| ὁστις τα σιγωντ ' ὀνοματ ' οἰδε δαιμονων . Ὑμην Ὑμην , ταν Διος οὐρανιαν ἀειδομεν ταν ἐρωτων ποτνιαν , | ||
| ' ἀραμενοι φερωμεν οἱ προτεταγμενοι τον νυμφιον , ὠνδρες . Ὑμην , Ὑμεναι ' , ὠ . Ὑμην , Ὑμεναι |
| νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
| ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
| χωρις ὑβρεως , γελοιος δε ὁ καταγελαστος . γενεσιον και γενεθλιον διαφερει . γενεσιον μεν γαρ ἐστιν ἡ κατ ' | ||
| δοκουσιν οἱ περι τον τοπον τουτον γεννωμενοι βασιλικον ἐχειν το γενεθλιον . Ὁ δε ἐν ἀκρᾳ τῃ ἀριστερᾳ χειρι της |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
| φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| ἐπεζητημενων ὁλων . Ἀλλ ' ἐπει δει μηδεν ἀνεξεταστον αὐτων παραλιπειν , προσιστωμεθα και τουτοις τοις προβλημασι , περικρουσωμεν τε | ||
| : και , εἰ αἱματοϲ ἀφαιρεϲεωϲ χρεια , μηδε τουτο παραλιπειν . ἡ δε ὁλη τηϲ διαιτηϲ καταϲταϲιϲ οὐ ψυχουϲα |
| . Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
| ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| σφαληναι περι την των χειρων ἐπιθεσιν , φησιν : οὐ διημαρτον , ἀλλ ' ” οἰδα , τεκνον , οἰδα | ||
| ὀντα , γραφην με γραψαιντο ὑβρεως . ὡς δε τουτου διημαρτον , και ἐγω μαρτυρας μεν ὡν ἐπασχον ἐποιουμην , |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
| στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
| σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
| δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
| μεν αὑτον , ἐπειτα τους ἀλλους τους ὑπ ' αὐτῳ τεταγμενους . και γαρ δη ὡσπερ οἱ σωφρονες νομεις , | ||
| ἐχοντες . και των ἡγεμονων τους μεν προαγωνιζεσθαι ἐν πρωτοις τεταγμενους , τους δε κατοπιν γενομενους ἐπειγειν τους λειπομενους προς |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| , ἀφ ' οὑς ἀσπασιος και ἀσπασιως . ἐστι δε παρασυνθετον ἀπο του ἀσπαζω συνθετου , . , . * | ||
| ἀγκυλοχειλης συνθετον ἐστιν ἀπο του χηλη , ἀλλ ' ἐστι παρασυνθετον , ὡς ἀνωτερω εἰρηκαμεν . Ἱνα δε μητε τουτο |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| , ὁν ἐτιμασεν ἀπολλων ἐξοχως και ὠνομασεν ἰσμηνιον , ἀληθη μαντειων θωκον ὀντα : Μελια ὠκεανου θυγατηρ , ἰσμηνου δε | ||
| οἰκονομους ἠ ὀνειροκριτας ἠ ἐν ἱεροις τας ἀναστροφας ποιουμενους προφασει μαντειων και ἐνθουσιασμων , ἐαν δε ὁ του Διος , |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| ἡ ἀρετη και τις ἡ κακια και τι το των ἀνθρωπινων ἐσχατον τελος , ἀλλα και πραξεων ἁπτεσθαι και την | ||
| τον ἀνδρα διεξιοντος , τοσουτον ἀπεσχεν ἐκεινη φιλανθρωπιας και λογισμων ἀνθρωπινων ὡστε τον μεν νεκρον αὐτῳ συγκατακλεισαι πεντε ἡμερας , |
| , ἐπαγρυπνων τοις της στρατηγιας ἐντευγμασι : δια δε της συνηθους των ἀπιστων μελετης ἀθλητης ἐγενετο των κατα πολεμον ἀγωνων | ||
| ἐκ δε δημοκοπιας Τερεντιον Οὐαρρωνα , πολλα αὐτοις ἐκ της συνηθους δοξοκοπιας ὑπισχνουμενον . και αὐτους παραπεμποντες ἐξιοντας ἐδεοντο κριναι |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| , ὁταν συγκινηθεις ὁ ὀφθαλμος ἐπιπολαιως και μετριως ἐπι το ἐρυθροτερον καταστῃ τελεως . ὀφθαλμια δε ἐστιν , ὁταν το | ||
| θερμαινομενον ἐπι πλειον , εἰ μεν ἠν ἐμπροϲθεν ὠμοτερον , ἐρυθροτερον τε και ξανθοτερον γινεται , εἰ δε τοιουτον εἰη |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| δι ' ἐκεινους σαυτον διαβαλλεσθαι , και δεικνυναι των σαυτῳ συνηθων ἑτερους ἐπιεικεις ὀντας : οὑτω γαρ ἀμφιβολον ποιησεις το | ||
| ὁδον ἐν φιλοσοφιαι και δοξαν εἰληφως ὑπεροψιας και ὀλιγωριας των συνηθων εὐθυς εἰσελθων ἀνεβοησεν : οὑτος ἐστιν Ἀλεξανδρος , εἰς |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| , διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
| χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
| παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| διακειμενοις ἀχθομεθα , τους δε τιμην μειζω της ὑπαρχουσης ἀει κτωμενους ἐπαινουμεν , και ὁτι των μεν ἀλλων , ἐφ | ||
| ἡκε μεν ὡς οὐχ ἁψομενος λογων , ὁρων δε ἀλλους κτωμενους ἐπεθυμησε του κτηματος και μερος λαβων πενθος ποιειται το |
| ἐφηλεις και φακους ποιει . Σικυος ἐδωδιμος και ὁ ἠδη πεπων λαμπρυνει το σωμα , και μαλιστα εἰ ξηρανας τις | ||
| γαρ οὑτω το κακοστομαχον , ἀλλ ' οὐδ ' ὁ πεπων συμμετρως βρωθεις . θαρρουντως οὐν χρη διδοναι τοις τον |
| πελιον βλεφαρον ἠ χειλος ἠ ῥις μετα τινος των ἀλλων σημειων . ” και το μεν ῥικνον ἐστιν ἐνδεια και | ||
| μεν οὐν αὐτους γνωρισαι , τῳ μηδεν αὐτοις παρειναι των σημειων , ἁ τοις διαλειπουσιν ἀκολουθει . ταυτα δε ἐστι |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
| . διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
| ὁμοιως και το τιτος δια βραχυ του ι : το λιτος ὁ κατα την γραφην οὐ δε κατα χρονον , | ||
| Ποσειδωνος νεως , ἀρχαιος μεν , παρ ' ὁ και λιτος , ἐπιβεβηκως δε τῃ θαλαττῃ : τουτον δε μεταρασθαι |
| Βακχαι ἐπειδαν ἐνθεοι γενωνται , ὁθεν οἱ ἀλλοι ἐκ των φρεατων οὐδε ὑδωρ δυνανται ὑδρευεσθαι , ἐκειναι μελι και γαλα | ||
| και ἐκ των ποταμων των ἐν αὐτῃ και ἐκ των φρεατων : και ἐστιν ἰδειν τουτο ἐναργως ἀποτελουμενον ἀπο των |
| ἱνα μη παντελως Βοιωτιοι φαινησθ ' εἰναι τοις διασυρειν ὑμας εἰθισμενοις , ὡς ἀκινητοι νυν εἰναι βοαν και πονειν μονον | ||
| του πολεμου συμβησομενων δυσχερων τοις ὑπερ ὑμων τα βελτιστα λεγειν εἰθισμενοις ἀναθειναι βουλονται . ἡγουνται γαρ , ἀν μεν ὑμεις |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| , παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
| ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| πασι ποιεισθαι τοις ζῳδιοις , ἐτι δε , δια το παραλλαττειν , ὡς φαμεν , τας ὁμολογους κινησεις και κατα | ||
| συγκατεστρεψεν ἐπι τα προειρημενα , ὡστε τοις καιροις μη πολυ παραλλαττειν ἐς το τελος την γραφην . [ . . |
| ὡς ἐς ὑβριν αὐτους βαλοντα πολλην και της κωμης οὐκ ἐργασαμενους ἐκβαλοντα : ἀλλ ' ὡστε με μη ἀποκτειναι , | ||
| : παρ ' ἀλλοις δε κατα συγγενειαν κοινῃ τους καρπους ἐργασαμενους , ἐπαν συγκομισωσιν , αἰρεσθαι φορτιον ἑκαστον εἰς διατροφην |
| τι συμβαλλεται προς ἀρετην ποιητου πολλων ὑπαρξαι τοπων ἐμπειρον ἠ στρατηγιας ἠ γεωργιας ἠ ῥητορικης ἠ οἱα δη περιποιειν αὐτῳ | ||
| και καταλιπειν Αἰγυπτον ὑπο Θεοφανους πεισθεντα πραττοντος Πομπειῳ χρηματισμους και στρατηγιας καινης ὑποθεσιν . Ἀλλα τουτο μεν οὐχ οὑτως ἡ |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
| : σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
| οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
| γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
| των ἐπιδημιων πυρετον συνεχη ὀξυν , το μεν ὁλον οὐ διαλειποντα , μιαν δε κουφοτεραν και μιαν βαρυτεραν ἐπιφεροντα . | ||
| του μηρου : κατατασιος δε και συνδεσιος σκελων , κρεμασαι διαλειποντα μικρον τους ποδας , ἐπειτα πλεξαντα κρεμασθηναι και ἐν |
| Ἀρνης πλησιον και [ των Ἀφετων ] : και το Ἀστεριον δ ' οὐκ ἀπωθεν τουτων ἐστι . Συνεχεις δε | ||
| δε ὁ ταυρος ὡς ἀληθινῃ βοϊ συνηλθεν . ἡ δε Ἀστεριον ἐγεννησε τον κληθεντα Μινωταυρον . οὑτος εἰχε ταυρου προσωπον |
| ἐχον ἐκκοπτειν . εἰωθα δε ποτε κἀγω τα μεσα μερη ἐκκοπτειν - : ὁταν δ ' ᾐ τινα ἐρρωγοτα του | ||
| εἰρηται , κρατουσι , τουτους κατα τον καιρον της εἰσοδου ἐκκοπτειν και πλατυνειν και καθαριζειν κατα τον ἐνδεχομενον τροπον . |
| , ἐνθα μηδε ὑλαι , μηδε τελματα , μηδε κοιλαδες ἐνοχλουσι , δια τας παρ ' αὐτων ἐνεδρας . Και | ||
| τον ὁμωνυμον σοι , τον σοφιστην τον ἀφειμενον του λειτουργειν ἐνοχλουσι τινες των ἐν τῃ βουλῃ μεμνημενοι προς αὐτον λειτουργιων |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
| : πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
| την των συλλαβων ταξιν ἀναλογουσαν τοις μερεσι του δακτυλου , ἀναπαιστος δε ἠ δια το ἀναπαλιν τεταχθαι ἠ το την | ||
| , παραβασις , ὁ και μακρον και πνιγος λεγεται και ἀναπαιστος , ἐπει πολλακις ἀναπαιστοις ἐν τουτῳ χρωνται , στροφη |
| γινωσκε , μηδαμως μεγα ἀπο γαρ ἀμφοτερων : των δυο στρατευματων . ἀποριαν παρειχεν : τοις δυσι στρατευμασιν . οἱ | ||
| Ἀντιοχῳ τῳ Σελευκου και Ἀντιγονῳ τῳ Δημητριου , μεγαλων ἑκατερωθεν στρατευματων ἀντιπαραταττομενων , κινειται ὁ πολεμος και χρονον συχνον κατετριψε |
| ἐξεδωκε . Περι των [ μετα τον κατακλυσμον ] Αἰγυπτου δυναστειων , ὡς ὁ Ἀφρικανος . αʹ Μετα νεκυας τους | ||
| τοιουτων νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε |
| μεν οὐν κομιζων ἠν , ὁν διεδεξω , γενναιος γενναιῳ παραδους τας πολεις . ἐδωκε δε ἐν τοις βασιλειοις ποιητου | ||
| βιβλιον ἀχρι τουτων ὁ στοιχειωτης συνεπληρωσεν πολλα μεν ἀντιστροφων εἰδη παραδους , πολλην δε ποικιλιαν προβληματων ἐπινοησας , ἐφαψαμενος δε |
| γεγονος εἰναι , δια τουτ ' οὐδ ' ἀν εἰη προαιρετον το γεγονος . τιθησι δε και του λεγομενου παραδειγμα | ||
| προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι το προαιρετον ἀφωρισμενον ἠδη εἰναι . μεχρι μεν γαρ βουλευομεθα περι |
| . πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
| ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
| σκοτοι τας ὀψεις των εἰς τα βαθη καταθεωρουντων . της προσοψεως τῃ χαριτι των χρωματων την πολυτελειαν της χορηγιας βασιλικος | ||
| εἰτα χρυσου , παλιν ἀργυρου και χρυσουπαντελως ἀνεξηγητος ἐγενετο της προσοψεως ἡ διαθεσις , και των προς την θεωριαν προσιοντων |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| τε και συμπαθειν τοις σφετεροις ἐλαθον αὑτους το των κινδυνευοντων μεταλαβοντες παθος ἀγωνισται τε μαλλον ἐβουλοντο ἠ θεαται των δρωμενων | ||
| Ἐλανθανε δε τα λοιπα ἐχων , ἀλλ ' ἠπιστεατο οἱ μεταλαβοντες τουτων των χρηματων ἐκ των Ἀθηνεων ἐλθειν ἐπι τῳ |
| των συμφορων ἡττηθεντες ἐτραχυνθησαν προς αὐτον . και μοι του παραδειγματος ἐνταυθ ' ἀναμνησθητι του των ἡνιοχων . ταχ ' | ||
| ψυχικη ἀπο της νοερας προεισιν , ὡς εἰκων ἀπο του παραδειγματος . Οὑτω γαρ και οἱ τοις διωρισμενοις νοημασι τε |
| ἀξων ἐλαττων ἐστι της ἐκ του κεντρου της βασεως , τεμειν δια της κορυφης ἐπιπεδῳ , ὡστε το γινομενον τριγωνον | ||
| Ϛ και ποιειν ⃞ον . Ἐπει οὐν θελομεν την Μο τεμειν και ἑκατερῳ των τμηματων προσθειναι Μο Ϛ και ποιειν |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| δια τε τροφων και ἱματισμων και ὠφεληθησεται δια φιλων και εὐφρανθησεται ἐπι τεκνοις ἠ προστεθησεται τεκνον και πλειων ἡ εἰσφορα | ||
| ἑνεκε της προς Θεον θρησκειας και ἐπαινεθησεται παρα πολλων και εὐφρανθησεται ἐπ ' ἀδελφοις και ἐπι φημαις τισιν : εἰ |
| δε ἠ ἐν αὐξησει ἐξαρθρησαντα τα ὀστεα βραχυνεται κατω του ὀλισθηματος : και σαρκες μινυθουσι τἀναντια μαλιστα , ἠ ὡς | ||
| αὑτη ἡ ἐμβολη κατα φυσιν μαλιστα τῳ τροπῳ τουτῳ του ὀλισθηματος ἐστιν και ἁμα ἰσχυροτατη . δει δε την του |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| ᾠηθην ἐμαυτῳ και τοις φιλοις και τῳ δημῳ τα δικαια συνειπειν , ἱνα μη δοκοιην ἐγω μεν φαυλων εἰναι συνηθης | ||
| τουτοις και φιλους νομιζειν ὑπεμενον , νυν δε οὐ πειρῳμην συνειπειν ἐξ ὡν ὑμεις τε τα εὐορκα ψηφιεισθε και τουτοις |
| . τις δε χρεια στρατιας ; αὐτοι καταρξομεν | των θυματων οἱ καλοι ἱερεις , παραστησομενοι τῳ ἱερῳ γυναικας οἱ | ||
| θυειν ὑμιν ἡ πολις . φιλοθυτων ] των προσφιλως μετα θυματων ὑμιν γινομενων μυστηριων . θ φιλοθυτων ] ἐν οἱς |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| . και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
| σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , και ὁ ιβ | ||
| πρεσβυτατον ἀγαθον αὐτης , ἡ εὐγενεια , κἀν τἀλλα τις παραλιπων ἡσυχαζῃ , γενοιτ ' ἀν αὐταρκεστατος ἐπαινος . ἐστι |
| και ἐν παντι ζωῳ ἑκαστῳ γονης ἐνειναι και ἀσθενεστερον και ἰσχυροτερον : και οὐκ ἐς ἁπαξ χωρεει ἡ γονη , | ||
| ἀρσενα : παρα μεν γαρ τοισιν ἐθηλυτοκεον , ἐκρατεετο το ἰσχυροτερον , πλεονος γενομενου του ἀσθενεος , και ἐγενετο θηλεα |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| μη ἀσιτον εἰσιεναι ὁπως ἀνταρκεσαιμι . τον τε οὐν ἀγωνα ὑπεστην και προϊοντος αὐτου κατασχειν οὐκ ἠδυνηθην , ἀλλ ' | ||
| , βουλεται νομισαι μανιαν , εἰτε και φιλοτιμιαν , χορηγος ὑπεστην , οὑτω φανερως και μιαρως ἐπηρεαζων παρηκολουθησεν , ὡστε |
| τυραννοι δε τοις πραγμασιν . ὁ δε δημος θεωρων την Θηραμενους ἐπιεικειαν και νομιζων τῃ τουτου καλοκἀγαθιᾳ την πλεονεξιαν των | ||
| λεγειν : ἀπο ἀστραγαλων παρῳδηθη ἡ παροιμια : και ἐπι Θηραμενους , ἐπει ἐδοκει Χιος εἰναι . Χοας ἑξ χωρησει |
| εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
| και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| ἀσθενεστεροι , ἀσθενεις . Κητειης γενεης : ἀπο : των κητων γαρ και ὁ δελφιν . κητειης : πανταχου τους | ||
| δε καταθυσαντας και κατατεμοντας εὐωχεισθαι , καθαπερ οἰμαι τα των κητων κρεα , τους νουν ἐχοντας , ἑψοντας ἁλσι και |
| προτεροις , ἀπαγορευων ἡμερᾳ τῃ αὐτῃ | συγκαταθυειν μητερα και ἐγγονον : και γαρ εἰ θυτεον , ἀλλ ' οὐν | ||
| , μαλλον δε τα βʹ δια του κ ἐκφερω . ἐγγονον δε ἰχθυν τον γονην ἐχοντα και γυναικα και ἀνδρα |
| προτεραις συνθηκαις ἐνεγραφη . οὐ πολυ δε ὑστερον οἱ Καρχηδονιοι στρατευουσιν ἐς Ἰβηριαν και αὐτην κατα μερος ὑπηγοντο , μεχρι | ||
| , Λακεδαιμονιοι , της ἐπικηρυκειας αὐτοις ὑπαρχουσης προς Ἀθηναιους , στρατευουσιν ἐπι Μεγαλην πολιν . Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| και τἀλλα ἀγαθα παντα τωι βασιλει διατηρουντι τα προς τους ὑποτεταγμενους δικαια . ἀνθομολογεισθαι δ ' ἠν ἀναγκαιον και τας | ||
| ἀγνοημασι . τοιαυτηι δε χρωμενων των βασιλεων δικαιοσυνηι προς τους ὑποτεταγμενους , τα πληθη ταις εἰς τους ἡγουμενους εὐνοιαις πασαν |
| τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
| ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
| των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
| ἀπονεμοντος της φαλαγγος , οἱ μεν Αἰγυπτιοι δια την ὑβριν παροξυνθεντες και γενομενοι το πληθος πλειους των εἰκοσι μυριαδων ἀπεστησαν | ||
| ἐν τελει , εἰτε της προτερας ἡττης ἀμαχητι γενομενης αἰσχυνῃ παροξυνθεντες , εἰτ ' ἐπι ταις ἑαυτων δυναμεσι πολλαις οὐσαις |
| γεγαμηκοσι τε σποραν ἠ τεκνωσιν . ἐπι δε των ἐνδοξων γενεσεων στεμματοφοριας και ταξεις ἐπισημους ἀρχας τε πολιτικας και δωρεας | ||
| . τουτο μεντοι ἐγω ἐπεξευρον , ἐπι μεν των ἡμερινων γενεσεων την Σεληνην χρηματιζειν ἀπο αʹ ὡρας ἑως γʹ της |
| ἐμβαλλειν . Ἐν καιρῳ πρεσβειας της ἀπο των ἐχθρων τους πρωτευοντας των πολεμιων ἐπιζητειν δει και τουτους φιλοφρονεισθαι ἐρχομενους , | ||
| τας γνωμας και ἀλλων ἀκουειν εἰωθοτας ἀπεφηνεν ἐν οὐ πολλῳ πρωτευοντας . ἐγεγονει δε τῳ Ἐπαμινωνδᾳ μαντεια προτερον ἐτι ἐκ |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| ἀρχηγετων του ἐθνους ὁσιοτητι , ὁτι ταις ἀφειμεναις σωματων ψυχαις ἀπλαστον και γυμνην ἐνδεικνυμενοι προς τον ἀρχοντα θεραπειαν τας ὑπερ | ||
| . ἀξυμβλητον : ὡστε μηδενι ἀπαντησαι : Σοφοκλης : † ἀπλαστον ἀξυμβλητον . . . ἀξονες : ἐν οἱς οἱ |
| αὐτων εἰσι διαλειποντες , οἱ δε συνεχεις , περι των διαλειποντων πρωτως εἰποντες και περι των συνεχων εἰθ ' οὑτως | ||
| ποτον παραυξειν . πληθος δ ' ἡμερων ἐπι μεν των διαλειποντων παθων ἐστω μητε ἐλαττον ιδ μητε πλεον κα , |
| τῃ Συνταξει προεισιν ἡ διαιρεσις γενναιως και ἀκριβως ποιουμενῳ τας παραδοσεις : ἡμιν δε ἀρκειτω παραδειγματος ἀστειου και εἰσαγωγης ἑνεκεν | ||
| της διαιρεσεως οὐσης οὐ μονον ἐπι γενεσεως σκοπειν δεησει τας παραδοσεις , ἀλλα και ἐπι καταρχων και δραπετων ἐπιγνοντας την |