| πολλα ἀναλωσειν εἰς ἀφροδισια μηνυουσι και δια τουτο την φυγην ᾑρησθαι . Της δε Σεληνης ἀκριβουν τα σχηματα χρη και | ||
| , τῳ τε ἐπ ' ἐκεινα κεκλησθαι και τῳ ταυτα ᾑρησθαι . τῳ μεν γαρ ἀρχικως ἐχοντες ἐδειξαν , τῳ |
| κρειττον ἐαν την τουτου χρησιν . ὁστις οὐν μη ἐπισταται χρησθαι φαρμακοις , ἀμεινων ἀν εἰη μη χρωμενος , ἀλλ | ||
| κατα φυσιν φθεγγεσθαι , ἀλλ ' ἐπιτηδευειν περιεργοτερον τῳ λαρυγγι χρησθαι οὑτως ἐλεγετο : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . |
| δοκουντα μη ὀρθως ὑπολαμβανεται , οὐθεν ἰσως προσηκει οὐδε τουτωι προσχρησθαι τωι δογματι , ὁτι οὐκ ἀν ποτε οὐδεν γενοιτο | ||
| ἀποστασιν δι ' οὑ τροπου φασιν αὐτον δεικνυναι , τουτωι προσχρησθαι φησιν ἀναγκαιον . . . . . . . |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| : και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ||
| ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ||
| ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι |
| : ἀλλα χρη , ἠν ὑποτροπιασῃ , την αὐτην ἰησιν ἰησθαι . Ἠν δε τριτον ὑποτροπιασῃ , οἰδημα μεν οὐκ | ||
| μη παυηται , ψυκτηριοισι παλιν χρησθαι . Ἰκτερον ὡδε χρη ἰησθαι : ἐπην παραλαβῃς , τρεφε , και λουτροισι και |
| ] Θαυμασιοις ὑπο τρυφης ἱματιον τοιουτον κατασκευασασθαι τῃ πολυτελειᾳ ὡς προτιθεσθαι αὐτο ἐπι Λακινιου ἐν τῃ πανηγυρει της Ἡρας , | ||
| ἐγενετο . ἐν ταυτῃ δε πλεω δαιτα των ἀλλων δικαιευσι προτιθεσθαι : ἐν τῃ οἱ εὐδαιμονες αὐτων βουν και ὀνον |
| Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
| ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
| λιβανωτον ἠ βδελλιον , εἰ μεν οὐν δυναιτο ἡ γυνη καθησθαι , καθισαντες αὐτην ἐπι μαιωτικου διφρου , περιστειλαντες ἰσχυρως | ||
| γεγονεν αἰτιον , σοι μεν του ἐλθειν προς ἐμε και καθησθαι νυν ἀκουοντα , ἐμοι δε του λεγειν ταυτα . |
| δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
| , δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
| ὡστε παντων ἑκατερα , ἀλλ ' ἡ μεν του παντα συμφυεσθαι προς ἀλληλα , κατα τε πλατος και βαθος , | ||
| σημαντικας των κατα συμβεβηκος ὑπαρχοντων τῳ ὑποκειμενῳ και δια τουτο συμφυεσθαι προς ἀλληλα μη δυναμενων , και φησι την μεν |
| του πανσοφου και θεοφιλους , ἐπειτα δε ἱνα δευτερους και τριτους ἡγεμονας αἱρωνται , φροντιζοντες του μη περι μικρα τριβομενοι | ||
| ποσα χρηματα τους ἡγεμονας των συμμοριων ἠ τους δευτερους και τριτους οἰεσθε μοι διδοναι , ὡστε μαλιστα μεν μη θειναι |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
| , την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
| της θαλασσης . Φιλινος δε φησι τα ἀνθη της ἰριδος λεγεσθαι λυκους δια το ἐμφερη εἰναι λυκου χειλεσι . Νικολαος | ||
| μεν περι τουτων λογος οὐ πανυ τοι προσηκων ὠν ὡδε λεγεσθαι , ἠδη και λεγετω ἱκανως τῃ κοινωνιᾳ του λογου |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
| δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
| ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| αὐτων παραλαμβανομεναι . τας μεν οὐν ἀλλας πτωσεις ἐν προσωποις τριτοις νοεισθαι , μονην δε την κλητικην ἐν δευτερῳ , | ||
| ποιων και την ἀλλην , την δε διαφοραν δευτεροις και τριτοις διδους . Το δε ἐν τῳ Φαιδρῳ ψυχη πασα |
| ἐξαιρεθηναι . Ἐμβαλλομενης κατ ' ὀλιγον ἀμμον εἰς την βαλανοδοκην σειεσθαι ἀψοφητι , ἱνα μηδεις αἰσθηται . Μετεωρος οὐν ἡ | ||
| . ἐν Τιμαιῳ : ” την δε γην ταλαντουμενην ἀνωμαλως σειεσθαι μεν ὑπ ' ἐκεινων , κινουμενην δ ' αὐ |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
| διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
| ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
| το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
| ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
| τηι Ἐπιτομηι [ . ] , δρομωι . ἐγω δε εὐρον ἐν τοις ὑπομνημασι Φαβωρινου [ . ] , ὁτι | ||
| ὀντα χειμερινης : παλιν δε τον μεν ἀπο χειμερινης ἀνατολης εὐρον , τον δ ' ἐναντιον ἀργεστην : τους δε |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| και περιψυχεσθαι , σπασθαι τε και ἀσφυκτειν και δυςπνοειν και καταφερεσθαι και σκοτουσθαι και πνιγεσθαι και διψᾳν και αἱμοῤῥαγειν , | ||
| , δια το ἐν τοις ἰσοις χρονοις ἀναφερεσθαι τε και καταφερεσθαι και ἐπι των ἰσων εἰναι παραλληλων . τουτων δε |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
| ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
| δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
| ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
| τις τον τοπον τουτον κινειν πολλαχως : ἠλπισα γηροβοσκον παιδα ἐσεσθαι μοι . ὁ δε οὐ μονον οὐδεν τουτων ποιει | ||
| βαρβαρικας : Θουκυδιδης δε , μεγαν τε και αὐτος ἐλπισας ἐσεσθαι και ἀξιολογωτατον και μειζω των προγεγενημενων ἐκεινον τον πολεμον |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
| δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
| ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
| οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' ἡσθαι βασιλειαν ἀφαυρων θηλυτεραων ψυχης ὀμμα φαεινον ὑπερ βιοτοιο χεουσαν | ||
| ἐξεστι μοι , και δυναμαι , εἰ μοι δοξει , ἡσθαι και πεφυλαχθαι ; Ἐξεστιν , εἰποις ἀν , και |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
| ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
| . Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
| ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ||
| ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη |
| ἀπεζευγμενην ἐργων , δι ' ὡν τους καμνοντας εἰκος ἐστι σῳζεσθαι , και ῥητορικης το συνηγορικον και ἐμμισθον εἰδος οὐ | ||
| αὐτον τοπον και χρονον τους μεν διαφθειρεσθαι , τους δε σῳζεσθαι . ὁ ποταμος εἰς αἱμα μετεβαλεν , ἀλλ ' |
| πολλους ἀλλους συν θεοις εἰπειν πρεσβευσεσθαι , της ἡμετερας φιλιας ἐπιθυμουντας , ἐαν ὑπομεινητε και τῃ τουτων φιλονεικιᾳ προς την | ||
| καταλυειν τα δεδογμενα , μηδ ' ὡσπερ παιδας ῥᾳδιως μεν ἐπιθυμουντας , προχειρως δε καταλειποντας . ἰσως μεν γαρ και |
| βραχυτερα και μαλλον προσηκοντα . της γαρ του κεκτημενου και νεμοντος ἡμας δαιμονος ἀπερημωθεντες ἐπιμελειας , των πολλων αὐ θηριων | ||
| των ἀγαθων , ἁς αὐτοις προὐξενησε παρα του τα τοιαυτα νεμοντος , ποιησαι δε τους τα των πολεμιων λῃστευοντας ὡν |
| εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
| την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
| τον ἑκαστου θυμον διεγειροντες και το καθ ' ἑαυτους προθυμον εἰσηγουμενοι . της ἡλιακης οὐν ἀκτινος τον ἀερα περιλαμψασης ἐφωρμησαν | ||
| των πραγματων οὐδαμως συγχωρησει . καθολου μεν γαρ ἀνεξελεγκτον ἀποφασιν εἰσηγουμενοι και την ἀοικητον χωραν μεταξυ τιθεμενοι , ταυτηι διαφευξεσθαι |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
| και των ὑπατων ἐπιτηδες ἐν τῃ πολεμιᾳ γῃ τας δυναμεις κατασχοντων , ἑως ὁ της ἀρχης αὐτοις παρελθῃ χρονος . | ||
| οἰκαδε παλιν Ἐλευσινα κατεσχε . των δε μετα Κλεομενους Ἐλευσινα κατασχοντων Ἀθηναιοι τας οἰκιας κατεσκαψαν και τας οὐσιας ἐδημευσαν , |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
| τα πατρῳα ἀποβαλλοντας , ξενιτευοντας ἐπι πολλους και ἀκαταστατουντας , λυπουμενους ἐπι τεκνοις και γυναιξι . ἐπι του γʹ δεκανου | ||
| . ” ὁ λογος προς τους ἐπι τοις ἰδιοις ἀγαθοις λυπουμενους . καμηλος ἀναγκαζομενη ὑπο του ἰδιου δεσποτου ὀρχεισθαι εἰπεν |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| . ϲκοπειν δε και ταϲ ἀλλαϲ του παθουϲ αἰτιαϲ και καταλληλον αὐταιϲ ἐπιφερειν την διορθωϲιν . Τα ἐν αἰδοιοιϲ ἑλκη | ||
| νηπιου χρωμεθα καταλληλως . ἐπι δε του ἀπογαλακτισθεντος σιτιον αὐτῳ καταλληλον τῳ παθει συντασσομεν , ἁπερ ἐκ των θεραπευτικων ῥηθησομενων |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
| ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| ἰσων ὀντων ; φαινεται οὐν ἡ περιφερεια εὐθεια δια το φαινεσθαι συμβαινον ἐπι της περιφερειας , ὁ και ἐπι της | ||
| συμφυσιν και την ταξιν ὡς την αὐτην ἐχοντα τῳ μελανι φαινεσθαι τοιαυτα . και παλιν ὁσα λευκα των τραχεων : |
| ὀρικοιτας Κενταυρος [ αἰτει δε με παιδατα ? [ ἐθελων ἀγεσθαι [ προς Μαλεαν ? ? : ἐμοι δ ' | ||
| στρατιωταις και κηρυκι κελευσαντες δι ' Αἰγυπτου πασης τον μεν ἀγεσθαι , τον δε κηρυττειν , εἰ τις Ἀριστοφανει προειτο |
| και τα προς ἁλειαν και θηραν και στρατειαν ἑτοιμαζεσθαι , ἐπιτιθεσθαι τε και μαχεσθαι και ἰξευειν και κοινωνιας καταρχεσθαι και | ||
| ἐδοξε πλαναν μεν μηκετι Περσας , σιτα δε ἑκαστοτε ἀναιρεομενοισι ἐπιτιθεσθαι . Νωμωντες ὠν σιτα ἀναιρεομενους τους Δαρειου ἐποιευν τα |
| . . ρθ λθ και Παροπανισαδαις κατα την ἐντευθεν προσεκβαλλομενην παραλληλον γραμμην δια της ἐπιστροφης του Παροπανισου ὀρους μεχρι των | ||
| και το δια των ΖΗ , ΛΘ ἐπιπεδον ἐκβαλλομενον ποιησει παραλληλον τῃ ΖΗ την ΛΜ . ἐπει οὐν το ΚΘΛ |
| ἑταιραις παρασχουσα ἐκδοτον , ὡς μηδε μικρον αὐτῳ της αἰδους ὑπολειπεσθαι . και ἁ γε ὑπερ ἑαυτης λεγεσθαι μικρον ἐμπροσθεν | ||
| κἀνταυθα συναπτεσθαι μεν τῳ ἐπι εʹ τον ἐπι ιδʹ , ὑπολειπεσθαι δε κατα τον ἑπομενον τοπον τον ἐπι κζʹ . |
| κρατησῃ ὡστε το αἱμα θερμανθηναι , ἠν τε ὑπο των προσφερομενων ἠν τε ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και | ||
| οὐδε ἐπεχειρησαν τουτους ἀμυνασθαι . τριακοντα γαρ ναυσι των Ῥωμαιων προσφερομενων τῃ χωρᾳ και μητε ταξεως μητε συστηματος ἁδρου γενομενου |
| σφοδρα δε κυνηγεσια . οὐ μην ἀπαξιοι το καμνειν και ἐνοχλεισθαι των ἀλλων ἑνεκεν , οὐδε ταυτῃ χειρον πραττειν νενομικεν | ||
| ' εἰ και ἀπηρας παρ ' ἡμων , το γε ἐνοχλεισθαι παρ ' ἡμων οὐ διεφυγες , ἐπειδη οὐδε αὐτος |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
| σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
| ὁς οὐτε πολεμιων ἐδεισεν ἐπιοντων ὀχλον οὐτε πολιτων αὐθαδεις και παρανομους ἐκολακευσεν ὁρμας : οἱ δε δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις | ||
| ἠτοι πανουργως λεγοντες τας κρισεις , ἀντι ἐμφρονων : και παρανομους , ἀντι ἐννομων . Διοτι δε κοινην ὑπεχουσι δικην |
| μεσῃ τιθεις : οἱα δε ἐπι γειτονων φιλιαν και κοινωνιαν πραγματευομενος ποταμους ἐγκατεμιξεν , οἱ ἐκ τε γης εἰς την | ||
| . ὁ μεντοι μαθηματικος των ἐξ ἀφαιρεσεως εἰδων τους ὁρισμους πραγματευομενος οὐδεν ὑπολογιειται την ὑλην οὐδε τῃ αἰτιᾳ προσχρησεται ὡς |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| την ΑΒ , του δε λοξου της σεληνης την ΓΔ παραλληλους προς αἰσθησιν γινομενας μεχρι γε των κατα τους ἐκλειπτικους | ||
| ὁ δε δια των πολων της σφαιρας διχα τεμνει τους παραλληλους κυκλους , καθ ' ὡν φερεται τα ἀστρα , |
| ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , οὐ γαρ ἐπισταται τα ἑωυτης μετρῳ ταμιευεσθαι , ἀλλα δη τινας και πολιας και ἐθνεα ἐλυμηνατο | ||
| τις περι αὐτων θαρρησειεν ὑπονοησαι , εἰς ἑτερον χρη καιρον ταμιευεσθαι , ἐν ᾡ και ὁ φιλοσοφος φανερον τι περι |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| οὑτω κεκληκασιν . εἰη δ ' ἀν ὁ μεν εἰσω περιρραντηριων τοπος ἐνθεος , ἱερος , καθιερωμενος , καθωσιωμενος , | ||
| ἠ φιλοθεοι σπουδασαντες οἱ τοιουτοι τροποι παντες εἰναι βαινετωσαν ἐξω περιρραντηριων , ἱν ' ὡς μιαροι και ἀκαθαρτοι μηδ ' |
| νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
| πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
| ὑπο ΘΒΚ , τουτεστι της ὑπο ΒΘΚ . οὐκ ἀρα συμπεσειται ἡ ΒΓ τῃ ΚΘ . οὐκ ἀρα ὀφθησεται το | ||
| δη των γραμμων ἐπιψαυει κατα το Α : ὡστε οὐ συμπεσειται τῃ Β . ὡστε οὐδε ἡ ΓΑΔ . Ἐαν |
| δευτερᾳ των Περι τον Φιλοπατορα ἱστοριων συμποτας φησι τῳ βασιλει συναγεσθαι ἐξ ἁπασης της πολεως , οὑς προσαγορευεσθαι γελοιαστας . | ||
| καταλειπεσθαι των λοιπων κϚ Ϛ , την δε ΑΚ ὑποτεινουσαν συναγεσθαι των αὐτων κϚ ζ , και οἱων ἐστιν ἡ |
| ὀφθῃ Ἀρεος , ἀθλητηρας ἀελλοποδας τε προφαινει στερροτατους τ ' ἐσσεσθαι , ἰδ ' ἐν νικαις ἱερῃσιν στεμματα μυριοδοξα , | ||
| ὁτε πετρας Πληγαδας ἐξεπλωμεν , ὀιομαι οὐκ ἐτ ' ὀπισσω ἐσσεσθαι τοιονδ ' ἑτερον φοβον , εἰ ἐτεον γε φραδμοσυνῃ |
| γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
| μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
| ἐξον παρα βασιλεως καρπουσθαι , ἀλλ ' ἐκεινου του μακρου καταλογου της τρυφης και της εὐπαθειας , ὁποσα ταις δελτοις | ||
| Ἀπολλοδωρος δε ἀρσενικως αὐτην φησιν ἐν τῃ ηʹ του νεων καταλογου ” τον Ὠλενον και την Πυληνην νυν μεν οὐκετι |
| το νοτιον μερος ὑπερτεινουσα , καθ ' ἡν το νιτρον φυεσθαι συμβεβηκεν , ἀσπορος οὐσα και σπανιζουσα ναματιαιων ὑδατων , | ||
| ' ἐν ποταμοις τα δε και ἐν αὐτῃ τῃ θαλαττῃ φυεσθαι , τα μεν ἐλαττω και ἐν τῃ παρ ' |
| πολεμιων νεωτερισειαν : και αὐτος ὑπισχνειτο , εἰ κελευοιτο , ἑψεσθαι . Ἀννων μεν δη χιλιους ἠγεν ἐπιλεκτους ἱππεας Καρχηδονιους | ||
| εὐπεπτοτερα πολλῳ . πρεπει δ ' αὐτοις ὀπτασθαι μαλλον ἠ ἑψεσθαι . Σωφρων δε κουριδας τας καριδας εἰρηκεν . Ἐπιχαρμος |
| κελαινῃ , δυσμορος : ἠ μαλα πολλα λιλαιεται οἰδμαθ ' ἱκεσθαι , ἀλλα οἱ ἠνορεης λελυται σθενος , οὐδε τι | ||
| δουρατα Κολχων , αὐταρ ἐγω κεινον γε τεας ἐς χειρας ἱκεσθαι μειλιξω : συ δε μιν φαιδροις ἀγαπαζεο δωροις , |
| οἰδα ὡς οὐκ ἐμελλεν ὁ παις αὐτῳ Νιοβης παιδι ἰσα οἰσεσθαι Διος γε εἰναι δοκουντι . ἐπῳκησαν δε και Ἑρμιονα | ||
| τον βιον θαρρειν μελλων ἀποθανεισθαι και εὐελπις εἰναι ἐκει μεγιστα οἰσεσθαι ἀγαθα ἐπειδαν τελευτησῃ . πως ἀν οὐν δη τουθ |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| δουναι ῥοφησαι , πινετω δε ὑδωρ . Τῃ δε ὑστεραιῃ λουσαι αὐτον πολλῳ και θερμῳ πλην της κεφαλης : ἐπειτα | ||
| αἱματος , προς την δυναμιν ὁρεων : και μετα ταυτα λουσαι θερμῳ ὡς ὑπο θερμου διαφλυωνται : πιειν δε δουναι |
| ἡ δε της ἀποκριτικης αὐτου ἀσθενεια την ἀνορεξιαν οἰσει μηκετι φερομενου του μελαγχολικου περιττωματος κατα το στομα της γαστρος και | ||
| εὐθειας ὁσον τετρακισχιλιοις σταδιοις δι ' ἑνος ῥειθρου του ποταμου φερομενου , πλην εἰ που τις ἐντρεχει νησος , ὡν |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
| προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
| . τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
| . οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
| ὁταν ὑπο πληθους τε ἁμα και παχους των περιττωματων αὐταρκως κενουσθαι κωλυηται . Καρυα το δενδρον ἐχει μεν τι κἀν | ||
| ἑκαστην πυλην , νομῳ δε τινι την πολιν εἰς ταυτας κενουσθαι μεριζομενων των οἰκητορων κατα την βουλησιν . ἑνι δ |
| ἐκ της τουτων συμπλοκης ἀναφαινονται . Τεταρτον ἠν κεφαλαιον των προτεθεντων το ζητησαι τις ἡ διδασκαλια των προς τι . | ||
| δευτερου ἀριθμου . ἑκτη λεγεται μεσοτης , ὁταν τριων ὁρων προτεθεντων ὡς ὁ δευτερος προς τον πρωτον ἐχει , οὑτως |
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα ὑποκαρωδεα και ἰκτερωδεα οὐ | ||
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα παρ ' οὐς ἐν |
| . Ἀλεξανδρος δε συνηγορων τῳ Ἀριστοτελει και δι ' ἀδυνατου δεικνυσιν ἀναγκαιον το συμπερασμα τον τροπον τουτον : εἰ γαρ | ||
| τουτεστι των ποιοτητων ἐξ ὡν ταυτα ὑπαρχουσιν . Και τουτο δεικνυσιν ἀτοπον αὐτοις ἑπομενον , ὁτι αἰτια των κατα τον |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| δε Ἡρακλεωται τουτοις τοις λογοις ἐξηπατημενοι ὡς ἀληθεσι τοις τερατευθεισιν ἐπιστευον . Ὁ δε Κοννακοριξ , ὡς ἠπατημενους ἐγνω , | ||
| τουτο ὡς νομοθετῃ ἐπειθοντο και ἐφιλουν οὑς ἐκεινος δοκιμαζοι και ἐπιστευον ἀριστους ἀνδρας εἰναι . τα τελευταια και ἐμυηθη μονος |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |