| ὁτι ἀθλητικος τις ὁ Δελφις ἐστιν ὡς και Ἡρακλης , ὁς το φυτον ἀπο του ἐν Ἁιδου Ἀχεροντος εἰς ἀνθρωπους | ζηλωτης ὑπαρχων του θεου καθως παντες ὑμεις ἐστε σημερον : ὁς ταυτην την ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και |
| : ἠ δη οἱ τεκε παιδα περιπλομενων ἐνιαυτων Οἰοκλον , ὁς πρωτος μετ ' Ἀλωεος ἐκτισε παιδων Ἀσκρην , ἡθ | τινα ἑαυτον , ᾡ προσεκλιθη ἀνδρων ἀριθμος ὡς τετρακοσιων : ὁς ἀνῃρεθη , και παντες ὁσοι ἐπειθοντο αὐτῳ διελυθησαν και |
| της ἰχνευσεως φησιν ὁ Ξενοφων . ἰχνη ὀρθα , εὐθεα συμπεπλεγμενα , εὐναια δρομαια , ὀξεα . ὀζει τα ἰχνη | , ἱνα μη διψω μηδε διερχωμαι ἐνθαδε ἀντλειν . Λεγει αὐτῃ , Ὑπαγε φωνησον τον ἀνδρα σου και ἐλθε ἐνθαδε |
| συγκεχυμενως . συμπεφυωτα : συγκεχυμενα , συγκεκρατημενα , συνηνωμενα , συμπεπλεγμενα , και συνηρμοσμενα . ἀθροα : ὁμου παντα , | : ὁταν ἐλθῃ ἐκεινος , ἀναγγελει ἡμιν ἁπαντα . λεγει αὐτῃ ὁ Ἰησους , Ἐγω εἰμι , ὁ λαλων σοι |
| ἑτεροις : τα της θεου γαρ πανταχως ἐχειν καλως . μνημονευει αὐτου και ἐν Ἀνδρογυνῳ ἠ Κρητι . Τιμοκλης δ | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| ὁ Λυκουργος παρ ' Ἀρκασιν , ὡς φησιν Ἀριστομενης . μνημονευει και Ὁμηρος τουτου του Λυκουργου : τον Λυκοοργοςὑποφθας δουρι | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| ἀκοντισαι μεν ἀμεινονων ὀντων των Καισαρος , συμπλεκεσθαι δε των Λευκιου μονομαχων : και πολλους ἐκτεινον συμπλεκομενοι . Ὡς δε | σκανδαλιζει ; ἐαν οὐν θεωρητε τον υἱον του ἀνθρωπου ἀναβαινοντα ὁπου ἠν το προτερον ; το πνευμα ἐστιν το ζῳοποιουν |
| Ῥωμαιων ἐς την Ἑλλαδα ἠπειγετο , στρατηγουντος Ποπλιου και ναυαρχουντος Λευκιου . . . . , . . ὁτι ὁ | ζητησετε με και οὐχ εὑρησετε [ με ] , και ὁπου εἰμι ἐγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . εἰπον οὐν |
| ταυτης δ ' ἐτι καθεστωσης ἐν πολεμῳ διεβησαν εἰς την Σικελιαν , ἀφελομενοι δε Καρχηδονιων αὐτην ἐπανηλθον ἐπι τους περι | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ὑπαρχοντα σωζειν . ἐπειδη δε ἐτελευτησεν ἐκεινος , ὠνειροπολουν μεν Σικελιαν , ἐφιεντο δε Ἰταλιας , ὠρεγοντο δε Καρχηδονος και | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἁπαντα κινδυνον ὑπερ της πολεως ἁπασης : οὐδ ' ἡγησω μισθοφοροις τισι και ξενοις ὡς ἀληθως αὐτους προσεοικεναι δοξειν , | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| τοιουτων ἐνεπεσε τις ὁρμη προς μεταθεσιν τοις μετ ' Ἀντιγονου μισθοφοροις , ἐν οἱς και των ἡγεμονων πλειους προθυμους εἰναι | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| ἐπιρρεον πυον , τῃ τριτῃ . και εἰ μεν ἐτι φλεγμαινοι τα σωματα , τας αὐτας ἐμβροχας παραληψομεθα , προκαταντλησαντες | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| φλεγμονης ἐν παρισθμιοις και κιονιδι . Εἰ μεν ἐν πυρετῳ φλεγμαινοι παρισθμια και κιονις , ἀναγαργαρισματα ἁρμοζει δι ' ἀφεψηματος | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ταυτα το σταδιον το ὑπερ τον Ἰλισσον ἐσω τετταρων ἐτων ἀπετελεσεν ἐργον ξυνθεις ὑπερ παντα τα θαυματα , οὐδεν γαρ | παντα ἁ ἠκουσα παρα του πατρος μου ἐγνωρισα ὑμιν . οὐχ ὑμεις με ἐξελεξασθε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας |
| ζῳδιῳ και του Διος ἐν Ὑδροχοῳ λαμπρον και ἐνδοξον τουτον ἀπετελεσεν . ὁμοιως και ἡ Σεληνη πληθουσα ἐν τριγωνῳ σχηματι | των ἐθνων κατακυριευουσιν αὐτων και οἱ μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αὐτων . οὐχ οὑτως ἐσται ἐν ὑμιν : ἀλλ ' ὁς ἐαν |
| ἀνθρωποις εὑρησθαι δοκει των παθων και μαλιστα δη μεταστρεφειν ψυχας ἀπηνως και ἀγριως διακειμενας . δια τουτο και των φιλοσοφων | των ἐθνων , ὁ λαος ὁ καθημενος ἐν σκοτει φως εἰδεν μεγα , και τοις καθημενοις ἐν χωρᾳ και σκιᾳ |
| παρα τον καιρον και τα προσωπα : ἀντι του : ἀπηνως , ὑπερ την τυχην : ἀγαν ἐλεξας ὡς γυνη | εἰναι ; λεγει αὐτῳ Φιλιππος , Ἐρχου και ἰδε . εἰδεν ὁ Ἰησους τον Ναθαναηλ ἐρχομενον προς αὐτον και λεγει |
| ὁ Πριαμος οὐδε οἱ ἀλλοι προσηκοντες αὐτῳ , ὡστε τοισι σφετεροισι σωμασι και τοισι τεκνοισι και τῃ πολι κινδυνευειν [ | ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και παραδιδους εἰς φυλακας ἀνδρας τε και γυναικας , ὡς και ὁ ἀρχιερευς μαρτυρει |
| , ἐπει δοκει πρωτα μεν ξηραινεσθαι , εἰτα ὀπτασθαι . σφετεροισι τεκεσσι , τοις ἑαυτου τεκνοις , λεγει δε τοις | : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ διαχωριζεσθαι |
| ναδιον τε και σαλπιγξ , και κορνικες : ἀνευ δε χαλκου , μονοκαλαμον , δικαλαμον , πολυκαλαμον , και ῥαξ | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| μελι κεδρινον , ὀλιγον : τα δε ξηρα , ἀνθος χαλκου , σμυρνα , σιδιον αὐον . Ἑτερον : ἀνθος | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| τον Ἀπολλω τον Πυθιον , των εὐκτικων και ἀπευκτικων ὑμνων μετειληφεν ἰχνη . Οὐκ ἀγνοω δε ὁτι ἀπορητικους τινες τεθεικασι | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| προς το ἀδηκτοτατον εἰναι : ἐτι και της οὐσιας εὐκρατου μετειληφεν κατα τε θερμοτητα και ψυχροτητα : ὁ δε αἱματιτης | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| και πλησιον αὐτων οἰκουσιν ὡς συνηθεστατοι : και εἰ θεασαιντο σαγηνην ἁλιεας ἐξελκοντας , ὡς κοινωνοι της ἀγρας πλησιαζουσι ταις | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| τινι ὑψηλῳ δενδρῳ καθημενος ὡς ἐθεασατο ἁλιεις ἐπι τινος ποταμου σαγηνην ἐμβαλλοντας , παρετηρει τα ὑπ ' αὐτων γινομενα . | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ἡ Ἁρμονια , τα δε και παρ ' Ἑλλησιν ἠδη τετολμημενα , ὁποια και ὑστερον ἐπι τῃ Ἀδωνιδος μητρι και | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| μετα τουτων ἀνηχθησαν . Αἰητης δε ἐπιγνους τα τῃ Μηδειᾳ τετολμημενα , ὡρμησε την ναυν διωκειν . Ἰδουσα δε αὐτον | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| εὐπρεπης ] εὐαρμοστος , ὡπλισμενος . εὐπρεπης ] ὡπλισμενος . εὐτρεπης ἐπι ἀψυχου , εὐπρεπης δε ἐπι ἐμψυχου . εὐτρεπης | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| προελθων του λογου τον τροπον * * * ἡς παρασκευασθεισης εὐτρεπης γινεται κατα Φιλιππου . και οὑτως ἑκατερος ὁ λογος | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ἀφειλετο και ἀνθρωπων εἰκονας χαλκας . ἀρχαιοτατον δε ἀγωνισμα γενεσθαι μνημονευουσι και ἐφ ' ᾡ πρωτον ἀθλα ἐθεσαν , ᾀσαι | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| πολεων των μετεχουσων της Ἀμφικτυονιας τινες οἱπερ ἐκαλουντο Πυλαγοραι : μνημονευουσι δε και τουτων πολλοι , ὡσπερ και Δημοσθενης ἐν | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| τε γαρ εὐποριστα ἐστι και κατα πασαν καιρων περιστασιν εὐχερως εὑρισκομενα , και εἰς τας ἐπικρισεις των συνθετων δυναμεων εὐχρηστος | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| , ὡς ἐπιπαν ἐν τοις των ἀδηφαγων | παιδιων διαχωρημασιν εὑρισκομενα . οἱ γαρ ἐλλογιμωτατοι των συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| λαβειν . την δ ' ἐπιθυμιαν ὁ γενναιος ἡμιν ἐκεινος ἐνεποιησεν ἀγων , ὁν δειξας ἐπειτα κατεκλεισας ἀδικων σαυτον τε | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| δη και ποτε ὀμοσας τους ὁρκους τουτους τῳ δημῳ θορυβον ἐνεποιησεν ὡσπερ και ἐπι τῳ ὀμνυναι τον Ἀσκληπιον , χρωμενος | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| παραλαβων , ὡς ὑπερογκον τι και σοβαρον και πολλη τις ἀλαζονεια στρατιωτης ἀνηρ . εἰ τι ὑμων τον Μενανδρου φανταζεται | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| μεν ἐην δεμας , ἀλλα μαχητης . κομπος ] ἡ ἀλαζονεια . κομπος ] ἡ ἐπαρσις . κομπος ] αὐτου | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| τοιγαρουν ἐπι τοις ἠριοις μαρτυρια ἐστιν ἰδειν της ἀρετης αὐτων ἀναγεγραμμενα ἀληθη προς ἁπαντας τους Ἑλληνας , ἐκεινοις μεν : | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| και τα ἀπ ' αὐτων εὐθυγραμμα ὁμοια τε και ὁμοιως ἀναγεγραμμενα ἀναλογον ἐσται . Και αἱ λοιπαι ἀρα πλευραι . | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| , μη πειθοι δ ' ἡμας , τι πλεον : ἐοικεν οὐν ὁ Πλατων οὐ τοις οὐσιν ἀνθρωποις γραψαι τους | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ἀν εἰη . Οὐ φαινεται . Ἠινιττετο ἀρα , ὡς ἐοικεν , ὁπερ ἀρτι ἐγω ἐλεγον , ὁ λεγων το | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| της γραφης λεγειν , μη κωλυειν τον νομον ἠ αὐτον γεγραμμενα λεγειν ἠ ἐκεινον ἀγραφα : τον γαρ νομον οὐκ | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἐστι καταγεγραμμενα : κενα μαλλον ἠ ὁτ ' ἠν οὐδεπω γεγραμμενα οὐδ ' ἐστιν εἰπειν περι μαγειρικης : ἐπει εἰπ | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| δε Ἀριστοβουλος και της κατ ' Ἀριστοτελην φιλοσοφιας προς τῃ πατριῳ μετειληχως , ὁποια περι των ἐν ταις ἱεραις βιβλοις | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| ἐχειν λογαδας περι αὑτον , οὑς καλεισθαι ὑπο Γαλατων τῃ πατριῳ γλωττῃ σιλοδουρους : τουτο δ ' ἐστιν Ἑλληνιστι εὐχωλιμαιοι | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ἰαται . ὁ δε του λευκου ἱστος συν τῳ ζῳῳ καλαμῳ βληθεις ὀφθαλμιαν παυει και ῥευματα στελλει , και ὁσα | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἐνεργεστεραν την Χρυσιππου ἠ την Ἀντιπατρου , οἱ δη ἐν καλαμῳ και μελανι τον ἁπαντα χρονον την ἀνδρειαν ἐπεδειξαντο και | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| δεηθεντες δια το ἐν τοις κατ ' οὐρανον παραλλαξιν ὁποιανουν βραχυτατην ἡμιν ἐπινοουμενην οὐ μικραν ἐργαζεσθαι διαφοραν , ἑκαστον των | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| λυσιτελειν ἀπεχθανεσθαι και φιλονικειν μηδε τῃ μεγιστῃ πολει προς την βραχυτατην κωμην : ὁταν δε δη προς ἀνθρωπους ᾐ πολιν | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| Ἰχθυσι , Κρονος Σκορπιῳ , Ζευς Ἀρης Ἀφροδιτη Κριῳ , ὡροσκοπος Διδυμοις . ἡ ἀναφορα κλιματος του δευτερου κηʹ : | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| και τον Λεοντα , Τοξοτην και Καρκινον , εἰ τυχῃ ὡροσκοπος τις ἀπο τουτων των ζῳδιων , και ἡ Σεληνη | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| μοι τουτο Ἰλλυρικον ἐστιν , ὡς ἀν εἰη το συγγραμμα ἐντελες , ἐδοκει προειπειν , ὁτι και Μυσους Λευκολλος τε | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| ἰδων μηκετι νυν μ ' ἐρεθιζε , γερον το δε ἐντελες του λογου τοιουτον τι ἐσται , εἰασας εἰς λογους | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| ἐπισυνθεσιν των πρωτων ἀποτελουμενη ἀριθμων . δευτερα δ ' ἐστι τετρακτυς ἡ των κατα πολλαπλασιασμον ἐπηυξημενων ἀπο μοναδος κατα τε | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| τεσσαρα δεκα γινεται . ἐστι τε οὑτος ὁ ἀριθμος πρωτη τετρακτυς , πηγη δε ἀεναου φυσεως λελεκται παροσον κατ ' | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| των βασιλικων ἀσπαραγων ῥιζαι και του βατου και ὑαλος ἡ κεκαυμενη ἀγρωστεως τε ἡ ῥιζα και το ἀδιαντον και το | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| , ξανθιον λειον κατα - πλαϲϲομενον , τρυγια οἰνου παλαιου κεκαυμενη και ϲυν ἐλαιῳ βαλανινῳ λειουμενη , ὡϲ ἱκανον ἐχειν | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| μηδεν καθεστηξει ὡν ἀν δοξῃ περι , μηδε γνωσομεθα ὁτι χειροσι νομοις ἀκινητοις χρωμενη πολις κρεισσων ἐστιν ἠ καλως ἐχουσιν | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| : . . . διο και φασιν αὐτον ἐν ταις χειροσι μεταβολαις προς την Τυχην ἀναφθεγγεσθαι το Αἰσχυλειον συ τοι | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ὁσον ἠθελε θυμος , δη τοτ ' Ἀθηναιη και Τηλεμαχος θεοειδης ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| νοοειδης γινεται ἠτοι νους κατα μεθεξιν , εἰτα δε και θεοειδης ὡς θεῳ ἑνωθεισα κατα το ἐν αὐτῃ ἐγκειμενον ἑν | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| , και ἠγον αὐτον οἱ ἀμφι την γυναικωνιτιν ἐπισπωντες της κομης , ὁν δη ἀγονται τροπον οἱ βασιλεως δουλοι . | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| αἱ δε τελαμωνας ἠ μιτρας , αἱ δε ἀθυρματα [ κομης ] παρθενικα , και που τινες και πλοκαμων ἀποκειραμεναι | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| και βιαιως το δορυ ὠσαμενος διαρρηξας τε την τε ἀσπιδα Ἀλεξανδρου και την δεξιαν ἐπωμιδα διηλασε δια του θωρακος . | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
| κατα τους ὑστερον χρονους Ἀγαθοκλεα τον Συρακοσιων βασιλεα μιμησαμενον την Ἀλεξανδρου στρατηγιαν ἀνελπιστον και μεγαλην νικην περιποιησασθαι : διαβαντα γαρ | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
| τουτοις καλαμοις ὀξεσι δακτυλιαια μερη του σωματος κατατμηθεντας ἐπ ' ἀκανθαις κατακαεσθαι ζωντας : μεγιστον των ἐν ἀνθρωποις ἀδικηματων κρινοντες | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| των αὐτοματως ἐπιπηγνυμενων δακρυων οἱον ἐπι τε της σχινου κἀν ἀκανθαις τισι και εἰ τι των δενδρων διαδιδωσιν ὡσπερ ἀμυγδαλη | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| ταυτα μεν τους Κρητας πεισοντα ἐκλιπειν , τα δε ἐν ἐπικαιρῳ του παραπλου συνοικιουντα ἀντ ' αὐτων . ἀνεστησαν δε | εἰμι ἐγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . εἰπον οὐν οἱ Ἰουδαιοι προς ἑαυτους , Που οὑτος μελλει πορευεσθαι ὁτι ἡμεις |
| ἐκ των δωδεκα ἐκεινων ταλαντων οἰκιαν τε ἠδη ᾠκοδομησαμην ἐν ἐπικαιρῳ μικρον ὑπερ την Ποικιλην , την παρα τον Ἰλισσον | και ὁ πατηρ ἑν ἐσμεν . Ἐβαστασαν παλιν λιθους οἱ Ἰουδαιοι ἱνα λιθασωσιν αὐτον . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους , |
| Ἡρης Ἀργειης , ἡ στεμμασι και θυσανοισι πρωτη κοσμησεν περι κιονα μακρον ἀνασσης Ἑρμειαν δε πατηρ ἐριουνιον ὠνομας ' αὐτον | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| ἠδε γενεθλα πορδαλιων ἀπατησαν , ἀταρ πολυ μειοσι βοθροις : κιονα δ ' οὐχι λιθοιο , δρυος δ ' ἐταμοντο | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| , και ἐχε χρυσον καλλιστον . ΞΑΝΘΩΣΙΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ . Λαβων στυπτηριαν ἑως στραφῃ ὡς οἰδας , και ἐπιβαλε ἀργυρῳ : | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| βραχεις , και ῥανθεις , μυιας ἀναιρει . ἐαν δε στυπτηριαν και ὀριγανον λειωσας χρισῃς , οὐ καθεδουνται . Εἰς | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| καταβας ᾑπερ ἀνεβη και διακολυμβησας τον Τιβεριν , εἰς Βηιους ἀνεστρεψεν : οἱ δε Κελτοι κατανοησαντες τα ἰχνη του προσφατως | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
| μη ἀποδιδουσι τους φορους , οὑς και ὑποταξας ἑαυτῳ παλιν ἀνεστρεψεν . Ἐπι τουτου δε τις ἠν Ἀβδημονος παις νεωτερος | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
| ἐς το ἐπιβουλευσαι . φιλοσοφιαι ἐδοκει προσεχειν τον νουν και Καλλισθενην θεραπευειν ; σφων τε αὐτων κατειπον την ἐπιβουλην και | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ὑποπτος ὠν τοις νουθετουσιν εὐκολον σεαυτον παρεχεις και χειροηθη . Καλλισθενην μεν γαρ Ἀλεξανδρος , ὁτι παρῃνει τοις νομιμοις ἐμμενειν | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| , ὡς Σοφοκλης ἐν Αἰχμαλωτισιν : ἐν παντι γαρ τοι σκορπιος φρουρει λιθῳ . * λαι : πετρῳ το δε | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ' ἐχω περιβαριδας . ὠ και λεων και μυγαλη και σκορπιος κρεαδιον τι φαυλον ἠ ταριχιον οὐδ ' ὀψοφαγος οὐδ | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| δικανικου , συμβουλευτικου , πανηγυρικου , τοποι του μεν δικανικου δικαστηρια , του δε συμβουλευτικου ἐκκλησιαι και δικαστηρια , του | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| ἁπαντας μεν γαρ τους ὁμιλουντας οὐ . πολλοις γαρ τα δικαστηρια μεταλλα . δει δε οὐδε ἁπαντων κατεγνωκεναι κακιαν . | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| μετρον κατασκευασῃς , ἐπειτα μοτοις τιλτοις ἐκπληρωσαι την διαιρεσιν και ἐπιδεσμῳ καταλαβειν , και μετα ταυτα θεραπευειν τῃ πυοποιῳ ἀγωγῃ | και παλιν δοξασω . ὁ οὐν ὀχλος ὁ ἑστως και ἀκουσας ἐλεγεν βροντην γεγονεναι : ἀλλοι ἐλεγον , Ἀγγελος αὐτῳ |
| Ἐπι της κορυφης και των γειτνιωντων τῃ κορυφῃ τοπων ἑξασκελει ἐπιδεσμῳ χρωμεθα , ἐπιδεοντες τροπῳ τουτῳ . το μεσον του | Πετρῳ , Ὁ κυριος ἐστιν . Σιμων οὐν Πετρος , ἀκουσας ὁτι ὁ κυριος ἐστιν , τον ἐπενδυτην διεζωσατο , |
| στηλαι του Ἡρακλεουςἡ τε Ἀλυβη και ἡ Ἀβεννα παρα τοις τερμασι της καθ ' ἡμας θαλασσης και της ἀρχης του | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . τα προς τοις τερμασι των χωριων ἐσχατιας ἐλεγον , οἱς γειτνιᾳ εἰτε ὀρος | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| . ἐξ ὡν κεχρημενους μεν ἁπαντας εὑροι τις ἀν τωι τοιουτωι χειρισμωι , κεχρημενους γε μην ἀτακτως , ἡμας δε | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| ἀν διαμενοι . δοκειν γαρ ἀν τους ἁπαντας ἀνθρωπους τωι τοιουτωι φυντι πολεμιους κατασταθεντας δια την ἑαυτων εὐνομιαν και το | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| δ ' ἀλφιτα λευκα παλυνειν . πολλα δε γουνουσθαι νεκυων ἀμενηνα καρηνα , ἐλθων εἰς Ἰθακην στειραν βουν , ἡ | και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι αἱ ἁμαρτιαι σου . και ἠρξαντο διαλογιζεσθαι οἱ γραμματεις |
| Ἀτλαντος νιφοεντα παγον και χειμα φυγουσαι Πυγμαιων τ ' ὀλιγοδρανεων ἀμενηνα γενεθλα : τῃσι δ ' ἀρ ' ἱπταμενῃσι κατα | ἐστιν ἡμας ὡδε εἰναι , και ποιησωμεν τρεις σκηνας , σοι μιαν και Μωϋσει μιαν και Ἠλιᾳ μιαν . οὐ |
| περι ὁλον το σωμα συναισθησις γινεται κνησμωδης . [ Περι σκορπιου . ] Τοις δε ὑπο σκορπιου πληγεισιν ὁ μεν | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| , κολοκυνθις ἀγρια , βρυωνια , κυκλαμινος , ἀνδραχνη , σκορπιου θαλασσιου πνιγεντος οἰνῳ το ἀποβρεγμα . Ἀγνου σπερμα , | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ˘˘˘ – ἀπαλλαγηναι ] . . α ἀζημιος ] ι βακτηριαν ] ι ] προς το “ φενακισας ” φησι | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| τις ἐγενετο ἀνηρ Ἀθηνησι μεγιστων τιμων λαχων . Δαφνινην φορω βακτηριαν : ἐπι των ὑπο τινων ἐπιβουλευομενων : παροσον ἀλεξιφαρμακον | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| τριχας δουλειαν και ταλαιπωριαν σημαινει [ και ] τοις εὐ γεγονοσι . δουλοις δε και δεσμα περιτιθησιν : ὡς γαρ | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| Πλαταιας δε και Θεσπιας οἰκιζειν και την χωραν τοις προτερον γεγονοσι κυριοις ἀποκαταστησαι . ἀποκριναμενων δε των Θηβαιων , ὡς | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| , ὑσσωπου # α . Ἡ δι ' αἰρων . Πισσης λιτρας β , πιτυϊνης # θ , κηρου κοινου | ὁτι τῃ ἡλικιᾳ μικρος ἠν . και προδραμων εἰς το ἐμπροσθεν ἀνεβη ἐπι συκομορεαν ἱνα ἰδῃ αὐτον , ὁτι ἐκεινης |
| ἰσα τηξας και διηθησας , ἐμπασσε τον λιβανον λειοτατον . Πισσης οὐγγιαν μιαν , κηρου οὐγγιας γ , στεατος ὑειου | τοις ] οὐρανοις : ὁστις δ ' ἀν ἀρνησηται με ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων , ἀρνησομαι κἀγω αὐτον ἐμπροσθεν του πατρος |
| ἀχρηστους εἰς πολεμον των ἐκ Κυρηνης παραγενομενων ἐμβιβασας ἀπεστειλεν εἰς Συρακουσσας . χειμωνων δ ' ἐπιγενομενων ἁ μεν διεφθαρη των | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| . διαδοντος δ ' αὐτου λογον ὡς κατα σπουδην εἰς Συρακουσσας ἀναζευγνυειν διεγνωκε , τριακοσιοι των ἐκ Λιβυης ἱππεων κατα | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| τον αὐχμον ἐνεδεδυτο τἀνδρος και το βαρος οἱονει Δωριος τις οἰκονομια . ἠν δε και φιλοσοφοκλης , και μαλιστα ἐν | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| , χαλκον μολυβδον εἰναι δια οἰκονομιας ὀντα . Ἡ οὐν οἰκονομια των σκωριδιων , ἡ διδαχη ἐστιν αὑτη . Ἐτησιον | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| μεταβασεως ῥητεον . ἐδεηθησαν δε της του ὁμοιου μεταβασεως οἱ Ἐμπειρικοι δια ταδε : ἐπει γαρ πλειστα και σχεδον ἀπειρα | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| , το δε διαλλαττον ἐκεινων ἀναιρειν . οἱ μεν οὐν Ἐμπειρικοι το ἀπο ἐνδειξεως τα συμφεροντα λαμβανεσθαι πειρασονται ἀδυνατον ἀποφαινειν | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| ὀξους και χλιαρον ἐπιχεομενον και τα δια γλαυκιου και κροκου σκευαζομενα παντα τον αὐτον τροπον και αὐτα προς μετριας φλεγμονας | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| παρωτιδας δυναμενων , οἱα ἐστι τα δια ζυμης και ἰξου σκευαζομενα βοηθηματα , οὑτοι φανερως αἰτιοι του πνιγηναι τους καμνοντας | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| μηδενος ὁλως ἀποτυγχανειν : ἀλλ ' ὡσπερ ἡμεις τα ζῳα γιγνωσκομεν ὁρωντες , ὁτι τουτο μεν ἐστι προβατον , εἰ | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| οὐ προσδιδασκουσιν , οὐκ ἐννοουντες ὁτι πολλοστον μερος ἐστιν ἁ γιγνωσκομεν ὡν ἀγνοουμεν : ἀλλως τε ὁτι και των ἐναντιων | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| , τον τε προσεχη των πρωτων δυο , ὁτι περι συλλογισμου , και τον ἀπωτερω των ὑστερων δυο , ὁτι | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| ὑποθετικοι : τα γαρ ἀμφιβαλλομενα ἐν τοις ὑποθετικοις δια κατηγορικου συλλογισμου δεικνυουσιν , ἱνα μη ἐπ ' ἀπειρον προελθωσιν δι | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| προς τουτοις θολωδη καπνον και βαρυτατην ὀδμην τοις πλησιον μετα δακρυων παρεχεται , τοις δε πορρωθεν θρυαλλον μεγαν , τον | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| προ των ἀλλων , ἀπο δε του τυχοντος παιδισκαριου και δακρυων ἐπιπλαστων και στεναγμων ἑαλως ὁ γενναιος ; ὁ μεν | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ' ἀπο του συνοικησαντος αὐτῳ Μεγαρεως του Ποσειδωνος οἱ Μεγαρεις ὠνομασθησαν . ἀριστευοντες ἐρετμοις : ναυτικοι γαρ εἰσι . μαρ | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἀνηλωκεναι κρομμυων και σκοροδων και τυρου ταλαντα μυρια πεντακοσια . ὠνομασθησαν δε πυραμιδες ἀπο των πυρων , οὑς ἐκει συναγαγων | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| πονηρον πραγμα χρηστος ὠν ποιει . Ὡς ἡδυ συνεσει χρηστοτης κεκραμενη . Θανοντων δε και λογοι φιλοι προδοται . Ἁπαντα | ἐδουλωσα , ἱνα τους πλειονας κερδησω : και ἐγενομην τοις Ἰουδαιοις ὡς Ἰουδαιος , ἱνα Ἰουδαιους κερδησω : τοις ὑπο |
| ἱστορει γραφων , εἰς την Σινωπην την προσωτερω πολιν . κεκραμενη δ ' ἀριστα της Ἀσιας σχεδον χωρια γενη τε | ποιειτε , παντα εἰς δοξαν θεου ποιειτε . ἀπροσκοποι και Ἰουδαιοις γινεσθε και Ἑλλησιν και τῃ ἐκκλησιᾳ του θεου , |
| οὑνεκ ' ἀρ ' αὐτου ἀλγινοεντ ' ἀπαλαλκε φονον κρατερη τρυφαλεια : σμερδαλεον δε οἱ ἠτορ ἐνι στηθεσσιν ὀρινθη βλημενου | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| ἡ δε κυλινδομενη καναχην ἐχε ποσσιν ὑφ ' ἱππων αὐλωπις τρυφαλεια , μιανθησαν δε ἐθειραι αἱματι και κονιῃσι : παρος | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| την στεφανην . ἐνιοτε δε και τινα συνεπιφερεται ταυταις πανυ βραχυτατα σωματια , θριξι το παχος ἐοικοτα , οὐ μεντοι | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| περι των Ἀργοναυτων παντα κατα λεπτον ἐγραψα , εἰ και βραχυτατα , ὁσα οὐδε νʹ Ἀπολλωνιοι . * δρακοντοφρουροις ταις | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| κοπτομενος ἀναπαυσαι θελησῃ το σωμα , τοτε ταχεως ἐς ἡσυχιην μετηλλαξεν , εἰτα ἀναστας ὀρθριος ἐν ἑωυτῳ περιεσκοπει κυκλῳ χωριον | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| Ἀγαμεμνονα , ἀλλ ' ἡ ἀναγκη το νενομισμενον τῃ Ἑκαβῃ μετηλλαξεν : και ἀλλως : ἐναντιως εἰπεν . ἐδει γαρ | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| και ἀπολουσαμενην τα μιασματα τροπον ἁγνειας ἱερας , παραινει τῳ φανεντι δικαιῳ , ὁς οὐ παρεσυρη τῃ του κατακλυσμου φορᾳ | μετα των δωδεκα . και ἐσθιοντων αὐτων εἰπεν , Ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι εἱς ἐξ ὑμων παραδωσει με . και |
| ἀν τις ἐπι παιδι τον ἰσον μεν ἀφανισθεντι χρονον , φανεντι δε οὐ προσδοκηθεντι περιχαρης ἀπηλλαττομην και τοτε εὐθυς και | του ἀγρου πως αὐξανουσιν : οὐ κοπιωσιν οὐδε νηθουσιν : λεγω δε ὑμιν ὁτι οὐδε Σολομων ἐν πασῃ τῃ δοξῃ |
| ἀφυλακτοι γεγονοτες διηρπαζοντο ὑπ ' αὐτων , και ἐτ ' ἀμηχανοι και ἀτεχνοι κατα τους πρωτους ἠσαν χρονους , ἁτε | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| . Ἀρριανος : οἱ δε ἐμβεβληκοτων των πολεμιων φοβεροι και ἀμηχανοι ἀνευ του ἐς το κοινον ὠφελιμου ἀπωλλυντο . . | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| και τους μη τα Ἑλληνων ἀκριβουντας : Τραιανος γουν ὁ αὐτοκρατωρ ἀναθεμενος αὐτον ἐπι της Ῥωμης ἐς την χρυσην ἁμαξαν | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| φιλοσοφια , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| Ὁ γαρ αὐτος οὑτος ἀνηρ και προτερον τι τοιουτον πολιτευμα ἐπολιτευσατο . Ἠτιασατο | τινας εἰναι οἱ ἀρα ἐνεχειρουν συνδεκαζειν | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| σφοδρα δε ἀποτυχων και ἐρυθριασας παρεγενετο ἐν τῃ Ῥοδῳ κἀκει ἐπολιτευσατο και σοφιστευει ῥητορικους λογους , ὁθεν αὑτον και Ῥοδιον | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| ἀναγκη γινεσθαι κινουμενης πως της ψυχης , και αἱ μεν ἐλευθεριοι και καλαι ποιουσι τοιαυτας , αἱ δ ' ἐναντιαι | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| ὀντες βουλεσθαι δικαιοπραγειν , και ἐλευθερια πραττειν , μη ὀντες ἐλευθεριοι . ἐπειτα οὐδε τελεια ἐστιν ἡ ἀρετη ἐν μονῃ | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| ἠδη οὐ παντη καταβαντες , ἀλλ ' οὑτως , ὡσπερ κατεβη χρονος . Εἰ μεν περι χρονου εἰρημενον μηδεν ἠν | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| φυσει δουλα μεθαρμοσασθαι βιαζομενοι . | Το δε , ” κατεβη κυριος ἰδειν την πολιν και τον πυργον ” τροπικωτερον | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| και πολεις ἐλθειν , ἀλλα κατ ' αἰθερ ' αἰει πτεροισι φορεισθω . εἰ δε θεοις ἠν ξυνεσις και σοφια | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος ζ αἰχμητης θ χαρων πτεροισι κβ χερσον κη αἰετος η διαγραφων λ ῥαιβῳ λβ | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| τηνδ ' ἐμουσαν εἰσαγων . ὁ Λυσιμαχος ἀκουσας ἐμβληθηναι αὐτον ἐκελευσεν εἰς γαλεαγραν και δικην θηριου περιφερομενον και τρεφομενον , | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| πολιν , ἐνθα αὑτον περιμενειν , χιλιους δε μονους ἐπιλεξαμενος ἐκελευσεν αὑτῳ συνιστασθαι . και γιγνομενων τουτων οἱ μεν εὐθυς | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| διαφθορας παθους . τον ὑπερ του τεκειν αὐτην . ὀξειᾳ μελετῃ , τῃ μεγαλῃ φροντιδι : μελετας γαρ τας φροντιδας | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ἀλλαχῃ μεταχειριουμεθα . το δε νυν ἐχον τηρητεον τα ἐν μελετῃ πλημμεληματα ἐν ἠθει , ἐν γνωμῃ , ἐν τεχνῃ | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| : ἐνεχθεντες δε δια Μηδιας και Παραιτακηνης ἐμβαλλουσιν εἰς την Μεσοποταμιαν , ἡν ἀπολαμβανοντες εἰς μεσον αἰτιοι κατεστησαν τῃ χωρᾳ | τελειωσαι . ὁ τε γαρ ἁγιαζων και οἱ ἁγιαζομενοι ἐξ ἑνος παντες : δι ' ἡν αἰτιαν οὐκ ἐπαισχυνεται ἀδελφους |
| ἐπι το Σεμιραμιδος σημα , και ἐν δεξιᾳ ἐχων την Μεσοποταμιαν ἐξιησι δια Σελευκειας εἰς τον Περσικον κολπον . Ἡ | , οὑτως και το χαρισμα : εἰ γαρ τῳ του ἑνος παραπτωματι οἱ πολλοι ἀπεθανον , πολλῳ μαλλον ἡ χαρις |
| δε πασα δυναμις ἠν των περι τον Εὐμενη πεζοι μεν τρισμυριοι πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| πληθος ἠν τοδε : της μεν Σπαρτιητικης ταξιος πεντακισχιλιοι και τρισμυριοι ἀνδρες ὡς ἐοντων ἑπτα περι ἑκαστον ἀνδρα , και | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| ὡς οὐ δεοι ὁδοιπορειν . ὁ δε ὡς ἐγνω την ἀφροσυνην αὐτων , ἐπεψηφισε μεν οὐδεν , τας δε πολεις | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ἐν αὐλῃ . Πολλων οὐν φονευομενων ἀλληγορικως Ὁμηρος την βαρβαρικην ἀφροσυνην ὑπο Διομηδους τετρωσθαι παρεισηγαγεν . Ὁμοιως δ ' ὁ | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| ἐπει και νυν προστιθεμενων τινων ληθη , ἐν δ ' ἀφαιρεσει και καθαρσει ἀνακυπτει πολλακις ἡ μνημη . Μονης δε | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| διαχεω , ἰαινος , ὁ διαχεων την ψυχην , και ἀφαιρεσει του ι , ὡς † ἰηος ἠος † γεγονεν | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| * * * συναληθευειν , ἐαν ποιησωμεν την ἀποφασιν τῳ προσδιορισμῳ συναπτοντες την οὐ ἀρνησιν : ἀλλα ποτε μεν συναληθευει | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| και κατα τουτον τον τροπον δυναμενης της ἀρνησεως μη τῳ προσδιορισμῳ ἀλλα τῳ κατηγορουμενῳ συμπλεκεσθαι . το δε ἀπο των | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| μεν καταλυσων την Ἀγαθοκλεους , την δ ' αὐτονομιαν τοις Σικελιωταις ἀποκαταστησων , ὑπερθεμενος δε ἐπι του παροντος ταυτην την | . Ἠν δε ἀνθρωπος ἐκ των Φαρισαιων , Νικοδημος ὀνομα αὐτῳ , ἀρχων των Ἰουδαιων : οὑτος ἠλθεν προς αὐτον |
| πλησιοχωροις πασι προσενεχθεις φιλανθρωπως , μεγαλης ἐτυχεν ἀποδοχης παρα τοις Σικελιωταις . οὑτος μεν οὐν ὑπο παντων ἀγαπωμενος δια την | . Ὁ δε Ἰησους γνους ἀνεχωρησεν ἐκειθεν . και ἠκολουθησαν αὐτῳ πολλοι , και ἐθεραπευσεν αὐτους παντας , και ἐπετιμησεν |
| φιλη . Ἀκτις ἀελιου , το καλ - λιστον ἑπταπυλῳ φανεν Θηβᾳ των προτερον φαος , ἐφανθης ποτ ' , | Ἀχαζ , Ἀχαζ δε ἐγεννησεν τον Ἑζεκιαν , Ἑζεκιας δε ἐγεννησεν τον Μανασση , Μανασσης δε ἐγεννησεν τον Ἀμως , |
| φυσιν γινομενον οὐχ οὑτως ἐστι σιγηθεν ἀηδες ὡς φαινομενον : φανεν γαρ πλεον ἐρυθριασει και ὑβρισθησεται . θεον δε την | τουτῳ . και ἐδωκεν αὐτῳ διαθηκην περιτομης : και οὑτως ἐγεννησεν τον Ἰσαακ και περιετεμεν αὐτον τῃ ἡμερᾳ τῃ ὀγδοῃ |
| τα ἀνθη ἐδειν . . . . Ἀνθεστηρια : τα Διονυσια : οὑτως γαρ οἱ Ἀθηναιοι την ἑορτην λεγουσιν , | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| τους πρεσβεις τους ὑμετερους , ἀλλ ' εὐθυς μετα τα Διονυσια τα ἐν ἀστει , τῃ ὀγδοῃ και ἐνατῃ ἐπι | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| των αὑτου πραττειν : ὁταν δε ἀνθρωπους ὠφελῃ , τοτε νομιζει το προσηκον ἀποτελειν , ἁτε ὑπο του μεγιστου θεου | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| δωρων και τιμης τευξεται . εἰ δε τις χρηματων προσδεισθαι νομιζει εἰς ἐμπολην , γνωστηρας ἐμοι προσαγαγων και ἐγγυητας ἠ | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| ἐκ Τηλοδικης νυμφης γεννᾳ Ἀπιν και Νιοβην . Ἀπις οὐν τυραννικως ζων ἀναιρειται ὑπο Θελξιονος και Τελχινος , ἀφ ' | αὐτων . και νυξ οὐκ ἐσται ἐτι , και οὐκ ἐχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και φως ἡλιου , ὁτι κυριος |
| ὀφθαλμοις το ἀρρεν εἰδεν ὡς θηλυ , δυοιν θατερον ἠ τυραννικως βιασαμενος ἠ πεισας πανουργως ; συνηλθεν δ ' εἰς | και ἀποκριθεις ὁ Ἰησους εἰπεν προς αὐτους , Οὐ χρειαν ἐχουσιν οἱ ὑγιαινοντες ἰατρου ἀλλα οἱ κακως ἐχοντες : οὐκ |
| ὁν εἰποιμεν ἀν ὁτι τους μεν Ἡρακλειτειους , εἰπερ οὑτω διενοουντο τῳ λογῳ , νυν ἐκποδων ποιησομεθα : οὑτοι γαρ | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| ναυσιν , ἀπολειται τα ἐν Χιῳ πραγματα . οἱ δε διενοουντο βοηθησειν . ἐν τουτῳ δε ὁ Πεδαριτος αὐτος τε | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| ἐφη : και Ζηνωνειον γε φακην ἑψειν ὁς μη φρονιμως μεμαθηκεν , ὡς οὐκ ἀλλως δυναμενης ἑψηθηναι φακης εἰ μη | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| γε ἠ ὁτι οἱος τ ' ἀν εἰη ἁ μη μεμαθηκεν ἐνεργειν ; Οὐκουνὠ Θωμασιεκαι ἐπι των ἀλλων τεχνων , | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| οἱ Τεγεαται ἐπεμψαν ἐς Δελφους , Λακεδαιμονιους ὁτε ἐπι σφας ἐστρατευσαντο αἰχμαλωτους ἑλοντες : Λακεδαιμονιων δε ἀπαντικρυ τουτων ἀναθηματα ἐστιν | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| τετελευτηκοτα : ἠτοι γαρ οὐδε ὁλως ἐστρατευσαντο , ἠ εἰπερ ἐστρατευσαντο , παντες ἐφυγον . Ἀντισθενης μεν οὐν και Διογενης | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| . και Ἀνδρεας ὁ Πανορμιτης ἐν τῳ τριακοστῳ τριτῳ των Σικελικων των κατα πολιν , ὡς ἀπο δυο νεων προσαγοιτο | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| δευτερῳ . : Ὑκκαρον , φρουριον Σικελιας , ὡς Φιλιστος Σικελικων πρωτῳ . Ἀπολλοδωρος δ ' ἐν δευτερῳ Χρονικων πολιν | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| μιαν δε ] την Ὑπερμνηστραν . αὑτη γαρ μιγεισα ἐλεον ἐσχεν αὐτου . ἱμερος θελξει ] ἐπιθυμια κρατησει . . | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| Χαρμαντιδου Γοργιας Λεοντινος . τημ μεν ἀδελφην Δηϊκρατης τηγ Γοργιου ἐσχεν , ἐκ ταυτης δ ' αὐτωι γιγνεται Ἱπποκρατης . | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| και προγλωσσον ἀνδρα σημαινει . εἰ δε εἱς των του βρογχου σπονδυλων ἐξεχοι , κουφονουν ἀνδρα λεγει , εἰς δε | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
| . ἀλλ ' οὐδ ' εἰ ἐνθα και ἐνθα του βρογχου θειηϲ , ἀρηγει : μυεϲ γαρ και νευρα και | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
| εἰσιν αἱ συνισταμεναι αὑται , πολλα πολλακις , ὁπερ και χειριστη ἐστι πασων των συζυγιων . τι γαρ ; ὁτι | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| ἐμφραξει αἱματος και πληθει γινομενην : αὑτη γαρ ἡ κεφαλαλγια χειριστη ἐστι δια το συνεχες και ἐπιμονον της ὀδυνης , | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| στηριγμους ἠ ἀκρονυκτους φασεις ποιωνται συσχηματιζομενοι τοις την αἰτιαν ἐχουσι δωδεκατημοριοις , ἐπειδηπερ ἀνατελλοντες μεν ἠ στηριζοντες ἐπιτασεις ποιουνται των | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
| , μηδετερως δε τυχοντες , ἀλλα μονον ἐν τοις συσχηματιζομενοις δωδεκατημοριοις , εἰ μεν ἐν τοις τριγωνοις εἰεν ἠ ἐν | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
| καιρον , οὐκ ἐποιησαν τουτο . ἀλλ ' ὁτι οὐ συνηνεγκεν αὐτοις φεισαμενοις ; και μην δια τουτο γε εἰσονται | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| εἰ της Φιλιππου μεριδος ἡ πολις ἐγενετο , οὐκ ἀν συνηνεγκεν , ἐπιστωσατο μεν αὐτο και κατα ἐθνη και κατα | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| : Ἀθηναιοι δε τους τε στρατηγους ἐπῃτιασαντο ὁτι ἀνευ αὐτων ξυνεβησαν , και ὑστερον ἐποικους ἐπεμψαν ἑαυτων ἐς την Ποτειδαιαν | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| κεντρον ἠρμενος της ἑαυτου γλωττης . ἀναγνωσθεισων δε των διαθηκων ξυνεβησαν οἱ Ἀθηναιοι προς τον Ἡρωδην πεντε μνας αὐτον ἐσαπαξ | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| δε ὡς ἀφικετο προς την πολιν , τῃ μεν πρωτῃ κατεστρατοπεδευσεν ᾑ μαλιστα ἐπιμαχον αὐτῳ ἐφαινετο το τειχος , και | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| τοις Λακεδαιμονιοις , τοτε μεν ἀναχωρησας μικρον ἀπο της πολεως κατεστρατοπεδευσεν : παραγγειλας δε δειπνοποιεισθαι , καταλιπων των ἱππεων τινας | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| ἀεριον ἐχει , την δε περιφερειαν ψιλην πανταχοθεν μεχρι της κορυφης . ἀκροκομα δ ' ὀντα διαφορους ἐχει τας ἀπο | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| την κατ ' ἰθυωριαν ἐπιδεσιν αἱρουμεθα , δια μεν της κορυφης ἀγομενου του ἐπιδεσμου , καταγομενου δ ' ἐντευθεν ἐπ | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| τριτῃ βυβλῳ τα περι Μυτιληναιους ἀρξαμενος γραφειν , πριν ὁλην ἐκπληρωσαι την διηγησιν , ἐπι τα Λακεδαιμονιων ἀπεισιν ἐργα : | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| μεν Λευκιος Ἰουνιος , ὁμωνυμος τῳ καταλυσαντι τους βασιλεις , ἐκπληρωσαι δε την ὁμωνυμιαν βουλομενος ἠξιου και Βρουτος ἐπικαλεισθαι . | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| προσωπων ” πεποιηκε συνεσταναι το ζητημα : και την στασιν ἀντεγκλημα : το γαρ εὐδοκιμον του προσωπου δυναται τοις τα | των ἀσθενων , μακροθυμειτε προς παντας . ὁρατε μη τις κακον ἀντι κακου τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον |
| τῃ ἐναλλαγῃ των λεγοντων , ὡς εἰρηται : το δε ἀντεγκλημα το κεφαλαιον πλατυνεται ὑπο του φευγοντος κοινῳ τοπῳ και | . ὁ δε Πιλατος ἐλεγεν αὐτοις , Τι γαρ ἐποιησεν κακον ; οἱ δε περισσως ἐκραξαν , Σταυρωσον αὐτον . |
| . . . οἱ δε φασιν ἐκ πληρους σπιδεος και ἀποδιδοασι πολλου και μακρου . και γαρ Αἰσχυλος πολλακις την | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ἀλλα παρα χρονους τινας ἀναπαυλης τυγχανουσιν , εἰτα ἀναπαυσαμεναι παλιν ἀποδιδοασι πλειονας τους καρπους . ἀμειβομεναι οὐν αἱ ἀρουραι . | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| οἱσπερ οὑς ἠγγυησαντο . Ἡ δε βουλη ἐξελθουσα ἐν ἀπορρητῳ συνελαβεν ἡμας και ἐδησεν ἐν τοις ξυλοις . Ἀνακαλεσαντες δε | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| οὐκ ἀργην . ὀλιγον οὐν προ του πτωματος ἡ γυνη συνελαβεν . ἀλλα δια τους κινδυνους και την ταλαιπωριαν την | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| πεντακοσιων σταδιων , ἱερα του Ἀχιλλεως , πελαγια . Εἰτα Βορυσθενης ποταμος πλωτος ἐφ ' ἑξακοσιους σταδιους και πλησιον ἀλλος | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| Ὀλβια καλουμενη , μετα ταυθ ' ὑφ ' Ἑλληνων παλιν Βορυσθενης κληθεισα : ταυτην την πολιν Μιλησιοι κτιζουσι κατα την | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| Καλαμοι ἰξευτικοι και ἰξος τους ἀποδημους ἐπαναγουσι και τους δραπετας εὑρισκουσι και τα ἀπολωλοτα σωζουσι και τα προσδοκωμενα τελειουσιν , | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| . Οἱ μεν γαρ πανουργουντες ἁμα τε πανουργουσι και προφασιν εὑρισκουσι του ἀδικηματος : τῳ δε μη εἰργασμενῳ χαλεπον περι | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| δια ἀφροδισιακα ἐργα βλαβησεται . Εἰ δε ὁ Ἡλιος ὑπαρχει χρονοκρατωρ και συνοδευσει ὁ Ἑρμης κατα τε πηξιν και κατα | φιλοσοφιας και κενης ἀπατης κατα την παραδοσιν των ἀνθρωπων , κατα τα στοιχεια του κοσμου και οὐ κατα Χριστον : |
| ' ἀδελφων και συγγενων . Εἰ δε ἐστιν ὁ Ἡλιος χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐν τοις δυσι καιροις ἐν τῳ βʹ | ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα το πλουτος της δοξης αὐτου δυναμει κραταιωθηναι δια του |
| ὑφ ' ἡς ἀει σωζομεθα κοινῃ , καλως ποιουσα τα κεκρυμμενα βουλευματα και τας ἀνοσιους ἐπιχειρησεις των θεοις ἐχθρων εἰς | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| , γενεσθαι . φροντιστηριον ] σχολειον , διδασκαλειον . ὡς κεκρυμμενα τοις πασι : το μη [ τοις ] πασι | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |