| πολλους δη φονους εἰσιν ἐξειργασμενοι . τῳ . τινι . ὑμνειν . μεμφεσθαι ἠ λοιδορειν , ὡς ἐπι τουδε , | ||
| ποτε ἐδεικνυτο , δι ' ὁ και μαλιστα δοκει Χρυσιππος ὑμνειν την μαντικην . τι γαρ ὀφελος ἡμιν ἠν προμανθανειν |
| των κορυμβων διδου κοκκους γʹ . καταπιειν , και ὀξυμελι ἐπιπινειν . ἀλλο . καππαρεως ῥιζαν ἑψησας , ποτιζε μετ | ||
| πινειν , και πτισανης χυλον δις της ἡμερης , και ἐπιπινειν οἰνον λευκον ὑδαρεα : ᾑ δ ' ἀν ὀδυνη |
| μαστοειδες , ὡστε τους ἐν ταις κορυφαις ἠδη ἀνισχοντος ἡλιου καμνειν ἀρουντας , ἡνικα ἀλεκτοροφωνιας ἀρχη παρα τοις την ἀκτην | ||
| ταυτα : ἐμοι δε ταυτα ἐξευρηται , και προ του καμνειν τον ἀνθρωπον ἀπο της ὑπερβολης , ἐφ ' ὁκοτερον |
| δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
| τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
| τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
| και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
| μελιλωτον ἐξ ὑπογυου συγκομισθεν και ἡ οἰνανθη δε [ του ἀνθειν ] ἐπειδαν και ἡδε ἐντος ᾐ του της ὡρας | ||
| και Ἱπποκρατης σημαινειν ἐοικεν , ἀλλους κατ ' ἀλλην ὡραν ἀνθειν τε και δυναστευειν τοις σωμασι χυμους , και τα |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| το εἰδωλον [ ] [ ἀδυνατον - ] ἐστιν ε θειν [ ] πολλας [ ] σωμα [ ] [ | ||
| ? [ . . . . . . ] | θειν προς οὑς τε γαρ ευ ? [ ! ] |
| κινηθηναι δειται προς το ἀφ ' ἑαυτης ὁμοια τοις κινησασι προτεινειν . και τῳ μεν μορφωτικῳ και μεριστῳ κοινωνει προς | ||
| μη συνειδεναι δε ἰσχυρα ὀντα . Οὑτω μεν δη δει προτεινειν . Δημοσθενης δε τα ἀμικτα ἐμιξεν ἐν τῳ Κατα |
| ταὐτον θυμον φαγοντες , ἀνδρες φιλοι και δημοται και του πονειν ἐρασται , ἰτ ' , ἐγκονειτε , σπευδεθ ' | ||
| πονει . Τῳ γαρ με μαλλον εἰκος ἠ ' μαυτῳ πονειν ; Σον ἀρα τοὐργον , οὐκ ἐμον κεκλησεται . |
| οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | ||
| συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| , πολλα ἐς πολλων χαριν προσετιθει και ἐδωρειτο πολεσι και δυνασταις και τοισδε τοις ἑαυτου φρουροις : και ἐπεγραφετο μεν | ||
| και διδονται τον ἐναντιον τροπον ἠ ὁν αἱ πολεις τοις δυνασταις εἰσφερουσιν : αἱ μεν γαρ ἐξ ἀναγκης και μολις |
| . ἀλλ ' οὐ δια τουτ ' ἠδικηται το μη θεωμενον ἐχον εἰπειν τους θεωμενους . οὐκουν οὐδ ' εἰ | ||
| τα περι Πυλον και Σφακτηριαν και τους αἰχμαλωτους . ΓΘ θεωμενον ] βλεπομενον . Γ ἐσχατον ] ἠγουν ἀπο της |
| διαναι τε το σωμα και μαλαχθηναι : μετα δε ταυτα προπινειν ὑδωρ ὡς χρηστοτατον , ἐν μεν χειμωνι και ἐαρι | ||
| . . . ἀναγεγραπται δε δη και τοιοσδε λογος . προπινειν φιαλην χρυσην ἐν κυκλωι Ἀλεξανδρον πρωτοις μεν τουτοις προς |
| χρη το μεχρι του γραψαι τε και ἀναγνωναι δυνατον εἰναι διαπονειν : προς ταχος δε ἠ καλλος ἀπηκριβωσθαι τισιν , | ||
| τα ἐπιπονωτερα γυμνασια . κινδυνος γαρ ἀν ἠν ἐν τῳ διαπονειν ἀρχην ῥηξεως γενεσθαι . ὁμοιως δε τῳ μεν εἰς |
| ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και | ||
| ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει καταχριομενον : χρονῳ δ ' αἰρει τουτο . μωλωπας δε |
| δε ἐλπιζουσα την μητερα αὐτης εἰναι αἰτιην και ταυτα ἐκεινην πρησσειν , τῃ Μασιστεω γυναικι ἐβουλευε ὀλεθρον . Φυλαξασα δε | ||
| ἀν χρηιζωμεν . Ταυτα ἀκουσαντες οἱ Ναξιοι προσεθεσαν τῳ Ἀρισταγορῃ πρησσειν τῃ δυναιτο ἀριστα και ὑπισχεσθαι δωρα ἐκελευον και δαπανην |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
| , δεησει και τον ἑτερον προσεκκοψαι , κἀν ὁ εἱς πους κυλλος , και τον ἑτερον ἀναπηρον ποιειν , κἀν | ||
| . † ) τοις κλινοποδιοις : ἑρμις ὁ της κλινης πους . . . . . . , : ὁ |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| την Λαϊδα , ὀρχεισθαι δε πολλακις ὑπο μεθης ἀνισταμενον και παροινειν . των δε Στωϊκων οὐδεις παρην : ἐτι γαρ | ||
| , ὁ δ ' ὑπεκρινετο ἀρα τῳ δαιμονι και ἐδοκει παροινειν , ἁ ἐπαρῳνει τοτε , ὁρωντος τε ἐς αὐτο |
| Ἠν δε μετα το πρωτον αἱμα μη πτυσῃ πυον , παυσαμενον χρη ταλαιπωριης και γυμνασιων ἐπ ' ὀχημα μη ἀναβαινειν | ||
| πνειν ὁ ἀνε - μος ἑτερωθεν ἀνοιγει προς τον ἠδη παυσαμενον . και δη τις τουτο κατανοησας ἐδοξε των ἀνεμων |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| ἐκμοχλευῃ τῳ πηχεϊ το ἀρθρον , ἀλλα περι μεσον τον περινεον και κατα το ἱερον ὀστεον την ἐκκρεμασιν ποιεηται . | ||
| , και ἐκπιεσας τον χυλον , και χελωνης θαλασσιης τον περινεον κατακαυσας , τριψας , ἐγχεαι ἐς το αἰδοιον . |
| , χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
| ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
| δε και ταις τυχαις τε και δοξαις και τιμαις ἀλληλων ὑπερεχειν , ὡσπερ τοις σωμασιν . εἰναι γαρ τους μεν | ||
| και το ἀληθες ἐχειν ; οὐ γαρ που πεφυκεναι Σιμμιαν ὑπερεχειν τουτῳ , τῳ Σιμμιαν εἰναι , ἀλλα τῳ μεγεθει |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| της δυναμεως της κατα την ἀρετην , και ἡγησαμενος αὐτῃ προσδειν των ἐκ της τυχης , ἱνα μετα τουτων ἑλῃ | ||
| ἐκφωνουμενα ἐξειπον , ἐδοκει δε μοι τῃ μεν ὁλῃ ὑποθεσει προσδειν τι , τοις δε ἐν ἀμφοτεροις τοις βιβλιοις γεγραμμενοις |
| ἑλοιτο πενης δοκειν μαλλον ἠ πονηρος ; ἠ το νυνι γιγνομενον ἡττον ὑμιν δοκει τινος αἰσχρον εἰναι , το τους | ||
| ἐρειν ὡς οὐκ αὐ ἐχει οὑτω ταυτα : το δε γιγνομενον οὐκ ἐννοεις , ὁτι οὐδεις των λογων ἐξερχεται παρ |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| μεν γαρ της Πλειαδος μεσον κατα μεν τον Ἱππαρχον βορειοτερον εὑρημενον του ἰσημερινου μοιραις ιε και Ϛʹ , κατα δε | ||
| ζητουμενον εἰσαγαγων ἐν τῃ ἀρχῃ του προοιμιου , νυν ὡς εὑρημενον λαμβανει . και φησιν ὁτι παντες ἀκουσαντες δοκιμασατε γενεσθαι |
| ? Βουλυτος : ἡ δειλινη ὀψια , ὁτε οἱ βοες ἀπολυονται των ἐργων , . , . . , , | ||
| ἀναγινωσκομενοις ἀκολουθησαντες ἀδυνατησωσι σωσαι τον καμνοντα , ἀθῳοι παντος ἐγκληματος ἀπολυονται , ἐαν δε τι παρα τα γεγραμμενα ποιησωσι , |
| οἰκουντας τα Σικιμα περιτεμνομενους ἰουδαϊσαι : τον δε Ἐμμωρ φαναι πεισειν αὐτους . Φησι δε περι του δειν περιτεμνεσθαι αὐτους | ||
| , εἰ μετριαν ἡγειτο την αἰτησιν , ἠλπιζε πειθειν , πεισειν δε προσδοκων οὐκ ἀν ταυτης ᾠετο δεισθαι της ἀπειλης |
| Κορινθιων και Ἠλειων και Μεγαρεων των ἀλλων ὡστε καταλυεσθαι , ποιουνται την ξυμβασιν και ἐσπεισαντο προς τους Ἀθηναιους και ὠμοσαν | ||
| εὐθυς ἐκ παιδων προς τον κατα γην πολεμον την ἀσκησιν ποιουνται . και το πλειστου δε ἀξιον , το πειθεσθαι |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| . οἰμοι : τι δρασω παραφρονουντος του πατρος ; ποτερον παρανοιας αὐτον εἰσαγαγων ἑλω , ἠ τοις σοροπηγοις την μανιαν | ||
| ἀνοηταινοντος , παρατετραμμενου ὀντος τον νουν , μαινομενου . . παρανοιας ] ἑνεκα της ἀγνωσιας , μωριας . , ἀναισθησιας |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
| γαρ , ὁτι ” ἀπηντησε τοπῳ ” . τριχως δε ἐπινοειται τοπος , ἁπαξ μεν χωρα ὑπο σωματος πεπληρωμενη , | ||
| του κοσμου . κατ ' ἀκρα δ ' αὐ διηκον ἐπινοειται ὁ ἀξων . εὐθυ δε ἀντι του ὀρθον . |
| λεγων λυεσθαι το γυναιον δεχ ' ἡμερων το ἐν Ἀπολλωνειῳ δεδεμενον , ὡς οὐκ ἐτι λυσιμον ἐσομενον ἐαν αὐται παρελθωσιν | ||
| σωμα διαφερει : δεμας μεν το ζων σωμα παρα το δεδεμενον εἰναι τῃ ψυχῃ , σωμα δε παρα το σημα |
| δ ' ὑπαρχον ῥυγχος ἐχει βραχυ παντελως και εἰς ὀξυ συνηγμενον . ἐπτερωται δε ταρσοις μαλακοις [ και ] τετριχωμενοις | ||
| τοπον . ἀλλ ' οὐ φοιταν ἐνταυθα ἀκρατον ἀλλα το συνηγμενον κεκραμενον : πολλην γαρ δεχεσθαι κρασιν : και το |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
| και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
| μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ||
| μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ |
| αἰθερα : ὁ μεν γαρ εἰρηναιον τι χρημα , και παιανων μεστον και θειων χορων , ἡ δε πολυφωνιας και | ||
| . θηβαιοι και Θηβαγενεις διαφερει . Διδυμος ἐν Ὑπομνηματι των παιανων Πινδαρου φησιν : “ και τον τριποδα ἀπο τουτου |
| ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
| Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
| μη κατα λογον ἀπολειπεσθαι των ἐν ταις ἀλεειναις ἀλλα και προτερειν ὡσπερ και τα περι Ἑλλησποντον . Ἰσχυρας γαρ της | ||
| το δ ' ἀληθες οὐχ οὑτως ἐχει δια το πολυ προτερειν τοις χρονοις τας κατα Λιβυην και πραξεις ἀξιολογους ἐπιτελεσασθαι |
| και το προσθειναι την θυραν και συναγαγειν και ἐπισπασασθαι και ἐπιβαλειν και ἐπιφραξαι και ἐπαγαγειν και κατακλιναι και ἐπικλιναι , | ||
| οἰδεν εἰ ἐτι παρακειμενης σοι της χρυσης τραπεζης , πριν ἐπιβαλειν την χειρα και ἀπογευσασθαι του ταω ἠ του Νομαδος |
| , και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
| ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
| μακρα και ποταμοι πολιης τε βαθος χαροποιο θαλασσης , οὐδε φερειν δυναται κρατερον μενος . ἐστι δε παντῃ αὐτος ἐπουρανιος | ||
| σον φυναι τε σε . ἀταρ τι ταυτα ; δει φερειν τα των θεων . ὁπως δ ' ἐρωμαι , |
| ς ὀξυτονος δια του ντ κλινομενη , τουτων εἰς ω περισπωμενον το ὑποτακτικον : ἠν οὐν το ῥημα ἐτεθην , | ||
| , “ ἡ μυρι ' Ἀχαιοις . ” δασυνομενον και περισπωμενον ἀρθρον ὑποτακτικον δηλοι , “ ᾑ ἐπι πολλ ' |
| ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
| κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
| Πηλος : ὁ οἰνος παρα τοις παλαιοις : παρα το παλλειν ἡμας πινοντας ἐν συμποσιῳ . οὑτως Ἡρωδιανος . παρα | ||
| . ταμιας γαρ του πνευματος . Παλαμη . ἀπο του παλλειν . δι ' αὐτων γαρ πεπαλαμημεθα . Παλαιστη . |
| συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
| παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
| ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
| λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
| πλην εἰ μη τουτο λεγεις , ὡς ὁστις μετα του πραττειν πεπομφε τρεις , νενικηκε τας πεντε του ζωντος ἐν | ||
| ὑμας , ἀνδρες Ῥωμαιοι , ἡγουμαι οὐτε παρα τα ξυγκειμενα πραττειν και τας σπονδας ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ , ἀσφαλιζεσθαι |
| ξυνεχοντας : ἀντι του ” μη σφιγγοντας , οἱον ἀνειμενως διαγοντας , και μη ἐκθλιβοντας τα αἰδοια ἐκ του συνεχειν | ||
| αὐτους ὁτι και τους πρεσβυτερους ὁρωσιν ἀνα πασαν ἡμεραν σωφρονως διαγοντας . διδασκουσι δε αὐτους και πειθεσθαι τοις ἀρχουσι : |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
| . τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
| ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
| τις ἡμων † ἀμεριμνον † ἐχῃ τον βιον , οὐκ ἐπικαλειται την τυχην εὐδαιμονων : ὁταν δε λυπαις περιπεσῃ και | ||
| : ἐκ μεταφορας της οἰωνοσκοπητικης . μα την Δημητραν : ἐπικαλειται την Δημητραν ὡς πενης και ὡς χρειαν ἐχων των |
| ναυσταθμον , ὡς περιβλεποντος ἐν κυκλῳ του πρεσβευτου και ἀξιωματικως εἰσιοντος . τινες δε “ ναυφρακτον ” την ἐν ναυσι | ||
| κορυφαιου , τοιουτου δε του θεατρου , ἐκ φιλοσοφιας δε εἰσιοντος του χαριστηριου , ἡς και αὐτοι βασιλεις ἐν μεγαλῳ |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| ἀποπνιγηναι . οὑτω και των ἀνθρωπων ἐνιοι δια τας ἰδιας ἐπινοιας λανθανουσιν εἰς συμφορας ἑαυτους ἐμβαλλοντες . ὀνηλατης ἐπιθεις ὀνῳ | ||
| δεισιδαιμονουντας ἐπι τοις γεγονοσι σημειοις , ἐφιλοτιμειτο δια της ἰδιας ἐπινοιας και στρατηγιας μεταθειναι τας του πληθους εὐλαβειας . διοπερ |
| οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | ||
| . Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις |
| οὐκ ἐγω ' λεγον ; ἐπ ' αὐτοφωρωι τονδε τον ζητουμενον ἐχω . γερων οὑτος γε πολιος φαινεται , ἐτων | ||
| εἰς υ , ὁ λαμπρυνων και εἰς φως ἀγων το ζητουμενον δι ' ὡν μαρτυρει . . . . , |
| γιγνομενον : τουτῳ δε δη τῳ γενει τον τας ἐπωνυμιας θεμενον ἀναπνοην και ἐκπνοην λεγομεν θεσθαι τοὐνομα . παν δε | ||
| το παιδιον τρεφειν ὡς θυγατριον μετα πασης ἐπιμελειας , ὀνομα θεμενον Σεμιραμιν , ὁπερ ἐστι κατα την των Συρων διαλεκτον |
| της μιτρας , ἡν φασιν οἱ των ἀποθετων ποιηται Χαριτας καμειν , ἀγαλμα ἡδιστον και προσεχεστατον τῃ λυρᾳ . δοκω | ||
| τοις ἀλλοις ἀνθρωποις προσβαλλοντες . το μεν γαρ ἀποθανειν ἠ καμειν νομιμως κοινον ἡμιν ἁπασιν ἐστι , το δ ' |
| Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
| . δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
| ἀν εἰη προθεσις το διασωσαι πανταχῃ τας λογικας ὑποθεσεις του κανονος μηδαμῃ μηδαμως ταις αἰσθησεσι μαχομενας κατα την των πλειστων | ||
| των ὑπο σου λεχθηναι δυνησομενων , ὁν οὐ διειληπται και κανονος ἀν τροπον ὑποσχοι τῳ προς αὐτον ἀπευθυναι ἠ μιμησασθαι |
| μικρου μισουμεν , ἀλλως τε κἀν προς αὐτῳ τῳ στεφανῳ ποιησωνται την ἀπορρησιν : αὐτοι δ ' ἀγωνα τοσουτον ἀραμενοι | ||
| μαθων τουτο ἀνετιμα σημαινων σφι ὡς ἠν μιν πολιητην σφετερον ποιησωνται των παντων μεταδιδοντες , ποιησει ταυτα , ἐπ ' |
| ἡ του ἀριθμου δυναμις ὑποστασα ἐμερισε το ὀν και οἱον ὠδινειν ἐποιησεν αὐτον το πληθος . Ἠ γαρ ἡ οὐσια | ||
| ἐμηκυνα : ὑποπτευω σε , ὡσπερ και αὐτος οἰει , ὠδινειν τι κυουντα ἐνδον . προσφερου οὐν προς με ὡς |
| οὐδε μεν δη μητρος οὐθ ' ὁ νους φιλει τοιαυτα πρασσειν οὐτε δρως ' ἐλανθανεν : ἀλλ ' ἐστ ' | ||
| κοσμου ἠ συζευξεως , το γʹ περι των λαθρᾳ τι πρασσειν ἐπιχειρουντων ἠ γυναικειου πραγματος , το δʹ περι κοπου |
| . πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | ||
| ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ |
| τον σιμον , τον βραχυν , ὁς το κεραμεουν τρυβλιον ὑφελομενος ᾠχετο ὑπο μαλης ἐχων μετα το δειπνον , ὁ | ||
| θυρας διαῤῥηξας και εἰσελθων εἰσω και ἐκ του ἱερου ἐνδοθεν ὑφελομενος , προς ἁ ὁ φευγων ὁριειται κλεπτην αὐτον εἰναι |
| κατα ταυτην Γελων ἀπεστειλεν ἰδιους ἱππεις , οἱς ἠν προστεταγμενον περιελθειν τους πλησιον τοπους και προσελαυνειν ἁμ ' ἡμερᾳ προς | ||
| . και δοκει τισιν ἡδε ἡ εὐφημια ἀπο Κικερωνος ἀρξαμενη περιελθειν ἐς των νυν αὐτοκρατορων τους φαινομενους ἀξιους : οὐδε |
| [ καλον γαρ ] , ὡσπερ ἐν χορῳ τεταγμενῳ , συνᾳδειν ἑν και ταὐτο μελος , ἀλλα μη πονηρου τροπον | ||
| φυσεως των πραγματων λαμβανων , ἐπειδη χρη τον ἀληθευοντα λογον συνᾳδειν ἐξ ἀναγκης τῳ πραγματι περι οὑ ἀποφαινεται , διττον |
| ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
| ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
| . και αὐθις ὡσπερ το ἑν πρωτιστον ἁπαντων ἐστι και ἐξῃρημενον των ἐξ αὐτου προϊοντων , ἀρρητον τε παντι λογῳ | ||
| παντα και ἀσυντακτον και οὑτως ἐξῃρημενον , ὡστε μηδε το ἐξῃρημενον ἐχειν κατ ' ἀληθειαν : ἐξῃρηται γαρ ἀει τινος |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
| διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
| και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
| τελευταιον ἐπηνεγκεν το ξενον και ἀηθες , ἐξ ὡν ἁπαντων συνηκται ἡ χαρις . Αἱ δε ἀπο των σχηματων χαριτες | ||
| ὁρισμον λεγων . οὐτε γαρ ὁ τροπος δι ' οὑ συνηκται συλλογισμος ἐστιν οὐτε δη αὐτος : ἀλλ ' ὡσπερ |
| ἀσπισιν , τον παρακολουθουντα ψοφον ἐκ των ὁπλων , το παρηγμενον προσωπον κατα την ποιησιν . ἀλλ ' ἰθι νυν | ||
| ἐδει οὐν και τον ἀοριστον τον ἀπο του θησω μελλοντος παρηγμενον ἐθησα εἰναι : ἀλλα σεσημειωται , φασι , το |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |