μετα τους πονους ἐν τῳ θερει , ὀλιγον μεν χρονον ὠφελεει ψυχουσα , πουλυν δε ὑπερξηραινει και τα σωματα σκληρα | ||
ἐς ψυξιν βλαπτει και ὠφελεει : ἐς δυναμιν βλαπτει και ὠφελεει . Δυναμιος δε ποικιλαι φυσιες . Χυλοι φθειροντες και |
πολεως και φυλακα , και τιμας δοτεον και ζωντι και τελευτησαντι , ταφων τε και των ἀλλων μνημειων μεγιστα γερα | ||
οἰκειοτατων ἐπιβουλευθεις ἀπωλετο . ζωντι μεν Δαρειῳ τοιαυτα ξυνηνεχθη , τελευτησαντι δε ταφη τε ἡ βασιλικη και των παιδων ὁποια |
δε ἀντιληψει του πραγματος ὡμολογημενου και τελειου ὀντος και του τρισαριστεως μοιχου φανερως ἑαλωκοτος ζητειται , εἰ τον τρισαριστεα φονευειν | ||
εἰναι ὡς εἰς βαθος ὠλισθησε κακου τῃ ἑταιριᾳ ὁ του τρισαριστεως υἱος : και το ἑκοντι εἰς τουτο γεγονοτα τον |
ἀνθρωποις παθηματα , ἐν πασιν τοις τοιουτοις της ἑκαστων διαθεσεως διδακτεον και ὁριστεον το τε καλον και μη . μετα | ||
τα προτερον προς τους ἀναλογιστικους των γραμματικων εἰρημενα , και διδακτεον ὁτι τῃ συνηθειᾳ προσεκτεον μαλλον ἐστι θελοντας εὐ λεγειν |
οὑτωσι δηλων , τουτο δε ὡς οὐδεν ἀλλο εἰποντος εἰς σωτηριαν του Φημιου μειζον ἠ ὁτι οὐδενος ἀνθρωπων ἐστι μαθητης | ||
και τῳ πληθει των οἰκτιρμων σου ὡρισας μετανοιαν ἁμαρτωλοις εἰς σωτηριαν . συ οὐν , κυριε ὁ θεος των δικαιων |
ἐλαττονα γινεται : εἰ δε ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι γενοιτο , τα ἐναντιωματα ἡττονα ἐσται . Ἀρης Ἡλιῳ | ||
Ἡλιον : ἐαν τοινυν εὑρῃς τον μεν Ἡλιον ἐν τῳ μεσουρανηματι ἠ ἐν τῳ ιαʹ , την δε Ἀφροδιτην ἑσπεριαν |
ὁς μετριαζων μεν ἐστιν εὐχαρις , ἐπιτεινομενος δε και διαταραττομενος χαλεπωτατος . φησι δ ' αὐτον και διδυμα τοξα ἐντυνεσθαι | ||
λεχει τε μοιχος ἐντρυφων , και φαρμακειαι , και νοσων χαλεπωτατος φθονος , μεθ ' οὑ ζῃ παντα τον βιον |
και τῳ γυμναστῃ ἐπηρτημενης , εἰ τι παρ ' ἁ κελευουσι πραττοι . κελευουσι δε ἀπαραιτητα , ὡς παραιτουμενοις ταυτα | ||
: νομῳ δε οὑτω : και οἱ νομοι δε οὑτω κελευουσι τας ἀποδειξεις ἐκ των φανερων ἐλεγχων και ἀναμφισβητητων : |
οἱον Ὀδυσσευς περι της ἀναιρεσεως Δολωνος λεγει Νεστορι , τον τρισκαιδεκατον σκοπον εἱλομεν ἐγγυθι νηων . εἱλομεν εἰπε , καιτοι | ||
“ ἀγε , ὠ Ἡρακλες ” , ἐφη , “ τρισκαιδεκατον ἡμιν ἐπιτελεσον / ⌈ ἀθλον και ἑψησον τον φακον |
ὁ μεν γαρ παθη ποιων της αἰσθησεως καθ ' αὑτα διοριζει την φυσιν : ὁ δε καθ ' αὑτα ποιων | ||
τε τον Εὐρωπον ποταμον , ὁν Ὁμηρος Τιταρησιον ὠνομασε , διοριζει Μακεδονιαν μεν προς βορραν , Θεσσαλιαν δε προς νοτον |
ἐχων φρενας . ὁ Ἀρταφερνης ἐξ ἐτυμολογιας . Κυρος πρωτος προσεκτησατο Περσαις την ἀρχην Μηδων ἀφελομενος . Κυρου υἱος Καμβυσης | ||
σημεια της ἀλλοεθνιας . ἠσαν δ ' οὐν διωρισμενοι , προσεκτησατο δ ' αὐτους Ἀριαραθης ὁ πρωτος προσαγορευθεις Καππαδοκων βασιλευς |
ἱδρωτα . ἀλλ ' ὁρα πως οἰδε τας διαφορας ὁ Ἱπποκρατης . ἀλλο γαρ σκληρον και καρφαλεον και περιτεταμενον , | ||
παρα το αἰρω , το προσφερω , ἐστιν , ὡς Ἱπποκρατης ἐν Ἀφορισμοις προσαρματα τας τροφας καλει : ὡς δε |
Ζελειτας δε ἀφηκε της αἰτιας , ὁτι προς βιαν ἐγνω συστρατευσαι τοις βαρβαροις : Δασκυλιον δε παραληψομενον Παρμενιωνα ἐκπεμπει : | ||
την χωραν των Ἀμαζονων μετα στρατιας της συνεκπεσουσης αὐτωι : συστρατευσαι δε και Σιπυλον τωι Μοψωι τον Σκυθην πεφυγαδευμενον ὁμοιως |
καινοτερον Ἀττικοι και Ἑλληνες . ἀπεδομεν ἀπεδοτε ἀπεδοσαν Ἀττικοι , ἀπεδωκαμεν ἀπεδωκατε ἀπεδωκαν Ἑλληνες . ἀπολλυς Ἀττικοι , ἀπολλυων Ἑλληνες | ||
ὁτι αὑτη ἐστιν ἡ αἰτια τουτου του πραγματος , ἡν ἀπεδωκαμεν , και οὐκ ἀλλη . οἱον του ὀνομαζεσθαι τους |
ἀπηλλακται δε του ξηραινειν και στυφειν . ἡ λυκαψος δε προσαγορευομενη ῥιζαν ἐχει στυπτικωτεραν ταυτης . της δ ' ὀνοχειλου | ||
κατ ' ἀντικρυ νησος ἐστι πελαγια κατα τον ὠκεανον ἡ προσαγορευομενη Βασιλεια . εἰς ταυτην ὁ κλυδων ἐκβαλλει δαψιλες το |
ὡστε ὑπολειπεσθαι το γεωδες αὐτων της οὐσιας , ὁ χωρις πικροτητος ἐπιφανους ἐδεσμα ξηραντικον γινεται . Λιπαρον ἐστι το των | ||
συγκεραννυμενου χλοωδες : ἐτι δε συμμειγνυται ξανθον χρωμα μετα της πικροτητος , ὁταν νεα συντακῃ σαρξ ὑπο του περι την |
ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
ὁ Ἀργειος εἰσηγαγεν , μετεστησεν δε ταυτην πρωτος Λυσανδρος ὁ Σικυωνιος μακρους τονους ἐντεινας και την φωνην εὐογκον ποιησας και | ||
ἐπι τι των ἐδεσματων ἀναφερειν . Μαχων δ ' ὁ Σικυωνιος των μεν κατα Ἀπολλοδωρον τον Καρυστιον κωμῳδιοποιων εἱς ἐστι |
ῥιζα ὁμοιως , δαφνης της ῥιζης ὁ φλοιος ἐν οἰνῳ εὐωδει πινομενος , στροβιλος , ἐρεβινθοι , ἐρυθροδανου ἡ ῥιζα | ||
ὑγραις μεν οἰνομελιτι , οἰνῳ παλαιῳ λεπτῳ , λευκῳ και εὐωδει ἀθαλασσῳ , τῳ παντι ὑγρῳ ὀλιγῳ μεν τῳ πληθει |
. χορευουσαι τοινυν ποτε αἱ Νηρεϊδες ἐπεφανησαν τῳ Σισυφῳ και ἐκελευσαν εἰς τιμην του Μελικερτου ἀγειν τα Ἰσθμια . ἀλλως | ||
ἐδησεν ἐν τοις ξυλοις . Ἀνακαλεσαντες δε τους στρατηγους ἀνειπειν ἐκελευσαν Ἀθηναιων τους μεν ἐν ἀστει οἰκουντας ἰεναι εἰς την |
ἑῳας τε και ἑσπεριας , ἀμφοτερων μεντοι της μεσης τεταρτημοριον ἀπεχουσης ἐπι τα αὐτα του ἀπογειοτατου , καθ ' ἡν | ||
Οὐ δυνατον δε ἐστιν ἀπο ταυτης χωραν ἰδειν , καιπερ ἀπεχουσης αὐτης ἀπο της ἠπειρου σταδιους υʹ , ὡς δη |
γαρ δη ἐστι το ὑδωρ της τε αἰθριης και της δροσου . Παντων δε των ἡμεις ἰδμεν θνητων τουτο ἐξ | ||
ὀθονη ἀραιᾳ ἠ κοσκινῳ πυκνῳ τιθει ὑπαιθρον ἡλιουσθαι και της δροσου μη μεταλαμβανειν φυλαττομενος μητε βραχηναι , ὀμβρου γιγνομενου , |
ἀποστασει ᾑπερ ἀηρ τε ὑδατος ἀφεστηκεν και αἰθηρ ἀερος προς καθαροτητα . και δη και θεων ἀλση τε και ἱερα | ||
μονον βλεπουσι το ὁσιον : την δ ' ἁγνειαν και καθαροτητα μαλιστα προηγουμενως δει σπουδαζεσθαι τοις ἱερουργειν μελλουσι , την |
ἠρεσκεν : ἀμεινους γαρ ἠσαν ὑμων , και οὐκ ἀν ὑπεμειναν οὐδε εἱς αὐτων οὐδεν μαλλον ἠ των λεοντων τις | ||
λαβειν οὐ θελησαντες , ἀλλα δια την ἀκαιρον δεισιδαιμονιαν χαλεπον ὑπεμειναν ἐχειν δεσποτην . . : , , , . |
ἀνερχομενης δει θεμελιους πηγνυειν , βορραν δε ἀνερχομενης δει τοις θεμελιοις τοιχους ἐποικοδομειν , βορραν δε κατερχομενης τοιχους καθαιρειν , | ||
: ἐπι γαρ ? τοις ὑπο [ Λεωσθενους ] τεθεισιν θεμελιοις οἰκοδομουσιν οἱ νυν τας ὑστερον πραξεις . Και μηδεις |
μην φυϲηϲ αὐτα την γαϲτερα : τῳ δε ταχει τηϲ διεξοδου την φυϲαν ὀλιγοχρονιον ἐργαζεται : και κατα τουτο τηϲ | ||
δ ' οὐδεν ἡττον ταυτης και της κατα τον λαρυγγα διεξοδου στενοτερας , και οὐχ ἁπλως γε στενοτερας , ἀλλα |
θερμαντικη και εὐωδηϲ ἐϲτιν , ἡτιϲ ϲυν οἰνῳ πινομενη ὑϲτεραϲ ἐκκαθαιρει : ὁ δε καρποϲ ϲυν ῥοφηματι πινομενοϲ γαλα γεννᾳ | ||
: ὡϲτε μετα μελικρατου πινομενη τριων δραχμων μεγεθοϲ τα ἐντοϲ ἐκκαθαιρει : ῥυπτει δε και τα περι το δερμα . |
λεγει δια τον Ἀσκληπιον , ὁτι θνητος ὠν θεου ἐργον μετεχειρισατο , την Ἱππολυτου ἀναστασιν : διο και κεραυνωθεις ἐγνω | ||
Ἀχιλλευς ἐπεκδιδασκει . ὁπερ Ὁμηρῳ ἐθος , και ὁςτις ἀλλος μετεχειρισατο το εἰδος τουτο , παρ ' Ὁμηρου μαθων τουτο |
τους κλεπτας σοφους ἐλεγον . σοφωτατε ] ὁτι τους κλεπτας σοφωτατους ἐλεγον . Γ σοφωτατε ] φρονιμωτατε , ἐπιτηδειοτατε : | ||
τα δυσχερη . ἐγωγε δυο λαβειν μαγειρους βουλομαι οὑς ἀν σοφωτατους δυνωμ ' ἐν τῃ πολει : μελλοντα δειπνιζειν γαρ |
δε κωλα αὐτων , ἁ τινες αὐλους καλουσιν , ἐξω τετραμμενα ἐωσιν , ὁπως δια των αὐλων ὁ σιτος ῥιπιζομενος | ||
ὁ Μεγα - ρευς ἐνισταμενος λεγει και Μεγαρεις προς ἑσπεραν τετραμμενα τα σωματα των νεκρων τιθεναι : και μειζον ἐτι |
ἐρωτωμενον λεγειν τινα ταδε και ποσα ταδε , ἐαν τις ἐπιτυχῃ : φυγινδα : χυτρινδα : ὀστρακινδα , και εἰτι | ||
χειρα ἐρωτᾳ : ” ποσα ἐχω ; “ και ἐαν ἐπιτυχῃ , λαμβανει ὁσα ἐχει ἐν τῃ χειρι : κἀν |
' ὑπηρχε τῳ Διωνι των προτερηματων μαλιστα μεν ἡ ἰδια λαμπροτης της ψυχης και ἀνδρεια και ἡ των ἐλευθερουσθαι μελλοντων | ||
γαρ οὐκ ἐπι πολυ ἀντεχει , ἡ δε παραυτικα τε λαμπροτης και ἐς το ἐπειτα δοξα αἰειμνηστος καταλειπεται . ὑμεις |
και λεγουσιν ἀλλο παραδειγμα : ἀναγομενων Ἀθηναιων ἀπο Κερκυρας ἀπαγγελλει Συρακουσιοις ὁ Ἑρμοκρατης την ἀφιξιν : ἰδου γαρ ἐνταυθα φασιν | ||
ἐπιβαινοντες οὐδε τας κεφαλας ἐπι τοις ὠμοις φεροντες . Κορινθιοι Συρακουσιοις βοηθειαν πεμποντες , μαθοντες εἰκοσι ναυς Ἀττικας περι Ναυπακτον |
Ἀλεξανδρειας προς δυσεις ὡρᾳ α ∠ ʹιε : αἱ δε Συρακουσαι την μεγιστην ἡμεραν ἐχουσιν ὡρων ιδ ∠ ʹη , | ||
δε Κατανη πολις , ὑπερ δε ὀρος Αἰτνη . . Συρακουσαι : πολις Σικελιας μεγιστη , ὡς Ἑκαταιος Εὐρωπηι . |
δια τον πλουτον ὡς οὐδεν πεισονται , ἐπι την μαρτυριαν ἀπηντησαν : ἀν δε γε μη ὠσιν , αἰτειν χρη | ||
ὡς ἡδεως και ῥᾳδιως Δεκελειαν ἐπετειχισαν ἡμιν και εἰς Σικελιαν ἀπηντησαν και πανταχου πριν κληθηναι παρησαν . περι μεν γαρ |
ὁμως ἐτεσιν ἀντεσχε πολεμῳ τοσῳδε και λιμῳ , τοτε ἀρδην τελευτωσαν ἐς πανωλεθριαν ἐσχατην , λεγεται μεν δακρυσαι και φανερος | ||
μηκος δ ' ἐκτεταμενα ὁσον τριακοσιων σταδιων και ποιουντα ῥαχιν τελευτωσαν πως ἐπι τα στενα . ἐν μεσῳ δ ' |
εἰ τι ἀλλο τυγχανει τουτοις ὁμοιογενες ὀν . ἀρχην δε ἀπεφαινοντο ἐν παντι ἑν τι των τιμιωτατων εἰναι ὁμοιως ἐν | ||
και ἀριθμους κραθεντων των πρωτων στοιχειων . σχεδον οὐν ταὐτον ἀπεφαινοντο τοις ἁρμονιαν αὐτην τιθεμενοις , πλην ὁσῳ σαφεστερον οὑτοι |
ὑπαρχουσῃ τῳ σχηματι , την δε περιμετρον ἐχουσῃ σταδιων ὡς πεντακισχιλιων . ἠδη δ ' αὐτων ἐγγιζοντων τῃ νησῳ των | ||
στεφανοι ὑπο των πρεσβευτων και των λοιπων ταλαντων ἠσαν μυριων πεντακισχιλιων . Πολυκλειτος δ ' ὁ Λαρισαιος ἐν τῃ ὀγδοῃ |
ΑΙΑΚΙΣ ἡ κυλιξ καλειται . ΑΚΑΤΟΣ ποτηριον ἐοικος πλοιῳ . Ἐπικρατης : καταβαλλε τἀκατια , τα κυμβια αἰρου τα μειζω | ||
[ τι ] βουλεται [ ] [ , ἐφη , Ἐπικρατης ] πραγματα ? ἐχειν , [ ὡι ἐξεστι λαβοντι |
Λυκειῳ ; ἡμεις οὐν της μεν μιας συνολως μοιρας οὐκ ἀμφισβητουμεν οὐδε κελευομεν σε πραγματα ἐχειν , ὁπως ἀν ἐξηγησαιο | ||
δ ' οἰμαι ταχιστ ' ἀν ὑμας μαθειν περι ὡν ἀμφισβητουμεν , ἐντευθεν ἀρξομαι διδασκειν . Δεινιας γαρ ὁ του |
ἐρατος δε γυναιξιν ζωος ἐων , καλος δ ' ἐν προμαχοισι πεσων . ἀλλα τις εὐ διαβας μενετω ποσιν ἀμφοτεροισιν | ||
, τους γεραιους . αἰσχρον γαρ δη τουτο , μετα προμαχοισι πεσοντα κεισθαι προσθε νεων ἀνδρα παλαιοτερον , ἠδη λευκον |
τετρασι : ταις μεν τριασι συνημμεναις ἁπασαις , ταις δε τετρασι δυο μεν παρα δυο συνημμεναις , δυο δε παρα | ||
λογος βιωφελης . διαφερει δε ἡ μεν γνωμη της χρειας τετρασι τοισδε , τῳ την μεν χρειαν παντως ἀναφερεσθαι εἰς |
ἐνιοι μεντοι ὡς διαφερουσαν συγκαταλεγουσιν αὐτην τῃ Νεμεσει , ὡς Μενανδρος και Νικοστρατος . Δημητριος δε ὁ Σκηψιος Ἀρτεμιν φησιν | ||
οὑ δη λεγεται ” πρωτη Σαπφω „ ὡς φησιν ὁ Μενανδρος „ τον ” ὑπερκομπον θηρωσα Φαων ' οἰστρωντι ποθῳ |
εἰ μη καταβαλῃ αὐτον εὐστοχιᾳ σφενδονητικῃ ἀντι σκοπου κειμενον ὑπερ σανιδος . σισυρνα δε παχυ περιβολαιον ἠ δερματινον ἱματιον ἡ | ||
αἱρετωτερον ἐστι βαθρον μαλλον παν το κατα το περας της σανιδος τετραγωνοις ἐκκοπαις ἐκκεκομμενον προς ἀσφαλη την εἰς αὐτο του |
. ἐν δε τοις ὑστερον χρονοις της πολεως πολλην ἐπιδοσιν λαμβανουσης δια τε τας ἀπο της θαλαττης ἐργασιας και δια | ||
ἀκεραιοι διηγωνιζοντο . τελος δε της μεν ἐνδον δυναμεως ἀφαιρεσιν λαμβανουσης , των δε πολεμιων ἀει πλειονων εἰς την πολιν |
ῥωμηι θαυμαστον : και την μεν Ἀμαλθειαν ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος | ||
μονῳ των μεχρις ἐμου γενομενων ἐπιφανων ἀνδρων ἐν τῃ πολει συνεγγυς της ἀγορας ἀπεδειξεν ὑπ ' Οὐελιας : και ἐστιν |
δραχμαι ἡ δαψιλεστατη δοσις , ἡ δ ' ὀλιγωτατη ὀκτω ὀβολοι , ἡ μεση δεκα : και ποιει μεν μειζονα | ||
Πολλοι , ” ἠ δ ' ὁς , “ ἐκειντο ὀβολοι προ τοιν ποδοιν αὐτου και ἀλλα νομισματα ἐνια ἀργυρα |
ἀλληλους φονευουσιν ; Ἀργειους ὁρᾳς , ὠ Χαρων , και Λακεδαιμονιους και τον ἡμιθνητα ἐκεινον στρατηγον Ὀθρυαδαν τον ἐπιγραφοντα το | ||
. φημι δειν ἁμα τουτους ἀξιουν καθαιρειν τας στηλας και Λακεδαιμονιους ἀγειν εἰρηνην , ἐαν δε μη ' θελωσι ποιειν |
μεν το μελος και τουτον τον ἐπινικον κατα την των Φοινικων ἐμποριαν , ἀντι του λαβων παρα σου μισθον , | ||
βιβλοι Περι Ἀσσυριων δυο . Μετα δε τους Χαλδαιους τα Φοινικων οὑτως ἐχει . γεγονασι παρ ' αὐτοις ἀνδρες τρεις |
παρ ' ὑμων κοινος ἠχειται κτυπος σαφης μεν αὐτων , ἐμφανης δε του ξενου ; μη τις Διος κεραυνος , | ||
ἐσται ταὐτο τουτο σοι παλιν . πολλῳ δε κρειττον ἐστιν ἐμφανης φιλος ἠ πλουτος ἀφανης , ὁν συ κατορυξας ἐχεις |
κᾀτα κελευειν βοηθειν αὐτοις , ἠ παλιν οὐκ ἐθελων χαρισασθαι Λακεδαιμονιοις , εἰτα προσταττειν ὑμιν κινδυνευειν ὑπερ αὐτων ; εἰ | ||
, πειστεον . Οὐ γαρ πατριον , ὠ Σωκρατες , Λακεδαιμονιοις κινειν τους νομους , οὐδε παρα τα εἰωθοτα παιδευειν |
ἐλθειν και βοηθησαι σοι . μαλλον δε ἁρμοζει ὑπο της θεραπαινης τα δυο ταυτα ἰαμβεια λεγεσθαι : πυνθανεται γαρ της | ||
βουληται συνοικιειν : ὁπερ οὐδεις πωποτε κατεκριθη παθειν , ἀντι θεραπαινης , και ταυτης αἰχμαλωτου , μηδεν παθουσης , [ |
. το δεκατον . . . τῳ τεταρτῳ . το ἑπτακαιδεκατον . . . το εἰκοστον ὁμοιον τῳ πεντεκαιδεκατῳ . | ||
δε και των σμγʹ τα ιεʹ μειζον μεν μερος ἠ ἑπτακαιδεκατον , ἐλαττον δε ἠ ἑκκαιδεκατον , ὡστε συντεθεντων αὐτων |
μεν τας καθαρας ἐπι τον ὑψιστον , τας δ ' ἀκαθαρτους μητ ' ἐκειναις πελαζειν μητ ' ἀλληλαις , δεισθαι | ||
και μαλιστα θελει βαινειν ὁ ἱππος ἐπι τας ἀψηκτους και ἀκαθαρτους και ῥυπαρας . κυει δε δεκα μηνας : τῳ |
την εὐτυχιαν ἐπιεικως προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις : ὁτε δη και συνετελεσεν ἰδιον τι περι τους λῃστας , οὐτε θανατωσας τους | ||
διο και τελευτησαντος αὐτου την ἐκφοραν κατα την ἐπαγγελιαν αὐτου συνετελεσεν ὁ διαδεξαμενος την βασιλειαν . ἐταφη δ ' αὐτου |
συνδεσμος , ἀρθρον : ὁ δ ' Ἀντιπατρος και την μεσοτητα τιθησιν ἐν τοις Περι λεξεως και των λεγομενων . | ||
δι ' ὁλου το ὀστουν ὁλοτελως παθοι , χρη την μεσοτητα πασαν αὐτου ἀναιρειν . θεραπευτεον δε τας μεν χωρις |
ἐχοντας ὡς θεραπαινιδας δωρα τῃ κορῃ κομιζουσας . ἐπει δε κατελαβοντο την οἰκιαν , οἱ μεν τας μαχαιρας ἐσπασαντο , | ||
. Ὡς Ἀθηναιοι διαπλευσαντες εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων κατελαβοντο τους περι το Ὀλυμπιον τοπους . Ὡς Ἀθηναιοι τας |
Ξερξης , ἠιε μεν το μεσον αὐτεων , στρατηγους δε παρειχετο Σμερδομενεα τε και Μεγαβυζον . Ὁ μεν νυν ναυτικος | ||
παλαιου Πελοποννησιοις πασιν αἰδεσιμον και τοις αὐτοθι ἱκετευουσιν ἀσφαλειαν μαλιστα παρειχετο : ἐδηλωσαν δε οἱ τε Λακεδαιμονιοι τον Παυσανιαν και |
: τα οἱ ποτε Κυπρις ἑλοισα μηλα Διωνυσου δωκεν ἀπο κροταφων . λευκαν Ἡρακλεος : Ἐρατοσθενης ἐν πρωτῳ Ὀλυμπιονικων φησι | ||
. ” Ὡς φατο : τῳ δ ' ἀιοντι κατα κροταφων ἁλις ἱδρως κηκιεν , ἀν δε κελαινον ὑπο σπλαγχνοις |
και ἐπι ἑξεων καταξηρων ὀλιγαιμων μυωδων και ἐν μετοπωρῳ μαλιϲτα πυρωδει . Ἐπιθυμον . Την μελαιναν χολην κατω καθαιρει : | ||
τας πραξεις και τας ἐπιβολας : και ἐαν μεν ἐν πυρωδει ζῳδιῳ εὑρεθῃ καταγων τον χρονον κακοποιων ἐποντων ἠ μαρτυρουντων |
των ἀλλων ἐμοι χαριν εἰδεναι και την ἐμην δια παντων εὐεργεσιαν ἐλθεινεἰ ταυτα λεγοντος ἠκουες , τι ἀν ἐποιησας ; | ||
ἀπο του βασιλεως κινδυνων . ὁ δε Ψαμμητιχος την τε εὐεργεσιαν και το προς τους ἱκετας ὁσιον παρ ' οὐδεν |
ϲυ ἱ , αἱ δε παραγωγοι , ὡϲ παϲαι αἱ κτητικαι , αἱ και διπροϲωποι καλουνται . παραγον - ται | ||
ἡ ἐγκλινομενη γενικη πρωτοτυπος κτητικην συνταξιν ἀνεδεξατο , εἰπερ αἱ κτητικαι των ἀντωνυμιων ἐγκλισιν ἀνεδεχοντο : κἀν οὑτω γαρ κατεκρατησεν |
ἀποκριθεις το δοκει ἠ ταχα εὐδαιμων ἐστι , γινεται ὁ συλλογισμος ἐλεγχοειδης , ἠγουν ἐοικως τῳ ἐλεγχῳ : ᾑ μεν | ||
ὁνπερ ἐπι του ὑπαρχειν , ἐσται τε και οὐκ ἐσται συλλογισμος ” . ἠ δει μεταλαμβανειν το ἐνδεχομενον καθολου ἀποφατικον |
χειρι ἐπιμελως , ἀχρις ἀν οὑ ὑποστῃ ἡ λεπις , ἀφαιρει τα ἐφεστωτα , ἀποχεας τε το ὑδωρ ἐπιχει ὀμβριου | ||
ἐᾳ την συνεσιν ἀνθρωποις ἐνεργειν : ἀλλα και τον ὑπνον ἀφαιρει , και κλονον παρεχει τῃ ψυχῃ , και τρομον |
κωμῳδησαι τινας . ἐστι γαρ δενδρον πεφυκος : Δενδρῳ αὐτον ἀπεικαζει ἠ ὡς μεγαν ἠ ὡς ἀναισθητον και ξυλινον , | ||
ζησαι ἐτη : τον δε Θρασυμαχον ὡς δεινον τῳ Ὀδυσσει ἀπεικαζει : τον δε Ἐλεατην Ζηνωνα τῳ Παλαμηδῃ ἐπειδη και |
μωλωπας ταχιστα θεραπευσει . ἀποσμηχει και φακους , και ἀλωπεκιας δασυνει : τελευταια δε ἐσθιομενη πνευματος ἀποκαθαρσιν ποιειται . Μεγαλα | ||
και παν ἑλκος εὐθεως εἰς οὐλην ἀγει . ἀλωπεκιας δε δασυνει μετα στεατος ἀρκειου ἠ δελφινιου ἠ ὑειου ἀλειφομενον . |
φευγειν ὁρμησαντες εἰς το πεδιον ὑπο της Ῥωμαϊκης φαλαγγος ὁμοσε χωρουσης ἀπεθνησκον , οἱ δε πλειους αὐτων ὠθουμενοι τε ὑπ | ||
πεπονθα παθος . αἰσθομενος γαρ τα περι ταυτης θρυλλουμενα μη χωρουσης μου της διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα |
τῃ ἑπταχορδῳ λυρᾳ την ὀγδοην Πυθαγορας προσθεις την δια πασων συνεστησατο ἁρμονιαν . Πως οἱ ἀριθμητικοι των φθογγων λογοι εὑρεθησαν | ||
προτεραν και πρεσβυτεραν ψυχην σωματος ὡς δεσποτιν και ἀρξουσαν ἀρξομενου συνεστησατο ἐκ τωνδε τε και τοιῳδε τροπῳ . της ἀμεριστου |
ἀει θαλλουσης χαμελαιας βλαστους , και πηγανον συμ πασι τουτοις κομιζων ἐμβαλλε . Ἀταρ οὐν δη διαπυρον πανυ σφοδρα ἐμβαλλων | ||
του σωματος ἀπηνεγκεν εἰς την πολιν , οὐδεν δε ἡττον κομιζων την ἰδιαν πανοπλιαν , και ταυτα του Κλεοννιδος προεχοντος |
ἰοβολου . Καππαδοκαι φαυλοι μεν ἀει , ζωνης δε τυχοντες φαυλοτεροι , κερδους δ ' εἱνεκα φαυλοτατοι . ἠν δ | ||
ἀκολαστος εὐμαθης : κρεισσων ἰδιωτης δικαιος ἠ ἀρχων ἀδικος . φαυλοτεροι : ἀντι του ἀμαθεστεροι προς τους ξυνετωτερους : συγκρινομενοι |
Αὑτη διαχεει μαλιστα τας ἐν μαστοις σκληριας : ἐπισπαται , ἀνακαθαιρει , πληροι , κολλᾳ , ἐπουλοι , ποιει προς | ||
ἰαται πινομενον και κολλᾳ μεν μεγαλα τραυματα χλωρον ἐμπλασσομενον , ἀνακαθαιρει δε τα ῥυπαρα και εἰς οὐλην ἀγει ταυτα . |
λεγοντων ὁτι ἀρα γενοιντο βαρβαροι , οὑς αὐτο τουτο γε τεττιγας ἐποιησε το θαυμασαι μουσικην , οὑτως οὐδε Σελευκος πεισει | ||
σηθειν και οὑτω διδοναι τοις ἐχουσι λιθον . και τους τεττιγας δε ὁμοιως ψυξαντα και κοψαντα διδοναι , δει δε |
ἠν τις αὐτῳ και ἐκ τουτων ἡδονη προς το πλεον βλεποντι και των ὑμνησοντων το προσγενησομενον οὐκ ἠπορει , οἱ | ||
γαρ δη πρακτικος γε οὑτος : ὡς προς το ἐξω βλεποντι τῳ πρακτικῳ και μη ἐν αὐτῳ μενοντι εἰη ἀν |
ἀλλοις τοις ὁμοιοις . ἐστι δε ἑκαστον των εἰρημενων οὐχ ὁμοιομερες : λεγω δε οὐχ ὁμοιομερες ὁτι ἐκ των αὐτων | ||
αἱ μεν ἀριθμητικαι ταὐτοτητι των ὑπεροχων θεωρουμεναι το της ψυχης ὁμοιομερες ἐπιφαινουσιν : αἱ δε γεωμετρικαι μεγεθεσι διαφερουσαι την σωματικην |
δημιουργηματος ἀκριβως την τεχνην ἐξετασον , και μαθε τις ὁ δημιουργων ταυτην την καλην και θειαν του ἀνθρωπου εἰκονα . | ||
μεν ὑπερ των ποιητων ἀχθομενος , Ἀνυτος δε ὑπερ των δημιουργων και των πολιτικων , Λυκων δε ὑπερ των ῥητορων |
' ἠπειροιο μελαινης ; ἠ διοτι του μεν χειμωνος ἡ θαλαττα θερμοτερα , ὡστε εἰ τι συνεστηκεν ἰσχυρας ; ἐλυθη | ||
γενεθλη : γενεα . Ἑτερη : ἠ γη ἠ ἡ θαλαττα , και ἡ μια ἠως ἡ γη ἠ θαλασσα |
ἀλλου εἰς αὐτον , τουτῳ δε μεθυοντι ἐπακτον το της πληρωσεως . Το δ ' ἐκει πληρουν του νεκταρος τι | ||
δ ' ἐν Μεμφει τινες φιλοσοφων ἐπεχειρησαν αἰτιαν φερειν της πληρωσεως ἀνεξελεγκτον μαλλον ἠ πιθανην , ᾑ πολλοι συγκατατεθεινται . |
ἐπ ' Ἀργειων μολειν ; τις ἀν γενοιτο τησδε γης εὐεργετης ; τις φησιν ; οὐτοι παντ ' ἐγω δυνησομαι | ||
φρασας τοδε [ Φοιβῳ τ ] ' ἀνακτι παντελης ? εὐεργετης [ ] ? . [ ! ! ! ! |
ἡγεμονες ἀθροοι ἐμπιπτουσι τοις πολεμιοις . ἀρισται δε εἰσιν αἱ διπλασιονα τον ἀριθμον ἐν τῳ μηκει ἠπερ ἐν τῳ βαθει | ||
ΕΚΖ . εἰχε δε και το ΕΒΖ προς το ΕΚΖ διπλασιονα λογον ἠπερ το ΓΑΔ προς το ΕΚΖ : ὡς |
παντας τους πολεμιους παρεσκευασμενους παρερχεσθαι . δευτερον δυνασαι τον λογον ἀποστρεψαι προς τον πλουσιον , και εἰπειν αὐτο ὑπερ ἐμου | ||
της ἠπειρου ἐρχομενοι ποταμοι ἠπειρον αὐτην ποιησωσι , δεηθηναι Ποσειδωνος ἀποστρεψαι τα των ποταμων ῥευματα : ἐπισχεθεντων οὐν τουτων ἀντι |
ἐκ της πολεως , και μιαν ἡμεραν παρα του Κρεοντος λαβουσαν εἰς την της φυγης παρασκευην , εἰς μεν τα | ||
του ὀντος ἱστασθαι οὐκ ἐᾳ τα πραγματα , οὐδε τελος λαβουσαν την φοραν του φερεσθαι στηναι τε και παυσασθαι , |
ἐλεγε και οὐ χρη νομοις πειθαρχειν τον σοφον , ἀλλα ἐλευθεριως ζην . . , . , . Δ . | ||
, εἰπε ποθεν γεγεννησαι : οἱον προς το εἰδος και ἐλευθεριως φθεγγου . φαμι διδασκαλιαν Χειρωνος οἰσειν : φημι και |
περι οὑ ἡ κρισις ἠδη , κοινον μεν ὀνομα τουτῳ δικαιολογια , ὡσπερ ἐκεινῳ ποιοτης . παλιν δ ' αὐ | ||
ἀντιθετικαις , πρωτον μεν τῳ γενει : ποιοτης γαρ και δικαιολογια και ἀντιθεσις γενος αὐτων : το μεν εἰδικωτατον ἡ |
πρωτον αἰτιον ἀριστον εἰναι λεγοντας ἀποδεχῃ : οὐ μην οἱ θεολογοι μεταβολας ποιουσι των βασιλειων , κἀν τα μυθωδη πλασματα | ||
γενεσιν καθοδῳ : και ἁπερ οἱ παλαιοι , φασι , θεολογοι εἰς Ὀσιριν και Τυφωνα ἀνηγαγον ἠ εἰς Διονυσον και |
ἐστι το χλιαροπαγες κατα τας μιξεις των εἰδων : του μολυβδου χλιαροπαγους μερος ἑν , κτλ . . . Ἐκ | ||
κυδωνιων και μυρσινης καταπλασμασι και κηρωταις χρησθαι . ἐλασμα δε μολυβδου πλατυ και λεπτον ὑποβλητεον τῃ ὀσφυϊ , και μη |
ἑτερος δε τις , ᾑ τους Ἑλληνας , εἰκοτως ἀν φανεροι πασιν ἐγιγνομεθα προς ἐκεινον ἀντιταττομενοι : εἰ δε πασης | ||
τοιχους παρ ' ἀλληλους , ὁπως μη δια των ὁδων φανεροι ὠσιν ἰοντες , ἁμαξας τε ἀνευ των ὑποζυγιων ἐς |
διακεισθαι τον φυσει πυκτικον ποιον λεγομεν , οὐδεν ἡ δυναμις προστεθεισα ποιει , ἐπει και ἐν ταις ἑξεσι δυναμις . | ||
κονιας στακτης λεια , γλοιωδης δι ' ἐριου και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα |
μητρας , μυθος ἐστι . λιμωττων μεν οὐν λεων ἐντυχειν χαλεπος ἐστι , κορεσθεις δε πραοτατος : φασι δε και | ||
βορεης ἀνεμος μεγας οὐδ ' ἐπι γαιῃ εἰα ἱστασθαι , χαλεπος δε τις ὠρορε δαιμων : τῃ τρεισκαιδεκατῃ δ ' |
εἰπεν , οὐ γαρ οὑτως ἐμε εὐφρανει , ὡς σε λυπησει . Ὡσπερ γαρ ἠν ἐρωτικος ὁ βασιλευς οὑτος , | ||
ὠ ταλαινα καρδια , ἐκεινο σε πλεον των ἀλλων βλαβων λυπησει ὁταν ὁ Ἀχιλευς ἀνελων τον Ἑκτορα ἐφ ' ἁρματος |
λεγομενα προ - βληματα [ ἐστιν ὁτι ] γινεται της γεωμετρικης ἐξουσιας ἀφαιρουμενα , οἱα ἐστιν και τα ἑνι διαστηματι | ||
και καλλος , ἐφεξης ἐκ των στοιχειων των γραμμων της γεωμετρικης οὐσιας φανεισης , ἐν ᾑ ὡσαυτως το ὀν και |
κτυπον νεκρων τε θρηνους , τωνδ ' ἀνακτορων ἀπο ἠχους ἰουσης ; ὡς φοβος μ ' ἀναπτεροι μη μοι τι | ||
ὑπερτιθεμενοι πολλακις ὁραν εἰωθαμεν . Και νεως δε ἀπο γης ἰουσης πρωτον τα σκαφη ἀποκρυπτεται , ἐτι των περι τον |
εἰς την πολιν ἐμπιπτοντων , ἐξεωσθησαν ἐκ των στενωπων οἱ Σελινουντιοι . διο και της πολεως καταλαμβανομενης παρα μεν τοις | ||
ἀμφισβητησιμου , ποταμου την χωραν των διαφερομενων πολεων ὁριζοντος . Σελινουντιοι δε διαβαντες το ῥειθρον το μεν πρωτον της παραποταμιας |
ϲχινοϲ ϲελινον ἀειζωα μηκων κυτιϲοϲ ἀλοη ἀκαληφη ἠ κνιδη γιγαρτα ἀπιοι κροκοϲ ἀλθαια τερεβινθοϲ βαλανοϲ ὑοϲκυαμοϲ κιϲϲοϲ νυμφαια φοινικεϲ ὠου | ||
ὡραιοι καλουμενοι καρποι παντεϲ κακοχυμοι , μηλα τα μηπω πεπειρα ἀπιοι πριν πεφθηναι , περϲικα ῥοιαι μεϲπιλα κρανα προυμνα κερατια |
καλειται προτελεια . Προφερεις : οἱ νεοι μεν ὀντες , πρεσβυτεροι δε φαινομενοι : Αἰσχινης ἐν τῳ κατα Τιμαρχου . | ||
πρεσβυτερων Ἰσραηλ , οὑς αὐτος συ οἰδας ὁτι οὑτοι εἰσι πρεσβυτεροι „ . οὐκουν οὐ τους ὑπο των τυχοντων γεροντας |
μετα Κρονου ἠ και Ἀρεως ἠ και τουτων των ἀστερων ὡροσκοπουντων και τοτε συντυχε τῳ δυσωπουντι σε : τοτε γαρ | ||
ὑπο ἐξουσιας τινος και φρουρας . Ἀρεως δε και Κρονου ὡροσκοπουντων ἑαυτους παραδωσουσιν ἐξουσιαις τισιν . Ἀρης δε και Ἀφροδιτη |
τῳ πρυτανειῳ τοις Μυτιληναιοις . και παρα Ῥωμαιοις δε οἱ εὐγενεστατοι των παιδων την λειτουργιαν ταυτην ἐκτελουσιν ἐν ταις δημοτελεσι | ||
σατυρους και βουκολους ὁρωντες . και ὀρχουνται γε ταυτα οἱ εὐγενεστατοι και πρωτευοντες ἐν ἑκαστῃ των πολεων , οὐχ ὁπως |
προς τας μηχανας ὑπηντησεν . ὀφειληται ] χρεωστηται . οὐδετερον ἐπεκρατησεν . ἐχεις ἐπιτηδειοτητα εἰς το λεγειν . λεγειν μεν | ||
ἐν δευτερῳ προσωπῳ διφθογγον ἐχει την μετα του ι , ἐπεκρατησεν ἡ οι διφθογγος ἐκθλιβεντος του υ . τυπτει : |
το εἰναι ἐχει , ἁ και συμβεβηκοτα καλειται , λευκοτης μελανια γλυκυτης και τα τοιαυτα : ταυτα γαρ αὐτα μεν | ||
φανειη τροπος ποιοτητος . Ποιοτητες , φησιν , οἱον λευκοτης μελανια και τα τοιαυτα , ποιον δε το μετεχον των |
εὐμενως εὐχου κατω . “ ἰον δε πως βαζοντες ἐν πικροις λογοις κλησιν κατεπλουτησαν ἰαμβογραφων . ποιητικον δε παν ἀνωνυμως | ||
και βοειᾳ χολῃ φυραθεισα , χριε . ἀλλο . ἀμυγδαλοις πικροις μετ ' ὀξυκρατου ἀποσμηχε . ἀλλο . ἀφρονιτρον και |
εἰσιν ἡμιν συγγνωμην νεμειν , εἰ περι των δοκουντων Πλατωνι πιστευομεν οἱς αὐτος Ἑλλην ὠν , προς Ἑλληνας ἡμας , | ||
ὁτι δε ὁ σπουδαιος φιλος ἀλλος ὁ φιλων ἐστι , πιστευομεν ἐκ των ὁσημεραι . ἀν γαρ τις σφοδρα φιλῃ |
τουτοις ἐπειτα παντων ἀμνηστιαν λαβων και κακος φανεις περι τον πιστευσαντα ἐπανεστη κατα του βασιλεως . και πρωτα μεν λαθρᾳ | ||
εἰκοτ ' , ἀλλ ' ὁμως σε βουλομαι θεοις τε πιστευσαντα τοις τ ' ἐμοις λογοις φιλου μετ ' ἀνδρος |