| ὁ Ἀσκληπιος ὁ Ἡφαιστου : ἰσχυος δε και ῥωμης παλιν Ὀσιρις , μεθ ' ὁν , ὠ τεκνον , αὐτος | ||
| τεχνικως μετ ' ἀληθειας Φθα , ἀγαθων δε ποιητικος ὠν Ὀσιρις κεκληται , και ἀλλας δι ' ἀλλας δυναμεις τε |
| ἐκεινοι φασι . οἱ δε Ἀθηναιοι ἀπεκτειναν αὐτον ἐμβαλοντες εἰς βαραθρον ἐπι κεφαλην : λοιμου δε γενομενου , ἐλαβον χρησμον | ||
| βασανους τελος αὐτοις γενεσθαι της ἡδονης το κωμειον ἠ το βαραθρον . ἀφειδως γαρ χρωμενοι τῳ τολμηματι ἰσορροπον τῃ πραξει |
| ὀντος , και το ὁπερ ὀν ἐξ ἀχωριστων μεν και ἀδιαιρετων ὑπαρξει , ἐξ ὁπερ δε ὀντων . ὁμως τουτῳ | ||
| κινησεων , ἀποδεδεικται : ὁτι δε ἀμηχανον κινησιν τινα ἐξ ἀδιαιρετων εἰναι κινησεων , λεγομεν παλιν . φανερον τοινυν , |
| θεους ἐλεησαντας αὐτον ἐν οὐρανῳ καταστερισαι και το θηριον εἰς μνημοσυνον της πραξεως . Ἐχει δ ' ἀστερας ἐπι μεν | ||
| : ᾡ και ἐκδυς ἐδωκε την χρυσην δοραν , ὁπως μνημοσυνον ἐχῃ : αὐτος δε εἰς τα ἀστρα ἀπηλθεν : |
| το βλαπτον και νουθετησον τους δια την συνεχειαν των ἀγαθων εἰωθοτας καταφρονειν των θεων . κατα γαρ τους εὐωδεστατους δρυμους | ||
| δε των πλεοντων τον Ποντον πολεμον ἐξενεγκας προς τους λῃστευειν εἰωθοτας βαρβαρους Ἡνιοχους και Ταυρους , ἐτι δ ' Ἀχαιους |
| αὐτων κελευει ἡμας ὁ θειος λογος , ὁπως ἠρεμον και ἡσυχιον βιον διαγωμεν . και διδασκει ἀποδιδοναι πασιν τα παντα | ||
| ἐναντιον ἀνακτας : βασιλεις εὐθρονοις : ἐντιμοις πιτνει : νικαται ἡσυχιον : ἠρεμον , καλον θεορτῳ : θεϊκῳ χρησθεν : |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| ἐστιν ἰσον τῳ αἱ λεχθεισαι δυναμεις σπουδης , βελτιωσεως , τελειωσεως | ἐπιλειψουσι μεν οὐδεποτε , ἀλλοτε δε ἀλλοις ἐνομιλησουσιν | ||
| μηνα φθορα του ἐμβρυου , ὠμοτοκια δε ἡ συνεγγυς της τελειωσεως προ ὡρας ἀποτεξις : τα δε μη φθαρεντα ἐμβρυα |
| ' ἀρχης δει καλον εἰναι . Ἀντι κακης κυνος ὑν ἀπαιτεις : ἐπι των κακα ἀντι κακων ἐπιδιδοντων . Ἁπας | ||
| της δωρεας . πυνθανομαι τοινυν αὐτου , ” Τι λοιπον ἀπαιτεις παρ ' ἡμων ; οὐκ ἠβουληθην ; οὐκ ἀνηλθον |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| δε ἐκεινον ἐφιλει , πληθος το λοιπον ἐπιρρει θεραποντων , θεραπαινων , αὐτος ὁ πατηρ , ἡ μητηρ μετ ' | ||
| και σφας Ὀδυσσεα εἰναι και Κιρκην ἐδοξαζομεν ἀριθμῳ τε των θεραπαινων , αἱ εἰσι προ του σπηλαιου , και τοις |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| ἐγω τοι , ξεινε πατερ , δομον , ὁν με κελευεις , δειξω , ἐπει μοι πατρος ἀμυμονος ἐγγυθι ναιει | ||
| , ἐλεγε ταδε : Βασιλευ , ἐπειδη ἀληθειῃ διαχρησασθαι παντως κελευεις ταυτα λεγοντα τα μη ψευδομενος τις ὑστερον ὑπο σεο |
| καλως και δεοντως , το ὑπνουν εἰς νυκτα , το στρεφεσθαι ῥᾳδιως ἐνθεν και ἐνθεν . ἐαν οὐν ταυτα συνδραμωσιν | ||
| και ἀκουειν δε . Εἰ δε δη και ἐπι - στρεφεσθαι δι ' ἀμφω , οὐκ ἀλογος ἡ θεσις . |
| ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
| , ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
| αὐτῳ το ὑδωρ . της νυν νεολαιας : της νυν νεοτητος , του νυν γενους . ἐκ του νεος και | ||
| δε οὐδεν . εἰσι δ ' οὐχ ἱκαναι κατασχειν ἀνοιαν νεοτητος και αὐθαδειαν τροπων οὐδ ' εἰς το σωφρον ἀγαγειν |
| αἱ πασαι διεφθειρον αὐτην και κακιστα ἀπωλλυον . ἀντι δε Φιλιας Κολακεια παρην , δουλοπρεπης και ἀνελευθερος , οὐδεμιας ἡττον | ||
| φησιν ἐπι τε του Νεικους νυν και προτερον ἐπι της Φιλιας : τι οὐν ἐστι το κινουν πρωτον και αἰτιον |
| της Ἰταλιας , οἱ δε θουριομαντεις δια τουτο ὑπο των Νεφελων τρεφεσθαι λεγονται , ὁτι εἰωθασι δια των οἰωνων ἀπαγγελλειν | ||
| Ἀμινιαν , τον Κλεωνα δυσιν ὑστερον ἐτεσι τεθναναι της των Νεφελων διδασκαλιας . . . . : Προ ἐτων δυο |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| παραδουναι τας πολεις τοις ἐπι τουτο στελλομενοις ἐκελευσε : και παρεδοθησαν ξυμπασαι . αὐτος δε ὀλιγον ὑστερον ἐς την Φασηλιδα | ||
| προς ἀλληλους , και συναπεθανον ἀλληλοις , και μιᾳ πυρᾳ παρεδοθησαν . ΑΛΛΩΣ . Οἱ γαρ παλαιοι ἐν τοις τετραποσι |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
| εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| ἡμισεως . ἀσφαλεια μεν και ἀσφαλες Ἑλληνικα , το δε ἀσφαλιζεσθαι βαρβαρον . ἀτεραμονες : οὐχι ἀτεραμνοι , και το | ||
| : ἐχειν δε ταυτα πυλας , δι ' ὡν δεον ἀσφαλιζεσθαι ἐν καιρῳ και μη μενειν ἀνοικτα . Καταμερισαι δε |
| ' , ἠ του κ , ἠ ἑνος των λοιπων ἀμεταβολων , ἠ του ξ , δια του ι γραφεται | ||
| λεξει ληγουσα εἰς ρ , ἠ εἰς ἑν τι των ἀμεταβολων της ἑξης συλλαβης ἀρχομενης ἐκ συμφωνου , δια του |
| μεν οὐν πυριωντι σοι και κεχρημενῳ τοις μαρσιποις ἡ ὀδυνη μετριωτερα γινεται , ὡστε τον καμνοντα σαφως εὐφοριας αἰσθανεσθαι , | ||
| ὁτι ἡ μεν χιων οὐκ ἐκπηγνυσιν , ἡ δε παχνη μετριωτερα της χιονος οὐσα , οὐδεν ἀτοπον : πρωτον μεν |
| και πως φωτιζεται τα ὁρωμενα ; λεγομεν οὐν ἐνεργειαν τινα ἐκπεμπεσθαι ἀσωματον ἐκ του φωτιστικου σωματος εἰς τα διαφανη πεφυκοτα | ||
| ἀπο του μεσαιτατου αὐτης δυναται προς ὀρθας γωνιας ἐπι γην ἐκπεμπεσθαι φως , το δε ἀπο των περικλινων και μη |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| ' ἀν ἁπαξ σκυτοτραγειν μαθων : ὁτι το ἐθος σχεδον ἀμεταβλητον . Οὐδεν φρονει δικαιον ἀστυκος ἀνηρ : ἐπι των | ||
| ἀμετανοητως , ὡν οὐτε ἡ προαιρεσις οὐτε το βεβαιον και ἀμεταβλητον προς τας τεχνας συντελει οὐδε δια τουτων προς την |
| εἰσι , τα δε ἐν ἰδεαις , τα δε ἐν ἐνεργειαις : σωμα μεν ἐν ἰδεαις , ἰδεα δε και | ||
| , καθαπερ και ἐργον ἐστιν οἰκειον . εἰ γαρ ταις ἐνεργειαις αἱ ἡδοναι ἀκολουθουσιν , ἑκαστῳ δε ζῳῳ οἰκεια τις |
| βλεπουσα την της Ἰους παρθενιαν την ἀστεργανορα : ἡν οὐ στεργει ὁ γενομενος αὐτης ἀνηρ : ἠ , την ὑπο | ||
| της ἀνωθεν αὐτῃ ἐκδιδομενης τελειοτητος : ἀγαπᾳ δε ἀντι του στεργει και ἀνατεινεται προς τας οἰκειας ἀρχας : ἐκ δε |
| φερειν οὐ δια τον τροπον ἀλλα δια το πολλην οὐσιαν κεκτησθαι : τοις γαρ πλουσιοις πολλα παραμυθια φασιν εἰναι . | ||
| παι τοκεων ἀγαθων Ἡρακλεις , ἐξεστι διαπονησαμενωι την μακαριστοτατην εὐδαιμονιαν κεκτησθαι . οὑτω πως διωικει Προδικος την ὑπ ' Ἀρετης |
| , ὡς και δημωδη λογον κρατειν το ἀκινδυνον τοις δειλοις ἐφαρμοζοντα και μη κλαιειν λεγοντα τας μητερας αὐτων . Ἐπει | ||
| , ὁτι ἐκεινη μεν τα ἑνι ὀντα τῳ φρονιμῳ σκοπει ἐφαρμοζοντα , ἡ δε οἰκονομικη τα τῳ οἰκῳ και πασι |
| καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
| πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| ? των στιχων τινας διδαξειαν [ ] τους υἱεις των εἰληφοτων ὑποχειριους αὐτους : οὑτως ἡ Σικελια [ ] ἁπασα | ||
| φοβων την πολιν και παντων την προφασιν ἐκ της ἐμης εἰληφοτων οἰκιας . ἐπυνθανομην οὐν , ὁ τι δεοι ποιειν |
| τοτε μεν αὑτου κατεγνωκεναι δοκει , νυν δε την ἀρχην κολακευειν . ὁ δε Ἀγαμεμνων τα τε ἀλλα ἠν , | ||
| σε τῳ συνεχει της ἐρωτησεως , τα νυν ἐπι το κολακευειν σε τραπησομαι : συνδιοικησουσιν ἀποκαταστησουσι θεραπευσουσι την μοιχειαν : |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| ἐπει γαρ , ἐξ ὡν ἀπεδειξαμεν του Ἀρεως ἀνωμαλιων , εὐκατανοητον ἐστιν , ὁτι των ὑποτεινομενων προς τῃ ὀψει γωνιων | ||
| ἐπικυκλος γινεται της κατα τον Κριον θεσεως , αὐτοθεν ἐστιν εὐκατανοητον ἐκ των προεκτεθειμενων τηρησεων . ἐν τε γαρ τῃ |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| Βραγχιδας θεοπροπους εἰρωτων περι Πακτυην ὁκοιον τι ποιευντες θεοισι μελλοιεν χαριεισθαι . Ἐπειρωτωσι δε σφι ταυτα χρηστηριον ἐγενετο ἐκδιδοναι Πακτυην | ||
| θαυμασαι το μη πολλα τεκνα φαναι δωσειν , ἑν δε χαριεισθαι μονον . δια τι δε ; ὁτι το καλον |
| ἀλοχῳ ποσιν ἱμεροεντα . Ἐνθεν και κατενωπα κελαινης ἀσπιδος ἐγνων καρτερα φαρμακα σειο , βροτοσσοε θεσκελε πετρη , της ὀνομα | ||
| και Καρβωνι περι Κλουσιον ἐξ ἠους ἐπι ἑσπεραν γιγνεται μαχη καρτερα : και φανεντες ἀλληλοις ἰσομαχοι μετα σκοτους διεκριθησαν . |
| δε της γεφυρας και λυθεισης ὑπο χειμωνος και της του πελαγους ῥυμης διακοσιαις ῥαβδων πληγαις ἐτυψε τον Ἑλλησποντον , και | ||
| Ἰβηρες τε και Κελτιβηρες , ἀρχομενοι μεν ἀπο του Τυρρηνικου πελαγους , περιιοντες δ ' ἐν κυκλῳ δια των Ἡρακλειων |
| ἐπαναγκαζων , βιαζομενος ἠ διδασκων . ὁτι ὁ διδασκομενος προσαγεται κατανευσαι τῳ λεγομενῳ , φασι το πειθειν προσβιβαζειν , ὁ | ||
| . οὑτως και ἀχρειος . Β : φημι γαρ οὐν κατανευσαι ὑπερμενεα Κρονιωνα . . . . , : Ἰστεον |
| ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
| καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
| Ὁ ὑπερ μικρων ἁμαρτηματων ἀνυπερβλητως ὀργιζομενος οὐκ ἐᾳ διαγνωναι τον ἁμαρτανοντα , ποτε ἐλαττον και ποτε μειζον ἠδικησεν . Ϛζʹ | ||
| ἡκοντων ἀθλητων ἐπι τα Ὀλυμπια , βουλομαι δειξαι τον μεν ἁμαρτανοντα τῃ προσθηκῃ , τους δ ' ἁ χρην αἰτιασθαι |
| ἠ βοσκημασιν ἐσομενας προσημαινουσι , σεισμους τε και κατακλυσμους και κομητων ἀστερων ἐπιτολας , και παντα τα τοις πολλοις ἀδυνατον | ||
| τας συνισταμενας ἠτοι κατα τους ἐκλειπτικους καιρους ἠ και ὁτεδηποτε κομητων ἐπιφανειας προς τας καθολου περιστασεις , οἱον των καλουμενων |
| , και γαρ προτερον ἀκουω Κλεινιαν ἐν καιρῳ τῃ πολει πορισασθαι την ἐπικουριαν , διοτι πολλοις και προτερον ἐκ των | ||
| και μηδε ὑπο των ἐνταυθα σαφως λεγομενων την λυσιν τουτων πορισασθαι δυναμενοι , ἀλλ ' ὁτι μη ὁμοιως ἀποδεδονται τοις |
| πλοιῳ , τουτοις δ ' οὐδ ' ὁτιουν προσηκει της ναυαγιας , ἐπειτα την Ἐρασικλεους και την Ἱππιου , ὁτι | ||
| δηλονοτι . και πασι δη θαυμαστον ἐδοκει το σοφισμα της ναυαγιας ἐπ ' ἀληθινῳ τῳ κιν - δυνῳ γενομενον . |
| οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
| θρεμματων ἀπηλαυνον , τους δε ἐν τοις σταθμοις τεθησαυρισμενους καρπους διηρπαζον , και τους περιτυγχανοντας ἀνεδην ἐλευθερους τε και δουλους | ||
| , τουτοις ψευδεις αἰτιας ἐπερριπτουν , και φονευοντες τας οὐσιας διηρπαζον . ἀνειλον δε και Νικηρατον τον Νικιου του στρατηγησαντος |
| ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
| την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| μη το αὐτο ἐστι κατα το ὑποκειμενον , πως ἀν ἀεικινητον εἰη ; κατα μορια γαρ φθειρομενον τῳ εἰδει ἀει | ||
| δεικνυται οὐ μονον το αὐτοκινητον ἀεικινητον , ἀλλα και το ἀεικινητον αὐτοκινητον , ὡστε και ἀντιστρεφειν οἱον το αὐτοκινητον ἀεικινητον |
| και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
| την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
| ταυτα μεν ἡμιν ἐδηλωσε βουλομενος ὑποδειξαι την Κλεομενους μεγαλοψυχιαν και μετριοτητα προς τους πολεμιους . ἐτι δε πως οἱ Μεγαλοπολιται | ||
| δε ζυγον μη ὑπερβαινειν δικαιοπραγειν παρακελευεται και προτιμαν ἰσοτητα και μετριοτητα θαυμαστως και την τελειοτατην ἀρετην γιγνωσκειν δικαιοσυνην , ἡς |
| μικρον ἀποθεν της γης διελυθησαν : αἱ δε , Ἀπαρκτιου πνευσαντος , ἐξεβρασθησαν εἰς τα τεναγη , και πολλα των | ||
| ἐμαυτου ἐν γελωτι συμφοραν . ἐπειτα ἐκ της πολεως δεξιου πνευσαντος ἀνεμου πλεομεν ἐνθεν , και ὀλιγαις ἡμεραις ἐρχομαι εἰς |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| και δομοις ἐξολλυμεν . και μην ὁ ταλας ὁδε δη στειχει , σαρκας νεαρας ξανθον τε καρα διαλυμανθεις . ὠ | ||
| καλον ποικιλμα , τεκτονος σοφου , ὁθεν τε λαμπρος ἀστερος στειχει μυδρος , ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος |
| τα ῥηματα : τελευταιον δε λοιπον σαφως και αὐτο το βιβλιον ἀναγκαζεται δειξαι . Το οὐν ἐν τῃ ἀριστερᾳ δηλοι | ||
| δεικνυντες , ὡς οὐ μονον οὐκ ἐστι χρησιμον το παρον βιβλιον ἀλλα τοὐναντιον και τα μεγιστα καταβλαπτον τους μετιοντας αὐτο |
| . οὑτως λεγονται των σπλαγχνων κεκομμενων εἰς λεπτα μετα ἀρτου ἀπαρχαι τινες . Ψαλιδα , ἠν ἡμεις ἁψιδα φαμεν . | ||
| δυο τα ἀνωτατω τμηματα κεκληρωται , τας ἀπαρχας ἀνιερωτεον . ἀπαρχαι δε εἰσιν ἁγιαι κινησεις αἱ κατ ' ἀρετην ἑκατερου |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
| ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |
| ὁσον δωδεκα σταδιους διεχουσα , τῳ δε προτερῳ τριακοντα ἀλλοις σταδιοις ἀνωτερῳ κατα το προς την Ἰδην μερος . του | ||
| : τουτον οὐν διαβησῃ και ὁσον πεντε ἀπ ' αὐτου σταδιοις ἀφιξῃ και εἰκοσι ἐπι ἐρειπια Καουντος κωμης [ ὁ |
| ὑπο τινι καλυβῃ κρυπτομενος σφοδρα πολλῃ ἰσχυϊ την των λινων μηρινθον ἐπιτεινει και παντας ὁμου τους σταλικας ἀναστησας αἱρει τας | ||
| ῥωμης ἐχει , το μεντοι ζευγος το ἀνθελκον ἐκτεινει την μηρινθον . ἀλλα οἱ πλεον οὐδε ἑν : της γουν |
| ἀλλον ἠ ἑωυτον . Ἐπειχθηναι μεν νυν παν πρηγμα τικτει σφαλματα , ἐκ των ζημιαι μεγαλαι φιλεουσι γινεσθαι : ἐν | ||
| το προς ἑν τι ἡμαρτημενως διατεθεν και προς ἀλλα παρελκεται σφαλματα . Ἐτι σεσημειωται το σχες σπες φρες θες δος |
| : πρωτον αἱ μεν συστατικαι καθολικωτεραι εἰσιν , αἱ δε διαιρετικαι μερικωτεραι : τιμιωτερον δε το καθολικον του μερικου . | ||
| ἀλλ ' αἱ αὐται πῃ μεν γινονται συστατικαι πῃ δε διαιρετικαι , ἀλλως και ἀλλως παραλαμβανομεναι : το γαρ λογικον |
| δικην , ἀκριβως διατεινομενου του δερματος ὑπο παχεος πνευματος : ἐνιαις γε μην των φλεγμονων , και μαλισθ ' ὁσαις | ||
| περιλαμβανουσα την γονην , τισι δε και λαγωνες πηδωσιν , ἐνιαις δε και καρδιαλγια και ἐκλυσις ἐπιγινεται μεθ ' ἡδονης |
| . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν . αἰδεισθαι πολιοκροταφους , εἰκειν δε γερουσιν ἑδρης και γεραων παντων | ||
| ' αἰθουσαι τε και ἑρκεα και δομοι ἀνδρων . ” αἰδεισθαι ἐντρεπεσθαι , και ἰδιως ἐπι του προσδεχεσθαι τον ἱκετην |
| . ἀγαπητον γαρ , εἰ των ἐκ πονου και μελετης συντροφων και συνηθεστερων ἀγαθων ἐπιλαχοιμεν , | των δ ' | ||
| ἡμων ἀγαθα ἀν εἰη και κρατουμενα ὑπο των ἡμερων και συντροφων ἡμιν ζῳων : ὑπο δε των ἐχθρων κρατουμενα ἠ |
| ἐς ὀνομα μονον αὐτοις διαφερουσης , ἐργῳ δε και του δικτατορος ὀντος ἀκριβως βασιλεως . συνεστησαντο δε την ἐπιβουλην μαλιστα | ||
| ἀλλον ἁπαντα χρονον ἠγνοουν , ὁτι τυραννις ἐστιν ἡ του δικτατορος ἀρχη . βουλην τε γαρ ἐκ των ἐπιτυχοντων ἀνθρωπων |
| το δε παντων δεινοτατον οὐ δηπου γε φησαιεν ἀν ἐμε κατασκευασαι . οὐ γαρ ἐφθη μοι συμβας ' ἡ ἀτυχια | ||
| δε περιλυπον ἐπ ' αὐτῃ γενομενην , ξοανον ἐκεινης ὁμοιον κατασκευασαι , και περιθειναι τοις στερνοις ἡν ἐδεισεν αἰγιδα , |
| ὁτι ἀρκτικον ὀν το υ δασυνεται . ] το ε πλεοναζον ἐν δισυλλαβοις ἀναβιβαζει τον τονον , ἐειπεν , ἐοργεν | ||
| , ἀναγκη συναυξεσθαι κατα μερος ἑκατερον : ὡστ ' εἰ πλεοναζον κωλυει θατερον ὁραν , ἁπαντων ἀν εἰη παραπλησια πως |
| της φυσεως Αἰγαιου και Ἀδριου μεσος κεισθαι καθαπερ ἐπεζευγμενος τοις πελαγεσιν . ἐστι δε αὐτῳ μειρακιον μεν ἐν δεξιᾳ , | ||
| καθαπερ ἀρκυσι κυκλωθεντες ἀνηλεεσιν ἐχθροις , ἐρημιαις ἀβατοις , ἀπλωτοις πελαγεσιν ; εἰ δε δη και πλωτα , τις εὐπορια |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| κατακολουθειν τῳ πληθει των ἐκτεθειμενων ἡμερων και δια το παντων ἐναργεστατον , ὁτι τους Αἰθιοπας και την συνελευσιν των ῥινοκερωτων | ||
| ἀναγκαιοτατον ἀφῃρημενος , ἀιδιοτητα . ” Τουτο μεν δη πρωτον ἐναργεστατον δειγμα της προς ἁπαν το ὁμοφυλον αὐτου φιλανθρωπιας και |
| και των ἀφυκτων ἐκεινων εἱργμων τε και δεσμων τον ἀετον ἀπολυει . ὁδου μεντοι παρεργον τῳ ἀνδρι ταυτα και δη | ||
| καιρου παρῳχηκοτος ἱκανου μολις δη και πολλα παρακληθεις ἐνεδωκεν , ἀπολυει τουτον λαβων τρισμυριους χρυσινους . Λαζαρος δε ἀποσωθεις ἐς |
| , μουνον ἐξευρισκομεν . Φοιβος γαρ , εἰ τι μη κλυεις των ἀγγελων , πεμψασιν ἡμιν ἀντεπεμψεν , ἐκλυσιν μονην | ||
| γεγυμνακασιν , οὐδ ' ἐχω μαθειν ὁπῃ πημονας ἀλυξω . κλυεις φθεγμα τας βουκερω παρθενου ; πως δ ' οὐ |
| ἀθλους ἐτελει , παιδων ὀντων αὐτῳ πολλων ἐκ των Θεσπιου θυγατερων , τουτους Ἡρακλης κατα τινα χρησμον ἐξαπεστειλεν εἰς Σαρδω | ||
| τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον , |
| μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
| ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
| ἐν τῳ μενειν ἐν τῳ ἑνι , ἀσκεδαστον ὀν και ἀδιαιρετον : σκεδασθεν δε οἰχεται . και ταχα τουτο κρινει | ||
| και την διαιρεσιν , το δε τον αὐτον εἰναι το ἀδιαιρετον . ἐτι μεντοι και ἀκινητος : κινειται δε κατα |
| της Αἰαιας Αἰαιος . Νυμφαιον , πολις Ταυρικη μεταξυ Παντικαπαιου μητροπολεως και Θεοδοσιας , ὡς φησι Στραβων . το ἐθνικον | ||
| ” ἐαν δε τινες ἐν ταις ὁμοροις ἐξω μιας της μητροπολεως ἐθελοντες βωμους ἠ ἱερα ἠ τινας εἰκονας ἠ ἀνδριαντας |
| τε γαρ θεος κατα τον νουν και τον λογον ἀει ἐνεργει , και τα πλησιον αὐτου ὀντα , και παλιν | ||
| ἀνθρωπον εὐδαιμονα λεγειν , ὁς κατ ' ἀρετην μεν τελειαν ἐνεργει , δυστυχησας δε τοις ἐξωθεν παλιν εἰς την εὐτυχιαν |
| και διαφευξομεθα τους τε οἰκοθεν ἐπι την θηραν ἡμων ὡρμημενους κυνηγετας και τους Λακωνικους κυνας , οὐδε ἐπιχωρησομεν Ἀθηναιοις μεν | ||
| Διαφοραι ἀρρενος και θηλειας κυνος . λγ Ὁτι δει τους κυνηγετας θυειν τῃ Ἀρτεμιδι . λδ Περι του Κελτων νομου |
| οὐσης της μεσοτητος και του μεσου τοις των ἀκρων ὀνομασιν εἰωθαμεν ὀνομαζειν αὐτον , ὁτε μεν φιλοτιμον ὀνομαζοντες , ὁτε | ||
| ἐσομενον . και ἁ δη τον Γαμον ὑμνειν ἐν γαμοις εἰωθαμεν , ὡς ὀντα πατερα ἀνθρωπων , τα τε τουτου |
| : κατα πλατος δε τον μεν βορειον τοπον ἀπ ' ἀρκτικου μεχρι ζῳδιακου , τον δε νοτιον ἑξης ἀπο ζῳδιακου | ||
| της σφαιρας περι ἀξονος και πολων και των ἐντος του ἀρκτικου κυκλου ἀστρων τον λογον ποιειται , εἰτα περι των |
| , διαιρουμενον εἰς τα καθ ' ἑκαστην ἐπιστημην και τεχνην προγυμνασματα . ὁριζονται οὐν το μεν καθολικον προγυμνασμα οὑτωσι ἀσκησις | ||
| , διαιρουμενον εἰς τα καθ ' ἑκαστην ἐπιστημην και τεχνην προγυμνασματα . οὐκουν πρωτον τον ὁρον του καθολικου προγυμνασματος εἰπωμεν |
| ἀσθενεστεροι καθειλον τους ἐν ὑποληψει ἀνδρειας μειζονος : μηδ ' ἐκπληττεσθαι τῳ πληθει του στρατου . ” οἱ μεν γαρ | ||
| κατεχεσθαι φανερως ὑπο της νοσου . ὑπερπυππαζειν : ὑπερθαυμαζειν , ἐκπληττεσθαι . παρα το πυππαξ , ὁ ἐστιν ἐπιρρημα θαυμασμου |
| δε και ἐν ταις ἀκιαις και ἐν τοις κερασι της παραταξεως , τουτεστιν ἐσωτερω των καβαλλαριων , πολλακις δε και | ||
| περιγινομενον ζην : Λακαινα πομπην τελουσα πανδημον ἠκουσεν ἐπι της παραταξεως νικαν τον υἱον , ἐκ δε των τραυματων πολλων |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| αὐτον καθαρῃ του μυσους ; ἐαν , φησιν , ἡ πατρια γη πιῃ το αὐτων αἱμα . ἐνθεν και αὐτοχθονας | ||
| ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , κατα μεν τα πατρια ἐθη και τους νομους λεγων εἰναι θεους και παν |
| , ὁ δε ἀγαθος οὐκ ἐλπιζων ἀποληψεσθαι οὐκ ἀδικει μη δανειζων . εἰτε τοινυν ἀληθη περι του μοχθηρου νομιζει ὁ | ||
| μη ψυχρος ἐων θερμηγορεειν ἐπιχειρῃ χρυσῳ σαξαμενος πηρην μαλα πολλα δανειζων , ἐν καλαις Πατραισιν ἐχων τρις πεντε ταλαντα . |
| οἰνων , και προς πολυκαρπιαν συμβαλλεται . Και τα πυκνοφθαλμα κληματα πολυφορον ποιει την ἀμπελον , και ἡ μεταφυτευσις των | ||
| ἀποδωσει , ὡς τα ἀλλα τα ἐν τῃ γῃ φυτευομενα κληματα . Τα δε ἐν ὑψηλοτερῳ ἐγκεντριζομενα δυσκολως συμφυησεται , |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | ||
| : ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . |
| τριακοσιας εἰκοσι ἐννεα , ἀνδρας στεφανοπλοκους ἑξ και τεσσαρακοντα , ὀψοποιους διακοσιους ἑβδομηκοντα ἑπτα , χυτρεψους εἰκοσι ἐννεα , γαλακτουργους | ||
| τι των ἀλλων προς την τεχνην εὐφυης , ὡστε τους ὀψοποιους ὁσημεραι ἐπεμπεν παρα τουτον ὁ Διονυσιος ὡς τι παρ |
| περι ἁπλων χρωματων τον λογον ποιουμενοιἐπι τουτοις γαρ μονοις ὀνοματων ἀπορησομεν οἰκειων τε και γνωριμων , ἀποδειξαντες , τισι μαλιστα | ||
| . και παλιν ἐαν φωμεν ἑπεσθαι το δυνατον τῳ ἀναγκαιον ἀπορησομεν εἰκοτως : το γαρ [ το ] του δυνατου |