| ἰσμεν . οὐκουν ὁ Περικλης ἠν ὁ ποιησας οἰδειν και ὑπουλον εἰναι την πολιν , οὐδε δι ' ὁν των | ||
| ' ἑαυτου τον Καισαρα : ὡστε ὁ πολεμος ἐς το ὑπουλον μεταβαλων και το φυσει πολεμιον ἐποιει συμμαχον . [ |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
| τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
| ἐπισπωνται εἰπεν , ἰχθυων ὁρισας ἀριθμον . και των ἀνδρων ὑπομειναντων ὁ τι ἀν κελευσῃ πραξειν , εἰ τουθ ' | ||
| ἀμυνουμενοι [ τους ] ἐκβαλοντας , και ἐνικησαν [ ] ὑπομειναντων [ ] οἱ θεοι τελος [ ἐπεθηκαν ] τοπος |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| ἀριστειαν ποιων εὐηθης ἐκ τουτου φανεις ἐξ εὐτυχιας ἀλογου νικαν ὑποπτευεται : ἀλλα πασιν , ὡς ἐοικε , λυσιτελως ἠγωνισμενος | ||
| του Βοσπορου . ἀρ ' ὑμιν δοκει : Ἀληθως ὑμιν ὑποπτευεται ὁ των θεων τυραννος και ἐξουσιαστης Ζευς ὁμοιως εἰς |
| : το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
| και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
| ] . Νυν την σημειωσιν ποιειται ἀπο των κενουμενων και μεταχειριζεται τους ἱδρωτας . και ἐπειδη ἱδρωτων μνηνην ἐποιησαμεθα , | ||
| ἀνθρωποις περι της πολεως τα καλλιστα , τους ἐπιβουλευσαντας ὁπως μεταχειριζεται , και τοις ὑπαρξασι τινος εὐεργεσιας ὁπως χρηται δια |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
| δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| πεποιηκαμεν , ἀκολουθα μεντοι ὡς εἰρηται . ὁταν δε ἀλλων πραξαντων ἀντικρυς εἰς ἡμας ἀναφερηται , πλειω τα χρωματα ἐμπιπτει | ||
| ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο το κεφαλαιον , την γνωμην των πραξαντων ἐξεταζετε : τι βουλομενοι τοδε τι ἐπραξαν : οἱον |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| ἐπι δυσμας αἰει κατα παραλληλων κυκλων ἀλληλοις και ἀρχομενους μεν ἀναφερεσθαι κατωθεν ἀπο του ταπεινου και ὡσπερ ἐξ αὐτης της | ||
| τε δε οὐδεν ἀτοπον τινα των ἀναφερομενων ἐπι ἑτεραν κατηγοριαν ἀναφερεσθαι και ὑπο τα προς τι , μαλλον δε πασα |
| προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | ||
| . χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
| θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
| ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
| ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| φαινομαι τοινυν ἐγω μεν διωκων ταυτα και τα πραγματα εἰς βασανους ἀγων , οὑτος δε ἐπι διαβολας και λογους καθιστας | ||
| και μικρας ἐργασιας δια την εὐτελειαν σημαινει : δουλοις δε βασανους δια τον ἱμαντα και την ταυρειαν . χιμαιρεια δε |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| Ὑποβρυχιαι οὐν γινονται ὡς του γενεσιουργου αὐτων λοιπον βριθοντος και βουλομενου ἐνεργησαι , ἠ και του ὀχηματος λοιπον ἐνικμου γενομενου | ||
| πασι θαυμασιωτερον τι διεπραξατο . του γαρ ἀδελφου Φαβιου μονομαχιας βουλομενου ποιειν ἐπι τῳ πατρι , μη δυναμενου δε ὑποδεξασθαι |
| του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
| την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| λεγει γαρ ἐκεισε ” οἱ μεν καθολου παντες ἀει πλειω συλλογιζονται , των δε ἐν μερει οἱ μεν κατηγορικοι πλειω | ||
| ἠ ὡδι οὐ . ὁσοι τε παρα το προστιθεναι τι συλλογιζονται Τοιουτοι οἱ μη παρα τουτο . λεκτεον ὡς ἐδωκεν |
| πρωτον , ἡ νυν ἀπ ' ἐκεινου Κεφαλληνια καλειται : μετοικειν δε αὐτον τεως ἐν Θηβαις φευγοντα ἐξ Ἀθηνων δια | ||
| βουλευονται μετοικειν . Εἰ μεν οὐν ἀγαθου τινος ἐπιλειποντος βουλευομεθα μετοικειν , την προκαταστασιν λεξομεν λαβοντες ἐντευθεν οἱ προγονοι τας |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| και της ἐπιτηδειου και ποικιλης τροφης , τα δε πρωτοπαθουντα μεταβαλλοντες δια δρωπακος , παροπτησεως , ἡλιωσεως , νιτρου τε | ||
| ὁτε δε ἐπι κεφαλαιας δυσιατου παραλαμβανομεν , δια βαθειας ἐσχαρας μεταβαλλοντες εἰς τα ἐκτος ῥευματα . ὑλη δε των καυστικων |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
| , παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
| , ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| δε ῥοπαλῳ και θωρακι : και προς ἀλληλους ἐφιλοτιμηθησαν οἱ προειρημενοι θεοι κατα τας τεχνας , της μεν προς εἰρηνικην | ||
| ἠσαν δε και αὐτοι χιλιοι . παντες δ ' οἱ προειρημενοι εἰχον πορφυρας ἐφαπτιδας , πολλοι δε και διαχρυσους και |
| οἱσπερ και οἱ γραφεις χρωνται . το ὁλον ἐν τοις μεταλλοις πλεισται και ἰδιωταται φυσεις εὑρισκονται των τοιουτων , ὡν | ||
| ἀπουσιαν ἀπο του ψηγματος . Ἡ μεν οὐν προς τοις μεταλλοις ἀπωλεια των πολλων σωματων προς το ῥηθεν τελος κομιζεται |
| συσταντος την ἡσυχιαν αὐτος ἀγειν εἱλομην ὡς ἀν μη τεχνην ἐπαγγελλομενος μαχης κοινωνειν ἀναγκαζουσαν , οὐτε δωρεας ἀξιος ἠν οὐτε | ||
| προχειρως ἐπαγγελλομενων πολλα . Χαρης γαρ ἐγενετο στρατηγος Ἀθηναιος προθυμως ἐπαγγελλομενος . Ἁλιευς πληγεις νουν οἰσει : αὑτη παραπλησιον τι |
| των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
| οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| . ἐνεθεντος γαρ τινος τουτων εὐθυς ἐκκρινουσι πληθος πνευματων και παραυτα παυονται της ὀδυνης . ὀνινησι δ ' αὐτους μαλιστα | ||
| το πνευμα συστειλας τον ἀσκον . εἰτα μετα τουτο κλυσον παραυτα δι ' ὀλιγου νιτρου και ὑδρελαιου : κενωθησεται γαρ |
| ὁμολογω . . οἱον ] δυνατον . τουτο ] το παρακουειν . δειμαινεις ] φοβῃ . πλεον ] της συγγενειας | ||
| λειτουργιαν ὑποστηναι και παρασχειν τα ὠτα , και ἀνευ κηρου παρακουειν των φαυλων δυναμενος . ὡστε ἠδη σιωπησομαι σοι , |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ||
| τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
| ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
| ἑκαστους τοπους . οὑτω δε και τα νοσηματα παρα τους ὑποδεξαμενους τοπους ἠ εὐφορα και εὐτροφα ἠ ἐλαττω γιγνεται . | ||
| Ἀμφιπολιτων ἐποιησε τους παραδοντας αὐτῳ την πολιν και Πυδναιων τους ὑποδεξαμενους : και ὁλως ἀπιστον , οἰμαι , ταις πολιτειαις |
| : την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
| . Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
| πολλη παρισταται ἀμηχανια , ποτερα χρη τῳ θεσφατῳ πειθομενους αὐτου κατοικειν , ἐνθα λυπηρον εἰσαει βιον τριψουσιν οὐδενος χρηστου ἀπολαυοντες | ||
| βαθος μεγιστον των κατα την Ἰνδικην , περαν δε τουτου κατοικειν το τε των Ταβραισιων και Γανδαριδων ἐθνος , τουτων |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
| νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
| και οἱ ἐνδον του στοματος , εἰς δε τα πλαγια παραγοντες οἱ κατα τας γναθους , οὑς μασητηρας ὀνομαζουσιν , | ||
| καθαπερ , φησιν , ἀπαιδευτως τινες τουτο ὑπελαμβανον , μαρτυρα παραγοντες τον Ἡρακλειτον , ἐπειδη ἐλεγεν ἐκεινος ἑνα ὁρισμον εἰναι |
| ' ἀλλοις αἱ των δημοσιων ἀδικηματων γραφαι , οἱον ναυς προδουναι , τειχη , συμμαχους και τα ὁμοια . Ἑπεται | ||
| κατα της πολεως της Ἀθηναιων , και Σταγειρα την πατριδα προδουναι Μακεδοσιν αὐτον : ἐτι δε κατασκαφεισης Ὀλυνθου μηνυειν ἐπι |
| προσεδεχοντο προτερον τας σπονδας , δοκουντες τῃ παρουσῃ εὐτυχιᾳ καθυπερτεροι γενησεσθαι : και τους ξυμμαχους ἁμα ἐδεδισαν σφων μη δια | ||
| εἰναι : καλεισθω δε ἀγγελος , ὁτι σχεδον τα μελλοντα γενησεσθαι διηγγελλε τρανοτερᾳ φωνης ἡσυχιᾳ δια της μεγαλουργηθεισης ὀψεως . |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| , και Μαρκος Πετρηιος και Κυντος Βαρρων και Μαρκος Πορκιος Κατων και Λουκιος Κατων και Λουκιος Κορνηλιος Φαυστος , Συλλου | ||
| ἐκ ταυτης της πολεως τριακοσταιος πεζῃ περιωδευσε την συρτιν Μαρκος Κατων , καταγων στρατιαν πλειονων ἠ μυριων ἀνδρων , εἰς |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| ἐν νοῳ και τα περι νουσων ἰησιος , και οἱ τουτεων τροποι , και ὁσαχως και ὁν τροπον περι ἑκαστων | ||
| ἡ αὐαινομενη , ἠν μη ᾐ ἐν τῃ ἀρχαιῃ φυσει τουτεων τι . Ἰεναι δε χρη παρα τον ἀνδρα , |
| τροπον . ἠ καθ ' οἱονδηποτε τροπον φαινομενων τε και νοουμενων , ἱνα μη ζητωμεν πως φαινεται τα φαινομενα ἠ | ||
| , και των μεν ἐν ποσοτητι ἠτοι καθ ' ἑαυτα νοουμενων ἠ [ ἐν ] προς τι , των δε |
| ἁδρον ἐπιθεις ἐκ των ξυλων , τουτο μεν πιπρασκει γεωργῳ πλησιον οἰκουντι , ἐμε δε γυμνον και ἀξυλον κομισας οἰκαδε | ||
| προς τα περι την κνημην : προσεπιδειν δε και τα πλησιον παντα ἐνθεν και ἐνθεν , ὡσπερ και προσθεν εἰρηται |
| κατ ' ἀκροτητα ψυχης ἀπηκριβωμενος , φιλοσοφος δε ὁ σοφιαν ἀσπαζομενος . οἱ δε σοφοι και σοφισται ἐκαλουντο : και | ||
| το νυν ὁ θεωριαν και ἀλη - θειαν και σχολην ἀσπαζομενος τις ἀν εἰη ἀλλος , ἠ ὁ φρονιμος και |
| το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
| ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
| ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
| ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
| βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
| εἰναι , οὐτ ' , ἀν ἡμεις ποιωμεν , ὑμας ἐπιτρεπειν , ἀλλα τουτο αὐτο ἐνδεικνυσθαι , ὁτι πολυ μαλλον | ||
| ἐξουσιαν , ὁ τοιουτος οὐκ ἀξιοι τῳ θυμῳ το παν ἐπιτρεπειν ἀλλως τε μηδε προς ἀλλοφυλους γενησομενῳ . τοιγαρουν τους |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| ὡς ἐπυθετο και εἰδεν αὐτου τα τολμηματα , ἐποιειτο σπουδην ἐπαγεσθαι Φιλοποιμενα ἐς Μακεδονιαν . τῳ δε Ἀντιγονου μεν ὀλιγον | ||
| το δη τους ἀνασπαστους ἐκ των κεκρατημενων πολεων τεως μεν ἐπαγεσθαι κατα τας στρατειας , ἐπει δε προθυμως τους πολεμους |
| ἀποκατεστησε : Ξενοκρατει μεν την ἐλευθεριαν , Ἀθηναιοις δε το μετοικιον . τουτο φησι Μυρωνιανος ὁ Ἀμαστριανος ἐν τῳ πρωτῳ | ||
| εἰς το δημοσιον και τριωβολον τῳ γραμματει . μετοικιον . μετοικιον ἐστι τελος οὑτω καλουμενον ὁ ἐτιθεσαν ἐν τῃ πολει |
| συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
| . το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| το μεν θαττον το δε βραδυτερον ὡστε και του χειμωνος ἐπιλαμβανειν . οὐκ ἀναλογοι δε αἱ φυλλοβολιαι ταις βλαστησεσιν , | ||
| ὡρῃ ἐκ μεθης και ῥιγεος : ἀρχεται δε τοπρωτον ῥιγος ἐπιλαμβανειν , ἐπειτα και πυρετος κατεχει : το δε ὑγρον |
| : καλουσι δε ταυτην την Μαιωτιδα λιμνην και μητερα του Ποντου : ἐκ ταυτης γαρ δια Κιμμεριου Βοσπορου το πολυ | ||
| . τουτου δε του γενους ὀντες οἱ Καππαδοκιας τε και Ποντου βασιλεις ἐσθ ' ὁτε μοι δοκουσι διελειν την ἀρχην |
| ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
| πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
| ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
| προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
| μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
| ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
| Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
| ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
| βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
| ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
| οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
| τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | ||
| οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |