| ἀληθειας λεγοντα Πως εἰπων ὁτι οὐδεις ἀξιως τον ὑπερουρανιον τοπον ὑμνησει νυν φησι : τολμητεον γαρ οὐν το γε ἀληθες | ||
| παρατετυχηκοτος , ὁτε ὁ Καλλικλης ἐνικα τα Ἰσθμια : διο ὑμνησει αὐτον ἁτε παρατετυχηκως και ἑωρακως ἐν τῳ ἀγωνι του |
| ὠφελησει τα καλα πραττων και τους ἀλλους ἐπι τα ἰσα κινησει : τον δε μοχθηρον οὐκετι . φιλων γαρ και | ||
| της προσβολης , και τῃ κατα ταὐτα ἐν ταὐτῳ περιαγομενῃ κινησει περιξ αὐτας ἐλαβεν , και τον μεν ἐξω , |
| , και ἐκβεβλησθω ἡ ΒΡ ἐπι το Ο , και προσπιπτετωσαν ἀκτινες αἱ ΑΛ , ΑΚ , ΑΘ , ΑΞ | ||
| , και μειζον ἀει το ἐγγιον διαστημα του πορρωτερον . προσπιπτετωσαν ἀκτινες αἱ ΚΞ , ΚΛ , ΚΠ , ΚΝ |
| ἐρρωμενον , ἡτταται δε ὑπο της ἐπιθυμιας και μοιχευει , ἀπορησει τις πως ὁ ἀκρατης ὑπολαμβανων ὀρθως , ἠτοι γινωσκων | ||
| οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , ἀλλα πας εἰδως φανειται ὁποι χρη ἐλθοντα λαβειν |
| εἰ δε σκληροτερον ἑαυτου φανειη το σωμα , τριψεων μεν ἀναμνησθηναι χρη πρωτον , εἰτα γυμνασιων εὐτονων μετ ' ἀνταγωνιστου | ||
| ὁς : ἐστιν ἱππον γεγραμμενον ἰδοντα και λυραν γεγραμμενην ἀνθρωπου ἀναμνησθηναι , και Σιμμιαν ἰδοντα γεγραμμενον Κεβητος ἀναμνησθηναι ; Πανυ |
| ἁ ' κεινῳ δοκει , της μεν οὐσιας οὐ μικρον ἀφαιρησεις , ἐν ἀργιᾳ δε και ὑπνῳ τον λοιπον βιωσῃ | ||
| δοξας ἀφαιρει , ὡσπερ Γλαυκων διεκελευσατο . εἰ γαρ μη ἀφαιρησεις ἑκατερωθεν τας ἀληθεις , τας δε ψευδεις προσθησεις , |
| ἑτερον και τας βρογχοκηλας , ἐχει δε οὑτως . Ἁλος λειοτατου και χνοωδεστατου , ψιμμυθιου , ἀνα λιτραν α , | ||
| του γαλακτοϲ ϲκευαϲθεντι δια μελικρατου , εἰτα μιξαντεϲ αὐτῳ ἐπιθυμου λειοτατου ⋖ γ . ἐρρεθη δε ἡ ϲκευαϲια του ὀρου |
| και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
| ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
| , λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
| : Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
| του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
| και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
| ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
| , ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
| την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
| αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
| διπλασιος ἐστι του γεννησαντος , οἱον ὁ δ δις ληφθεις γεννησει τον η , ὁς ἐστι τουτου διπλασιος . ἐαν | ||
| αὐτου μελαιναν , μελαν τεξεται : ἐαν δε λευκην , γεννησει λευκον : ἐαν δε ποικιλην , ποικιλον ἐσται το |
| ἀπολλυει . στροβιλος ; ἐν ὁσῳ συστρεφεται , προσερχεται , προσεβαλεν , ἐξηρειψεν , αἰων γινεται . ἀλλ ' ἐν | ||
| ἀκρας . ὁ δε κατα τα ἀλλα μερη της πολεως προσεβαλεν ἀρχομενης ἡμερας . ἡ δε στρατια του Κροισου ἀπο |
| ἀρετας συνηγεν , και προς αὐτον εἰποντος ” ὡρα σοι ἀναγιγνωσκειν τον προς Λεπτινην „ „ σοι μεν οὐν ” | ||
| . ταυτας τας ἐπιστολας εὑροντες [ συναγαγοντες ] ἐκκλησιαν φανερως ἀναγιγνωσκειν ἠξιουν . αἱ μεν ἀλλαι γυναικων ἠσαν ἱκετειαι και |
| κακως γραφει “ ἡρως ἀπριατης . ” ἀποσκυδμαινε ὀργιζου , χολου . ἀποκηδησαντες ἀπακηδιασαντες . ἀπολιχμησονται ἀπολειξουσιν . ἀποσταδα πορρωθεν | ||
| ἀμυμονος , οὐκ ἀρ ' ἐμελλες οὐδε θανων λησεσθαι ἐμοι χολου εἱνεκα τευχεων οὐλομενων ; τα δε πημα θεοι θεσαν |
| ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
| Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
| ἀλλην τινα ἡδονην ἠθελε δαπαναν εἰς πολεμον . οὑτω μεν φιλοπολεμος ἠν : πολεμικος δε αὐ ταυτῃ ἐδοκει εἰναι ὁτι | ||
| ὁ δ ' ἡκε και των μετριων δεδιοτων , μη φιλοπολεμος ἀνηρ ἐπιτριψῃ το πληθος , πανυ σεμνως ἐκελευε την |
| ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | ||
| , ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου |
| ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
| , οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
| την των κακων λυσιν συνιεναι και την εἰς θεον ἐπιστροφην ἐξευρισκειν . οὑτω γαρ ἡ παρα του θεου ἐλλαμψις της | ||
| νομοις χρωμενοι ἀνθρωποι , ὡς δοκουμεν , οὐκ ἀει δυνανται ἐξευρισκειν ὁ βουλεται ὁ νομος , το ὀν . ἐπει |
| οὐδεν χαλεπον γνωναι . Οὐ δητα . Τοδε δε ἠδη χαλεπον , εἰ τῳ αὐτῳ τουτῳ ἑκαστα πραττομεν ἠ τρισιν | ||
| λεγεις . Ἐχει μεν γαρ οὑτως , ὠ Κλεινια , χαλεπον δε αὐτα προταξαμενον τουτῳ τῳ τροπῳ νομοθετειν : ἀλλ |
| και ὁ κατ ' ἐπεμβασιν Ἀρης και ἡ Σεληνη Αἰγοκερῳ ἀποστροφος : μετεωρος ἡ ἡμερα . ἠν δε και εἰς | ||
| ἀναδεχονται , ἐπαν ὁ γαμοστολος ἐκκεντρος τυχῃ ἠ του δαιμονος ἀποστροφος : ποταπαις δε , ἡ των ζῳδιων και ἀστερων |
| το κεντρον αὐτης κατα το ἐλαχιστον ἀποστημα , ὁπερ ἐστιν τεταρτου ὁρου του της ἀνωμαλιας ἀριθμου περιεχοντος μοιρας ρπ και | ||
| το γʹ ἰωνικον ἀπ ' ἐλαττονος διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ παιωνος τεταρτου ἀντι ἰωνικου και διιαμβου : το μεντοι κωλον της |
| ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
| τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
| ΑΜ παραλληλος . ἡ ἀρα ὑπο ΛΘΖ γωνια του ΕΘ παραλληλογραμμου τῃ ὑπο ΓΜΔ γωνιᾳ του ΓΔ παραλληλογραμμου ἰση ἐστιν | ||
| μεχρι του ἑτερου μερους της ἐπιφανειας διχα τμηθησεται ὑπο του παραλληλογραμμου . ἠχθω δια του Ε σημειου παρα τον ἀξονα |
| προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
| ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
| στρατευμα συν τουτοις κατακοπτει . τοις εὐηργετημενοις δε την ἀμοιβην λαμβανει ἀξιαν και καταλληλον της τουτων δυστροπιας . πλοιῳ σαθρῳ | ||
| ποταμου ἐς τα ἐρημα . Ἀλεξανδρος δε την τε πολιν λαμβανει και την λειαν πασαν ὁσην οἱ Γεται ὑπελιποντο . |
| ἑαυτοις . ὑπαιτιοι δε παντες οὑτοι : μονος δ ' ἀποδοχης ἀξιος ὁ ἀναθεις την ἐλπιδα θεῳ και ὡς αἰτιῳ | ||
| ἐγνων , οὐ μα Δια παραφρονησιος ἐργον , ἀλλα σχεδον ἀποδοχης πασης , καρτα σην φυσιν ἐπῃνεσα , ἀριστον τε |
| ὁρκους παρα των συμμαχων , λεγει δε Θετταλων : εἰτα προσεταξαν αὐτῳ πεισαι Φιλιππον Ἀμφιπολιν ἀποδουναι τῃ πολει : ἐπειδη | ||
| προτεροις ἀγγελοις παθειν δια το σχημα της προξενιας ἀφεισαν , προσεταξαν δ ' ἐκποδων εἰναι παραχρημα και του λοιπου τοιαυτας |
| αὐτῳ παθος κηριον , ἀλλα τας κατατρησεις ἐχει μειζονας ὑγροτητος μελιτωδους περιεκτικας . οὑτω δε θεραπευονται . ξυρησας τας τριχας | ||
| , και οὑτω παλιν δια των κεκαυμενων ἀνθρακων ἑψησαι μεχρι μελιτωδους συστασεως : εἰ δε στυπτικωτερον αὐτο βουλει ποιησαι , |
| τα ἐσχατα . ὁρα δε ὁτι τα ἀμφοιν ὑποκειμενα , φρονησει και νῳ , κοινωνουσι κατα το ἀνεπιστημον . οὐτε | ||
| γαρ νεος ὠν την ἡλικιαν παντων ἡλικιωτων διεφερεν ἀνδρειᾳ και φρονησει , θαυμαζομενος δε ἐπ ' ἀρετῃ και μεγαλας του |
| Κριῳ , οὐ δει γαμειν : χωρισμος γαρ ἐν ταχει παρακολουθησει . Σεληνη ἐν αʹ και γʹ δεκαμοιριᾳ του Ταυρου | ||
| και πανσεληνους και τας ἐν αὐταις ἐκλειψεις ἀξιολογος τις διαφορα παρακολουθησει . . . , και τα ἑξης ἀχρι του |
| διαφορον ποιουμενος εἰκοτως και τα φυτα ὡς ἀν ἠδη ζωντα συμπεριλαμβανει τοις ζῳοις , ἀλλ ' ὁμως ἀχρι της προσηγοριας | ||
| πραγματων , ἡ δε των τε προ του πραγματος ἐνια συμπεριλαμβανει και των μετα το πραγμα και αὐτο το πραγμα |
| ἐν ἀλλῳ σπερματος , γλυκυρριζης χυλου ἠ σπερματος τραγακανθης ἰσα ἀναλαμβανων ὑδατι , πλασσε δραχμιαια και χρω : καταρροφειτωσαν δε | ||
| μετενηνοχοτας , αὐτος τε αὐ παλιν ἑκαστου την διανοιαν ὀνοματος ἀναλαμβανων εἰς την ἡμετεραν ἀγων φωνην ἀπεγραφετο : και ταυτα |
| πεδια , τα μεν προς την Ῥωμην συναπτοντα και τα προαστεια αὐτης , τα δε προς την θαλατταν : τα | ||
| περιουσιᾳ του καλλους γεγοητευμενος . θαλαττα δε και ποταμοι και προαστεια ἀλληλων τε και της πολεως ἀξια , ὡσπερ οὐ |
| προσωπα , και ἀποτεινομενος τις ἐρει προς τινα ὑμας , συλλαμβανων παλιν και το παρον προσωπον και τα ἀποντα . | ||
| αἰλουρος τουτο γνους ἡκεν ἐνταυθα και καθ ' ἑκαστον αὐτων συλλαμβανων κατησθιεν . οἱ δε καθ ' ἑκαστην ἑαυτους ἀναλισκομενους |
| περι τετρακισχιλιους και ἐννακοσιους , του δ ' ἰσημερινου ὡς τρισμυριους τριακοσιους . , : . . . του γαρ | ||
| των μεν ἱππεων διαβιβαζει περαν του ποταμου του Πιναρου ἐς τρισμυριους μαλιστα τον ἀριθμον και μετα τουτων των ψιλων ἐς |
| . ? Ἀχιλλειος δρομος ἐκληθη ἐκ τοιαυτης αἰτιας : Ἰφιγενειας μελλουσης σφαγιαζεσθαι ἐν τῃ Αὐλιδι τῃ Ἀρτεμιδι ἀνηρπαζεν αὐτην ἡ | ||
| εἰς τον περι ζωης και περι πραξεως και περι ὑποστασεως μελλουσης και βεβαιοι τας της συνοδου πραξεις . και καθαπερ |
| μεθ ' ὑδατος λελειωμενοις . εἰ δε μη προκοπτοι , καταπλαστεον κοριῳ μετ ' ἀρτου ἠ ἀρνογλωσσου φυλλοις ἠ σελινου | ||
| την ληφθεισαν τροφην : και τουτῳ μαλιστα διακρινονται των κοιλιακων καταπλαστεον οὐν αὐτους λινοσπερμου μετα φοινικων : ἀκρως δε ποιει |
| ἐμπορων καταγαγων , ὡς μεν ὁ Φιλοχορος Λ προς τοις διακοσιοις [ ] , ὡς δ ' ὁ Θεοπομπος ΡΠ | ||
| δ ' ὑστερον τους της στασεως ἡγεμονας πεντηκοντα προς τοις διακοσιοις ἀνδρας κεραυνοι κατασκηψαντες αἰφνιδιον ἀθροους ἐξαναλωσαν μηδεν μερος ὑπολειπομενοι |
| γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
| του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
| : εἰ συμφωνει ὁ ὡροσκοπος της ἀναγορευσεως τῳ ὡροσκοπῳ της γεννησεως του παιδος του βασιλεως , γενησεται ὁ τοιουτος διαδοχος | ||
| ] ἐκκενωσεως . Κωλιαδος ] ἀφροδισιας . Γενετυλλιδος ] αἰτια γεννησεως . ἀλλ ' ἐσπαθα : οὐ μην ἐρω και |
| ” ψυχροτατα . “ κρυμος το μετα χιονος ὑπερβαλλον της ψυχροτητος . γραφεται δε ” κεἰ κριμνωδη κατανιφοι “ , | ||
| θηλυ . δει οὐν συμμετριας τινος της θερμοτητος και της ψυχροτητος της περι το σπερμα προς το ποιεισθαι ἀρρεν ἠ |
| παραστηματι διεξερχομενου πολλη τις αἰδως τον Ἀλεξανδρον εἰσηλθε , και ἀποκλινας προς ἑνα των ἑταιρων εἰπεν ἀλλ ' εἰ μη | ||
| συνανθρωπισιν ἀρνησαμενος και της οἰκειας σαρκος ἀποχωρησας τῃ σχεσει και ἀποκλινας προς το νοερωτερον και θειοτερον ἱκανην ἐχει προς μακαριοτητα |
| , ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
| λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
| μοιραν , και εἰ μεν κακοποιῳ ἡ του συνδεσμου λυσις ἀπαντησει , πολ - λων κακων παραιτια γινεται , εἰ | ||
| , ἀλλα τα μεν ταγματα εἰς ἑκαστον ἀριθμον , ὡς ἀπαντησει , ποιειν , προς το ποσον των ὀντων σωματων |
| ὁπως μη καταφρονοιντο , τον ἑνα στρατιωτην δυο στιβαδας ποιεισθαι προσεταττε και ταχεως ἐς ἀλλο χωριον μετανιστατο . των δε | ||
| της Ἀργειας ὑποπτευσας την Ἡρακλεους αὐξησιν μετεπεμπετο τε αὐτον και προσεταττε τελειν ἀθλους . οὐχ ὑπακουοντος δε του Ἡρακλεους , |
| ἀποτελειν , ψευδος ἐστι . πρωτον μεν γαρ δια της ἀνατομης οὐχ εὑρισκεται : δευτερον δε ἐπι των παρθενων ἐχρην | ||
| καλουμενα δε ὁπλα ] δια τινος ὀπης [ μαλλον δε ἀνατομης πλατειας ] οὐσης ἐν τῳ ΑΒ τοιχῳ ἐπειληθῃ περι |
| μετα τουτο μελιτουμενον . μνημονευει αὐτων Στησιχορος δια τουτων : χονδρον τε και ἐγκριδας ἀλλα τε πεμματα και μελι χλωρον | ||
| ταχεως δε παλιν χρησθαι τοις ἰσχαιμοις φαρμακοις και προσπιεζειν τον χονδρον του μυκτηρος ὑπ ' αὐτο το ὀστουν τοις δυσι |
| και δια τουτο την Τυχην προσαγορευει [ και ] Διος ἐλευθεριου παιδα , ἡν και παρακαλει ἀμφιπολειν την Ἱμεραν . | ||
| περι της ἰδιας δημοκρατιας βουλευσαμενοι παντες ὁμογνωμονως ἐψηφισαντο Διος μεν ἐλευθεριου κολοττιαιον ἀνδριαντα κατασκευασαι , κατ ' ἐνιαυτον δε θυειν |
| . ὁ δε Κεραμβος ὑπο μεγαλαυχιας ἐκ νεοτητος οἱα θεοβλαβης ἀπελαυνειν μεν ἐκ της Ὀθρυος εἰς το πεδιον οὐκ ἐγινωσκεν | ||
| ἐποιουν , νυν [ οἰδα και ] οἱ παλιν αὐτους ἀπελαυνειν προῃρημενοι κακως ποιειν ὑμας ἐπιχειρουσι : και ὁσῳ σπουδαιοι |
| γαμῳ δοιημεν τα των ἀνθρωπων φαυλοτατα , τι μαλλον ἐστιν ἀποστατεον του γαμου ; οὐχ , ὁσα ἀν τοις πραγμασι | ||
| και κεκραγως , ὁς οὐδε ἐφθεγξω , οὐδ ' οὑτως ἀποστατεον ἠν τῃ πολει τουτων . ” Το δε ἐκβησομενον |
| βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
| ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
| των ἀλλοτριων ὀρεγονται . ἀξιον δ ' ἐννοησαι ὡς και ἐλευθεριους ὁ τοιουτος πλουτος παρεχεται . Σωκρατης τε γαρ οὑτος | ||
| : διο και τους ἐπι πλεον δαπανηρους καιπερ οὐκ ὀντας ἐλευθεριους ὁμως φιλουσι , διοτι ὁμοιον τι ἐχουσι τοις ἐλευθεριοις |
| τον ὁρισμον ἀλλα και πασα τεχνη , και οὐδενι ἑτερῳ προσαρμοζει οὑτος ὁ λογος , ὁ μη τεχνη ἐστιν , | ||
| ὑπερεχει ῥητῳ . Τῃ ἀρα μεσης ἀποτομῃ πρωτῃ μια μονον προσαρμοζει εὐθεια μεση δυναμει μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ , |
| πραττομενων ἡ κενωσις ἐπιμενοι σφοδρα , και συγκοπης και σπασμων προσδοκια τις εἰη και φοβος , ἐπι την του ψυχρου | ||
| εἰρηκασι παραδηλουντες ἁμα και το παρασταν αὐτοις παθος , διοτι προσδοκια μαλλον ἠ κινδυνος ὑπηρχε τοις ἀληθεσι . το δε |
| μεν τῃ Ὀδυσσειᾳ οὑτω γραφουσι τινες ἁ φησιν Ἀμφινομος , συμβουλευων τοις μνηστηρσι μη προτερον ἐπιτιθεσθαι τῳ Τηλεμαχῳ πριν ἀν | ||
| το ἐν τῃ δημηγοριᾳ Νικιου . και γαρ ἐν ἐκεινῃ συμβουλευων και προτρεπων δηθεν πλειν ἐπι την Σικελιαν τῳ μεγεθει |
| φυσιν τοις πραγμασι , και μη ἐντευθεν ἐκ των ἐλαττονων ἀποψηφισασθαι . ἀξιω - σομεν οὐν αὐτους ὑπολαμβανειν και ἀλλην | ||
| ' ὠ ἀνδρες , ὁτι οὐδ ' ἐν ὑμιν ἐστιν ἀποψηφισασθαι Λεωκρατους τουτουι , τα δικαια ποιουσι . το γαρ |
| ' ] αἱ βρονται και ὁ κεραυνος . . οὐκ ἀνασχετα ] μη δυναμενα ἐπανορθωθηναι . . ἀλλ ' ἀφορητα | ||
| μισητα νομιζονται . . ὑμας ἐρωτω , θρεμματ ' οὐκ ἀνασχετα ] ἐπει εἰωθασιν οἱ ποιηται δογματα τινα εἰς ὠφελειαν |
| ἀδικος οὑτος ” : οὐκ ἀπειλειται δε , ἀλλα μειλικτικως προσαγγελλει . φειδωλος τις ὠν ὁ φευγων του δουναι : | ||
| πλανωμενος δε κατα τας νησους του Ἀτλαντος , περιπεσων αὐτῃ προσαγγελλει και ἀγει προς Ποσειδωνα : ὁ δε γημας αὐτην |
| συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | ||
| στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους |
| βιαζεσθαι . ἐπι μεν οὐν των ἀκουσιων οὐτε γνωμης αἰτησιν κινησομεν οὐτε ἀντιθεσιν ἐξωθεν οὐδεμιαν ὡν ἐφαμεν ἐν τοις ὁρικοις | ||
| σπανει τροφης ἠ χρηματων . και ἀπο τουτων οὐν ἐλεον κινησομεν λογου χαριν . και ὁ τεως συν πασι τρυφων |
| διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
| διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
| ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
| ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
| δε μετ ' ἀλλων και τουτο ἀγαθοι , οὐ γραμμασιν ἀποδεικνυντες Σπαρτιατας ἀλλ ' ἀγωγῃ : κἀν ἐλθων τις Σκυθης | ||
| ἀλλως μεν ὁριζομενοι λεγομεν , ἀλλως δ ' ἀποδεικνυντες . ἀποδεικνυντες γαρ βροντη ἐστι πυρος ἀποσβεσις ἐν νεφει , ἡ |
| . τα γαρ ἀνθρω - πινα παθη και ἁ δρωσι πιστοτερα εἰσι των περι αὐτα λογων . ὁταν τοινυν οἱς | ||
| τῃ φθορᾳ των δεσποτων μαλιστα βασανον ἐδιδοσαν : οὐδενες γαρ πιστοτερα ἐργα ἀπεδεικνυντο ἐν ταις δεσποτικαις συμφοραις των εὐνουχων . |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| , ἡς ἐπιμνησθηναι ἐδοξε δια την παρ ' Ἑλληνων τισιν ἀγνωσιαν . αὐτο μεν το ἀγαλμα διοπετες εἰναι λεγουσιν , | ||
| , δυσμικτος , μισεταιρος , μισανθρωπος , ἀπανθρωπος . και ἀγνωσιαν , ἀηθειαν , ἐχθραν , ἀλλοτριωσιν , διαφοραν , |
| τα δε ποιητικα και παθητικα λεγονται κατα δυναμιν ποιητικην και παθητικην , οἱον το θερμαινον προς το θερμαινομενον , ὁτι | ||
| οἱ δε μονομαχοι ἀπαρασκευαστοι . το μεν γαρ δια το παθητικην ἐχειν ἐμφασιν ὑφ ' ἑτερον πιπτει , το δε |
| ἡ ἑτεροτης ἡ ἀπο του πρωτου , κἀκεινου προς το ὁρισθηναι δεομενα : ὁριζεται δε , ὁταν προς αὐτο ἐπιστραφῃ | ||
| . οἱον εἰ γραμμη εἰη το γενος το εἰς το ὁρισθηναι προκειμενον , ταυτην δει διελειν εἰς τα ὑπ ' |
| διαφθειρωσι τα πραγματα το του Φαεθοντος παθοντες . οὑτω την ἀπαιδιαν την αὑτου της εἰς τας πολεις λυμης κουφοτερον ἐκρινεν | ||
| ἀλλ ' ἀτεκνος εἰ ; ὁ Φοιβος οἰδε την ἐμην ἀπαιδιαν . ὠ τλημον , ὡς τἀλλ ' εὐτυχους ' |
| το πρεπον και ἐνδοξον . Μαρκελλινου . Ἡ πραγματικη τοις τελικοις κεφαλαιοις διαιρειται , ἁπερ εἰρηται τελικα , διοτι πολλων | ||
| ἐπι δε το προτρεπειν . Διαιρουνται δε αἱ θεσεις τοις τελικοις καλουμενοις κεφαλαιοις , τῳ δικαιῳ , τῳ συμφεροντι , |
| περι γης δικαις τους μεν νεμομενους την γην και δεδιοτας ἐκβληθηναι μενειν λεγει : οὐδε γαρ οἱ κεραυνωθεντες μετατιθενται , | ||
| προπεμψαντων [ ] : ὡστε εἰ τινας ἐδει ? [ ἐκβληθηναι - ] ἀπο Ἀλεξανδρειας [ ! ! ! ] |
| ἁπαντων των ὀντων τον κοσμον μη ὑπο καλλιστου τινος και θειοτατου δημιουργου γεγονεναι , ἀλλ ' ἐκ ταυτοματου . μετα | ||
| : και γαρ οἱ μεμνημενοι περι των ὑπο Ἀρχιμηδους του θειοτατου κατασκευασθεντων ἐκκαυσαι οὐ δι ' ἑνος ἐμνημονευσαν πυριου ἀλλα |
| την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
| Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
| βαρυτερον ἡ φωνη χωρῃ , ἐπιτασις δ ' ὁταν ἐκ βαρυτερου μεταβαινῃ προς ὀξυτερον . ἐκ δη τουτων τα γινομενα | ||
| Ἀγωγη προσεχης ἀπο των βαρυτερων ὁδος ἠ κινησις φθογγων ἐκ βαρυτερου τοπου ἐπι ὀξυτερον , ἀναλυσις δε τοὐναντιον . τας |
| ἐπειτα ἐλθοντες οἰκεωμεν ἐπ ' ἡμεων αὐτων . Ἐπειθοντο και ἐποιησαν ταυτα οἱ νεηνισκοι . Ἐπειτε δε ἀπολαχοντες των κτηματων | ||
| Ὑπο δε την ἐκτυπωσιν των λιθων της ᾠοθεσιας , στεφανον ἐποιησαν οἱ τεχνιται παγκαρπον , ἐν ὑπεροχῃ προδηλως ἐχοντα βοτρυων |
| κατα τα χρωματα , ἁτε και των χυμων συμπεφυκοτων και συμπεπλεγμενων . και ταυτα μεν οὑτω . Γινεται δ ' | ||
| δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε και παρα Πλατωνος παραδειγματα ἀγωνων πλειονων συμπεπλεγμενων και τροπον τινα παντων των μερων της ῥητορικης συναγομενων |
| τον καμνοντα . Δευτερον συλλογισμον λεγει τοιουτον , ὁτι ὁ προγινωσκων ἰα - τρος προευτρεπιζεται : ὁ δε προπαρασκευαζομενος οὐ | ||
| ἀν εἰη [ . . ] : φησιν ὁτι ὁ προγινωσκων ἰατρος “ και εἰ τι θειον ἐνεστιν ἐν ταις |
| Φαρμουθι κϚʹ . ὡροσκοπον οἱ πλειους ἐφερον Καρκινῳ βουλομενοι που ἀγαθοποιους κεντρωσαι , εὑρομεν δε ἡμεις ἐκ των πραγματων Διδυμοις | ||
| μερος συλλογιζεσθαι σινωθησεσθαι το πλοιον . ἐπιτηρειν δε χρη τους ἀγαθοποιους ἐν τῳ ὑπογειῳ ἠ μαρτυρουντας τῳ τοπῳ , ἐστω |
| και ὑπερ αὐτον και ἐνδοτερως : το δε κατορθουν τῳ ἐπιτυγχανειν του σκοπου : μοναχως δε ἐστιν ἐπιτυγχανειν του σκοπου | ||
| ἀλληλων παραταξεις ὁρωντας , ἐπισημαινεσθαι την στυγνοτεραν μαλλον τῃ ὀψει ἐπιτυγχανειν ἐν ταις μαχαις ἠπερ την ἐν ὁπλοις λαμπουσαν , |
| , ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
| της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
| λεχθεντα , πιστευειν δε οὐ προσεποιουντο . κελευει δε αὐτον συλληφθηναι ὁ Περεννιος , οἱα τε μεμηνοτα και ψευδη λεγοντα | ||
| , ὡς ἀν ἀπατησωσι τους πολιορκουμενους πανταχοθεν ὑποπτευσαντας την πολιν συλληφθηναι . Ὁτι και ἐαν τις ὡς κοινολογησομενος δοιη λογον |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
| τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
| της θυγατρος αὐτου μεχρι Περσων πλανη , και τα ἐτι ἀρχαιοτερα , ἡ του Τανταλου φλυαρια και ἡ παρ ' | ||
| εἰσι δ ' οἱ Καρπιαν Ἰβηρων πολιν καλεισθαι νομιζουσι τα ἀρχαιοτερα Ταρτησσον . ἐν Ὀλυμπιᾳ δε ἐπιγραμματα ἐπι τῳ ἐλασσονι |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| ἀρτον δηλοι , δηλον ἐγενετο , ὁτι Φρυγες ἁπαντων εἰσιν ἀρχαιοτεροι . ἐστιν οὐν το ⌈ βεκεσεληνος [ βεκκεσεληνος / | ||
| κυκλιους χορους στησαι πρωτον Λασον τον Ἑρμιονεα : οἱ δε ἀρχαιοτεροι Ἑλλανικος και Δικαιαρχος Ἀριονα τον Μηθυμναιον , Δικαιαρχος μεν |
| Ἁρπαγῳ μεν Ἀστυαγης δικην ταυτην ἐπεθηκε . Κυρου δε περι βουλευων ἐκαλεε τους αὐτους των μαγων οἱ το ἐνυπνιον οἱ | ||
| ' ἀπορρει κἀπι μηδεν ἐρχεται . Τις οὐν τοιουτον ἀνδρα βουλευων ἑλειν ἀλυπος ἀτης ἐξαπαλλαχθησεται ; Ὁρα κακως πρασσοντε μη |
| καππαρεως και τοις τοιουτοις : ἐξωθεν δε μαλακτικοις φαρμακοις και διαφορητικοις : οἱον τῃ κωφῃ , τῃ κιτρινῃ : πολλην | ||
| και περιπατοις και ταις ἀλλαις κινησεσιν , ἐτι δε χρισμασι διαφορητικοις ταχεως ἐκκενωσαι του πληθους , εἰ μη ἀρα σοι |
| και παρα Ἀθηναιων μετεπεμποντο : οἱ δε σφισιν ἐπιλεκτους ἀνδρας ἀποστελλουσι και στρατηγον Κιμωνα τον Μιλτιαδου . τουτους ἀποπεμπουσιν οἱ | ||
| ναυς ἀπελθειν ὡς σφων οὐδεν νεωτεριουντων . ἐν τουτῳ δε ἀποστελλουσι και ἐς την Λακεδαιμονα πρεσβεις τριηρει , λαθοντες το |
| λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
| τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
| δι ' ἐλλεβορου λευκου σπαραγμῳ μετα τους ἀπο ῥεφανιδων ἐμετους ἀποδημιαις τε ἐπι γης και θαλασσης και αὐτοφυεσιν ὑδασιν , | ||
| ξενης τοπους και τον κληρον ἐναντιον ἠ τετραγωνον , ἐν ἀποδημιαις ποιουσι την γενεσιν . ὁμοιως και ἐαν ᾐ εἰς |
| παρα αἰσθητου πυρος λαμβανοντων την περι αὐτα γινομενην ἐξαψιν το αἰσθητοις εἰναι και αὐτοις ὑπαρχει : διο και φαινεται , | ||
| ἡ γνωσις , πως μη πασχουσα ὑπο των ἐν τοις αἰσθητοις ὁμοιουται προς αὐτα ἡ διανοια ; εἰ δε πασχει |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| τε και ὑπεπιτριτος , και ἀει οὑτως μεχρι παντος προχωρουντι συμφωνησει σοι , ὡστε και ταυτα ἐπ ' ἀπειρον τα | ||
| δυο εἰχεν ὀφθαλμους και τον ἑνα Ὀδυσσευς ἐτυφλωσε , πως συμφωνησει το ὑπ ' αὐτου λεγομενον , „ Κυκλωψ , |
| το γενος λαχουσιν ἐπιδειξαι ὑμιν ὡς αὐτοι ἐγγυτερω ἠσαν του Νικοστρατου , και ὡς Σμικρου ἠν και οὐ Θρασυμαχου : | ||
| οὑτοι λεγουσι , τουσδε τοις συγγενεσιν αὐτοις ἐπιδικασασθαι συμφερει των Νικοστρατου μαλλον ἠ Χαριαδην . Εἰς γαρ τον λοιπον χρονον |
| και ὑλωδη ὑπαρχῃ τα ἐν αὐτῃ φυομενα ἀγρια δενδρα , τελειοτατην ἀποφαινεσθαι δυνατον . εἰ δε μετρια , μεσην . | ||
| τα περι την τροφην . το δε τελευταιον και την τελειοτατην αὐτου παριστησι λαιμαργιαν και γαστριμαργιαν : ὡς και ἐγω |
| δε στασιμα των σιτιων , και θερμαινεται βραδεως , και θερμαινομενα ξηραινεται και ξυνισταται , και δια τουτο περισκληρα γινομενα | ||
| ὁ χυμος του ὑγρου : δοκει γαρ τα θυμιωμενα και θερμαινομενα μαλλον ὀδωδεναι . δειξει δε ταυτα τα ἐν τοις |