| διαχωρητικοισι χρησθω : και ἠν ἡ γαστηρ μη ὑποχωρεῃ , ὑποκλυζειν κλυσματι μαλθακῳ . Ἡ δε νουσος χρονιη και ἀπογηρασκοντας | ||
| ἐπαφαιρεϲιν . εἰ δε τι μειζον κωλυει την φλεβοτομιαν , ὑποκλυζειν δριμει κλυϲτηρι δι ' ἀφεψηματοϲ ὑϲϲωπου και κολοκυνθιδοϲ και |
| ἀλλ ' ὁμοιας σπουδης χρειαν ἐχοντα ; ἀλλ ' ὡσαυτως ἀμελειν αἰσχρον τουτων κἀκεινων ; τι οὐν ; ἡμεις μονοι | ||
| τοις πολιταις ἀδυνατον , ἀλλ ' ἀναγκη ἠ του ἑτερου ἀμελειν ἠ του ἑτερου ; Ἐπιεικως , ἐφη , δηλον |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| μην οὐδε ἡ χαρις ὁμοια ἀγρον ἐργαζεσθαι προικα Ἀρκαδικον ἠ ἐπαινου τυχειν ἀγηρω τε και ἀθανατου . ταχα δ ' | ||
| εἰδοτες , και πολεις ἑτερας προσλαμβανοντες ὑπηκοους και δι ' ἐπαινου και ψογου τους ἀγαθους και μη βουλομενοι ἀγειν . |
| γε δη γαλα τροφιμον ἐχῃ και μη ταις προς ἀνδρα κοιταις εὐνικατος πελῃ . μεγαλα γαρ μερις ἐν τῳδε και | ||
| ἐγκρατης . των δ ' ἀνθρωπων οἱ μεν ἐν ταις κοιταις ἐτι ὀντες κατεσφαγησαν , οἱ δ ' ἀνισταμενοι ἀρτιως |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| ἰσον , μενειν ἐν τῃ ἰδιᾳ ταξει ὡς δηφενσορας και συμβαλλειν μετα τους μερους . Παραγγειλαι δε και τοις ὑπερκερασταις | ||
| τον ἀλαζονευομενον . . πιθηκων ὁ καλλιστος αἰσχρος ἀνθρωπων γενει συμβαλλειν . ἀνθρωπων ὁ σοφωτατος προς θεον πιθηκος φανειται και |
| καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
| και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
| ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
| κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
| και το ΓΔ παραλληλογραμμον πως δυναται ὑπερβαλλειν ; ἀλλ ' ὑπερβαλλειν λεγει του ΓΕ : ἐστι γαρ το λεγομενον , | ||
| ἐς εἰκοσι τε και ἑκατον τους πολλους αὐτων ἀπικνεεσθαι , ὑπερβαλλειν δε τινας και ταυτα , σιτησιν δε εἰναι κρεα |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
| τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
| , οὑ φασι τους ἐξωλεστατους σχολῃ και ῥᾳστωνῃ τον βιον καταναλισκειν . Ἀρτι μοι την ἁλω διακαθηραντι και το πτυον | ||
| αὐτο δε τουτο ἁπλως , το πλειω του δεοντος χρονον καταναλισκειν ἐν ταις βουλευσεσι , ψεκτον και οὐκ εὐβουλον . |
| γραφοντες , ἐν μετροις προτερον Εὐδοξου και Ἡσιοδου και Θαλου γραφοντων . . . . . Ὁταν δε μηδεν ἐχουσα | ||
| „ ἐνι οἰκια ναιων . „ οὐδ ' ἐνταυθα εὐ γραφοντων τινων Ὑδῃ ἐνι : οὐ γαρ ὁ Αἰας ἐκ |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| μενων οὐδεν ἐστιν ἀτοπον το ὀν και το ἑν γενη ὑποτιθεσθαι : τα γαρ ἐξῃρημενα γενη ὑπο περιουσιας δυναμεως προϊσχουσιν | ||
| φιλοδοξειν : το ἀρα την δοξαν αἱρετον και φυσει ἀγαθον ὑποτιθεσθαι μεγαλου τινος κακου γεννητικον ἐστι , της φιλοδοξιας . |
| , “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
| δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
| παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
| την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
| αὐτῳ και προ της ἐν Ἀφροδιτῃ συμπλοκης και ἐν παλαιστρᾳ συμπεσειν και φανερως περιχυθηναι , και οὐκ ἐχουσιν αἰσχυνην αἱ | ||
| δε το προς θαλαττῃ τειχος και των οἰκιων περι ἑπτακοσιας συμπεσειν , Ἐχινου τε και Φαλαρων και Ἡρακλειας της Τραχινος |
| ἐχοντες ὁμολογουμενην οὐδε ἰδιαν την των πεπραγμενων ἰδεαν αὑτοις ἀναπλαττουσιν λοιμων και λιμων και χειμωνων και πολεμων ὀψεις , οὐ | ||
| και τι γαρ . ἐξεστιν δια τας τοιαυτας αἰτιας των λοιμων ἱκανως μανθανειν , δι ' ὀλιγων ἐπιμνησθεντα νυν ἐν |
| ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
| νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| ἐξευρων , ὡς φῃς , ἐμε , εἰσαγεις τουτοισι και κατηγορεις : τον δε δη βελτιους ποιουντα ἰθι εἰπε και | ||
| και μηδενος μεν ἀν τοιουτου συμβαντος οὐκ εἰχες ὁ τι κατηγορεις , ἐπει δ ' ἐλυσαν τῃ μετανοιᾳ το συμβαν |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| * και * τετραγωνος ἐκτισθη Ῥωμη παρα Ῥωμου ἠ Ῥωμυλου παλαιοτερα τουτων . Καστνιας τε : Καστνια και Ταυχειρα ἡ | ||
| καιρου ξυνοραν τας ὑποθεσεις και τα ἀναγιγνωσκομενα τε και λεγομενα παλαιοτερα ὀντα ἠ νεῳ γε ἐνθυμηθηναι και ἑρμηνευσαι . αἱ |
| μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
| , εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
| . ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
| ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
| : ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
| ! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
| ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
| πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
| γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
| ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
| βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
| : προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
| του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
| ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
| μη τοσαυτην δυναμιν κεκτηνται προς τε τας πραξεις και τους τελειους χρονους , πλην ἐνεργησουσιν . ἀναγκαιον δε και την | ||
| δε κἀν τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
| παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
| λεγουσιν , ὡσπερ Πλατων ἐποιει , ἀλλον μεν λεγων τον εἰδητικον ἀριθμον , ὁν και αἰτιον ἐτιθετο , ἀλλον δε | ||
| το μεν γνωριζομενον ἑν , ὁτι το διωρισμενον ἐστι και εἰδητικον , δηλον ἐκ του ἑν τι των πολλων ἐννοειν |
| ἀγγελος ἀποβεβηκοτων Μηδων ἐς την γην , ἐπανηκων δε Λακεδαιμονιους ὑπερβαλεσθαι φαιη την ἐξοδον , εἰναι γαρ δη νομον αὐτοις | ||
| , ῥητωρ , δημηγορος και συμβουλος , και ὁτι τινες ὑπερβαλεσθαι τουτον τους προγονους ἐκομπαζον : ἀλλ ' ὁμως τουτον |
| ἀντεχει δε γενναιως και κρατει τῳ λογῳ και κυριευει του μαχομενου . ἐπαινειται οὐν ἐν ἑκατερῳ τουτων το λογον ἐχον | ||
| και τα ἐγγενομενα παθη και παραγωγας , οὐδε του τοιουτου μαχομενου , καθο ἐν τοις τοιουτοις ἐλλειπεστερα ἡ ἀπαρεμφατος ἐγκλισις |
| . . Εἰτα Δαμαστης ὁ Σιγειευς τα πλειστα ἐκ των Ἑκαταιου μεταγραψας Περιπλουν ἐγραψεν : ἑξης Δημοκριτος και Εὐδοξος και | ||
| την λεξιν κοσμου μη ὁμοιως φροντισας . τοσαυτα και περι Ἑκαταιου . . . : της ἑρμηνειας ἡ μεν ὀνομαζεται |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| . * μακαριστον . συγγενικης . * † ἑνεκα του λεχους : * * του λεχους . θειον πομα ἠτοι | ||
| , ἱνα μη μονη ἀσχημονῃ : μαργοτητι : ἀπληστιᾳ του λεχους : οὐ βουλονται μοναι φθειρεσθαι , ἀλλα και ἑτερας |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| ἠ φιλτρ ' ἐπωιδων , στειχ ' , ἐρητυσον τεκνα δεινης ἁμιλλης : ὡς ὁ κινδυνος μεγας [ και τἀθλα | ||
| ἠσεβηκως , ἐφυγεν εἰς Κρητην . αὐχμων δε κατεχοντων και δεινης ἀκαρπιας γενομενης ἐπερωτωσι κοινῃ τον θεον ἀνειλεν ἡ Πυθια |
| ἐφαινετο , τοσονδε μοι ἀναγεγραφθω : τον Ταυρον το ὀρος ἀπειργειν την Ἀσιαν , ἀρχομενον μεν ἀπο Μυκαλης του καταντικρυ | ||
| ἀπηγαγεν . ὁ δε Περσης μαθων ἐπημυνε κατα δυναμιν , ἀπειργειν δε τους Ῥωμαιους οὐ πανυ τι ἐδυνατο : τραχεια |
| σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
| βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
| , του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
| ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| μετα σπουδης ἐλαυνοντες το ῥοθιον ἐφιλοτιμουντο προς ἀλληλους , ἑκαστου σπευδοντος πρωτου καταρξασθαι της μαχης . ἐμπειροι τε γαρ ἠσαν | ||
| ὁλην την οἰκουμενην περιβλεπτος ἐγινετο , κατα πασαν πολιν ἑκαστου σπευδοντος θεασασθαι τον ἀνδρα . , . . ) Ὁτι |
| συγκεισθαι τα συστηματα ἐκ των διαστηματων : οὐδεν γαρ κωλυει συμφωνουντων των φθογγων κατα τους εἰρημενους ἀριθμους ἐκμελως τα συστηματα | ||
| εἰπωμεν . αἱρεσις ἐστι ἀνδρων ἀστειων δοξα προς μεν ἑαυτους συμφωνουντων προς δε ἀλλους διαφωνουντων . και καλως εἰπεν ἀνδρων |
| ἠ εὐφροσυνας ἠ γυναικας , ἐαν δε ὁ Ἑρμης δια πανουργιας . Γνωσομεθα τον μεν δραπετην ἐκ των τῃ Σεληνῃ | ||
| ] χρωνται τοις ὀνομασιν . Ἁπλοτης μεν ἐστι φρονησις ἀπηλλαγμενη πανουργιας και οἱον ἁπλη τις οὐσα , μωρια δε ἐρημια |
| μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
| μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
| μεν λεγονται τοις ἑπομενοις οἱ προηγουμενοι , ἀπερρυηκεναι δε οἱ ἑπομενοι των προηγουμενων , ἐφ ' ὁσον ἀν μη μακρον | ||
| και τῃ ἐκεινης λυσει τε και καθαρμῳ ταυτῃ τρεπονται ἐκεινῃ ἑπομενοι , ᾑ ἐκεινη ὑφηγειται . γιγνωσκουσι γαρ οἱ φιλομαθεις |
| δυσθυμοι ὑπαρχουσιν οἱ τοιουτοι . ὀξυ δε και λυπηρον φθεγγεσθαι ποικιλου ἀνδρος ἐστι σημειον , ἐαν ὀξυ και αὐχμηρον . | ||
| ἐν πεδιῳ ” τουτεστιν ἐν ἁμιλλῃ λογων εὑρισκεται και ὁ ποικιλου δογματος εἰσηγητης προς πολιτειας μαλλον ἠ προς ἀληθειας τυπον |
| , ἀλλα και ὁ Πλατων κτλ . . , : Στρατων μεν προσειναι τοις σωμασι φυσικον βαρος , τα δε | ||
| : καθηνται δε και οἱ ποιησαντες τα ἀγαλματα Ξενοφιλος και Στρατων . ἐξ ἀρχης δε ἱδρυσατο Σφυρος το ἱερον , |
| . Ταυτην λουειν δει θερμῳ και χλιαινειν , φαρμακον δε πιπισκειν , και πυριῃν βληχρῃσι πυριῃσι : και κυκλαμινον τριωβολον | ||
| ὀβολον και σμυρνης ὀβολον ἐν οἰνῳ τριβειν αὐστηρῳ μελανι και πιπισκειν . Ῥοου και πασης νουσου ποτον , ὁσαι ἀπο |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
| ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| εὑρεν την ἀντιθεσιν τοπικην ποιησαι . Ἐρει δε τι και ἀντιστατικον : καθολου δει γνωναι , ὁτι αἱ ἀντιθετικαι δι | ||
| τῃ ἀληθειᾳ νομισας ἐπιεναι πολεμιους ἐπεισε παρασκευασασθαι , εἰτα το ἀντιστατικον ἐν τῃ μεταθεσει της αἰτιας ἀναφυεται του ῥητορος λεγοντος |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
| . Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
| και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
| μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
| φλεγειν χρειας ὑπο . ἐπι τῳ τελει κορωνις ἐξιοντων των ὑποκριτων και εἰσιοντος του χορου . ἀκουω ] πως οὐν | ||
| ] το μεν πολισμα : 〚 Κορωνις εἰσιοντων αὐθις των ὑποκριτων . οἱ δε στιχοι ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι ρκαʹ . |
| χωρας παρακαλων μη παριδειν την ὑβριν της Ἑλλαδος , ἀλλα συμμαχειν αὐτωι και συναγωνισασθαι κατα των ταυτα τολμησαντων βαρβαρων . | ||
| αὐτοις Ἑλλησι και βελτιοσιν αὐτων [ ὑμιν ] ἐξ ἰσου συμμαχειν , βαρβαροις και δουλοις , οὑς εἰς τας ἀκροπολεις |
| δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
| προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
| τμηματος ὀντος . ἠ πως γινεται ὁ κατηγορικος και ὁ ὑποθετικος : ἀμφω γαρ ἀναγονται εἰς τα τρια σχηματα , | ||
| πεπλεχθαι τον λογον , ἐπειδηπερ ἡ μεν συμβουλη λογος ἐστιν ὑποθετικος των πραγματων , ἡ δε προτροπη λογος προαγων ἐφ |
| καλουμενος Μααρσαρης , ὁς τῳ μεν Εὐφρατῃ συμβαλλει κατα θεσιν ἐπεχουσαν μοιρας . . . . οη γʹ λε γοʹ | ||
| τῳ ἀπο του εἰρημενου περατος μεχρι του Ποντου κατα θεσιν ἐπεχουσαν μοιρας . . . . . . . . |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| , πραξεις δε μεγιστας κατεργασαμενος οὐ μονον των προ αὐτου βασιλευσαντων , ἀλλα και των ὑστερον ἐσομενων μεχρι του καθ | ||
| κατα την συγγενειαν την ἀπο των Αἰακιδων των ἐν Μολοττοις βασιλευσαντων , παρ ' οἱς και την Ἀνδρομαχην ἱστορουσι βασιλευσαι |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
| ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
| νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
| ' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
| ὡς οὐδε τους λιμενας και τας ἀγορας ἐτι δωσοιεν αὐτῳ καρπουσθαι και εἰδως το σαθρον του ἀοριστου την κατασκευην εὐθυς | ||
| νομισμα ἐχουσιν , οὑτω και των πλουσιων τους οὐδενος ἀξιους καρπουσθαι τας ἀξιας ὡν κεκτηνται . , . . Βιων |
| νυν δε Ἁλικαρνα . [ ἀλλα και Ὑποχαλκις δια το ὑποκεισθαι ὀρει λεγομενῳ Χαλκιδι . ] μεμνηται δ ' αὐτης | ||
| δε του ἀριστου και του χειριστου ἐστι το τα ἀριστερα ὑποκεισθαι βεβλαμμενα , τυχον ὁ σπλην , τα δε δεξια |
| πολεμου παλιν ξυμβηναι , και μητε τῃ κατα πολεμον εὐτυχιᾳ ἐπαιρεσθαι μητε τῳ ἡσυχῳ της εἰρηνης ἡδομενον ἀδικεισθαι . ὁ | ||
| των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι , μητε ἀν ὑβριζεσθαι δοκῃ , ταπεινουσθαι . το |
| ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | ||
| δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες |
| ἐπ ' αὐτοις , πολλα δε των ἀναιμων τε και καθαρων καθαγισας τους μεν ἑταιρους ἐκελευσεν ἐπι την ναυν χωρειν | ||
| των φιλαργυρων : φιλοκερδεις γαρ οἱ Ἀθηναιοι . Ἀταρ ἐκ καθαρων ἀχυρων τετρυγηκας σιτον : ἐπι των μηδενος ἀγαθου μεταλαγχανοντων |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| καταπτας ἡρπασε , και ἐπι των ἐμπυρων ἐθηκε ῥαβδον μικραν ἐχουσαν σφυραν , το δε ξιφος ἐπεβαλε δαμαλει τινι παρα | ||
| Ἡρακλειῳ τῳ ἐν Γαδειροις εἰναι ποτιμον , βαθμων ὀλιγων καταβασιν ἐχουσαν εἰς το ὑδωρ , ἡν ταις παλιρροιαις της θαλαττης |
| γαρ πεισθησεσθε , ἀν τι δοκωμεν λεγειν συμφερον , ἠ βεβαιοτερον περι ὡν ἐγωκατ ' ἐσεσθε πεπεισμενοι . ἀν γαρ | ||
| κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα , τοσουτῳ πλειονος ἐλλεβορου δεονται |
| και παλινδρομων , ἐνιοις δε και ἀνορεξια . Τοις δε παιδιοις κοιμωμενοις και μασησις της γλωττης μετα προβολης , σχηματιζομενου | ||
| Διωνης εἰκασας και ταυτα καλῃ ; ταυτα γυνη πρεσβυτις μυθολογειτω παιδιοις εὐκολως θελγομενοις τα ὠτα και προς ὑπνον πολλακις ὑφ |
| τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
| ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
| . δοκουσι γαρ αἱ δυο τηνικαυτα και περι ταὐτον ὑποκειμενον ἐνεργειν και ἐν ταὐτῳ χρονῳ . ἠ μηποτε και τηνικαυτα | ||
| τα ἀλλα μερη της ψυχης , ἁ ποιει την αἰσθησιν ἐνεργειν : διοπερ ὁρασιν λεγουσι πνευμα διατεινον ἀπο ἡγεμονικου μεχρι |
| τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
| ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
| ἐς ἱππον κητωεντα υἱος Ἀχιλληος , συν δ ' ὁ κρατερος Μενελαος ἠδ ' Ὀδυσευς Σθενελος τε και ἀντιθεος Διομηδης | ||
| ὁς ἱπποσυνῃ ἐκεκαστο : τῳ δ ' ἐπι Τυδεϊδης ὠρτο κρατερος Διομηδης , ἱππους δε Τρῳους ὑπαγε ζυγον , οὑς |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
| τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
| σωτηριας , ὁς ἐτυχε της ὀνομασιας ταυτης ἀπο των πρωτων πλευσαντων Ἑλληνων και διασωθεντων . ἀπο δε τουτων των μερων | ||
| ὑπηρχον , αἱ δ ' ὀλιγοις οἰκουμεναι : διοπερ πορρωτερω πλευσαντων αὐτων , και ἀπο μεν της Εὐβοιας ἀποκρουσθεντων , |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| . και κεφαλης πονος ἐν ταυτῃ παραχρημα μειουται , και κοπον ἐξελασαι δυνατη τριφθεισα μετ ' ὀξους χοιραδας ἀντιαδας τε | ||
| ἀνθων ϲκευαζομενον ἐν βαλανειῳ χριομενῳ : προϲ γαρ τῳ τον κοπον ἀποθεραπευειν μεταβαλλει τῃ εὐωδιᾳ το αὐχμηρον τηϲ ψυχηϲ εἰϲ |
| ἐμεινεν ἐν τῃ πατριδι : ἐκεισε γαρ φησιν ὁ Ἀχιλλευς ὑποσχεσθαι τῳ Μενοιτιῳ καταξειν τον Πατροκλον ἐκ της στρατειας ἐπανελθοντα | ||
| ἀν ἐθελησαι παρακαταθηκην κειμενην ἐχειν ; Ἀλεξανδρον δη τοις Ἐφεσιοις ὑποσχεσθαι τα γεγονοτα και τα μελλοντα ἀναλωματα , ἐφ ' |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |