : οὐ γαρ συγχωρουσιν αἱ κυστεις εἰσω το κλυσμα παριεναι , σκληραι και |