| , ἐχον ἐπι της κεφαλης αὐτου ἀκροπτερα ὡς βασιλειον ἐπιμηκεστατον ὡσει δακτυλων γʹ . Τουτου το ῥαμφος μετα καρκινου χολης | ἀγορασωμεν εἰς παντα τον λαον τουτον βρωματα . ἠσαν γαρ ὡσει ἀνδρες πεντακισχιλιοι . εἰπεν δε προς τους μαθητας αὐτου |
| † ὡσει ἐλεγε δρακοντων ἑκατον κεφαλαις αὐτον καθωπλισθαι . Γ ὡσει ἐλεγεν ὀφεων . Γ και τουτο προς ἑνα των | ἐλεγον προς τους ἀποστολους ταυτα . και ἐφανησαν ἐνωπιον αὐτων ὡσει ληρος τα ῥηματα ταυτα , και ἠπιστουν αὐταις . |
| . ὠφειλε δε εἰπειν : τις ἀν μοι ἐπιβαλοι και ἐπιθησει σκεπασμα ἐξ ἀρνακιδων , ὡς ἀν γνωμην εὑροιμι ἀποστερητικην | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| ἀπο της σεμιδαλεως συν τῳ ἐλαιῳ και παντι τῳ λιβανῳ ἐπιθησει το μνημοσυνον ἐπι το θυσιαστηριον „ . ἀρ ' | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| καματων , ἁλις ἐπλετο μοχθων , ὡν ἱκομην ἐπι γαιαν ἀπειριτον ἠδε ποληας Αἰγυπτῳ Λιβυῃ τε βροτοις ἀνα θεσφατα φαινων | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| Χησιας εὐπατερεια τεκεν φιλοτητι μιγεισα , Ὠκυροην , ᾑ καλλος ἀπειριτον ὠπασαν Ὡραι : ταυτης οὐν ἐρασθεντα Ἀπολλωνα ἐπιχειρησαι ἁρπασαι | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ἁτινα και ἐξεθετο : και ἐνταυθα μεν ἐφ ' ἑκατερα ἐπιχειρει , τας δε λυσεις ἐν τῳ Γ ἐπιφερει . | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| περι γαρ των καθολου οὐτε βουλευεται τις οὐτε πραττειν αὐτα ἐπιχειρει , ἀλλ ' ὁσα ἐφ ' ἡμιν ἐστι , | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν της θειας δυναμεως αὐτου τα προς ζωην και εὐσεβειαν δεδωρημενης δια της |
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ | τοτε ὀψονται τον υἱον του ἀνθρωπου ἐρχομενον ἐν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους |
| ὑπο παντος πονου , πασης ὑβρεως ἀνεπαφον , πασης ἀναισθητον πονηριας , ἀθλητην ἀθλου του μεγιστου , του ὑπο μηδενος | μαθητας αὐτου . εἰπεν δε αὐτοις , Ὁταν προσευχησθε , λεγετε , Πατερ , ἁγιασθητω το ὀνομα σου : ἐλθετω |
| εἰ τι ἐλεγον ὑγιες , οὐκ ἀν κατα της ἐκεινου πονηριας παρειχοντο μαρτυρας , ἡς οὐδεν μοι προσηκει φροντιζειν , | ἀναθεματιζειν και ὀμνυναι ὁτι Οὐκ οἰδα τον ἀνθρωπον τουτον ὁν λεγετε . και εὐθυς ἐκ δευτερου ἀλεκτωρ ἐφωνησεν . και |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | παραχρημα . ὁ δε εἰπεν αὐτῃ , Θυγατηρ , ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Ἐτι |
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι | [ και ] το κηρυγμα ἡμων , κενη και ἡ πιστις ὑμων , εὑρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου , |
| Α τον Β μετρει , και ὁ Γ τον Δ μετρησει . οὐ μετρει δε ὁ Γ τον Δ : | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| μετρῃ , και ἐναλλαξ ἰσακις ἡ μονας τον τριτον ἀριθμον μετρησει και ὁ δευτερος τον τεταρτον . Μονας γαρ ἡ | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| δοξῃ μητε τῃ κακῃ , ἠ ἀκρατης ἐστιν ὁ μη ἐμμενων τῳ ψευδει λογῳ , ἠτοι τῃ φαυλῃ δοξῃ , | ἐστιν κεφαλη της γυναικος ὡς και ὁ Χριστος κεφαλη της ἐκκλησιας , αὐτος σωτηρ του σωματος . ἀλλα ὡς ἡ |
| δε ὁτι ἐγκαλεσειε δ ' ἀν τις , δηλονοτι ὁ ἐμμενων τῳ φιλουντι δια το ἡδυ ἠ το χρησιμον , | μη ὁ λαμβανων . Και τῳ ἀγγελῳ της ἐν Θυατιροις ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ υἱος του θεου , |
| ἀφικετο . τον γαρ τοι θεον τουτον τεχθηναι φασι της Λητους μεταβαλουσης το εἰδος ἐς λυκαιναν . ταυτῃ τοι λεγει | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| ἀμφιγενεια : πολις Μεσηνιακη : ἐχει δε ἡ πολις και Λητους ἱερον . Ἀμφιγενειατης και Ἀμφιγενευς . . . ἀμφιδολοι | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| ἀπο της μουσικης : ταυτα δε ἐνεργειαι : του δε τεκτονος τα ῥηθεντα ἀποτελεσματα και τα λοιπα ὁσα ἡ τεκτονικη | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| κατα την τεχνην διαφεροντατουτο γαρ οὐχ οἱον τε , του τεκτονος τον ἰδιωτην ἀμεινον ποιησαι τι κατα την τεκτονικην ἠ | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | , Δημας , Λουκας , οἱ συνεργοι μου . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . |
| αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και | σωτηρος ἡμων θεου κοσμωσιν ἐν πασιν . Ἐπεφανη γαρ ἡ χαρις του θεου σωτηριος πασιν ἀνθρωποις , παιδευουσα ἡμας ἱνα |
| : ” ἐπει Μεσσαλαν ἀπεφηναν ἡμιν οἱ προσηκοντες αὐτῳ μηδε ἐπιδημειν , ὁτε Γαιος Καισαρ ἀνῃρειτο , ἐξῃρησθω των προγραφεντων | ὑμιν φοβουμενοι τον θεον , ἡμιν ὁ λογος της σωτηριας ταυτης ἐξαπεσταλη . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ |
| Ἀπολλω πολλακις ἐδεχετο τοις Σμινθιοις , ἡνικα ἐξην θεους προφανως ἐπιδημειν εἰς ἀνθρωπους , οὑτω και σε ἡ πολις προσδεχεται | ἐμη , ἱνα ἀγαπατε ἀλληλους καθως ἠγαπησα ὑμας : μειζονα ταυτης ἀγαπην οὐδεις ἐχει , ἱνα τις την ψυχην αὐτου |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
| ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| χρονους : πορθησας δε πλειστα της νησου και την Αἰθαλειαν χειρωσαμενος , ἐπανηλθεν εἰς τας Συρακουσας αἰχμαλωτων τε πληθος κομιζων | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| , στρατευσαμενος δ ' ἐπι πολιν ἀξιολογον Μοργαντιναν , και χειρωσαμενος αὐτην , δοξαν ἀπηνεγκατο παρα τοις ὁμοεθνεσι . Του | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| τουτου αὐτην τε ἐλευθεραν και την ψυχην ἐλευθεραν παρασχεσθαι : προσπιπτοντων δε των ἀναγκαιων παθηματων τε και πραξεων ἐφεστωσαν ταυτα | ἡμερᾳ τον πηλον ἐποιησεν ὁ Ἰησους και ἀνεῳξεν αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως |
| νεφη πνεοντας προς την Αἰθιοπιαν ἀγειν , ὡν δη και προσπιπτοντων προς τα ὀρη καταρρηγνυσθαι πολυ πληθος ὑδατος , ἀφ | οὐκ οἰδεν που ὑπαγει , ὁτι ἡ σκοτια ἐτυφλωσεν τους ὀφθαλμους αὐτου . Γραφω ὑμιν , τεκνια , ὁτι ἀφεωνται |
| του μηδεν ἐπι τουτῳ παθειν ἡ προς το σχημα αἰδως παρεξειν ἐμελλεν . ἡ ἐλευθερια δε προχειρος ἀκοντος του δεσποτου | δε ἐγενετο ἐπι ἐτη δυο , ὡστε παντας τους κατοικουντας την Ἀσιαν ἀκουσαι τον λογον του κυριου , Ἰουδαιους τε |
| των πατρικιων την προς τον ἡγεμονα γενομενην μεγαλην σφισιν ὠφελειαν παρεξειν νομιζουσαι . ἠρξαντο δε της ἀποστασεως οἱ καλουμενοι Οὐιεντανοι | ἐαν μη πυγμῃ νιψωνται τας χειρας οὐκ ἐσθιουσιν , κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων , και ἀπ ' ἀγορας ἐαν |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| , ἐπαν δε και ὑπο ἀγαθοποιων μη θεωρηται ὁ του σινους και του παθους σημαντικος ἀστηρ ἐξ ἐκεινου του παθους | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ὁτε και το ἡπαρ οἰδαινει . Ὁ δε κληρος του σινους λαμβανεται ἐπι μεν ἡμερων ἀπο Κρονου ἐπι Ἀρεα και | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ το | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| , ἀφ ' οὑ μη προηλθεν . Ἐτι το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται , ὡς το ἑτερον ἑτερου ἑτερον . Εἰ | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| τοις Διοσκουροις . Λα γαρ πολις Λακωνικη . ἠ τους πολεμικους παρα το πορθειν τους λαους . * Λαπερσιοις παρα | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| Μακεδονων ὁπλα . . . . , : ὁ Δημαδης πολεμικους ἀκαιρως τους Ἀθηναιους ὀντας ἐλεγε μηδεποτε χειροτονειν εἰρηνην ἀνευ | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ἀρτιος ἀριθμος διαιρεθῃ διχα , ἐτι δε διαιρεθῃ και εἰς ἀνισους ἀριθμους , οἱ ἀπο των ἀνισων ἀριθμων τετραγωνοι διπλασιοι | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| ὑβριζωσι τι περι τους ὡν ἐπιμελουνται , προσταξεις τε προσταττοντες ἀνισους , και ἐπιχειρουντες λαμβανειν τε και φερειν των ἐν | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| και τοις μεν ἐστιν εἰρημενον Αἰτωλους τους μετα Ὀξυλου και Ἠλειους εἰναι τους ἀρχαιους , ἀπανταν δε σφας γενους τε | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| τῳ ἀναθηματι , οὐ τυχοντας δε ὀργῃ τε ἐς τους Ἠλειους χρησθαι και προειπειν σφισιν Ἰσθμιων εἰργεσθαι . πως ἀν | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| . Το μηδεν ἀδικειν πασιν ἀνθρωποις πρεπει . Ἀνδρος τα προσπιπτοντα γενναιως φερειν . Λεγεις , ἁ δε λεγεις ἑνεκα | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| εἰς ταυτα τα μερη , ὁπως μηδεμιαν αὐξησιν λαμβανῃ τα προσπιπτοντα των ἀῤῥωστηματων δια γε της ἐπιμελειης και της εὐταξιης | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| λογῳ . Τροπη δε ἐστι το μη ἐξ ὑποκειμενου πραγματος ἀλλοτριου δε σημαντικον ὀνομα θειναι κοινον εἰναι δυναμενον και του | ἐδουλωσα , ἱνα τους πλειονας κερδησω : και ἐγενομην τοις Ἰουδαιοις ὡς Ἰουδαιος , ἱνα Ἰουδαιους κερδησω : τοις ὑπο |
| τινα λαβειν ἐν ἑαυτοις οἱον πεψιν και δυναμιν ἀποπνευσαντος του ἀλλοτριου . Τι οὐν ἰσως ἀν τις φαιη κωλυει και | ποιειτε , παντα εἰς δοξαν θεου ποιειτε . ἀπροσκοποι και Ἰουδαιοις γινεσθε και Ἑλλησιν και τῃ ἐκκλησιᾳ του θεου , |
| νεωτεριζοντας κτειναι βουλομενος ἐσκηψατο Σελευκον αὐτῳ δι ' ἐπιστολης χαλεπως ἀπειλειν : αὐτος δε τῃ τουτων συμμαχιᾳ χρησαμενος ἐθελειν αὐτον | ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν ἀσφαλισθηναι τον ταφον ἑως |
| : των δε ὑπασπιστων τους ἀλκιμωτατους ἐπιστησας τοις σκαφεσι προσεταξεν ἀπειλειν ὡς ἀποκτενουσι τους μη χωρουντας ἐς μαχην . Βυζαντιον | ἐστιν των δωδεκα φυλων υἱων Ἰσραηλ : ἀπο ἀνατολης πυλωνες τρεις , και ἀπο βορρα πυλωνες τρεις , και ἀπο |
| ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ἐπιποθων σε ἰδειν , μεμνημενος σου των δακρυων , ἱνα χαρας πληρωθω , ὑπομνησιν λαβων της ἐν σοι ἀνυποκριτου πιστεως |
| της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον | . και ἀπελθουσαι ταχυ ἀπο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης ἐδραμον ἀπαγγειλαι τοις μαθηταις αὐτου . και ἰδου |
| του κοριου . Βοηθει δε αὐτοις μετα το ἐξερα - θηναι δια του ἰρινου ἐλαιου , ὡς προειρηται , ἀκρατος | σκανδαλιζει ; ἐαν οὐν θεωρητε τον υἱον του ἀνθρωπου ἀναβαινοντα ὁπου ἠν το προτερον ; το πνευμα ἐστιν το ζῳοποιουν |
| ] χρυσιον ? ? [ ! ! ! ! ! θηναι ] ? ? ? ? ὑπο κακουργων [ ] | ζητησετε με και οὐχ εὑρησετε [ με ] , και ὁπου εἰμι ἐγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . εἰπον οὐν |
| γυμνον προφερεις τον φονον ἀφελων ἐκ του γενομενου την του πεποιηκοτος προαιρεσιν και μισοτεκνον ὀνομαζεις τον μισοτυραννον ἠ πανουργιᾳ συκοφαντων | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| αὐτῳ τους ἀγωνιζομενους θυειν του Ἡρακλεους πρωτον κατα τιμην τουτο πεποιηκοτος . ἀμφιπολον δε λεγει ἠ τον περιπολουμενον δια το | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| ἀπεκτεινεν αὐτων , τους δε και ζωντας ἐλαβεν , οἱ πλειους δε κατεφυγον ἐς τι χωριον ὀχυρον και τετειχισμενον . | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| πεττονται , καθαπερ ἐν τοις ἀλλοις ὑπνοις , ἀλλα πολυ πλειους γινονται . δια ταυτα τοι και παρακελευομεθα τοις καμνουσιν | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| - [ [ ] ν τε κα [ ] ἐρατας ἀνυσαι ? [ ] : ἰτω ἰτω χορος : [ | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| του ἑλισσω και του ἀνυω . εἰωθασι γαρ οἱ μελλοντες ἀνυσαι τι ἀνασκοπειν πρωτον και οἱον ἐμβραδυνειν . . . | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| τοις παρανομουσιν ἀνατρεποιτο χρημασιν ἠ χαρισιν , ἐσομενην ἑωρων του κοινου βιον συγχυσιν . διοπερ ἐκ των ἐπιφανεστατων πολεων τους | . Και προσελθοντες οἱ Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειραζοντες ἐπηρωτησαν αὐτον σημειον ἐκ του οὐρανου ἐπιδειξαι αὐτοις . ὁ δε ἀποκριθεις |
| ἱππους ὑποζευξασα ἀνηγαγεν αὐτην . λευκιππου τε θυγατρος : ἀπο κοινου το ἀμφεπει και της λευκους ἱππους ἐχουσης θυγατρος αὐτης | αὐτον δια το ἀκουειν περι αὐτου , και ἠλπιζεν τι σημειον ἰδειν ὑπ ' αὐτου γινομενον . ἐπηρωτα δε αὐτον |
| . οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | εἰσιν : δια τουτο ἐκ του κοσμου λαλουσιν και ὁ κοσμος αὐτων ἀκουει . ἡμεις ἐκ του θεου ἐσμεν : |
| εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . | λεγω ὑμιν ὁτι κλαυσετε και θρηνησετε ὑμεις , ὁ δε κοσμος χαρησεται : ὑμεις λυπηθησεσθε , ἀλλ ' ἡ λυπη |
| κινουμενον . Ἀλλα μην ἀδυνατον κατα του αὐτου ἀληθευεσθαι τας ἀντικειμενας φασεις . τουτο φησιν ἐνταυθα , ὁτι ἀδυνατον την | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| Μ : ἐσται δη δια μεν τας ΑΘΖΗ , Κ ἀντικειμενας , ὡς ἡ ΝΚ προς ΚΛ , ἡ ΝΖ | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| δια τον καιρον και τῳ μη τριβεσθαι εἰς οὐδεν . ἐπιχειρητεον δε ἐνιοτε και προς ἑτερα του κειμενου , ἐκεινο | υἱος ἀνθρωπου ὁτι ἐπισκεπτῃ αὐτον ; ἠλαττωσας αὐτον βραχυ τι παρ ' ἀγγελους , δοξῃ και τιμῃ ἐστεφανωσας αὐτον , |
| λεγομενον ὑπαρχετω : νυν δ ' οὐν την διαταξιν αὐτων ἐπιχειρητεον ἑκαστων και γενεσιν ἀηθει λογῳ προς ὑμας δηλουν , | εἰς ἐκεινην την ἡμεραν . ὑποτυπωσιν ἐχε ὑγιαινοντων λογων ὡν παρ ' ἐμου ἠκουσας ἐν πιστει και ἀγαπῃ τῃ ἐν |
| εἰ γε του μεν ἀτιμου Σαννιωνος χοροδιδασκαλου παρα τον νομον κατασταντος οὐδε των ἐχθρων οὐδε εἱς ἡψατο , Μειδιας δε | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ” ἐπι τουτοις μεν δη ἐγελασαν οἱ σοφοι παντες , κατασταντος δε του γελωτος ἐπανηγεν ὁ Ἰαρχας ἐς τον περι | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| και πολεμῳ παραδωσειν αἰχμαλωτους ταις Μυκηναιων και ταις Ἀργειων γυναιξιν ἀπειλων ἀπο - καταστησειν τε ἐν Λερνῃ και τῃ Ἀμυμωνῃ | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| θεου τους θεωρους τους εἰς Δελφους ἀφικομενους ἐξελαυνοντος μετ ' ἀπειλων δεινων και φοβων οὐκ ἐξεπλαγησαν , οὐδ ' ἡττηθησαν | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| ΓΔ : ὁλη ἀρα ἡ ΑΕΖ περιμετρος ὁλης της ΑΓΔ περιμετρου ἐλαττων ἐστι . μειζων ἀρα ἡ του μειζονος περιμετρος | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| την της χειρολαβης , ἡτις περιγραφει κυκλον της του κοχλιου περιμετρου μειζονα : ἀπεδειχθη γαρ ἐν τῳ περι ζυγων Ἀρχιμηδους | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| ] ἐμην [ ψυχην . [ Βαρβαρον ] ἀναγω χορον ἀπλετον , θεα Σεληνη [ ] , προς ῥυθμον ἀνετον | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
| μοθοι νομιοι τε χαμευναι . τλησιπονων δ ' ἀνδρων χρεος ἀπλετον ἀειδωμεν , ἀμφοτερον κρατερον τε μενος και ἐπιφρονα βουλην | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , μη ἐρεθιζετε τα τεκνα ὑμων , ἱνα μη |
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ | ἱνα ἰδωμεν και πιστευσωμεν σοι ; τι ἐργαζῃ ; οἱ πατερες ἡμων το μαννα ἐφαγον ἐν τῃ ἐρημῳ , καθως |
| μυθον ἐειπες : πως ἐθελεις ἁλιον θειναι πονον ἠδ ' ἀτελεστον , ἱδρω θ ' ὁν ἱδρωσα μογῳ , καμετην | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| . ἐμοι δ ' ἐγχειρουντι λεγειν ἀπεραντον ἡμερων πληθος ἐπιρρυεν ἀτελεστον ὁμοιως ἑξει τον καταλογον . οὐδε γαρ ἑστηκεν αὐτου | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| μειζω ἡμων την πολιν ἐνομισαν τῳ ἐμῳ διαπρεπει της Ὀλυμπιαζε θεωριας , προτερον ἐλπιζοντες αὐτην καταπεπολεμησθαι , διοτι ἁρματα μεν | ἀποστολοι και οἱ ἀδελφοι του κυριου και Κηφας ; ἠ μονος ἐγω και Βαρναβας οὐκ ἐχομεν ἐξουσιαν μη ἐργαζεσθαι ; |
| λεγεται . Το δε ἀρρωστειν ἐκ της προειρημενης των ἀστερων θεωριας γνωσθησεται . αἱ γαρ ἐπισημασιαι και ἀνεσεις προς τον | των οὐρανων οὐδε ὁ υἱος , εἰ μη ὁ πατηρ μονος . ὡσπερ δε αἱ ἡμεραι του Νωε , οὑτως |
| και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ἐν εἰρηνῃ σπειρεται τοις ποιουσιν εἰρηνην . Ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι ἐν ὑμιν ; οὐκ ἐντευθεν , ἐκ των |
| τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον | διδασκων ὁ Ἰησους και λεγων , Κἀμε οἰδατε και οἰδατε ποθεν εἰμι : και ἀπ ' ἐμαυτου οὐκ ἐληλυθα , |
| ὁπως ἐτι νεος ὠν ἀγαθον τι τῃ ψυχῃ παθων ὡρᾳ καταλυσει μηδ ' ἀγομφιον ποτε αἰωνα τριψει . διεπαρθενευσε λαπαραι | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| , πλην ἐαν τις ἐπι προδοσιᾳ της πολεως ἠ ἐπι καταλυσει του δημου συνιων ἁλῳ , ἠ τελος πριαμενος ἠ | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| παρα σου και χαιροντα ἀπελθειν . Οὐ μαλα ἡμων ἐοικατε ἀπειναι , το γαρ οὑτω τεχνικως ἐπιστελλειν οὐ παντως ἐστιν | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ἐφη , οἰδα : σπευσει γαρ ἑως ἐτι προσω δοκεις ἀπειναι . Ἐγω δ ' , ἐφη ὁ Κυρος , | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| ἐμοι την νυκτα ἀναπαυσεσθαι : κἀκεινος οὐδεν φροντισας , εἰτε ἀνυσει τι ἐκεινη ἐξ ἐμου εἰτε και μη , λαμβανει | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| τις ἐν συνουσιᾳ ποτε διηγηματων τοιουτων κινουμενων ὁτι ποτε ἐπι ἀνυσει χρηματων πεμψας τον ἰδιον αὐτου υἱον , ἐτι ἀποδημου | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| , τιμαν , γεραιρειν : Ξενοφων δε και ἐπιγεραιρειν το γεραιρειν ἐφη . λεγοιτο δ ' ἀν ἐπι τουτων και | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ἐξ ἀνθρωπων ὡς θεον τιμησουσι : ποσωι δη δικαιοτερον ζωντα γεραιρειν ἠπερ τελευτησαντα ἐς οὐδεν ὀφελος τωι τιμωμενωι . . | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| χρησθαι τοις προκειμενοις παραγγελμασι : εἰτ ' οὐν δια το συνθετους χρονους συντρεχειν τοις μελλουσι λεγεσθαι προσεχειν και συγκρινειν τα | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| τας δε ἀσυνθετους ἐν μεταβασει : διο και αὐτοπαθεις τας συνθετους τινες ἐκαλεσαν , ἀλλοπαθεις δε τας ἁπλας . Τας | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| τι γαρ καινον ἐαν γερων ὠν θανειν θελῃ . ἀλλα προσληπτεον το φιλοζωος , ἱνα ᾐ οὑτως ἀκριβες : γερων | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| του “ τυπτω ” ἀττικως ἐχοντα ] φορουντα μα ] προσληπτεον το “ οὐ ” , ἱν ' ᾐ ἀπωμοτικον | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| καθ ' αὑτο κατηγορουμενοις , ὡς ἐπι της ὀντως μιας προτασεως το κατηγορουμενον ἠτοι ὀνομα λαμβανεσθαι φυσεως μιας δηλωτικον ἠ | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| την ὁμωνυμιαν και ἀμφιβολιαν ἐλεγχων οἱ μεν ἐχουσι ἑν της προτασεως , εἰτε το ὑποκειμενον εἰτε το κατηγορουμενον , ὁμωνυμον | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ἐμην ἡν δεδωκας μοι , ὁτι ἠγαπησας με προ καταβολης κοσμου . πατερ δικαιε , και ὁ κοσμος σε οὐκ |
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους | και ἀσπιλου Χριστου , προεγνωσμε - νου μεν προ καταβολης κοσμου , φανερωθεντος δε ἐπ ' ἐσχατου των χρονων δι |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | τοις ἀσθενεσιν ἀσθενης , ἱνα τους ἀσθενεις κερδησω : τοις πασιν γεγονα παντα , ἱνα παντως τινας σωσω . παντα |
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ | ἀρχη , πρωτοτοκος ἐκ των νεκρων , ἱνα γενηται ἐν πασιν αὐτος πρωτευων , ὁτι ἐν αὐτῳ εὐδοκησεν παν το |
| “ ὠ Σκιπιων , ἀξιον ἐστι σε , τοσησδε ἀρετης γεμοντα , φεισασθαι γενους εὐψυχου τε και ἀνδρικου και προτειναι | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| στεγης . προσθεις προσωπον φλογα μεν οὐχ ὁρω πυρος , γεμοντα δ ' οἰκον μελανος ἐνδοθεν καπνου . ἀλλ ' | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| υἱον Καλλιοπης γενεσθαι κακοδαιμονα και ὑστερουμενον και ὀρφανον . Ἱππεις προκαλεισθαι εἰς πεδιον : ἐπι των τους ἐν τισι βελτιους | πινακι την κεφαλην Ἰωαννου του βαπτιστου . και λυπηθεις ὁ βασιλευς δια τους ὁρκους και τους συνανακειμενους ἐκελευσεν δοθηναι , |
| χειρ εὑρ ' Ἀσιατογενης ] και προποσεις ὀρεγειν ἐπιδεξια και προκαλεισθαι ἐξονομακληδην ᾡ προπιειν ἐθελει . εἰτ ' ἀπο τοιουτων | Ἀβρααμ , πρωτον μεν ἑρμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης ἐπειτα δε και βασιλευς Σαλημ , ὁ ἐστιν βασιλευς εἰρηνης , ἀπατωρ , |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | . και ἐγενετο θαμβος ἐπι παντας , και συνελαλουν προς ἀλληλους λεγοντες , Τις ὁ λογος οὑτος , ὁτι ἐν |
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ | ἐλπιδος ἀκλινη , πιστος γαρ ὁ ἐπαγγειλαμενος : και κατανοωμεν ἀλληλους εἰς παροξυσμον ἀγαπης και καλων ἐργων , μη ἐγκαταλειποντες |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ' ὑμων διελθειν εἰς Μακεδονιαν , και παλιν ἀπο Μακεδονιας ἐλθειν προς ὑμας και ὑφ ' ὑμων προπεμφθηναι εἰς την |
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα | οὐ μονον δε τουτο κινδυνευει ἡμιν το μερος εἰς ἀπελεγμον ἐλθειν , ἀλλα και το της μεγαλης θεας Ἀρτεμιδος ἱερον |
| ἰσαιτατην την θεσιν ἐχει , ἑκατερου των πολων ἐπι του ὁριζοντος θεωρουμενου και ἀρκτικων κυκλων ἐν τουτῳ τῳ κλιματι οὐχ | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ἐν τῳ ἑτερῳ των τροπικων εἰσιν οἱ δυο πολοι του ὁριζοντος , ἀλλ ' ἑκατερος ἐν ἑκατερῳ των τροπικων . | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| αὐτων ὡς κριτικως ἀκροωμενων , ὁτι ἡσθης ἐπι τῃ τοιαυτῃ διαθεσει των ἀκροατων , ὡσπερ Ἰσοκρατης ἡσθη τοις Ἑλλησιν ἀναγνους | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| τοις τοποις και προς το παθειν φορουμενοι κωλυουσιν ἁλισκεσθαι τῃ διαθεσει τους λιθιωντας συνεχως . εἰ δε ἐπιμενοι τα της | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | παραβολην . και λεγει αὐτοις , Οὑτως και ὑμεις ἀσυνετοι ἐστε ; οὐ νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς |
| μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας | το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας ἐκ του κοσμου |
| τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| ' ἐφειμενοις πραττειν ἁ παλαι ἐπεθυμουν . τελος δε οἱ συμποται ἰδοντες περιβεβληκοτας τε ἀλληλους και ὡς εἰς εὐνην ἀπιοντας | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| πρωτους και εὐωχεοντα ἀναδιδασκειν , ὡς οὐτε αὐτος οὐτε οἱ συμποται αὐτου οὐτε οἱ ἐκ τουτων αἰει γινομενοι ἀποθανεονται , | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| και ὑπο Ῥωμαιων ἐταφη λαμπρως , σφοδρα αὐτου την τελευτην ὀδυρομενων . Τους γε μην παιδας γενεθλιαλογησας , ἑκατερους αὐτου | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| αὐτος , ὡς ἀπηγγελλετο . και μετα μικρον ἠκουομεν οἰμωγης ὀδυρομενων ἐπ ' αὐτῳ . “ ” Τι θαυμαστον ; | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | Γεθσημανι , και λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Καθισατε ὡδε ἑως προσευξωμαι . και παραλαμβανει τον Πετρον και [ τον |
| και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας | τον τιμιον καρπον της γης , μακροθυμων ἐπ ' αὐτῳ ἑως λαβῃ προϊμον και ὀψιμον . μακροθυμησατε και ὑμεις , |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| . πρωτον οὐν τουτῳ τῳ ἐπαινῳ του εἰρηκοτος ἠ του πραξαντος , ἐπειτα μετ ' αὐτον τῃ παραφρασει της χρειας | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| αὐτην τῃ πραξει , και ἀξιουντες την γνωμην ζητειν του πραξαντος , ἀλλ ' οὐ ψιλως ἀφορᾳν προς το πεπραγμενον | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| και ποταμους γινεσθαι μεγαλους , ἀφ ' ὡν ἡ πολις ὠνομασται : ἀρσαι γαρ το ποτισαι , ἀφ ' οὑ | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
| , την τε του ὀξυχολου και πικρου : διο και ὠνομασται οὑτως . το δε ἀνευ τιμωριας και κολασεως , | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ὀντως λεγομενην Τροιαν ἡ της Ἰδης θεσις , ὀρους ὑψηλου βλεποντος προς δυσιν και την ταυτῃ θαλατταν , μικρα δ | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ἀγνοιᾳ , ὡν ἐδοκεις ἐπικρατειν παντων ἀφαιρεθησῃ , προς του βλεποντος Ἰσραηλ , ὁν ἐρρυσιαζες ἀδουλωτον ὀντα φυσει , δουλουμενος | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| τεχνης ἠ παντως ἀν την αὐτην ἐθεομεν οὐ λιμενος ἡμας ἑλκοντος οὐδ ' οἱς φασιν ηὐξησθαι την πολιν , ἀλλα | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
| ταὐτα δε και τον κηρον , τεταρτον τουτου των τριακοντα ἑλκοντος δη σταθμον : ἐστ ' ἀν δε περιρρυωσιν ἑψομενων | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
| θρασεις . ἐπειτ ' ἐπιστολην τινα κελευσας ἀναγνωσθηναι ταυτ ' ἐπιτιθησιν : ἐπειδη τοινυν ἐποιησαντο την ἐκκλησιαν , προσηγον ἐκεινους | πιστευειν , εἰς το περισσευειν ὑμας ἐν τῃ ἐλπιδι ἐν δυναμει πνευματος ἁγιου . Πεπεισμαι δε , ἀδελφοι μου , |
| . και μην ὁ γε προτρεπτικος λογος του πατρος ἀναγκην ἐπιτιθησιν οὐδεμιαν , ἱνα ἐθελουργος και αὐτοκελευστος ἐπιτηδευῃς τα βελτιω | σπερματος Δαυιδ κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου |
| δε και τοιουτο τι και ὑπωπτευον ἠδη ὡς οὐ σφοδρα καθεστηκοτος πατρος ἀδικως ὀργιζεσθαι και ἐγκληματα ψευδη καθ ' υἱου | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
| ἐκεινον ἀμυνομενοις : εἰ δ ' ἐτ ' ἀδηλου τουτου καθεστηκοτος προαπεχθησομεθ ' ἡμεις , δεδι ' , ὠ ἀνδρες | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
| . πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| μεν ὑπολαμβανειν αὐτα εἰναι τῳ γενει θεωρηματα τους δε προβληματα ἀποβλεποντας εἰς το σχημα μονον της προτασεως . την δε | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| μη προς τους ἐμους λογους μηδε τους ὑπο τουτου ῥηθησομενους ἀποβλεποντας . οὐ γαρ δικαιον τους ὑπερ των νομων καθημενους | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| γινομενοι ἀντικαταρρεουσι δικην ὑετου , ὡς εἰρηται . εἱς οὐν τροπος ὑδερου οὑτος ὁ ἐπι ἀσθενειᾳ της ἀλλοιωτικης δυναμεως γινομενος | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| Γ ὑπαι ] ἀντι του μετα . ὑπαι ] ὁ τροπος ποιητικος : μιμειται γαρ μελη . εἰδες ὠ : | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἐστι και συνεστραμμενος και ἀπορητικος , κατα δε την φρασιν ἀπεριττος δια την της ἀληθειας εὑρεσιν τε και σαφηνειαν , | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| και ἀργως διῃτημενων ζῳων . προδηλον δ ' ὁτι και ἀπεριττος ἡ ἐξ αὐτων ἐστι τροφη μαλλον , ὡσπερ ἡ | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν και μη ταὐτα ποιειν τοις | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| οὐν ἀποφαινεται περι αὐτων ; το ἡγεμονικον . Οὐκ ἐν πεισει ἀλλ ' ἐνεργειᾳ το του λογικου πολιτικου ζῳου κακον | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| παυονται ἠ προσθεν : οἱ τε φονικωτατοι και ἐπι σημειων δεινοτατων γινομενοι τεταρταιοι κτεινουσιν ἠ προσθεν : ἡ μεν οὐν | και συνηχθησαν προς αὐτον ὀχλοι πολλοι , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα καθησθαι , και πας ὁ ὀχλος ἐπι τον |
| τας θυσιας ἀπαρχων τοις ἀνθρωποις προϊουσων παρανομιας , ἡ των δεινοτατων θυματων παραληψις ἐπεισηχθη , ὠμοτητος πληρης , ὡς δοκειν | παιδιων . Και εὐθεως ἠναγκασεν τους μαθητας ἐμβηναι εἰς το πλοιον και προαγειν αὐτον εἰς το περαν , ἑως οὑ |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| τουδε ἑνεκα ἐμοι δοκειν , ἐπει ἐπυθετο ἡ βουλη , ἀποστελλουσιν Ὀτιλιῳ διαδοχον της ἀρχης Φλαμινιον . τοτε δε ἡκων | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| λογων ῥηθεντων ὑπο ἀμφοτερων ἐπι της βουλης , τους αὐτους ἀποστελλουσιν αὐθις οἱ Ῥωμαιοι Λακεδαιμονιοις γενεσθαι και Ἀχαιοις δικαστας , | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| ὑπο Μινωος . Παντων μεν των ἐν ταις ἀναγραφαις χρησιμων προνοητεον τους ἱστοριαν συνταττομενους , μαλιστα δε της κατα μερος | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| ἠ σταφυλην την ἀπο κυθρας ἠ κρεμαστην και ἀμυγδαλα . προνοητεον δε , ὁπως μηδεν ᾐ των προσφερομενων κεκαρυκευμενον : | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
| , ἑλλεβορου λευκου και μελανος , στρουθιου , σφεκλης , χαμαιλεοντος ῥιζης , θειου ἀπυρου , ἀγριας σταφιδος , ναπυος | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| ῥιζης μετα ὀξους λειωσας , καταπλασσε προεκνιτρωσας . ἀλλο . χαμαιλεοντος ῥιζαν ἐν ὀξει ἑψησας και τριψας καταπλασσε . ἀλλο | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| το της Ῥοδου πτωμα . ἐμελλες ἀρα τοις Ἑλλησιν ᾀδεσθαι δευτερων σχετλιωτερων . ὠ πασι τοις ὁμοφυλοις ἐναγισματων ἡμερα . | . Ἠν δε ἀνθρωπος ἐκ των Φαρισαιων , Νικοδημος ὀνομα αὐτῳ , ἀρχων των Ἰουδαιων : οὑτος ἠλθεν προς αὐτον |
| γαρ παντων δει , ἀλλα του μεγαλοφρονος του καταφρονητικου των δευτερων : εἰτα μετα το ἐρασθηναι μηδεν προσφθεγγεσθαι ἑως οὑ | . Ὁ δε Ἰησους γνους ἀνεχωρησεν ἐκειθεν . και ἠκολουθησαν αὐτῳ πολλοι , και ἐθεραπευσεν αὐτους παντας , και ἐπετιμησεν |
| χυμοις . Ἁπαντα δ ' οὐν ταυτα μιξει τινι και ἀλλοιωσει ἐγχυμα φαινεται και ὀσμωδη . Και γαρ ἡ τεφρα | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| προς το ὁμοιον . οἱ δε την αἰσθησιν ὑπολαμβανοντες ἐν ἀλλοιωσει γινεσθαι και το μεν ὁμοιον ἀπαθες ὑπο του ὁμοιου | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |