δ ' ἐπιεσπεται οὐρη : ἡ δε τε κυρτουται μεσατην ῥαχιν , ἀμφι δε παντῃ λαχνηεσσα κυρει , κατα δ | ||
ὡς λαγαρωτατα . Την δε ἀκρωμιαν ὡς μεγιστην και την ῥαχιν , τας δε πλευρας πλατυτατας και καθειμενας κατω , |
την ὑποθεσιν : οἱ δε οὑτω μακρας , ὡςτε και συμπλεκειν και κατασκευας τινας και αὐξησεις . ἑκατερον δε τουτων | ||
την σφοδροτητα του ῥευματος ἀντιμηχανωμενος παρηγγειλε πασι τας χειρας ἀλληλοις συμπλεκειν και την ὁλην των σωματων πυκνοτητα ποιειν ζευγματι παραπλησιαν |
προειπον , ἐχεται της τραχειας ἀρτηριας , συνεχης ὠν τῃ ῥαχει ὑμεσι λεπτοις , ἀποτελευτᾳ δε δια του ζωματος εἰς | ||
λεπτῳ ἐντερῳ ληγοντι συναπτον ὀνομαζεται τυφλον ἐντερον , τῃ μεν ῥαχει προσιζανον , κατα δε την λαγονα την δεξιαν κειμενον |
διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
περιοδου , ζʹ ὁ ἀστηρ ὁ δεχομενος την της Σεληνης συναφην ἠ ὁ ἀστηρ ὁ δεχομενος την συναφην του κυριου | ||
γραφει ὁς ναε Πηδαιον , ἱνα καταλληλον τον λογον κατα συναφην ποιησῃ . ἀγνοει δε ὁτι Ὁμηρος διακοπτει τας φρασεις |
και δημοχαρεις και περιωνυμους ἀποδεικνυσιν . ἐπι δε ἑῳας ἀνατολης χρηματισας ἐναλλοιοι την των προκειμενων ταξιν και εἰς το ἐναντιον | ||
δευτεραν θυριδα κατακυψας τοις ὁρκοις ἐσχολαζε και τοις ὀμνυουσι . χρηματισας δε και τουτοις και τον Ἐπικουρειον Ἑρμοδωρον ἐπιτριψας μετεκαθεζετο |
πεσοντες . βαν δ ' ἰμεν ἀλλυδις ἀλλος , ἑκαστερω αὐλιν ἑλεσθαι : ἐν δε καρη πεπλοισι καλυψαμενοι σφετεροισιν , | ||
της ἐπαυλεως , ὁ ἀγροικος . ἐστι δε παρα την αὐλιν το ὀνομα . Λυκωρειοιο : ἀντι του Δελφικου : |
το μεταξυ φερονται τε και ταυτῃ πλανωνται δια βιου , ὑπερβαντες δε τουτο προς το ἀληθως ἀνω οὐτε ἀνεβλεψαν πωποτε | ||
, οὐμενουν διεδρασε : νυν δε την περι τουτων τεως ὑπερβαντες διδασκαλιαν περι των λοιπων ὡς ὑποσχομεθα μικρα τινα εἰπωμεν |
αὐτον γαρ ἐν γαστρι λαμβανειν ἀει . περι τουτου και Μαχων γραφει οὑτως : τον ὑδροποτην Μοσχιωνα λεγομενον ἰδοντα φασι | ||
Χαιρεφωντα : κἀν γαρ μη καλω , ἀκλητος ἡξει . Μαχων δ ' ὁ κωμικος φησιν : ὁδον μακραν ἐλθοντος |
ὑστερον ἐπισυλλαμβανουσι , τισι δε και μετα ταυτα , καταμηνιων ἐπιφανεντων , κατ ' ἀλλα μερη της ὑστερας : διο | ||
ἐγεγονει της προς Δημητριον τα θηρια αἰχμαλωτα : τοτε δε ἐπιφανεντων αὐτων δειμα ἐλαβε Ῥωμαιους ἀλλο τι και οὐ ζῳα |
, κολοφωνιας , πιτυϊνης , πισσης , ἀσβεστου ἰσα . ἐπαρας τα τηκτα ἐμπασον την ἀσβεστον . ἡ δε χρησις | ||
φιλον υἱον ἐξ ἐμεθεν γεγαωτα : θεοι δ ' ἐτελειον ἐπαρας Ζευς τε καταχθονιος και ἐπαινη Περσεφονεια . ἐνθ ' |
προς τε τας ἀλλας μελλουσιν εἰναι τεχνας και προς τας πολεμικας , ὁσαι τε πεζαι και ὁσαι κατα θαλατταν γιγνονται | ||
ἐνιων γε δοκουντων εἰναι , οὑς ἐγω ὁρω τους μεν πολεμικας , τους δε και εἰρηνικας ἐπιστημας ἐχοντας , ταυτας |
τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | ||
και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : |
νυν δε Ἁλικαρνα . [ ἀλλα και Ὑποχαλκις δια το ὑποκεισθαι ὀρει λεγομενῳ Χαλκιδι . ] μεμνηται δ ' αὐτης | ||
δε του ἀριστου και του χειριστου ἐστι το τα ἀριστερα ὑποκεισθαι βεβλαμμενα , τυχον ὁ σπλην , τα δε δεξια |
σωθεντων προνοιᾳ θεων . Και κοινωσαντες ἀλληλοις το ὀναρ και θυσαντες τῳ τα πτερα ἐχοντι παιδιῳ παρα ταις Νυμφαιςτο γαρ | ||
δερμα αὐτου χρυσωσαντες ἐδωκαν φυλαττειν τον δρακοντα το κρεας αὐτου θυσαντες τῳ Διι . Σαλμυδησος κολπος ἐστι του Εὐξεινου ποντου |
: τοις Λακεδαιμονιοις . των ἐς τον πολεμον : των πολεμικων . ἀσκησιν . . . δημοσιᾳ παρειχε : ἠτοι | ||
ἀπαγγελλομενον ἐκπληξις : ὑπο γαρ ἐμφυτου δειλιας και ἀπειριας των πολεμικων ἀναπεπταμενοις μεν τοις ὠσι , τεθορυβημενοις δε τοις ὀφθαλμοις |
τειχους ἀργυριου ἑξ ταλαντα και ἀργυριους λεβητας ἀξιολογους χωρις του νομισματος και ἀτελειαν τοις σιτηγοις πλοιοις . Ἡ νυν δε | ||
στησω , στατηρ , και παρ ' ἡμιν ἐπι του νομισματος τιθεται . Σταγων . παρα το στω ῥημα , |
την πολιν αὐτων διεφυλαξαν : ὡστε οἱ Ἀρκαδες οὐδεν ἀλλο πραξαντες ἠ δῃωσαντες αὐτων την χωραν ἀπηλθον . εὐθυς μεντοι | ||
μη δη νυν ἀγανακτουντων , εἰ τοιαυτα προς τους ἀλλους πραξαντες αὐτοι παραπλησιας τευξονται τιμωριας : δικαιοτατον γαρ ἐστιν , |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
οὑνεκα ταυτ ' ἀρ ' ἐχουσιν ; Ἱν ' ὁταν θυων τις ἐπειτ ' αὐτοις εἰς την χειρ ' , | ||
ἐλυσε . Δεξαμενος δ ' ὁ γε λαον ἐπῳχετο καρτεϊ θυων , κτεινων ὁν κε κιχῃσι , πολυν δ ' |
ἐνθαδε ἰαμβικον ἠ τροχαϊκον εἰναι δει . το γουν οὑτος ἀστρατειας ἑαλω και κεχρηται συμφορᾳ βραχειαν μεν ἐχει συγχυσιν του | ||
λιποταξιου τουτων εἰναι γραφας ἐν τοις αὐτοις οἱς περι της ἀστρατειας , ὀφλουσιν τε τιμωριαι ἐπεστωσαν αἱπερ και προσθεν ἐτεθησαν |
, ἀλλ ' οἰομαι σφαλμα εἰναι . ἐστι και Λαμψακου πολισματιον Γαργαρον . ἐστι και ἑτερα της Ἰταλιας , και | ||
δε και Ἀρτεμιδος ἱερον καλουμενον Ταυροπολιον ἐν τῃ νησῳ και πολισματιον Οἰνοη , και ἀλλο Δρακανον ὁμωνυμον τῃ ἀκρᾳ ἐφ |
ἐρημιαν , ὡς φασιν , ἀναβοωσα και ᾀδουσα το καλουμενον νομιον , ἐν ᾡ ἐστιν : μακραι δρυες , ὠ | ||
ἐκλεψεν . ἀκουω δε και τον Πανα θεον τουτον τον νομιον , μειζον ἐμπνευσαι τῃ συριγγι , ὁτε την Ἀριαδνην |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
βιβλωι [ ] τοσαυθ ' ἡμιν περι της ἐξ ἀρχης ὑποθεσεως εἰρησθω [ ! ] ἐν δε τοις ἐχομενοις [ | ||
ὠν ἐν τῃ πολει . ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν |
περιῃειν τας βιβλιοθηκας ἐκζητων την ἀναγκαιαν ὑλην : εὑρων δε βιβλον τινα του Νεχεψω κδʹ θεραπειας ὁλου του σωματος και | ||
ἐπειδη παρεσμεν ἐπι την Φιλιππου τελευτην , ταυτην μεν την βιβλον αὐτου περιγραψομεν κατα την ἐν ἀρχῃ προθεσιν , της |
φυγοντες ἐπι τινα τοπον ἐρυμνον το μεν πρωτον ἠμυνοντο τους βιαζομενους , ἀνυδρον δε κατειληφοτες τοπον και τῳ διψει πιεζομενοι | ||
τοις αὐτοις ἐνεχεσθαι : οὑτως , ὠ ἀνδρες , τους βιαζομενους ἐλαττονος ζημιας ἀξιους ἡγησατο εἰναι ἠ τους πειθοντας : |
ἡ δικη . και τους οὐκ ἰθειαν αὐτην νειμαντας τοις δικαζομενοις ἐπι το ἰθυ μεθιστησιν ἀπο του σκολιου ἠθους . | ||
ὁ Μινως ἱνα συνοφθῃ . ἀλογον γαρ το και συν δικαζομενοις και αὐτῳ διφρῳ ἐξελθειν . . . τους αὐτος |
μεν κατορθουντες τα δε ἡττωμενοι ἀπωλεσαν τριηρεις μεν ἐν Αἰγυπτῳ διακοσιας συν τοις πληρωμασι , περι Κυπρον δε πεντηκοντα και | ||
οἱ Σαραπιωνα , τουτον ἐν ὀλυμπιαδι τῃ πρωτῃ μετα τας διακοσιας ἐς τοσουτο δεισαι τους ἀνταγωνιστας ὡστε ἡμερᾳ μιᾳ προτερον |
, ἀν τε ἐπιτροπος ᾐ ὁ ἐφεστηκως ἀν τε και ἐπιστατης , ὁς ἀν δυνηται προθυμους και ἐντεταμενους παρεχεσθαι εἰς | ||
, ὁθεν ἐξαρτωσι τα μαγειρικα σκευη . Ἀλλως . ὁ ἐπιστατης ξυλον ἐστι κορακας ἐχον , ἐξ οὑ κρεμωσι τα |
ἐπι των ὀφθαλμιωντων , ἠ ὑγροτητος τινος φερομενης και ποιουσης λημας . δει γαρ εἰδεναι ὁτι ἡ λημη γινεται ἐν | ||
γαρ τοις πολλοις ἀπορια τουτων οὐκ ἐστι . τας δε λημας και τας ἐν νυκτι γινομενας κολλησεις διακαθαιρει τε και |
ταυτα τοινυν ἐνδεικνυται Ἱπποκρατης . και ἐν ὑπερβατῳ δει παντα ἀναγνωναι τον λογον , ὁτι οὐρον κενουται ὁμοχροον , ἠ | ||
δυο ἐναντιων ὑπαρξιν οἱον την του ἀναγνωναι και του μη ἀναγνωναι , οὐπω δε οὐδετερον ὀν ἀλλ ' ἐν τῳ |
σκλη - ροταται δε και βιαιοταται αἱ εἰς τα παραπληγικα ἀγουσαι ὀδυναι . και τουτο μεν οὐ των μεσων . | ||
, πεμπον , ἐπει μ ' ἐς ὁδον βησαν πολυφημον ἀγουσαι δαιμονος , ἡ κατα παντ ' ἀστη φερει εἰδοτα |
τε και χρυσαις χρωμενοι . Ἠν δε των Ἀκραγαντινων σχεδον πλουσιωτατος κατ ' ἐκεινον τον χρονον Τελλιας , ὁς κατα | ||
γαρ τις αὐτο ἀναπτυξῃ και τα ἐντος φορῃ ἐσμυρνισας , πλουσιωτατος γινεται . βρωθεις δε ὑγειαν παρεχει και οὐ νοσει |
παυσασθαι εἰς ὑμας ἐξαμαρτανοντα , ὑμας δε τοσουτους ὀντας και ἠδικημενους ὑπο τουτου πειθειν ζητησουσιν ὡς οὐ χρη δικην παρ | ||
τοσαυτην γαρ ὁ θεος ληθην ἐδωκεν , ὡστε εἰς τους ἠδικημενους αὐτους ἐπεθυμησεν ἀφικεσθαι . ἀφικομενος δε ἐδεθη και ᾐκισθη |
τας δε του ἐπικυκλου της σεληνης , αἱ εἰσιν της ἀνωμαλιας , μοιρας ρκθ ε , κατα την ἐφ ' | ||
ἐκειθεν ῥεων ἀνεξεταστων ἀνθρωπων οὐκ ἐνομιλει πληθεσι τας της ψυχης ἀνωμαλιας ἀβεβαιοις φωναις ἀπογυμνουν εἰωθοτων , ἁς ἐστιν ὁτε λημματων |
στενα γαρ λεγω τον Κρισαιον κολπον . οἱ δε ἐντευθεν ἐπιχειρησαντες ἐτυχον της καθοδου μετα πʹ ἐτη των Τρωικων . | ||
ἁ ἐκαλουν ἁρμονιας την ἐπισκεψιν ἐποιουντο , οἱ δ ' ἐπιχειρησαντες οὐδενα τροπον ἐξηριθμουντο , καθαπερ οἱ περι Πυθαγοραν τον |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
κατ ' ἀληθειαν των πραγματων ὑπαρξεως , ἠ ἀναπαλιν ὡς προπετεις ἐλεγχεσθαι τους σκεπτικους και της κοινης πιστεως κατατολμησαντας , | ||
και οὐκ ἀπροβουλευτοι ἡττωνται ὡς και ἑτεροι , ἠτοι οἱ προπετεις ἀκρατεις , ἀλλα πολλα βουλευσαμενοι : οἱ δε προπετεις |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
δε ἡδονη ποτου . Εἰτα ἡδονης μεν ἐσται κορος , εὐτυχηματων δε οὐκ ἐσται κορος ; εἱς μεν , οἰμαι | ||
τους περι Σελευκον και Λυσιμαχον και Κασανδρον ἐγραψε περι των εὐτυχηματων και περι του πληθους των προς αὐτον αὐτομολησαντων , |
τας δοκιμασιας εἰναι ἐψηφισαντο , δια δε τους μηδεν τοιουτον πραξαντας τας συνθηκας ἐποιησαντο . τοσαυτα σοι ἐγω ὑπερ του | ||
πριν γε δη τους αὐθεντας και τους το αἱμα χερσι πραξαντας τῃ γῃ καθιερευσαν . ἠν δε ἀρα ὁ Γαγγης |
μεν οὐσαν σοφιαν οὐ μεντοι γε δε κυριωςκαι ὁ σοφιστης χρηματιστης ἠν ἀπο της τοιαυτης σοφιας , δια τουτο και | ||
ἐπεκτησαμην , ἐφη , ὠ Σωκρατες ; μεσος τις γεγονα χρηματιστης του τε παππου και του πατρος . ὁ μεν |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
τον του ζην αὐτου χρονον . ἀρχεται δε το σκελος αἰρων οὐρειν γενομενος ἑξαμηνιαιος : ἡ δε θηλεια διολου καθημενη | ||
ἀφελων αὐτηϲ το ὑμενωδεϲ , τῃ δε τεταρτῃ των ἡμερων αἰρων ἐξ αὐτηϲ κατα βραχυ , κοπτε ἐν θυιᾳ τῳ |
διακειμενοις ἀχθομεθα , τους δε τιμην μειζω της ὑπαρχουσης ἀει κτωμενους ἐπαινουμεν , και ὁτι των μεν ἀλλων , ἐφ | ||
ἡκε μεν ὡς οὐχ ἁψομενος λογων , ὁρων δε ἀλλους κτωμενους ἐπεθυμησε του κτηματος και μερος λαβων πενθος ποιειται το |
λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
. πρωτον οὐν τουτῳ τῳ ἐπαινῳ του εἰρηκοτος ἠ του πραξαντος , ἐπειτα μετ ' αὐτον τῃ παραφρασει της χρειας | ||
αὐτην τῃ πραξει , και ἀξιουντες την γνωμην ζητειν του πραξαντος , ἀλλ ' οὐ ψιλως ἀφορᾳν προς το πεπραγμενον |
μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
συντομια μονον , ἀλλα και σαφηνεια τοις ἐντευξομενοις ὑπαρχῃ . συντομιας δε χαριν παρειται το δια ζητησεως κανονιζειν των μεν | ||
Τας Βρουτου ἐθαυμασα πολλακις ἐπιστολας , οὐ μονον δεινοτητος και συντομιας χαριν , ἀλλα και ὡς ἡγεμονικου φρονηματος ἐχουσας χαρακτηρα |
. και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
στοματος πελταστας , ἐλαβε δε τους κατα μεσον πλαισιου . συνεπεσθαι δ ' ἐκελευσεν αὐτῳ και τους τριακοσιους οὑς αὐτος | ||
φαντασια τουτου οἱον αἰσθησις ἀπαγγελτικη και μηνυτικη του παθους ἀπαιτουσα συνεπεσθαι και ἐκποριζειν το ἐπιθυμουμενον : το δε ἐξ ἀναγκης |
ῥευματα και το σπερμα το κατα τους ὀνειρωγμους και ἀλλως ἀμετροτερον φερομενον : ὀνινησι δε και δυσεντερικους . ἡ δε | ||
, εἰ τα γυμνασια βραδεα και ὀλιγα μετα του συμπαλαιοντος ἀμετροτερον ἁπαλου , κἀπειτα περι ποματος , εἰ πλεον , |
ἐχει προς το μετρον ὀρθως . δεον δε εἰπειν ὡς γενησομενων τωνδε , ὀντων εἰπεν , ὡς βεβαιων και ἀμετατρεπτων | ||
κατακαλυπτονται και παλιν ἀναφαινομενοι φοβους και σημεια των μετα ταυτα γενησομενων τοις οὐ δυναμενοις λογιζεσθαι πεμπουσιν , το λεγειν ἀνευ |
κατεπειγει μαλλον ἡ συστολη του σφυγμου δια το ἐξωθησαι την ὑποκειμενην σηψιν ἐν τῳ βαθει , και δακνωδες τι τῃ | ||
θειων οὐσιων και δυναμεων αἱ μεν ἐχουσι ψυχην και φυσιν ὑποκειμενην και ὑπηρετουσαν αὐτων ταις δημιουργιαις , ᾑπερ ἀν αὑται |
ὑδατος λειῳ , ἠ ῥοδοις ξηροις ἠ χλωροις ἀποβεβρεγμενοις ὑδατι λειοις καταπλασσε , ἠ ἀλφιτοις λειοις μεθ ' ὑδατος . | ||
[ Προς μελαινας ἀφθας . ] Σταφιδι ἐκγεγιγαρτισμενῃ και ἀνισῳ λειοις καταχριε μετα μελιτος . ἠ φυλλα κοκκυμηλεας κοψας και |
τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
παιδειαν μαθηματων αὐτος εἰσηγητης ἐγενετο , ἁ δια μελετης και κατοχης ἀναλαμβανεσθαι πεφυκε ὡς ἀναγκαιοτατα προς το εὐ ζην ὀντα | ||
Βοιωτιας αὐτων ἀκουσαι των Μουσων : ὁσοι δε ἀνευ δαιμονιου κατοχης και ἐπιπνοιας λογους τινας ὡς ἀληθεις παρ ' αὑτων |
δε τας σηραγγας των πετρων τηθεα και βαλανοι και τα ἐπιπολαζοντα λεπαδες , νηριται . ὡσαυτως δε γινεται τοις ὀστρακοδερμοις | ||
, περιεχομενον ἐν τῃ γαστρι ἠ ἐν τῃ κοιλοτητι αὐτης ἐπιπολαζοντα ἠ προσπεπλασμενον ἰξωδως και δυσαποσπαστως τοις χιτωσιν αὐτης : |
ἱπποι τε Νισαιοι , οἱ δε Φασιδος ἀπο , χρυσοχαλινοι συμπαντες , προετεταχατο της ταξεως , ἐκπρεποντες τοις καλλωπισμασιν . | ||
δε και των ἐν τελει ὁσοι ἀρχας τινας ἐπιτετραμμενοι , συμπαντες ἀφ ' ἱππων . Κατοπιν δε βασιλεως τα σηματα |
οὐρων ἀμεμπτως και ἱκανως προς το πληθος των ἐσθιομενων και πινομενων , και γινομενων μεν των κενωσεων κατα λογον ἐπῃνουν | ||
χελιδονεϲ φαινονται . Περι ὑδατων ἐκ των Ῥουφου . Των πινομενων ὑδατων πεντε εἰϲιν αἱ καθολου διαφοραι : ὀμβριον τε |
ἀλλοις συμμαχοις οἰκισαι την Μεσσηνην , πολλα μεν ἐτη γεγενημενην ἀναστατον ὑπο Λακεδαιμονιων , τοπον δ ' εὐθετον ἐχουσαν κατα | ||
' , ἐν οἰκῳ διαπεπυκτευκας τῳ δουλαριῳ , την οἰκιαν ἀναστατον πεποιηκας , τους γειτονας συντεταραχας : και ἐρχῃ μοι |
ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
κατα την διανοιαν οὐχ ὁτε μεν ἱλαροι , ὁτε δε κατηφεις , ἀλλα ἐφ ' ὁμαλου πραως χαιροντες . διεκρουοντο | ||
μην οὑτοσι πεμπτος τῃ τιμωριᾳ . στενοντες και σκυθρωποι και κατηφεις διηγαγομεν οὐδεν των δεδεμενων ἀμεινον , πεπληγμενοι τας ψυχας |
. ὡραιον . Οἱ ἀγαθον τι ἐλπισαντες , εἰτα τουτου ἀποτυχοντες διπλασιαι περιπιπτουσιν ἀθυμιαι κατα Μενανδρον . φλογος ] ὡστε | ||
αὐτον ] ὁτι οὐκ ἀνεξονται οἱ ἀλλοι μνηστηρες των Ἑλληνων ἀποτυχοντες , οὐτε Διομηδης οὐτε Ἀντιλοχος οὐτε Ἀχιλλευς , ἀλλα |
τουτῳ τῳ σχετλιωτατῳ παντων ἀνθρωπων , ἐμε δ ' ὑμιν διαδοχον ἀνθ ' αὑτου των λῃτουργιων ἐσομενον . βοηθησατ ' | ||
ἀρχομενουϲ : ἐνιϲταϲθαι δε τῃϲι φλεγμονῃϲι , ἠνπερ οἱ ϲκιρροι διαδοχον ἐϲ διαπνοην ἀγωνται την ἀποϲταϲιν : ταδε γαρ φλεγμαϲιηϲ |
. Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
ὡστε ἀναγκη και τα προς τι πως ἐχοντα ἁμα τε συνυπαρχειν ἀλληλοις και ἀλληλων αἰτια εἰναι . ‖ τω δε | ||
πρωτος κανων . δευτερος κανων ὁτι τα ἐναντια δυνανται ποτε συνυπαρχειν ἑαυτοις ἐν γενει , ὁτι των ζῳων τα μεν |
, ὑστατα δε τα περι γαστερα . μεγιστη δε εἰς ἐπικρισιν ἡ παντος του ἀνθρωπου ἐπιπρεπεια ἐπι πασι τουτοις φανταζομενη | ||
δεοι ἐπικρισιν ἀκολουθον ποιησασθαι . προς μεν οὐν ἐνιων λογων ἐπικρισιν ἀναγκαια ἐστιν ἡ ἀκολουθια ἐπιζητουμενη . εἰ δε και |
το γαρ τοιουτον γαλα ἀχρηστον , το δ ' ἐναντιον δυσπεπτον : ἀριστον δε το συμμετρα ἐχον ἀμφοτερα . Τας | ||
Το μεν ἡπαρ ἁπαντων των ζῳων παχυχυμον ἐστι , και δυσπεπτον και βραδυπορον ὑπαρχον . ἀμεινον δ ' ἐν αὐτοις |
δε μητε ἀνευ ἀποδειξεως μητε μετα ἀποδειξεως δυνατος ἐσται τις ἐπικρινειν τας προειρημενας φαντασιας , συναγεται ἡ ἐποχη , ὁποιον | ||
. ἐχρην δε μη θατερον των γινομενων ἀλλα συναμφω θεωρουντας ἐπικρινειν , ἐπει κἀν τοις περι βιον ἀμφισβητημασιν | ὁ |
τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
” τι μωροτερον του ἀνθρωπου τουτου ; παρεκαλει το παντων ἐλαφροτερον φορτιον ἀραι και το βαρυτερον παντων ἐξελεξατο . την | ||
καλλος συγκροτησαντων πολεμον Ἑλληνων και Φρυγων και των πολλων ἀναιρουμενων ἐλαφροτερον γενοιτο τῃ γῃ το των ἀνθρωπων βαρος : τα |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
των Σκηπιωνων . = . . Διοδωρος : Οἱ δε ὑπολειφθεντες ἀλληλοις ἀντικατεστησαν . Διοδωρος : Ἐς τον στρατιωτικον και | ||
ἡ γη ὁπλοφορους ἀνδρας . Εἰσι δε οὑτοι ἐξ αὐτων ὑπολειφθεντες , Πελωρ , Ἐχιων , Οὐδαιος , Χθονιος , |
δ ' ἀρ ' ἐφυσατ ' : ἡ δε ὠγκουτο ἐπαιρομενων των νητων εἰς αὐτην ἀρτυσεων . διαλακισασα : ἀντι | ||
ἐπεμπον . Κολοφωνια ὑβρις : ἐπι των δια πλουτον ὑβριζειν ἐπαιρομενων . Κοσκινου γηρας : ἐπι του ἀχρηστου και φαυλου |
υἱον Καλλιοπης γενεσθαι κακοδαιμονα και ὑστερουμενον και ὀρφανον . Ἱππεις προκαλεισθαι εἰς πεδιον : ἐπι των τους ἐν τισι βελτιους | ||
χειρ εὑρ ' Ἀσιατογενης ] και προποσεις ὀρεγειν ἐπιδεξια και προκαλεισθαι ἐξονομακληδην ᾡ προπιειν ἐθελει . εἰτ ' ἀπο τοιουτων |
λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
ἠ μη το εἰναι και μη εἰναι οὐ προσκατηγορων ἀλλα κατηγορων . ὡς εἰναι ταυτην ἑτεραν τῳ γενει την ζητησιν | ||
γαρ κοινους παρεχοντες ἑαυτους δικαστας , ἐξ ἰσου και των κατηγορων και των ἀπολογουμενων ἀκροωμενοι , μηδενος ἀκριτου προκαταγινωσκειν ἀξιουντες |
μη , ἐϲ ἐμπυημα τρεπεται , εὐτε ῥιγεα ἐνδεικνυται : πονοι νυγματωδεεϲ : ἀνακαθινυϲθαι θελουϲι : ἀναπνοη κακιων . δεοϲ | ||
παντα , ῥᾳστωνη δε ἠν . Ἑκτῃ , των αὐτων πονοι παντων : οὐροισιν ἐναιωρημα : παρεκρουσε πολλα . Ἑβδομῃ |
κατα το χρωμα , ἀλλα κατα τον της ἐπιφανειας ποιον σχηματισμον κατα το γεγωνιωσθαι ἠ ἀγωνιον εἰναι . διττη δε | ||
το λεγειν και το ὁραν ὁμοιως ἐκφερονται κατα τον ποιον σχηματισμον της 《 λεξεως . . . 》 ὁ μεν |
Ἀρτεμι φιλα ἐπιφωνηματα ἐστι προς τους θεους δια μεσου των στεναγματων λεγομενα , εἰς οἰκτον αὐτους προκαλουμενα : τοιαυτα δε | ||
] τῳ των πολεμιων . στονων ἀϋτας ] των ἡμετερων στεναγματων ἀκροατης . . Λατογενεια ] ἐκ Λητους γεννηθεισα . |
, ἑν δε μονον ἐξ ἁπαντων ἀποτεμνομενον κακον τουτου την ἐκκλισιν και φυλακην πραγματευεσθαι . δευτερον δε και τουτο , | ||
ἠ θανατον ἠ πενιαν , δυστυχησεις . ἀρον οὐν την ἐκκλισιν ἀπο παντων των οὐκ ἐφ ' ἡμιν και μεταθες |
του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
: πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
ῥᾳστωνας διωκοντων . ἡ μεν γαρ οὐδεν ἐξω της εὐμορφιας ἐπιτηδευει και παρα τουτ ' ἐστιν αὐτης το καλον ἐν | ||
ἠ γνωναι , τουτων μεν ἀφεστηκε , τα δε τυχοντα ἐπιτηδευει : οὑτος γαρ τῳ ὀντι ἐλαττονων ἑαυτον ἀξιοι . |
, ἡς τουτο ἐργον , τα της ψυχης ἀγαθα του κεκτημενου ποιησαι : ὁσῳ γαρ τα ὀργανα σφαλερωτερα , τοσουτῳ | ||
παλιν ” ἀδελφον ” τον ὁμοφυλον εἰπεν ὑποσπειρων τῃ του κεκτημενου ψυχῃ δια της προσρησεως την προς τον ὑπηκοον συγγενειαν |
. * . . . . . . . : πτερων , πτερων δει : μη πυθηι το δευτερον . | ||
ἀπο σκοπου εἰκασας : το Δαιδαλειον γαρ ἐκεινο σοφισμα των πτερων και αὐτος ἐμηχανησαμην . Εἰτα , ὠ τολμηροτατε παντων |
] του ὑπατων και μεσων τετραχορδου : κοινος δε αὐτῃ συναπτει φθογγος ὑπατη μεσων . μεση δε ἐστι συναφη ἡ | ||
: καλειται δ ' ὁ μειζων Οὐφης . ἐνταυθα δε συναπτει τῃ θαλαττῃ πρωτον ἡ Ἀππια ὁδος , ἐστρωμενη μεν |
ἐστιν ἠ φυσιν ἐξαιρετον οὐρανος και τα ἐν αὐτῳ κεκληρωται θειοτερας και οὐχι τοις ἀλλοις της αὐτης οὐσιας ἐπιλαχοντα : | ||
Σφιγγος , ἀλλα Σφιγγος μεν τινος ἀτεχνως , ἐτι δε θειοτερας και πολυ σοφωτερας . , . . τοσουτῳ θεῳ |
κοψαντες , οὐ μεμνημενοι , λησειν δοκουντες , ἀντι του κεκομμενου ἐπεμψαμεν βοειον . ὁ δε λαβων χερι ἐγνω ἐπαφησας | ||
: ναρδοϲταχυοϲ ⋖ β ζιγγιβερεωϲ ⋖ β ϲπερματοϲ ἐλελιϲφακου πεφρυγμενου κεκομμενου και ϲεϲειϲμενου ⋖ ιδ πεπερεωϲ μακρου ⋖ ιβ ἀναλαμβανε |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
των ἐπιδημιων πυρετον συνεχη ὀξυν , το μεν ὁλον οὐ διαλειποντα , μιαν δε κουφοτεραν και μιαν βαρυτεραν ἐπιφεροντα . | ||
του μηρου : κατατασιος δε και συνδεσιος σκελων , κρεμασαι διαλειποντα μικρον τους ποδας , ἐπειτα πλεξαντα κρεμασθηναι και ἐν |
καλουμενας και των ἐκει περιγενεσθαι . Χρονῳ δε ὑστερον τον Τυριον Ἡρακλεα ἐλθειν εἰς Δελφους χρησομενον τῳ μαντειῳ : τον | ||
: ἡδονη δε τις γυναιξι μηδεν ὑγιες ἀλληλας λεγειν . Τυριον οἰδμα λιπους ' ἐβαν ἀκροθινια Λοξιαι Φοινισσας ἀπο νασου |
κωμικοι ὠτους καλουσιν . ἐν γουν τῃ θηρᾳ αὐτων ὁ ἐπιτηδειοτατος ὀρχειται στας κατα προσωπον αὐτων και τα ζῳα βλεποντα | ||
καλουμενον Ἀουεντινονἐστι δε των ἐμπεριεχομενων ἐν τῃ Ῥωμῃ λοφων οὑτος ἐπιτηδειοτατος ἐνστρατοπεδευεσθαιπερι τε το της Ἀρτεμιδος ἱερον τιθενται τα ὁπλα |
, ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν , τα δε ἀμυδροτερον , ἀναλογως ἡ ἐκ τουτων τε γνωσις του εἰναι | ||
νομισαντες και ἐπι των ἀλλων ἁπαντων ὡσαυτως ἠ τρανοτερον ἠ ἀμυδροτερον την ἀναλογιαν εὑροντες : κατα ταυτην γαρ την ἐννοιαν |
ἀνω , τα ϲκελη . προϲεπινοειν δε τοιϲ αἱμορραγουϲι και ἀναρροπον ἀνωδυνωϲ ϲχημα και ϲικυαν ἐπιβλητεον ἐπι τἀναντια των κενουμενων | ||
δε σχημα της κατακλισεως των μεν περι την κεφαλην πεπονθοτων ἀναρροπον ἐστω πλην των φρενιτικων : το γαρ ὑπτιον ἐπι |