ἐπι των νοϲουντων το τοιϲ ὑγιαινουϲιν ὁμοιοτατον , ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον , λευκην και λειαν και ὁμαλην ἐχον ὑποϲταϲιν . | ||
χρονον : το δε χυμα ἠγουν το ὑγρον ὑποπυρρον και ὑποξανθον δει εἰναι . Και ἐπεξελθωμεν ἑκαστου την αἰτιαν . |
μειλιον τρυβλιον . το δε θηριον ἐχει το Η και ὑποκοριστικον ἐστιν . ἐτι το βιβλιον και σμιλιον . Τα | ||
σημασιας ἐπηνεγκαν : το κερδιον εἰ ἠν ἀπο του κερδους ὑποκοριστικον κἀν παροξυνετο ἀπο μακρας ἀρχομενον : ἐστιν δε συγκριτικον |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
. ῥητεον οὐν , ὁτι ἐπι μεν των κατα οἱονει ἐγγωνιον σχημα συνισταμενων ἑλκων συμβαινει την ἐπουλωσιν θαττον γινεσθαι , | ||
οὑτω γαρ και ἀκων ὑπο της φυσεως φερεται : το ἐγγωνιον ἀρα ἀνωδυνον . ἐν τῳ τοιουτῳ δε σχηματι , |
γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
ὁνπερ οὐν τροπον οὐτε ἡ ἐν τῳ κρουομενῳ χαλκωματι φωνη ἐξακουεται οὐτε ἡ ἐν τῳ στοματι του κεκραγοτος , ἀλλ | ||
δε ἀμφοιν ἁμα κρουσθεντων ἡδεια και προσηνης ἐκ της κρασεως ἐξακουεται φωνη . των δε κατα το ἑξης ἡρμοσμενων φθογγων |
και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
της ἀκρατου δριμυτητος . Τουτων μεν οὐν τοιαυτην τινα αἰτιαν ὑποληπτεον . Δια τι δ ' οἱ ἀγριοι καρποι των | ||
ἀκμην και λαμπροτητα , πρωτον μεν , ὁπερ εἰπον , ὑποληπτεον , ὁτι οὐκ ἐξ ἀκμης και λαμπροτητος ἡ ἀκμη |
και των ὁλων κοσμων ὡς πληθυομενων τε και ἑνουμενων , ὑποτεταγμενων ἀει τουτων ἐκεινοις , και μεγαλοις οὑτω βημασιν , | ||
ὁτι και συ τῳ τροπῳ δυνατος εἰ την παρα των ὑποτεταγμενων εὐνοιαν περιποιεισθαι των ὑπηκοων , ἐτι δε φιλους πλειστους |
τοιουτον εἰναι χρη : μεγεθους εὐ ἡκοντα , λευκον ὑπερυθρον ξανθον , οὐ πανυ οὐλον οὐδε εὐθυτριχα , το παν | ||
σπανιον : τοπον δε ἐφυδρον φιλει . το δε ξυλον ξανθον και ἰσχυρον και εὐινον και γλισχρον : ἁπαν γαρ |
; ἀλλα δευρο ἰθι προς ἡμας , ἡμεις σε τοις οἰκειοις ἀποδωσομεν , σαρδανιον γελωντες ἐλεγον , κἀμε ἀποστρεψαντες εἱλκον | ||
, τιμωνται δε ὑπο των δεξιωτερων , ὡστε και τοις οἰκειοις αὐτοιν , εἰ ταραττοιντο , συμβαινει των βοηθησοντων εὐπορειν |
δε την λειαν την περισσην ὁπλα και μηχανηματα και ναυς ἀχρηστους Ἀρει και Ἀθηνᾳ διαζωσαμενος αὐτος ἐκαιεν κατα τα πατρια | ||
δε Συρακοσιοι διωξαντες ἑπτα μεν τριηρεις κατεδυσαν , πολλας δε ἀχρηστους ἐποιησαν . Των δε Συρακοσιων ἐπηρμενων ταις ἐλπισι δια |
το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
δια το εἰναι τας ΚΛ , ΒΗ συζυγεις διαμετρους και ἐφαπτομενην την ΑΚ και την ΑΛ ἀχθεισαν παρα την ΒΗ | ||
τομη ἐλλειψις , ἡς ἀξων ὁ ΑΒ . δει δη ἐφαπτομενην ἀγαγειν της τομης , ἡτις προς τῳ ἀξονι ἐπι |
ποιει της ζωης : ἠν γαρ ποτε γηρασας προς τας πτησεις ἑαυτον ἰδοι νωθεστερον ἠ τας αὐγας των ὀμματων ἐλασσουμενας | ||
ψαρωτερος ἐν ἀκρᾳ περιγραφῃ της πτερυγος : βραχειας δε τας πτησεις ποιειται : και δυναμιν ἐχει φυσικην , ἀξιαν θαυματος |
ἀγοντας , Δημοσθενης ἐν τῳ κατα Θεοκρινου . Ἐν Διομειοις Ἡρακλειον : Ὑπερειδης κατα Κονωνος . της ἐν Διομειοις ἀγομενης | ||
μειρακιοις λαμπαδα τρεχειν . ἀμελει δε κἀν που κληθῃ εἰς Ἡρακλειον , ῥιψας το ἱματιον τον βουν αἰρεσθαι , ἱνα |
των τροχιλων , καθαπερ προειρηται , παλιν προς τον καταρτισμον ὑποποδιον δει τιθεναι πλησιον της κλιμακος και το προς τον | ||
ἡ τιτθη οὑτως ἐκαλεσεν . και νυν δε οἱ αὐληται ὑποποδιον διπλουν ὑπο τον δεξιον ποδα ἐχοντες , ὁταν αὐλωσι |
οὐχ ὑπαρξει ἁμα ἐπι τοις τοιουτοις , ἠδυνατο δε τις ὑποπτευειν ὡς οὐκ ἀναγκαιον ἠ συναληθευειν αὐτας ἠ διαιρειν το | ||
μη εἰδεναι , τουτο θαρσειν μεν κωλυει τους πολεμιους , ὑποπτευειν δε ἀναγκαζει παντα τα χωρια : αἱ δε φανεραι |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | ||
, ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου |
, δεχεται δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις τετρασι τροχαιον χορειον δακτυλον , ἐν δε ταις ἀρτιοις τουτους τε και | ||
δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις δακτυλον σπονδειον ἰαμβον ἀναπαιστον χορειον , ἐν δε ταις ἀρτιοις μονους τους ἀπο βραχειας |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
ἐστιν . εἰ οὐν τῳ ὀντι περι παντων των ὀντων διαλεγομενοι οὐχ ὑπετιθεντο και ἀσωματον ἀρχην , τῳ ὀντι καλως | ||
: τοιαυτα μεν οἱ κατα την ἀγοραν Μαγνητες ὀντες ἀλληλοις διαλεγομενοι ἐλεγον . προτροπαδαν : ἀντι του ἐπτοημενως . ὁ |
φυλλον οὐκ ἐλαττον ἐχει πελτης , καρπον δε σφοδρα μικρον ἡλικον ἐρεβινθον ὁμοιον δε συκῳ : δι ' ὁ και | ||
καλουμενον οἰστρον , ὁμοιον μεν σκορπιῳ , μεγεθος δ ' ἡλικον ἀραχνης . τουτο δε ποιει αὐτους ἐξαλλεσθαι οὐκ ἐλαττον |
. Ὡς του Ἀλεξανδρου βουλομενου διαβηναι τον Γαγγην ποταμον και στρατευειν ἐπι τους Γανδαριδας ὀνομαζομενους οἱ Μακεδονες οὐχ ὑπηκουσαν . | ||
σταδιους πεντακοσιους . Ἰμιλκων δ ' ἐπι τους ἀνω τοπους στρατευειν ἀποδειχθεις το μεν πρωτον ἐφηδρευε * τῃ πολει προς |
και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
ὀλιγακις , δια το πλεοναζειν ἐν τισι τα σχηματα τα ἀποδημιας ἐμποιουντα ἐν τισι δε μη : ὁθεν οἱ μεν | ||
κληρου ἠ του περι ξενης πεσων μηδενος αὐτων κυριος ὠν ἀποδημιας οὐ παρεχει , ἀλλα τα πλειστα ἐν πατριδι διαγοντας |
κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
χωρις ὁρκων εἰναι πιστους , και την ἰδιαν οἰκιαν οὑτως οἰκονομειν , ὡστε την ἀναφοραν ἐξειναι της προαιρεσεως εἰς ἐκεινην | ||
εἰη , ἐξεστω ? περι τους ? ἀγχιστευοντας ? ? οἰκονομειν . οἱ ? ? γαρ ? ? ? τοι |
δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
θειᾳ προγνωσει : ἐξ εἰκοτων γαρ ἀναλογιζεται το μελλον και σημειοις τισι τεκμηριουται και τουτοις οὐκ ἀει πιστοις οὐδ ' | ||
ὑπο τῃ πολει τας δυναμεις συνειχον ἐν τοις πεδιοις ὑπο σημειοις τε και ἡγεμοσι τεταγμενας και τα προς τον πολεμον |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
, ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
ἐκ των προειρημενων ἡμιν ἀνωτερω μαθειν και ἐκ των ἑξης λεχθησομενων . Των γαρ [ ἐν τοις τρισι τομοις ] | ||
φαινεται . ὁρωμεν γαρ αὐτους τε κριτας ἡκοντας ὑμας των λεχθησομενων και την τελευτην ἐξ αὐτου κατα το εἰκος περιγενομενοις |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
γινεται ἡ τροφη , το καλουμενον γαλα , ἐν τοις μαστοις : τοις δ ' ὀρνισι τουτο ποιει ἡ φυσις | ||
τις μονη των πτητικων ζῳοτοκει και γαλα ἐχει ἐν τοις μαστοις και θηλαζει εὐθεως το γεννωμενον . κολεοπτερα δε καλειται |
του σωματος : διο και τα μεγαλα ἁμαρτηματα και ἀδικηματα σμικροτερον εἰναι χρη νομιζειν κακον πασχειν ἠ δρασαι , ὡν | ||
πελταστικον δε κουφοτερον μεν τυγχανει ὀν του ὁπλιτικουἡ γαρ πελτη σμικροτερον της ἀσπιδος και ἐλαφροτερον , και τα ἀκοντια των |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
πασῃ ἀκαταληπτῳ τυγχανειν φαντασιᾳ , ἀλλα την μεν μαλλον εἰναι ἀκαταληπτον την δε ἡσσον , ἐπει πρωτον μεν μαχεσονται ἑαυτοις | ||
οὐδ ' ἐξ ἑαυτης προδηλος ἐστιν , ὡς παρεστησαμεν , ἀκαταληπτον ἐσται εἰ ἐστιν ἀποδειξις . δια δε τουτο και |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
τουτου πλουτος , ἀγαπησει δε και ζωγραφιας και τορευ - σεις ἐν τοις οἰκοις . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι | ||
το ? ὑπο ταυτης [ ] εἰ εκ [ ] σεις γν ? [ ] το γαρ [ τουτο ] |
ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | ||
περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ |
τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
βορειου μετωπου του Σκορπιου και μεσου εὐθειας ἀπειχεν εἰς τα ὑπολειπομενα σεληνην , προς ἀρκτους δε του βορειου μετωπου διειχεν | ||
ὁταν την θειαν φυσιν μηθαμῃ λειτουργιων ἀπολυωσι . Τινα ἀστρα ὑπολειπομενα τινων θεωρεισθαι συμβαινει και παρα το βραδυτερον συμπεριφερεσθαι τον |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
ἐαν μεν μηδεις των ἀγαθοποιων συσχηματιζηται τοις τα αἰτια ποιουσι κακοποιοις ἠ τοις κεκεντρωμενοις φωσιν , ἀνιατα και ἐπαχθη τα | ||
συναπτουσιν οἱ σημαντικοι ἀστερες και τοποι τοις τε ἀγαθοποιοις και κακοποιοις : και δια τουτο ἀνονητος ἐστιν ἡ των χρονων |
ἐναντιον τουτου ἀνταρκτικος προς ἀξονα καλουμενος ἐκ μερους , ὁς κρυπτεται ἐν τῳ βυθῳ των ἐξωθεν ὑδατων , μη φαινομενος | ||
. ὡρων ιγ ∠ ʹ : ὁ λαμπρος του Ὑδρου κρυπτεται . ὡρων ιδ ∠ ʹ : ὁ ἐν τῳ |
βωμοις ἐπετιθει , παντοδαποις ἀρωμασι σωρευων , οἰνου τε του παλαιοτατου και καλλιστου πολλους ἀμφορεας των βωμων προχεων , ὡς | ||
ἱερον ἐν τῃ χωρᾳ τῃ Ἐρυκος , ἁγιωτατον τε ἐκ παλαιοτατου και οὐκ ἀποδεον πλουτῳ του ἱερου του ἐν Παφῳ |
δει γαρ εὐλυτον ἐχειν την γαστερα τουτων , ἱνα το κοπριον ἀκωλυτως διεξιον ὡσπερ τι φαρμακον ἀγαθον ὑποξηραναι και καθαραι | ||
πολλους . δει δε και το ἐν τῃ πρωτῃ διαχωρησει κοπριον ἀπορριπτειν και το ἐν τῃ δευτερᾳ , το δε |
και νυκτωρ οἱ ἀνθρωποι τυγχανουσιν , και το συμβολον της εὐχαριστιας , ἡ ἱερα φλοξ , ζωπυρεισθω και ἀει ἀσβεστος | ||
: μεσον μεν το θυμιατηριον , γης και ὑδατος συμβολον εὐχαριστιας , ἡν ἑνεκα των γινομενων ἀφ ' ἑκατερου προσηκε |
ἀπαγξασθαι . θελει οὐν λεγειν , βελτιον ἐστι χρησθαι τοις γενναιοις στρατηγοις και δεδοκιμασμενοις ἠ τοις φαυλοις . κἀν γαρ | ||
. Πως δη ; Ποτερον εἰκος ἀμεινους γιγνεσθαι φυσεις ἐν γενναιοις γενεσιν ἠ μη ; Δηλον ὁτι ἐν τοις γενναιοις |
, προσλαβομενος δε συμμαχους παρα των Θετταλων συνηψε μαχην τοις ἐναντιοις . του δε Ἀλεξανδρου δια τας ὑπεροχας των τοπων | ||
και τοις ἐφυδροις . Καιτοι δοξειεν ἀν ἀτοπον εἰ τοις ἐναντιοις : ἀλλ ' οὐδεν ἀτοπον , την μεν γαρ |
ὑβριστης και ἀποτομος , ἐαν δε ὑπο Κρονου μαρτυρηται δηλοι δολιον και πονηρον πρεσβυτην , συνοντος δε του Ἑρμου σημαινει | ||
δε ὠα αὐτης ἐσθιομενα ἐντασιν ποιουσιν . Περδιξ πτηνον ἐστι δολιον , τους ὁμοφυλους εἰς ἀγραν προτρεπομενος : οὑτος τα |
τους Ἁιδου νομους κἀπι Κυρβαντεσι χορευσατε φιλων τοιουτων οἱ μεν ἐστερημενοι χαιρουσιν , οἱ δ ' ἐχοντες εὐχονται φυγειν λαμπει | ||
* ὀλιγα . ὡς ] * καθα . * και ἐστερημενοι ἐσμεν . βοηθων . * ἐστι δηλονοτι . * |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
, ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
ἀπειρος , ὑπο δε του καθοραν ἐνδοξα τα Πλατωνος ὑπαρχοντα οἰηθεις κατα Πλατωνα τον Ἀριστοτελην φιλοσοφειν , ἐπολεμει μεν Ἀριστοτελει | ||
τῃ ἑαυτου θεραπειᾳ παραγενομενος προς κοιτην αὐτου τἀσφαλες παρεχειν , οἰηθεις ὑπο των περι Κασσιον αὐτον και Βρουτον ἐπιβεβουλευσθαι . |
, ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
, καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
, οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
μηδεν ὡς πεφυκε : κἀπειτα Πρωτεως τινος δικην ἀλλαττων και μετατιθεις αὑτον ἐξευρῃ φωνην ἀφιεναι μητε ἀνδρος μητε γυναικος μητε | ||
Μωυσης ἀχθομενος τοις τοιουτοις καταραται λεγων : „ ἐπικαταρατος ὁ μετατιθεις ὁρια του πλησιον „ . καλει δε πλησιον και |
ἡν ὁ Ταυρος ἀπολαμβανει προς τον ὠκεανον τον πληρουντα το Κασπιον πελαγος . μηκος δ ' ἐστι ταυτης της μεριδος | ||
ἐπι του αὐτου μεσημβρινου κεισθαι την τε Θαψακον και το Κασπιον : τουτῳ δ ' ἀκολουθειν το ἀφεσταναι ἰσον τας |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
μη θαρρουσι μηδε ἀρχειν μαχης : ἐστι γαρ το ἐθνος πολεμικωτατον , και φασι κατ ' αὐτου θριαμβον ἐπι τῳδε | ||
ἐθνος προς τῃ Λυκιᾳ , μεταξυ Λυκιας και Παμφυλιας , πολεμικωτατον , ὁπερ καλουσι Πισιδας . εἰπε δε ταυτα και |
λογος ἀνατομικος . οὑτως δε ἐχομεν διαιρησαι . εἰς τρια διῃρημενης της ῥαχεως , εἰς τραχηλον , μεταφρενον και ὀσφυα | ||
το μεν ἑτερον ἑκατερωθεν ἐχει μερος γωνιας ὀρθης πλευραις ἰσαις διῃρημενης , το δ ' ἑτερον ἀνισοις ἀνισα μερη νενεμημενης |
ἐν ἱμερῳ και τῃ σῃ ἐπιθυμιᾳ , ὡστε μεταβασαι και μετενεγκειν εἰς το ὑπατον και ὑπερεξοχωτατον δωμα του εὐρυτιμου Διος | ||
ὁ ἐν Δελφοις τον τε ταφον ὑστερον ἐχρησε τοις Λακεδαιμονιοις μετενεγκειν οὑπερ ἀπεθανε και ὡς ἀγος αὐτοις ὀν το πεπραγμενον |
, τον δε ἁτε μηδενος ἐπιδεα τοις ἀμφι το ἱερον ὑπηρεταις και λειτουργοις χαριζεσθαι μετα σεμνοτητος και τιμης της ἁπασης | ||
βλαβη τις γιγνεσθαι και προθυμουμενων ὠφελεια . προειπε δε τοις ὑπηρεταις , και ἀλλος εἰ τις βουλοιτο των ὁπλοφορων προσιστασθαι |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
των κρατιστων νεων ἐν ἱεραις ἡμεραις ἀνα την πολιν και θυσιων ἐπετειων τυγχανειν , δεδοικοτα δε ἐπιβουλας τε τας ἀπ | ||
, ὡς ἰδοντα μη ἀποστραφηναι θεον . Ἐπει δε των θυσιων αἱ μεν εἰσιν ὑπερ ἁπαντος του ἐθνους , εἰ |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
ἐκελευον ὀνοματα λεγειν , οὐ θεων . Ὁ αὐτος Δωριων καταγελων του ἐν τῳ Τιμοθεου ναυτιλῳ χειμωνος ἐφασκεν ἐν κακκαβᾳ | ||
πως οὐν ἑτερος ταυτην ἐχων οὐδεν πεπονθεν ἀλλ ' ἀπηλθε καταγελων , ἑτερος δ ' ἀπολωλε ; καιρος ἐστιν ἡ |
προτερα δωδεκαωρος και της ἑκτης ἡ ἀρχη , ὡστε παλιν ἀπαντησιν εἰς την της ἑβδομης ὑστεραν γενεσθαι και τροπον τινα | ||
το σοφιας ἰδιον ἐργαζομενους ἐν παντι καιρωι κατ [ ' ἀπαντησιν ] ἀει των συμβεβηκοτων [ ] και ἐπιβολας [ |
τειχους ὀντες . ἐπειδαν δε τῳ προσαγομενῳ μηχανηματι ὁδοποιηθῃ , πετρους ὡς μεγιστους προρριπτειν ἐκ των πετροβολων , μη στρογγυλους | ||
των της Αἰτνης κρατηρων ἀξιοθαυμαστοτερον νομιζομεν , ἡς αἱ ἀναχοαι πετρους τε ἐκ βυθου και ὁλους ὀχθους ἀναφερουσι και ποταμους |
τῳ νυν λεγομενῳ λογειῳ . και ὁτε μεν προς τους ὑποκριτας διελεγετο , εἰς την σκηνην ἑωρα : ὁτε δε | ||
ὁταν τους τοπους ὠσιν ἀμφιλελαχοτες : ἀποτελουσι γαρ θυμελικους , ὑποκριτας , σωματεμπορους , ὀργανοποιους , χορδοστροφους , ὀρχηστας , |
ἐστι φυλης της Ἀκαμαντιδος . . ἀπο δημου . . Νυμφαιον ] νεων Νυμφων . . τοπος της πολεως ἐπι | ||
της Ἀττικης νομιζετ ' εἰναι τον τοπον φυλην , το Νυμφαιον δ ' ὁθεν προερχομαι φυλασιων . Φιλοχορος δ ' |
μη κρατειν της ὑποκειμενης ἀοριστιας : των μεντοι κατα φυσιν συνισταμενων οὐσιων και δια παντος ὑπαρχουσων εἰναι τα δημιουργικα εἰδη | ||
και ἐλαττονα γωνιαν περιεχουσαι . ἀπο δε των περατων αὐτης συνισταμενων ἀναφαινεται και το εἰδος το καλουμενον ἀκιδοειδων τριγωνων , |
τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
ἐξελαθετο φιλτρα καινα προ των παλαιων ἑλομενη . προς δε συμβασεις εἰ τις ἐθελει χωρειν ἀνηρ τῃ τοιαυτῃ γυναικι , | ||
πατριδα και τα οἰκεια . εἰ δε προκαλουμενου νυν ἐπι συμβασεις του μεγαλου βασιλεως παρακουσειαν , οὐκετι ἑξουσι του λοιπου |
, ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | ||
καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα |
ἀστατοι , ἀντιζηλιας και ἐχθρας ἐπιφεροντες και συγγενικων ἠ φιλων κακουργιας ἠ ταραχας : ὁμοιως δε και εἰς τον περι | ||
εἰργασθαι , ὡς και ᾡ μη βουλει ῥᾳδιως περιπεσειν , κακουργιας και συκοφαντιας ἀτεχνως ἁλισκομενος . ἐτι τοινυν εἰ διαρρηδην |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
. ὁμαρτειν συντυχειν . ὁμιλος μαχη , ἀπο του ὁμου εἰλεισθαι κατ ' αὐτην . και ὁμιλαδον το ἐν συστροφῃ | ||
: δια το ἐκ ζωης . Ἡλιος : δια το εἰλεισθαι τῳ δρομῳ : ἠ δια το ἰεσθαι ἠγουν φερεσθαι |
ἀθλητων Ὀλυμπια ἐνικα σταδιον δραμων γυμνος , φασι δε και στρατηγουντα ὑστερον τον Ὀρσιππον ἀποτεμεσθαι χωραν των προσοικων : δοκω | ||
ὡς ἀμυνουμενος τον Μετελλον ἐς ἑτεραν παρηγγελλε δημαρχιαν , φυλαξας στρατηγουντα τον Γλαυκιαν και τησδε των δημαρχων της χειροτονιας προεστωτα |
μεν Λατινον πεσειν , τον δε Αἰνειαν νικησαντα βασιλευσαι και Λατινους καλεσαι τους ὑφ ' αὑτῳ . και τουτου δε | ||
της Τροιας ἁλωσιν , ὡς ἐφημεν , εἰς Ἰταλιαν και Λατινους παρεγενετο . περι Λαβρεντον δε προσωκειλε το και Τροιαν |
συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα το μεσον τριτημοριον , προς δε τῳ λιβυκῳ ὁριζοντι κατα το τελευταιον | ||
ἀπηλιωτικῳ ὁριζοντι ὁ τοπος ἐκπε - σων κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
[ ] [ ] κατονα [ ] [ ] ει χρωμενης [ ] [ ] [ ! ] ε [ | ||
ὡν καθολου οὐκ ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια |
ἐστι δουλος του θανειν ἀφροντις ὠν ; „ ὡς μαλα συνιδων το ἀκολουθον : ὑπελαβε γαρ , ὁτι οὐδεν οὑτως | ||
τους φιλους συνεπατει : ταραχης δε πολλης γινομενης ὁ Πωρος συνιδων το γινομενον και τεταγμενος ἐπι του κρατιστου των ἐλεφαντων |